fci Ftyslaa-SsgE
I
f
DE
GAASTRA’S Boekhan
ANADESE
Uitslag Kruiswoordraadsel
Gxropy’t tot
34 ERFENIS
6
foar
a
I
zou ma*
Jou niet
23
30
-
Plakboeken
100 segels en bij
plaetsje in biskriuwi
jilde f2.25.
Wy hawwe alles yn
foarrie
BS
■i
LNfiraONDBN.
17
EEN AMBACHTSMAN
29
i
GEMENGD NIEUWS.
31
Friso niet leest.
1
5
FEUILLETON
(Wordt vervolgd).
hoop. Bric
27
28
3
4
7
8
overleggen, wat er gebeuren moet. Jack
is niet meet te houden, dat weet ze. Alles
1|
ligt in onze handen.
Hei Europese vraagstuk staat heden
WARKUM.
21
24
25
V -
13
16
17
18
19
onder de
dromen.
Stonden toen de afsluitdijk gereed
had niet die koffer gestuurd als een pand, j
maar slechts om zo gemakkelijk mogelijk l
en zo veilig mogelijk zijn overtollige en
En daarvoor had zij gewerkt. Daarvoor
had ze de ganse, gloeiende, ondankbare zo-
Opbrengst Zomerzegels
Van de Zomerzegels 1948 zijn de na
volgende aantallen verkocht
2 - 4) ct.
6 - (10) ct.
10 - (15) ct.
20 - (25) ct.
De bruto-opbrengst
Lit jimm’ bern de mo
jens fan Fryslan sjen
keapje derom in tal
Foardrachtkriich Prov. Underwysrie.
Itissanjonkeh tsen tradysje wurden,
dai de Underwysrie tusken Nijjier en
Peaske in foardrachtkriich haldt foar de
learlingen fan middelbere skoallen en
fakskoallen yn Fryslan. Dit jier sil de
kriich balden wurde om26Maerthinne.
As prizen wurde lyk as oare jierren fan
de Underwysrie boeken takend, mar
dit jier sil ek de skoalle fan de priis
winder in üuderskieding krije. Hjirfoar
hat it Bonn fan de Frysk-Nasjonale
Jongerein in wikselbeker biskikber steld
en it Aid Seiskip, it Kristlik Seiskip en
it Roomsk Frysk Boun elkmis in me-
dalje. It programma foar de kriich is
oan de skoallen tastjürd om oan de
learlingen trochto dwaen. Mochtimmen
net yn de gelegenheid west hawwe om
dêrfan op 'e hichte to kommen, dan kin
men him skriftlik rjuchtsje ta deskriu-
wer fan de Rie Mr. H. W. Kuipers to
Wommels.
te beginnen Jack wil weg en Eric is niet halsterketting langs
Vertrouwde geluiden.
I luaid van Rat Frieda su RoveatajicteA
paard.
Als datum van deze grootse demon
stratie is voorlopig vastgesteld Vrijdag
16 September. Het secretariaat van de
commissie, belast met de voorbereiding
van deze keuring is gevestigd ten kan
tore van de vereniging „Het Friesch
Paarden—Stamboek” te Leeuwarden,
Willemskade 11.
Op de fokkers en de landelijke ruiters
wordt reeds nu een beroep gedaran om,
indien hun medewerking wordt gevraagd
deze zoveel mogelijk te willen verlenen.
De Secretaris der Commissie vnd.,
A. H. NUBE.
Waar aan Ambachtsschool
Geachte Redactie,
Mag ik U voor de laatste maal nog
eens lastig vallen, dan is 't me mooi
genoeg.
M’n vragen met betrekking tot de
Ambachtsschool waren zeker te onbe
scheiden, want deze week zal wel even
min een antwoord te verwachten zijn
en wat zo terloops opgevangen werd,
was enkel berusting en afwachten,
waartegenover de door Jan Publiek ge
stoken loftrompet op andere gemeenten
fel afstak. Onduidelijk is dai zwijgen
echter nietwe geloven ’t er ook wel
mee en kunnen onze jongeren geen be
tere raad geven dan
ontvlucht Workum, dat in de rij van
dode Zuiderzeestadjes aldus de ergste
wordt.
