6MT1!Mï IMKSHflï SffiEÜ.
MUIS ffl IBIMfflHUll VOOR Dl
No. 56
D R I E-E N-V E E R T I Gr S T E
1888.
z vxi: i< d o-
tl
eur.
roe
a
ili.
Jfficier
rd:
ha-
en,
Alle brieven
in te zenden.
leei
ir-
lats
ilo,
00.
m,—
Wolf
Wolfenstein. Ja, waarlijk, deze laatste bezat
ea
irt,
ge
itel
te
ye
'I.
oo.
50,
ilo.
itJ VV IÏ VL VM).
Bjj Kon. besluit is benoemd tot substituut-
-van justitie bij de arrondissements recht-
Deze COURANT verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS.
Abonnementsprijs voor 3 maanden /l.franco per post f 1.25.
Alle brieven en stukken, uitgave of redactie betreffende, franco
en
f7
a
dg,
ia-
;eJ' leton-:
,00,
II»
.50
00,
50,
De honderd elfde algemeene vergadering der
Nederlandsche Maatschappij ter bevordering van
Njjverheid, wier ledental 2955 bedraagt, werd
Dinsdag te ’s Hage geopend. Besloten werd de
regeering te verzoeken uitbreiding te geven aan
de wet op den kinderarbeidflüOO bij te dragen
voor opzichting van een rijks proefstation voor
bouwmaterialen; het tijdschrift anders in te
richten, zoo noodig met afbeelding van kurist-
wordt beschermd.
Een goede Nederlandsche octrooi wet is, naar
de adressanten doen uitkomen, niet alleen in het
belang van den Nederlandschen uitvinder, maar
nog veel meer in dat van het algemeen, daar
zij nieuwe kracht en steun zal geven aan de
ontwikkeling onzer nijverheid. In een land toch,
waar geen octrooiwet bestaat, missen nieuwe
industrieën hun krachtigsten grondslag en toont
het kapitaal zich huiverig zijn steun daaraan te
verleenen.
Door een juiste regeling eener octrooiwet kan
aan zeer vele der door de tegenstanders geop
perde bezwaren worden te gemoet gekomen,
daar de meeste dier bezwaren voortspruiten uit
da onvoldoende wettelijke regeling zelf en geens
zins uit de toepassing van het rechtvaardige
beginsel der bescherming van den industrieelen
eigendom.
Bij deze Courant behoort als bijblad, Feuil-
-nummer 14.
bank te Winschoten, mr. E. A. Smidt H,Jz.
thans ambtenaar van het openbaar ministerie
bij de kantongerechten in het arrondissement
Leeuwarden voor de kantons Harlingen, Bols-
ward en Sneek, ter standplaats Bolsward.
De Vereeniging van voorstanders eener Ne
derlandsche octrooiwet heelt zich met een adres
tot den koning gewend en zijn aandacht ge
vestigd op de dringende behoefte, die er bestaat
tot de zoo spoedig mogelijke invoering eener
goede octrooiwet voor Nederland en zijn kolo
niën. - ’t Adres is geteekend namens 't bestuur
door de hh. A. Huet, voorzitter, mr. Gerard
W. Schimmel, secretaris-penningmeester, G. A.
A. Middelberg, mr. C. Mirandolle en H. W. E.
Struve.
In ’t adres wordt er op gewezen, dat het
stelsel van octrooien niet de minste overeenkomst
heeft met het stelsel van bescherming van handel
en nijverheid gelijk nog steeds door sommigen,
zeer ten onrechte, wordt beweerd, getuige En
geland, de bakermat van den vrijhandel, waar
nog kort geleden de bestaande octrooiwet is
gewijzigd om het nemen van octrooien op
nieuwe uitvindingen te vergemakkelijken. De
afschaffing der wet van 1817 heeft geen der
voordeelen opgeleverd, die er van voorspeld zijn.
Overal blijven de octrooiwetten bestaan, terwijl
de industrie in landen met octrooiwetten veel
grooter vlucht heeft genomen dan in Nederland
en er van overbrenging van buitenlandsche
industrieën naar hier te lande zooals som
migen verwachtten tot nog toe niets of zeer
weinig te bespeuren is.
Adressanten geven toe, dat de wet van 1817
hoogst gebrekkig was, maar daaruit volgt juist,
dat uit de werking daarvan niet kan worden
afgeleid, dat Nederland geen behoefte heeft aan
bescherming van den industrieelen eigendom.
