1 Hl
J
JU
NIEUWS- EN ADVERTENTIE BLAD VOOR DE
GEJIEEiYFE EN HET ARROXDISSEIENT SNEES.
I
I
1875.
30 JUNI.
WOENSDAG
GEHEUGEN.
No. 52.
Marktgelden.
SU BE DE WOLF
terwijl, bij de invordering der marktgelden, als
zijn gemachtigde is toegelaten
Eilke Boelens.
I
Nieuw Tonnenstelsel.
ffeiiiMiiïiiiiiiiMiiwiM
f-
ö-
I
I
I.
i.
i.
2.
I
1.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
>chool.
=C=
d.
Het geheugen kan beschouwd worden als een
e.
h.
i.
k.
veel goeds, maar
B I Ai N K X L, A
verbazend
een
b.
c.
verder alle gebouwen langs de
of an-
i reis,
eene
1 kun-
goed
Wethouders voornoemd
J. TEN GATE.
De SecretarisH. FENNEMA.
7,17
7,53
3,43
9.-
door
9,15
door
9,34
9 51
door
door
door
014
geheugen Charles
en later als pu-
--
is te boek gesteld, dat hij
al de talen sprak der volkeren over welke hij
heerschte, dus 23 in getal.
- Mezzofanti, later kardinaal, leerde, terwijl hij
te geven dat hunne secreten voor 15 Juli a.
zoodanig behooren te zijn ingericht, dat de nieu
we tonnen er in geplaatst kunnen worden
en dat zij of hunne timmerlieden daaromtrent
alle medewerking en inlichtingen kunnen beko
men bij den Gemeente-architect en bij den Stoep-
opzichter der exploitatie van faecale stoffen.
Sneek19 Juni 1875.
J. TEN CATE Burgemeester.
II. FENNEMA Secretaris.
S. H.
i Co.;
Dorn-
b‘j d.
by J
bij de
Het veel onthouden is misschien geen voor
deel. Menigeen zou misschien gaarne wenschen
ge^n herinnering te hebben van vroegere gebeur
tenissen.
Niet altijd toch is het meminisse juvat van
Virgilius (het zich herinneren, is aangenaam)
een genot.
Soms is het onaangenaam zich dingen te her
inneren, die gebeurd zijn, zoowel om de personen
die er bij betrokken waren, als' om de feilen zelf.
Het geheugen kweekt dankbaarheid maar
ook haat en wraakzucht.
In beide gevallen is dit eene praktische uiting
van het herinnerings-vermogen.
Het geheugen is de bron van
ook van veel kwaads.
Ook in dit opzicht moet het geheugen als een
zesde onder de zintuigen worden gerangschikt.
Mr. W. F. S.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
Sneek brengen ter algemeene kennis, dat de
Marktgelden wegens staanplaatsen voor het uit
stallen van waren en ten dienste van openbare
vermakelijkheden gedurende het tijdvak van
1 Juli 1875 tot 30 Juni 1876, zijn verpacht aan
Sneek, 26 Juni 1875.
Burgemeester en
n dere d. i. aar
FEN. te boek stellen
2,50 i 1
f—-
K
A M.
Juni.
2%
A
D2’/4
01'/a
27,o
>'A
l’7.t
i'7.t
'0%
.94
die in
ZIC-
alhier,
ikoud-
'g ge-
n het
over-
mijne
1
Deze COURANT verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS.
Abonnementsprijs voor 3 maanden is binnen deze Stad ƒ1.65, buiten
de Stad franco ƒ1.90.
ADVERTENTIËN van 1 tot 4 regels, gewone letter, 40 Cents,
voor eiken regel daarboven 7'/2 Cents. Alle brieven en stukken»
de uitgave of redactie betreffende worden franco ingewachl.
’t Utrechtsch Dagblad heeft deze beschouwin
gen
»De uitslag der verkiezingen zij eene les voor
de kerkelijke partijen.
»De Christelijk-historische partij had nimmer
den candidaat der R.-Gatholieken moeten over
nemen.
Sommige menschen hebben
sterk geheugen.
Van Mithridates
Sa-
oegen
an bo- zesde zintuig.
Terwijl de smaak, het gehoor, gevoel, gezicht
en de reuk zich alleen met het tegenwoordige
bezig houden, heeft het geheugen alleen te reke
nen met het verleden.
Het geheugen is de schakel tusschen het ver-
ledene, hef. tegenwoordige en het toekomende.
De geschiedenis is de uiting van het geheugen,
welke door het geschreven woord aanschouwelijk
ter D. gemaakt en bewaard wordt.
Zeer juist zeiden de Romeinen: memoriae pro-
aan ’t geheugen overleveren voor
i d. i. geschiedenis schrijven.
