Brandtn Bedrijfsschade op gunstige voorwaarden en tegen lage jaarlijkse bijdragen f „OE ZUIDWESTHOEK" I li Een r 1 Raadsvergadering Workum. Inlevering van deed vee een noodzakelijk belang. lenj -aira ïM is lid van de 0. T. 0. S. De L Crêpe papier verschillende kleuren Gaastra’s Boekh. voor a lie t ijd - J fc-Sittion (Jaashra I „Z. W. H." ■Mi I ONDERLINGE BRANDW.MIJ. TE KOUDUM - (combinatie van grote Friese Onderlingen) INGEZONDEN. Verzoek van de Kerkvoogdij der Punt 5. voor de veehouder zelf. Het is a. FEUILLETON 6 om Punt 4. neef, S': veel op mijn (Wordt vervolgd) Vraagt inlichtingen bij de corresp. B. W O LI D AWorkum, Verl. Schoolstraat L. VAN DER GOOT, Markt. M. de Redacteur, J BÜ. voorbaat dank voor de Plaatsing. de gemeente-eigeadeiainieH. Wanseer waterschapslasten plus wegenbelas ting een bedrag van 10 van de belastbare opbrengst overschrijden, I kijken. En dat betekent in de regel, koopt, want zo’n grote collectie huis- bankstellen, bedden, vloerbedekking en U nergens en zeker niet zo goedkoop als bij en ons ons en slaapkamers, gordijnen vindt reformeerde Schoot om gelden be schikbaar te stellen voor de ver bouwing van die school. 9 Mei 1949. Verkrijgbaar in GAASTRA s BOEKHANDEL wille van deze plannen.... de opzet lijkt me duidelijk. Een poging om de toegangs poorten tot de Oriënt, de belangrijkste steunpunten van Java en the Straits, in handen te krijgen. Hoe uw neef met zulk een vérstrekkend spionnagegeval contact heeft gekregen, vervult me met verbijste ring. Zodra de Vlootcommandant zonder risico voor ontdekking apart te krijgen is, zal ik u laten roepen. Berg dit zorgvuldig weg om het straks de Commandant per soonlijk te overhandigen. Monica heeft respect voor de wijze waar op de Consul (na de toezegging, dat hij voor de Vlootcommandant te Soerabaja een in troductiebrief zal meegeven en hem op de hoogte te stellen van hun komst), alsof er niets gebeurd is, het feest voortgang doet vinden, zonder dat iemand heeft bemerkt, dat er een onderbreking heeft plaats ge had. Als ze weer staan in de uitstraling van honderden lichten en de dansende paren rond zich zien schuifelen op de gesynco peerde tonen van jazzmuziek, die door een ensemble van kleurlingen in paarse smo-, king wordt verzorgd, geeft ze plotseling een kneep in René’s arm. Hij volgt haar ont stelde blik. „Daar!” fluistert ze. Bij een der pilaren staat een vrouw in een nauwsluitend satijnen gewaad. Het glim mende blonde haar draagt zij in een zware wrong. HOOFDSTUK VII. Op dit ogenblik nadert Jimmy Flagell Monica en vraagt haar met een koddige buiging ten dans. Ze laat René’s arm los, maar werpt hem een waarschuwende blik toe. Hij knikt. Prachtig! Laat hem dat var kentje maar eens wassen! Punt II, heeft hij het niet voorzien! De vrouw van de haarspeld in levende lijve! De zoekende blikken van de vreemde blij ven op hem rusten. Een glimlach komt om de grote, roodgeverfde mond. René huivert plotseling. In weerwil van die glimlach merkt hij op, dat die mond iets wreeds heeft, evenals de kleine blauwe ogen met hun koude schittering. „Goedenavond,” waagt hij in het Engels. „U lijkt op iemand, die ik gekend heb, maar niet kan thuisbrengen.” „Merkwaardig,” zegt ze spottend met een lage stem. „U lijkt ook op iemand, die ik gekend heb. Zéér veel zelfs.” Haar ogen ne men hem op door halfgesloten leden. Hij heeft een onaangename gewaarwording en zijn gedachten gaan naar Oscar, daar in die stoel, het slachtoffer van deze harte loze agente. Maar met een kalme durf, die hem zelf verbaast, vraagt hij: „Misschien lijk ik Oscar Overwinckel?” Punt 3. Verzoek van S. het afgedamde gedee gaburcvaart in koop vangen. Onder bepaalde vooi betreft de te graven s< (waarvan ook het geh< voor rekening komt ve wordt conform B. en tot verkoop tegen de j besloten. 