an
(IFordi vervolgd.)
deze
daar
eene
den
zelfs
de
de
Ion
me
ch
da
ore-
uie,
t ld
verslagen
bij, dat Emin
had Om-
toen was
?uideu
hoofdredonaai' was de Luikschó hoogleefaar
Kurth en deze verklaarde dat Italie’s eenheid
alleen verkregen was door laster, samenzwering,
opstand en moord en hij noemde het Italiaanscho
leger een rooverbcnde. Op zichzelf beteekeuen
zulke beschuldigingen natuurlijk weinig, doch de
liberale bladen ergeren er zich aan dat Belgische
staatsambtenaren zich metdergelijkc demonstraties
inlaten en meti verzekert, dat de Italiaanscho
regeering daartegen reeds een protest heeft doen
hooren.
begon opgewonden de kamer op en neer te
loopen. „Er valt niet aan te twijfelen," riep
hy uit, door zijn kwaad geweten gefolterd, „of
zij komt hierheen, om haar recht te zoeken
o gij zijt nog een stoffel met al uwe geslepen
heid 1“
„Vriendelijk dank 1" antwoordde Frans koel
bloedig, „maar ik denk, mijnheer de graaf, dat
gy u niet bevreesd behoeft te makendat
vrouwmensch heeft het echte bloed in’tlyf;
ik zou mjj zeer moeten vergissen, als zij met
haar spruit niet reeds aan een der oevers van
het meer (domo door visscherlieden uit het water
was opgehaald 1“
Met alle teekenen van ontzetting bleef Wolf
plotseling staan. „Dood? Verdronken, denkt
gy stamelde hij met vaalbleeke lippen.
„Zeg maar lieverzich verdronken," want
zóó zal ’t wel zijn, mynheer de graaf," zei Frans
met een hatelyk lachje.
„Ontzettend! Vreeselijk!" kreunde Wolf,
en beide handen voor het gezicht slaande viel
hij op nieuw met een doffen kreet in zyn stoel
neer.
Een verachtelijk lachje plooide de bloedelooze
lippen van den kamerdienaar en deze trad dicht
bij den terueergeslagene„op dien afloop hadt
gij u vooraf moeten wapenen, mijnheer de
graaf," zei hij vervolgens op zachten toon
„zoo’n vrouw kan alles verdragen, alleen niet
dat men haar tot dank voor hare liefde op de
straat en in de goot smijt. Welnu, zij is ten
slotte nog het beste af, als zij den moed heeft
gehad zich het leven te benemen. Gij bespaart
daardoor een aardig sommetje geld en zij is met
het kind, dat ons vroeger of later nog wel lastig
genoeg kou worden, voor goed uit den weg
geruimd."
Wolf slaakte een diepe zucht. „En de ver
antwoordelijkheid en de wrekende God
heid?" stamelde hij met bevende lippen. „Myn
God, slechts dit ééne niet neen, haar jong
hoopvol leven mag ik niet op myn geweten
hebben Neen, ik wil geen moordenaar zyn
voor God en myn geweten
„Bah, schreeuw toch niet zoo luid dat alle
vier muren het kunnen hooren 1“ viel Frans hem
met ruwe stem in de rede, terwijl hij toornig
met den voet op den grond stampte, „dat zou
uw ergste daad niet zijn, als die jonge vrouw
met haar kind zich werkelijk in het meerComo
had geworpen, en voor ons komt het er
enkel op aan, dat zij uit den weg is geruimd.
Er vloeit trotsch bloed in hare aderen, zij moge
dan dood zijn of leven, in elk geval hebben wij
voor onze plannen niets van haar te vreezen
Wolf antwoordde niet meer. Hy had zijn
gelaat weer in beide handen verborgen en dof
kreunende verzonk hij in een somber stilzwijgen,
De kamerdienaar keek naar hem met een
spottend lachje on vervolgens de schouders op
halende, verliet hij het vertrek. Wat zou hij
verder nog aan Wolf hebben kunnen zeggen?
Hij wist toch, dat deze willeloos aan he n was
overgoleverd. Vlug eu onhoorbaar gleed hy do
gangen van het slot door, en toen hij
gravin Clotilde ontmoette, trad hij met
diepe buiging ter zijde.
