WÏS- El 1DEEWTIE BUD VOOR DE
HET VBAAGSTDK Wi DEN ARBEID.
onn M1111UMNSSHR ML
s
1
P.Y
i
42,Ot
ji( L
lioe 1
dat
m i
PROTECTIE.
1
IV'
tANK
houden met de I productie, meent men den kans schoon te zien
zou
I kiglooners in de stad
I
42.01
Vooreerst zou uit die redeneering alleen volgen,
toekwam, dat hij bleef „gros Jean,
10*18
dus blijvend de Z1jn ingetreden,
oerd
Scha
uil er
3»
k
il
,2
‘Is
'Is
in, di
■i
men
sche kapitalisten aan Duitschland als oorlogs
schade vergoeding betaald, door dezen Staat ge
bruikt werden om de oorlogsschade te betalen,
krijgsmaterieel aan te schaffen en vestingen te
bouwen, zoodat deze 5 milliarden niet werden
werkverschaffend
de eerste maal consumtie gelijken tred
geen over-produktie, grootere productie.
producten. Hierbij kwam
drukt door de arbeiders die van buiten komen.
I bespaard, maar consumtief,
werden gebruikt.
Met grooten ijver togen arbeid
aan het werk,
aan te vullen
Frankrijk,
van
een gaan een
de produktie onttrokken geweest.
Het daaruit ontstane tekort in de produktie I
tllLllt 111V11 'I'.ll IX-U/llO OvllUUll Iv /H’ll
om de pil ook hier te doen slikken en met fraai
een zeer klein deel daarvan.
Wat bedoelt men toch met het aangeprezen
1 Men wil de nationale markt
de stad weer verlaten en landbouwers worden, 1 voor de nationale producten bewarenmaar niet
alleen dat, want daaraan op zich zelf zou men
voor het beoogde doel nog niet veel hebben.
Men wil op die markt ook ruim voordeelige
prijzen kunnen maken. Dat laat zich echter
niet zoo gemakkelijk uitvoeren. Dus fluks wets-
dwang er bij gehaald om de prijzen kunstmatig
te verhoogen en de gansche bevolking te nood
zaken, die voor hare behoeften aaii de produ
centen te betalen. Hoe is het mogelijk, dat
ons volk dien toeleg zou dulden Vooreerst
dit is bij alle protectionisten steeds het punt van
uitgang om zich bondgenooten te verwerven
moet de protectie toegepast worden ten bate
van den landbouw. Maar welke landbouw
productie wil men tegen de concurrentie van
het buitenland beschermen Toch niet onze
veeteelt en zuivelbereiding, de hoofdtakken van
ons boerenbedrijf, want die hebben van die con
currentie niets te lijden of te vreezendus ei
genlijk alleen onzen graanbouw en speciaal den
tarwebouw. Als men nu nagaat, welk een ge
ring gedeelte van de oppervlakte van ons land
door den graanbouw wordt ingenomen of daar
voor geschikt is, en in ’t oog houdt, dat op een
zeer aanmerkelijke hoeveelheid daarvan de graan
opbrengst in het bedrijf zelf van den landbou
wer wordt verbruikt, dan is het wel wat kras
den eisch te stellen, dat de consumtie zich de
kosten getrooste om aan een betrekkelijk zoo
klein getal belanghebbenden hun bedrijf ge
makkelijker te maken. En eigenlijk zou die
vrucht nog niet eens noodzakelijkerwijze van
de bescherming van den landbouw te verwach
ten zijn, maar veeleer verhoogde inkomsten
voor de eigenaars der daarbij betrokken gron
den zonder veel voordeel althans voor de pacht
boeren.
In Nederland met zijne dichte bevolking,
met zijne betrekkelijk geringe graanproductie,
met zijn groote behoefte aan buitenlandschen
aanvoer zou protectie van den graanbouw door
tariefrechten nog onbillijker zijn, dan in de
meeste andere landen en ook schadelijker.
