T rip
GEMEENTE EN MET ARRONDISSEMENT SNEER
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR DE
1
1
f
1
1877.
No. 41.
23 MEI.
WO EN 8D A G
Eendrachtige samenwerking
EN
?Va
en.
weinig een onuitpultelijke bron
a
OVERZICHT
io
UIT DE PERS.
ze
56
B I ft ft K ft b A ft B-
B U I T E ft Ij A ft' B
Deze COURANT verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS.
Abonnementsprijs voor 3 maanden f 1.franco per post ƒ1.25.
Alle brieven en stukken, uitgave of redactie betreffende franco
in te zenden.
>S-
re-
Niet
lichting
ging
8,
ni-
er-
ke
en
:es
jvas
eik
uo-
4
8
8
4
>.30
5.29
5,52
,584
5,43
ioor
3,16
ioor
3,34
3 51
ioor
ioor
ioor
0 14
M
ei.
16
!6
I 6
10
langrijk lager.
Uitgever.
,'en
eer
ADVERTENTIËN van 1 tot 4 regels, gewone letter, 40 Cents,
voor eiken regel meer 7’/2 Cents. Bij abonnement is de prijs be-
Voorwaarden daaromtrent te vernemen bij den
In een ingezonden stuk in de Goesche Courant
wordt beweerd, dat de afdeeling Goes der «A1-
gemeene Kiesvereeniging in Nederland”, van haar
oprichting af, nooit meer dan drie leden geteld
heeft, zijnde de hh. A. Kakebeeke, jhr. Pompe
en nog een derde persoon, die sedert overleden
is.
Daar nu bij de jongste verkiezing voor de pro
vinciale Staten in de dagbladen aanbevelingen van
den heer Pompe verschenen, uitgaande van de
«Algemeene Kiesvereeniging”, afdeeling Goes, en
onderteekend door den heer Kakebeeke, zou
daaruit volgen indien de voorstelling van den
inzender juist is, dat de Goesche afdeeling een
vereeniging van twee personen is, die elkander
bij voorkomende gelegenheid kunnen aanbevelen.
■v.
S N E E K 18 M e i.
j- De Pinkstermaandag-jaarmarkl te Oude-
schoot was buitengewoon druk bezocht. Naar
berekening waren er 800 koeien. 350 paarden,
600 schapen, 2000 lammeren, 500 biggen en
200 loopvarkens aangevoerd De koeien waren
duur, alsmede de beste werkpaarden en de goede
melkschapen Biggen en loopvarkens waren prij
zig, alleen de lammeren waren niet zeer geldig.
Melkekoeien golden van 130 tot 210 gld wel
ders van 140 tot 190, enkelen tot ^0 gld.
Werkpaarden, de beste soort 300 tot 450, enke
len tot 550 gld. Schapen, beste melkgevers, on
geschoren 20 tot 30 gld., geschoren 14 tot 24 gld.,
vette 40 a 45 gld. Lammeren, van 7 a 8 weken,
9 gld., oudere tot lf> gld. Biggen f 1.50 per
week, van 8 tol 16 gld. Loopvarkens 15 tot 60
gld. Er waren weinig vreemde kooplieden, min
der dan vorige jaren.
-j- Op bevel van de rechtbank te Heerenveen
is te Akkrum eene dienstmeid gerechtelijk opge-
giaven, die reeds 9 weken geleden was begra
ven. Het gerucht, dat zij zou vergiftigd zijn,
heeft daartoe geleid. Twee geneeskundigen uit
Heerenveen hebben het ingewand er uitgenomen.
Men zegt, dat dit te Groningen scheikundig zal
worden onderzocht.
dat jenever even
is, als koffie
Of zullen wij een oogenblik door het tekort
van 1876 uit onzen dommel wakker geschrikt
weder rustig gaan indommelen, vertrouwende op
het saldo van 1877, dat een noodzakelijk gevolg
moet zijn van den «enormen” koffieoogst van
470 000 pikols boven de raming? het klontje
dat het drankje verzoeten moet, maar dat met
beletten kan dat het een bitter drankje met een
leelijken nasmaak blijft.