Van boven naar be
een makreel is een v
2 ik meen, dat een rivi<
rio is
blijkt inprenten te zi
een radio geeft de
klein.
een zinnebeeld in ’t
allegorie,
een ander stuk ge
kanon,
in de avond verlaa
een tweede woord vo
is religie,
een secte is er een o
Wil het goede nastrl
zal ons idealisme and(
nauwkeurig is exact i
Op Java klinkt, de gt,
maal
roerend mooi in de
opera van Bellini il
voor weefsel vond ill
ook een weefsel is 1
de meisjesnaam mol
1879-1949.
Verrichtingskeuringen endemonstratie»
op Vrijdag 16 September 1949.
Op 1 Mei a.s. zal het 70 jaar geleden
zijn dat in Nederland een paarden
stamboek werd opgericht. Deze zo be
langrijke gebeurtenis geschiedde te
Roordahuizum, een dorp op ongeveer 10
km ten zuiden van Leeuwarden aan de
straatweg naar Zwolle gelegen.
Het bestuur van de jubilerende ver
eniging, het Friesch Paarden—Stam
boek, heeft hierom besloten de jaarver
gadering dit jaar weder te Roordahuizum
te houden. Het wil het hier echter niet
bij laten, maar ook meer „naar buiten’
de aandacht vestigen op het feit dat
70 jaar geleden de eerste steen werd
gelegd voor de stamboekfokkeiij in
Nederland. Hiervoor werd contact ge
zocht met haar zustervereniging, de
Provinciale Vereniging ter bevordering
der Paardenfokkerij in Friesland en met
de Friesche Bond van Landelijke rijver-
enigingen. Als gevolg van dit contact
is een kleine commissie benoemd, welke
is belast met het uitwerken van plan
nen om op waardige wijze het jubile
um te vieren. Besprekingen van deze
commissie hebben geleid tot het be
sluit om de z.g.n. verrichtingskeuringen
dit jaar een bijzonder karakter te ver
lenen door het toevoegen aan de ge
bruikelijke rubrieken van enkele zeer
attractieve nummers. Hoewel het niet
mogelyk is reeds een volledig program
ma bekend te maken, kan wel worden
medegedeeld dat, indien het mogelijk is,
de nu reeds van verschillende zijde
toegezegde medewerking in het pro
gramma op te nemen, de verrichtings
keuringen 1949 een onvergetelijke in
druk zullen achterlaten.
Op uitgebreide schaal zal worden ge
demonstreerd de veelzijdige bruikbaar-
Als hot getij verloopt.
FR. ZUIDWESTHOEK. Te Hemeluni
is door de familie Haringsmadelaaisie
alhier nog in gebruik zijnde muddei-
schuit [Fries vrachtschip] verkocht. Te
Laaxum is dezer dagen de daar nog
aanwezige laatste Staverse Jol verkocht.
Twee simpele gelijkluidende berichten,
maar met een zeer groot verschil in
beweegredenen. Heteerste bericht stemt
voor de gehele Friese vrachtvaart tot
droefenis, het tweede daarentegen komt
eigenlijk door meerdere welvaart, die
door vele gebruikers niet was voorzien.
Voor de Friese vrachtvaart is echter
weinig emplooi meer te vinden. Gemak
kelijk was het leven vroeger ook niet
methet moddervaren, waarvan de meeste
vrachtschippers nog mee kunnen spre
ken, want bij het lossen van de vracht
was het meestal haast je, rep je. Verder
vuiden die schippers in zeer vee) ge
vallen hun werk aan met het varen van
bieten en niet te vergeten de turfhan
del. Thans zijn deze mensen geheel op
de wilde vaart en de handel aangewezen,
wat blijkbaar niet zoveel oplevert dat
van een goed bestaan kan worden ge
sproken. De meesten zijn dan ook heen
gegaan, hebben hun schip verkocht en
elders in de N.O.P. of Wieringermeer
werk gezocht om in hun onderhoud te
voorzien. Jammer is dat naast het ver
lies dat die schippers in bezit en zelf
standigheid hebben geleden, ook nog
het mooie van de Friese meren ver
loren gaat. Misschien zullen nog enke
len zoals Salverda van Staveren niet
direct tot verkoop overgaan, maar voor
deze mensen is de vrachtauto en het
toenemende snelvervoer een geweldige
concurrentie, ook wat de turf-en brand
stof handel betreft. Bij de tweede cate
gorie, namelijk bij hen die hun jollen
afschaften, speelt een geheel andere
factor een rol.
Hier is het namelijk zo dat tegen
veler verwachting in de visserij op het
IJselmeer een omvang heeft aangeno
men, die zelfs de grootste optimist
vissers niet had durven
woningen.