Wel bespeurde hy den verachtelijken,
trotsch-negeerenden blik der dame, welke
niet met een enkel hoofdknikje zyn groot be
antwoordde, maar toch speelde een triomfeereud
lachje om zijne lippen, toen hij de statige, im-
poneerende gestalte der gravia nakeek.
„Wacht maar, trotsche vrouw!" fluisterde
hij, terwijl zijn oogeu onheilspellend flikkerden.
„Ook gij zyt in mijn macht overgeleverd
thans is aan u de beurt, om te weten en te
gevoelen, wie hier de eigenlijke heer van het
slot is."
Bazaine's getuigenis goene waarde heeft.
De Engelsche Standard is het niet eens
met die bladen, welke in de uitingen van den
koning van Italië en van den Hongaarschen
minister Tisza een waarborg voor den vrede
zien. De groote vraag is vooreerst, meent do
Standard, of Bismarck er ook zoo over denkt.
Laat hij zich in denzelfden geest hooren, dan
eerst mag men met oenige waarschijnlijkheid
gelooven, dat het jaar 1889 een vredesjaar zijn
zal. Toch zal dat, merkt het blad aan, nog
niet anders beteekeneu dan dat Bismarck niet
tevreden is over zijn geweer en de koning van
Italië niet over zyne spoorwegen. Bovendien
is het bestaan van een verbond tusschen
Duitschland, Oostenrijk eu Italië, naar het
oordeel der Standard' nog geen stellige waar
borg voor den vrede. Alleen dan zou het dat
zijn, indien men Frankrijk en Rusland, ontmoe
digd door dat verbond, huune wapeningen zag
staken. De Standard gelooft, dat Frankrijk en
Rusland beiden den oorlog wenschen en dat
het maar de vraag is, wanneer zij het geschikte
oogenblik zullen gekomen achten.
Over gebrek aan berichten uit So udan valt
in den laateten tyd niet te klagen, doch meestal
ontbreekt de gelegenheid om het onderling ver
band te vatten, terwijl do juistheid at van in
het geheel niet te coutroleeren valt. Aan het
bericht van Osman Digma, dut Emin door den
Mahdi gevangen zou genomen zyn, gelooft thans
wel niemand meer. Daarenboven komt er nu
een bericht, dat van een geheel anderen uitslag
van de gevechten van den Mahdi tegen Emin
gewaagt. Reuter seint u't Kaïro het volgende
„Een Egyptisch soldaat, die te Wadyhalfa
aankwam uit Omdurman, waar hij zich de
laatste negen maanden ophield, bericht dat de
Mahdi een expeditie van 6990 man op stoom-
bootea naar Buhr-el-Guzel zond. Daarvan is 1
October éeu man teruggekeerd, die meldde dat
de Derwischeu door Emin geheel
waren. De soldaat voegde er
de witte pacha was. De soldaat
durman 'd'd October verlaten en
daar nog geen verder bericht uit het
ontvangen.”
Ook dit bericht is natuurlyk niet Volkomen
betrouwbaar, ofschoon de omstandigheid dat het
werd overgebracnt door een Egyptisch soldaat,
die denkelyk uit de krygsgevangenschap ont
vluchtte, wel ten gunste daarvan spreekt. Toch
blyft bevestiging af te wachtenmisschien komt
er spoedig nuder bericht door boodschappers
van Emin, die er in slagen naar de oostkust
door te dringen. Dat het bericht van Stanley’s
aankomst aan de Aruwimi in Augustus sedert
veertien dagen nog niet nader bevestigd is komt
menigeen verdacht voor, vooral daar het nieuws
van Tippo Tip afkomstig was. Stanley’s lot
blyft nog meer dan dut van Emin vooralsnog
in het duister gehuld.
De Italiaansche minister van financiën,
Magliani, heeft aan eenige afgevaardigden ver
klaard, dat de financieele toestand van het ryk
beter was dan hij aanvankelyk daohthet deficit
zal te overwinneu wezen, zoo de minister van
oorlog niet te hooge eischen stelt. Voor de
credieteu voor oorlog, door de Kamer toegestaan,
zullen nieuwe belastingen noodig zyn: wordt
echter aan het leger geen verdere uitbreiding
gegeven, dan zullen de tegenwoordige moeilyk-
heden gemak kelyk op te lossen zyn. De minister
der schatkist, Perazzi, zal in Februari met de
begroeting gereed zyn.
