I
i- ‘ll'l
1'
a I
t -g - I
F 1
iweer I
Ir te l
brden I
rende I
over
I
ir
I
il ui
heeft. Daartegenover vraagt hij van de republi- woonlijk zeer hartelijk.
eidei
ighei
prefecten. Deze vrijheid der gemeenten zou hij
BUITENLAND.
knoopte zijn
1
1
en Roland
op,
at.
ig.
roor
■rno-
ic li
llik.
ider-
i die
r de
men
ge
erk
rhei
ir zi
op'
een sigaar
bekleeden
ng
m-
oor
ing
iba-
en
Ier-
g is.
De rechtbank te Heerenveen heeft T. Nawijn
veroordeeld tot f50 boete, subsidiair 20 dagen
gevangenisstraf.
e
d
nder
o ge
ik
it
w
den
ter-
a
jrf:
o;
)e-
derei
jke
O
pon-ü
ihts,
aar- I
irte,
ng;
;aar
r: a
ild-
ig
•ru
ng
iet
;htte
/rbij,
9 g«-
luut^
t zuster tot
tion aldaar, is door de rechtbank van alle rechts
vervolging ontslagen.
laf-
het
van- - van kermisvreugd
mij in eene
Maar ik zal
Is
d
j-
il
Den burgemeester van
Weeneti sprak hij zijne vreugde uit, dat de
cholera tot nu toe de schoone Donaustad had
der magistratuur en der school herstellen zullen. gespaard; ook te Berlijn was de gezondheids
toestand, naar hij zeide, gunstig. Opgemerkt
.1 - l 1 1 r» rra nr»
vorig bezoek werd voorbijgegaan,
Te Vianen hebben Zondagavond, bij gemis
ymi ii.ui£uiovicu^d, ergerlijke straattooneelen
plaats gehad, zooals het inwerpen van glasrui
ten, enz. De burgemeester werd beleedigd.
Artilleristen waren noodig om de orde te her
stellen. Verschillende personen werden gewond.
u niet, loop dau naar den duivel!"
(Wordt vervolgd.)
1 -
•t
1,
na.
En 1
Klaar j
deu
fel uk j
enen. I
telen,
p aan!
Rarbij
r-
1
- I
r- i. I
lp dl
I? d. I
,-|
Mag men gelooven wat uit Antwerpen aan
de Indép. wordt geschreven, dau heeft men al
daar een echte Rembrandt gevonden: de be
kende voorstelling van Abraham, Hagar weg
zendende. Het zou het origineel zijn van het
werk ’t welk men in de Pinacotheek te Mün
chen vindt. De correspondent deelt intusschen
het bericht onder voorbehoud mede.
Het bericht, dat het vergaderlokaal der soci-
aal-democraten in de Delftschestraat te Rotter
dam zou ontruimd worden, is naar men aan
de N. R. Ct. mededeelt onjuist.
Van de Urker schuit U. K. 152, in het be
gin der vorige week ter visscherij uitgevaren,
is, naar aan eenige bladen wordt gemeld, se
dert niets vernomen. Men vreest dat zij in
den stormachtigen nacht van Donderdag op
Vrijdag op de Noordzee met man en muis is
vergaan.
Een persoon, die door den kantonrechter te
Middelburg 'werd veroordeeld wegens het loo-
pen zonder kaartje op het perron van het sta-
OVERZICHT.
Het laat zich voortdurend donkerder aanzien
voor de monarchaleninFrankrijk. Aanhou
dend verliezen zij aanhangers, wier steun onwan
kelbaar scheen; onlangs meldden wij het ont
slag, door den markies de Breteuil genomen, nu
ontvalt hun weder een hunner veeljarige en
hunner beste leiders. De baron de Mackau,
president der vereenigde royalistische groepen,
heeft voor zijn kiezers een rede gehouden en
hun zijn overgang tot de republiek medegedeeld.
Als redenen geeft hij op, dat hij zich naar den
verklaarden wil des lands voegt, omdat het land
staatkundige bestendigheid verlangt en noodig
keinsche leiders, dat zij de persoonlijke vrijhe
den, de onafhankelijkheid van het geweten, die
De rangeermeester Smeets, van de spoorweg
maatschappij Grand Central Beige is Maandag
te Maastricht onder een trein geraakt en op de
plaats doodgebleven. Hij laat een vrouw met
acht kinderen na.
heids
■al j
•vot f
ilieri
Rolands kamer, met de krant en
heel gemakkelijk in den zacht
leunstoel te wachten.
