1 Ik r i I ri sur er- lusten ook weer bedaard. 1. - waren. letsei ïj issor, voet heid; en 11 ,ar ar or rk ;e r, le •upl illdJ loegl höl •erk- icb Ira et 1 ..A— leen 8rd noo- ving rvat, inde, Jrkeu ,i- u n‘ lad de eze en- k ior- It het iar- ilen ~i on- ud- >ert i >nd I ■er- I liet. I ><•11, I ook I >en en mi I feteul| iedt 1 i v*j da; A I r, uil tl* J ver-" toch van i op hem Jt te fechil- henjf 11 '”'l jok :ix st, als! kolde Is de stem i kan tav ter }n. I r*'J e evenzeer als omtrent de demping van het op» roer; aanvankelijk hadden de oproerige» de over, hand, daar zij er in slaagden de soldaten, die ter bescherming der mijnen waren opgetrokken, door een hagelbui van steenen te verdrijven, Uit Petersburg zijn drie ingenieurs naar het Donetz-basain gezonden, omdat men meent daar een aanzienlijken mineralen rjikdom, in zilver, lood en zink bestaande, ontdekt te hebben. Deze vondst kan, als zij werkelijkheid blijkt, riet en donkergroene bladeren, een witte wa. terlelie geschilderd was. Op de reinwitte bladen schitterden dauwdroppels en de buigzame riet halmen schenen de sluimerende bloem te be> schermen. Een libel zweefde er boven, Tusschen de dekbladen stak een kaartje, waarop gedrukt stond .Graaf Roland Aspern— Hohenwerder4 en daaronder was met potlood geschreven: .Vergoeding voor den gebrokene,4 Die aanduiding was niet noodig geweest; die bloem kon slechts óen haar zenden. Stefanie hield den waaier geopend in de hand en keek er onafgebroken naar, totdat tranen hare oogen verduisterden. .0, gij in ’t wild gegroeide won derbloem fluisterde zij, en een lachje speelde daarbij om hare lippen. Hij moest toch weer vriendelijk aan haar gedacht hebben. En als een ademtocht der lente trilde de warme hoop weer in haar hart. Op Louise’s dringenden raad overwon zij nu ook alle bedenkingen van haar dwazen trots en schreef aan Roland, bedankte hem voor zijn fraai geschenk en gaf haar leedwezen te ken- nen, dat zij hem vóór zjjn vertrek niet meer gezien had, teneinde haar eigen thuiskomst met hem te bespreken, De brief was hartelijk en vrijmoedig, zooals zij vroeger ook wel aan hem geschreven had. Maar toen de brief weg was, bekroop haar eene koortsachtige ongerust» in een loge van den schouwburg. Een jonge luitenant van de ulanen had zich bij hen ge voegd, om gedurende de pauze wat met de dames te praten. .Wij verkeeren heden in een min of meer plechtige stemming/ zeide hij. .Wij hebben namelijk een paar uur geleden, onzen goeden -Vriend Boland naar *t spoor gebracht. Als hij geweten had dat ik van avond nog de eer zou hebben 4 .Hoe nu, vandaag?4 viel Stefanie hem haas tig in de rede. .Ja, van daag, pas twee uren geleden! Hij heeft ons echter beloofd, spoedig terug te zul len komen, ’t Is toch een patente kerelHet was een verlies voor het regiment, toen hij zijn ontslag nam!“ .Gij hebt, dunkt mij, nu toch wel den tijd gehad, u daarover eindelijk eens te troosten zei Stefanie kortaf. Dus zóó lang was hij in hare nabijheid gebleven, zonder haar weder te zien! Inderdaad; zij kon over hem tevre den zijn! Maar die wetenschap bracht haar trots een bloedige wonde toe. Twee dagen waren sedert voorbijgegaan, toen Stefanie over de post een klein pakje ontving, dat zij met nieuwsgierige spanning openmaakte. De inhoud bestond uit een gladden ivoren waai- zou hij haar op nieuw krenken, door geen no titie te nemen van hare toenadering? En eindelijk op zekeren dag werd er gescheld, en wel zoo heftig en snel als waarmee de vluch tige postboden gewoon zijn hun komst aan te kondigen, en er werd een brief binnen gebracht. Vol gespannen verwachting sloeg Stefanie er de oogen op en nu herkende zij de groote zwarte letters, waarmee haar naam op het cou