nam
r
i aan ’t han
It hemhei
BUITENLAND.
Zij verbeeldde zich het luid
ewt on-
pin hem zou
positie maar
r zoodra
ig in het
weer by
ng;
naar
wu
'erguld-
geluk, een I
insehen zijn I
de professor I
i die Trap- I
<je spottend. I
•ite genoeg
m, als hij
j stond teB
f teekenen
hij maar
hij in zijne
jogst merk-
Te Bolsward had Dinsdag een hardrijderij
van mannen plaats, waaraan door 26 rijders
werd deelgenomen. Onder dezen waren beroem
de hardrijders uit de noordelijke provinciën.
De prijs, f 100, werd gewonnen door Gr. Entjes
uit Slochteren (Groningen); de le premie, f40,
door W. Veldstra uit Oudkerk (Friesland), de
2e premie door B. Dekker uit Zwolle.
ij mij ver-
p juten."
hij in het
g mijn laar-
4i bescheiden j
ne persoon- I
Ie huishoud- I
dat kleppert j
>t den avond I
jn studeer- I
lat hij niets
“.■hts open,
ik hem ook I
trok ver-"^
kan toch I
Lelijke van I
Ikleuren op I
at bij hem I
Iets niet te I
uw schil-
s ik henï I
tin en hij
lenis ook
ok niet, als B
i wel wat I
menpoetser j
A. liefhebbersle prijs zilv. med., 2e pr. zilv.
med., 3e pr. br. med., 4e pr. br. med. Afdee-
ling B. rijders van beroep: le prijs f25, 2e
pr. f 10, 3e. pr. f 5.
III. Intern, wedstrijd voor rijders van be
roep. Afstand 2500 meters, le prijs f 400, 2e
pr. f 200, 3e. pr. f 60, 4e pr. f 30.
IV. Meesterschap van Nederland (nationaal).
Afstand 1500 meters, le prijs gouden med., 2e
pr. zilv. med., 3e pr. br. med.
Den 13 en 14 Januari zal de Amsterdamsche
Ijsclub haar wedstrijd houden.
De predikant der Herv. gem. te Stiens
zal in het vervolg, na afloop der godsdienst
oefening, gelegenheid geven tot debat. De woord
voerders der volkspartij hebben besloten van
deze gelegenheid gebruik te maken.
SNEEK, 30 Dcc.
Gedurende 1892 zijn aan de Veemarkt al
hier aangevoerd: 827 paarden, 16138 koeien,
560 stieren, 8999 kalveren, 2759 varkens, 5630
biggen en 31643 schapen en lammeren; alzoo
66556 stuks te zamen.
Aan marktgeld werd f4715.65 ontvangen.
t De Officier van Justitie te Leeuwarden
heeft appèl aangeteekend tegen de uitspraak
van de Rechtbank aldaar, waarbij II. Poutsma
en zes anderen vrijgesproken zijn van ’t hun
ten laste gelegde in den avond van 18 Sept. jl.
OVERZICHT.
De Fransche Kamer heeft Zaterdag haar
werkzaamheden eenigen tijd opgeschort. Het
woord werkzaamheden is eigenlijk slecht geko
zen, want er is in den laatsten tijd feitelijk nigw
gedaan en de geheele najaarszitting is zoo goed
als onvruchtbaar geweest. Zelfs de begrooting
is niet afgedaan. Men heeft met allerlei inter
pellaties den tijd zoek gebracht; toen kwam de
zaak Carmaux; daarna de val van’t ministerie-
Loubet en eindelijk de fatale Panama-historie.
Om de kroon te zetten op deze noodlottige zit
tingen is Zaterdag het Fransch-Zwitsersche han-
delstractaat met 338 tegen 193 stemmen verwor
pen, zoodat men bij al het minder opwekkende
van den algemeenen toestand, nu nog een ta-
riefoorlog krijgt tusschen Frankrijk en Zwit
serland.
