Trouwkaarten
familiednikwerk
Trouwbrieven
Alle Verenigings-
fa. T. Gaastra Bz.
Alarm
in de Oriënt
Drukkerij „Friso”
Geboortekaartjes
is zeer uitgebreid,
terwijl voor
in ’t St. Jozef lokaal te Workum - Vele attracties
DE ECONOMISCHE OPKOMST
VAN ARGENTINIË
De korte golf.
dat vorig jaar ruim honderd gul-
INGEZONDEN.
Ein meibloem- Collecte.
1
ACCURAAT WERK
’(Wordt vervolgd).
Zuid-Amerika en de K.L.M
De belangrijkheid van Zuid-Amerikf
in het algemeen en van Argentinië ii
het bijzonder, wordt steeds meer dui
delijk. Het spreekt vanzelf, dat een sne
en direct contact met de voornaamste
centra van dit gebied onontbeerlijk is.
Bijna twee jaar reeds voert de K.L.M
dan ook een rechtstreekse luchtdienst c
Zuid-Amerika uit. Het eerste contact
met dit werelddeel werd gelegd op 6
Augustus 1946 en na een reeks proef
vluchten kwam in October van dat
zelfde jaar een eenmaal wekelijkse dienst
tot stand, die kort daarop wegens het
toenemende vervoer tot een tweemaal
wekelijkse moest worden opgevoerd.
Een der beide routes, die aanvankelijk
over Lissabon liepen, werd over Rom
geleid, waardoor ook de Zuid- en Mid
den-Europese landen betere luchtvel
bindingen met Zuid-Amerika verkregen.
Toen de nieuwe en snelle Douglas DC-6
machines ook op deze route waren in
gezet, werd de reisduur van dit ruim
12.000 km. lange traject met bijna een
etmaal tot ongeveer 36 uur bekort.
worden netjes
uitgevoerd
door
wordt desgewenst
geheel postklaar, met
adressen afgeleverd
en
Zuid-Atlantlsohe luchtdienst
der K.L.M. een belangrijke
verbinding met het zleh snel
ontwikkelende Zuid-AmeHka.
In de maand April wordt wederom
een beroep op de gehele Nederlandse
bevolking gedaan om een steen (tje)
te willen bijdragen in de bestrijding
van één van de belangrijkste volks
ziekten, de tuberculose.
Ieder, die in zijn familie of omge
ving kennis heeft gemaakt met deze
gesel van de mensheid en die het
onmiskenbare voorrecht heef gehad
hiervoor gespaard te mogen blijven,
zal gaarne deze actie willen steunen,
kan, wwuwu AxgMüicd* aanst in daae
eeuw economisch op de vóórgrond begon
te treden. Zoals hierboyen. reeds is ge
zegd, is Argentinië zeer dun bevolkt, ter
wijl het overgrote deel der bevolking
bovendien nog in de steden woont. Op
een bevolking van 14 millioen zielen, is
de hoofdstad Buenos Aires met ruim
drie millioen inwoners hiervan wel het
sterkste voorbeeld. Het industrialisatie-
program heeft het gebrek aan goed on
derlegde arbeidskrachten nog meer doen
gevoelen. Men tracht dan ook hieraan
het hoofd te bieden door op grote schaal
de immigratie te bevorderen. In 1947
kwamen ongeveer 39.000 personen het
land binnen, terwijl in 1948 bijna 100.00C
immigranten werden toegelaten.
de meestgevraagde
soorten
weer voorradig zyn
en
Zie advertentie.
N.C.R.V.-Correspondent,
L. DE HAAN.
dan bestellen bij
45 Workum
FEUILLETON
door EMS I. H. VAN SOEST
voor onze afdeling bepaald opZater-
dag 30 April a s.
Namens het bestuur van de
HOOFDSTUK I.
Toen dan eindelijk het popelend-ver-
beide moment daar was en de boot de
haven van Singapore binnengleed, over
viel Monica plotseling een paniek. Het was
of eerst nü de veelomvattendheid van
haar besluit tot haar doordrong. Het was,
alsof ze vaders afscheidswoorden eerst nu
bewust hoorde:
„Is het geen zéér riskante onderneming,
meisje? Uittrekken naar een volkomen
onbekend Oosters land om daar te trouwen
met een man, die je in vele jaren niet ge
zien hebt? De paar brieven, welke jullie
gewisseld hebben, bieden geen basis voor
zoiets ernstigs als een huwelijk!”
