GIHI'IMi: EN MET ARRONDISSEMENT SMI’K.
NIEUWS- EN AIIVERTENTIE-IIEAII VOOR RE
No. 26.
31 MAART.
ZATERDAG
Mwai
Een merkwaardig Verslag.
a
4
’0
S\ Ilk lit CO UR A KT.
H. F.
Kerens de Wijlré voor Maastricht
‘A-
,00;
',50.
BINNENLAND.
4
4
2
De heer P. Smidt ven Gelder schrijft in de
«Spectator” een brief, waarin hij op verschillende
A M.
Mrt
arli-
onze
5.60
Mi
'A7
r,68
1,43
loot
U»
loor
>,34
)51
loor
loor
loor
>•14
■3,00
9,00
It
it
le
ir
at
»r
3,00
Vis-
Wij.
nan?
e y
aroli.
r, al-
st en
<1 v
- An-
’gen-
e S.
je, d
ia. -
Dot.
leitje
i. v
dorp,
e H
Pie
Al.,
rins,
kel
11, I
bei-
Door het algemeen bestuur van het Willems
fonds te Gent is een prijs van 1000 fr. uitge
loofd voor de beste verhandeling over de Pacifi-
calie van Gent en de Unie van Utrecht, voor het
volk geschreven, waarvan de om vang het getal
van ongeveer '250 bladz. gewoon formaat zijner
uitgaven niet le boven ga.
1,50
9,50
!4-
4
5
Valt
Dyk,|
ar.lje
aper,i
Wal v
Wijt-
rerril
ADVERTENTIËN van 1 tot 4 regels, gewone letter, 40 Cents,
voor eiken regel meer 7*/2 Cents. Bij abonnement is de prijs be-
I angrijk lager. Voorwaarden daaromtrent te vernemen bij den
Uitgever.
het papier van
machinaal papier, stellig in Europa en
te Maastricht vervaardigd.
Deze COURANT verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS.
Abonnementsprijs voor 3 maanden ƒ1.franco per post ƒ1.25.
Alle brieven en stukken, uitgave of redactie betreffendefranco
in te zenden.
wetenschappelijke gronden blijft volhouden, dat
’t beruchte Oera Linda Bok is
vrij zeker
Maandag had te Posterholt, onder Roermond,
een treurig geval plaats. Een huzaar, aldaar ge
posteerd, om te waken tegen invoer van vee, nam
zijn karabijn op en mikte schertsender wijze op
een meisje van 23 jaren. Ongelukkig ging het
wapen af en binnen weinige oogenblikken was
het meisje een lijk. De huzaar had verzuimd
zijn karabijn ’s avonds te voren te ontladen.
Van de leden der Eerste Kamer vallen dit jaar
in de periodieke aftreding de heeren H. E. Ver
schoor, voor Noord-Brabanlmr. W. A J. Baron
Schimmelpenninck van der Oije, en mr. C. A.
Baron van Rhemen van Rhemenshuizen, voor Gel
derland T. P. Viruly en mr. A. Blussé voor
Zuid-Holland jhr. Hartsen en dr. C. E. Buchner,
voor Noord-Holland; inr. C. J Pickè, voor Zee
land jhr. mr. J. Huydecoper van Maarsseveen,
voor Utrechtjhr. M. F. J. J. van Eysinga, voor
Friesland C. T. Stork, voor Overijsselmr. J. J.
Cremers voor Groningen, en jhr. mr. F. B. H.
Michiels van Kressenich voor Limburg.
Van de Tweede Kamer moeten aftreden de
heerenmr. E. J. J. B. Cremers, voor Zuidhorn;
J. Schepel, voor Appingadam dr. W. J. A. Jonck-
bloet, voor Winschoten mr. L. Oldenhuis Gra-
tama, voor AssenS. Hingsl voor Leeuwarden
mr. S. Wijbenga en dr. W. H. Idzerda, voor
Sneekmr. B P. Baron van Harinxma thoe Slooten
voor Dokkumjhr. mr. J. A. Sandberg, voor
Zwolle, H. A Insinger, voor Almelo; A. baron
Schimmelpenninck van der Oye, voor Deventer
mr. L. E. Lenting, voor Zullen mr. W. H. Dul
ler! (voorzitter der Kamer) voor Arnhem; mr. C
J. A. Heydenrijck, voor Nijmegenmr. H. A
Lost het wetsontwerp van den heer Heems
kerk het vraagstuk op ten aanzien van de ver
houding lusschen het openhaar- en het bijzon
der onderwijs?