5e^er/* Getroff/zen wij Je fijnste koffie uit verre lauden CEN verstandige vrouw, die prijs stelt op mooie bovendien goede meubelen, die gaat eerst bij dat zij bij Zonder heofdelyke stemming werdt Punt 8. Vw»k v»n het bestow derUe- dit verzoek dus ingewilligd. if J- 1 bestaat en die dus een bijdrage kunnen vormen in de verhoging van onze ex port. Hieruit blijkt wel duidelijk, van welk een grote betekenis de inlevering van dood vee aan de hiervoor bestemde destructiebedrijven is Inlevering voorkomt besmetting. Maar behalve de directe voordelen van I TPorkutn Voorkomt besmetting en spaart deviezen. Geen enkele veehouder ontkomt aan het feit, dat van tijd,tot tijd enkele van zijn dieren sterven, hetzij tengevolge van het optreden van een ziekte dan wel omdat de dieren dood worden ge boren. In beide gevallen betekent het evenwel een schadepost en het zou er somber uitzien, wanneer het sterfteper centage van de veestapel niet met alle middelen, waarover de Veterinaire Dienst en de Gezondheidsdiensten be schikken, zo gering mogelijk werd ge houden. Een cadaver is niet waardeloos. Hoewel een schrale troost is er toch nog wel een licht puntje. Een cadaver verliest n.l. niet helemaal zijn waarde, omdat tengevolge van de uitstekende organisatie van de destructie in ons land, de dode dieren op grote schaal kunnen worden verwerkt. De cadavers vormen de grondstof voor de destruc tiebedrijven, welke zeer belangrijke leveranciers zijn van dierlijke eiwitten, het hoofdbestanddeel van het kracht voer. Een dood rund van 300 kg. levert 75 kg. diermeel en ongeveer 27 kg. technisch vet. Deze 75 kg. diermeel zijn voldoende voor krachtvoer geduren de een week voor 125 varkens of 2500 kippen. djor óMS 1. tl. VAN SOvS'I Verzoek van voor het bedienen brug op het Noord te komen met verho. slag uit de gemeent Verwacht wordt dat van de bruggelden lag omdat de zuivelfabriel vermoedelijk enkele i de vaart gaat nemen. Daar de nieuw br groter van afmetingen bestaande, komt het B. gewenst voor, voor d gijnebrug gelijke toes menten vast te ste toeslag van f 400.- plus vrije woning e vacantie, waarmee ad op zijn beurt de raad De heer Haytema 1 dat indertijd medegt Kramer zich om gezon zich niet weer besch te stellen en de heer H o.m. of dan de voor bestemde woning betr den, waarop de voorzi dat adressant zelf me! gekomen en met ver zal zo mogelijk als ov is of naar bevind van deld -worden. Voorzitter de heer Burgemeester. Secretaris de heer D Tegenwoordig alle 1< Na de gebruikelijke op de heer Jonkman na van de notulen enkele Spr. wilde allereerst e dank brengen aan de s de wijze waarop de i samengesteld werden, konden ze niet aanspn volledigheid. In de vei 28 Februari zijn grote sproken; uitdrukkingei jespolitiek” en „dan zich niet te vervelen’ noemd of nader aangei gaarne dat de secret werk wel toevertrouwi werd gegeven de wo< melden die gesproken zocht de burgemeester wanneer de door de r bezigde woorden beled zijn. De heer Westendorp aan, om de toen geuit te trekken, want in ve behandelde onderwerp sprokene absuluut niet diging bedoeld, wat sp te tonen. Uit de instructie voo blijkt, dat van een ge zitting een kort