De Arnh. Crt. is van oordeel, dat in de jong
ste finantieele mededeelingen nopens een ver
moedelijk tekort over ’76 van 14 a 16 millioen
van den minister van koloniën, een heilzame
waarschuwing ligt om zekere Nederlandsche in
komsten voor zekere Nederlandsche uitgaven te
vinden. Indie’s baten zegt het blad heb
ben Nederlands financiën bedorven Behalve ons
idéé fixe, onze monomanie in het belastingwezen,
de gestadige, oneindige verhooging van den ac
cijns op het gedisteleerd de eenige Nederland
sche bate, tegenhanger van de Indische koffieba-
te, hebben wij, om de financiën van ons staats-
huishouden te reorganiseeren, niets gedaan. Wij
hebben er gelijk in zoo menig ander deel van
ons huishouden sinds meer dan vijf en twin
tig jaren aan getobt, in weggebrokenhier en
daar wat ingevoegd en aangelapt maar niets
grondig hervormd en degelijk op nieuw inge
richt. Waartoe zouden wij dit doen waarom
zouden wij ons gaan belasten en overlasten, zoo
lang Indie voor ons zorgde en voor ons onze
lasten droeg
Zal dit nu, na deze eerste waarschuwing, be
ter worden Zullen wij nog bijtijds wijs wor
den en Nederlandsche, moederlandsche bronnen
van inkomst gaan opsporen en bezigen om in
Nederlandschein moederlandsche behoeften te
voorzien Zulllen wij eindelijk leeren inzien
ven, of dit geschiedt ten nadeele
ke richting, die men voorstaat.
Verdeeldheid in eigen kamp toch is de beste
bondgenoot, die de tegenpartij zich wenschen
kanen slechts zij, die eendrachtig bereid zijn
om, ter wille van het beginsel wat zij huldigen,
hunne persoonlijke considiratien en hun direct
eigenbelang ten offer te brengen slechts zij
bewijzen daardoor metterdaad, dat de bevorde
ring van het algemeen belang bovenal hun poli
tiek richtsnoer is.
Moge dit ook nu bovenal het lijdend beginsel zij n
der liberale kiesvereenigingen mogen zij, overal
waar zij als voorlichtende en organiseerende licha -
men optreden, in dien geest krachtig werkzaam zijn
gedachtig aan de zware verantwoordelijkheid, die
met het oog op de aanstaande belangrijke
verkiezing van leden voor de Tweede Kamer,
ook thans weer op haar rust.
Te Amsterdam trok Woensdag een conflict
tusschen de politie en het personeel der tram
wagens, aankomende op den wissel bij het mo
nument op den Dam, den geheelen dag de aan
dacht. De tramwagens reden nl. niet tot het
eind van het dubbel spoor, maar stopten op een
vijftal passen afstands. De reden daarvan is, dal
de Dam glooit, zoodat tramwagens, tot het einde
van de lijn loopende, allicht uil het spoor kun
nen raken en bij het vertrek weder met moeite
tegen de helling moeten worden opgesleept, vooral
indien de rijtuigen vol zijn. De hoofdcommissaris
van politie gebood echter dat de rijtuigen die
vijf schreden verder zouden rijden. Het perso
neel der omnibus-maatschappij zette echter de rem
vast als de wagens tot de helling waren geloo-
pen, en of politieagenten al poogden de rijtuigen
verder te trekken, de rem bleef vastgeschroefd
en natuurlijk hunne moeite vruchteloos. Toen
werd bij eiken aankomenden wagen proces-ver-
baal gemaakt. Tegen het vallen van den avond
was de politie reeds aan het 70ste verbaal. Het
is haar echter toen gebleken, dat zij geen grond
had tot verbaliseeren en zij is er daarom maar
mede opgehouden.
er daarom
Met verbazing en verontwaardiging tevens heeft
men, zoowel in als buiten Frankrijk, kennis
genomen van den soort coup d’ efat, waardoor de
Maarschalk-president do regeeiing weer in han
den der clericalen heeft gespeeld, door den be-
ruchten de Broglie als minister-president weel
de leiding der zaken in handen te geven.