vert geschreven stond. Haastig sprong zij op, nam den brief in ont vang, spoedde zich naar haar kamer, maakte den brief open en las; .Lieve Stefanie, In antwoord op uw vriendelijk schrijven van den 15 dezer, waarvoor ik u wel mijn dank betuig, meld ik u, dat het mij genoe gen doet dat de waaier u nog al beviel. Alhoewel deze slechts eene vergoeding is voor dien welke ik door mijne onhandigheid gebroken heb, zal ik het mij toch tot een eer rekenen, hem zoo nu en dan in uwe hand te zien. U verzoekende mijne beste groeten over te brengen aan uw neef en in ’t bijzon der aan mevrouw uwe geëerde nicht, blijf ik steeds uw zeer toegenegen en onderdanige» R, Graaf Aspern,* Dit was nu waarljjk bijzonder geschikt, om Stefanie’s opgewondenheid dadelijk te verstjk- de Russische schatkist te pas kamen. De nieuwe minister van financiën Witte en zijn collega Ostrowski hebben zich ten stelligs ste verklaard tegen nieuwe, strenge bepalingen, welke tegen de Joden waren voorgenomen, Een wetsontwerp, dat roods in de maak was, is hierop voor onbepaalden tijd ter zijde gelegd, Zoowel zijn vrienden als zijn tegenstanders doet de bijna 83jarige Gladstone verbaasd staan door zijn onuitputtejijke kracht en frisch» heid van geest, Op reis naar het buitengoed van sir Edward Walkin, lid van het Pariemeiit en een der groote mannen op spoorweggebied in Engeland, heeft hij te Carnarvon in Wales een. groote rede gehouden, waarin hij zijn vroegere toezegging omtrent de ge fvensefite opheffing van de staatskerk, waartoe Je meerderheid in Wales niet behoort, handhaafde, Hij verklaarde zich voorstander van volledige gelijkheid voor de wet van iedere belijdenis en eeredjonst, hierbij de hoop nitsprekende een wetsontwerp in die rich ting bij het begin der zitting van 1893 te zul len kunnen indienen, Maar teyens deod hij een dringend beroep op de bevolking om niettemin eenig geduld te oefenen, daar hij onwankelbaar van meening blijft, dat vóór alles zijn lersefie ontwerpen in benandeling moeten komen, ten einde het grootste struikelblok der regeering zoo spoedig mogelijk uit don weg te mimen, Hier mede ijöoft hy de bewering van sommigen ge» logenstrafr, dat hij, eenmaal aan het bewind, de bevrediging van Ierland op de lange baan zou willen schuiven, De grijze premier werd le vendig toegejuichtdg geheeje stad was bavlagd, zelfs de conservatieve club deed daaraan mede, Gladstone zal een nieuwe lijn, door sirRiward naar den top van de .Snowdon4 aangelegd, feestelijk openen. Inmiddels heeft John Morley, de minister voor Ierland, te Dublin een raads vergadering bijgewoond, waarin tot afschaffing van bepalingen, op de lerscfie dw»ngwet ge. grond, besloten is, Dg en, flel- I tra den uit- gezondheidstoestand der troepen loopen de be richten nog al uiteende marschvaardigheid der zgn. .régimenta mixtes4 moet nog al wat te wenschen overlaten. Over ’t geheel is de Fransche pers natuurlijk echter in geestdrift over de uitstekende houding der troepen, hoewel diverse bladen niet schro men met den minister de Freycinet en zelfs met deu heer Carnot in verband met de manoeuvres een loopje te nemen. De minister heeft nam, bij de onlangs gehouden revue bij Chambéry wegens den regen de overjas van zijn ordou- nance-officier aangetrokken. Daarom heeft die officier nu twee overjassen bij zich, zoo wordt verteld, om zijn chef te kunnen beschutten en zelf ook niet al te nat te worden. Daar de heer Carnot evenals een gekroond hoofd bij ma noeuvres en dergelijke plechtigheden komt, stelt weer een ander voor hem over twee jaar bij zijn herkiezing een paard cadeau te geven om dat vorsten gewoonlijk te paard voor de troe pen verschijnen, of wel, indien hij daaraan de voorkeur mocht