Brandtn Bedrijfsschade
op gunstige voorwaarden en tegen
lage jaarlijkse bijdragen
f
„OE ZUIDWESTHOEK"
I
li
Een
r
1
Raadsvergadering Workum.
Inlevering van deed vee een
noodzakelijk belang.
lenj
-aira
ïM
is lid van de 0. T. 0. S.
De
L
Crêpe papier
verschillende kleuren
Gaastra’s Boekh.
voor a lie t ijd
-
J fc-Sittion (Jaashra
I
„Z. W. H."
■Mi
I
ONDERLINGE BRANDW.MIJ.
TE KOUDUM
-
(combinatie van grote Friese Onderlingen)
INGEZONDEN.
Verzoek van de Kerkvoogdij der
Punt 5.
voor de veehouder zelf.
Het is
a.
FEUILLETON
6
om
Punt 4.
neef,
S':
veel op mijn
(Wordt vervolgd)
Vraagt inlichtingen bij de corresp.
B. W O LI D AWorkum, Verl. Schoolstraat
L. VAN DER GOOT, Markt.
M. de Redacteur, J
BÜ. voorbaat dank voor de Plaatsing.
de gemeente-eigeadeiainieH. Wanseer
waterschapslasten plus wegenbelas
ting een bedrag van 10 van de
belastbare opbrengst overschrijden,
I
kijken. En dat betekent in de regel,
koopt, want zo’n grote collectie huis-
bankstellen, bedden, vloerbedekking en
U nergens en zeker
niet zo goedkoop als bij
en
ons
ons
en slaapkamers,
gordijnen vindt
reformeerde Schoot om gelden be
schikbaar te stellen voor de ver
bouwing van die school.
9 Mei 1949.
Verkrijgbaar in
GAASTRA s BOEKHANDEL
wille van deze plannen.... de opzet lijkt
me duidelijk. Een poging om de toegangs
poorten tot de Oriënt, de belangrijkste
steunpunten van Java en the Straits, in
handen te krijgen. Hoe uw neef met zulk
een vérstrekkend spionnagegeval contact
heeft gekregen, vervult me met verbijste
ring. Zodra de Vlootcommandant zonder
risico voor ontdekking apart te krijgen is,
zal ik u laten roepen. Berg dit zorgvuldig
weg om het straks de Commandant per
soonlijk te overhandigen.
Monica heeft respect voor de wijze waar
op de Consul (na de toezegging, dat hij voor
de Vlootcommandant te Soerabaja een in
troductiebrief zal meegeven en hem op de
hoogte te stellen van hun komst), alsof er
niets gebeurd is, het feest voortgang doet
vinden, zonder dat iemand heeft bemerkt,
dat er een onderbreking heeft plaats ge
had.
Als ze weer staan in de uitstraling van
honderden lichten en de dansende paren
rond zich zien schuifelen op de gesynco
peerde tonen van jazzmuziek, die door een
ensemble van kleurlingen in paarse smo-,
king wordt verzorgd, geeft ze plotseling een
kneep in René’s arm. Hij volgt haar ont
stelde blik.
„Daar!” fluistert ze.
Bij een der pilaren staat een vrouw in een
nauwsluitend satijnen gewaad. Het glim
mende blonde haar draagt zij in een zware
wrong.
HOOFDSTUK VII.
Op dit ogenblik nadert Jimmy Flagell
Monica en vraagt haar met een koddige
buiging ten dans. Ze laat René’s arm los,
maar werpt hem een waarschuwende blik
toe. Hij knikt. Prachtig! Laat hem dat var
kentje maar eens wassen! Punt II, heeft
hij het niet voorzien! De vrouw van de
haarspeld in levende lijve!
De zoekende blikken van de vreemde blij
ven op hem rusten. Een glimlach komt om
de grote, roodgeverfde mond. René huivert
plotseling. In weerwil van die glimlach
merkt hij op, dat die mond iets wreeds
heeft, evenals de kleine blauwe ogen met
hun koude schittering.
„Goedenavond,” waagt hij in het Engels.
„U lijkt op iemand, die ik gekend heb, maar
niet kan thuisbrengen.”
