IH1UBN
I
L
I
Export Varkensslachterij te Assen.
Een millioen Pond.
GENOOTSCHAP TER BEVORDERING
VAN DEN LANDBOUW IN DRENTE.
[ijl
Jk
rees
verbi
lak
aarb
efopti
J te
u mi
»Hc
t he
gein
3 i: I T K S b .4 M>.
p
003
oin
waar
ran 1
landt
tot d
11am
wel i
swaa
ion
Sp
gcvrn
Zaak
(a
;clioi
looli
[0 k(
deriu
en w
Persei
He
iet d
J'.liU
leze
niddi
furke
villst;
>ene
lie
eliee
reikt
rordt
oeleg
luef'ti
older
ing
lestat
lacht
Aa
'an d
nlich
lieroi
tige
liet t
er g.
De
loudt
were
e be
Tot
pgek
tssen
throe
De
an
utlee
aar
Li» g
Dat
ingel
p de
J sla
an d
ind i
a En
todm
iet b
ewoo
ste.
Mei
at dr
r»Ai,
[Jtlen
loetei
Alli
snoet
i het
aar
VERSLAG van het verhandelde in den Raad der gemeente
SN-EEK den 22 October 1887.
Voorzitter de Burgemeester.
Afwezig de heer 11. Pyttersen Tz. Secretaris J. W. Bennewitz.
1. De notulen der vurige vergadering worden gelezen en
goedgekeurd.
2. Wordt medegedeeld
dat Jan Steensma den hem afgestanen grond op de gestelde
voorwaarden niet aanueemt;
dat Ged. Staten hebben goedgekeurd
het besluit tot tijdelijke afstand van grond aan J. v. d. Horst;
dat tot alstand van bouwterrein aan J. Banker Sz. en
het besluit tot ruiling van grond op de ascmoelt niet net rijk
een schrijven van directeuren van het werkhuis, dat zij over
de jaren 1855—^6 en 1886—geen wuctelijke rescuing ca ver
antwoording kunnen overleggen;
het proces-verbaal van opneming der gemeentekas.
3. Nadat een voorstel van net lid Eeauema, om lieden niet
tot de benoeming over te gaan, met Lu tegen 4 stemmen is
verworpen, wordt met algemeune stemmen tot ouderwyzcres
aan school no. 1 (vacature Driessen) benoemd mej. 3. C. Pen-
nink te Groningen.
4. Wordt besloten:
ingevolge gedaan verzoek, de bank von leening over 1888
weder voor fóü onderhands te verpachten aan J. en E. Sanders.
5. Aan W. E. v. d. Werf, congierge der H. B. School, wordt
eene verhooging van jaarwedde ad 1'20 toegekend.
6. Wordt goedgekeurd
de begrooting der dd. schutterij voor 1888, met eene subsidie
van fl8al uit de gemeentekas.
7. Wordt behandeld
de gemeentebegrooting voor het jaar 1888. Wegens het ver
gevorderd uur werd de vergadering verdaagd, tot afdoening
der begrooting.
berichten.”
„Gy raadt juist en verkeerd, kind,” antwoordde
hij, zich tot kalmte dwingende. „Laat mij dus
beginnen met mijne goede berichten. Ik heb
met den advocaat Oarringshliff gebroken.”
„Ah,” antwoordde de jonge dame, terwijl een
zucht van verruiming haar boezem ontsnapte,
„dat is inderdaad een nieuwtje van onschatbare
waarde Dat weegt duizendvoudig op tegen al
het kwade dat gij brengen kunt, mylord.”
„Gij zult zoo dadelijk erkennen, dat
eerwaarde vriend er de man niet naar is,
van den keten,
Gy begrijpt, dat,
waren gekomen
gedrukte brieven van Wilson toonen, in welko
hij het een of ander verzoek beantwoordt met
de beloite, om voor de zaak van den requestnmt
de noodige stappen te doen, en tevens de be
trokken personen uitnoodigt om zich te abon-
neeren op zijn te Tours verschijnend blad La
Petite trance of daarvoor nieuwe inteekenaars
te werven. Voorts zegt men, dat de hoer
Wilson voor al zijne brieven den stempel van
zijn schoonvader gebruikt om zich daardoor op
onrechtmatige wijze vrijdom van briefport ver
zekeren. Men kan bezwaarlijk aannemen, dat
dit alles geschiedt met het doel om de versprei
ding van een klein en goedkoop provincieblaadje
te bevorderen. Voor eenigen tijd heeft de heer
Wilson zich een prachtig hotel laten bouwen,
en zoodra het voltooid was, kregen vijf zijner
leveranciers het legioen van eer, en de man,
die den tuin had aangelegd, de orde van Le
Mérite Agricole. Daniel Wilson is de zoon van
een Engelschman, die in Frankrijk de eerste
maatschappijen voor gasverlichting oprichtte, en
daarmede millioenen verdiende. In zijne jonge
jaren, (hij is in 1840 geboren) leidde hij een
ongebonden en verkwistend leven, waardoor zijn
fortuin en zijne gezondheid gelijkelijk leden.
