OP
Mi l HS II 1IIIFJITKÏIHLID MR HE
UKRfE H HET IWMISSEffil SHL
■IL
Kh
I?
No. 24
Z E V E N-E N-V EERTIQ8TE J A A R G A N G.
1892.
J892
EEN EERSTE STAPJE.
i
.s
W l: 5 I A i
23
MAA JT.
BINNENLAND.
A
f
9
hd
k»
1 1
il...
UIT DE PERS.
1
1
1
g fï E
illK 01It
or
>r-
voorstellen d weepen, evenmin als alle bladen
jok
etsei
"I
'er
de visseherij
den indruk van de impressario, die de memoreeren is voor een paar jaar door Bor-
i
9
X
V
I
Europeesche zóne, waarvoor Greenwich den
tijd aangeeft en die een uur verschilt met den
Midden-Europeeschenzóne-tijd, welke tot de Ru»-
en
Ko-
De nienwe tijd in Nederland wordt in de pers
nog altijd druk besproken. Een zeer belang
rijk artikel van den heer A. A. W. Ilubrecht
te Utrecht geeft de N. R. Ct. De quaestie is,
L
oil
wl
ni'l
e
r
>t
ide
Ue-
eu
•d
U
<0
tu
b
0-
61
n-
id
in
■>-
>3
e zon-
u te
rond-
fana-
i’bied
niet
vrij-
edig,
mat-
niet
ifat-
ver-
eid,
loc-
lust van het publiek weet te wekken door zijn
troep voor de voorstelling te presenteeren, be-
j schilderd als ze zijn met de zeven kleuren van
ver
lepten walvisch. zijn geur en kleur weer weet
terug te geven, zoodat het publiek het poolzee-
or,
iet
id
-■
was dit
slechts het geval met het kindeke dat algeinee-
ne of persoonlijke dienstplicht heet; maar t
die „socialen" 1-- -
jongens noodig op den duur.
een zóne-tijd en Ne-
ken en in de onderstelling dat alleen Jan de
Bleeke aan ons zal voorgesteld worden, blijft
dus naar onze overtuiging de eenige weg die de
Kamer mag inslaan, die, welke >voert in de door
Pierson aangegeven richting. We komen daar
mee van den slechten op den minder slechten
weg, en zoo zal het later gemakkelijker vallen
over te stappen naar den goeden, den beteren,
ja den besten weg. Van den slechtsten op eens
op den besten weg te geraken is toch van ons
langzaam volk te veel gevergd. Onder één be
ding slechts wenschen we het jongske aange
nomen te zien, namelijk dat hij zich onthoude
van den bedwelmenden alcohol.
Deze CO l'RANT verschijnt WOENSDAGS eu ZATERDAGS.
Abonnementsprijs voor 3 maanden f i.franco per post 1 1.25.
Alle brieven en stukken, uitgave of redactie betreffende, franco
in te zenden.
Prof. Ilubrecht is een warm voorstander van
van den spoortijd en den
BEKENDMAKING.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der
gemeente Sneek brengen ter openbare kennis,
de volgende
KENNISGE VING.
De COMMISSARIS der KONINGIN in de
provincie Friesland,
Gelet op het besluit van Gedeputeerde Staten
dier provincie van den 10 Maart 1892, no. 13,
le afdeeling B, alsmede op art. 11 der wet van
13 Juni 1857 {Staatsblad no. 87);
Brengt ter kennis van de belanghebbenden
iJ. dat de visseherij in de provincie Fries
lang voor het jaar 1892 zal worden geopend
den 1 Juni met uitzondering van de visseherij
met de zegen, die eerst met 1 September d.a.v.
zal worden toegelaten, en dat van het tijdstip
barer sluiting later zal worden kennis gegeven.
En zal deze op de gebruikelijke wijze worden
afgekondigd en aangeplakt.
Leeuwarden den 17 Maart 1892.
De Commissaris der Koningin voornoemd,
(get.) Van HARINXMA thoe SLOOTEN.