Terwijl men zich voor ’t oogenblik verheugt
dat de politiek een wijl tot zwijgen is gebracht
de kraampjes die op ’teind des jaars langs
de Parijsche boulevards verrijzen en de nade
rende nieuwjaarsdrukte, „la trève des confi-
seurs" zooals men zegt, dringen de staatkunde
tijdelijk naar den achtergrond heffen toch de
meeste Parijsche bladen jammerklachten aan
over de mislukking der Fransch-Zwitsersche
handelsovereenkomst. De Kamer heeft door
baar zuiver negatief votum (zij weigerde een
voudig de artikelen van het verdrag in behan
deling te nemen) haar toch reeds zoo deerlijk
geschokt gezag nog dieper doen dalen. De Zwit-
sersche bladen voeren een zeer bittere taal te
gen ’t naburige groote land, dat door zijn be
krompen handelspolitiek eeuwenoude betrekkin
gen verstoort. Van 1 Januari af zal Frankrijk
zijn maximum-tarief aan de Zwitsersehe waren
opleggen; dit komt feitelijk bijna overeen met
een sluiting der grenzen. Zwitserland zal zijn
algemeen tarief toepassen, maar het regent reeds
adressen van industrieelen om de rechten voor
Fransche waren nog te verhoogen. Eu dit ver
lies is ook voor het groote Frankrijk niet ge
ring te achten, als men nagaat, dat de Fran
sche invoer een waarde van ongeveer 240 mil-
te dat zijl
jd omkeek
Er lag iets aanstekelijks in zijne overtuiging.
Kon hij niet gelijk hebben Was hem wel
ooit in zijn leven iets tegengeloopen Men
kon er hem geen verwijt van maken, als hij
zich niet, zooals andere menschen, inspande
om iets te bereiken, de hemel overlaadde hem
immers steeds met „goede gaven,evenals haar,
rijks te vragen.
Gedurende de laatste dagen had hij in ’t ge
heel niet meer gedacht aan het meisje dat in
’t eerst zoo’n grooten indruk op hem gemaakt
had. Nu stond zij weer voor hem, en het on
prettig gevoel rees bij hem op, alsof hij haar
niet goed behandeld had.
„Dat’s mijn dwaze pedanterie/ zeide hij zich
zelf berispende, „die mij elk genot verbittert.
Omdat nu eenmaal de gedachte bij mij oprees,
dat Dora Forster heel goed bij mij passen zou,
voel ik mij verontrust in mijn besluit, gelukkig
te worden. En ik vergeet daarbij geheel, dat
het volstrekt nog geen uitgemaakte zaak was,
of zij mij wel had willen hebben."
En toch zei zijn instinct hem dat hij ongelijk
hadja, nog meer, hij kreeg plotseling eene
gewaarwording, alsof hij op een verkeerden
weg was. Een oogenblik vloog hem de ge
dachte door ’t hoofddat met Ilse is slechts
een droom zij bemint je niet, zij past niet
bij je, en de andere
Hij dacht niet verder door, omdat hem te
binnen schoot dat deze op antwoord wachtte.
Wat zou zij dan toch van hem verlangen?
Hij berichtte haar dat hij tegen den namiddag
bij haar zou komen en vermoedde niet, welk
even een opgewondenheid zijn briefje veroorzaakte.
1 Ook vermoedde hij niet, onder welke kwellin
gen Dora besloten had aan hem to schrijven
en zich tegenover hem te vernederen tot een
verzoek, dat, onder welke omstandigheden dan
ook, reeds zoo zwaar viel om het te doen.
Maar het was de eenige uitweg, dien zij
wist, om Heinz te redden.
Haar broeder was gedurende de week die
verloopen was sedert hij haar zijn biecht deed,
vreeselijk veranderd. Zijn opgewekt zelfver
trouwen was niet bestand geweest tegen de te
leurstellingen, die hij moest ondervinden. Er
bestond geen mogelijkheid, om het geld, dat hij
noodig had, los te krijgen, en binnen eenige da
gen was het de eerste van de maand. Het
scheen wel, alsof allen overeengekomen waren
hem in den steek te laten, terwijl zij vroeger
toch zonder aarzelen aan den zoon van den be
roemden professor gegeven hadden, wat deze ver
langde. Hij was tot de grootste offers bereid,
maar juist dit maakte de voorzichtige lieden
angstig, en allo pogingen van Heinz bleven te
vergeefs.
Hij martelde zijn hoofd af; hij raasde tegen
het lot en tegen zich-zelf; hij vervloekte zijne
lichtzinnigheid en lei bij zich-zelf de beloftp af
van een andere manier van leven, maar op
dit oogenblik bereikte hij daarmee natuurlijk
niets.
(Wordt vervolgd.)
professor,
den voet
egenheid
er, hem
nrnt J
oldoi ,n
en c< i
'er w'
oest kaarden B
ooit Sotter-
Schl0UW!u
igesto Hesdorf\l
waart J
uogen zuchtte I
il bedi v
enom voorbij,
.prek HV.p ge- I
j als ziebemoe-v 1
1
1
worden uitgereikt.