Bescherming van het handels- en fabrieksmerk
hier te lande ingevoerd bij de wet van 25
Mei 1880 kan volstrekt niet baten, wijl
daardoor niet de zaak, maar slechts de naam
en het merk van den handelaar of fabrikant
vangen. Aanleiding nog volkomen onbekend.
Garnizoen van Serang zond patrouille, nopens
wier wedervaren geen tijding. Een escadron en
het negende bataljon gistermiddag daarheen.
Nacht te Serang rustig. Resident heden aldaar
terug.”
En het tweede
„Patrouille, bedoeld in mijn vorig telegram,
had op ongeveer acht paal van Serang ontmoeting
met een honderdtal muiters. Na drie sommatien
salvovuur. Negen muiters gedood. Te Tjilegan
geen verzet. Aldaar vermoord adsistent-resident
Gubbels met echtgenoote en twee kinderen,
klerk Dumas, onder-collectuur, wedana, djaksa
en cipier. Patrouille gelegerd in gevangenis,
niet verontrust. Troepen gisteren middag te
Serang aangekomen. Een compagnie met den
resident des avonds naar Tjillegan. Aanleiding
onlusten nog onbekend.”
Zooals men weet is Bantam de westelijkste
residentie van Java. De volgende opmerkingen
ontleenen wij aan de Standaard
De bevolking in de binnenlanden gaat wel
voor vrij gezeggelijk door, maar langs de noord
kust (waar ook Anjer ligt) bevat zij veel op
roerige elementen. De naam Bantam beteekent
dan trouwens ook „wederspannig” en deze keer
zou niet de eerste zijn, dat die naam voor het
gewest juist bleek. In 1619 toch waren het de
Bantammers, die op onze toenmalige vesting
Jacatra (thans Batavia) een verwoeden aanval
waagden. In 1681 was wederom een krijgs
operatie tegen Bantam noodzakelijk en eerst
in 1808 werd door Daendels zijn laatsten sultan
afgezet.
bekendmaking.
De BURGEMEESTER der Gemeente Sneek
irengt ter openbare kennis, dat bet Kohier der
Patentbelasting no. 2, dienst 1888/89, dezer
;emeente aan den heer Ontvanger der Directe
iclastingen ter invordering is ter hand gesteld,
3(1 dat ieder verplicht is zijnen aanslag, op den
Jij de wet bepaalden voet, te voldoen.
Sneek, den 11 Juli 1888.
De Burgemeester voornoemd,
ALMA.
t Blijkt dat de Haagsche Ct. en het Leidsche
Dagblad goed onderricht zijn geweest toen zij
hunne onrustbarende tijdingen uit Indie meldden.
De Staatse, toch meldt thans:
Onder dagteekening van 9 dezer werd bij het
departement van koloniën het volgend telegram
van den gouverneur-generaal van Ned.-Indie
ontvangen
„Uit Bantam bericht dat vrij ernstige rust
verstoring heden nacht uitgebroken is in Anjer
bij afwezen van assistent-resident, die met resi
dent en aspirant-controleur op tournée is. Ge
vangenis to Tjilegan geforceerd. Telegraaf af
gesneden. Klerk met gezin vermoord. Mui
telingen zouden op weg zijn naar Serang.”
Naar aanleiding van dit telegram is aan den
gouverneur-geneiaal mededeeling verzocht van de
aanleiding van deze onlusten in de residentie
Bantam, alsmede opgave van hetgeen ter zake
door de regeering verricht werd. Hierop zijn,
ouder dagteekening van 10 en 11 dezer, de
volgende telegrammen van den Landvoogd
ontvangen, luidende het eerste:
„Na het voorloopig bericht van gisteren
omtrent onlusten, geen positieve tijdingen ont-
het nevelachtige onbekende vertoefde.
De zon goot al haar zomerschen glans uit
op boomen en bloemen, welke de speelzieke
herfst reeds met zijn kwijnende verven kleurde.
Nog was de natuur getooid met al hare bekoor
lijkheden geen ruwe wind, de onafscheidelijke
metgezel van den bedriegelijken herfst, vloog
over de veldennog vielen de geel geworden
bladeren niet neder op de aarde om daar te
gaan slapennog doorstroomde een weldadig
gevoel de heerlijke natuur en zongen en tjilpten
de vogels zoo vroolijk en zacht, alsof de korte
heerlijkheid van den herfst nooit verdwijnen en
plaats maken zou voor den verstijvende winter.