Daar hel geheugen niet altijd zuiver is, is ook
de geschiedenis vaak niet overeenkomstig de fei
len.
Aan menigeen speelt het geheugen parten.
Niet alleen ontsnappen gebeurtenissen aan het
geheugen, maar het verwart niet zelden het eene
feit met een ander en vult gapingen aan door
gissingen en persoonlijke opvattingen.
Naarmate die fouten ouder zijnwordt her
stel moeielijker.
De kritiek is het geneesmiddel tegen deze kwaal,
doch zij is volstrekt geen specificum daar voor
eene goede uitoefening der kritiek de kennis der
omstandigheden noodig is, en zonder deze geen
herstel mogelijk is.
Wel levert de kritiek in zulke gevallen een
palliatief, doch het is gewoonlijk beter geen ge
neesmiddel aan te wenden, dan een palliatief te
gebruiken.
Door palliatieven wordt de kwaal bijna altijd
erger.
Ik noemde het geheugen een zésde zintuig,
zoowel om zijn aard zelf, als ook omdat het met
hel verstand niets te maken heeft.
Geheugen bezitten alle dieren, van den mensch
af tot aan den visch toe.
-Van het geheugen bij olijfanten, paarden, hon
den, katten, spinnen, slangen, leeuwen, visschen,
ja bij welke diersoort niet, zijn treilende voor
beelden bekend.
Het geheugen kan, even als de overige zintui
gen, geoefend worden.
I De gewone oefening is het van buiten leeren,
waarmeê ik echter niet veel op heb, daar zij
doorgaans wordt overdreven en het denken be-
SgQ I lemmert, den geest dus verstompt, en van het
6,554 edelste, waardoor de mensch zich van zijne me-
de-dieren onderscheidt, een dood werktuig maakt.
De mnemotechniek, eene soort van geheugen-
stenographie, heeft weinig opgang gemaakt. Zij
was trouwens te moeielijk, om ze in praktijk te
brengen.
Voor een halve e'euw geleden woonde in Mas-
sachussetts een geneesheer, die Milton’s Para
dise lost in zijn geheel van buiten kende, niette
genstaande hij het in geen 20 jaren onder de
oogen had gehad.
Euler, de groote mathematicuskontoen hij
blind geworden was, de geheele Aeneis opzeg
gen, met vermelding van den eersten en laatsten
regel op iedere bladzijde der uitgave, welke hij
gelezen had.
De voormalige Groninger hoogleeraar Gabinus
de Wall was zóó sterk van geheugen dat hij
niet alleen wist, waar elk boek zijner rijke bibli
otheek stond, maar zelfs, terwijl hij aan zijn
werk bezig was, den dissertatie-zwangeren
juris utrius que doctorandi aangaf, op welke
bladzijde zij een citaat konden vinden, dat in hun
ne kraam te pas kon komen.
De weinig vredelievende hoogleeraar Vreede
is in dat opzicht misschien nog sterker dan zijn
Groninger voorganger.
voor priester studeerde, Latijn, Grieksch, He-
breeuwsch, Arabisch, Spaansch, Fransch, Duitsch
en Zweedsch. Als hoogleeraar leerde hij er ve
le talen bij op 43 jarigen leeftijd las hij er 20
en sprak er 18. In 1841 (hij was toen 67 jr.
oud) sprak bij. behalve de genoemde, Portugeesch,
Engelsch, Deensch, Russisch, Poolsch, Boheemsch,
Servisch, Magyaarsch, Turksch, lersch, Waalsch,
Wallachijsch, AlbanischBulgaarschIllyrisch,
Letlisch, Lapsch en leerde hij er nog Persisch,
SanskritKoordsch Georgisch Syrisch, Chal-
deeuwsch, Samaritaansch, Chineesch, Koptisch, Ae-
thiopisch, Abyssinisch, en andere Aziatische en
Afrikaansche talen bij.
Toen hij in 1849 stierf kon hij in meer dan
70 talen welsprekend schrijven en vloeiend spre
ken.
John Kemble kon, even als generaal Christie,
een geheel nomrner van de Morning Chronicle in
4 dagen van buiten leeren en zonder fout op
zeggen.
Robert Dillon heeft meermalen ’s morgens
vroeg 6 kolommen leiterlijk opgezegd uit een
blad, dat den vorigen avond was verschenen.
Gedurende het He/ieaf-debat in 1834 schreef
een parlementslid een redevoering staande de
zitting hij zond haar onmiddellijk naar de pers
en sprak haar denzelfden nacht uit. Er ontbrak
geen woord aan, en er was ook geen te veel.