Eindelijk trad Roland binnen. Hij kwam
zoo pas doornat en vermoeid van een snellen
eenzamen rit thuis en was er juist niet bijzon
der meê in zijn schik, zijn gast daar in zijn
Maandag was het de jaardag van Parnell’s
overlijden, den man die door zijn strijd voor de
rechten van Ierland, ondanks persoonlijke af
dwalingen, een groote plaats veroverd heeft in
’t hart van zijn volk. Een grootsche demonstra
tie vond bij zijn graf plaats, men schat de volks
menigte op honderdduizenden bj deze plech
tigheid. Keely hield bij de zerk een rede, waar
in hij verklaarde, dat alleen volkomen nationa
le zelfstandigheid in staat was om Ierland te
bevredigen. Wie met Engeland hand in hand
wilde gaan, was een landverrader. In de op
winding der Parnellistische leiders ligt een groot
gevaar voor Gladstone’s streven naar bevredi
ging. Intusschen pogen de minister John Mor
ley en de nieuwe vice-koning van Ierland, lord
Houghton, ijverig de gemoederen te winnen.
Deze laatste weigerde een adres van do Dublin-
sche kamer van koophandel aan te nemen, om
dat daarin met ’t oog op de handelsbelangen de
voortduring eener ongeschonden vereeniging met
Engeland werd aangeprezen. Deze weigering
heeft aan de nationalisten natuurlijk groote vol
doening verschaft en bezorgde den onderkoning,
toen hij des avonds in den schouwburg ver
scheen, een luide ovatie. Van meer belang is
echter het besluit van den minister Morley, om,
ondanks zijn overstelpende bezigheden, zelf aan
het noorden en westen van Ierland een bezoek
te brengen, ten einde den zeer onguustigen toe
stand aldaar door eigen aanschouwen te leeren
kennen. De landbouwende bevolking bouwt op
dit plan groote verwachtingen.
Uit Servië komen steeds ongunstige berich
ten. Men weet welke opwinding het besluit
van den liberalen regent Ristitsch tot ontslag
van het radicale kabinet daar te lande hoeft
verwekt, dewijl de radicale partij in het parle
ment overwegend is. Volgens de N. Freie Presse
zou op den liberalen minister Paschitch onlangs
in een kiezersvergadering een revolverschot zijn
gelost. De minister bleef intusschen ongedeerd.
Van officieele zijde wordt deze aanslag geloo
chend, maar niettemin kan het feit toch wel
waar zijn. Dat er groote opwinding en verbit
tering tusschen liberalen en radicalen bestaat
en de positie van het kabinet en zelfs vau het
regentschap wankelend is, is wel zeker.
Naarmate de Italiaanse he parlements
verkiezingen naderen, worden de financieele be
schouwingen van den minister Grimaldi roos
kleuriger. Hij heeft nog wel niet op kies ver
gaderingen van een aanstaand batig slot gespro
ken, maar inderdaad zou men daaraan haast gaan
denken, als men nu en dan verklaringen leest,
die van een hersteld evenwicht zonder nieuwe
leeningen spreken, terwijl wel belastinghervor
ming wordt aangekondigd, maar zonder druk
kende verhoogingen. Nu moet werkelijk op
dit gebied in Italië nog een groot veld braak
liggen; o. a. heeft men aldaar nog het verouderd
ver- 1
de J
I
ven
U.. h..
ndienl
n b..l
lil
mij-zelf daardoor de folteringen der hel op den hals
te halen. Waanzin, eene onbegrijpelijke dwaas
heid I Maar Stefanie is neerslachtig en kwijnt weg
van verdriet, misschien wel omdat zij meent
dat hier een hinderpaal zijn zou? Zij zal
geen hinderpalen ontmoeten, zij zal gelukkig
wordenMet een haastige beweging rees hij op.
„Ook deze vraag kan ik tot uwe tevreden
heid beantwoorden. Over eenige duizende gul
dens jaarlijks zal zij wel te beschikken heb
ben. Hoeveel, dat behoeft gij eerst te weten
zoodra die vraag u werkelijk aangaat."
„Eenige duizende guldensriep Felix uit,
„en daarbij zoo’n allerliefste vrouw, „wat kan
een menseb meer verlangenAspern, gij hebt
mij in dit oogenblik tot eeuwige dankbaarheid
verplicht. Ik ben de gelukkigste van alle ster
velingen!"