Hij werd onder curateele gesteld, en zijne voogd
zorgde er voor, dat zoowel in den financieelen
als in den lichamelijken toestand van den viveur
de noodige beterschap kwam. Toen hij weder
zijn eigen heer en meester was geworden, hield
hy zich ijverig met de politiek bezig. In 1869
werd hij lid van het Wetgevend Lichaam, en
in 1871 van de Nationale Vergadering, in welke
hij zich, evenals Grévy wiens eenige dochter
Alice hij in 1881 huwde bij het linker
centrum aansloot. Herhaaldelijk was hij lid van
de begrootings-commissie; in het Kabinet-Ferry
werd by in December 1879 benoemd tot onder
secretaris van financiën, doch Gambetta hand
haafde hem niet in die betrekking. Wilson
wreekte zich hierover door Gambetta’s invloed
bij den heer Grévy en in de Kamer op alle
mogelijke wijzen te bestrijdenzijn optreden als
president der budget-commissie stelde hem daar
toe in de gelegenheid. Aan talent en handigheid
ontbreekt het den schoonzoon van den president
zeker niet, maar het schijnt, dat hij zijn eigen
belangen wat al te veel behartigt. Reeds voor
twee jaren heeft de openbare meening zijn ver
wijdering uit het Elysée geëischt.
Paul de Cassagnac bedankt in V Autorité
voor de vriendschappelijke uitnoodiging om den
25sten dezer te Tours de kiesvergadering bij te
wonen, waar Wilson te zijner verdediging spreken
zal. De Cassagnac verklaart evenwel dat hy
het betreuren zou, indien Wilson do Kamer
verliet (de vergadering te Tours zal namely k
beslissen, of Wilson nog waardig is de republi
keinen in het departement Indre-et-Loire te
vertegenwoordigen). Wij hebben geen reden
om te wenschen, zegt hij, dat het schandaal
ophoude, dat er een einde kome aan de schande,
die op de republiek, haren president en op de
republikeinen rust. Ook moet Wilson in het
Elysée blijven: Grévy moet als zijn compagnon
doorgaan, en den republikeinschen kiezers in
Indre-et-Loire moet het schaamrood op de kaken
vliegen, ais zij er aan worden herinnerd door
welk een roover zij vertegenwoordigd worden.
Zulk een schandvlek voor de republikeinsche
regeering is voor ons onschatbaar. Wjj hebben
eene zoo afschrikwekkende figuur in de Kamer
noodig, om met den vinger of' den voet er op
te wijzen, als een republikein het waagt het
Toen het gerucht, dat in de hoofdstad onzer
provincie door eene Duitsche firma eene groote
export-varkensslachterij zou opgericht worden,
voor de Laatste Stuiverbrug J. Otten f5643,
F. J. Schaafsma f 4986, G. Hazelhof f 4994,
J. de Graaf f6330, L. de Waard f6494, F. te
Herder f 5995 en
voor de Dillebrug J. Otten f4301, A. T.
Joustra f3937, F. J. Schaafsma f4850, G. Ha
zelhof f 4444, J. de Graaf f4630, F. te Herder
f5216 en W. E. Penning te Kampen f4260.
f Van de 13 leerlingen der rijks-normaalschool
alhier, die zich onderwierpen aan het in deze
maand gehouden onderwijzers-examen, slaagden
er elf.
Onze voormalige stadgenoot de heer E. C.
Grefe heeft met gunstig gevolg examen afgelegd
voor den rang van 2e Luitenant der infanterie.
minste smetje der conservatieven aan het licht
te brengen. Daar, in de Kamer, aan zijn zetel
genageld als aan den schandpaal, zal hij ons
ter verontschuldiging, tot eene fontenel zijn, en
tot rechtvaardiging van al wat wij ook mochten
gedaan hebbenAls Wilson niet be
stond, moest hij uitgevonden worden.