W eer was Annigje naar buiten naar het bosch
gewandeld.
Het was daar stil, maar niet eenzaam. De zachte,
kozende wind droeg van tijd tot tijd van uit de
verte het bellengelui tot haar over van eene
kudde, welke door den herder naar een der vette
plekjes weide in het bosch was gebracht. Geheel
van uit de verte weerklonk zoo nu en dan de
scherp afgebroken echo van een geweerschot.
De jacht was reeds in vollen gang en de gewel
dige Nimrods maakten dag aan dag de bosschen
onveilig.
Dicht in de nabijheid van het mijmerend
voort wandelende jonge meisje bewoog zich echter
niets. Alleen boven haar hoofd op de neerbuigende
twijgen speelden de eekhoorntjes, elkaar van
tak tot tak nazettendealsof zij de nabijheid
ADVERTENTIÈN van 1 tot 4 regels,gewone letter, 40 Cents»
voor eiken regel meer 71/, Cents. Bij abonnement is de prijs be
langrijk lager. Voorwaarden daaromtrent te vernemen bij den
Uitgever.
van het schoone menschenkind niet bespeurden
of althans niet bang voor haar waren, sprongen
zij uit de dichte struiken vlak voor Annigje op
den grond, keken haar een oogenblik met hunne
verstandige, heldere oogjes aan, om daarna met
vlugge sprongen langs den steilen, gladden stam
van een beukenboom weer naar boven te klim
men. De vliegen gonsden in de heldere lucht,
terwijl de goudkevers op den grond voortkropen
en nu en dan een bont hagedisje over het mos
liep. Een flauw lachje speelde om de blozende
lippen van de eenzame wandelaarster, maar
desniettemin lag op haar gelaat eene vreemd
soortige pijnlijke uitdrukking, welke vroeger
geheel vreemd was aan haar liefelijk gezichtje.
Haar denken en gevoelen was geheel anders
geworden; het was een droom geworden,
schitterende van glans en heerlijkheid, welke,
bijna zonder dat zij ’t wist, haar hart was bin
nengeslopen. Alles om haar heen schitterde als
in gouden kleur en glanszij-zelf geleek op de
onttooverde prinses uit het welbekende sprookje,
die het geluk tegemoet gaat om door den
schoonen, vreemden vorstenzoon tot eene onge
kende heerlijkheid en een leven vol geluk en
zonneschijn geleid te worden.
Weldra had de mijmerende wandelaarster het
welbekende grasveld bereikt, ’t welk van alle
kanten door schaduwrijke boomen was omgeven.
Ook thans ging Annigje weer op haar lievelings
plekje zitten. Achteloos had zij langs den
weg eenige in vollen bloei staande boschrozen
verbef ons onze scljuCöen l
Roman van Georg Höcker.
XIII.
Vervolg.)
Ook in Annigje’s borst fluisterde een stem,
felke haar zei, dat zij niet zóó handelde, als
9 eigenlijk moest. Instinktmatig begreep zij,
at de omgang met Wolf von Wolfenstein,
leze mocht dan zoo onschuldig zijn als hij wilde
°ch een onrecht was tegenover den trouwen
n haar vertrouwenden Martin gepleegd. En den
latste beminde zij van heelerharte; hij was
”r 1 nimerr trouw en zo° goed- ïï°o bezorgd
neef hy in al zijne brieven over haar, en hoe
oonde hij telkens, geen anderen wensch te
‘y^eren, als weer bij haar te zijn en naar het
barer 8tem te mogea luisteren. En toch
yoonue er een gevoel in het hart van het jonge
■ueisje, t welk het verlangen om haar verloofde
I®. mogen weerzien, aanmerkelijk bekoelde. Als
mÖmerende afgetrokkenheid vaak urenlang
®aar den blauwen hemel keek, begon zij onwil-
Bcbfp rif vergelykingen te maken tusschen den teedere bloempjes
®r(ifXQOn?Pkn’ r?’3?sten Martin, die enkel als wonderlijk gevoel had, alsof zij niet meer in
otste lichamelijke schoonheid r’’~* 1
mannelijk rondkijkende oogen had aan te wijzen,
en de ridderlijke, edele verschijning van Wolf
von Wolfenstein. Ja, waarlijk, deze laatste bezat
eene gevaarlijke schoonheid en was maar al te
zeer geschapen om het hart van een jong,
onervaren meisje op een dwaalspoor te brengen.