versla) gegeven en hetgeen man wenst, zou eigen een stenografisch versla Voor het overige is gaarne bereid aan de moet te komen en mee vroegere discussies opgf worden. Met onveranderde goe de notulen kan dan ied en hiermee is het eersi ditmaal niet on opgei overigens net als gev handeld. vanavond! Punt I is opgelost! Ik maak me sterk, dat de sleutel tot punt II in het huis van de Consul te vinden is! Laten we gaan!” Monica ondergaat nu de betovering van de tropische avond. De atmosfeer is zwoel en een duizendstemmig koor van cycaden laat een ijle, glasheldere zang horen, mo notoon als het rhythme van de zee. De hemel lijkt zwart fluweel met een flonke ring van diamanten en inktzwart staan de boomsilhouetten tegen het blanke gesche- I mer van tuinmuren. Zoete geuren, sommige haast bedwelmend, waaien tot haar over op een windstoot. Een nachtvogel laat een vreemde roep horen en een groot soort ha gedis roep; krakend zijn naam Okkè. i>imaal,” telt René. „Dat voorspelt - huk: je mag een wens doen!” Monica glimlacht in het beschermende donker Als ze nu eens nergens aan hoefde de destructie be- dode dieren ook een hoeveelheid hoofdzakelijk Wanneer iedere veehouder, zonder uitzondering, zijn dode dieren voor de destructiebedrijven beschikbaar stelt, dan bestaat er een gerede kans, dat de krachtvoer-positie in ons land minder zorgen zal baren. Een belang voor de industrie. hierbij nuttig te bedenken dat de opbrengst van de cadavers de inlevering de destructiebedrijven betalen bovendien de geldende prijs voor de huid van ’t cadaver voorkomt deze ook het ern stige besmettingsgevaar, dat ontstaat wanneer het cadaver wordt begraven. Destructiebedrijven staan klaar. De aanmelding van gestorven vee vraagt van de veehouder geen bijzon dere voorzieningen, zij het dan dat hij slechts moet nalaten tot begraven van de cadavers over te gaan. De wet stelt de aanmelding ter Gemeentesecretarie verplicht, binnen 6 uur na de dood van een dier. Van gemeentewege wordt dan zorg gedragen dat de aanmelding zo spoedig mogelijk aan een destructor wordt doorgegeven. Aan de hand van de binnengekomen aanmeldingen wordt eens per dag, bij sommige bedrijven tweemaal per dag, een route vastgesteld, welke de chauf feur met de destructorwagen moet rij den. Deze wagens rijden het land in naar de plaats waar het cadaver ligt, laden dit in en vervoeren het naar de destructor. De destructiebedrijven staan dus iedere dag klaar, aan de hand van de binnengekomen aanmeldingen, de cada vers te komen ophalen. Wil deze voor treffelijke organisatie voldoende baten afwerpen dan is het zaak voor de vee houders, in alie gevallen de aanmeldings plicht na te komen. Hier zijn grote be langen mee gemoeid, niet in het minst „Een ogenblik!” De consul toont door blik noch gebaar, wat er in hem omgaat en begroet de volgende gasten. Monica is trots over de manier, waarop René de si tuatie heeft beheerst. Diplomaat als hij is, door niets uit zijn evenwicht te brengen en zijn masker van feestvreugde handhavend, beseft de consul wel degelijk, dat het hier iets ernstigs geldt. Maar geen der gasten kan iets aan hem merken. Naast René wacht Monica, een wacht, die eeuwen schijnt te duren. Uit een groepje maakt zich een korte gestalte los en komt op hen toe. Ze herinnert zich, dat de jonge man met het rode gezicht en de kinderlijke ogen aan haar is voorgesteld als de „bul dog-journalist” Jimmy Flagell. „Hallo, Overwinckel,” zegt hij met sterk accent. „Is het niet stom-vervelend