Roland was opgestaan en trad thans met een
korte beweging naar Winterfeld toe. Zijn blik
was somber, zijn houding bijna dreigend.
„Ja, dat kan ik mij van u begrijpen, Win
terfeld! En ’tis niet üw levensgeluk, dat mij
tot nadenken stemt, maar dat van een ander,
’t welk ik thans op het punt sta, aan uwe hand
toe te vertrouwen."
Winterfeld keek verbaasd
vervolgde: „Mejuffrouw von
mij zeer na; ik ben door haar stervenden va-
Naar de Haarl. Ct. verneemt, bestaat het voor
val nemen de ingezetenen van Haarlem eerlang in
de gelegenheid te stellen hunne woningen te ver
lichten met electrisch licht, volgens een nieuw
L systeem, en wel zonder machines of accumula-
rustig vertrek aan te treffen. Achteloos wierp
hij zich in een stoel neder en
warme huisjas dicht.
„Waarmee kan ik u dienen
„Mijn waarde Roland, gij ziet
onbeschrijfelijke opgewondenheid,
het kort maken. In éen woord geef mij uwe
vrouw."
- „Mijne zuster!"
„Ja, uwe zuster, waarde, beste Roland, me
juffrouw Stefanie von DornbergIk bemin dit
bekoorlijk meisje en kan buiten haar niet le
ven Mijne bedoelingen zult gij misschien
reeds lang geraden hebben en het oogenblik
der beslissing is thans gekomen."
J „Hm!" Roland keek met gefronsd voor
hoofd voor zich terwijl zijn vingers aan zijn
langen knevel trokken. „Hebt gij dan al met
juffrouw von Dornberg gesproken?"
„Neen, ik weet nog niet bepaald, dat
wil zeggen, ik wilde zeggen, ik moest eerst
zeker zijn van de hooge toestemming van haar
voogd, alvorens ik officieele stappen durfde
wagen. Toch meen ik gerechtigd te zijn, de
beste verwachtingen te koesteren: de vele on
dubbelzinnige bewijzen van gnnst de bijzon
bediening iets te doen of na te laten
2°. die eene gift aanneemt, wetende dat zij
hem gedaan wordt ten gevolge of naar aanlei
ding van hetgeen door hem, in strijd met zijn
plicht, in zijne bediening is gedaan of nage
laten."
't Hand, meldtEr zijn valsche bankbiljet
ten in omloop. In den avond van 23 Septem
ber kwam een vreemdeling te Lutjebroek,
waar hij bij verscheidene personen een biljet
van f100 poogde ingewisseld te krijgen. Ten
slotte gelukte dit, waarna al spoedig bleek, dat
het biljet valsch was. De vreemdeling had bij
de ontdekking reeds, in gezelschap van een an
deren man, die een pet droeg, het dorp verla
ten, Thans zijn twee inwoners van Enkhuizen,
igen k, als verdacht van die inwisseling, gevangen ge
nomen. In een voorloopig verhoor hebben zij
reeds bekend.
ntrar XIV. Wettelijke regeling van het landbouw-
credietopheffing van het heerlijk jachtrecht
doen verbetering der rechtsverhouding tusschen eige
naar en gebruiker van het landherziening
der wetgeving op den grondeigendom en op
het notariaat.
XV. Ontwikkeling van zelfbestuur en volle
dige toepassing van het stelsel van vrijen ar
beid in Nederlandsch-Indië.
Scheiding der financiën van het moederland
en de koloniën.
toren. Hoe ’t zal gaan, meldt het blad niet.
De arrondissements-rechtbank te Groningen
deed eergisteren uitspraak in de zaak van den
commissaris en den hoofdinspecteur van politie
aldaar, die, zooals men weet, beschuldigd wer
den dat zij zich de handen hebben laten stop
pen door kermisreizigers en anderen om hun
een goede plaats op de kermis of kleine voor-
deeleu, wat de plaatsing der kramen betreft, te
verschaffen.
Beide zijn vrijgesproken.
Uit de overwegingen van het vonnis door de
Groninger bladen medegedeeld, is echter af te
leiden dat de vrijspraak is gevolgd omdat
de beklaagden zich aan erger misdrijf hebben
schuldig gemaakt dan bij de dagvaarding was
gesteld.