Reeds nu maken de broodstoffen een veel te
klein deel uit van de volksvoeding. Door ver-
hooging van den prijs daarvan zonder die ver-
hooging toch is bereiking van het doel, name
lijk bevoordeeling van den producent, ondenk
baar loopt men gevaar het brood als element
van het volksvoedsel nog te doen verminderen.
Ijdele vrees! zoo wordt geantwoord; door
en nijverheid te gelijk
hoeften welke dan ook is hij niet gebaat
maar daarenboven zou eene kunstmatige opdrij-
ge belasting van buitenlandschen aanvoer, na
tuurlijk alle levensbehoeften des volks duurder
maken en zou dus de verhooging der loonen
gesteld al eens dat de fabrikanten, van eigen
voordeel afziende, de grootere winsten, die zij
van het protectie-stelsel verwachten, geheel aan
hun werklieden ten goede lieten komen
niet alleen geheel illusoir voor den werkman
zich, ’t Is dan ook waarlijk verbazend in ons
land de vaan van het protectie-stelsel zonder
blozen te zien ontrollen.
dat de ervaring reeds op zich zelve voldoende
zou behooren te zijn om onwrikbaar de
tuiging te vestigen, dat althans voor ons
beter past dan de vrijhandel. Het ligt binnen
Deze CO IRA NT verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS.
Abonnementsprijs voor 3 maanden ƒ1.franco per post fl.25.
Alle brieven en stukken, uitgave of redactie betreffende, franco
in te zenden.
en kapitaal
om het tekort in de produktie
en tevens Duitschland en ook
dat zijne weerkracht versterkte,
het noodige te voorzien. Er ontstond
groote vraag naar arbeidskrachtde fabrikanten
konden niet spoedig genoeg aan alle bestellin
gen voldoen bestaande fabrieken werden uit
gebreid en nieuwe gebouwd; spoorwegen wer
den aangelegd, schepen in de vaart gebracht;
steden werden uitgelegdop elk gebied heersch-
te leven en bedrijvigheid en overal stegen de
loonen. Het scheen voor een tijd of het geld
voor het grijpen lag; fabrikanten konden niet
zooveel maken, als zij konden verkoopen
kooplieden konden niet zooveel waren beko
men, als zij konden afleveren.
In de verwachting van winst te maken door
een waarschijnlijke pnjsverhooging, deden de
kooplieden driemaal grootere bestellingen dan
de vraag eisebte; de fabrikanten produceerden
dus veel meer dan werkelijk noodig was en
binnen korten tijd stond men voor een reus
achtige over-productie.
Het loon was wel wat gestegen, maar niet
in dezelfde mate als de productiede koop
kracht der massa was achtergebleven bij de
voortbrenging en de macht van het kapitaal
om rente te eischen was reusachtig toegenomen.
De geweldige crisis van 18731874 in Duitsch
land (bij ons bleef de betrekkelijk goede tijd
aanhouden tot 1877) volgde op den schitte
renden tijd. De loonen daalden, de macht der
arbeiders was afgenomen en die van het kapi
taal, belegd in veilige waarden, toegenomen.
Wij zien hieruit echter duidelijk, hoe het loon
in alle vakken stijgt, zoodra er vraag ontstaat
naar arbeidsprodukten en de koopkracht der
massa is verhoogd. Hoe veel grooter zou ech
ter de vraag naar arbeids-produkten worden en
hoezeer zou de koopkracht van het volk stijgen,
wanneer door Landnationalisatie de grond in
Europa en Amerika, die thans niet gebruikt
wordt, in gebruik werd gegeven aan den wil
ligenarbeider. De werkeloosheid, de „industrieel e
reserve-armee,“ is de oorzaak van het lage loon,
dat op elk gebied heerscht. Die werkeloosheid
zou dan een einde nemen en in alle vakken
zouden de loonen rijzen en het zou een blijven
de, een gezonde verbetering zijn en
zonde als na
want met de rijzing van het loon zou gepaard
-t vermindering van het tribuutreeht van
den kapitalist. Daardoor zou
koopkracht der massa toenemen en een groote
re
612
76
8 211
91 in een
U16
doo- loon
9 30 I
door de dag voor
ali&jkken zou
*105" fceilers zou afnemen
|ders zou toenemen, net loon hangt af van
'vraag en aanbod en zou dus bij het ontstaan
vkn meer vraag stijgen. Velen onzer lezers
fallen zich nog den goeden tijd herinneren, die
even na het eindigen van den Fransch-Duit-
schen oorlog van 1870 begon Een ontzag
lijke hoeveelheid goederen was vernield,
b^aar millioen meuschen waren gedurende lan
gen tijd aan
AM
nil.
