MEUK El WÏBÏBffl-M IMS II!
faam b hei ahrmnssiiht sjees.
TOK.
JW
0
Mriiïiii voor He Nationale Militie.
s
r»
t
J
i
I I
Schil- I
hem f
rlujl
11.
LANDNATIONALISATIE.
1
Wl
I
,t
>u
t-
J I I
1892 4
"p h
hem
H
ui
.d S
xinBi
1
X I
1tQLRAl
>r
et
23
BRS5
UIT DE
P E R S.
nil
Met de welvaart der bevolking rijst
A
t
Alle brieven
in te zenden.
n
ii
van
bij
vra-
oor-
king
e
for
eer
st
ro-
die
er-
id:
,us-
de
lid-
en
en
n-
id-
Irt
nd
Bi
det
en,
jok.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der
gemeente Sneek herinneren alle Ingezetenen,
n
i-
ie
|c-
ht
r-
n-
m
e-
'g
ran
de
>za-
tels
:en,
ten
ler-
hun
ge-
,t
il
moet
u de
bare
toen
ua-
de
ge
ien
en
Ml
e
1
s
t
m
ui
n-
nd
in
■or
2e
in
kt,
ier
Deze CO ERAN T verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS.
Abonnementsprijs voor 3 maanden f i.— franco per post f 1.25.
en stukken, uitgave of redactie betreffende, franco
W.L
wo^Eh
L W
Dat 1
tain- I
Sor, 1
roet j
eid
em I
de bevolking in zeer sterke mate zal toenemen.
Ongetwijfeld zal de bevolking toenemen, om-
ADVERTEN'E1ËN
voor eiken regel meer
belangrijk lager,
den uitgever.
np-
mil
oeg
hij
B
nen
tpaar
ijne
t?rk-
ïnts,
n-ijs
bij
- i
irjuit
•1
r* I
van de stokers, die het werk hadden
gestaakt. Men zegt zelfs dat de directeur
Mr. Livesey op een dag 12000 gulden besteed
de om de overtollige arbeiders, die zich hadden
aangemeld, het beloofde handgeld uit te beta
len en hen weer naar hunne woonplaatsen
Na het eindigen der werk
staking konden de directeuren dan ook aan de
aandeelhouders verklaren„dat het bewezen is
dat de Maatschappij binnen zeer korten tijd
kan beschikken over een onbegrensd aantal
arbeiders en weet waar zij die krijgen kan."
Een vroegere werkstaking in de Tilbury-
docks, waar de menschen betaald werden met
vier stuivers per uur, werd verijdeld door den
Verder komt het mij voor, dat in het ont
werp te veel macht wordt gegeven aan den
Burgemeester, en ook al willen wij aannemen,
dat in de toekomst die man niet meer, zooals
tegenwoordig, door de regeering wordt benoemd,
maar direct door alle burgers wordt gekozen,
dan moet toch het initiatief niet, zooals in
art. 14, van den Burgemeester uitgaan, maar
van de belanghebbenden, van de arbeiders, die
grond ter bearbeiding aanvragen.
De Staat moet niet alleen het recht hebben
te onteigenen, maar moet ook verplicht worden
te onteigenen. De drang moet van onderen
opkomen, anders blijft de wet een doode letter, I
K EN NISGE VIN G.
De BURGEMEESTER der gemeente Sneek,
Gelet op de mededeeling van den Landme
ter voor den Velddienst te Sneek, gedaan bij
zijne missive van 19 Januari 1.1. no. 388.
Brengt ter kennis van de ingezetenen, dat de
gewone kadastrale op- en uitmetingen voordon
dienst 1892, in deze gemeente zullen worden
aangevangen in het laatst dezer maand of in
het begin van Februari e. k.
Voorts wordt in herinnering gebracht, dat
genoemde Ambtenaar tot het verrichten zijner
functie, ingevolge art. 24 der wet van 26 Mei
1870 (Staatsblad no. 82) dagelijks, de zon- en
algemeen erkende Christelijke feestdagen uit
gezonderd, vrijen toegang heeft tot de betrok
ken eigendommen en wel
tot de gebouwde, van des voormi Idags 8 uur
tot zonsondergang en tot de ongebouwde, van
zonsop- tot zonsondergang.
Sneek den 22 Januari 1892.
De Burgemeester voornoemd,
ALMA.
die in 1873 zijn geboren en zich tot dusver
niet voor de Nationale Militie, lichting, 1893,
hebben doen inschrijven, aan hunne verplich
ting, om zich daartoe alsnog aan te geven vóór
of uitérlijk op 31 Januari e. k. ter Secretarie
dezer gemeente.
Sneek, 8 Januari 1892.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
ALMA, Burgemeester,
BENNEWITZ, Secretaris.
al I
L I
w-ltw*
r etse.
telde I
stem I
nM fl
II nW
van 1 tot 4 regels, gewone letter, 40 Cents,
7’lï Cents. Bij abonnement is de prijs
Voorwaarden daaromtrent te vernemen bij
De Standaard brengt het is bekend
tegenover de anti-revolutionaire Kamerleden
zeer dikwijls de leer in praktijk, neergolegd in
woorden
Hij spaart de roede niet: hitf heeft het kind te lief.
