WÏS- El 1DEEWTIE BUD VOOR DE HET VBAAGSTDK Wi DEN ARBEID. onn M1111UMNSSHR ML s 1 P.Y i 42,Ot ji( L lioe 1 dat m i PROTECTIE. 1 IV' tANK houden met de I productie, meent men den kans schoon te zien zou I kiglooners in de stad I 42.01 Vooreerst zou uit die redeneering alleen volgen, toekwam, dat hij bleef „gros Jean, 10*18 dus blijvend de Z1jn ingetreden, oerd Scha uil er 3» k il ,2 ‘Is 'Is in, di ■i men sche kapitalisten aan Duitschland als oorlogs schade vergoeding betaald, door dezen Staat ge bruikt werden om de oorlogsschade te betalen, krijgsmaterieel aan te schaffen en vestingen te bouwen, zoodat deze 5 milliarden niet werden werkverschaffend de eerste maal consumtie gelijken tred geen over-produktie, grootere productie. producten. Hierbij kwam drukt door de arbeiders die van buiten komen. I bespaard, maar consumtief, werden gebruikt. Met grooten ijver togen arbeid aan het werk, aan te vullen Frankrijk, van een gaan een de produktie onttrokken geweest. Het daaruit ontstane tekort in de produktie I tllLllt 111V11 'I'.ll IX-U/llO OvllUUll Iv /H’ll om de pil ook hier te doen slikken en met fraai een zeer klein deel daarvan. Wat bedoelt men toch met het aangeprezen 1 Men wil de nationale markt de stad weer verlaten en landbouwers worden, 1 voor de nationale producten bewarenmaar niet alleen dat, want daaraan op zich zelf zou men voor het beoogde doel nog niet veel hebben. Men wil op die markt ook ruim voordeelige prijzen kunnen maken. Dat laat zich echter niet zoo gemakkelijk uitvoeren. Dus fluks wets- dwang er bij gehaald om de prijzen kunstmatig te verhoogen en de gansche bevolking te nood zaken, die voor hare behoeften aaii de produ centen te betalen. Hoe is het mogelijk, dat ons volk dien toeleg zou dulden Vooreerst dit is bij alle protectionisten steeds het punt van uitgang om zich bondgenooten te verwerven moet de protectie toegepast worden ten bate van den landbouw. Maar welke landbouw productie wil men tegen de concurrentie van het buitenland beschermen Toch niet onze veeteelt en zuivelbereiding, de hoofdtakken van ons boerenbedrijf, want die hebben van die con currentie niets te lijden of te vreezendus ei genlijk alleen onzen graanbouw en speciaal den tarwebouw. Als men nu nagaat, welk een ge ring gedeelte van de oppervlakte van ons land door den graanbouw wordt ingenomen of daar voor geschikt is, en in ’t oog houdt, dat op een zeer aanmerkelijke hoeveelheid daarvan de graan opbrengst in het bedrijf zelf van den landbou wer wordt verbruikt, dan is het wel wat kras den eisch te stellen, dat de consumtie zich de kosten getrooste om aan een betrekkelijk zoo klein getal belanghebbenden hun bedrijf ge makkelijker te maken. En eigenlijk zou die vrucht nog niet eens noodzakelijkerwijze van de bescherming van den landbouw te verwach ten zijn, maar veeleer verhoogde inkomsten voor de eigenaars der daarbij betrokken gron den zonder veel voordeel althans voor de pacht boeren. In Nederland met zijne dichte bevolking, met zijne betrekkelijk geringe graanproductie, met zijn groote behoefte aan buitenlandschen aanvoer zou protectie van den graanbouw door tariefrechten nog onbillijker zijn, dan in de meeste andere landen en ook schadelijker. Reeds nu maken de broodstoffen een veel te klein deel uit van de volksvoeding. Door ver- hooging van den prijs daarvan zonder die ver- hooging toch is bereiking van het doel, name lijk bevoordeeling van den producent, ondenk baar loopt men gevaar het brood als element van het volksvoedsel nog te doen verminderen. Ijdele vrees! zoo wordt geantwoord; door en nijverheid te gelijk hoeften welke dan ook is hij niet gebaat maar daarenboven zou eene kunstmatige opdrij- ge belasting van buitenlandschen aanvoer, na tuurlijk alle levensbehoeften des volks duurder maken en zou dus de verhooging der loonen gesteld al eens dat de fabrikanten, van eigen voordeel afziende, de grootere winsten, die zij van het protectie-stelsel verwachten, geheel aan hun werklieden ten goede lieten komen niet alleen geheel illusoir voor den werkman zich, ’t Is dan ook waarlijk verbazend in ons land de vaan van het protectie-stelsel zonder blozen te zien ontrollen. dat de ervaring reeds op zich zelve voldoende zou behooren te zijn om onwrikbaar de tuiging te vestigen, dat althans voor ons beter past dan de vrijhandel. Het ligt binnen Deze CO IRA NT verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS. Abonnementsprijs voor 3 maanden ƒ1.franco per post fl.25. Alle brieven en stukken, uitgave of