5/
;1 G
4
15/
ZlG
1
I»
11
wordt aangetroffen.
bier, overvloed ginds.
TE 3
4i,a
keJ vraag te doen stijgen.
Dat handige menschen uit minder voorspoe
dige omstandigheden munt beproeven te slaan,
wordt dikwijls vertoond. Hier te lande beleven
wij tegenwoordig eene poging in dien geest van
den kant der mannen van de nijverheid. Pro-
teetie is daarbij hunne leuze. Gelukkig echter alle takken van bedrijf
doen allen er niet aan mede. De kloekste, mag te beschermen zullen de loonen kunnen stijgen
men wel zeggen, onthouden zich of verzetten en dus zal de arbeider ook den verhoogden prijs
van zijn voedsel kunnen betalen.
Vooreerst zou uit die redeneering alleen volgen,
Men zou toch zeggen, j dat de werkman er niet slechter maar ook niet
'j j beter aan toekwam, dat hij bleef „gros Jean,
over- I comme devant“, want als hij zijn loonsverhooging
niets besteden moet aan de prijsverhooging zijner be-
I
ieders bereik zich rekenschap te geven van den
I ontzaglijken vooruitgang, dien onze welvaart, ving der prijzen van alle fabrikaten, door hoo-
u geen onge- ook op industrieel gebied, gemaakt heeft sedert 1
den Fransch-Duitschen oorlog, j het protectie-stelsel flinkweg over boord gewor-
jzing van het loon zou gepaard l,en wer^- Maar nu, nu alom, door oorzaken,
die met de quaestie van vrijhandel of protectie
I niets te maken hebben, minder bloeiende tijden
nu grootendeels om politieke
redenen in andere landen heul gezocht wordt
vraag scheppen naar producten, zoodat de i in zoogenaamde bescherming van de nationale
moest worden aangevuldvoor
sedert langen tijd was er
I maar gebrek aan v
Een vraagstuk dat steeds meer naar den voor- 110g? dat de 5 milliai.den franc8) door de Fran.
grond dringt en oplossing wacht, is het vraag-
I stuk van den arbeid te verwonderen daarom
is het niet dat het op alle politieke programs
Gebrek aan werkkracht
Jaarlijks trekt een deel
der arbeidende bevolking van het platteland
naar de steden, om hier het aanbod, ginds de
Niet alleen in ons land
heerscht en woekert deze kwaal.