Sneek, 21 Maart 1892.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
ALMA, Burgemeester,
BENNEWITZ, Secretaris.
iet
ir
on
Mi
ld
ert
nd I
er-
iet I-
en, I
>ok
i
ap- i
nd.ir
oeg t
h'ijl
nou I
jaar I
.ijm- I
jrk- I
ver-
och I I
v .ut i I
op I
hem I I
t(- I
schil-1
hela I I
1
it, IllJu
D
•e.
en
L.‘tegen j zonal8 men weet, de volgende. Door de spoor-
hebben we ook volbloed ras van yegen ^ordt aangenomen
I derland is daarby gerangschikt by de West-
■^en. andere Se" Europeesche zóne, waarvoor Greenwich den
zonde spruit die we hier volledigheidshalve tijd aangeeft en die een uur verschilt met den
Er is Woensdagavond in Den Haag een ver
gadering gehouden door de roomsch-kath. leden
der Tweede Kamer. Het initiatief daartoe was
uitgegaan van de heeren Vermeulen, Haffmans
en Mutsaers. Opgekomen waren 21 leden; af
wezig waren de heeren Van der Schrieck,
Schaepman, Van Berckel en Schreinemacher.
In deze bijeenkomst werd, naar de Tijd meldt,
de katholieke Kamorclub opnieuw geconstitueerd.
zijn vaderlijke stem zal doen hooren om de uit
stekende hoedanigheden van zijn telg aan het
hoog gezelschap voor te stellen.
dan uit de keus tusschen deze twee Jans tevens
telde .1
e, de I
stem I
rdde J
w.'f'.l
“‘iV'él
etelqw
iedeid
vin-1
laarl
IMien moet
zien de
n bare
ij’ fatsoen
irdt ua-
In de
Bich ge-
Jii al den
Bianden
ijhappij
r den
eu to
'ents,
l’C'js
11 I’ll
monster zal aanschouwen met een gevoel, alsof
zwem-
Wij erkennen nog eens, dat het ventje
en verbleekt uitziet, maar bleek te zijn
staat nu eenmaal deftig, misschien wel het
is maar een onderstelling omdat er veel
ujiei I
-n
j‘ 11
ben. En wanneer men het nu in zijn hand
heeft of men een flinke, gezonde, rooskleurige
bengel dan wel een bleek, marmerkleurig, ge-
distingueerd ventje als zoon zal nemen, dan
kunnen we het ons zeer goed voorstellen dat
Pierson, die zijn Pappenheimers kent, aan den
laatste de voorkeur schonk.
Het eerste wat den minister te doen stond
was sympathie te wekken bij de vergadering
en wat wekt in onze dagen meer sympathie
dan de kenteekenen dat men van afkomst is
en niet zoo uit de aardkluiten is opgeschoten
als bij de oude Grieken soms placht te gebeuren.
En waarmeê wel verraadt men eer zijn afkomst
van menschen dan in zijn menschelijk, d. i. mar
mer- of bleekachtige wangetjes? We begrijpen
daarom dat democraten als de Amsterdammer
het ventje afschuwelijk vinden, en er niets dan
kwaad van weten te vertellen, maar bij het le
zen van al die afkeurende woorden moeten we
niet uit het oog verliezen dat de Amsterdammer
volbloed democraat is, en dus voorstander van
aardmannetjes. Aan hen, die hierin met ge
noemd blad eens van zin zijn, moeten we ech
ter nog wijzen op de goede bedoeling van den
opvoeder, dat hij het jongske wenscht groot te
zien worden niet enkel in den deftigen kring
bij boek, piano of diner, maar dat bij ook zal
verkeeren in de kringen waar werken nummer
één en ophouden met werken nummer laatst is
op het program van het dagolijksch leven. Een
bedrijf zal hij leeren, al was het maar om zich
lichamelijk te ontwikkelen en om kennis te ma
ken met andere klassen van menschen ook,
waarmee hij later zal moeten verkeeren. Sports-
gewijze krijgt hij de bedrijven er in, en wordt
zijn geest tevens toebereid voor het onderschei
den van de verschillende bedrijven, en hun in-
deeling in enkele categoriën.
