GEMEENTE EN HET ARRONDISSEMENT SNEER.
NIEUWS- EN ADVERTENTIE BLAD VOOR DE
DRI E-E'N-D E R T 1 G S T E
1878.
No. 72.
J A A R G A N a.
4 SEPTEMBER.
WOENSDAG
N.
len
ar-
tan
N
;n
ob
80
nen bestreden.
de drop, die den
een
UIT DE PERS.
Deze COURANT verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS.
Abonnementsprijs voor 3 maanden fi.franco per post ƒ1.25.
Alle brieven en stukken, uitgave of redactie betreffendefranco
in te zenden.
en groot-
discussies,
evenzoo
en
zer
/an
dat
□s-
,1
te
am
de
’a-
er-
het
>r
m
lot
sv.
Is»
tje
u-
ije
te
«je
n-
ne
n-
:r-
rd
ne
o-
5 30
6,29
6.53
,583
8,43
9—
loor
J.15
ie or
),34
951
door
door
door
0 14
i-10
en tien
dien vrede ontnemen,
KENNISGEVING.
Aan de belanghebbende ingezetenen wordt be
kend gemaakt, dat, van af den 2 tot en met den 7
jder maand September e. k., des voormiddags
Iwin 9 tot des namiddags 1 uur, ter Secretarie
der gemeente zal worden gevaceerd tot de afgifte
der patenten, over 1878/79, tegen overgave van
het door den ontvanger afgegeven reen, en bo
vendien, voor zooveel de drankverkoopers betreft,
tegen vertom der kwitantie van betaalde belas
tingen, zullende na dien tijd de onafgehaalde pa
tenten door den deurwaarder der belastingen,
tegen betaling van tien cents, aan de huizen der
belanghebbenden worden bezorgd.
Sneek, den 30 Augustus 1878.
Burgemeester en Wethouders van Sneek,
J. van DRIESSEN, Burgem.
W. van WANING Jr., Secretaris.
*t nog niet totaal bedorven hart meent een vriend,
m den waarachtigen zin van dit woord, de hand
te drukken, dan ziet hij tegenover zich een man
die iets verbergt, wat hij uilspreken moest.
We denken aan ’t egoisme in de wereld en
zijn duivelsche toovermacht. Omdat de eigen eer,
’t eigen belang benadeeld wordt, omdat men zelf
Van die stalen naturen zijn er die zich om
geen van deze dingen bekommeren, dat is al den
volke bekend, maar die hebben natuurlijk geen
geluk, om de eenvoudige reden dat ze niets ter
wereld gevoelen, en gelukkig te zijn onderstelt
toch zeker in de eerste plaats wel gevoel, vat
baarheid althans voor zekere indrukken. Met deze
stieren” rekenen we dus liever niet. Maar zoo
we letten op gewone, dagelyksche menschen, dan
is er veel, onnoemelijk veel verdriet en ongeluk
in de wereld, en wat dan
In de Werkmansbode komen een paar artike
len voor over het zenden van werklieden naar
de Parijsche tentoonstelling. De eischen bij het
‘in aanmerking komen gesteld bekwaamheid en
goed gedrag en het inleveren van een rapport
worden ■getJfftfjkt’, maar minder gunstig wordt
geoordeeld over de voorwaarde dat een som van
f 15 moet gestort worden.
>Een som van f 15 te moeten storten zoo
laat een der schrijvers van genoemde artikelen
zich uit en daarbij gedurende 8 i 10 dagen
zijn loon te moeten derven, terwijl het huisge
zin zijn behoefte vraagtik begryp niet M. de
R. (de heer B. H. fieldt, redacteur der Werk-
1 maasbode, is lid der commissie met het aanwij
zen der werklieden belast) hoe men dat van ge-
trouwde werklieden kan vergen, en nog minder
begrjjp ik, R°e d*e met den werkmanstoestand
zoo goed op de hoogte bent, als lid der com
missie daaraan uwe stem kondet leenen. Zoo als
thans de voorwaarden zyn, kunnen slechts on
derbazen, meesterknechts, enz. van de gelegen
heid profiteeren, maar werklieden niet."