geven, hem een velocipede aan te bieden. Men ziet dat de grappenmakers zich niet onbetuigd laten. Pe Gaulois brengt weder eens een paar sen- satie-berichten. Volgens het blad zou een aan ’t hof van Rome verbonden diplomaat verzekerd hebben dat tusschen den 20en en den 30 dezer een of- en defensief verbond tusschen Rusland en Frankrijk zou worden onderteekend. De zaak zou tot nu toe vertraagd zijn door den Paus, die tegenover het drievoudig verbond een anderen driebond had willen overstellen, uit Frankrijk, Rusland en Turkije bestaande. Een ander bericht spreekt van een vervroeg de bjjoenroeping der Kamer, waartoe de te Car- maux 1 De berichten uit Hamburg omtrent da cholera luiden wat gunstiger. Volgens een opgave van Donderdag werden van Woensdag tot Donder- dag middag aangetast 283 personen, waarvan 108 stierven, Men schijnt daar nu rond en open met de waarheid voor den dag te komen on dat is ook zeker het beste, Als meu nu weet, dat er dagen zijn geweest met meer dan duizend ziektegevallen en om streeks vijfhonderd gevallen van overlijden, dan moet mou tpch zeggen, dat do kracht der epi demie wel aan ’t afnemen is. En thans begint men met krachtige maatre gelen te nomen om den gezondheidstoestand der stad te verbeteren. De senaat heeft aan do orde gesteld de volgende voorstellen van de .burgerschap4 le instelling eonor gemengde commissie, uit drie leden van den senaat en zes leflep van de burgerschap bestaande, teneinde deu gezond- heidstoestand na te gaan en bepaaldelijk te over wegen; of en boe aan de bevolking gezond drinkwater kan worden verschaft, in afwachting, dat do zandfiltreering gereed komt; ge terstond artesische putten te laten maken, om het geheele gebied der vrije stad van goed water te voorzien, totdat do waterleiding in staat is volkome» onschadelijk water te leveren. gen kunnen geduld worden. In Oostenrijk staan de liberalen en anti-semieten tegenwoordig bijzonder fel tegen over elkander. Te Kirchschlag, niet ver van Weenen, kwam het tot een duchtige kloppartij. Tweo parlementsleden, de hh. Kronawetter en Lueger, waren de wederzijdsche aanvoerders. Het schijnt dat de liberalen ’t veld behielden. Daarna had een vergadering plaats, waar Kro nawetter ’t woord voerde en waar op nieuw groote ruzie ontstond. Eenige dienaren van gen zij. Het gerucht liep, dat de regeering ein delijk afdoende maatregelen tot beteugeling der onlusten nemen zou. Aan de juistheid dezer tijding is men geneigd te twijfelen, waar anderzijds gemeld wordt, dat de ministers van binnenlandsche zaken en open bare werken bij de mijndirectie te Carmaux po gingen doen, om het ontslag van den directeur te verkrijgen, dien de mijnwerkers onder bedrei ging met den dood gedwongen hebben zijn aan vraag om ontslag in te zenden. De directie weigert echter volstandig aan dien ministeriee- len drang toe te geven. De Fransche en Russische pers zal vermoede lijk met eenige voldoening kennis nemen van een polemiek, die op niet zeer vriendelijken toon •in het Berl. Tagebl. tegen de Pester Lloyd ge opend is ter zake der Duitsche militaire wet geving. Voor de boosheid van het Berlijnsohe blad is inderdaad eenige grond. Het Hongaar- sche blad is namelijk met de bewering voorden dag gekomen, dat Frankrijk en Rusland thans ongeveer een millioen soldaten meer in ’t veld kunnen brengen dan het drievoudig verbond en knoopt hieraan de opmerking vast, dat Duitsch- land nu door de ontworpen reorganisatie dat tekort maar moet aanvullen. Die vreemde lo gica ergert natuurlijk de Berlijnsohe zuster, want als er versterking noodig is, dan zou Oostenrij k- Hongarije veel eerder daartoe verplicht zijn dan Duitschland, welks leger, het bevolkingscijfer in aanmerking