De dank van een oorlogsvlieger.
Teddy Waler uit Auckland op Nieuw
Zeeland heeft een oorlogsschuld, welke
hij nog had staan bij Roel Hagoort, een
boer, die in de buurt van Utrecht woont,
betaald.
Hagoort heeft Waler toen hij met zijn
bommenwerper boven Nederland werd
neergeschoten, in zijn boerderij verbor
gen gehouden. De Nieuw Zeelander
heeft nu, de passageprijs naar Nieuw
Zeeland voor de zoon van Hagoort be
taald. Tegelijkertijd beeft hij hem een
baan op een boerderij bezorgd, zo lezen
we in ’t Alg. Dgbl.
Prestatie van de mot.
Een mot met haar nakomelingschap
speelt het klaar, binnen een jaar onge
veer 50 kg wol te verorberen. Aange
zien de beestjes slechts gaatjes in het
wollen goed vreten, mag men gerust
veronderstellen, dat ze kleding van een
gewicht van 500 kg bederven. Als wij
de waarde van de schade laag schatten,
dan zou die op tweeduizend gulden
komen.
Consumenteocredietbonaen worden
ongeldig.
Alle thans geldig verklaarde waarde
bonnen van het consumentencrediet
dus zowel de oude genummerde als
de nieuwe ongenummerde zijn na28
Februari niet meer geldig. Leveranciers
kunnen de bonnen, die zij op 1 Maart
nog hebben, tot 19 Maart bij de banken
aanbieden.
Blijft zuinig roet Electriciteit.
Ondanks het desbetreffende persbe
richt heeft blijkbaar de opheffing van
de beperkende bepalingen ten aanzien
van het electriciteitsverbruikin de spits
uren per 1 Februari j.l. hier en daar de
mening doen post vatten, dat thans in
ruimer mate dan weleer electriciteit kan
worden gebruikt:
Het Ministerie van Economische Za
ken deelt mede, dat deze opvatting vol
strekt onjuist is. Er wordt met nadruk
de aandacht op gevestigd, dat de nog
steeds voortdurende kolenschaarste blijft
noodzaken tot een zo zuinig mogelijk
verbruik van electriciteit.
Se jilde f 1.50 de 1(
en binne nou yn V
omslachjes fan elk
stiks foar 75 sinten
krijen.
Brük dizze segels o]
brieven en pakjes o
jow se presint. Foara
de Friezen om utem
binne der slij nei.
Dit wa» wel zo aardig als de droge
oplossing, die wij gereed hadden lig-
en dus kwam het daarvoor in
M-- „„üolo Anmarlzinw
te treuren, omdat «ij meenden dat
het nu met hun klein bestaan was af
gelopen, het tegendeel is evenwel uit
gekomen. De broodwinning voor de
meeste vissers is namelijk zo goed ge
worden, dat wel eens van een goud-
bron wordt gesproken, wat vanzelf
lichtelijk overdreven is. Al spoedig na
de afsluiting bleek dat de visserij in
het IJselmeer een geheel andere visserij
was, dan die in de voormalige Zuider
zee, zodat naar ander vistuig en naar
een ander vaartuig moest worden om-
gezien. In ieder geval moesten de
schepen met motorische krachten wor
den voortgedreven, waarvoor de jollen
in de praktijk te klein bleken te zijn.
Ook bleek spoedig dat de vissers, die
kapitaalkrachtig genoeg waren, de
beste uitkomsten boekten. Dit vond
deels "zijn oorzaak in de grotere schepen
en deels door de sterkere motoren,
waardoor het gemakkelijker valt de
verre afstanden af te leggen.
De laatste tijd ziet men boten in de
havens verschijnen, die bijna tot luxu
euze schepen zijn uitgegroeid. Dat deze
mensen daar mede, gezien het avon
tuurlijke van het afnemen door het
buitenland, een niet klein waagstuk
hebben gedaan spreekt van zelf, als
men weet dat dergelijke vaartuigen een
klein vermogen kosten.