hier? Excuus, Mevrouw, als mijn uitdrukking ’n beetje.... ahem.... maar....” „Er is niets hier, is het niet, Jimmy!” plaagt René. „Inderdaad, er is niets te beleven! Be halve zo nu en dan een misselijke echt scheidingsprocedure of een societyschan- daaltje gebeurt er niets, wat de moeite waard is! Iets, dat vette koppen op de voor pagina wettigt en dat nu eens niet Europa betreft!” De kleine man windt zich op, wordt nog roder, maar zijn ogen blijven de ogen van een kwajongen. „Wie weet, Jimmy,” zegt René langzaam. „Wie wéét! Misschien is het Nieuws wel vlak in je nabijheid!” „Hoe bedoel je dat?” Monica denkt on willekeurig aan een hond, die de oren spitst en wiens neus de geur opsnuift van het wild. „O, niets, niets. Als er iets bepaalds was, zou ik de eerste zijn, die het je laat weten!” weert René af en weer bewondert Monica zijn zelfbeheersing. „Ik hou me aan je woord! Waar is je neef, de andere Overwinckel?” vraagt Jimmy plotseling. De kinderogen hebben nu iets, dat op verscherpte aandacht wijst. René antwoordt kort: „Die is op reis.” En dan trekt hij Monica haastig mee: „De consul wenkt ons, kom!” Terwijl ze voortlopen, fluistert hij: „Dat was op tijd. Jimmy houdt vast, als hij iets beet denkt te hebben!” „Mevrouw als nieuwaangekomene zal zeker belangstellen in een oud-Hollandse zaal in het hartje van de tropen!” Met deze woorden „voor de galerij” gaat de Consul hen voor, een vertrek binnen, waarvan hij de deur achter hen sluit. „Welnu, Meneer Overwinckel? De feiten alstublieft, een te lang wegblijven zou bevreemding wekken.” In korte, duidelijke woorden verhaalt René hem alles. Tenslotte toont hij hemde door Oscar aangeduide papieren. De Con sul fluit langgerekt. „Een misdaad om der- Zij dekt U tegen dat de opbrengst van niet bij diermeel beperkt blijft. Zoals gezegd, bereiden de d drijven uit de belangrijke hoeveelheid technisch vet, welke hoofdzakelijk door de zeep- en kaarsenindustrie wordt aan gewend. Van zeer veel gewicht is hierbij ook dat de destructiebedrijven belangrijke leveranciers zijn van de beenderen, die door speciale chemische fabrieken in ons land worden omgezet in tal van nuttige producten, naar welke in het buitenland veel vraag bestaat en die dus een bijdrage kunnen Punt 2. Ingekomen stukl Bericht van de Staten houdende vaststelling van van de staat van werken (afvoering gaburevaart). b. Mededeling vandc dat de pachtwaar boerderijtje aan de Bolsward, pachter is vastgesteld oj en fl00.— maalgel de thans geldende voor de boerderij pachter B. van de f525.— (geldend f500.-). Deze stukken worden nisgeving aangenomen. c. Verzoek van P. voortaan de besch: de beschoeiing va oorzaakt door voor bestemde kolenscb ge de gemeente - fabriek te hers kosten een tegem verlenen. Afgezien van de vra: hier van schuld bij de g ke is, vinden B. en W om straks vrijkomend materiaal tegen geen o vergoeding beschikbaar welke zienswijze allen nen gaan. H BREnnihkmlyer zonen SNEEK uuuisvi ziji ze nu eens nergens aan noeiae te denken dan aan dit rijden met hem. j maar dan vraagt ze: „Je hebt de papieren toch veilig?” „Die van Singapore, ja. Die van Soeraba ja heb ik thuisgelaten op een plaats, waar niemand ze ooit vinden zal.” Ze heeft het idee, dat ze verder alles aan hem kan overlaten, even zeker als ze zich toevertrouwt aan zijn stuurkunst. Het huls van de Consul baadt in een zee licht. Een lange file van auto’s wacht 'et enorme, met marmergrind bedekte Koningspalmen vormen een trotse op rijlaan