De tegenwoordige beweging is koren op den
molen van de sociatisten. Woensdagmiddag
‘rad in „Klein Walhalla" te Franeker T. Stien-
stra uit Harlingen als spreker op voor de mis
noegde arbeiders.
Te Dokkum werden in de vorige week
eischen gesteld aan de commissie voor werk
verschaffing, welke met het oog op de Kerst-
dagen daaraan voldeed. Dinsdagmorgen echter
werden andere maatregelen genomen en de
voorwaarden vastgesteld, 75 ets. per half mud.
Onwilligen wilden hen, die aan ’t werk gingen,
daarin verhinderen, terwijl zij de commissie
dreigden. De menigte werd daarop door de
politie uit het werkhuis gezet. In optocht ging
het nu door de stad, waarbij bedreigingen wer
den geuit.
m Dinsdagavond werd door eene deputatie uit
de arbeiders een voorstel gedaan aan de com
missie, welk voorstel werd aangenomen.
Den tweeden Kerstdag trad als spreker in
de zaal van hot café „de Beurs" te Dokkum op
de heer Poutsma van Sneek. Deze besprak den
socialen toestand, doch, naar Ooste.rgo meldt,
op een wijze die het blad verhindert daarvan
een verslag te geven.
Woensdag avond was het te Leeuwarden on
rustig. Ten ongeveer 7’/2 uur trokken eenige
opgeschoten jongens zingende langs den Grachts-
wal en door de stad, waarbij zich vele nieuws
gierigen aansloten, zoodat de menschenmassa
tot honderden aangroeide, toon zij op de Voor
streek op eenige politieagenten stuitte, die tot
uiteengaan sommeerde. Hieraan werd geen
gevolg gegeven, zoodat met den wapenstok en
sabel een charge werd gemaakt. Langs alle
zijden kwamen nieuwsgierigen opdringen, zoo
dat de politie eerst na herhaalde uitvallen er
in slaagde de menigte uiteen te drijven. Er
werd met steenen ep de politie geworpen ook
zijn eenige winkelruiten verbrijzeld. Drie per
sonen werden gearresteerd. De hoofdwacht
was door een afdeeling infanterie betrokken on
der bevel van den len luit. Feikes. Te midder
nacht was de rust hersteld.
Gisteravond was het weder onrustig en moest
de politie weer krachtig optreden.
r
Dora, met verdriet en teleurstelling.
Zij trad naar het venster en keek naar
buiten, zonder iets waar te nemen. Zij streed
haar ouden, zwaren strijd tegen de bitterheid
welke haar zoo vaak dreigde te overmeesteren,
als zij bedacht: hoe zij steeds van den drempel
des geluks was weggestooten.
Was ook Diekhof, voor wien haar hart van
’t eerste oogenblik af genegenheid gevoeld had;
was ook Diekhof niet reeds begonnen zich voor
haar te iuteresseeren, toen dat kind, Ilse, hem
prikkelde* B
er als deL
,.eeke stemt B
itwoordde fl
'•■vi zli/n.B
heelt mij|en
de 'vetCjaan
1,1 ledlrbii I
>n en vr 1
agtda: 11
■t en cc de J
waar, ui I
n. Hsch I
oornigMf,/^'
uister zoi t;l|
eu toe.Jjfen
- ik z<7cfg
gekoze1(]iehi
fehetB
autwoon,,, I,
e 1 -i vaiB
zijne jar
Idig wa B
rekt nie,m.<A|J
Z1J Le daM
vader,r veB
en- -crtoon-1
het mft- 'Lts,
ar-
rte,
politie, dan nog blijft do misdaad onverklaar
baar, want ook op dit gebied zijn sedert het
optreden van het ministerie-Gladstone maatre
gelen genomen van zeer verzoenenden aard en
is gebroken met het stelsel ouder Salisbury
heerschendo.
De bladen brengen dat kan niet anders
het gebeurde in verband met de staatkunde van
Gladstone. De Standard komt reeds tot de
conclussie dat de verzoenende politiek geen doel
blijkt te treffen en Daily Telegraph denkt er
eveneens over. Het liberale blad Daily News
qualificeert het gebeurde eenvoudig als een
eerlooze daad. Men mag aannemen dat noch
Gladstone noch Morley zich door het gebeurde
zullen laten afbrengen van den weg, met vol
le overtuiging en na langdurig overleg ingesla
gen, en het lersche volk niet zullen laten boe
ten voor ’t geen een dweepzieke schurk mis
deed, maar ook voor hen moet het een pijni
gend gevoel zijn hun goede bedoelingen zoo te
zien misduiden.