De Tijd komt op tegen de handelwijze van
de liberale bladen, waar zij, nu de onderwyswei
de Staatscourant versiert, zich beijveren vrede
en rust aan te kondigen. De zaak heeft zijn be
slag meenen zij, maar zij zullen zich daarin
I althans wat de katholieken betreft bedrogen
- vinden.
BEKENDMAKING.
Het Gemeentebestuur van Sneek brengt, naar
I aanleiding van de artt. 6 en 7 der Wet van 2
Juli 1875 (Staatsblad no 95), ter kennis van de
ingezetenen
i dat ter Secretarie der gemeente ter visie is ge
legd een verzoekschrift van Reinder Vrolijk om
vergunning tot het oprichten van een Stoom-
Zeemtouwersmolen op een aan hem behoorende
plek grond, gelegen in de nabijheid der Sneeker
(Leeuwarder trekvaart, kadaster sectie A no 735,
met de bij die verzoekschriften, volgens art. 5
der aangehaalde Wet, behoorende bijlagen
en dat, op Donderdag den 12 September 1878,
’s middags 12 uur, in het Gemeentehuis, gelegen
heid zal worden gegeven om, ten overslaan van
het Gemeentebestuur of van een of meer zijner
leden, bezwaren tegen de inwilliging van gemeld
verzoek in te brengen.
Sneek, 30 Augustus 1878.
J. van DRIESSEN, Burg.
W. van WANING Jr., Secr.
Wat dan?
Niets anders dan dood-eenvoudig het geluk te
zoeken waar het alleen te vinden is, in innerlijke
waarde. Den plicht doen en niet omzien, eh de
wereld laten praten, en te midden van den storm
een rustig plekje zich te bereiden in T eigen
huis. Niet de stormen ontloopen, dat is kinder
achtig.
Niet den strijd ontvluchten. Dat is flauwhartig.
Ieder sta op zijn post. Maar men verovere dat geluk
dat bestaal in de blyde overtuiging: ik doe wat
ik kan, myn bedoeling is ein, aan de toekomst
het oordeel I
Dan gaan we op, als naar hooger streken vau-
weerzin tegen het algemeen stemrecht, maar bij
de liberalen komt dat voort enkel uit eigenbelang,
bij de anderen volgens de Tijd uit over
weging van algemeen nut. De laatsten meenden,
dat het voor ’s lands welzijn en politieke vrij
heid noodzakelijk was, dat het kiesrecht beperkt
bleef tot de personen, bij wie een zekere maat
van onbevangen oordeel mocht worden onder
steld. De ondervinding heeft geleerd, dat met
die onderstelling het gros der kiezers te veel eer
is aangedaan. Hun onverstand, hun vatbaarheid
om zich door allerlei leuzen om den tuin te la
ten leiden, het gemak, waarmede men hen met
open oogen kan bedriegen, heeft menigeen tot
de overtuiging gebracht, dat zij voor de uitoefe
ning van het kiesrecht even ongeschikt zijn als
de menigte, en er dus niets wordt gewaagd met
het ook daaraan te verleenen. En misschien zelfs
zou deze betere keuzen doen. In elk geval had
men van haar niet te vreezen, dat zij één stand
en één kerkelijke partij in het geval zou bren
gen zich meester te kunnen wanen van ons ko
ninkrijk.
De Tijd bepaalt zich tot het vermelden dezer
denkbeelden zonder er zich nader over uit te la
ten, wijl het oogenblik daartoe nog niet gekomen
is. *t Is echter te vermoeden dat het vraagstuk
betreffende bet algemeen stemrecht binnen niet
langen termijn aan de orde zal komsn.
niet'No. 1 kan zijn, daarom wordt het innerlijk
goede bekampt, met eerlijke en oneerlijke wape-
Het doet er niet toe hoe maar
die ons in den weg staat moet vallen.
We denken aan den laster in de wereld en
zijn dommekracht. Neen, officieel kwaadspreken,
daartoe is men te fatsoenlijkmaar schouderop
halen, glimlachen met »ik weet niet’s” en »maar
men zegt toch ’s” e tutti quantie te debiteeren,
heeft men al menigeen zedelijk vermoord, terwijl
de moordenaar was een zeer solide en eerbare,
die nooit, neen nooit kwaadspreken wilde.
We denken aan den nedengen hoogmoed en
al zijne bespotlelijkheid, die meer kwaad doet
dan alle openbare pedanterie ooit kan brouwen.