De rechtbank overwoog in haar uitvoerige
vonnissen o. a.dat van het aannemen van
enkele giften het wettig en overtuigend bewijs
was geleverd, ’t welk bij dagvaarding beklaag
den ten laste was gelegd, te wetendat zij gif
ten aannamen, wetende dat deze giften door
die kermisreizigers gegeven werden met de be
doeling hen te bewegen om, zonder daardoor
in strijd met hun plicht te handelen, in hun
bediening iets te doen; dat door beklaagden
echter wel in strijd met hun plicht gehandeld
werd; dat dus een der elementen van het bij
artikel 362 W. v. S. bedoelde misdrijf ontbrak,
weshalve beklaagden moesten worden vrijge
sproken.
Hierbij kan in herinnering worden gebracht
dat, terwijl art. 352 W. v. S. een gevangenis
straf van ten hoogste 3 maanden of geldboete
van ten hoogste f300 stelt, art. 362 veel stren
ger straf bedreigt. Het luidt aldus:
„Met gevangenisstraf van ten hoogste vier
jaren wordt gestraft de ambtenaar:
ln. die een gift of belofte aanneemt, weten- t-
de dat zij hem gedaan wordt teneinde hem te j meenten en met de leiders Baudin
bewegen om, in strijd met zijn plicht, in zijne i Quercy beraadslaagd,
Baudin rechtstreeks aan den president-minister
Loubet om tegen den maatregel te protestee-
ren. Volgens hem moest men er een uittarting
in zien, te meer daar de werkstaking in een
kalme phase heet te verkeeren. Dinsdag is te
Parijs kabinetsraad onder presidium van Car
not gehouden; van het nemen van een besluit
blijkt echter nog niets. Wel moet de heer
Loubet gewezen hebben op de mogelijkheid
dat het verbod conflicten zou uitlokken en dat
het vrije verkeer op straat stoornis ondervin
den zou. Alsof niet juist uit de betoogingen
te Carmaux reeds weken lang stoornis ont
staan ware! De zwakheid der regeering te
genover de radicale groep der Kamer grenst
aan ’t ongelooflijke.
Nu de Duitsche keizer wederom te Wee
nen vertoeft, heeft natuurlijk een deel der Oos-
tenrijksche, vooral der officieuse pers weder
warme welkomst-artikels ten beste gegeven,
waarbij de verheerlijking van Wilhelm II als
voorstander en beschermer van den vrede, zoo
als gewoonlijk, den grondtoon vormt. Aan fraaie
woorden is hierbij natuurlijk geen gebrek; zoo
wordt den keizer o. m. een geniale geest, die
Europa tot bewondering stemt (sictoegeschre
ven. De ontvangst, die hij van keizer Frans Jozef
en ook van de Weeners genoot, was als ge-
zoudt achten. Gij zijt een goedaardige, ver
standige man en zult uwe vrouw niet, zooals
men dan wel eens zegt, slecht behandelen. Toch
vertrouw ik u in dat opzicht niet geheel on
voorwaardelijk." Vast en zwaar lei hij zijn
hand op den schouder van den andere. „Let
dus wel op: zoodra ik zie dat gij Stefanie on
gelukkig maakt, ’t zij door veronachtzaming,
door ontrouw of welk ander vergrijp dan ook,
dan sterft gij door mijn hand! God in
den hemel hoort mijne woorden, die ik als een
eed beschouw! Denk dus niet dat het maar
een los gezegde is; het zou God verzoeken zijn,
als gij de ernstige bedoeling daarvan op de
proef zoudt willen stellen!"
Met een gevoel van huivering schudde Felix
zijn hand van zich af.
„Zijt gij dol geworden, Roland? Ik zou dus
trouwen gaan met het vooruitzicht, dadelijk
een voogd en opzichter meê te krijgen in mijn
nieuwe huishouding; iemand die, als het vroe
gere veemgericht, de vierschaar over mij span
nen zou? Ik zou u wel willen verzoeken, den
stand van zaken wat nader te overwegen, en
verwacht dat gij daarna uwe zonderlinge uit
drukkingen wel terug zult nemen."
Roland nam hem van het hoofd tot de voe-
Dornberg staat ten op.
„Gij vergist u, mijn waarde! Nog ben ik ’t,
der verantwoordelijk gesteld voor haar wel en die hier voorwaarden te stellen heeftbevallen
wee en zal niet ophouden, daarover te waken, deze
met meer zorg, als gij misschien wel mogelijk l
dere vriendelijkheid"
Roland maakte eene onrustige beweging.
