i m
fflBffl III IIEI IWBISSlim SB
BBS- Bl lOTERTEHIE BLW IMS M
1
ft
W91
No 41
Z E S’E N-V E E RT I Q ST E J
A R Q A N Cl.
Loting Schutterij.
1
20 J U I.
L
In de districten,
U I T
De Tijd geeft voor de herstemmingen den
Bij doze Courant behoort ale bijblad Feuil-
leton-nummer 93.
I
ADVERTENT1ÉN van 1 tot 4 regels, gewone letter, 40 Cents,
voor eiken regel meer 7’/2 Cents. Bij abonnement is de prijs
belangrijk lager. Voorwaarden daaromtrent te vernemen bij
den uitgever.
Deze COURANT verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS.
Abonnementsprijs voor 3 maanden f 1.franco per post f 1.25.
Alle brieven en stukken, uitgave of redactie betreffende, franco
in te zenden.
schoten, Schoterland en Zaandam, hebben zij
en hoe de keuze
daar ook moge uitvallen, hot is voor hen, kan
om oud ijzer.
t over de districten waar een anti-revolu-
en een liberaal in herstemming komen.
In die districten, waar de katholieke kiesVer-
eenigingen reeds bij eerste stemming den anti
revolutionairen candidaat aanbevolen, zooals te
Groningen, te Wolvega, te Delft en te Alk
maar, is de houding dier kiesvereenigingen vau
zelf aangewezen. Er blijven dus nog over de
districten Ommen, Amersfoort, Schiedam, Gou
da en Bodegraven, waar de katholieke candi
daat is uitgevallen.
Als eerste regel gelde daar, dit in geen ge
val ook maar éen enkele stem mig worden
uitgebracht op een liberaal. Er blijft dus geen
andere keuze over dan een anti-revolutionair te
steunen of wol zich te onthouden. Voetstoots,
zonder meer, in al deze districten de anti-re
volutionaire candidaten over te nemen, zou niet
passen en zou ook volstrekt niet tot resultaat
hebben, dat door de katholieke kiezers eenpa
rig de stemmen op deze omJidaten werden
uitgebracht.
Voor zoover het niet reeds geschied is en
niet alle hoop op welslagen is afgesneden, dient
in deze districten onderhandeld te worden.
Worden de anti-revolutionaire candidaten als
nog bereid gevonden, bevredigende verklarin
gen af te leggen, of wel kan voldoende zeker
heid worden verkregen, dat bij het verleenen
van steun wederkeerig van anti-revolutionaire
zijde katholieke candidaten zullen gestemd wor
den in voor katholieken twijfolachtige distric
ten, dan behoort alsnog de anti-revolutionaire
candidatuur gesteld te worden,
Leiden de onderliandelingen niet tot eenig
resultaat of zijn de omstandigheden van dien
aard, dat men het aanknoopen daarvan geheel
hopeloos acht, dat dan de katholieke kiesver-
eeuiging, als zoodanig, zich onthoude en zich
er toe bepale, den kiezers eenvoudig den stand
van zaken mede te deelen, het aan dezen zel-
ven overlatende of de stem uit te brengen op
den anti-revolutionair of thuis te blijven.
Terwijl alzoo een deel der roomsch-katholiek
bladen met het oog op de herstemmingen weder
tracht met de anti-rcvolutionairen in ’t gevlei
te komen, blijft de Maasbode haar streng met
kracht vasthouden.
In Berkel (hoofdkiesdistriot Delft) is verga
dering gehouden door de katholieke kiesveree-
niging. Daar werd medegedeeld dat de heer
Van de Velde*—hot aftredend anti-revolutiouui-
re lid, ’t welk in herstemming is gekomen
mondeling had verklaard„a. dat hij was te-,
gen te hooge personeele en flnaiicieele lasten
in zake de legerwet, b. dat, als het herstel der
missie van den Paus werd voorgestcld, hij niet
tegen zou stemmen, c. dat hij was voor matige
invoerrechten; voorts dat de heer Van de Vel
de schriftelijk had verklaard, dat, als hij ge-
slotte zetten we ons uit verveling aan den
walkant om toch .eens ons
lijke te beproevenwij gingen aan het wedden
en, zooals het mot die spelletjes doorgaans gaat, "blijft'
was het vandaag winnen wat wij gisteren tlonair
hadden verlorenwij bleven dezelfden alleen T~
liet het ons zoo koud, ja het maakte ons koud,
en iederen avond gingen wij ter ruste met het
gevoel, dat de afgeloopen dag verloren gegaan
was en nog geen uitzicht gaf op lente, frisch-
heid, leven. Ja het duurde lang, en zoo vol
.geestdrift wij bij den aanvang onze schaatsen
uit den verborgen hoek haalden, zoo geestdoo-
dend vonden we dat aanhoudend gezwier en
gezwaai van beentje over, zoo afmattend was
dat langdurig genot en zoo terneergeslagen cn
hoogst onvoldaan gingen we de glijschoenon
weer in den hoek neerwerpen, om ons in den
stoel te laten neervallen met de verzuchting
of er dan toch spoedig, zeer spoedig aan dien
wintervorst een einde kwam. De eenigon, die
het hoofd nog rechtop hielden, het waren de
christelijke opvoeders die ruimschoots bedeeld
werden door de philantropische schaatsenrijders,
en nu hun hart nog eens konden ophalen aan
de krachtige soep waaraan zij zich in den zo
mertijd tot nu toe hadden moeten spenen.
