Ii IIi I 111 IJ fin I liiiOAW.ssi IIH f SIB
Ml I ns H IDIWBffl-BLAB YOOR 1)6
I
r g a n g.
No. 11.
1890.
il
IWI
5 FEBRUARI,
deeld
00 1
een gevolg
korten tyd
Hem
Jer
Na
enJ
be-1
sin-
on-
W'
hetgeen door den minister werd gezegd over het
gaan met maatregelen, die, meteen prflzenswaar-
een groot deel der nijvere bevolking zouden leiden.
:a>
eter
d~el
idc,H liggen
i
26 Mei 1870 (Staatsblad no. 82) betreffendeUde
Is,
“fi
elo
iht
ion
in
53
w
u ji i
kennisgeving.
De BURGEMEESTER der gemeente Sneek
brengt ter openbare kennis, dat ter Secretarie
dezer gemeente, van at heden gedurende dertig
dagen, voor de belanghebbenden ter inzage zal
e.ene opgave van de uitkomsten, bedoeld
in de artikelen 15, 23 en 43 der wet van den
grondbelasting van gebouwde en ongebouwde
eigendommen.
Sneek, 5 Februari 1890.
Ne Burgemeester voornoemd.
ALMA.
ADVEIITENT1ËN van 1 tot 4 regels, gewone letter, 40 Cents,
voor eiken regel meer 7‘/a Cents. Bij abonnement is de prijs
belangrijk lager. Voorwaarden daaromtrent te vernemen bij
den Uitgever.
men hem alleen wegens zijn daden had geoor
deeld en minstens had afgewacht dat hij zjjn
wetgevende belofte van heden door de indiening
van wetsontwerpen had vervuld.
Overigens meenen wij, zonder vrees voor
tegenspraak, te kunnen verklaren, dat de stem
ming over de begrooting van den minister van
koloniën slechts was een stemming gericht tegen
het hoofd van dat departement, zónder in éènige
mate het kabinet als zoodanig te treffen.
De aanneming toch van al de andere hoofd
stukken met bijna algemeene stemmen en de
meeste zelfs zonder stemming, bewijst voldoende
dat de Eerste Kamer gaarne het tegenwoordige
kabinet aan het werk wil blijven zien.“
De Arnh. Ct. maakt eenige zeer gegronde
opmerkingen over den beperkten Zondagsdienst
van de posterijen, naar aanleiding van de behan
deling van dit punt in het verslag der Eerste
Kamer over hoofdstuk IX der Staatsbegrooting.
Periodieke rust voor de ambtenaren en geringst
mogelijke last voor het publiek, ziedaar de ter
men, welke op dit gebied de regeeringskunst tot
overeenstemming moet weten te brengen; eene
overeenstemming, waaraan niet te wanhopen is,
en die in de groote steden gemakkelijk is te
verkrijgen, of reeds verkregen is. Want dat
bij voorbeeld in die plaatsen op den Zondag het
getal bestellingen van vier of zes tot twee of
drie ingekrompen wordt, daaraan zal niemand
zich ergeren. Zelfs een betrekkelijk groote
inkrimping van den postdienst op dien dag zal
dus in de groote steden geen schade doen. Maar
elders zal het moeielijk zijn de grens van het
gebied der schade te vinden. Ter plaatse, waar
iederen dag slechts twee postbestellingen plaats
vinden, éèn (gelijk het gebruik medebrengt)
’s ochtends in de vroegte, één ’s namiddags,
wordt de bevolking gedurende volle vier-en-
twintig uren buiten alle schriftelijk verkeer met
de buitenwereld gesloten, wanneer ter wille
van de Zondagsrust voor het personeel de tweede
bestelling op dien dag vervalt. Hierin ligt de
moeilijkheid, en deze wordt te grooter, wanneer
men bedenkt, dat het hier geldt een staatsmo
nopolie, dat alle andere expeditic-middelen uit-
sluit, ja zelfs onder strafbedreiging verbiedt,
zoodat de willekeurige inkrimping van den
staatspostdienst op den Zondag niet te vervangen
of te verbeteren is door het particulier initiatief.