Ook prof. Cort v. d. Linden beukt er duchtig
We moeten erkennen dat er aanleiding
voor is bij ieder die een flinken krullebol vol
blozende gezondheid voor zich wenscht te zien
maar vergeet de professor dan dat zulke jongens
maar bij hooge zeldzaamheid in het gedistin-
gueerd gezelschap van het binnenhof met een
zijn spruit het oordeel moeten goed oog worden aangezien? In de laatste ja-
vellen, zoekt te paaien met de loffelijke betui- ren, voor zoover we ons herinneren,
-1 - X n X nil n n. n 1— Xrt Xl. 1 nl— Xr. 1. n X n 1 ..X 11 X1X 1x1 X. .1 fl 1.— 4 O I
gesius c. s. geïntroduceerd, maar dat had toen
al den schijn van comediespel te zijn en in de
comedie zien we niet zoo fijn en zijn we niet
zoo kieskeurig we weten dan immers dat
het alles comedie is, op effect berekend wel is
Warr, maar die geen diepen indruk nalaat en
spoedig in vergetelheid rust. Aardig zou het
zijn, wanneer diezelfde heeren nog eens den moed
De belastingvoorstellen hebben den eersten ^ie*; teeken des vredes, of die den viezen,
vuurproef doorstaan. Uit de vele besprekingen
in de pers teekenen zich echter over het alge-
meen niet de verschillende politieke partijen af
in dier voege, dat alle liberale organen met de ^e*- zo° maar naar ons toe was komen
voorstellen dweepen, evenmin als alle bladen men.
die deze regeering niet die afgodische vereering j er zwak
toedragen, welke aan dweepzucht denken doet, I
minister Pierson’s kindeke kortweg een mis
baksel noemen. Op deu voorgrond staat dat deftige menschen zijn, die bleeke kinderen heb-
bij alle bladen de groote behoefte aan belas
tingherziening wordt gevoeld. Met den treuri-
gen afloop voor oogen, aan de verschillende
ontwerpen uit het verleden bereid, schijnt de
vrees voor te zitten dat een af brekende critiek
voor het ontwerp noodlottig zou kunnen zijn
en die vrees is niet zonder grond. Wat
zou ons te wachten staan wanneer ook deze
voorstellen niet de aanneming werden waardig
gekeurd? Dat we in de eerste jaren geen
minister zouden krijgen bij wien de moed zijner
overtuiging sterk genoeg zou zijn een nieuwe
poging te wagen, en wie zou dit in de gegeven
omstandigheden niet betreuren? Daarenboven
hebben we reeds zoolang de verzuchting ver
nomen dat er in ons land wel een belasting op
den arbeid, maar niet een op het nietsdoen be
staat, dat we toch waarlijk des zuchtens moede
met een zucht van verlichting zoo gaarne zou
den besluiten nu ons daartoe in dit schepseltje
eindelijk de lang verbeide verlossing wordt ge
boden.
Volmaakt is het ventje niet; integendeel, tal
van gebreken zijn er die hem ontsieren. Voor
eerst kan hij niet op eigen beenen staan en
moet nog een exemplaar, ja twee zelfs, worden
nageboren die hem de noodige zelfstandigheid
zullen geven; ook is het ventje voorstander van
alcoölisme en zal hij ten genoege van koning
alcohol er toe meowerken om de schatkist van
den Staat te helpen vullen en die van den ver
mogende wat minder af te vragen dit maakt
natuurlijk dat het kereltje nog meer moeite
zal hebben om zich op zijn wankele beentjes
staande te houden. Geen enkel blad waarin
niet op deze gevaarlijke borreltaktiek werd ge
wezen met het oog op de tengere gestalte
de zwakke constitutie van dezen telg van
ning-Belasting.
We hadden niet durven onderstellen dat
Pierson zoo’n vurig aanhanger was van de op los.
Schaepman-netjes, of laat ons zeggen van hun -
theorie, dat hij zijn kinderen zelfs zich niet
goed opgevoed kan, denken zonder zoo’n mid
del. We gelooven dan ook dat de minister het
niet zoo erg bedoeld heeft, maar dat hij de
heeren, die over
ging, dat zijn spruit van alle markten thuis is;
dat hij in ieder gezelschap mee kan doen en
dus aller aanneming waardig mag worden ge
keurd. In die beschouwing verschijnt de mi
nister in vrij wat gunstiger licht en maakt hij
meer
ADVERTENT1ËN van 1 tot 4 regels, gewone letter, 40 Cents,
voor eiken regel meer 7 *,2 Cents. Bij abonnement is de prijs
belangrijk lager. Voorwaarden daaromtrent te vernemen bij
den uitgever.
