1
Him H BEÏ mWISSHSÏ SBL
HUHS- El MiMTIHUIl IW1 ilE
111.
If
I
No 23
1892
1892.
38
K< rJT.
Il 15 'jt
!T
i
L
7*
Hel
Ue- I
en I
;e-1
Jü I
I
Ie
I C I R V
j»
or
?r-
A. A
ID
i
Ci 15 1^ I).
I.
In een letterkundig tijdschrift staat
er
Weekblad
i
onbeperkte uitgifte
'M'
I
I
L
sr,
iet
id,
j|’ handel.
Deze CO IRAN T verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS.
Abonnementsprijs voor 3 maanden f 1.franco per post f 1.25.
Alle brieven en stukken, uitgave of redactie betreffende, franco
in te zenden.
g
t,
-e.
91»
Be zon
in te
Iroiid-
Ifana-
l’bied
I niet
fl V1'Ü-
fcdig,
liaat-
ji niet
IjLfat-
ver-
eid,
loe-
betalendaarvoor- kreeg zij naar het eerste ver
drag 100.000 en later 200.000 acres van het
voor altijd vrij-
van alle belastingen of rechten voor al
haar factorijen, haar operaties en koloniën en
voor een
om
met het privilege
banknoten.
en
i streeks geheven uit de producten van het land.
I Wat moesten nu de Vidschianen en hun ko-
een op- nhig Kakabo aanvangen, toen de Amerikanen
Cents,
prijs
11 bij
gebeurtenissen op de Vidschi-eilanden beschre- onder de zwaarste bedreiging,
Om een sterk sprekend voorbeeld de betaling achterwege bleef.
onderdrukking door middel van i Voor de Vidschianen was dit getal reeds iets j aan de compagnie en dientengevolge
■-4 •►'door de Vidschianen
bevordering der algemeene welvaart en van den
volksbloei/
d I
u I
■a
1/
k S
ji
h
t
ji'lde a
de F
stem K
;,bt-
UU.VW
cte>r|\\W
ied nl
vin I
ADVERTENT1EN van 1 tot 4 regels, gewone letter, 40 Cents,
voor eiken regel meer 7 Cents, Bij abonnement is de prijs
belangrijk lager, Voorwaarden daaromtrent te vernemen bij
den uitgever.
Maar de Eogelschen waren voorzichtig te
genover dit verzoek en haastten zich niet om
den halfwilden monarch uit zijn verlegenheid
te redden. In plaats van onomwonden op het
verzoek te antwoorden, rustten ze in 1860 een
bijzondere expeditie uit die in opdracht had,
en moet
zien de
n bare
'fatsoen
irdi na-
In de
ich ge-
i al den
landen
happij
den
en te
ten onthouden,
zeer lange termijn het uitsluitend recht
in Vidschi een notenbank op te richten I
van onbeperkte uitgifte van
B. Greven, M. Mees
Sinds dit verdrag, dat op het eind vau 1868 Afford.
1
het bestuur van koning Kakabo een andere
macht Opgetreden, die met haar uitgestrekt
grondbezit en 1
regeering zeer merkbaar werd.
had de regeering van Kakabo voor haar be
hoeften zich vergenoegd met die stoffelijke mid-
In de Economist komt een beschouwing voor
over de regeeringsvoorstellen tot herziening der
rijksbelastingen. Het is geteekend door de re
dactie, terwijl uit een aanteekening blijkt dat
alleen de hh. Borgesius en v. Nierop gemeend
hebben zich van medewerking in dezen te moe-
Naast genoemde heeren maken
deel van de redactie uit de hh. J. d’Aulnis de
Bourouill, N. P. van den Berg, G. M. Bois-
sevain, A. D. van Assendelft de Coningh, H.
en J. K. W. Quarles van
van den druk, die de be
staande heffingen nog altijd op de mingegoede
klassen uitoefenen. Zwaardere belasting daaren
tegen van de meer gegoeden. Opheffing daar
toe van de tegenwoordige bevoordeeling van
het vermogen in portefeuille. Ontheffing tevens
voor den landbouw en de grondbezitters, voor
zoover dit mogelijk is, van den bijzonder na-
deeligen druk door eenige speciale heffingen
daarop veroorzaakt. En eindelijk, zoodanige
wijziging der rijksbelastingen als waardoor een
betere regeling der gemeentefinancien minder
moeilijk gemaakt wordt.