John Fuller een landagent in Norfolk, kon,
’t huis gekomen, eene preek, die hij gehoord had,
woordelijk opschrijven, zonder zich in iets te ver
gissen.
Hetzelfde kan gezegd worden van den Utrecht-
schen hoogleeraar van Oosterzee.
Scaliger (l’Escdilde) herhaalde honderd en
meer verzen, die een ander had voorgedragen.
Seneca repeteerde 2000 woorden, zonder dal
er zin aan of samenhang in behoefde te wezen.
Magliabechi werd eens op eene zware geheu-
gen-proef gesteld, die hij echter roemvol door
stond.
Iemand had hem nl. een handschrift, van groot
belang, geleend; hij had het terug gekregen
maar hij gaf voor, dat hij het verloren had. Hij
verzocht hem dus er zooveel van op te schrijven1
als hij er van onthouden had. M. schreef het
geheel op, zonder eenige uitlating of bijvoeging.
De Utrechtsche Romanist en Handelsgeleerde
Holtius citeerde uit de Digesta en den Codex
altijd uit het hoofd, zonder zich ooit te vergissen
in woorden, titel, iex of zelfs den jurist, van
wien, of het geschrift, waaruit het afkomstig was,
voegde hij er doorgaans bij.
Gurus de groote kende den naam van ieder
zijner soldaten.
Het is bekend, welk een
Dickens had, zoowel als reporter
blicist.
Thorbecke had ook een sterk geheugen, al
heeft hij dan ook wel eens vergeten te doen
wat hij beloofd had.
Een jongen op Corsica kon zonder haperen
40,000 woerden opzeggen, zoo als ze hem waren
voorgezegd, zin of geen zin, van voren naar ach
teren en omgekeerd.
Sneek
Verdere uitvoering gevende aan het 3de lid
van ’s raads besluit van 6 Februari 1875, no. 12,
tot wijziging der Verordening op het houden
van verzamelingen van mest en op dc sekreten,
welk besluit is afgekondigd den 24 Februari 1875;
Hebben, op voorstel der Commissie van be
heer over de exploitatie der faecale stoffen, be
sloten
1. te bepalen dat het gewijzigde artikel 8 en
de intrekking van art. 9 der gemelde Verorde
ning op DONDERDAG 15 JULI 1875, in wer
king zullen treden in de volgende gedeelten der
gemeente (3e reeks)
a. van den Oosterdijk de huizen bewoond
door H. W. Cnossen, T. Dokkum, H. Vro-
lijk, H. Hoekstra, mr. B. S. Stienstra, L. T.
Visser en T. Jongbloed.
al de stegen tan den Oosterdijk noodzij-
de, en verder alle gebouwen, langs de ha
ven, loopende van de Boterhoek (bij de
Oosterpoortsbrug) naar de Pollen.
de Kruizebroederstraatvoor zoo ver de
invoering aldaar niet reeds heeft plaats ge
had, en i -
haven, loopende van de Leeuwarderpijp-
steeg naar het Posje.1
de Wijde en nauwe Noorderhorne, met
uitzondering van de huizen, bewoond door
A. Stam van Lankhorst en Jobs. B. Posma.
buiten de Noorderpoortsbrug, de huizen aan
weerszijden van den weg naar Bolsward,
binnen de fjospitaler brug, met uitzonde
ring der huizen bewoond door M. Hoek
stra en A. v. d Weij.
van de Marktstraat, de huizen bewoond
door B. de Jcngh, J. C. A. Wissel en L.
Schuyt Korver; van de kleine Kerkstraat
het huis bewoond door J. Nauta en het
Huis aan Arrestde Peperstraat, noord
zijde, en verder alle gebouwen langs de
Neltj eshaven.
aan het Oude Kerkhof, de woningen be
boerende aan de Wed. J. C. C. Erbé, en
die bewoond door H. Berensen en T. Bast;
voorts de beide schoolgebouwenen de
huizen bewoond door B. Groeneveld, H.
Zelle, J. Bootsma, Velthuis en A. Postma.
het Zuidënd; van de Oude Koemarkt het
huis bewoond door Johs. Prins, en de hui
zen aan de oostzijde der Nieuwe Koemarkt,
aan den Lemster Straatweg, de huizen
bewoond door F. A. Boomsma, Wed. T.
SevensmaP. P. van der Heij, G. P. v.
d. Goot, D. D. Bouma, H. .1. Jaarsma, S.
Bokma J. H. van der Woude, L. Boot
sma en D. Bisschop.
de stegen, voor zoover die niet reeds zijn
aangeduid en bij de opgenoemde hoofd
straten behooren.
aan de betrokkene ingezetenen te kennen
s.