De Arnh. Ct. besluit met het betoog, dat de
wil van het publiek de zaak van de Zondagsrust
heeft te beslissen, niet de wetgever, noch de
regeeriug. Maar zoo Zondagsrust voor de post
ambtenaren te verkrijgen is door aanstelling van
meer personeel, dan behoeft men zich ook niet
ongerust te maken, dat het publiek belang daar
door schade zal lijden. Want deze regeling
onderstelt een zoo weinig mogelijk inkrimpen
of beperken van den dienst van het postwezen;
zij sluit bovendien het heffen van een differen
tieel porto geheel uit. Beperkte Zondagsdienst
op de kantoren in de steden is billijk, uitvoer
baar en voor niemand schadelijk of lastig, maar
voor vele kleine plaatsen hebben de maatregelen
der tegenwoordige regeeriug in dit opzicht de
grens van het schadelijke reeds bereikt, zoo ze
daar al niet overheen zijn gestapt. Het zou
daarom de A. Ct. leed doen, zoo de minister
van Waterstaat in het voorloopig verslag der
Eerste Kamer aanleiding vond om nóg verder te
dige bedoeling genomen, tot groot ongerief voor
De Hooge Raad heeft verworpen het cassa
tieberoep van D. L. Bos, parapluiemaker to
Heerenveen, door het Hof te Leeuwarden
veroordeeld tot 4 jaren gevangenisstraf wegens
poging tot doodslag,
Een niet alledaagsch géval heeft zich bij het
garnizoen te Leeuwarden voorgedaan. Een
mrhcien-sergeant, die bij herhaling bij oefenin
gen was weggebleven, Voorgevende „er geen
trek in te hebben", is naar do Leeuw. Ct. meldt
wegens het niet nakomen van de verplichtingen
aan zijn graad verbonden, teruggesteld tot mili-
oien soldaat en naar Groningen overgeplaatst.
De driemaster Jantje van Delfzijl is Woens
dag vier mijlen ten noordwesten van Duinkerken
vergaan en van de elf man, die zich aan boord
bevonden, zijn er slechts vijf gered. De kapitein
Boompaal en zijn zoon, benevens vier matrozen
en de kok, vonden hun dood inde golven. Do
overige werden door een Fransche visschersboot
uit Gravenmgen opgenomen en naar den Neder-
landscnen consul te Duinkerken gebracht,
De marechaussee Van Schinveld heeft proces,
verbaal opgemaakt tegen J.D. R., burgemeester
van Bocholtz, wegens het zich bevinden in
kennehjken staat van dronkenschap op den
openbaren weg. Gemelde burgemeester kwam
reeds by herhaling wegens dergelijke overtreding
niet de justitie iu aanraking. a
-
o.
Te Zalt-Bommel stond in de vorige week voor
het kantongerecht terecht de burgemeester van
Hurwenen, de heer mr. L de Groot Schimmel,
metterwoon gevestigd te Zalt-Bommel
is ten laste gelegd dat hij geweigerd heeft bij
de volkstelling aan het gemeentebestuur van
Zalt-Bommel de inlichtingen te verstrekken
bedoeld in de te kaarten, door te weigeren de
betrekkelyke telkaarten in te vullen. De toe
dracht der zaak is deze. De burgemeester van
Hurwenen, die den oudejaarsnacht noch in
den kring zijner gemeentenaren, noch in de
plaats zijner inwoning aanwezig was, maar dien
nacht met een gedeelte van zijn gezin te Gors
sol doorbracht, was den 3den Januari jl. in
Deze COURANT verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS.
Abonnementsprijs voor 3 maanden franco per post 1.25.
Alle brieven en stukken, uitgave of redactie betreffende, franco
in te zenden.
MiglM
wwsgmwMaw lon.nn
Ten slotte wijst de schrijver er op, dat de
Stand, de voorstellen van wjjlen generaal Reu
ther in hoofdzaak heeft afgebroken, dat een
katholiek dagblad dat artikel „hoogst belangrijk"
heeft genoemd en dat de minister van oorlog
geen enkele geruststellende verklaring in zake
de plaatsvervanging heeft afgelegd.
„Eén zaak hoop ik vooral, aldus eindigt de
schrijver, nl> dat men van de onderwerpeljjke
hoogst belangrijke aangelegenheid geen personen-
quaestie maken zal. Dit zou ook niet balen.
Want ons volk stelt in deze zaak te veel
belang, en allen begrijpen die te goed, dan dat
van dergelyke pogingen c. q. ooit eenig heil
zou te verwachten wezen."