De Duitsche bladen bevatten uitvoerige
mededeelingen omtrent de installatie van msgr.
Kopp als vorst-bisschop van Breslau, die Don
derdag met veel plechtigheid plaats had. Zelden
heeft een prelaat in het staatkundig leven zulk
een gewichtige rol gespeeld als deze kerkvorst.
Hij was het, die in het Pruisische Heerenhuis
als bemiddelaar tusschen den Paus en de Prui
sische regeering optrad en zich met zooveel tact
van zijn moeilijke taak kweet, dat de strijd
werd bijgelegd en beide partyen zich verheugden
over de door hen verkregen resultaten.
Op betrekkelijk jeugdigen leeftijd staat hij
nu aan het hoofd van het grootste en rijkste
der Pruisische bisdommen, waartoe Paus Leo
XIII zelf, in overleg met de hooge regeering,
hem benoemde. Dit bisdom ligt zoowel in Prui
sen als in Oostenrijk, terwijl in een groot ge
deelte er van uitsluitend Poolsch gesproken
wordt. Reeds sedert tal van jaren wordt er
naar gestreefd om de grenzen van dit bisdom
zoodanig te wijzigen, dat het Pruisische van
het Oostenrijkse he gedeelte gescheiden werd,
doch redenen van financieelen aard hebben de
daartoe aangewende pogingen tot nog toe steeds
verijdeld.
liet bericht dat vorst Ferdinand van Bul
garije naar het buitenland zou vertrokken zijn,
wordt bepaald tegengesproken. Uit Rustschuk
wordt echter gemeld dat de vorst daar ter stede
verwacht wordt en de toebereidselen, die men
voor zijn ontvangst maakt, vermoeden doen dat
hij daar geruimen tijd blijven zal.
Volgens den te Weenen gevestigden corres
pondent der Köln. Ztg. vertrouwt men daar
ter stede de houding der Bulgaarsche uitgewe
kenen niet al te best en meent men dat de
intrekking der geldelyka ondersteuning, die zij
tot nog toe van Rusland genoten, wel eens alleen
een voorwensel zijn kon om naar Bulgarije
terug te keeren, om aldaar op de plaats zelf
nieuwe complotten te smeden.
De aanhangers van den metropolitaan Clement
spreken het bericht van een audiëntie, die hij bij
den vorst had, tegen. Het schijnt dat hij wel
zulk een welgemeende of voorgewende poging
tot toenadering heeft willen wagen, maar dat
daaraan tot nog toe geen uitvoering gegeven is.
De Sivoboda, het officieuse orgaan dor Bul-
gaarsohe regeering, schijnt intusschen over den
loop der zaken in den laatsten tijd slechts zeer
matig tevreden te zijn en wendt zich in een
van Oosterschen gloed doortinteld hoofdartikel,
met opgeheven handen, voor de laatste maai
tot Europa en tot Bulgarije’s oude suzerein,
Turkije, en voorts tot alle volkeren van Euro
pa, die parlementen en vryheid van spreken
hebben, om een zwak volk te hulp te komen
en den strijd tusschen de muis en den leeuw niet
toe te laten. Op geheel Europa zou een smaad
rusten, als op het einde der negentiende eeuw
een volk te gronde moest gaan alleen omdat
het opkomt voor zijn vaderland en zijn vrijheid.
En vooral Frankrijk zou door die smaad getrof
fen worden, omdat het buigt voor den liussi-
schen alleenheerscher, die de halve wereld on
der zijn macht heeft en de zwakken verplet
tert.
ons zonder offer los te laten
waaraan hij ons vasthoudt,
toen wij eenmaal zoo ver
om onbeschroomd met elkaar over eene weder-
zydsche scheiding te spreken, ik er in de eerste
plaats op bedacht was om de voor waarden vast te
stellen waarop dit zou kunnen gebeuren. Ik
eischte van hem, mij ronduit te zeggen welke
aanspraken hij meende te moeten maken.”
„En hij eischte?”
„Alles
haar binnen.
„Uw gelaat, mylord,” zeide zij, terwijl zij den
voor haar staande opmerkzaam aankeek, „ver
raadt anders niet gemakkelijk wat er in uw
binnenste omgaat, maar op ’t oogenblik is het
tegendeel ’t geval. Gij komt met ongunstige
OVERZICHT.