Wat reeds door velen werd gevreesd is dus
geschied: de clericalen zijn in I Elysée dan toch
de baas gebleven. Jules Simon, zegt de Köln.
Zeit. zeer terecht, is door den President der Re
publiek verwijderd op een manier, als men on
der de absolute monarchie bijna niet verwachten
kon. Dit optreden van den maarschalk heeft niet
alleen in politieke, maar ook in financieele en
commercieele kringen groote ergernis verwekt, en
ongerustheid tevens, omdat hij, ter liefde van het
Vaticaan, zVh niet ontziet Frankrijk op nieuw in
beroering te brengen. De redenen, die Mac-Ma-
hon in zijn schrijven aanvoeit^om Jules Simon’s
ontslag uit te lokken, zijn niet de waarheid. De
ware reden, waarom hij zijn Kabinet wegjaagt,
is, dal- Jules Simon de motie der Kamer van Ge-
deputeeren van den 4 Mei aannam, waarbij de
ultramontaansche woelingen werden gebrand
merkt en dat hij op maatregelen tegen de oproe
rige bisschoppen heeft aangedrongen. De nltra-
montanen, met den pauselijken nuntius aan ’t
hoofd, hebben hemel en aarde bewogen om den
Paus over Ie halen tot den stap, die heden door
ieder als een soort coup d’ etat wordt beschouwd.
De hoofdrol bij de intrigue hebben gespeeld de
hertog Decazes en bisschop Dupanloup, welks
laatste door zijn gewezen leerling, den vicomte
d’ Harcourt, secretaris van Mac Mahon, groeten
invloed op dezen uitoefent, De Italiaansche ge
zant had, toen men hem het groote nieuws me
dedeelde, dadelijk gezegd: «G’est done la guer
re avec 1’ Italië.”
Dat Mac Mahon zelf gevoelt, dat hij, door zich
tot speelpop te vei lagen van de ultramontaan-
sche partij en zijn staatkunde geheel »e bieogen
onder de pantoffel der woelige geestelijkheid,
hoog spel speelt en zijn vaderland zoowel aan
binnen- als buitenlandsche verwikkelingen bloot-
De Standaard bevatte dezer dagen de mee-
dedeeling, dat de heer Savornin Lohman voor
de candidatuur als lid der Tweede Kamer be
danken zou in districten waar hij kans van slagen
had, maar niet waar die kans ontbreekt. De
Standaard verheugt zich hierover, omdat de klei
nere districten d#n, een candidaat hebben «wiens
naam een program is.” De Arnh Cour, meent
dat men dan even goed op de buste van Groen,
of Thorbecke kan stemmen.
De verkiezingstrijd is weer aanstaande.
Weldra zullen (Ie stembussen weer geopend
zijn, om de kiezers uitspraak te laten doen om
trent de mannen, die hunne belangen zullen ver
tegenwoordigen in ’s lands Vergaderzaal.