Men zet zich zelven op den achtergrond om met
dit kunstmiddeltje zich onmerkbaar op den voor
grond te dringen of liever nog een minder ge-
wenschte weg te dringen, waardoor al zooveel
levensvreugde van den medeinensch vernietigd
is.
We denken aan de menschenvrees en al haar
kleinzieligheid, waardoor de opgaande zon wordt
aangebeden en men vreest haar glans te bene
velen, en waardoor men redeneert naar zij het
liefst wil.
We denken aan den clubgeest, kostelijk bezit
van Nederland bij uitnemendheid, waardoor ter
wille van eenige vrienden of zoogenaamd beken
den, bekwamen op den achtergrond geschoven
worden, bekwamen, die toevallig de twijlelachti-
ge eer niet genieten lot de club te behooren.
We denken aan de aanbidding van ’I gouden
kalf, waarin het «rijke” Nederland zeer ver is,
waardoor men plutocratie in plaats van de oude
aristocratie stelt, en ieders waarde afmeet naar
zijn bezit.
We denken
Jeremiaden genoeg, maar geen enkele waartoe
geen aanleiding bestaat en ettelijke bladzijde te
vullen met dergelijke klachten zou niet zeer moeie-
lijk zijn. Maar dit is niet te ontkennentusschen
deze en dergelijke liefelijkheden en schoonheden
loopt ons bestaan voortis er dan wer
kelijk veel geluk op de wereld
ADVERTENTIÊN van 1 tot 4 regels, gewone letter, 40 Cents,
voor eiken regel meer 7 '/2 Cents. Bij abonnement is de prijs be
langrijk lager. Voorwaarden daaromtrent te vernemen bij den
Uitgever.
«Wij berusten volstrekt niet in de wet”, roept
het blad uit. «Wij zullen daartegen oppositie
voeren met alle kracht en macht. Hoe, langs
welke wegen? Het is onnoodig hierover nu reeds
in beschouwingen te treden. Ten bekwamer tijd
zal dit wel blijken. Uit onzen aard zijn wij
vreedzaam tot lydzaamheid toe, maar des te taai
er is dan ook ons verzet, wanneer de grens der
lijdzaamheid bereikt werd. Het petilionemenl was
geen oogenblikkelijke opwelling van wrevel, dat
als een stroovuur een poos vlamt en dan uitgaat.
Wij zijn geen fatalisten en de afwijzing onzer
bede om recht heeft ons de liefde tol onze kin
deren niet ontnomen; zelfs is het gevoel onzer
ouderplicht er te sterker door geworden. Het
petilionemenl heeft ons geleerd, dat er in Neder
land geen recht te verkrijgen is. Wij weten nu
dat wij op niemand kunnen rekenen dan op ons
zelven. Welaan, wij zullen daar naar handelen.
Doch, even als wij tot dusver deden, zonder
hartstocht en overijling. Door niemand zullen
wij ons laten verlokken tot ontijdige beweging,
en levens zal het niemand gelukken onzen ijver
te doen inslapen. Bedaardheid en gestadigheid
zal ons wachtwoord blijven, en
steen uitholt, ons zinnebeeld.
Het blad zet daarop uiteen, dat de liberale par
tij, die onder Thorbecke nog een poliliek-econo-
mische partij was, thans een kerkelijke partij ge
worden is. Moderne predikanten zijn haar ver
kiezingensagenten en haar woordvoerders in de
pers en exclusief modern is het schoolchristen-
dom, dat zij, met toenemend geweld, aan de
natie hoopt op te dringen onder de doorzichtige
sluier der neutraliteit. Zij handelt geheel als
kerkehjke partij, maar vreest niets zoo sterk dan
er voor te gelden. Vandaar die on waardige gril
len, vandaar die gemelijkheid en verbeten spijt,
die tot vulgaire kwinkslagen met de Heilige
Schrift drijven. Het is dan ook pijnlijk een sec-
taris te moeten wezen als men mets dan
staatsman zou willen zijn.
Het blad besluit hare beschouwing over apo
litiek zelfbedrog" aldus: De liberale partij ten
onzent, is, volgens het blad, niet alleen een ker
kehjke partij, maar haar mannen komen bijna
uitsluitend voort uit den stand, waarin de modern-
geieformeerde secte haar meeste aanhangers telt.