Dezer dagen moest de heer Donner, die het
voor de club had opgenomen, het misgelden.
De Standaard schreef
„De heer Donner komt van lieverlede op zijn
jaren.
Hieraan alleen toch, en aan niets anders moet
het toegesebreven, dat de eens zoo frissche man,
die onder onze journalisten naam maakte en
dapper tegen alle Kamerleden voor de eere on
zer beginselen dorst opkomen, thans ons, jour
nalisten komt aanklagen dat we te onbeschei
den in ons oordeel over de politieke exploiter!
van de club zijn.
Toch duide men dit den afgevaardigde voor
Katwijk niet te euvel.
Wie nooit Kamerlid was weet niet wat corvee
het is, weken achtereen in een atmosfeer als
van de Tweede Kamer de discussion in de Twee
de Kamer mee te maken.
Tegen kerstmis herkent ge onze Kamerleden
nauwlijks, zooals ze onder die wekenlange hyp
nose van den Kamergeest geleden hebben.
De heeren lijden dan aan zekere congestieze
zijn overprikkeldhun gezichtseinder is tot den
Kamerhorizont ingekrompen, en vooral de meer
bejaarde Kamerleden hebben dan grootelijks be
hoefte aan de rust van de Kerstdagen en aan de
verfrissching van het nieuwe jaar, om weer als
kloeke mannen ten tooneele te treden.
Men beoordeele dus Donners klacht uitsluitend
uit dat oogpunt.
Neen, hij is geen conservatief gewordenwel
terdege weet hij nog wat de pers te beduiden
heeftmaar de melancholie van de Kamer-atmos-
feer heeft hem parten gespeeld.
Na het reces zult ge hem weer frisch zien."
Niet onaardig is de repliek door dr. Schaep-
In de toelichting zegt Malavidi als zijn mee-
Avilts had laten komen, omdat hij bang ning, dat tengevolge van de meerdere welvaart
moeilijkheden met de hoorndragers,
tot j
i dat er plaats zal zijn voor veel meer menschen
aanvoer van veldarbeiders van het land rond
om Londen. „Omdat de oogst binnen was en
het grootste deel van he' werk op het land
was gedaan voor dit seizoen, stroomden de
arbeiders naar de dokken," verklaarde Mr. Tillet
voor de Engelsehe Eaquête-commissie.
Colonel Birt, directeur van de Miilwall-dok-
ken, verklaarde voor
en er groote behoefte zal zijn aan arbeidskrach
ten. De Nieuw-Malthusiaansche Bond zal haar
i werk kunnen stakende bevolking zal op na
tuurlijke wijze toenemen, en ieder zal dit weer
een zegen achten, maar zóó groot als Malavidi
veronderstelt, zal die toeneming niet zijn.
Het spreekwoord zegt terecht„Voor de
rijken het geld, voor de armen de kinderen."
De armste menschen krijgen de meeste kinde-
-o, ren. In het hongerlijdende Ierland nam de
trachten te verkrijgen, bevolking in 50 jaren toe van 5 millioen tot
8 millioen. Dat was een ongezonde toename
zij werd veroorzaakt door demoralisatie, door
dat het volk alle hoop op verbetering van zijn
toestand had laten varen en de ouders de ze
delijke verantwoordelijkheid tegenover hunne
kinderen hadden afgeschud. Juist de meest
welvarende menschen, die voor den dag van
morgen zorgen, trouwen niet, brengen geen kin
deren ter wereld, vóór dat zij in staat zijn be
hoorlijk een huishouding in te richten en hun
kinderen een toekomst te verzekeren.
In lijnrechte tegenspraak met de theorie van
Malthus, die naar het schijnt in Malavidi een
aanhanger vindt, is het een goed geconstateerd
feit, dat een welvarende bevolking langzamer
toeneemt dan een armoedige, en wij behoeven
ons bij toeneming der welvaart, die onvermij
delijk hoogere geestelijke ontwikkeling en groo-
ter zedelijkheid mede brengt, in geen enkel op
zicht ongerust te maken over te groote toene
ming van het aantal menschen. Zij, die over
dit onderwerp meer wenschen te hooren, raden
wij ten sterkste aan in Vooruitgang en Ar
moede van George het hoofdstuk over de theo
rie van Malthus te lezen.
Een opmerking over het werk van Malavidi,
die stellig niet ongegrond is, wordt gemaakt in
de „Grond aan allen," waar de heer Stoffel
zegtDe hypnotiseur heeft Malavidi bepaald
bij den neus gehad, waar hij den kapitalist n.l.
„de kip" noemt, „die de gouden eieren legt."
Als de kapitalist, in zijn kwaliteit van rente
trekker, iets doet, dan is het geen eieren leggen,
maar eieren opeten of vernielen. De arbeid is
„de kip die de gouden eieren legt", en als de
kapitalist ze heeft, dan heeft hij ze, zoo als
Carlyle terecht zegt, öf ten geschenke gekregen
öf gestolen.
i kers in Londen krijgen.