Voor de voorstanders van het bijzonder onder
wijs had de taal geen woorden genoeg, om aan
hunne teleurstelling lucht te geven, over het ont
vangen van een dergelijk ontwerp.
Waaraan zouden zij, als het aangeboden was
geworden door een liberaal Minister, gedacht
hebben
Aan eene welwillende, maar onhandige poging
om hier en daar aan bekende gemoedsbezwaren
tegemoet te komen.
Dit Kabinet had eene andere taak.
’t Zou door verzoening van beiderlei belangen
den onderwijs-slrijd oplossen
Met dit vooruitzicht werd de Natie werd de
Kamer ruim twee jaren in slaap gewiegd.
En als vrucht van zoo langdurige overwe
gingen, komt de Regeering met een voorstel voor
den dag, welks lezing doet vragen: »droomen
wij, als wij daaronder de naamteekening zien van
den tegenwoordigen minister van Binnenlandsche
Zaken en als wij ons herinneren, in welke han
den de portefeuille van Justitie berust?”
Een Staatsman, die in een dergelijk ontwerp,
de billijkheid meent betracht te hebben, moet twin
tig jaren hebben geslapen en blind gebleven zijn
voor het wezenlijk geschilpunt.
Alles wordt gedaan voor het openbaar-, niets
voor het bijzonder onderwijs, en dat, in weerwil
van het toenemend getal van hen, die geen vre
de hebben met de openbare school.
De Regeering zegtsnaar ons beste weten en
vermogen hebben wij, in dit ontwerp hel hoofd
belang behartigd en dat ispaedagogische ver
betering.”
Alzoo is de paedagoog van de Regeering ge
weest: de liberale meerderheid der Kamer.
Onze grieven ze zijn verergerd door schijn-
concessiën.
Wat de wet ons geeft ’t heeft practisch hoege
naamd geen beteekenis.
Artikel 16 zegter zal onderzocht worden, in
hoeverre door anderen, dan door de gemeente
voor voldoend onderwijs wordt gezorgd.
Als dit voorstel stipt wordt opgevolgd, zal het
tot gevolg hebben, dat in eene enkele gemeente
een in ’t oog loopend schandaal ophoudt, of on
mogelijk wordt gemaakt, maar overigens geeft
het aan ’t bijzonder onderwijs geenerlei voor
deel.
En wat de verplichte schoolgeldheffing betreft
wil men zich in deze of geene gemeente tot hef
fing van een nietig schoolgeld beperken, dan la
ten de bewoordingen tegemoetkoming in de
kosten en bijdrage tot een, naar den toestand
der gemeente, billijk bedrag, daarvoor alle ruimte.
WJIrlo de Minister Heemskerk, 't onrecht de
’t Wetsontwerp maakt daarenboven met een
enkele pennestreek, het subsidieeren van eene
bijzondere school onmogelijk.
De Minister hoorde de Inspecteurs, maar hun
raad volgde hij in den regel niet.
’t Voorstel-Moens was beter, zoowel voor de
openbare als voor de bijzondere school.
Zóó onaannemelijk werd van de zijde der confes
sionele leden het ontwerp geacht, dal verscheidene
hunner nu reeds verklaarden «als het tot eene
openbare beraadslaging komt, zullen wij het eer
ste artikel verwerpen, in de hoop dat alzoo ver
dere behandeling afgesneden en noodeloos tijd
verlies bespaard worde.”
Ook van de zijde der voorstanders van het
openbaar onderwijs was men zeer onbevredigd.
Dat de artikelen 12, 16 en 42 en meer ande
re, concessien inhielden, was huns inzien, strijdig
met de Grondwet.