„Welnu, tot de vervulling van de hier ge
noemde eischen brengen de voorstellen vau den
minister Pierson ons verder dan het geval was
met al de vroeger gedane voorstellen.
De redactie licht haar gunstig oordeel nader
toe zonder echter in bijzonderheden af te dalen.
Zij hecht haar zegel aan de belasting van do
onroerende naast die van de roerende bezittin
gen als object van vermogensbelasting, vereenigt
zich met de progressie hier voorgesteld en hecht
al mede haar goedkeuring aan de verhoogde
heffing op het gedistilleerd. De bedenkingen
tegen enkele onderdeelen gerezen, zijn van on
dergeschikten aard.
Het slotwoord luidt: „In hoofdtrekken achten
wij deze voorstellen zeer zeker volkomen ge
schikt om het belastingwezen ten onzent van
de tegenwoordig daaraan klevende gebreken te
genezen en daardoor een krachtig middel ter
deel van haar programma uitvoering te geven, i
maar tevens dat deze voorstellen het vooruit- j
zicht openen op de zoo lang reeds van alle zij- I
Voor onze maag is de lectuur van een or
als Recht voor Allen al ruimschoots vol-
Daarom behooren wij niet tot de lezers
of ze waard zouden zijn met het Britsch gebied
vereenigd te worden, en of het raadzaam zou
zijn geld uit te geven ter bevrediging der Ame-
rikaansclie schuldeisehers. Intusschen drong de
Amerikaansche regeering op betaling aan en
nam tot onderpand eenige der beste streken in
bezit en na zich te hebben overtuigd van den
volkswelstand verhoogde zij de vroegere som
van 45.000 tot 90.000 dollars, met de bedrei
ging er bij, dat bij langer dralen met de betaling
de belasting nog verder zou worden verhoogd.
De arme Kakabo, van alle zijden in ’tnauw
gebracht en onbekend met het in Europa heer-
sehende credietwezen, zocht op raad van eu-
ropeesche Kolonisten geld te leenen van koop
lieden te Melbourne, waarbij hij onvoorwaarde
lijk alle eischen zou inwilligen, zelfs al moest
hij zijn geheele koninkrijk afstaan aan enkele
particulieren. En thans werd te Melbourne de
noodkreet van Kakabo beantwoord met het op
richten eener handelmaatschappij. Deze ven
nootschap op aandeelen kreeg den naam van
Polinekan Company en sloot met den beheer-
scher van Vidschi een verdrag onder hoogst
voordeelige voor waarden. De maatschappij nam
de schuld aan de Amerikaansche regeering op
zich en beloofde deze in bepaalde termijnen te
- - --j- - -
s*el van professor Janschull, waarin de jongste °P gebiedenden toon 45.000 dollars eischten maatschappij kwam
gebeurtenissen on de Vidschi-eilanden beschre- onder de zwaarste bedreiging, voor I
den aanbevolen of als wenschelijk vöorgestelde
hervorming van het samenstel onzer belastin
gen. Zij zegt;
„Immers die voorstellen en de voornemens,
welke daarbij door den minister zijn uitgespro
ken, betreffende hetgeen nader zich daarbij zal
aansluiten, zijn, wat dt groote lijnen der belas
tingherziening aangaat, volkomen in overeen
stemming met hetgeen de openbare meening
1 ten onzent telkens meer heeft uitgesproken, dat
komen moest. En ze zijn tevens ten aanzien
der bijzonderheden en onderdeelen van dien
aard, dat men verwachten mag .daardoor ook
verschillende nuances der openbare meening be
vredigd te zien,
„Die voorstellen en plannen vormen een sa
menhangend geheel, waar foor aan de openbare
meening inderdaad in haar voornaamste eischen