redactie betreffende, franco in te zenden. en kapitaal om het tekort in de produktie en tevens Duitschland en ook dat zijne weerkracht versterkte, het noodige te voorzien. Er ontstond groote vraag naar arbeidskrachtde fabrikanten konden niet spoedig genoeg aan alle bestellin gen voldoen bestaande fabrieken werden uit gebreid en nieuwe gebouwd; spoorwegen wer den aangelegd, schepen in de vaart gebracht; steden werden uitgelegdop elk gebied heersch- te leven en bedrijvigheid en overal stegen de loonen. Het scheen voor een tijd of het geld voor het grijpen lag; fabrikanten konden niet zooveel maken, als zij konden verkoopen kooplieden konden niet zooveel waren beko men, als zij konden afleveren. In de verwachting van winst te maken door een waarschijnlijke pnjsverhooging, deden de kooplieden driemaal grootere bestellingen dan de vraag eisebte; de fabrikanten produceerden dus veel meer dan werkelijk noodig was en binnen korten tijd stond men voor een reus achtige over-productie. Het loon was wel wat gestegen, maar niet in dezelfde mate als de productiede koop kracht der massa was achtergebleven bij de voortbrenging en de macht van het kapitaal om rente te eischen was reusachtig toegenomen. De geweldige crisis van 18731874 in Duitsch land (bij ons bleef de betrekkelijk goede tijd aanhouden tot 1877) volgde op den schitte renden tijd. De loonen daalden, de macht der arbeiders was afgenomen en die van het kapi taal, belegd in veilige waarden, toegenomen. Wij zien hieruit echter duidelijk, hoe het loon in alle vakken stijgt, zoodra er vraag ontstaat naar arbeidsprodukten en de koopkracht der massa is verhoogd. Hoe veel grooter zou ech ter de vraag naar arbeids-produkten worden en hoezeer zou de koopkracht van het volk stijgen, wanneer door Landnationalisatie de grond in Europa en Amerika, die thans niet gebruikt wordt, in gebruik werd gegeven aan den wil ligenarbeider. De werkeloosheid, de „industrieel e reserve-armee,“ is de oorzaak van het lage loon, dat op elk gebied heerscht. Die werkeloosheid zou dan een einde nemen en in alle vakken zouden de loonen rijzen en het zou een blijven de, een gezonde verbetering zijn en zonde als na want met de rijzing van het loon zou gepaard -t vermindering van het tribuutreeht van den kapitalist. Daardoor zou koopkracht der massa toenemen en een groote re 612 76 8 211 91 in een U16 doo- loon 9 30 I door de dag voor ali&jkken zou *105" fceilers zou afnemen |ders zou toenemen, net loon hangt af van 'vraag en aanbod en zou dus bij het ontstaan vkn meer vraag stijgen. Velen onzer lezers fallen zich nog den goeden tijd herinneren, die even na het eindigen van den Fransch-Duit- schen oorlog van 1870 begon Een ontzag lijke hoeveelheid goederen was vernield, b^aar millioen meuschen waren gedurende lan gen tijd aan AM nil. 5/ ;1 G 4 15/ ZlG 1 I» 11 wordt aangetroffen. bier, overvloed ginds. TE 3 4i,a keJ vraag te doen stijgen. Dat handige menschen uit minder voorspoe dige omstandigheden munt beproeven te slaan, wordt dikwijls vertoond. Hier te lande beleven wij tegenwoordig eene poging in dien geest van den kant der mannen van de nijverheid. Pro- teetie is daarbij hunne leuze. Gelukkig echter alle takken van bedrijf doen allen er niet aan mede. De kloekste, mag te beschermen zullen de loonen kunnen stijgen men wel zeggen, onthouden zich of verzetten en dus zal de arbeider ook den verhoogden prijs van zijn voedsel kunnen betalen. Vooreerst zou uit die redeneering alleen volgen, Men zou toch zeggen, j dat de werkman er niet slechter maar ook niet 'j j beter aan toekwam, dat hij bleef „gros Jean, over- I comme devant“, want als hij zijn loonsverhooging niets besteden moet aan de prijsverhooging zijner be- I ieders bereik zich rekenschap te geven van den I ontzaglijken vooruitgang, dien onze welvaart, ving der prijzen van alle fabrikaten, door hoo- u geen onge- ook op industrieel gebied, gemaakt heeft sedert 1 den Fransch-Duitschen oorlog, j het protectie-stelsel flinkweg over boord gewor- jzing van het loon zou gepaard l,en wer^- Maar nu, nu alom, door oorzaken, die met de quaestie van vrijhandel of protectie I niets te maken hebben, minder bloeiende tijden nu grootendeels om politieke redenen in andere landen heul gezocht wordt vraag scheppen naar producten, zoodat de i in zoogenaamde bescherming van de nationale moest worden aangevuldvoor sedert langen tijd was er I maar gebrek aan v Een vraagstuk dat steeds meer naar den voor- 110g? dat de 5 milliai.den franc8) door de Fran. grond dringt en oplossing wacht, is het vraag- I stuk van den arbeid te verwonderen daarom is het niet dat het op alle politieke programs Gebrek aan werkkracht Jaarlijks trekt een deel der arbeidende bevolking van het platteland naar de steden, om hier het aanbod, ginds de Niet alleen in ons land heerscht en woekert deze kwaal. 