De grondwetsherziening in 8er vie heeft haar
beslag gekregen eu do buitengewone zitting der
heel gemoedelijk in een leuningstoel neervleide,
„wie zich aan de meening der menschee stoort
zal nooit hoog klimmen l*
Maar ook nooit laag vallen
W elnu, iemand die last heeft van duizeligheid,
dient de kerktorens te vermijden Maar om
op het jonge vrouwtje torug te komen
„Welnu, wat is er met haar gebeurd vroeg
"Wolf op bedrukten toon.
„Toen ik den volgenden dag, nadat ik dat
afdoeude gesprek met haar had gehad, haar
weer een bezoek wilde brengen, was zij ver-
dwenen."
„Wat zegt gij?" riep de jonge graaf erg
opgewonden uit, „verdwenen;uit het huis?"
Frans knikte langzaam met het hoofd. „Tege
lijk met haar kind," vervolgde hij op onver
schilligen toon. „Ik heb nog onderzoek gedaan
aan het naastbijgelogen spoorwegstation, maar
men had haar nergens gezien."
Wolf maakte eene beweging van schrik. „En
dat zegt gy nü eerst?" stamelde hy. „Verdwenen
zegt gy, monster En waar is zy heen
„Weet ik dat?" vroeg de bediende spottend.
„Zy heelt het my niet aan den neus gehangen 1“
Een kreet van toorn eu schrik ontsnapte
aan de lippen van den jongen graat en
Met het oog op do vredeswenscheu, die met
Nieuwjaar weder hier eu daar in de hoofdsteden
vau Europa gehoord zijn, doet een correspondent
van de Daily News opmerken dat de laatste 18
jaren over ’t geheel een tijdperk van vrede zijn
geweest en dut toch de oorZopsbudgetten en
do legers der verschillende staten, afmetingen
hebben aangenomen waarvan men vroeger nies
durfde droomen. Hj geeft een tabel van het
aantal manschappen dat in ’t veld gebracht zou
worden door do verschillende staten, die naar
alle waarschijnlijkheid het eerst in een even-
tueeleu oorlog Zouden worden betrokken.
De oorlogssterkte der verschillende legers
bedraagtin Duitschland 2,520,000 man, in
Frankrijk 2,440,000, in Rusland 2,495,900,
in Oostenrij k-Hongarije 1,145 000, in Italië
1,010,000, in Turkije 620,000 en in de ge-
zamenlijke Balkan-statdn 250,000, te zarneu
10,480.000 mannen. Bevendien roept Duitsch-
laud terstond 1,520,000 mau op van de reserve,
landweer, enz., die de plaats van het vertrok
ken leger innemen en in geval van nood dat
leger te hulp moeten komenvoor Frankrijk is
dit cijfer 1,570,000, voor Rusland 1,980,000,
Oostenrijk 1,470,000, Italië 1,320,000, Turkije
310,00J en in de Balkaastaten 165,000. Eindelijk
is er in al die staten nog een reserve, die wordt
opgeroepen wanneer de strijd op eigen bodem
wordt verplaatst en de vijand het land binnen
dringt. Voor Duitschland telt die reserve nog
1,860,000 man, voor Frankrijk 1,700 090, enz.,
in ’t geheel nog 9,195,000 man. ïn al de
genoemde staten samen zullen dus niet minder
dan ruim aoht en twintig millioen mannen,
allen in den bloei des levens, werden opgeroepen
om in den eersten algemeenen oorlog tiun leven
te wageneen getal dat gelijk staat met de
bevolking van een flinken staat.
De correspondent gaat na wat deie enorme
getallen eigenlijk voor ieder land zeggen willen.
Hy neemt Duitsohland tot voorbeeld. Dit rijk
heeft oen bevolking van 47 millioen zielen, waar
van 24 millioen vrouwen zyn, Van de rest kan
men 14 millioen aftrekken voor kinderen, per
sonen die wegens lichaams- of zielsgebreken voor
den dienst Ongeschikt zyn enz. Blyft dus over
9 10 millioen flinke mannen. Op het oogen-
bhk van de oorlogsverklaring zou meer dan het
vierde gedeelte dezer personen alles moeten op
zij werpen om de uniform aan te trekken, en
loopt het eenigszins spaak, dau gaat meer dun
I de helft in het vuur.