van wat de belastinghervorming brengen moet,
iet
ir
on
>n-
id- L
ert I
nd I
er- 11
iet
en, 1
jok -
i
ap- J
nd. r
oegjt
I
nen I
naar
ijm- I
„wk-
vei» i
ocll I I
vu I
op I
heiu
t te I
Belli!- I
hem I
JOK l-T I
it, allEJ
we
weten, voor zich den vrijen in- en uitvoer van
alle waren bedongen en daardoor verviel ook
de opbrengst der invoerrechten. De inboorlin- j
gen, d. w. z. 99 °/0 der geheele bevolking, wa- I
ren altijd slechte belastingbetalers geweest, daar
ze van Europeesche waren 1
ten dan eenige geweven stoffen
brikaten. Thans echter, nadat met de Polyne- I „De groote lijnen, welke de herziening der
sische maatschappij de rijkste Europeanen waren j belastingen moet volgen, achten wij de volgen-
vrijgesteld van rechten, waren de inkomsten j
van koning Kakabo totaal gevloden en hij
moest uitzien naar nieuwe bronnen. Nu begon
Kakabo met zijn blanke vrienden hierover te
raadplegen, welken weg hij moest inslaan om
het kwaad af te wenden en van hen kreeg hij
den raad, een directe belasting in te voeren en
om het zich-zelf gemakkelijk daarbij te maken,
in den vorm van geld. De belasting werd vast
gesteld in den vorm eener hoofdbelasting ten
bedrage van 1 pond sterling voor ieder man en
4 shillingen voor iedere vrouw.
Zooals reeds is opgemerkt, bestond tot hier
toe op de Vidschi-eilanden een natuurhuishou-
ding en ruilhandel; geld bezaten slechts zeer
weinige inboorlingen. Hun rijkdom bestond
uitsluitend in verschillende producten van den
bodem en kudden, maar niet in geld. Thans
evenwel verlangde de fiscus op bepaalde tijden
geld tot een voor de inboorlingen gemiddeld
vrij hoog bedrag. Tot hiertoe hadden alle
verplichtingen jegens de’regeering zich bepaald
tot persoonlijke dienstverrichtingen. Alle be-
last-ngen werden door gemeente of dorp waar
toe hij behoorde, betaald uit de gemeente-akkers,
waarvan ook de gemeente de inkomsten ver
kreeg ter bestrijding der kosten harer huis
houding.
de weinige Staatsbelastingen werden recht- delen, welke verkregen werden uit de produc
ten van het land en een laag recht op inge
voerde waren. Met het sluiten van het verdrag
en de stichting der machtige Polynesische
i er groote verandering in
het geval d» ffaantieele huishouding des konings. Een
groot deel van het beste land was overgegaan
Voor de Vidschianen was dit getal reeds iets aan de compagnie en dientengevolge was de
onbegrijpelijks, om niet te spreken van het geld opbrengst der belastingen zeer verminderdaan
overtuigend kunnen verzinnen dan deze waarvan ze
meer
ware geschiedenis ons aanbiedt,
documenten in onze dagen op schrift gesteld.
Op de eilanden der Zuidzee, in Polynesië, koningin van Engeland te wenden,
leeft het volkje der Vidschianen. De geheele
groep, zegt prof. Janschull, bestaat uit kleine raat te nemen; later,
ven worden.
te geven van onderdrukking door middel van
belasting, zou men bezwaarlijk een klaarder en
1 - -- J-— "'".■"•"“n z2 nooit zoo’n groot bedrag bij elkaar den anderen kant had de compagnie, zooals
steunend op hadden gezien. Na met de hoofden geraadpleegd
te hebben besloot koning Kakabo zich tot de
Eerst ver
zocht hij haar de eilanden onder haar-protecto-
om de bevolking als Brit-
eilanden, die te zamen een oppervlakte hebben I sche onderdanen te willen aannemen.