Uit P a r ij s verneemt men dat de minister
president Rouvier den president der republiek
bij zijn terugkomst in de hoofdstad te kennen
heeft gegeven dat hij bereid was zijn ontslag
te nemen, als daardoor de eendracht tusschen
de verschillende fraction der republikeinsche
partij hersteld kon worden. Grévy antwoordde
echter dat er buiten de Kamer om niets geschie
den kon. Men wil daaruit afleiden dat de pre
sident, als door tweedracht tusschen de afge
vaardigden der meerderheid het regeeren on
mogelijk gemaakt wordt, in de eerste plaats tot
ontbinding der Kamer zelf overgaan zal. Voor
de republikeinsche partij zelf zou het oogenblik
daartoe thans zeker zeer ongelegen komen.
De Gaulois deelt mede, dat de Kamerleden
der rechterzijde tegen 25 dezer een verklaring
zullen openbaar maken en van de tribune doen
voorlezen, waarin zij zich verbinden om zich
van stelselmatige oppositie te onthouden, zoolang
de regeering geen gemeene zaak maakt met de
radicalen, die Frankrijk ten verderve voeren.
Voor een coalitie tusschen de rechterzijde met
de intransigenten of Boulangisten behoeft het
kabinet-Rouvier dus vooreerst nog niet te
vreezen.
Eenige republikeinsche kies-comités in Indre-
et-Loire, welk departement door den heer Wilson
in de Kamer vertegenwoordigd wordt, hebben
hem uitgenoodigd zich in eene kiesvergadering
te verantwoorden wegens de vele tegen hem
ingebrachte beschuldigingen. Hij heeft die
uitnoodiging aangenomen en zal nu den 25sten
dezer in eene groote vergadering te Tours
verschijnen.
De Parijsche bladen, die beschuldigingen tegen
"Wilson gericht hebben, zullen vertegenwoordi
gers naar de vergadering zenden, ten einde de
beschuldigingen vol te houden en nader toe te
lichten.
De heer Wilson wordt beschuldigd reeds sedert
lang zaken te hebben gedaan, die hem als
afgevaardigde en als schoonzoon van den president
der Republiek niet pasten. Tijdens het oorlogs-
alarm verleden voorjaar speculeerde hij a la
baisse en verloor daarbij aanzienlijke sommen.
NVel heeft de syndic der Parijsche beursmake
laars verklaard, dat de hierover in ornloep ge
brachte geruchten ongegrond waren, maar men
kent de lieden, die den heer Wilson als tusscheu-
personen dienden, de papieren, waarin hij spe
culeerde, en de sommen, die hij verloor. Verder
had de heer Wilson een volledig bureau in de
ambtswoning van zijn schoonvader, waar hij
iedere week 150 „audiëntien” verleende. Dozijnen
van personen uit alle rangen en standen kunnen
„Hoezoo alles?”
„Houd u aan dat naakte woord, het zegt u
genoeg 1”
„Is hy gek
„Niemand die beter bij zijn verstand was
als hij op dat oogenblik. Hij had ook geenszins
de onbeschaamdheid om zijn eisch zóó te stollen,
alsof hij de vruchten van jarenlange, slim ver
zonnen en voorzichtig uitgevoerde plannen voor
zich alleen begeerde. Wel neen, hij was veel
bescheidenerzyn eerste eisch bestond slechts
in een half millioen pond.”
„Die onbeschaamde 1”
„Gij kunt denken in welk een toestand van
opgewondenheid ik geraakte by ’t hooren van
dien monsterachtigen eisch. Ik verklaarde hem,
dat ik dien nooit ot nimmer zou iuwilligen.”
„En daarop?”
„Stak hij met de zachtmoedigheid van een
lam de nagels uit en eischte
„Welnu
„Mij, waartoe mij
„Ais zijne vrouw 1”
„Dat’s geheel iets voor hem!” zei de jonge
dame op een toon van diepe veiachting.
„Doorziet gy zyn helscn plan vel, myu kind?
Eerst de ééne helft van het vtfmogen, en dan
de andere, uw bruidschat! D/t beteekentalles
Het Berl. Tgbl. schrijft dit artikel hoofdzake
lijk toe aan de groote geldverlegenheid waarin
de Bulgaarsche regeering thans verkeert en
waarin men vruchteloos op allerlei wijze tracht
te voorzien. Alle pogingen, om een leening te
sluiten, hebben tot nog toe schipbreuk geleden
en het is niet waarschijnlijk dat men daarin slagen
zal voordat er op een ot andere wyze een be
vredigende oplossing der tegenwoordige crisis
verkregen is.