Zoo is het iu Duitschland en Zoo is het met
de andere staten eveneenseeu uitzondering zou
kunnen worden gemiakt voor Rusland met 't oog
op zijn zooveel te grooter bevolking. De cyters
schijnen, als men ze nagaat, by na ongeloodyk,
maar zij berusteu helaas op olüeieele gegevens
en moeten dus wel als waar worden aangenomen.
zeker niet gunstige, bijzonderheid. Zij luidt in
-haar geheel aldus;
„Volgens oflicieele berichten uit Apia, i. d.
28 Dec. jl., hadden de opstandelingen van Samoa
zich schuldig gemaakt aan vernieling van Duitsch
eigendom en beleediging van mariniers, die zich
met verlof aan wal bevonden. Een laudingscorps
der Olga werd daarop afgezonden tot begeleiding
van den Duitschen consul naar de plaats waar
de inboorlingen bijeen waren en waar de consul
onderhandelingen over de ontwapening wilde
aanknoopen. Op den weg derwaarts werd het
laudingscorps door de opstandelingen onder
aanvoering van een Amerikaan, Klein genaamd,
overvallen en aangegrepen. Bij een daarop
gevolgde landing, waarbij zich behalve de
mariniers van de Olga ook die van de Adler
en Eber bevonden, werden de inboorlingen
teruggeworpen en eenige aan het strand gelegen
dorpen vernield. De luitenant Sieger en 15 man
zijn gedood, de luitenants Spengler en Burchard,
benevens 36 man gewond. De lijst der verliezen
zal openbaar worden gemaakt, zoodrade namen
met zekerheid bekend zijn. De toestand der
gewonden is bevredigend."
De Köln. Ztg. houdt natuurlijk hare beschul
diging tegen Sir Robert Morier vol. Zj meent
uit stijl eu taal van den door den Britschen
ambassadeur overgelegden brief van Bazaiue te
kunnen opmaken, dat hy door een Engelschman
is geschreven. Indien hij onschuldig was, zou
hy ook op eeu anderen toon aan graaf Bismarck
hebben geschreven en diens antwoord bewijst
altyd volgens de Köln. dat hy en zyn
vader aan de schuld van Morier gelooven. Het
b ad voegt er by, dat het Moriers eigen schuld
is, dat de zaak zulk een omvang heeft genomen;
iudien hy op de tegen hem ingebrachte beschul
diging slechts had gezwegen, zou de Köln. niet
noudig hebben geacht, bewyzen aan te voeren.
De geheele beschuldiging berust op eene uit
lating vau Bazaiue, die later juist het tegendeel
heeft gezegd. Wie weet, iu welkeu treurigen
toestand naar lichaam en geest de ex-maarschalk
den laatsten tyd zijns levens heeft doorgebracht,
zal het niet oumogelyk vinden, dat hy zoowel
het een als het ander heeft gezegd, In ieder
geval is voor de waarheid zijner beschuldiging
geen bewijs aangebracht en do Engelsohen zyn
ten volle in hun recht, als zjj weigeren, gewicht
to hechten aan zyne woorden eu de ontkenning
van Sir R. Morier aannemen.
Treurig is het, dat twee staatslieden als graaf
Bismarck en de Britsche ambassadeur te Peters
burg zulk een twist op zulk eeue wyze voeren
en daardoor in beide landen eene verbittering
opwekken, die geene andere dan nadeelige ge
volgen kan hebben. Wat de reden kun zyn,
dat van Duitscho zijde de beschuldiging, op
zulke nietige bewyzen steunende, is ingébracht,
is ons onbegrijpelyk, tenzy zy, voor wie keizer
Frederik nog na zyn doou een voorwerp van
haat en vrees is, zyne nagedachtenis willen
4 bezoedelen, door alleu, die hy zyn vertrouwen
had geschonken, verdacht te maken.