genomen, vrij wat talrijker is dan het Oostenrij ksche-Hongaarsche. Dat thema wordt op scherpen toon uitgewerkt. Duitsch land wil zelfstandig over zijn legerorganisatie beslissen en men behoort in Oostenrijk den balk in eigen oog op te merken alvorens zich over •^z||^-den splinter in dat van deu bondgenoot druk te maken. Trouwens wordt die grootere sterkte der Franschen en Russen niet toegegeven. De wederzijdsche becijferingen zijn zeer moeilijk en onvolledig, maar zullen zeker niet boven 1 millioen ten gunste van Franknjk-Rusland ko men. V erder komen eenige financieele beschou wingen: .zoo men aan Duitschland jaarlijks een last van 80 a 100 millioen mark meer zou wil- Jen opleggen, dan is dit eenvoudig onbetaalbaar. Wat de bevolking van Oostenrijk-Hongarije aangaat, zou een vermeerdering der legersterkte aldaar met */j millioen man zeer wel mogelijk zijn. Kun of wil men dat aldaar niet betalen, dan bedankt Duitschland er toch voor de te brengen offers te dragenop die manier zou het drievoudig verbond tot een ondrageljjken last worden.4 Men ziet, ah de broeders aldus tegen elkaar te keer gaan, dan is het bondgenootschap niet on voorwaardelijk krachtig. De heer Carnot zou gister naar de groote ma noeuvres in Poitou vertrekken, waar heden de groote revue plaats heeft. De minister van oor log is reeds te Montmorillon aangekomen. Woensdagmorgen moesten de beide manoeuwee lende legerkorpsen handgemeen worden. De regen viel echter in stroomen, zoodat volgens een telegram groote vertraging te vreezen was. Natuurlijk komen Fransche bladen, zelfs de be- ■^M^^zadigde Temps, met verhalen van talrijke Duit sche spionnen voor den dag; te Bayon zouden Duitsche officieren zjjn opgemerkt. Die ver halen zullen wel verzonnen zijn, daar de Duit- sche regeering geen verloven naar Frankrijk aan officieren verleent dan in zeer bijzondere gevallen of op oflicieele uitnoodiging. Over den 'tallen tot plicht maakte om zich bij dia be« toogingen niet door geweld der politie te laten weerhouden, De Genueesohe feesten zijn ten einde en het schijnt dut er geen wanklanken zijn ge hoord, Het koninklijk bezoek aan de buiten» landsche eskaders is Maandag met oflicieele praal volbracht en, al meenon sommigen in de tusschen Umberto en den Franschen admiraal gewisselde woorden zekere stijfheid op te mer ken, toch schijnt de totaal-indruk bepaald gun stig, omdat de vorstelijke hoffelijkheid in allen deele hoogst correct was en de bevolking door haar harteljjkö begroeting aan de ontvangst ze kere warmte schonk, die aan het oflicieele ont haal wellicht ontbrak. Zoo boden democrati sche vereenigingen aan Rieunier een adres aan, waarin onder herinnering der roemrijke ge beurtenissen van 1859 aan de Fransche vlag hulde gebracht werd, De aanblik der haven met haar tallooze vaartuigen, versierd met het dundoek van bijna alle natiën, moet bij de rondvaart des koniugs weder tooverachtig schoon zijn geweest. Na zijn bezoek aan de Formi dable vereerde Umberto het Spaanse he admi raalschip met zjjn tegenwoordigheid. Het is natuurlijk onmogelijk en bovendien overbodig de vele feesten in de oude Dogenstad te memo- ren, het is echter geoorloofd het bericht van een der buitenlandsche bladen te releveeren, dat van al de vreemde bezoekers alleen het Nederlandsohe état-major van de Jan Willem Friss een thé dansant aan boord gegeven heeft, waar de bloem der Genueesche samenleving verschenen is. Des avonds was de geheele haven glansrijk verlicht, het koninklijk paar genoot het schouw- vertoevende afgevaardigden het initiatief spel uit een paviljoen, aan het uiteinde van den zouden nemen. Aldaar zijn acht Kamerleden havendam opgericht, Het eleotrisch licht van aangekomen. De