Wat wist ze feitelijk méér van Oscar af,
dan dat hij werkte bij een grote Engelse
maatschappij? Vroegerdat was
iets anders. Ze voelde plots, dat ze bang
was!
Een onverwachte stoot deed haar naar
de verschansing grijpen een tweede
schok en de boot lag stil. Het gedaver
der machines, dat wekenlang het rhytme
van haar leven had begeleid, totdat ze het
niet meer hoorde, zweeg abrupt. En met
een gleed alle angst van Monica af. Ze
haalde diep adem. Het was goed zo. Alles
was beter dan een eentonig leven leiden,
omgaan met mensen, die je niet interes
seerden en je beste jaren zien vervliegen
Meteen nam ze gretig al het haar om
ringende waar. Er was een onbeschrijflijk
tumult van stemmen in allerlei talen en
een geren en geschuifel van voeten over
ankerkettingen,
de
het
ge-
de
aaJuijjving van wat daar op hgt •pro
gramma staat. Al met al belooft het
iets geweldigs te worden. Om deze
tocht mee te maken, is hetgeen ver
eiste dat men als lid vandeN.C.R.V.
staat ingeschreven.
Toont Uw sympathie metdeChris-
I telijke Omroep in ons vaderland,
eze ziekte blijft ons allen toe- door U zo spoedig mogelyk op te
geven aan bovenstaand adres.
Bij de jubileumdag te Sonsbeek
wordt het oog steeds meer geboeid.
Dus blijf toch niet in deze streek,
want dan hebt ge Uw Pinkster
verknoeid.
eniging „Het Groene Kruis”: I de verkenners reeds 3jarenineen
J. ROBIJNS, voorzitter. oud bouwvallig hoofdkwartier huizen
van de volgende afmetingen: 3 bij 4
B. SMID, administrateur. meter en ’n hoogte van l’/a meter
dat de gidsen en trekvogels een
zelfde hokje hebben van nog kleinere
JUBO Actie.
Het zal U ongetwyfeld bekend zijn
ciat uc xx vuci luuuac latviijivc nduiu
Vereniging Pinkstermaandag haar
jarig jubileum op Sonsbeek by
Arnhem hoopt te vieren.
In deze zo rijk met natuurschoon
getooide omgeving, verwacht men
meer dan 100.000 belangstellenden.
Deze dag zal zeker voor velen een
hoogtijdag blijven. Duizenden perso
nen uit practised alle plaatsen van
Nederland hebben hun medewerking
toegezegd. Muziek en zang is een
onderdeel, terwijl de lichamelijke
oefening een grotere plaats inneemt.
Aan dit massale optreden van het
Nederlands Christelijk Gymnastiek
Verbond werkt ook onze plaatselijke
vereniging Excelsiormee, welxe
vorig jaar in Meppel zo'n uitstekend
resultaat wist te behalen. In samen
werking met dit bestuur is er thans
nog de mogelijkheid om, wanneer
voor de aangifte voldoende belang
stelling bestaat, met een extra bus
de tocht naar Arnhem mee te maken.
Voor inlichtingen en aangifte kan
men zich alleen vervoegen bij Henk
Wildschut, A 123, aan wie de reis-
aangel,egenheden zijn opgedragen.
De autobuskosten bedragen per per
soon f 7.50.
De grote JUBO-actie is in volle
gang. Die dag zullen de adressen van
duizenden nieuwe leden als jubileum
geschenk aan het bestuur worden
aangeboden.
We zouden enkele kolommen kun
nen vullen met opsomming en om-
voor letterlyk alles, zowel verbruiks- als
gebruiksgoederen. Ofschoon het land
nog altjjd overwegend een landbouwstaat
is, is er toch de laatste tien jaren een
kentering in de economische toestand
ingetreden. Reeds voor de laatste we
reldoorlog ging men over tot vestiging
en uitbreiding van de industrie voor
consumptiegoederen. Door de oorlog is
dit streven nog meer gestimuleerd. Ge
durende deze periode immers werd Ar
gentinië van zijn vroegere handelsrela
ties in Europa afgesneden, waardoor he
voor de voorziening van industriële pro
ducten voor een groot deel op zich zelf
was aangewezen. Zodoende is na de oc
log een gioot afzetgebied voor bepaalde
Europese industrieën weggevallen. Hef
„Vijf-Jaren-Plan” van Argentinië voor
ziet nog in een verdere uitbreiding de
industriële capaciteit. Een totaal bedrag
van niet minder dan 6.790.000.000 pesos
is hiervoor uitgetrokken. Bovendier
houdt dit plan de uitvoering van tal
rijke publieke werken in, uitbreiding van
het verkeerswezen en maatregelen ter
verbetering der volksgezondheid.