Zonder dat Annigje er aan dacht, een meer
warm gevoel voor haar nieuwen kennis te kunnen
hebben, was zij reeds tot over de ooren in hem
verliefd.
in den laatsten tijd voelde zij zich weekhar-
tiger gestemd als vroegerhare gemoedsstem
mingen wisselden elkaar met eene verbazende
snelheid af. Nu eens voelde zij zich even kalm
en opgewekt als vroeger en zou zij wel uit het
diepste van haar borst willen zingen en jubelen
maar dan ook weer was zij erg treurig gestemd
zij begon te schreien en te snikken, zoodat zelfs
de trouwe Sultan naast haar verwonderd zijn
verstandigen kop opbeurde en haar aankeek.
En toch wist zjj-zelf niet waarom het zoo was.
Af en toe bracht graaf Wolf een klein presentje
voor haar meê een roos of wel de een of andere
lekker ruikende bloem. Annigje nam die ge
schenken angstig aanzij zou aan geen mensch
hebben durven zeggen, van wien ze kwamen,
maar zij had ze allen, zonder uitzondering, in
haar gezangboek gelegd, en zelden ging er een
dag voorbij, waarop zij niet naar die kleine,
keek en daarbij zoo’n
zijne trouwe haar ouderlijk huis was, maar ver van daar iu
TWEEDE KAMER.
18
is
is
ii
,5
4
9
0
5
mi-
eene
ver-
12
6
27
15
»or
36
■or
56
or
11
or
25
or
42
10 i
i,3<
,50
i
a
i a
f
OEEKER COURANT
I ■A“-S!?ule,n Kan tot geruststelling strekken, dat het
et mlandsch bestuur te Anjer hetzelfde inlandsch
i
IBJ.n„d,e V.atl üonderdag deed de minister van koloniën
ajere mededeehngen aangaande de onlusten op Bantam. Het
nukeS Patrouille zoo nabij Serang en Tjilagan met de
dent v±T g.e"'et8t 1S’ beWijst deQ spoed waarmede de re-
X. <2 Bantam heeft gehandeld. Het feit, dat ook inland-
even’ gevallcn zÜn’ bewijst, dat de opstand niet enkel
E S ^UJfOp^SCh ge.zag g“icht ls’ De regeering onderstelt
elk verzet JS gebroken. De aanleiding tot de
nilus.en is.der regeering volkomen onbekend.
Misschien kan tot geruststelling strekken, dat het hoofd van
7"-te Anjer hetzelfde inlandsen hoofd is,
°P verao<;k .vau den assistent-resident te Buitenzorg is toef
v/ k om!let onderzoek in de zaak-Sol-de Sturler te leiden,
aanneming van verschillende ontwerpen kwam de ver-
ieiift .kn/a1' den tfibt'Bdiensttyd in behandeling, De heer
KS,drong aan op maatregelen tot verzekering van de
lerdnL-raen-DStdA‘f strÜdkrachten en critiseerde met den heer
tnJv.tni- “istelJjn= eener staatscommissie voor het detensie-
lmniSt k' Is zuilende tot vertraging leiden, De heer Kerdijk
'éstmdlnna°P Persoonlijken dienstplicht. Hij werd krachtig
iiet^anwe^'^^^ifl^d0^8^1^^'*16^11're°e°rrd^aast¥d^en^di^
èn en wilde die verlenging tot 1 November verlee-
“ee,r ,t<-utller ontkent, dat afschaffing der plaatsver-
noodzakelijk is en een eisch van rechtvaardigheid.
Ie noHo"te,n z»g in dit voorstel een uitvloeisel van
«m2 ïo der werkeloosheid en palliatieven ten nadeele van
iei.1 /i 1 "airvoor hij, door aanneming, de verantwoordelijk-
Xï aanvaardt. De regeering moest het initiatief nemen
■erdediX„<igrOriga?Satie- -De heeren Seret en Rooseboom
oekonA. de staatscommissie. De minister Mackay acht de
iauger dan
Heden voortzetting. Dinsdag de bankwet.
de sol,van-den ,heer ¥an kerkwijk, om een nader adres-
ffister itUAler-111 zake d'jiomas te verzenden aan den
tnkoiomen, is verworpen door aanneming van
wkwhStenlelde coaolusie naar de commissie voor de