„Merkwaardig,” zegt ze spottend met een
lage stem. „U lijkt ook op iemand, die ik
gekend heb. Zéér veel zelfs.” Haar ogen ne
men hem op door halfgesloten leden. Hij
heeft een onaangename gewaarwording en
zijn gedachten gaan naar Oscar, daar in
die stoel, het slachtoffer van deze harte
loze agente. Maar met een kalme durf, die
hem zelf verbaast, vraagt hij:
„Misschien lijk ik
Oscar Overwinckel?”
Punt 3. Verzoek van S.
het afgedamde gedee
gaburcvaart in koop
vangen.
Onder bepaalde vooi
betreft de te graven s<
(waarvan ook het geh<
voor rekening komt ve
wordt conform B. en
tot verkoop tegen de j
besloten.
5e^er/*
Getroff/zen wij
Je fijnste koffie
uit verre lauden
CEN verstandige vrouw, die prijs stelt op mooie
bovendien goede meubelen, die gaat eerst bij
dat zij bij
Zonder heofdelyke stemming werdt Punt 8. Vw»k v»n het bestow derUe-
dit verzoek dus ingewilligd. if J- 1
bestaat en die dus een bijdrage kunnen
vormen in de verhoging van onze ex
port. Hieruit blijkt wel duidelijk, van
welk een grote betekenis de inlevering
van dood vee aan de hiervoor bestemde
destructiebedrijven is
Inlevering voorkomt besmetting.
Maar behalve de directe voordelen van
I TPorkutn
Voorkomt besmetting en spaart
deviezen.
Geen enkele veehouder ontkomt aan
het feit, dat van tijd,tot tijd enkele van
zijn dieren sterven, hetzij tengevolge
van het optreden van een ziekte dan
wel omdat de dieren dood worden ge
boren. In beide gevallen betekent het
evenwel een schadepost en het zou er
somber uitzien, wanneer het sterfteper
centage van de veestapel niet met alle
middelen, waarover de Veterinaire
Dienst en de Gezondheidsdiensten be
schikken, zo gering mogelijk werd ge
houden.
Een cadaver is niet waardeloos.
Hoewel een schrale troost is er toch
nog wel een licht puntje. Een cadaver
verliest n.l. niet helemaal zijn waarde,
omdat tengevolge van de uitstekende
organisatie van de destructie in ons
land, de dode dieren op grote schaal
kunnen worden verwerkt. De cadavers
vormen de grondstof voor de destruc
tiebedrijven, welke zeer belangrijke
leveranciers zijn van dierlijke eiwitten,
het hoofdbestanddeel van het kracht
voer. Een dood rund van 300 kg. levert
75 kg. diermeel en ongeveer 27 kg.
technisch vet. Deze 75 kg. diermeel
zijn voldoende voor krachtvoer geduren
de een week voor 125 varkens of 2500
kippen.
djor óMS 1. tl. VAN SOvS'I
Verzoek van
voor het bedienen
brug op het Noord
te komen met verho.
slag uit de gemeent
Verwacht wordt dat
van de bruggelden lag
omdat de zuivelfabriel
vermoedelijk enkele i
de vaart gaat nemen.
Daar de nieuw br
groter van afmetingen
bestaande, komt het B.
gewenst voor, voor d
gijnebrug gelijke toes
menten vast te ste
toeslag van f 400.-
plus vrije woning e
vacantie, waarmee ad
op zijn beurt de raad
De heer Haytema 1
dat indertijd medegt
Kramer zich om gezon
zich niet weer besch
te stellen en de heer H
o.m. of dan de voor
bestemde woning betr
den, waarop de voorzi
dat adressant zelf me!
gekomen en met ver
zal zo mogelijk als ov
is of naar bevind van
deld -worden.
Voorzitter de heer
Burgemeester.
Secretaris de heer D
Tegenwoordig alle 1<
Na de gebruikelijke op
de heer Jonkman na
van de notulen enkele
Spr. wilde allereerst e
dank brengen aan de s
de wijze waarop de i
samengesteld werden,
konden ze niet aanspn
volledigheid. In de vei
28 Februari zijn grote
sproken; uitdrukkingei
jespolitiek” en „dan
zich niet te vervelen’
noemd of nader aangei
gaarne dat de secret
werk wel toevertrouwi
werd gegeven de wo<
melden die gesproken
zocht de burgemeester
wanneer de door de r
bezigde woorden beled
zijn.
De heer Westendorp
aan, om de toen geuit
te trekken, want in ve
behandelde onderwerp
sprokene absuluut niet
diging bedoeld, wat sp
te tonen.