langs een fluwelig gazon. Op de brede marmeren trappen van het ouder wetse gebouw bewegen zich gestalten in avondtoilet van beiderlei sexe. O René!” zegt Monica, even naar adem snakkend. Maar hij helpt haar met een glimlach uitstappen. „Kalm aan, meisje, je zult zien, dat het geluk mét ons is.” Doch ze ziet aan zijn opeengeklemde lippen, dat al les ook in hém gespannen is om het beslis sende moment. Aan zijn arm bestijgt ze als in een droom de trappen, glijdt ze over een marmeren vloer een reusachtige zaal binnen, hoort ze stemmen roezen in Nederlands, Engels en Chinees. Aan zijn arm maakt ze buiginkjes, drukt handen, wisselt glimlachjes. Maar ze beseft pas, dat ze leeft, als ze mét hem voor i het Consuls-echtpaar staat. „Meneer Overwinckel.begint de Con sul, joviaal glimlachend, terwijl ook Zijn vrouw met minzame lachjes nadertreedt. Dan valt een verbaasde stilte in, waarvan René onmiddellijk gebruik maakt om in te vallen „Mag ik u mijn vrouw voorstellen?” HOOFDSTUK VI. „Mevrouw Overwinckel.” De consul neemt zijn er meer uit- en Ingangen.” Hij kijkt Monica’s ijskoude hand in de zijne, Iets va- X. .1 T-.— X. 1 1- X. 1— -.4. —- TT J— 1_ X. het land? Kunt u’wennen?” „O, zeker, Excellentie,” zegt Monica kor daat boven het kloppen van haar hart uit. i Dan buigt ze voor de Consulsvrouw, die haar welwillend toeknikt. „Ik begrijp, dat u verbaasd is,” zegt René snel en gedempt, „U had m ijn neef en „diens vrouw” uitgenodigd. Dit betreft een kwestie van het dringendste belang voor onze kolonies en die der Engelsen. Mag ik u om een kort onderhoud verzoeken?” Trillend van ongeduld laat zij een prach- tige armband om haar pols bevestigen. Grote genade! Zij heeft lust te stampvoe ten! Als René en zij werkelijk getrouwd waren, zou hij nu bij de hand zijn en zou den zij direct op verkenning uit kunnen gaan! De bloodaard zal, als hij klaar is, correct op haar wachten in de binnengale- rij, teiwijl haar man natuurlijk zonder plichtplegingen zou binnenwandelen te vragen, of ze eindelijk klaar was! Eindelijk is ze vrij van Tséhong Nio’s zorgen en ze snelt, zo vlug als de lange japon dit toelaat, de kamer uit. Even moet ze verrast stilstaan. Zoals René daar staat, uitturend in de tuin, boven welks mystieke donkerte sterren flonkeren in ongekende felle pracht, valt het haar op, hoe nobel hij er uitziet. De avondkleding staat hem bui tengewoon en dat kan niet van elke man gezegd worden. Hij kijkt bij haar nadering op en één ogenblik ziet ze, hoe haar ver schijning hem verrukt. Ze ziet hem slik ken, ze ziet zijn ogen zich verwijden maar haar opwinding wint het van elk an der gevoel. Ze roept: „O, René, kom eens mee, ik heb een ontdekking gedaan!” Hij is even opgewonden als zij. „Maar dan moet ik de werkkamer toch nog eens grondig inspecteren, dat kan nog net”; hij kijkt op zijn polshorloge en is al weg. Mo nica ijlt hem achterna, de gazige vracht optillend met beide handen als een moder ne Assepoester. Ze vindt hem bezig de mat op te tillen onder Oscar’s bureaustoel. „Zie daar!” roept hij triomfantelijk, „precies zo’n luik! Bij het weggaan valt de mat van zelf weer over die plek terug. Monica, daar moeten we meer van weten! Ongetwijfeld ..lx. TJ44 IrUlrf haar stralend aan. „Dat begint al prachtig derlijks komt in zijn stem: „U is pas kort in vnnrl I T3viv^+ T Ie rxn rrol rvcfl Tl? manV YH© Het. 1QnH 9 TTunf. nrannon1)” Tdto f tdpwf 1

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Friso nl | 1949 | | pagina 6