21 Fernand Maurice schrijft in zijn boek „Her- <j~ I voriuinS van het grondbezit en ellende in Frank- I rijk „van 1831 tot 1881 zijn 6 millioen land- I lieden in Frankrijk naar de steden getrokken.“ 4 Prof. Mullhall schrijft in zijn werk uitgege ven bij gelegenheid van het regeeringsj ubilé van koningin Victoria „De opbrengst in alle andere takken van bedrijf is in 50 jaren reus achtig toegenomen, maar de opbrengst van het land is met 17 afgenomen. In 1852 was Groot-Brittannië en Ierland nog in staat om zelf *lt van het noodige graan te produceeren, thans nog slechts zoodat 2/3 moet worden inge voerd. Het aantal arbeiders, dat in den land- 4 bouw wordt gebruikt, daalde van 2,010454 tot f ga 1,657138 ondanks de toename der bevolking. Van fSa de 47,144661 morgen land, die Engeland bevat, 10 a wordt slechts */u als akker gebruikt en u/(2 l4(). dient voor weiden, bosschen en als jachtveld 1 voor de groote heeren.“ Bij alle middelen, welke tegenwoordig worden aangegeven ter bestrijding dezer kwaal, is er '*ieén, ons door den Bond van Landnationalisatie aan de hand gedaan, wat wij onzen lezers voor xieter geven zeker is het wel der moeite van overweging waard. De heer Stoffel zegt dien aangaande in het tijdschrift „De grond aan allen“ het volgende i Ieder arbeider zal mij toegeven, dat het lage loon in het handwerken en den fabrieksarbeid in de steden voornamelijk veroorzaakt wordt door hot groot aanbod van werkkracht, tenge volge van de verhuizing der veldarbei.lers naar |de stad. Zoodra nu de oorzaak van die ver guizing ophoudt, zoodra er op het land tegen goed loon overal werk is te vinden, dan zal I— omgekeerd een groot doel der armen uit -Ide steden, weer naar het land verhuizen. Het is tegenwoordig in alle vakken slecht, niet ’2’|waar? Wanneer er maar éen vak was, waar- onbegrensd aantal arbeiders een goed kon verdienen, dan is het zoo helder als een ieder, dat het loon in alle stijgen. Want het aanbod van ar en de vraag naar arbei- Het loon hangt af en zou 6 30 641 6 55 730 7 45 7 45 8 8 20 8 30, au .5 8 10 l TTw Innn wnrrlf o-c- klinkende betoogen de bevolking in haar geheel cijnsbaar te maken aan het belang van slechts ■wrar» niiirnn trnrnnn u Zoodra de grond wordt vrijgesteld voor de veldarbeiders, zullen deze bij honderdduizenden protectie-stelsel omdat op het land een voortdurende vraag naar I arbeidskracht zal ontstaan. Wanneer de veld arbeiders uit de stad zijn verdwenen, zal er gebrek zijn aan opperlieden, fabrieksarbeiders enz., en hun loon zal rijzen. Door het hooger loon, waardoor aan dringende behoeften kan worden voldaan, zal er vraag ontstaan naar woningen en industrie-produkten. Daardoor komt er vraag naar den arbeid van de timmer lieden, metselaars, schilders, smeden, wagen makers en naar fabrieks-artikelen, waardoor het loon in die vakken stijgt, zooals eveneens voor een korten tijd het geval was na den Fransch-Duitschen oorlog. Kleine ambtenaars en klerken, die niet kunt vooruitkomen in de wereld, als gij geen geld of voorname vrienden hebtdie bij hon derden komt solliciteeren voor iedere schraal bezoldigde betrekking, en verdrongen wordt door leden van een hoogere klasse, vriendjes van de „heeren“ op ’t stadhuis in den Haag b.v. zijn tegenwoordig alle ambtenaartjes mees ter in de rechten een groot deel van u zal dan werk zoeken in het dan goed betaalde en geregelde handwerk en de overigen zullen zich omdat het aanbod minder is geworden een beter loon kunnen bedingen. Onderwijzers, minimumlijders, die thans zwoegt en ontbeert met het vooruitzicht om uw leven lang nooit meer te verdienen dan 700 a 890 gulden terwijl dit geluk nog maar aan enkelen te beurt valt uw aantal zal verminderen, omdat velen uwer weer het hand werk zullen opzoeken de vraag naar uw werk kracht zal echter in hooge mate toenemen bij een welvarende vooruitstrevende bevolking en uw loon zal stijgen. L APVER TEN TI NN van 1 tot 4 regels, gewone letter, 40 Cents, voor eiken regel meer 7 ’/2 Cents. Bij abonnement is de prijs belangrijk lager. Voorwaarden daaromtrent te vernemen bij den uitgever.

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Sneeker Nieuwsblad nl | 1891 | | pagina 1