De voorbereidende maatregelen voor den strijd
worden reeds genomen. De verschillende ver-
eenigingen toch, wier hoogste en eenigste
roeping nu eenmaal schijnt te zijn, alleen dan
teekenen van leven te geven en als vóórlichten
de sterren op te treden, als de tijd nadert waar
op de stembussen uit de secretarie-kasten te voor
schijn zullen worden gehaald, beginnen de
banieren waaronder en de leuzen waarmeê ze
strijden van stof en schimmel ontdaan reeds
te ontplooien en alzoo respectabele teekenen van
leven te geven. Zij verzamelden of verzamelen
de respectieve leden barer vereeniging weer rond
om hare banieren en zullen verder wel niet in
gebreke blijven om hare politieke geestverwanten
den te volgen weg aan te wijzen. En dit
moet tot haar eer gezegd worden als eenmaal
de tijd daar is, waarop de stembus spreken moet,
dan komt er leven in de doodsbeenderen, dan
wordt er «gewerkt” ter eere van het vaandel,
waaronder men strijdt, maar ook ter wille
van de beginselen die men voorstaat.
Ook nu belooft de verkiezingstrijd weer hevig
te zullen worden. Immers hetzelfde vraagstuk,
’t welk in de laatste jaren steeds de verkiezin
gen beheerschte, zal thans op nieuw bij de stem
bus als strijdleus gelden. En niet minder scherp
dan vroeger staan ook thans de verschillende
partijen hierbij weer tegenover elkaar, en ook
nu zullen zich misschien weer parlij-formaties en
combinaties voordoen, die men uit kracht van
eigen verklaringen schijnbaar voor onmogelijk
zou houden
’t Zal daardoor aan vele weifelende kiezers wel
weer moeilijk worden gemaakt eene besliste keu-
te doen tusschen hunne rechter- en linker
hands politieke sympathiën en antipathiën, vooral
als de politieke dobber hier en daar ook nog
met «locaal aas” wordt uitgeworpen.
Voorlichting is dus noodig en samenwerking
tusschen de politieke geestverwanten een eerste
vereischte.
Vooral de liberalen mogen thans wel dubbel
waakzaam en werkzaam zijn en wel intijds die
maatregelen te nemen, welke noodig zijn om te
voorkomen, dal men overvleugeld wordt door de
tegenpartij, die haar plan de campagne wel be
hoorlijk bij tijds zal vaststellen.
De liberale partij in de Kamer, heeft, tegen
over het ministerie, dat door haar in ver
zuim gesteld werd, wegens de nietafdoening van
het onderwijs vraagstuk, een beroep gedaan
op het land. Haar woordvoerder heeft het in
ronde woorden gezegd, dat wanneer de natie te
rugkeer wil tot een krachtig liberaal gouverne
ment, bij de verkiezingen gezorgd moet worden,
voor een sterke liberale meerderheid in de Ka
mer.
Zonder die meerderheid toch zal het landblij-
onvermakelijk is de volgende toe-
van den werkkring eener kiesvereeni-
De bevolking van Nederland bedroeg op 1 Jan.
1877, 3,865,456 zielen, die van Noordholland
642,073, Zuidholland 763,636, Utrecht 186,164,
Zeeland 187,046, Noordbrabant 456,709. Limburg
235,135, Gelderland 453,624, Overijssel 267,826, I
Drenthe 113,773, Groningen 242,065, Friesland 1
317,505 zielen.
ven verkeeren in een toestand van onmacht, die
ten slotte op algeheele verzwakking van het po
litieke leven moet uitloopen.
’t Is daarom niet voldoende, dat de liberale
partij in gelijke getalsterkte in de Kamer terug -
keere er moetzoo mogelijk, voor eene ster
kere meerderheid gezorgd worden.
Zal dit echter kunnen geschieden, dan is krach
tige aaneensluiting en eendrachtige samenwerking
een conditio sine qua non.
Gebrek aan organisatie zou in dezen plichtver
zuim kunnen worden, daar zij den politieken te
genstander slechts ten goede kan komen.
Men bedenke toch vooral, dat daar, waar die
eendrachtige samenwerking wordt verbroken: door
het toegeven aan persoonlijke sympathiën of an-
tipathièn; door het op den voorgrond stellen van
locale belangen, of uit welke andere oorzaak
dan ook dat het daar- bijna niet kan uitblij-
van de politie-
Ie