In de geheele pers is het conflict, in Surina*
me gerezen, besproken in een zin die weinig
gunstig luidde voor den gouverneur. Men achtte
zijn houding onverklaarbaar. Niet alleen de
liberale bladen, maar ook de Standaard en de
lijd stemmen met dit afkeurend oordeel im
Het eerstgenoemde blad schort wel ten deele
het oordeel op met het oog op de omstandigheid
dat tot dusver slechts éen partij gehoord is,
maar erkent toch dat de uitval, tegen de Staten
gericht, aan het slot van het antwoord voorko
mende, eenvoudig niet te verdedigen is. De
Tijd verbaast zich ten sterkste over de houding
van den gouverneur en uit de hoop dat de
regeeriug, als ’t blijkt dat de heer de Savorniu
Lohman zich niet rechtvaardigen kan, ook niet
zal aarzelen de staf over hem te breken, ’t Is
een fout van verschillende regeeringen om
onverdedigbare handelingen van politieke vrien
den te verontschuldigen. Dit zal naar ’t
blad hoopt - door de onze niet worden gedaan.
Over den uitslag van het debat in de Eerste
Kamer en ’t verwerpen der begrooting van den
minister van koloniën, zegt de schrjjver, van
het kameroverzicht in *t Hand ’t volgende
„De heer Keuchenius moge zjjn verdiensten
gehad hebben, als minister heeft hij getoond
niets te kuuuen dan door maatregelen van twij
felachtig nut de rijksfinanciën te verzwakken,
zooals bij het opium, zonder voordeel voor do
koloniën, terwyl wezenlijke verbetering in geen
enkel opzicht werd aangebracht. Wij zuilen
natuurlijk niet beweren dat hervormingen voor
Indie zonder geldelijke opofferingen kunnen ge
schieden, doch bij den heer Keuchenius hadden
wij alleen de opofferingende hervormingen
bleven achterwege. Toch werden de verliezen
van de schatkist steeds verdedigd met het oog
op de hervormingen die er niet waren. Daarbij
de gevaarlijke godsdienstige ontboezemingen
doch hierover is reeds genoeg gezegd. De Eerste
Kamer is zeer terecht teruggeschikt voor de ver
antwoordelijkheid, die zij op zich zou laden door
de verwerping der begrooting niet op zich te
durven nemen."
Het Haagsche Dagblad laat er zich aldus
over uit;
„Doet ons die uitkomst in zoover leed, dat
men daardoor voortaan verstoken zal zijn van
de onmiskenbare werkzaamheid en van de groote
kennis van den heer Keuchenius, in zijn heen
gaan want dat do heer Keuchenius aan Z. M.
den Koning zijn ontslag zal aanbieden kan als
zeker worden beschouwd zouden wij, na
j a J J
kofhe-rapport en Atjeh, tot zekere hoogte
kunnen berusten, zoo wij de overtuiging niet
bezaten, dat hij door velen van hen, die zich
tegen zijn begrooting verklaarden, op partjj-
motieven was bestreden.
En dat doet ons leed nu het geldt een man
als mr. Keuchenius, die er recht op had, dat
bevordering van d«n landbouw in Drenthe heeft
aan de Tweede Kamer een adres gericht, waarin
met klem wordt verzocht in het belang van
u0a Nederlandschen landbouw het voorstel-
BahlmaUn, tot het heffen van graanrechten, te
verwerpen en geen stap te zetten op het glib
berige pad, waarop de voorsteller de Kameï
wil leiden.
De Amsi. (het weekblad) geeft éen portret
van I rans Ooenen, die op 30 Januari zijn
gouden kunstenaarsjubileum vierde. Dr. E. D.
Pijzel schrijft er een woordje by, dat van
uartelyke waardeering getuigt.
Het studenten-weekblad Minerva verneemt,
dat prof. Opzoomer te Utrecht zijn ontsla°' heeft
aangevraagd.
Te Utrecht is in den ouderdom van 72 jaren
overleden een van Neerlands meest beroemde
mannen, prof, dr, O. H D. Buys Ballot, in
1888 afgetreden als hoogleeraar in de faculteit
der wis- en natuurkunde aan ’s Ryks universiteit
te Utrecht, en sinds nog werkzaam als hoofd
directeur van het Koninklijk Ned. metereolo-
gisch instituut aldaar.