Desondanks blijven er voor de vro
gere handelsrelaties van Argentinië nc
voldoende afzetmogelijkheden over,
waarin juist het „Vijf Jaren Plan” voor
ziet, onder andere n.l. voor grote hoe
veelheden machines, zoals motoren,
technische installaties, constructiewerk
tuigen, baggermateriaal, haveninstalla
ties, speciale landbouwmachines en ook
spoorwegmateriaal, schepen, chemicaliën
en medische instrumenten. Bovendien
heeft de Centrale Bank van Argentinië
maatregelen aangekondigd om de over
zeese handel aan te moedigen. Argen
tinië wenst meer Europese goederen en
wil zyn in het buitenland vergaarde cre-
dieten omzetten in producten, die het
nodig heeft. Alhoewel de industrialisatie
in Argentinië krachtig ter hand wordt
genomen, mag men toch niet verwach
ten, dat er ook zware industrieën zul
len worden opgericht, daar het land niet
over voldoende ijzer en steenkool be
schikt. De grote bedragen aan vreemde
betaalmiddelen, waarover Argentinië na
de oorlog beschikte, heeft het dan ook
o.m. besteed voor de aankoop van uit
rusting voor de lichte industrie. De
grootste handicap bij dit alles vormt het
bevolkingsvraagstuk. Dit probleem is er
altyd geweest en is ook een der oorza-
afmetingen?
dat vorig jaar ruim honderd gul-
dat de Nederlandse Christelijke Radio den aan tentenhuur betaald is?
dat de verkenners van eigen centen
pioniershout hebben gekocht?
dat de leiders bij de zomerkampen
het meest uit eigen zak moesten
voorschieten, totdat er een geldputje
bij' een der hoofdleiders werd ge
vonden
dat dit geldputje thans tot op de
bodem leeg is?
dat ondanks dat, de verkenners-
beweging nog bestaat en nog steeds
groeit en dat
de verkenners vorig jaar 'n brug
pionierden van 17 meter lang?
de verkenners een eigen band heb
ben bij hun kampvuren
de welpen vorige zomer gratis 'n
bivak in Gaasterland hebben gehad?
indien de fancy-fair slaagt, de ver
kenners een nieuw hoofdkwartier
krijgen
wanneer U allen onze fancy-fair
bezoekt er ook nog nieuwe tenten
zullen komen?
de verkenners daarom allen op U
rekenen en dat U ’n goede gevulde
beurs mee zult nemen?
En nu het sterk verhaalHopman
tot verkenner die over'n brugloopt:
„Deze brug is theoretisch opgebla-
sen”. Verkenner: „Theoretischzwem
ik over het kanaal.”
Volgens de „Volkskrant” komt He
zekiah Janssen op 24 April ook op
de fancy-fair.
Citaat van de week„Allen op naar
de fancy-fair”.
De sortering
Plotseling en zonder enig merkbare
tussenphasen nam omstreeks het begin
van deze eeuw de economische ontwik
keling van Argentinië een geweldige
vlucht. Van de factoren, die tot deze
economische doorbraak de stoot gaven,
waren de invoering van een vooruit
ziende grondwet, de herverdeling van de
grond, waardoor deze meer productief
werd en de aanleg van de spoorweg
wel de voornaamste. Hierdoor brak A
gentinië voorgoed met de oude tijd.
Onmetelyk en onuitputteliji.
s
Argentinië’s rijkdom is gelegen in c
onuitputtelijke vruchtbaarheid van zijl
uitgestrekte bodem, die een oppervlakte
heeft van Europa zonder Rusland, met
een inwonertal van iets meer dan
14.000.000. Slechts 10 van het land
of ruim 25.000.000 ha is in cultuur ge
bracht, 41 is natuur of kunstmatig
weiland, terwijl de rest van het land bi
bost of onvruchtbaar is. De voor
naamste gewassen, die er geteeld wor
den, zijn tarwe, haver, gerst, mais, lijn
zaad en katoen. Daarnaast bezit Argen
tinië een enorme veestapel van meer dan
150.000.000 koeien, schapen en paar
den, terwijl het aantal varkens ruin
8.000.000 bedraagt.