’t ploegen is geweest. De ploeg staat er
nog, aan het begin van een nieuwe
vore. Dit is geen werk, dat je opgeeft; hier
schakelt zich vore aan vore, akker aan
akker, jaar aan jaar. Duizenden jaren
heeft hier bos gestaan, is het wildernis
geweest. Nu hebben zij in een paar jaar
die grond veroverd en nauwelijks is de cir
kelgang der boeren begonnen, of ze zou al
weer moeten wegtrekken! Het is haar on
mogelijk. Laat Jack dan maar gaan. Deze
winter zal ze het nog wel uitzingen. Ze
wil niet haar land afstaan aan de eerste
men. Het dode ding scheen haar een be
sloten 'geheimenis toe. Zoiets als „orders
onder zegel.” Eens zou Eric komen en het 1 wat ze nog heeft, is de boerderij, het land,
zegel verbreken. Veel meer dan de paar- het vee. Ze kan dat niet opgeven! Ze loopt
den had de koffer haar het gevoel gegeven, 1 langs de akker, waar Jack ’s middags aan
dat Erics gedachten bij haar waren. De
paarden waren opgenomen in de boerderij.
Ze voelde nog maar heel vaag, dat zij
eigenlijk Erics eigendom waren. In haar
hart beschouwde ze de beide dieren als
haar persoonlijk bezit. Maar niet de koffer.
Dat was een vreemd element in huis. Iets
dat buiten bedrijf en huishouden omging,
maar dat toch door zijn enkele aanwezig
heid een sterke invloed op haar had.
Die koffer was een gesloten leugen ge
weest. Onder het zegel lagen geen orders.
Ze had gekoerst op «en ijdele hoop. Eric
tijdens het gesprek bleek is geworden on
der de zonverbrande huid, vertrekt plotse
ling in een hartstochtelijk verdriet. „Dat
Rhaumatiak, «en ziekte.
Er zijn in Engeland 12 millioen rheu-
matieklijders. Hun ziektetoestand kost
aan ziekenuitkering, loonderving en me
dische behandeling jaarlijks 25 millioen
p. St. Door deze ziekte gaan per jaar
3 millioen werkweken verloren. Een
derde gedeelte van alle ziekte-uitkerin-
gen houdt verband met rheumatiek.
Bij de als nomaden levende Lappen
is rheumatiek daarentegen volkomen
onbekend. Ook is deze ziekte een uit
zondering in de zones dicht bij de Noord
en de Zuidpool. Aangenomen wordt,
dat rheumatiek niet het gevolg is van
een vochtig klimaat, doch van vochtige
Evelyn zit in haar slaapkamer op de
rand van haar bed. Nu staat ze voor de
crisis. Er is geen ontkomen meer. Hier is
het aanbod om de boerderij te kopen. Wat
moet ze doen? De oogst is gedaan. Moet
ze een nieuwe ommegang der seizoenen
inzetten? Of moet ze nu maar afstand
doen van haar rijk? Het boerénjaar is om
en is het wel verstandig een nieuw jaar
1’ - T__,---^..X. 1
teruggekomen.
Daar staat zijn koffer, sinds tien weken.
Die zou hij na de oogst komen halen. Maar
in het westen is de oogst allang afgelopen
1.356.241
1.217 464
1.732.025
1.027.263
boven de fran-
was, verschillende vissers bij hun jollen keer waarde bedraagt f213.787.78.
JIRNSUM
De slimste .plcajcn
.foar in skipper binne-
in lek skip en in li!k
iv6'—- -- -’ ii
i de beste, die zich aanmeldt. Moet zij weg-
I gaan, omdat Edmond wil trouwen? Moet
zij daarom een overhaast besluit nemen?
I Laat Edmond maar wachten. Laat hem
déze winter nog wachten. Niet nu in het
najaar wil ze van de boerderij weg, nu de
winter voor de deur staat. Volop hooi heeft
ze in de schuur en wat graan op zolder. Ze
haalt het voorjaar wel!
Straks zal de ijzige noordenwind het
leven uit bossen en velden jagen; dan trekt
het zich terug in de veilige beschutting van
huizen en stallen. Dan zal de wind hen
allen opsluiten tot een groot gezin, waar-
over zij de moeder is.
Evelyn houdt daarom ‘van de winter. Ze
houdt van een winterse stal vol goedver
zorgd vee, ze houdt van de warme stal
lucht en het tevreden1 herkauwen van de
dieren. Ze houdt er van de ruiven te vul
len en het stro tussen de dieren op te
schudden. Ze mag zo graag moederen over
dieren en planten enmensen. Maar
En mensen zijn er nu niet. Jack gaat nu im
mers ook weg. Dan zal ze alleen zijn! Hoe
moet ze dat uithouden? Ze is nooit alleen
geweest. Hoe zal een leeg huis zijn, een
stille tafel? Ze kan het zich niet in
denken.