Uit de instructie voo
blijkt, dat van een ge
zitting een kort versla)
gegeven en hetgeen
man wenst, zou eigen
een stenografisch versla
Voor het overige is
gaarne bereid aan de
moet te komen en mee
vroegere discussies opgf
worden.
Met onveranderde goe
de notulen kan dan ied
en hiermee is het eersi
ditmaal niet on opgei
overigens net als gev
handeld.
vanavond! Punt I is opgelost! Ik maak me
sterk, dat de sleutel tot punt II in het huis
van de Consul te vinden is! Laten we
gaan!”
Monica ondergaat nu de betovering van
de tropische avond. De atmosfeer is zwoel
en een duizendstemmig koor van cycaden
laat een ijle, glasheldere zang horen, mo
notoon als het rhythme van de zee. De
hemel lijkt zwart fluweel met een flonke
ring van diamanten en inktzwart staan de
boomsilhouetten tegen het blanke gesche-
I mer van tuinmuren. Zoete geuren, sommige
haast bedwelmend, waaien tot haar over
op een windstoot. Een nachtvogel laat een
vreemde roep horen en een groot soort ha
gedis roep; krakend zijn naam Okkè.
i>imaal,” telt René. „Dat voorspelt
- huk: je mag een wens doen!”
Monica glimlacht in het beschermende
donker Als ze nu eens nergens aan hoefde
de destructie be-
dode dieren ook een
hoeveelheid
hoofdzakelijk
Wanneer iedere veehouder, zonder
uitzondering, zijn dode dieren voor
de destructiebedrijven beschikbaar
stelt, dan bestaat er een gerede kans,
dat de krachtvoer-positie in ons land
minder zorgen zal baren.
Een belang voor de industrie.
hierbij nuttig te bedenken
dat de opbrengst van de cadavers
de inlevering de destructiebedrijven
betalen bovendien de geldende prijs
voor de huid van ’t cadaver voorkomt
deze ook het ern stige besmettingsgevaar,
dat ontstaat wanneer het cadaver wordt
begraven.
Destructiebedrijven staan klaar.
De aanmelding van gestorven vee
vraagt van de veehouder geen bijzon
dere voorzieningen, zij het dan dat hij
slechts moet nalaten tot begraven van
de cadavers over te gaan. De wet stelt
de aanmelding ter Gemeentesecretarie
verplicht, binnen 6 uur na de dood van
een dier. Van gemeentewege wordt dan
zorg gedragen dat de aanmelding zo
spoedig mogelijk aan een destructor
wordt doorgegeven.
Aan de hand van de binnengekomen
aanmeldingen wordt eens per dag, bij
sommige bedrijven tweemaal per dag,
een route vastgesteld, welke de chauf
feur met de destructorwagen moet rij
den. Deze wagens rijden het land in
naar de plaats waar het cadaver ligt,
laden dit in en vervoeren het naar de
destructor.
De destructiebedrijven staan dus
iedere dag klaar, aan de hand van de
binnengekomen aanmeldingen, de cada
vers te komen ophalen. Wil deze voor
treffelijke organisatie voldoende baten
afwerpen dan is het zaak voor de vee
houders, in alie gevallen de aanmeldings
plicht na te komen. Hier zijn grote be
langen mee gemoeid, niet in het minst
„Een ogenblik!” De consul toont door
blik noch gebaar, wat er in hem omgaat
en begroet de volgende gasten. Monica is
trots over de manier, waarop René de si
tuatie heeft beheerst. Diplomaat als hij is,
door niets uit zijn evenwicht te brengen en
zijn masker van feestvreugde handhavend,
beseft de consul wel degelijk, dat het hier
iets ernstigs geldt. Maar geen der gasten
kan iets aan hem merken.
Naast René wacht Monica, een wacht, die
eeuwen schijnt te duren. Uit een groepje
maakt zich een korte gestalte los en komt
op hen toe. Ze herinnert zich, dat de jonge
man met het rode gezicht en de kinderlijke
ogen aan haar is voorgesteld als de „bul
dog-journalist” Jimmy Flagell.
„Hallo, Overwinckel,” zegt hij met sterk
accent. „Is het niet stom-vervelend hier?
Excuus, Mevrouw, als mijn uitdrukking ’n
beetje.... ahem.... maar....”