Het Belgische ministerie zal een nieuwe
wijziging ondergaan, daar koning Liopold ge
weigerd heeft om verdere besluiten tot opheffing
van onderscheiden openbare scholen te ondertee-
kenen en de minister Thonissen (bin nenlandsche
zaken en onderwijs) dientengevolge Zaterdag
avond zyn ontslag gevraagd heeft. Men verwacht
dat Devolder zijn portefeuille van justitie met
die van binnenlandsche zaken zal verwisselen
en dat De Sadeleer, afgevaardigde voor Aalst,
tot minister van justitie zal benoemd worden.
De herstemmingen te Brussel zijn Zondag in
den geest der liberale party uitgevallen. De
candidaten De Mot en Bergman verkregen 3896
en 3858 stemmen, terwyl op Finet en Guiliery,
candidaten der radicalen, 3815 en 3546 stemmen
uitgebracht werden. Te iSchaerboek werden
evenzeer de candidaten der gematigde liberalen
gekozen, benevens een „independent” een candi-
daat der progressistische partij leed de nederlaag.
Te Luik werden de liberalen gekozen. Te Re-
nesse, Yperen, Hasselt en Braine-le-Comte over
wonnen daarentegen de clericaien.
De Temps meldt, dat de Sultan van Marok
ko Vrijdag 11. de moskee weder bezocht heelt.
Het was vooral de omstandigheid, dat sultan
Muley Hassan dit eoaige keeren niet deed,
waaraan de zeer ongunstige berichten omtrent
zijn toestand en de waarschijnlijkheid van zijn
dood hun oorsprong dankten. Uit dat over
Madrid ontvangen bericht zou men nu moeten
afloiden, dat de Sultan hersteld is en do Ma-
rokkaansche quaestie dus voorloopig weder op
den achtergrond treden zal.
a W
„Di
hvul
uchts
ii uzi
itweg
Uk e
„W.
IK?
luerd
„He
„On
at ei
•»8tf
•rtroi
|»W
■et tt
Roman van P. E. van Akeö.
XV.
Vervolg.)
Lord Norman was intusschen in zijne hem
wachtende equipage gestapt en had den koetsier
bevel gegeven naar huis te rijden.
Hij was nog erg zenuwachtig tengevolge van
de scène, welke zoo pas tusschen hem en den
advocaat was afgespeeld. De zoo vurig gewenschte
verbreking der banden, welke hem aan den
advocaat verbonden, had plaats gehad, echter
niet tengevolge zijne bemoeiingen, maar door
provocatie van den anderen kant. Maar kon
dit dan werkelijk een scheiding genoemd wor
den Sedert hij vernomen had dat de eisch
van den advocaat zich had uitgestrekt tot aan
het bezit van het meisje, was het vorderen van
het halve vermogen bepaald belachelijker
was hier sprake van alles. Zij zou de prijs
worden voor een zwarte daad, welke geen van
beiden, die ze hadden ontworpen, anders als
door zinspelingen durfde noemen en waarvan
ook zij kennis droeg, alhoewel zij daartoe niet
anders had meêgewerkt als door bereidwillig
de plaats in te nemen en de rol te spelen van
de persoon, welke haar was voorgeschreven.
Hij wist geen uitweg te vinden uit dit dilemna
en vooral dan niet, als hij dacht aan de haat,
die deze jonge schoone vrouw tegen dezen zijn
vroegeren raadsman koesterde. Alleen daarover
stond hij ook zelfs geen oogenblik in twijfel, dat
het totaal ónmogelijk was ook maar aan één
der beide eischen van Carringshiiff te voldoen.
Men zou daarmee zijn stilzwijgen koopen, maar
ook tegelykertyd zijn eigen ondergang. Er moest
iets op gevonden worden waardoor het eene
bereikt en het andere verhinderd werd;
maar over het hoe en waardoor pijnigde hy
zijne hersens te vergeefs.
Hij kwam thuis met het vaste voornemen
Alice voor elke overrompeling van den kant
van den advocaat te vry waren, terwyl hij haar
een duidelyken blik wilde laten slaan in 't geen
gebeurd was en te wachten stond. Thans moest
zy gemeenschappelijk handelend met hem op
treden ieder van hen toch werd op gelyka wijze
bedreigd.
Hij gunde zich maar even den tijd om van
kleederen te verwisselen en naar zijn pupil te
vragentoen hy vernam dat zij in haar boudoir
was, liep hy dadelyk de trap op en trad by