21 Fernand Maurice schrijft in zijn boek „Her-
<j~ I voriuinS van het grondbezit en ellende in Frank-
I rijk „van 1831 tot 1881 zijn 6 millioen land-
I lieden in Frankrijk naar de steden getrokken.“
4 Prof. Mullhall schrijft in zijn werk uitgege
ven bij gelegenheid van het regeeringsj ubilé
van koningin Victoria „De opbrengst in alle
andere takken van bedrijf is in 50 jaren reus
achtig toegenomen, maar de opbrengst van het
land is met 17 afgenomen. In 1852 was
Groot-Brittannië en Ierland nog in staat om zelf
*lt van het noodige graan te produceeren, thans
nog slechts zoodat 2/3 moet worden inge
voerd. Het aantal arbeiders, dat in den land-
4 bouw wordt gebruikt, daalde van 2,010454 tot
f ga 1,657138 ondanks de toename der bevolking. Van
fSa de 47,144661 morgen land, die Engeland bevat,
10 a wordt slechts */u als akker gebruikt en u/(2
l4(). dient voor weiden, bosschen en als jachtveld
1 voor de groote heeren.“
Bij alle middelen, welke tegenwoordig worden
aangegeven ter bestrijding dezer kwaal, is er
'*ieén, ons door den Bond van Landnationalisatie
aan de hand gedaan, wat wij onzen lezers voor
xieter geven zeker is het wel der moeite van
overweging waard. De heer Stoffel zegt dien
aangaande in het tijdschrift „De grond aan allen“
het volgende
i Ieder arbeider zal mij toegeven, dat het lage
loon in het handwerken en den fabrieksarbeid
in de steden voornamelijk veroorzaakt wordt
door hot groot aanbod van werkkracht, tenge
volge van de verhuizing der veldarbei.lers naar
|de stad. Zoodra nu de oorzaak van die ver
guizing ophoudt, zoodra er op het land tegen
goed loon overal werk is te vinden, dan zal
I— omgekeerd een groot doel der armen uit
-Ide steden, weer naar het land verhuizen. Het
is tegenwoordig in alle vakken slecht, niet
’2’|waar? Wanneer er maar éen vak was, waar-
onbegrensd aantal arbeiders een goed
kon verdienen, dan is het zoo helder als
een ieder, dat het loon in alle
stijgen. Want het aanbod van ar
en de vraag naar arbei-
Het loon hangt af
en zou
6 30
641
6 55
730
7 45
7 45
8
8 20
8 30,
au
.5
8 10 l
TTw Innn wnrrlf o-c- klinkende betoogen de bevolking in haar geheel
cijnsbaar te maken aan het belang van slechts
■wrar» niiirnn trnrnnn u
Zoodra de grond wordt vrijgesteld voor de
veldarbeiders, zullen deze bij honderdduizenden protectie-stelsel
omdat op het land een voortdurende vraag naar
I arbeidskracht zal ontstaan. Wanneer de veld
arbeiders uit de stad zijn verdwenen, zal er
gebrek zijn aan opperlieden, fabrieksarbeiders
enz., en hun loon zal rijzen. Door het hooger
loon, waardoor aan dringende behoeften kan
worden voldaan, zal er vraag ontstaan naar
woningen en industrie-produkten. Daardoor
komt er vraag naar den arbeid van de timmer
lieden, metselaars, schilders, smeden, wagen
makers en naar fabrieks-artikelen, waardoor
het loon in die vakken stijgt, zooals eveneens
voor een korten tijd het geval was na den
Fransch-Duitschen oorlog.
Kleine ambtenaars en klerken, die niet kunt
vooruitkomen in de wereld, als gij geen
geld of voorname vrienden hebtdie bij hon
derden komt solliciteeren voor iedere schraal
bezoldigde betrekking, en verdrongen wordt
door leden van een hoogere klasse, vriendjes
van de „heeren“ op ’t stadhuis in den Haag
b.v. zijn tegenwoordig alle ambtenaartjes mees
ter in de rechten een groot deel van u zal
dan werk zoeken in het dan goed betaalde en
geregelde handwerk en de overigen zullen zich
omdat het aanbod minder is geworden
een beter loon kunnen bedingen.
Onderwijzers, minimumlijders, die thans
zwoegt en ontbeert met het vooruitzicht om
uw leven lang nooit meer te verdienen dan
700 a 890 gulden terwijl dit geluk nog maar
aan enkelen te beurt valt uw aantal zal
verminderen, omdat velen uwer weer het hand
werk zullen opzoeken de vraag naar uw werk
kracht zal echter in hooge mate toenemen bij
een welvarende vooruitstrevende bevolking en
uw loon zal stijgen.
L
APVER TEN TI NN van 1 tot 4 regels, gewone letter, 40 Cents,
voor eiken regel meer 7 ’/2 Cents. Bij abonnement is de prijs
belangrijk lager. Voorwaarden daaromtrent te vernemen bij
den uitgever.