„Er is niets hier, is het niet, Jimmy!”
plaagt René.
„Inderdaad, er is niets te beleven! Be
halve zo nu en dan een misselijke echt
scheidingsprocedure of een societyschan-
daaltje gebeurt er niets, wat de moeite
waard is! Iets, dat vette koppen op de voor
pagina wettigt en dat nu eens niet Europa
betreft!” De kleine man windt zich op,
wordt nog roder, maar zijn ogen blijven de
ogen van een kwajongen.
„Wie weet, Jimmy,” zegt René langzaam.
„Wie wéét! Misschien is het Nieuws wel
vlak in je nabijheid!”
„Hoe bedoel je dat?” Monica denkt on
willekeurig aan een hond, die de oren spitst
en wiens neus de geur opsnuift van het
wild.
„O, niets, niets. Als er iets bepaalds was,
zou ik de eerste zijn, die het je laat weten!”
weert René af en weer bewondert Monica
zijn zelfbeheersing.
„Ik hou me aan je woord! Waar is je neef,
de andere Overwinckel?” vraagt Jimmy
plotseling. De kinderogen hebben nu iets,
dat op verscherpte aandacht wijst. René
antwoordt kort:
„Die is op reis.” En dan trekt hij Monica
haastig mee: „De consul wenkt ons, kom!”
Terwijl ze voortlopen, fluistert hij: „Dat
was op tijd. Jimmy houdt vast, als hij iets
beet denkt te hebben!”
„Mevrouw als nieuwaangekomene zal
zeker belangstellen in een oud-Hollandse
zaal in het hartje van de tropen!” Met deze
woorden „voor de galerij” gaat de Consul
hen voor, een vertrek binnen, waarvan hij
de deur achter hen sluit. „Welnu, Meneer
Overwinckel? De feiten alstublieft, een te
lang wegblijven zou bevreemding wekken.”
In korte, duidelijke woorden verhaalt
René hem alles. Tenslotte toont hij hemde
door Oscar aangeduide papieren. De Con
sul fluit langgerekt. „Een misdaad om der-
Zij dekt U tegen
dat de opbrengst van
niet bij diermeel beperkt blijft. Zoals
gezegd, bereiden de d
drijven uit de
belangrijke hoeveelheid technisch
vet, welke hoofdzakelijk door de
zeep- en kaarsenindustrie wordt aan
gewend. Van zeer veel gewicht is
hierbij ook dat de destructiebedrijven
belangrijke leveranciers zijn van de
beenderen, die door speciale chemische
fabrieken in ons land worden omgezet
in tal van nuttige producten, naar
welke in het buitenland veel vraag
bestaat en die dus een bijdrage kunnen
Punt 2. Ingekomen stukl
Bericht van de
Staten houdende
vaststelling van
van de staat van
werken (afvoering
gaburevaart).
b. Mededeling vandc
dat de pachtwaar
boerderijtje aan de
Bolsward, pachter
is vastgesteld oj
en fl00.— maalgel
de thans geldende
voor de boerderij
pachter B. van de
f525.— (geldend
f500.-).
Deze stukken worden
nisgeving aangenomen.
c. Verzoek van P.
voortaan de besch:
de beschoeiing va
oorzaakt door voor
bestemde kolenscb
ge de gemeente -
fabriek te hers
kosten een tegem
verlenen.
Afgezien van de vra:
hier van schuld bij de g
ke is, vinden B. en W
om straks vrijkomend
materiaal tegen geen o
vergoeding beschikbaar
welke zienswijze allen
nen gaan.
H BREnnihkmlyer zonen
SNEEK
uuuisvi ziji ze nu eens nergens aan noeiae
te denken dan aan dit rijden met hem.
j maar dan vraagt ze: „Je hebt de papieren
toch veilig?”
„Die van Singapore, ja. Die van Soeraba
ja heb ik thuisgelaten op een plaats, waar
niemand ze ooit vinden zal.”
Ze heeft het idee, dat ze verder alles aan
hem kan overlaten, even zeker als ze zich
toevertrouwt aan zijn stuurkunst.
Het huls van de Consul baadt in een zee
licht. Een lange file van auto’s wacht
'et enorme, met marmergrind bedekte
Koningspalmen vormen een trotse op
rijlaan langs een fluwelig gazon. Op de
brede marmeren trappen van het ouder
wetse gebouw bewegen zich gestalten in
avondtoilet van beiderlei sexe.