Op die wijze wordt de ellendige toestand van
de veldarbeiders door de kapitalisten als een
middel gebruikt om elke verbetering, die de
arbeiders in de stad t
tegen te gaan. Hieruit blijkt duidelijk, dat de
verbetering moet beginnen met de veldarbei
ders en dat elke andere poging ten slotte zal
blijken nutteloos te zijn tengevolge van het
groot aanbod van „onderkruipers," veldarbei
ders die geen werk hebben.
Malavidi zoekt dus, evenals Hort, terecht de
verbetering bij een verbetering in den toestand
der boerenarbeiders, door aan hen meer arbeids-
hun kans om
ver-
Met belangstelling vernamen we dezer dagen
dat het kamerlid Poelman een wetsontwerp tot
landnationalisatie in gereedheid bracht en aan
zijne medeleden heeft rondgezonden.
Niet lang geleden maakten we kennis met
een dergelijk ontwerp van een rechtsgeleerde,
wiens tweede naam Malavidi is; „houdende
eenige voorzieningen tot opheffing van de ar
moede en ellende, waaronder het grootste ge
deelte van het Nederlandsche volk gebukt gaat
en tot duurzame voorkoming daarvan." Zoo
luidt het opschrift van dit ontwerp.
Malavidi gaat uit van
ring moet aanvangen met verbetering in den z'Jn kinderen
toestand dor veldarbeiders.
geen gelegenheid is om door arbeid hun brood akkergrond, die tot weide wordt gemaakt of
2 dokwer-
evenals in Engeland de Allotments-act en de
Smallholdings-act, die ook dien dwang missen.
Ook heb ik nog aanmerking op art. 4. Ik
geloof dat de toepassing tot groote moeilijkhe
den zal aanleiding geven en tot onbillijkheid
tegenover andere aanvragers van grond. Het
zou aanleiding geven tot bevoorrechting en
die commissie, dat Jiij bij knoeierij.
voorbaat 309 arbeiders uit Hampshire, Dorset
en
was voor
die pogingen deden om zich te vereenigen
een coöperatieven bond.
Benjamin Tillet getuigde: „50
van
boerenarbeiders.
gelegenheid te verschaffen en
boer voor eigen rekening te worden te
grooten.
Malavidi meent, dat door invoering van
Landnationalisatie, zooals hij die beoogt, de
stedelijke bevolking zich voor een deel weer
zal verplaatsen naar het land en dat daardoor
de waarde van den grond in de steden zal dalen.
Of dit niet een dwaling is? De waarde van
den grond in de stad hangt voor een groot deel
af van de welvaart der bevolking rondom de
stad. De stad is het middelpunt, waar de land
bewoners komen koopen en verkoopen of zich
vermaken. Met de toeneming van de welvaart,
van de koopkracht van het geheele volk en
met de uitbreiding der verkeerswegen naar de
stad, die daarvan het gevolg zullen zijn, zal de
litan Gas-Company meer „onderkruipers" tot grond in de stad ook voortdurend in waarde
hare beschikking dan zij kon gebruiken, in de toenemen.
plaats van de stokers, die het werk hadden de grondrente.
Jen en hen w:
terug te zenden.
'-E
-- - /o van de
’t beginsel, dat de verbe- I dokwerkers komen öf zelf van het land öf
i van boerenarbeiders. De erva-
Omdat op het land ring heeft mij geleerd, dat voor iedere bunder
te verdienen, trekken de armen naar de steden I voor jachtveld wordt bestemd, wij
en drukken diar, door hun groot aanbod van 1 Ir“"" r nn,,nn
arbeidskracht, het loon der stedelijke arbeiders.
De toestand der arbeiders kan ónmogelijk beter
worden, wanneer niet de toevloed van landar
beiders wordt afgesloten.
Een jaar na de groote werkstaking der dok
werkers in Londen werd door de dokwerkers-
vereeniging aan hunne afgevaardigden op het
■congres der vakvereenigingen de volgende in
structie gegeven„Overtuigd zijnde dat geen
vakvereeniging de overwinning kan behalen in
haren strijd om hooger loon, wanneer zij niet
beschermd wordt tegen onderkruipers (blaclegs),
die de plaatsen innemen van de leden der ver-
eeniging, en van meening zijnde dat de „onder
kruipers" voor het grootste deel voortkomen uit
de veldarbeiders, die zoo slocht worden betaald
en volstrekt niet georganiseerd zijn, geven wij
hierbij in last aan onze afgevaardig len op het
congres der vakvereenigingen, bij die vergade
ring aan te dringen op de noodzakelijkheid om
maatregelen te nemen, ten einde de veldarbei
ders te orgauiseeren ter bescherming van de
vakgenooten, die reeds georganiseerd zijn."
sl De werkstaking van 1889 in de dokken te
^Londen gelukte alléén, omdat zij plaats vond
Viin een tijd van het jaar, wanneer de veldarbeid
Jhet meeste behoefte heeft aan arbeiderstus-
Jschen den hooi- en den tarwe-oogst. Toen
Neen paar maanden later de gaswerkers een;
j werkstaking beproefden, had de South-Metropo-
„onderkruipers" tot