van ongeveer 40.000 vierkante Engelsche mij
len de helft dier eilanden wordt bewoond door
150.000 inboorlingen en 1500 blanken. De eer
sten zijn reeds lang aan den staat van wildheid
ontwassen en onderscheiden zich van andere
inboorlingen in Polynesië door hun bekwaam
heden als een arbeidzaam volk, dat voor ont- de Vidschi-eilanden te onderzoeken, te beslissen
wikkeling vatbaar is. Zij hebben dit hierdoor
bewezen, dat ze in korten tijd goed met land
bouw en veeteelt vertrouwd geraakten. Do in-
landsche bevolking was welvarend, maar in 1859
kwam het nieuwe koninkrijk in een droevig
wanhopigen toestand. De Vidschianen en hun
opperhoofd, Kakabo, hadden geld noodig. Het
g<ll, 45.0 0 dollars, had het koninkrijk van
noode tot betaling eener bijdrage of schadeloos
stelling, die door de Vereenigde Staten van Ame
rika gevorderd werd voor quasi-geweldpleging
aan eenige burgers der
Amerikaansche republiek aangedaan.
Om dezen eisch te stellen zonden de Ame
rikanen een vloot, die op eens eenige der beste
eilanden tot onderpand in bezit nam en zelfs
dreigde met bombardement en vernieling der
Koloniën, wanneer niet op een bepaalden tijd
aan den Amerikaansehen zaakgelastigde de ver-
langde vergoeding was ter hand gesteld.
De Amerikanen waren met de zendelingen
de errste kolonisten, die op de Vidschi-eilanden
verschenen waren. Zij kozen op de eilanden
de beste stukken land uit of namen ze onder
eenig voorwendsel in bezit om er katoen- of
feB-koffieplantages op aan te leggen. Daarop na
men zfe gansche scharen vau inboorlingen in
hun dienst, wisten deze door contracten te bin
den, welke voor deze halfwilden geheel onver
staanbaar waren, of kochten ze van particu- beste land naar keuze; verder
liere ondernemers of leveranciers in levende dom
koopwaar. Twisten tusschen deze planters en
«,-de inboorlingen, welke als slaven beschouwd
werden, waren onvermijdelijk en deze dienden
weer tot voorwendsel van de Amerikaansche
schatting.
In weerwil van hun welstand waren op de
Vidschi-eilanden bijna tot op den huidigen dag werd gesloten, was op de Vidschi-eilanden naast
de vormen eener zoogenaamde natuurhuishou-
ding bewaard gebleven, die in Europa slechts
^^in de middeleeuwen geldig waren. Geld was
er niet in het verkeer der inboorlingen en alle
handel droeg het uitsluitend karakter van ruil-
Waren werden ingeruild tegen waren
UIT DE PERS.
De redacteur van het Sociaal
schrijft
gaan
doende.
van de Volksonderwijzer, een maandblad van
sociaal-democratische onderwijzers. Maar wat
geest er in heerscht, zien wij, wanneer zoo nu
en dan een nommer ons wordt toegezonden.
Zoo in dat van deze maand. Wij doen er
slechts één greep uit; uit een artikel over een
vergadering van de Amsterdamsche afdeeling
van „Volksonderwijs II“, waar gesproken en
geoordeeld werd over zekere daad van de Am
sterdamsche afdeeling van den Bond van Neder-
de redactie reeds dadelijk met de uitspraak dat landsche onderwijzers, met betrekking tot het
de regeering niet alleen algemeene erkenning j verstrekken van voedsel aan schoolkinderen.
beslissenden invloed op de lands- I verdient om de voortvarendheid en kordaatheid i In dat artikel leest men
merkbaar werd Tot n t waarmede zij is opgetreden, ten einde aan dit i „Een ander licht walmde ook nog even.
u oe k„„„ - pe Degenhardt ex-hoofd zag in
het streven van den bond een poging, om langs,
een omweg tot de verwezenlijking van soci is-
-
Na een beredeneerde uiteenzetting van de
verschillende ontwerpen te hebben gegeven, komt
□pictUriV UlU 1U,LLU»VUV VU'
erkenning verstrekken
bijna niets gebruik- I
- i en metaalf.i- voldaan wordt.
Thans echter, nadat met de Polyne- j
- - -
I de; Vermindering
laaij
S
v.1
nil
hd