Door een algehele heroriëntering van
zijn economie kwam Argentinië tot de
conclusie, dat de buitenlandse markt
ongekende en uitgebreide mogelijkheden
bood. Al heel spoedig wist het land zi
op te werken tot een der grootste
graan- en vleesleveranciers ter wereld.
Alleen al aan granen voerde Argentinië
in 1946 voor niet minder dan 4.5 millioen
ton uit, terwyl in 1947 de graan-export
meer dan 5.5 millioen ton beliep. Dc
landen van invoer waren de Zuid-Ame-
rikaanse buurstaten, West- en Zuid
Afrika en niet minder dan zestien Euro
pese landen, waaronder Engeland
Frankrijk, Duitsland» België en Neder
land. In dollars uitgedrukt, bedroeg de
export van Argentinië in 1946 2.826.701
tegenover een import van 1.154.000.
Het „Vijf .Jarenplan”.
Daartegenover stond, dat Argentinië
voor de oorlog een goed afzetgebied was
afdeling Workum van de ver- WIST U DAT:
eniging „Het Groene Kruis”: de verkenners reeds 3 jaren in een
een gezette, door tropenbrand verweerde
man bij de railing stond, riep Monica toe:
„Zo, is dat nu de held van je dromen? Nu, i
je had het sléchter kunnen treffen, hoor!” j
Monica wilde iets zeggen, uitleggen,
maar René was al beneden en wachtte
haar met uitgestoken hand op. Met een
gloeiende blos om het misverstand daalde
ze de treden af en hoorde nog juist het ge
sprek tussen de twee echtelieden:
„Dat is haar aanstaande man. ik geloof,
dat ze morgen in alle vroegte al trouwen.
Een knappe en kranige kerel, vind je i
niet?” De stem van de spreekster had een
dwepende klank, welke Monica irriteerde.
Die man moest eens weten, hoe zijn vrouw
had geflirt aan boord! Ze hoorde nog juist
het brommerige antwoord: „Nou, nog wel
wat erg jongensachtig!”
Haar hand werd omsloten door dezelfde
vingers, wier greep ze nu al aanvoelde als
iets vertrouwds.
„Nu zet je voet op de bodem van Sin
gapore. Wèlkom, Monica!” zei René’s war
me stem.
het dek. Rinkelen van
het neerlaten van een landingstrap,
snerpende gil van een stoomfluit en
sissend ontsnappen van stoom. Het
piep en geknars van hijskranen en
doffe smakken van neergesmeten bagage.
Er waren óók niet thuis te brengen geu
ren. Scherpe, prikkelende, die je het op
windende besef bij brachten, dat je nu in
het Oosten was. Zwoele, mystieke, die dat
gevoeij op een eigenaardige manier ver
sterkten en er een strelende sensatie aan
gaven. Daartussen mengden zich de beken
de luchtjes van machinesmeer, teer, verf,
de benauwde stank van levende have, die
gelost werd, en de met gruis geladen reuk
van steenkool.
Kleuren en vormen boeiden haar oog,
het was, alsof ze een droom in werkelijk
heid beleefde. Chinese jonken gleden ge
ruisloos over het water; in de golfslag van
een passerend vaartuig deinden de kleine,
vreemdgemodelleerde vaartuigen met hun
brede, bruine zeil, waarop Chinese karak
ters prijkten als grillige symbolen. Kerels
met ronde, gele koppen en schuine ogen,
gekleed in wijde gore kielen, itonden
HOOFDSTUK II.