K E NNISGEVI N G.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der
gemeente Snoek, brengen ter kennis van de
belanghebbenden, dat (ie alphabetiscke naamlijst
vau de personen, die in dit jaar aan de loting
voor de Schutterij moeten deelnemen, ter visie
zal liggen ter Secretarie dezer gemeente van
Woensdag den 10 tot Woensdag den 17 Juni
a.s., des voormiddags van 9 tot 12 uur.
Dat de loting zal plaats hebben ten Raad-
huize op Woensdag den 24 Juni daaraanvol
gende, des voormiddags elf uur, voor hen die
geboren zijn in het jaar 1866, terwijl daarna
dadelijk zal worden overgegaan tot de naloting
dar overeenkomstig art. 4 van het Koninklijk
Besluit van 21 Maart 1828 (Staatsblad no. 6),
ingeschrevenen van de jaren 1857 tot en met
1865.
Wordende ieder ingeschrevene opgeroopen,
om bij de loting tegenwoordig te zijn, en, rede
nen van vrijstelling hebbende, die alsdan op
te geven.
Snoek, don 9 Juni 1891.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
ALMA, Burgemeester,
BENNEWITZ, Secretaris.
nauw is de zon aan de kim of hij trekt naar
den akker, met de spade op zijn schouder. Hier,
daar, ginds, overal zien wij in den vroegen
I ochtendstond zwarte gestalten over de velden
schuiven. Het is hun goed, dat zij weder den
i vuurhaard vaarwel kunnen zeggen en den ar
beid hervatten, waarop straks de tijd van bloei
en en vrucht dragen zal volgen. Hoopvol gaat
i de mensch het nieuwe jaargetijde in verheugd
ontbladerd, moedeloos I ia hÜ dat voor hem weer de ure is aangebro-
ken, dat de aardkorst ontdooideer tintelt iets
in zijne borst, een gevoel dat bezwijmelt; het
leven vertoont zich in zijne vólle kracht, het
prikkelt hem om zich voorraad te zoeken voor
onderhoud van het lichaamslechts de arbeid
I van den dag zal hem aan den avond doen ha
ken naar rust. Na volbrachten arbeid eerst is
de rust zoet. Eerst dan spreekt men van het
dolce far niente. Werken, dat is leven, dat is
genieten, dat doet vroolijk zijn.
Het is onjuist, wanneer men zijn geluk on
verbrekelijk verbindt aan de rust; zeer juist
echter is de bewering, dat zij, die niets doen,
het genot des levens niet kennen. Leven en
genieten tot één te maken is ieders streven
jammer dat zoo velen bij het zoeken naar het
laatste het eerste inboeten. Genot te smaken
is een lust, in de menschelijke natuur gelegd,
ook omdat het lichaam er van tijd tot tijd be
hoefte aan heeft. Toch is die lust in onze
maatschappij te veel in genotzncZft ontaard, en
ziet de mensch nog al te vaak de juiste be-
teekenis van het rechte genieten voorbij. „Eerst
werken, dan genieten hoort men zoo dikwijls
nog in onze maatschappij, alsof deze twee el
kaar tegenover staanNeen, leven dat is
groenen, bloeien, vrucht dragen; leven dat is
werken, dat is genieten.
Onze leekedichter zeide het zoo schoon in
zijn
„Werken en denken en leeren is leven."
De worsteling tusschen winter en lente is op
staatkundig gebied het feit van den dag. Ook
daar heeft de kille wind met zijn oostelijke
herkomst alle leven in boeien geklonkenniet
een wind, die tot ons komt uit de koude step
pen van Siberië en Rusland, maar een adem
uit het Zuid-Oosten, uit Palestina, heeft do
verbeelding getroffen en onze fantasie zoo bezig
gehouden sinds 3 jaren herwaarts, dat wij bij
na gingen gelooven in een droomenland te
verkeerendat leven droomen, cn droomen
leven was. Het was of de gansche wetgevende
macht met lamheid geslagen waser zat geen
leven in, waarom wij die aera van ’88 tot ’91
niet beter kunnen noemen dan een wintersei
zoen. Het was een winter van nietsdoen,
waarbij wij onze warmte moesten zoeken bij
eenige kooltjes van christelijk vuur, ons door
de anti-revolutionaire staatslieden van dag tot
dag wat opgerakeld, maar van een vlam
wie houdt ook niet van een vlam, die warmte
geeft, zonder daarbij alles te verteren wat ons
lief is en wat wij het onze noemen van
zulk een vlam zijn we maar eenmaal getuige
geweest, namelijk toen onze schoolwet zou wor
den veranderd. Neen, in dezen parlementairen
raad om overal en altijd te stemmen op de
katholieken, als daartoe gelegenheid bestaat.