Hij was lijdende aan bronchitis, een gevolg
der nog maar korten tjjd van hem geweken
influenza.
BIl¥S[ER[t,Aar®.
Het hoofdbestuur van het genootschap ter
Want,
s 2 r
dooti
UIT DE PERS.
f°Smaals komfc v- N. te ’s Gr. in de Maas*
bode terug op de eerlang te verwachten defen*
I siev oor stellen van de regeering.
pat zijn vorig artikel aanspoorde tot nieuwen
t strijd onder do katholieken, kan hy allerminst
j toegeven. Vooreerst werd Jer niets van dien
I aard in gevonden en ten anderen is er geen
I- strijd in de gelederen der katholieken wanneer
L er sprake is van onnoodige verzwaring van
militaire lasten, waaronder dan toch de afschaf
fing der plaatsvervanging wel gerekend zou
I moeten worden. Ook het vorige jaar is daar
I, niets yan gebleken. Hoogstens bestond er toen
Bi van meening omtrent de opportuniteit
i of de tactiek welke gevolgd moest worden.
S3 «Wanneer eyentueele defensie-voorstellen der
I regeeriug, b v. iu hoofdzaak gebaseerd op het
O rapport der staatscommissie, reeds bjj voorbaat
H op de sympathie der andere partyen konden
I 7kei“ea’ verTO1hrt <p> schrijver, dan zou onze
strijd tegen onnoodige verzwaring der militaire
asten, welke op de Nederlandsche natie drukken,
j misschien iu eenig opzicht overbodig kunnen
I genoemd worden. Maar dit is niet het geval,
•1 en het is te verwachten, dat een deel der libe-
j ralen, evenals wij, zich zullen verzetten tegen
eventueele pogingen om op de natie militaire
j asten te leggen, welke door de omstandigheden,
I w®an“ Nederland verkeert, in geenen deele
geeischt of gewettigd worden.
I „Indien dergelijke voorstellen derhalve moch-
I ten gedaan worden door het tegenwoordige
I ^‘sterie, en indien die voorstellen steun
I mochten vinden bjj de anti-revolutionaire party
I j°| (kia!eutegen bestreden worden door een
deel der liberalen, dan rijst de vraag: mogen
t wij een regeering, die dergelijke voorstellen doet,
dog langer ons vertrouwen schenken, en mogeu
9 wy mg verder samengaan met een party, die
1 a. iu een dergelyke hoofdquaestie met ons
van h eening verschilt
H «In zoover is de onderwerpeljjke quaestie
T ?QS’ katholieken, van overwegend belang.
wanneer men met mij de evengestelde
vraag ontkennend beantwoordt, dan zal daardoor
de groepeering der staatkundige partyen in ons
parlemeut geheel gewijzigd worden, wat, natuur
lik ook voor de katholieken, ja voor de katho-
uektn vooral, een zaak van groote beteekeuis
zou wezen."
Wat „het middel van de Maasbode11 betreft
I... §elyk men het denkbeeld heeft genoemd om
111 1 W. J 1 1
eu. anti-rev. kamerleden aan te zeggen dat
öder, die vóór persoonlijken dienstplicht stemt,
oortaan niet meer op den steun dier kiesver-
ee.ülgmgen zal kunnen rekenen het is min
Juist een bedreiging genoemd. Het is doodeen-
lr°L een duideiyke verklaring hoe de katho-
0 kiezers wenschee dat hun afgevaardigden
zullen. Een verstandig staatsman
Iahjld rekening met de volksopinie en is
J bereid tot concessies.
OURAN
IS
w'l’
HTJiuiiRii;
8
16
L
‘15
I -
140
te d
ins-
aaS J
il v. j
zv. I
Hje,
ins, *1
te a
:kjo
jii-
do
e;;a
eh.)
OEEKER
i.
IS
‘18
IS
615
6 30
645
75
7 45
8-
820
830
van
I
/is
Il9
10
•Ak
-f»
«AH»
8 411
dootB
51 I
door
9161
do rfl
9 301
doorB
9 4i,
9 5$fl
lil hia j “v“ uvuixuvc.u uetiii geuoe
oioade der katholieke kiesvereenigingi
- - X&AKyO V VJ VCUlillliïCIl txliü