Met een gelijkmatige vaart zoefde de
kleine blauwe two-seater door de weme- l
ling van de Oosterse stad. Monica kwam
ogen te kort. De opeenstapeling van in
drukken overweldigde haar. Ze zag al die
hoge, grootse gebouwen en het viel haar
op, hoe veel meer tint en tekening in alles
was dan in een Europese metropool. De ge
bouwen waren alle verschillend van trant
en kleur: er waren grijze, blanke, er wa
ren er van rode steen en van een lila-ach-
tige granletsoort. Er waren zelfs gebouwen
met een sterke oranje-achtlge tint en flats
als uit een modern stadsdeel van Amster
dam met zachtblauwe muren. En door dat
alles heen de schilderachtige bontheid van
het Chinese, Arabische en Malelse volks
deel. Helle banieren met zilveren, gouden
en bonte Chinese karakters beschilderd. Het
verkeer, geregeld door baardige Sikhs,
martiale gestalten met witte tulbanden en
eigenaardige gestreepte bamboeplakkaten
als vleugels aan de schouders bevestigd,
vertoonde eveneens een merkwaardige
mengeling. De oudste, rammelendste, meest
aftandse Fords en Buicks wisselden af met
luxe-wagens van stroomlijnmodel en als
watervlugge flitsen gingen daar tussen de
rickshaws, voortgetrokken door kleine,
slanke Chinezen, wier blote voeten nauwe
lijks de grond schenen te raken. Het
scheen geen verschil uit te maken of er
een porcelelnbroze bloem van het Oosten
in het karretje zat in haar strakaanslul-
tende satijnen Shanghai-dress, of een ge
zette Europeaan, die zich het zweet van de
dikke kop veegde met een doorweekte zak
doek. Licht als zwaluwen scheerden de
koelies voort, ontweken ongelooflijk han
dig elk opstakel. En kijkend en absorbe
rend hoorde Monica toch elk woord dat
René zei.
hAUü kat hraugAQ van aaa Kuan-
ciëel offer, hetzy door collectant (e)
zich beschikbaar te stellen, dan wel
in beiderlei opzicht.
Wel neemt gelukkig het aantal
sterfgevallen aan tuberculose, na het
beëindigen van de oorlog, niet onaan
zienlijk af, doch het grote getal lijders
aan d<
roepen: „Weest waakzaam”!
Toont daarom Uw medeleven en
laat de opbrengst van de inzameling
die van het vorig jaar, welke over
het gehele land f 415,807,20 bedroeg,
doch in Workum slechtf 114,06,
aanmerkelijk overtreffen
De opbrengst komt volledig ten
goede aan de plaatselijke verenigi-
ging, die de collecte houdt. Deze is
Overwinckel in Singapore!
Nog met het beeld van de Westertoren
en de flitsende herinnering aan Damrak,
Rokin, aan de grachten in het zonlicht
voor haar geestesoog, schrok ze van een
klóp tegen de stalen hutwand.
Ze schoof het gordijn met een ruk opzij.
Het was de administrateur van de boot.
„Juffrouw ten Wage? Ik heb u overal ge
zocht, de afhalers zijn al aan boord. Hier
is Meneer Overwinckel voor u!”
Hij ging opzij en Monica moest even het
gordijn vastgrijpen in haar trillende vin
gers. Haar ogen richtten zich wijd en
speurend naar de jonge man tegenover
haar. Verrassende blijheid deed haar wan
gen gloeien. Ze had zich nooit voorgesteld,
dat Oscar zó jong zou blijven in het Oos
ten, zo knap en fris en.... had hij altijd
dat leuke postuur gehad en....
„Juffrouw ten Wage?” vroeg op dit mo
ment een prettige stem.
En op hetzelfde moment voelde Monica
een doffe teleurstelling: Het was Oscar
niet! De gelijkenis was bedriegelijk genoeg,
maar toch, juist in die kleine détails....
Haar armen, die al de impuls hadden, zich
om die bruine uit het open sporthemd ko
mende nek te slaan, zonken zwaar langs
haar zijden. Maar in dat zakkend gebaar
vingen twee slanke handen de hare in een
hartelijke greep.
„Ik begrijp je teleurstelling, Monica,” zei
de stem nu weer en de warmte er van deed
haar zinkende moed weerkeren. „Natüür-
lijk verwachtte je Oscar en het zien van
een wildvreemde is een koud stortbad. Ik
ben Oscar’s neef, René Overwinckel. Het
spijt Oscar ontzettend, maar juist vanmid
dag kreeg hij een brief, die hem een kort,
maar uiterst belangrijk bezoek aankondig-
de, juist op dit uur! Hij verzocht me, je in
zijn plaats af te halen. We zullen er gauw
genoeg zijn met de two-seater en dan zal
je voor deze teleurstelling ruimschoots
schadeloos gesteld worden!”
Monica glimlachte, doch niet geheel van
harte. Ze wierp een wat hulpeloze blik op
de koffers en dozen, welke in de hut ver
spreid stonden. René Overwinckel zei on
middellijk: „Voor je bagage wordt gezorgd,
ik ben zó terug!” en hij ging met vlugge
passen het dek op. Geen twee minuten la
ter kwam hij met een paar koelies terug,
die de koffers op hun zwetende gele rug
gen laadden. Kort, maar niet onvriendelijk
gaf René ze bevelen, welke ze laconiek,
maar gewillig ten uitvoer brachten.