Zij beveelt dus aan in Enschede mr. J. H. A.
M. Essink, Doetichem mr. J. G. S. Bevers, Eist
M. de Ras, Wijk bij Duurstede dr. 11. J. A.
van Wijck,
Het jagen naar genot speel- Beverwijk W. M. Bos, Haarlemmermeer mr.
F. J. A. M. Reekers, Katwijk A. op de Laak,
I Loosduinen mr. A. H. M. van Berckel, Hon-
tenisse mr. F. J. A. M. Walter.
I Bij den strijd tusschen de liberalen, radicalen
Het is lente in de natuur. Lang hield de
winter vol; met zijn killen adem heerschte hij
oppermachtig over het landschap, en de plan
tenwereld liet, naakt en
het hoofd hangen. Niets dat meer getuigde
van hare weelde en vruchtbaarheid. De sner
pende oostenwind, die over de vlakte gierde en
de dorre takken in beweging bracht, hij zwiep
te den fleren eik, den statigen populier, als om
ze te toonen dat moeder natuur met zulk een
doodsche stilte, met zulk nietsdoen niet was in
genomen. Het was echter vruchteloosde krom
me, knoestige takken sloegen tegen elkaar, maar
de stam boog werktuigelijk het hoofd en ver-
droeg geduldig en lijdelijk de rukken en duwen
- waarop de ruwe wind hem onthaaldehij vond
in deze ruwe nitnoodiging geen aanleiding om
zich in nieuwen, weelderigen bladerdos te ste
ken. Wel leefde hij nog, maar dat leven hield
hij zorgvuldig voor het oog verborgen gedwee
liet hij zich zweepen en slingeren, maar door
geen knopje gaf hij blijk van leven. Dood en
niet dood. Bij de nadering vau den gevrees-
den vijand hield hij zorgvuldig den levenskiem
verborgen, gelijk de mensch zich op den grond
werpt en den dood voorwendt, wanneer hij
geen uitweg ziet om aan den naderenden leeuw
ie ontsnappen. Met het eerste zuidenwindje
kwam er verademing; het was of een zucht van
verlichting ontsnapte aan de beklemde borst.
De boeien, waarin de natuur geklonken was,
werden verbroken, en alles getuigde van nieuw
levende lente was daar, zij zou het landschap
weer in een frisch groen steken. Is het wonder,
dat de lente door den mensch als het aange-
•naamste jaargetijde wordt beschouwd Met de
plantenwereld heeft ook de menseh van klee-
ding verwisseld. Naast het gevoel van verade
ming komt dat van levenslust terugde be
klemdheid week, om plaats te maken voor vroo-
lijkheid en opgewondenheid als bij den vogel,
die, na jaar en dag, eindelijk de deur zijner
kooi ziet opengaanals bij den gevangene, wan
neer hij bij het ontgrendelen zijner celdeur zijn
hart weer voelt kloppen voor de zoo lang ont
beerde vrijheid. En ook de dierenwereld heeft
een gansch ander aanzien gekregengeen bonte
kraaien meer, hare plaats wordt ingenomen
door de schoone zangsters van het bosoh, die
vroolijk hare tonen door het woud doeu schal
len, om voor de dorre geraamten een lied te
zingen, een lied van vrijheid en leven. De vis-
sehen, die den ganschen winter naar lucht had
den gesnakt en slechts met moeite een opening
hadden gevonden, waar zij konden ademhalen,
zij zwemmen nu weer dartel rond en verlusti
gen zich in den frisschen, snelvlietenden stroom.
Het is of zij elkander vertellen dat die dood
sche, barre wintertijd geweken is dat zij weer
leven kunnen en vroolijk zijn en vrij zich be-
wegen. De landman gaat uit naar zijn werk
r
winter óverkwam liet ons dikwijls dat hot hoofd
warm werd maar do echte, natuurlijke warm-
I te, waaraan het lichaam behoefte heeft, en die
I slechts door geregelden arbeid en regelmitigen
bloedsomloop tot stand komt, daaraan bleef ons Sehaepman,'’ Breukelen M.
vaderland vreemd. U
’e one parten en wij verloren ons zelf in dat
i aanhoudend zwieren over
I rijdt het snelst, het mooist
I en zoo vele anderen van
den ijsvloer. Wie
was dag aan dag
de vraag als wij den Docter naast Van Abj men i en ^ciiüiston bunnen de katholieken, naar het
cn ncc clc and.c.c.. ,an den wal af naoogden, i meent, rustig toézien. J
Hot duurde te lang met die matches en ton waar die strijd zal gestreden worden, in Win-
geluk in het stoffe- j toch weinig in te brengen,
i (laar nnlr mnrrn nif.vjillnn I
men zeggen, lood
D E P E R S.
SI
I
I