O René!” zegt Monica, even naar adem
snakkend. Maar hij helpt haar met een
glimlach uitstappen. „Kalm aan, meisje, je
zult zien, dat het geluk mét ons is.” Doch ze
ziet aan zijn opeengeklemde lippen, dat al
les ook in hém gespannen is om het beslis
sende moment.
Aan zijn arm bestijgt ze als in een droom
de trappen, glijdt ze over een marmeren
vloer een reusachtige zaal binnen, hoort ze
stemmen roezen in Nederlands, Engels en
Chinees. Aan zijn arm maakt ze buiginkjes,
drukt handen, wisselt glimlachjes. Maar ze
beseft pas, dat ze leeft, als ze mét hem voor
i het Consuls-echtpaar staat.
„Meneer Overwinckel.begint de Con
sul, joviaal glimlachend, terwijl ook Zijn
vrouw met minzame lachjes nadertreedt.
Dan valt een verbaasde stilte in, waarvan
René onmiddellijk gebruik maakt om in te
vallen
„Mag ik u mijn vrouw voorstellen?”
HOOFDSTUK VI.
„Mevrouw Overwinckel.” De consul neemt
zijn er meer uit- en Ingangen.” Hij kijkt Monica’s ijskoude hand in de zijne, Iets va-
X. .1 T-.— X. 1 1- X. 1— -.4. —- TT J— 1_ X.
het land? Kunt u’wennen?”
„O, zeker, Excellentie,” zegt Monica kor
daat boven het kloppen van haar hart uit.
i Dan buigt ze voor de Consulsvrouw, die
haar welwillend toeknikt.
„Ik begrijp, dat u verbaasd is,” zegt René
snel en gedempt, „U had m ijn neef en
„diens vrouw” uitgenodigd. Dit betreft een
kwestie van het dringendste belang voor
onze kolonies en die der Engelsen. Mag ik
u om een kort onderhoud verzoeken?”
Trillend van ongeduld laat zij een prach-
tige armband om haar pols bevestigen.
Grote genade! Zij heeft lust te stampvoe
ten! Als René en zij werkelijk getrouwd
waren, zou hij nu bij de hand zijn en zou
den zij direct op verkenning uit kunnen
gaan! De bloodaard zal, als hij klaar is,
correct op haar wachten in de binnengale-
rij, teiwijl haar man natuurlijk zonder
plichtplegingen zou binnenwandelen
te vragen, of ze eindelijk klaar was!
Eindelijk is ze vrij van Tséhong Nio’s
zorgen en ze snelt, zo vlug als de lange
japon dit toelaat, de kamer uit. Even moet
ze verrast stilstaan. Zoals René daar staat,
uitturend in de tuin, boven welks mystieke
donkerte sterren flonkeren in ongekende
felle pracht, valt het haar op, hoe nobel hij
er uitziet. De avondkleding staat hem bui
tengewoon en dat kan niet van elke man
gezegd worden. Hij kijkt bij haar nadering
op en één ogenblik ziet ze, hoe haar ver
schijning hem verrukt. Ze ziet hem slik
ken, ze ziet zijn ogen zich verwijden
maar haar opwinding wint het van elk an
der gevoel. Ze roept: „O, René, kom eens
mee, ik heb een ontdekking gedaan!”
Hij is even opgewonden als zij. „Maar
dan moet ik de werkkamer toch nog eens
grondig inspecteren, dat kan nog net”; hij
kijkt op zijn polshorloge en is al weg. Mo
nica ijlt hem achterna, de gazige vracht
optillend met beide handen als een moder
ne Assepoester. Ze vindt hem bezig de mat
op te tillen onder Oscar’s bureaustoel. „Zie
daar!” roept hij triomfantelijk, „precies
zo’n luik! Bij het weggaan valt de mat van
zelf weer over die plek terug. Monica, daar
moeten we meer van weten! Ongetwijfeld
..lx. TJ44 IrUlrf
haar stralend aan. „Dat begint al prachtig derlijks komt in zijn stem: „U is pas kort in
vnnrl I T3viv^+ T Ie rxn rrol rvcfl Tl? manV YH© Het. 1QnH 9 TTunf. nrannon1)”
Tdto
f tdpwf 1