Engelsche bladen noemen Bismarcks antwoord
aau Morier lomp, ofschoon zy erkennen, dat
diens gerechtvaardigde verontwaardiging zich
al te sterK. heelt geuit. Gok lord Salisbury,
zegt de St. James Gaz., zou een verzoek, als
Morier aan Bismorck deed, hebben geweigerd,
maar hij zou het beleefder hebben gedaan. De
Pall Mall Gaz. geeft de hoop te kennen, dat
keizer Wilhelm er voor zal zorgen, dat den
vriend zijns vaders een oflicieele of ofticieuse
voldoening zal geworden waarop al heel
weinig kans is. Alle bladen zyn het eens, dat
Skupschtina word jl. Donderdag door den koning
gesloten, nadat hij eerst medodeeling gedaan had
van een vrij uitgebreide amnestie. De nieuwe
grondwet werd daarop geteekend eu levendig
was de toejuiching die daarop volgde. Des avonds
had er een fakkeloptocht plaats en zou de hoofdstad
geïllumineerd worden. Met het oog op mogelijke
rustverstoringen was er trouwens te Belgrado de
geheele week reeds een sterke gewapende macht
op de been en werd de stad steeds door pa
trouilles doorkruist.
Intusschen worden door geheel Servie nu ook
maatregelen genomen om het voorbeeld van
Belgrado te volgen en de af kondiging der nieuwe
grondwet feestelijk te vieren. Er zullen depu
taties naar koning Milan gezonden worden, om
hem hun ingenomenheid met dit feit te betuigen.
Vrijdag ontving de koning do gelukwenschen
vau het corps diplomatique, waarbj ook de
Russische gezant niet ontbrak.
Het ministerie heeft inmiddels, Zooals na
de proclamatie der nieuwe grondwet te vorwach-
reu was, zijn ontslag aangeboden. De koning
is echter, tengevolge der inspanning van de
laatste maanden zoo vermoeid, dat hij eenige
weken in het zuiden zal doorbrengen en vóór
zijn terugkomst verwacht men geen beslissing
in de quaestie. Algemeen wordt echter aange
nomen dat de radicale partij thans aan het
bewind komen zal.
De nieuwe grondwet eischt wijziging van
eon aantal andere thaas vigeerende wetten. De
koning heeft bepaald dat de voorbereiding dezer
nieuwe wetten aal geschieden, even als zulks
met de grondwet zelf het geval was, door een
afzonderlijke commissie waarin allo partijen
vertegenwoordigd zyn zuilen.
Met gejuich zyn Zaterdag do geamnesteerden
begroet, die in den kring hunner familie terug
keerden. Het vreugdebetoon over de constitutie
blyft aanhouden uit de provinciën komen be
richten, dat ook daar in de gemeenten het feit
feestelijk herdacht wordt en dat deputation
gekozen worden om den koning te danken voor
zijn krachtig optreden. Alle veroordeelden en
beschuldigden wegens majesteits-sohennis, be
leediging van autoriteiten en drukpers-delicten
zyn vry verklaard, zoomede alle politieke ge
vangenen iu voorarrest, wegens hun houding by
de laatste verkiezingen.
Do koning vau B e 1 gie laat geen gelegenheid
voorbygaan om zijn voorliefde voor algemeenen
dienstplicht te doen uitkomen. Toen de burge
meester van Brussel, Buis, op de nieuwjaars-
audiëntie op de noodzakelykiieid van algemeenen
persoouiykeu dienstplicht wees, antwoordde de
koning dat hij zulke voortreffelijke woorden
gaarne hoordeook hy kon en wilde niet ge
looven dat de Belgen, die in 1830 vereenigd
voor hun onafhankelijkheid streden, zoo ontaard
zouden zyn, dat zij zich thans zouden willen
onttrekken aan hun plicht om hun vaderland,
hun geziu en hun bezittingen zelf te verdedigen.
De minister-president Beernaert en zijn collega’s,
wiens clericale kiezers niets van persoonlyken
dienstplicht weten willen, maakten daarbij een
droevig figuur. Meu zegt dat de koning vau
plan is, als het voorstel van d’Outromont ver
worpen mocht wordou, de Kamer te ontbinden
om de kiezers zelf over de quaestie te doen
beslissen.
Op Nieuwjaarsdag werd te Luik een Belgische
katholieken-dag gehouden, waar een zeer belee-
digende taal tegeu Italië en koning Humbert
gehoord werd. Do Luiksche bisschop Doutreloup
presideerde eu verscheiden leden der kamer van
afgevaardigden woonden de vergadering bij, De
i
i
JU