Welke besluiten de regeering naar aan
leiding dezer diep te betreuren misdaad ne
men zal, moet worden afgewacht. Eerst als
eenig licht over de daders zal zijn opgegaan,
zal men in staat zijn om de gedragslijn, die
tegenover Ierland behoort gevolgd te worden,
te bepalen. Uit Limerick wordt de arrestatie
van zekeren Kemans gemeld, tegen wien ver
denking gerezen is. Woensdag zou de plechtige
begrafenis van ’t vreeselijk verminkt overschot
van den 27jarigen detective Patrick Synnott
plaats hebben. Naar uit Londen gemeld wordt
moet de regeering reeds voor bijna drie weken
een en ander van misdadige plannen vernomen
hebben, zoodat zij eenige voorzorgsmaatregelen
had bevolen. Men vermoedt, dat dit aanleiding
zal gegeven hebben om den aanslag niet te
Londen maar te Dublin te doen plaats vinden.
Terwijl de moesten ’t als ontwijfelbaar vaststel
len, dat het de onverzoenlijke uiterste linker
vleugel der Ieren is, in wier rijen de aanleg-
gers te zoeken zijn, gaan toch ook enkele stem
men op, die op de waarschijnlijkheid wijzen,
dat tegenstanders der Home rule door een zoo
misdadig middel het streven van Gladstone en
Morley pogen te verlammen. De conservatieve
pers valt den minister Morley scherp aan over
de juist dezer dagen verleende gratie aan de
vier veroordeelden, die drie jaar geleden wegens
deelneming aan de vermoording van den poli
tiebeambte Martin tot langdurige gevangenis
straffen verwezen werden.
In Duitseh la nd wordt de algemeene aan
dacht getrokken door een artikel in de Nordd.
Allg. Zeit. over de legerwet. Het offioieuse
orgaan verklaart ten duidelijkste, dat de re
geering er niet aan denkt toe te geven ter za
ke der legerwet eu tot geen enkele concessie
bereid is. Zij' zal nimmer toestemmen in den
wensch van het centrum om den diensttijd op
twee jaar te stellen zonder tegelijkertijd tot
verhooging van het contingent te besluiten.
Daardoor zou het leger verzwakken en dat
wil de regeering niet. Het blad voegt er bij
dat, voor ’t geval de Rijksdag weigert de noo-
dige gelden beschikbaar te stellen, de regee
ring verplicht zou zijn terug te keeren tot den
driejarigen diensttijd, niet alleen in principe
maar metterdaad, hetgeen wil zeggen, dat de
regeering dan af zou zien van den tot dusver
gebruikelijken weg om de manschappen zes of
zeven maanden vóór de verstrijking vau den offi-
Het programma van den schaatsen wedstrijd,
11 Januari te Paterswolde bij Groningen te
houden, luidt als volgt:
I. Intern, wedstrijd voor liefhebbers. Afstand
5000 meteis. le prijs een gouden med. en zilv.
beker; 2e pr. een zilv. med. en kunstvoor
werp 3e pr. een zilv. med.4e pr. een bronz.
med.
II. Nationale wedstrijd voor jongens van
1418 jaar. Afstand 5000 meters. Afdeeling
en keek er onafgebroken naar.
„Weet gij wel, Dora," zeide hij, „dat gij ei
genlijk het Zondagskind zijt Wie een studie
weet te scheppen zooals deze, zóo levenswaar,
zóo vol uitdrukking, die mag toch wel met zijn
lot tevreden zijn."
Dat klonk als een antwoord op ’tgeen zij gedacht
hadmaar als een antwoord dat haar niet be
vredigde. Zij schudde het hoofd.
Heinz omhelsde haar. „Trek nu niet zoo’n
zwaarmoedig gezicht, zuster. En maak er u niet
boos om, dat zoo’n groote jongen u dergelijke zor
gen op den hals haalt. Ik ben al weer volko
men gerust, ’t Zal op de een of andere ma
nier wel terecht komen. Ik zal er dadelijk
moeite voor doen en u van alles op de hoogte
houden. Mama blijft er natuurlijk buiten an
ders zou zij zich ook maar ongerust maken."
Na haar gekust en moeder een vluchtigen groet
te hebben toegeroepen, ging hij heen om de hem
bekende geldschieters een bezoek te brengen.
Na die vruchtelooze bezoeken dacht hij vol
strekt niet meer aan een bezoek bij Ilse Hilmer.