Ze moet kiezen. Maar ze kan niet; neen,
ze kan ’t niet! Ze gelooft niet, dat ze
over een paar weken alleen zal achterblij
ven. Ze kan zich ook niet indenken, dat
zij zelf uit haar huis zal trekken. Dat ze
alles zou moeten opgeven, wat ze zo zorg
vuldig heeft opgebouwd en bijeengebracht.
En toch, de tijd dringt! Maar ze wil
niet beslissen. Ze wil een onverwachte op
lossing blijven verwachten, hoewel ze weet,
dat de kans daarop vrijwel nul is. Ze wil
de boerderij nog door deze winter bren
gen geen afstand doen op het ogenblik,
waarop de meeste zorg wordt vereist.
Het onbekende lokt haar niet. Ze voelt
zich gebonden aan de warme vertrouwe
lijkheid van huis en hof. De moeder in
haar hangt aan het nest en ze vreest de
wereld in te moeten trekken, zonder doel,
zonder houvast. Wat zal ze Edmond zeg
gen? Is ’t niet hard die jongen de boer
derij te weigeren, als ze over een paar
maanden toch weg zal moeten? Maar ze
kunnen toch wachten. En Jack kan toch
wachten! Waarom moet alles nu in eens zo
overhaast?
Iedere dag heeft ze er naar gekeken. Die
koffer stond daar als een pand, als een
dagelijkse belofte, dat hij terug zou ko- kan ze rustig denken. Hier buiten zal ze
mpr» Wet dnrlo Hincr cnbonn hoor nnn ho- nvprl Ptrcrpn WQif. Pr crphpnrp'n ninpt .Tonlr
Jack, die juist een gareel ophangt op de
tuigpennen, keert zich met een ruk om.
„En als Edmond weggaat, kunnen ze jou
zeker niet missen op de boerderij?” Met
schrik denkt Jack aan de kans, dat daar
door het hele zagerij plan in duigen kan
vallen
„Nou. Vader was niet erg happig. Maar
missen kunnen ze me wel. De hoofdzaak
van onze boerderij is toch ontgonnen. En
dan is er voor vier man geen werk meer.
Vader zal het verder best afkunnen met
Gaston alleen.”
„Dus ons plan gaat door?”
„Als we geld kunnen krijgen wel. Maar
van mijn kant zal dat niet veel zijn. Alles
is nu nodig voor Edmond, dat begrijp je.”
„En heeft hij al iets op het oog?”
„Ja, dat is te zeggen daarvoor
kom ik nu eigenlijk. We wilden weten, of
jullie boerderij werkelijk te koop is. Dan
was ’t wel iets voor Edmond.”
„Dat is geen slecht plan. Dan zou ik
meteen wat geld krijgen.”
„Heb jullie er al moeite voor gedaan?”
„Nee, en dat is juist, wat me dwars zit.
Evelyn heeft me wel vóór de oogst gezegd,
dat ze de boel verkopen zou, maar ze is er
nooit meer op teruggekomen.”
„Weet ze al iets van onze plannen?”
„Nee, ook nog niet. Ze kan zo verdraaid
ongemakkelijk zijn.”
„Maar als ze nou een goed bod van een
buurman krijgt?”
,,’t Is te proberen, ’t Zou het allerbeste
zijn, als Edmond dan maar rechtstreeks
naar haar toe stapte. Als ik er over begin,
neemt ze het misschien verkeerd op.”
„Wat neem ik verkeerd op?” Evelyn
stapte juist de stal in. „O, Roger, ben jij ’t.
Ik hoorde buiten praten, maar herkende
de stem niet dadelijk. Ging ik over de
tong?”
„Nee, Evelyn, Roger komt vragen, of
de boerderij te koop is. Edmond gaat trou
wen.” Jack weet, dat tegenover zijn zus
ter geen uitvluchten gelden en dat er geen
ontwijken van moeilijkheden mogelijk is.
Als ze iets gehoord heeft, moet ze maar
meteen alles weten. Ze neemt het onwaar
schijnlijk kalm op. „We denken er wel
over, maar ik weet nog niet, of ik ’t doe.”
„Maar Evelyn, je hebt me toch beloofd
van de zomer, dat je na de oogst zou pro
beren de boerderij te verkopen 1”
„Ik heb beloofd, dat ik jou vrij
torn. Sn dat Ml ik doen, Ik mI
haastig de stal uitloopt.