Men mag van den wetgever eischen, dat hij
geve wat de grondwetgever hem tot last stelde
en dat zoo goed mogelijk.
’t Ontwerp spreekt van de zorg der Regeering
voor een deugdelijk en voldoend lager onderwijs,
naar de behoefte.
Dit laatste is een toevoegsel en staat in de
Grondwet niet.
Bij de vaststelling der Grondwet heeft men
willen waken, dat niet door een beroep op het
bestaan eener bijzondere school in de gemeente,
de behoefte aan eene openbare worde ontkend.
wonenden moet hij belasting betalen, en hij moet
nog dienstboden eerste klasse bovendien houden,
om de bedienden le bedienen hij kan zich niet
roeren of de zetters van het patent zijn bij de
hand. Hij betaalt invoerrechten van alle buitens
lands komende goederen, die niet zyn vrijgesteld,
onverschillig of hij ze coulant verkoopt of bij de
periodieke opruimingen moet geven voor ’t geen
er voor geboden wordt. Hij moet meester zijn
van zijn huis en betaalt bij het koopen de zwa
re overgangskosten van een koopsom, welke dik
wijls ten deele voor de aan het huis verbonden
nering gegeven wordt. Ook bij de provinciale
en gemeentelijke belastingen staat hij door de
hooge opcenten op grondbelasting en personeel
in de eerste rijen, terwijl daar eerlang wellicht
nog het zegel bij komt.
De volgende redeneering, welke men door alle
conservatieve dagbladen en vortegenwoordigers
hoort uiten, heeft hiertoe sterk meegewerkt«de
winkeliers zegt men hebben niets te kla
gen zij laten hun consumenten alles toch weder
betalen, en dezen betalen hun belasting zoo gaarne
en zoo gemakkelijk in den prijs, dien zij bij den
winkelier besteden. Veel gemakkelijker en veel
liever dan in directe belastingen, waarvan de op
drijving de rijken uit stad en land zou verdrij
ven.”
De waarheid, voor een deel in deze redenee
ring vervat, Verdwijnt geheel, waar builenlandsche
concurrentie voet begint le krijgen, en waar het
verbeteren door middelen van vervoer, in de ge
legenheid stelt zich van de goedkoope buitenland-
sche markt te bedienen.
De winkeliers in Den Haag (de quaeslie wordt
door de woordvoerders tot Den Haag beperkt)
hebben altijd de conservatieve financieele rede-
neeringen gesteund, en zich verzet tegen de »ge-
wetenlooze radicalen”, die de directe belasiingen
wilden verbeteren en indirecte door directe ver
vangen Zij ondervinden daarvan nu de slechle
gevolgen.
Onder het opschrift «Militaire tekortkomingen"
lezen we het volgende in de Kamp. Crt
«Tengevolge van het detacheeren van militai
ren aan de grenzen als maatregel tegen het over
brengen van den veefyphus, is aan het licht ge
komen, dat hel schoeisel onzer infanteristen niet
bestand is tegen moerassige gronden. Dit is zóó
erg, dat men ergens in de provincie Groningen
de manschappen met klompen heeft moeten schoei
en, omdat hun schoenen niet bruikbaar waren.
Zulk een feit is een zeer welsprekend bewijs,
hoe weinig berekend onze legeradministratie voor
hare taak is. Van al de millioenen, die jaarlijks
door het departement van oorlog verslonden wor
den, kan nog niet zóóveel af voor het dringendst
noodige, dat de soldaten van behoorlijk bruikbare
schoenen of laarzen worden voorzien. Men bouwt
vestingen en forten, men koopt kanonnen, enz.,
maar men zendt de soldaten, als ze gebruikt wor
den, uit met schoenen aan de voeten, die niet
tegen een weinig nattigheid bestand zijn, zoodat
de boeren uit medelijden aan de arme drommels
hunne laarzen afstaan, of de bevelvoerende offi
cier hun vergunt op klompen te loopen.