Diekhof stond met een brief van Dora For
ster in de hand, waarin zij hem verzocht, even
bij haar te komen. Zij had hem iets belang- I
lioen frs. jaarlijks vertegenwoordigde en dat
zeer belangrijke artikelen, z. a. wijn, voortaan
wel grootendeels uit Oostenrijk en Italië, waar
mede een gunstig verdrag gesloten is, zullen
betrokken worden. Ook zullen de Fransche ha
vens ’t spoedig merken, dat de belangrijke
uitvoer naar Engeland en elders voortaan den
weg over Antwerpen, Rotterdam enz. zal kiezen,
nu de protectionisten onder Méline het land met
een Chineeschen muur hebben omringd. Hier
bij komt nog dat Zwitserland de spoedig afloo-
pende letterkundige overeenkomst wel niet zal
willen hernieuwen. Dit wapen heeft ook Ne
derland tegen Frankrijk in handen, zoodat het
wel begrijpelijk is dat de degelijkste bladen als
de Temps en de Débats de gevallen beslissing
zeer betreuren.
In de Panama-schandalen heeft het Kerstfeest
ook een korte pauze gebracht. De enquête
heeft door eenige haver leden de 17000 chè-
ques, door de maatschappij afgegeven, doen na
zien; het resultaat blijft geheim, de zittingen
zijn weder hervat. Figaro maakt met eenigen
ophef van het te verwachten verslag van pro
fessor Brouardel over Reinach’s lijkschouwing
gewag en weet reeds mede te deelen, dat het
doodelijk vergift 7 of 8 uur vóór ’t overlijden
zou zijn ingenomen. Hieruit zou ’t vermoeden
rijzen, dat Reinach wellicht geen zelfmoorde
naar maar door een ander vergiftigd is, daar
hij anders wel een sneller werkend middel zou
hebben gekozen. Men zal wel doen aan deze
sensatie-nieuwtjes weinig waarde te hechten, daar
deze beweringen vermoedelijk niet op weten-
schappclijken grondslag rusten en dr. Brouardel
wel geen ontijdige mededeelingen over zijn on
derzoek aan de pers zal prijsgeven. Men meldt
dat in de rues de Lissabon en St. Roche weder
dynamietbommen zijn gevonden.
De zware taak, die op het Engelsehe mi
nisterie rust ten opzichte van Ierland, is zoo
mogelijk nog verzwaard door hetgeen op den
avond vóór het Kerstfeest te Dublin is geschied.
Een dynamietbom is ontploft in het gebouw
waar de minister van Ierland, de heer John
Morley, zich bevond en waar tevens een poli
tiepost is gevestigd. Het gebouw is zwaar be
schadigd en ook de naburige woningen hebben
veel geleden, maar gelukkig is de minister niet
gekwetst. Het is echter niet zonder persoon
lijke ongelukken afgeloopen. Een commissaris
van politie, de heer Synnott, die juist zijn bu
reau binnentrad, waar de ontploffing plaats
greep, is zwaar gekwetst eu kort daarop, bij
liet overbrengen naar het gasthuis, bezweken.
Of deze schandelijke daad gericht is tegen
den minister, dan wel tegen de politie, is voor
alsnog niet uit te maken en wie de ellendelin
gen zijn, die er toe hebben medegewerkt, even
min. Dat de partij, die voor Ierland hoopt op
Gladstone, en vooral op de medewerking van
den hoogst bekwamen man, die hem als minis
ter van Ierland ter zijde staat, tot zulk een
daad zou aansporen of haar billijken, is moei
lijk aan te nemen. Morley’s benoeming is
iu Ierland met welgevallen begroet. Zijn
karakter, zijn onbesproken eerlijkheid, zijn on
verzettelijke standvastigheid, is allen een borg,
dat hij zal trachten te verwezenlijken ’t geen
hij heeft beloofd en waaraan hij reeds sedert
jaren al zijn krachten wijdt. Men vertrouwt
op hem en men is overtuigd dat vreesaanjaging
gesteld dat dit'iets kon helpen op hem
zonder invloed blijft.
Maar ook al is het eenvoudig gemunt op de
in den weg trad?
Een plotseling opkomende gedachte deed haar
hart sneller kloppen. Als Heinz zich nu met
Ilse verloofde, dan was Diekhof vrij en dan
dan
„FoeiZij verbeeldde zich het luid te
hebben uitgeroepen. Welke lage gedachten
en daarbij hoe dwaas en onlogisch
Zij kreeg een gevoel, alsof Heinz haar die gedach
ten uit de oogen moest lezen, maar deze lette niet
op haar hij stond voor het portret van Ilse
i