„En zeg nu dit plaatsje van je dromen
maar vaarwel om de mooie werkelijkheid
tegemoet te gaan,” raadde hij opgewekt,
toen Monica bleef talmen. Zich met ge
weld verzettend tegen het vreemde gevoel
van onmacht, dat haar beving, rukte Mo
nica zich los uit haar gepeins en volgde
hem het dek op.
Toen ze samen naar de landingstrap gin
gen, werd Monica zich er van bewust, dat
véle ogen haar nieuwsgierig opnamen. Een
nog vrij Jeugdige vrouw, wat opzichtig ge
kleed en opgemaakt, die aan de arm van
rechtop in die jonken en riepen elkaar toe len” liet wijzen en nu.werd zij mevrouw
in onverstaanbare keelklanken, die Monica
in de oren klonken als „Tjsé sjkwang
hongké tsjoe! Séstjwong hang mé!” En
daar tussen door kleine motorjachten met
in khaki gehulde Engelse havenpolitie,
waarvan er nu één langszij hun eigen boot
gleed, daar stopte en in het grijsgroene
water een baan van wit schuim langzaam
liet uitvloeien. De bemanning beklom de
landingstrap en Monica zag in ’n flits een
actetas met veel papieren.
Achter de haven rees het silhouet van
de stad tegen de koperkleurige lucht, een
grootse omtrek van hoge, imposante ge
bouwen. Wéér begon Monica’s hart te ha
meren, te bonzen. Daar, in die stad, zou zij
voortaan leven!
Na al dit zien, horen en ruiken begon ze
nu ook plotseling te voelen. Te voelen, hoe
ontzèttend warm het was! Daareven, toen
de boot nog voer, had een zeewind de hit
te getemperd. Nu drong deze als een de
mon op haar aan. Ze voelde de korte
mouwtjes van het luchtige toiletje kleven
aan haar armen; er liep een dun straaltje
in haar hals en in haar knieholte plakte
de dunne zijden kous tegen haar vlees.
Met een blik op de men’ptp dip zich on
de kade verzameld had, een menigte van
in kleurige japonnen, witte pakken en fan-
tasiecostuums geklede Europeanen, in fan-
tastische.gewaden gehulde Oosterlingen en
in khaki gestoken militairen, beving Mo- i
nica plotseling wéér een paniek, maar nu
van andere aard:
Zó voor Oscar te verschijnen, als hij
haar straks in de armen zou sluiten, dat
nooit! Zo onfris, nat, bah, ze moest er niet
aan denken! Met een snelle beweging
draaide ze zich om en vluchtte naar haar
hut. In de lange, nu verlaten witte gang
hield een gestalte haar met uitgesprelde
armen tegen. Blauwe ogen schitterden in
een verbrande kop. Een diepe stem vroeg
in gebroken Engels:
„Op het laatste moment bedacht? Niet
naar de echtgenoot van de toekomst? Lie-
ver mee met mij, ja?”
„O, captain Soerenson, laat mij door! Ik
heb zo’n haast!” gebood Monica dwingend
en nog vóór hij zijn arm had weggetrok
ken, was ze er onderdoor geslipt en ver
dween achter het blauwe hutgordijn. De
Noor had haar de zeereis veraangenaamd
met zijn opmerkzaamheid, maar tóch was
ze blij, dat er een eind aan kwam. Die
zoutwateridylle’s waren niet zonder gevaar
en dan zo’n doorgewinterde zeeman!
Koortsachtig begon ze zich „op te fris
sen.” Ze bette haar armen en hals, wreef
haar benen droog, streek het glazen staaf
je met parfum overal, waar ze dit nodig
dacht, poederde haar neus en schikte nog
eens de glanzende goud-bruine krullen
rond haar levendig, ovaal gezichtje met de
grote ogen, die spraken van een innerlijk,
dat tintelde van de drang naar het grote
levensavontuur! Ze lachte verrukt tegen
haar spiegelbeeld. Een maand geleden was
ze een gewoon meisje, dat zich in de Bijen
korf de afdeling „Huishoudelijke artlke-
i
V/1 Ml lil V uil V --
Bexoekt deze week de Fancy-Fair