Hoe zou het zijn in tijd van oorlog Moet
dan onze infanterie op klompen in hel vuur, of
moeten, zooals de manschappen van generaal
Faidherbe in den Fransch-Duitschen oorlog, onze
militairen dan op hunne kousen marcheeren
Bij onze Vertegenwoordiging beslaat in de laatste
jaren maar al te veel de begeerte om aan het
Departement van Oorlog toe te staan wat het
mr. J.
A. J.
H. Van Baar Voor Eindhoven jhr. G. E. F. X.
Kerens de Wijlré voor Maastrichtmr. H. F.
Lambrechts van Roermond mr. J. II. L. Haff-
mans voor Boxmeer, en mr. F. J. E. van Zin-
nicq Bergmann voor ’s Hertogenbosch.
Door den Gemeenteraad van Maastricht is be
paald, dat geene voorstellingen voor het publiek
mogen plaats hebben, tenzij door den directeur
van het betrokken gezelschap aan den burgemees
ter, wanneer deze het verlangt, het libretto van
het op te voeren stuk tweemaal vier en twintig
uren te voren worde overgelegd Oordeelt de
burgemeester dat het stuk in zijn geheel of in
zijne onderdeelen strijdig met de openbare orde
of zedelijkheid is, dan kan hij de opvoering daar
van verbieden.
Alkmaar; mr. C. J. F. Mirandolle, voor Haarlem;
dr. F. J. Stieltjes, mr. M. J. de Lange en G. Fa
bius, voor Amsterdamjhr. mr. J. L. Cremer
van den Berch van Heemstede, voor Leiden; mr.
M. Bichon van IJsselmonde, voor Gouda; J. L.
Nierstrasz C. Jzn., voor DelftW. H Viruly Ver-
brugge en mr. H. C. Verniers van der Loeff,
voor Rotterdammr. R. J. graaf Schimmelpen
ninck tot Nijenhuis, voor ’s GravenhageJ. P.
Bredius, voor Dordrecht; mr. J. J. Teding van
Berkhout, voor Gorinchemmr. D. van Eek, voor
MiddelburgJ. J. van Kerkwijk, voor Zierikzee
mr. A. F. X. Luyben, voor Bredajhr.
B. A. J. M. Verheijen voor Tilburg mr.
In ’t Vad. kwam voor eenige dagen een
kei voor over de groote concurrentie, die
winkeliers tegenwoordig van de buitenlanders te
lijden hebben. Het publiek werd aangeraden zich
uit nationaliteitsgevoel tot de inlandsche leveran
ciers le wenden althans zich te overtuigen of
de beloften der Parijsche handelaars vertrouw
baar zijn. Bij het achteruitgaan ook der binnen
landsche nijverheid moet bedacht worden dat
vele personen in ’t vaderland door het bevoor-
deelen van buitenlanders achteruitgaan en broo-
deloos worden en dan naderhand weer onder
houden moeten worden. Het Vad. zelf was hel
met de redeneering niet geheel eens en verwacht
meer heil van een anti-credietverbond althans
van algemeene contante betaling.
Thans mengt zich ook de heer mr. S. van
Houten in ’t debat met een artikelwaarboven
hij schrijft»Die niet hcoren wil moet voelen.”
De moeilijke toestand, waarin de winkeliers en
vele anderen uit den middelstand zich bevinden
is, naar hij doet opmerken, grootendeels een ge
volg van ons ongerijmd belastingstelsel, dat het
grootste deel der lasten op den middelstand en
vooral op de winkeliers schuift.
.De winkelier moet maar betalen. Zijn huis
staat hoog in de grondlasten hij betaalt enorm
geven, geen cent van het militair budget meer
te voteeren, vóórdat men de zekerheid verkregen
heeft, dat behoorlijk gezorgd is voor den soldaat.
bijzondere school aangedaan, wegnemen, dan had
hij moeten stellen de Koning regelt het bedrag
van het te heffen schoolgeld.
Mackay, voor AmersfoortfAr. J. Messchert van
Vollenhoven, voor Utrecht; J. D. Fransen van de
Putte, voor Hoorn mr. W. van der Kaay, voor
waarde hooger aangeslagen dan een woonhuis op
gelijken stand, ofschoon de winkel niets bewijst
voor de gegoedheid van den winkeliervoor in-