„Reeds genoeg! Me dunkt wij kunnen de
zaak zoo kort mogelijk afdoen. Ik begreep
inderdaad het doel, dat u naar hier voerde, en
vond mij niet gerechtigd, u reeds vooruit af te
wijzen." Onder een aanval van bitteren humor
begon hij plotseling te lachen. „Ik heb wel
is waar nooit met u gedweept, en daarom is
het mij bepaald onbegrijpelijk, hoe men met u
kan trouwen."
„Ik moet u toch wel dringend verzoeken
„Intusschen ken ik u als een doodgoede,
fatsoenlijke kerel, en dat’s iets wat met meer
nadruk voor u spreekt, als mijn persoonlijke
sympathie of antipathie. Juffrouw von Dorn
berg is dientengevolge vrij in hare beslissing.
Zijt gij in staat hare toegenegenheid te win
nen, dan staat u niets in den weg."
„Dank, Aspern, dank! Afgescheiden van de
minder welwillende uitdrukkingen, welke er in
voorkwamen, heeft uw toespraak mij uitermate
gelukkig gemaakt. Maar nu een andere vraag.
Naar ik meen zijt gij omtrent mijn finantiëele
positie tamelijk wel op de hoogte en zult gij
dus weten, dat ik als vrijgezel met mijn inko
men behoorlijk kan rondkomen, maar in geen
geval eene vrouw zonder vermogen huwen kan.
Hoe staat het met dit punt?"
Roland zat met de hand aan ’t hoofd, zoodat
zijn gelaat geheel in de schaduw viel. „God
in den hemel, nu ga ik een leugen vertellen,
mij verplichten tot offers in geld en goed, om
Volgens hem kunnen die vrijheden slechts ver- I
kregen worden, als de gemeenten van de over- werd, d it de minister-president graaf Taaffe,
macht van den staat worden verlost, zood.it zij die bij een vorig bezoek werd voorbijgegaan,
over haar eigen aangelegenheden kunnen beslis- nu met groote onderscheiding bejegend werd
sen, zooals de aanstelling van leeraars, de op- en uit Wilhelm’s handen het kruis van den
richting van scholen, de verzorging der armen Zwarten Arend, de hoogste Pruisische orde,
enz., die nu nog bijna geheel in handen zijn der j ontving.
als strijdvraag bij de aanstaande verkiezingen
willen doen beslechten,
Of bij ’t meer en meer optreden van socialis
ten in de gemeenteraden van die vrijheid op een’
den baron welgevallige wijze zou worden gebruik
gemaakt, laten wij in ’t midden.
In Carmaux is Maandag met de verdeeling der
bij het werkstakingscoinité ingekomen onder-
standsgelden begonnen. Baudin heeft medege
deeld, dat hij over eenige dagen naar Parijs moet
om in de Kamer te interpelleeren en dat hij
een formeel mandaat verlangt, om de eischen der
werkstakers te kunnen verdedigen. Maandag be
loofde Due Quercy, dat aan de Kamer zeer be
langrijke mededeelingen zouden gedaan worden,
waarover hij op ’t oogenblik zich met nader
mocht uitlaten. Men zegt, dat de radicale af
gevaardigden een voorstel zullen doen, om een
crediet van een half millioen tot ondersteuning
der grevisten te verleenen. Natuurlijk dat door
deze invloeden aan geen toenadering te denken
valt. Zelfs is te Carmaux nog een nieuwe,
werkstaking begonnen, 150 wevers uit de weve
rij van Couchiez hebben den arbeid nedergelegd.
De prefect van Tarn heeft bevolen, dat geen
betoogingen op straat aldaar en in den omtrek
meer mogen plaats vinden, maar ’t schijnt twij
felachtig, of hij dit verbod wel zal kunnen
handhaven. Onverwijld heeft het werkstakings-
comité met de maires der vier betrokken ge-
i en Due
Dientengevolge seinde
ver-l
11 I
n
1-
>ii
id I
as s I
et i I
in -
'IS I
r- ir I
t, tsl
1- III
ts I
lel
it u.|
r- ?"l
r- >P|
Ie k-l
r- I
le en!
ft “i-
|- Ji-
a- “'i,
p ik.
j,r net
l|