We konden '^ere oplossing van de moeilijkheid, die t n voor
1 l aanne-
i ons van de dagelijksche hinder
nis ontslaat van den dubbelen tydstandaar 1, èn
bovenal het verlies van pl. m. 2‘/2 millioen gul
den ’s jaars zou kunnen veranderen in een jaar-
lijksche besparing van minstens dubbel dat cijfer.
Die oplossing moet deze zijn, dat het kleine
Nederland, hetwelk toevallig juist op de grens
van de West- en Midden-europeesche zóne ge
legen is, ingelijfd worde, niet bij de West-euro-
peesche zóne, waarvan Greenwich op den lengte
graad O het middelpunt is, maar bij de Mid-
den-europeesehe zóne, waarvan de tijd door deu
meridiaan van 15° OL. wordt aangegeven. Het
spoorwegverkeer volgens zóuetijd met geheel
Oost-Europa zou daarmede nog verdere vereen
voudiging ondergaan, aangezien het verschil van
een vol uur, dat met 1 Mei op onze grenzen
naar Duitschland wordt ingevoerd, geheel zou
vervallen, en men van Vlissingen tot aan de
Russische grens slechts één tijd zou kennen.
Het bezwaar hiertegen aan te voeren is, dat
nu eenmaal de zónes volgens de meridianen zijn
vastgesteld en het niet aangaat uitzonderingen
toe te staan op de theoretische eischen van het
stelsel. Maar, zegt de heer Hubrecht, aangezien
de breede Noordzee ons van die naburen scheidt,
zoo wordt geeuerlei belang geschaad, wanneer
te onzen gerieve de uitzondering wordt toege
laten, en het kleine Nederland in de Midden-
Europeesche zóne wordt opgenomen.
Bovendien, men heeft reeds de zóae-grens
hier en daar vervangen door de natuurlijke grens.
Een deel van Noorwegen, van Hannover en van
de Rijnprovincie moesten eigenlijk ook bij do
West-Europeesche zóne gerekend worden en toch
heeft men die wijselijk bij de Midden-Europee-
sche zóne gerekend en Nederland heeft niet een
derde van de grootte dier staten.
De voordeelen zouden wezen, dat we in ste
de van 20 minuten te verliezen, 40 minuten
zouden winnen, ons leven 40 minuten in de
richting van den ochtend verplaatsten. Het is
een vreedzame omwenteling, die hierop neder-
komt dat de geheele Nederlandsche werkdag,
die zich verplaatst heeft in de richting van de
avondschemering, een eindweegs teruggeduwd
wordt naar het morgenlicht.
De heer Ilubrecht hoopt voor zijn plan in
stemming te krijgen en noodigt hen, die met hem
deze meening deelen, daarvan te doen blijken.
sische grenzen geldt. De vraag of onze burger
lijke tijdrekening daarmee in overeenstemming
zal gebracht worden, heeft onze minister be
vestigend beantwoord. De heer Hubrecht
herinnert ain de bezwaren die hiertegen
door prof. d’Anln’n de Biarojill in het
U. D. zijn geopperd. Ons burgerlijk leven zou
20 minuten meer naar den avond worden ver-
j schoven en prof, de Bourouill berekende voor
hadden het product hunner schepping wakker na^e ^.e ja;rrlijksche meerdere uitgave daar-
te schudden en bij voorbeeld de vergaderzaal d°pr0£° H^Xhfi!
binnenleiden op den eigen dag waarin Pierson je overeenstemming
burgerlijken tijd.
Naar zijn meening bestaat er echter een an-
j het internationale spoorwegverkeer veel
tot den smaak der heeren besluiten. Wie weet? !1
We willen er ons evenwel geen illusie van ma- bovenal het verlies
J- x_u:__ J_x t I i i