De beide jongens kijken elkaar beduusd
aan.
„Zo iets heb ik aldoor verwacht.”
„Ze is niet erg handelbaar, die zuster te zien krijgen. Dat was haar trots, maar
van je!” -- - —1. - 1-
Zwijgend voert Jack de paarden. Roger had gewerkt voor de man, die ze lief had.
zit op de haverkist en kauwt op een Muur nu hij „iet e„ „am dclfs niet
strootje. 1 de moeite haar te laten weten, waar hij
„Als ze niet wil verkopen, krijg jij ook
geen geld om een zagerij te beginnen.”
„Dan ga ik toch weg. Nou moet het er
maar van komen. Zo is 't toch ook geen
doen.”
„Maar ze kan hier toch niet alleen blij
ven zitten!”
„Als ze dat maar eens begrijpen wou..”
Onze dank vooi de goede wensen
voor 1949, die we van verscheidene
inzenders tegelijk, met de oplossing gen t
mochten ontvangen. Ook van
dere welwillende opme
ben we met genoege:
nomen. Deze puzzle v
waardeerd, al schreven
„U hebt het ons de
moeilijk gemaakt, maar
vonden, is de voldoening
Eén inzendster had
als volgt samengesteld
Van links naar r<
1 stuk geschut is een
5 stad in N. Holland
waren we even op
weg, want
9 is niet een zeemijl, m
10 scheiden is delen, i
11 olie is oil in de En£
12 de meisjesnaam kar
dat past in het vpi
14 onbarmhartig en
synoniem,
15 als verschijnsel is h
zee subliem.
Irene, die naam is
kend,
19 grein daarentegen is f
30 geeft eerst twee n
equator of evenaar n
ste is ’t juiste, niet
22 monsteren is keurend
26 de inhoudsmaat za
een vod of een lor
een euvel is iets, d
bodig.
een spade heb je v
nodig
Naarden is een vesi
32 bijna niemand in Wc
vasthouden. Maar of ik zelf van de boer
derij wegga, weet ik nog niet.”
„Maar je kunt die hele ontginning toch
niet verder alleen af?” hinderlijke bagage op te bergen.
Het gesloten gezicht van het meisje, dat I En daarvoor had zij gewerkt. Daarvoor
Ixuu Zie ue gctxxöc, gxuvxcxxuc, uxxxxaxxxs.u<xxe z.v-
mer doorgezwoegd om het land en het vee
xxixg xxx eexx xxcx uowvxxvexxjn. .vxxxxxw. „x^cxv er zo goed mogelijk door te brengen. Ze
zul je dan wel zien,” roept ze, terwijl ze had hem willen laten zien, dat ze wel in
staat was haar eigen zaken te beredderen,
dat ze wel een vrouw was, maar kon wer-
ken als een man. Als Eric terugkwam, zou
hij geen verwaarloosde en hopeloze boel
te zien krijgen. Dat was haar trots, maar
1 ze had ’t toch gedaan ook voor hem! Ze
Maar” nu kwam hij niet en nam zelfs niet
J
was en wat hij deed. En onderwijl kwam
daar een ander en vroegniet haar,
maar de boerderij.
O, ze moest nu maar weggaan en ergens
anders, ver hier vandaan opnieuw begin
nen. Alles afsnijden, alles vergeten,
niet meer vertrouwen op mannen.
Het wordt haar te benauwd in huis en
ze loopt het land op. De avond is koel en
ijl. In de dunne herfstlucht geurt de ge
ploegde grond. De pittige reuk van dor
rend hout mengt zich daar doorheen. De*
droge aarde kraakt onder de voeten; uit
de bossen kruipt de schemering naar vo
ren. In de verte scheurt hees het geloei
van een vaars, die om de stier roept, door
de stille avond. De kalkoenen in het nacht
hok kibbelen nog wat om het beste plaats
je. In de stal stampt een paard en laat de
s de voerbak ratelen.
De wind is fris, het
is vorstig in de lucht. Strak en onaandoen
lijk spant zich de reeds flonkerende hemel
hoog boven haar. Maar binnen de don
en nog altijd heeft hij geen teken van kere boszoom, die de boerderij begrenst,
leven gegeven. Niets meer, na dat’ ver- i voelt Evelyn zich veilig en zeker. Hier is
zoek om zijn koffer te bewaren. ze alleen met de dieren en de akkers, die
haar bestaan vervullen. Niet in het huis,
waar die hatelijke koffer haar vervolgt,