Zij behooren schier tot de middelklasse der ste
den. Strekken haar politieke maatregelen tot be-
voordeeling van modernen, haar economisch
beleid richt zich alleen naar de belangen van
dien stand. Wat hooger staat beleedigt haar
trots, en met ijverzucht waken onze wetgevers,
dat de nijverheid zich niet ontwikkele boven de
middelmatigheid. Voor wat lager staat hebben
zij in het geheel geen oogen. Geen land ter
wereld, waar de geringe burger zoo slecht wordt
gevoed als in Nederland. Dure levensmiddelen
en karig loon is de tcestaud. En dat niet alleen
in dagen van weinig vertier, maar evenzeer in
dagen van voorspoed. Die komt bij ons of ten
volle of ten minste grootendeels ten goede aan
een enkelen stand, dien stand namelijk welke
ons onze wetgevers en regeerders levert. Ten
gunste eener enkele kerkehjke partij en van een
enkelen stand wordt dus het geheele land geëx
ploiteerd. Dat hieraan een einde zal komen, be
twijfelt het blad geen oogenblikwijl een volk
nog eerder een autocratie verdragen kan, dan
zulk een modern-gerefonneerde burger-aristo-
cratie.
Tot nu toe heeft deze partij zich weten te hand
haven, dank zy het aanvuren der kerkelijke harts
tochten bij de kiezers en de onrechtvaardige en
willekeurige indeeling der kiesdistricten. Betref
fende dat laatste punt zijn er geen halsstarriger
behoudslieden te vinden dan de liberalen in ons
land. Wel bestaat er ook bij de andere partijen
Onder het opschrift «Jeremiaden” vinden we in
het laatste nummer van Oostergo onderstaande
«bladvulling”, die zeker door velen onzer lezers
met genoegen zal worden gelezen.
Laten we zegt de schrijver ter afwisseling
van onze binnen- en buitenlandsche politiek, eens een
oogenblik stilstaan om aanandeie dingen te denken
Daar is zoo verbazend veel dat zich aan ons opdringt,
juist als we ons veelal bezighouden met de po
litiek van den dag en met de klein-
steedsche kibbelarijen en disputen en
dat we onze medemenschen, die *t wei
zal gaan als ons allen, wel eens over ’t een
er wel werkelijk
veel geluk "zijn op deze onze wereld? Dichters
en onverbeterlijke illusionisten dweepen gereede
lijk met de schoonheden van deze aarde en tee-
ander onderhouden mogen.
Zegt, mijne vrienden 1 zou
onverbeterlijke illusionisten dweepen gereede-
kenen allerlei idyllische tooneeltjes van «hutten
van klei aan ’t eind der aarde”, maar wie nu in
zoo’n hut-verblijf geen lust heeft en medeleeft
met zijn tijdgenooten, kan zich niet best vinden
in al die idyllische voorstellingen en gaat, als
praktisch mensch, eenvoudig te rade met de wer
kelijkheid. En dan is er dan werkelijk
veel geluk op deze onze wereld Geluk, dat is
niet genot, neen we weten allen wat we met
dit onbeschrijfelijk en onvertaalbaar woord be
doelen vrede, een gemoedsstemming die ’t meest
overeen komt met rust, de rust na den wel vol
brachten arbeid.
’t Is mogelijk, maar er zijn duizende
duizende dingen die ons l-
die rust rooven.
We spreken nu niet van de honderde zorgen,
waarmeê ieder mensch op zijn tijd heeft te kam
pen deze alledaagsche dingen kunnen we hier
buiten rekening laten. Neen, we denken om an
dere dingen die ieder verstandig mensch ergeren
en hinderen.
Willen we er iets van noemen
We denken om de onwaarheid in de wereld
en haar ellendige oppermacht. Aan *t feit, dat
ridderlijk uit te spreken wat men denkt contra
bande schijnt te wezen en zoogenaamde vrienden
een vriendelijk gelaat toonen, terwyl men toch
ganseh zeer afkeerig of vijandig gestemd is. Rid
derlijk te zeggen wat men denkt men doet
het niet en beproeft bet niet eens. En als dan
01 RAVI.
SNEEKUR
0.
i a
8
ar.
jr-
tl.
ie
f
4
8
8
10
8
M.
S‘
16