rust is er tot nu toe bewaard, de pantsarschepen overgoot de uitgestrekte wa» maar de spanning is dreigend. In de noorde- tervlakte met een vloed van stralen, die den lijke departementen zjjn voor’t oogenblik de on- j nacht in dag herschiepen. Dinsdag werd de lusten ook weer bedaard. Te Lens heeft een j groote machinefabriek van Ansaldo en de Li’ werkliedenvergadering een motie aangenomen, gurische suikerraffinaderij bezocht, waar de werk» waarbij de directies van alle Fransche steenko- lieden door den koning werden toegesproken, lenmjjnen worden uitgenoodigd alle vreemde Vervolgens had het aangekondigde feest op het -i,u„a™ -„nia tFran- Fransche admiraalschip plaats, waartoe volgens sche, die zulks wenschen, op nieuw in dienst het Berl. Tagebl. 2500 uituoodigingen gedaan nomnn I’l'ti rtor '/riinltnn dnni- lion lanrrc». Waren. •- I Op nieuw hebben in het Russisch gouver- logsmaterieel te beschouwen zijn en geen vreem- nement Jekaterinoslaw zeer ernstige ongeregeld» delingen bij de exploitatie van oorlogsinrichtin- i heden plaats gevonden als gevolg der aflertreu- I rigste tijdsomstandigheden. Een verlaging van de loonen, die eenerzjjds misschien onvermijdelijk maar anderzijds bij de diepe ellende der arme bevolking dubbel zwaar vallen moest, heeft aan leiding tot een oproer gegeven, waarbij, volgens de berichten, in eenige dorpen 180 huizen, 12 herbergen, 6 magazijnen en eenJoodsche kerk verwoest zjjn. De aangeriehte schade wordt op 1 millioen roebel geschat. In de administratie gebouwen eener mjjn-onderneming is alles kort en klein geslagen. Wat de dooden en gewonden het kamerlid Troll sloegen met stokken om zich j betreft ontbreken nog de noodige inlichtingen, heen, zoodat menigeen letsel bekwameindelijk - L3~ J-1-V i maakten de gendarmes aan het schandaal een eind. Te Weenen is een zeer onrustige werklieden vergadering gehouden om te protesteeren tegen de vertraging in de uitvoering der groote stads werken. Men besloot een deputatie aan den Keizer te zenden en voorts door botoogingen op straat de overheid tot werkzaamheid te dwin gen. Zeer toegejuicht werd een spreker, die om haar hart vastzette. Zóo had hij ook aap een koopman kunnen schrijven; hij had zelfs zjjn voornaam niet genoemd, waaronder zjj hem alleen kende, Toornig kneep zjj het velletje papier in elkaar, Het deed haar bijna genoe gen, dut zijn mooje naam er niet op stond. Wat ging ,R, Graaf Aspern4 haar aan? Dat was Roland niet! En een onuitsprekelijk verlangen maakte zich van haar meester, den werkeljjken Roland weer te zien, dip zoo geheel anders was als deze brief; zij» stem te booten, wier kJank een veel dieper en warmer uitdrukking had, als hjj baar toesprak, en de» vasten druk zjjner hanfl te voelen e» hem lachende in de» blik zijner oogen te zien, Zjj wilde spoedig naar h»is te- rugkeeren, zoo spoedig mogelijk, Wat fiield haar hier dan ook nog langer in de» vreemde Later zocht zij Louise op en overhandigde haar lachende den verfrommelden brief. „Zie daar, lees nu eens de liefdevolle uitingen yan zijn hart,4 Louise trok de wenkbrauwen samen, terwijl zjj haastig kennis nam va» den inhoud, „Dat’s meer consequent als aangenaam 1* zeide zjj, ,Gjj schijnt fiem aan zijn kwetsbare plek getroffen te hebben, e» die beeft bü de germaanscho belden niet, zooals bij den Griek Achilles, aan den biel, maar altjjd veel djebter bij de hartstreek gezeten,'4 J' l »rdde i M zij^ werklieden ouverwjjld te ontslaan on te nemen. Een der gronden, door hen aange voerd, is dat steenkolen in oorlogstijd als oor- ei i i t 1 1 I r 3 1 u<^ i •nj hu oli men naar fijne T- k- ?w- 9 e

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Sneeker Nieuwsblad nl | 1892 | | pagina 3