I n ■IMS- 81 IIIÏEIIÏffllMLIil M Hl 1 No. 60. ACH T-E N- EERTICöTE J 1803 1- a: n. JAARMARKT of KERMIS 29 J U L, j. hij zal VRIJILF2U). zegt een ven niet 4 :S s- iO, ij, 40 a a Alle brieven in te zenden. IS iN N 50 )0, ur 10. i. 10. )0. :il. d: a- en duur. Hoe dikwerf zegt Potgieter laat opgekomen oogst, hij, die de eerste zaad korrels strooide vergeten Het is hardmaar heid, in ons Bij deze Courant behoort als Bijblad Feuil leton-nummer 148. BEKENDMAKING. BURGEMEESTER en WETHOUDERS der gemeente Sneek maken bekend, dat de alhier dit jaar begint op Vrijdag den llden Augustus, des morgens acht uur, om te eindi gen op Vrijdag den IBden Augustus d. a. v. des morgens acht uur, en dat vóór den 20sten dier maand alle kramen, disscheu, tenten enz. zullen moeten zijn afgebroken en weggeruimd. Tevens wordt herinnerd aan art. 12 der Al- gemeene Politie-Verordening, waarbij is bepaald: dat niemand eene tent, kraam, tafel of iets der gelijks op den voor den openbaren dienst bestem den grond mag opslaan of daarop uitstallingen van goederen hebben, dan overeenkomstig de aanwijzing van den Marktmeester of, bij ont stentenis van dezen, van de Politie en na vol doening van het marktgeld. Sneek, 20 Juli 1893. Burgemeester en Wethouders voornoemd, ALMA, Burgemeester, BENNEW1TZ, Secretaris. UIT DE PERS. Deze CO ERA NT verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS. Abonnementsprijs voor 3 maanden f 1.franco per post ƒ1.25. Alle brieven en stukken, uitgave of redactie betreffende, franco In onderscheiden bladen kwamen op den vooravond van den dag, waarop de beraadsla ging over het kiesrecht begon, nog enkele woor den van aanmoediging of waarschuwing, van vrees of vertrouwen voor. Een paar grepen doen wij uit de reeks. Een kort, goedgeschreven woord leest men in het Vaderland. II faut dboutir, deze beroemd gebleven woor den van Gambetta dienen het blad tot aanloop voor het betoog dat de zoolang gehoopte, zoo nood- zakelijke hervorming van het kiesrecht moet worden tot stand gebracht. Allen zijn het er over eens dat de quaestie uit de wereld moet en dat belangrijke kiesrechtuitbreiding is een eisch des tijds. Dit geldt voor de liberale par tij, maar ook de anti-revolutionaire partij er kent volmondig dat er een belangrijke uitbrei ding uoodig is en bij de katholieke partij is zelfs mede nieuw leven doorgedrongen. Staan de vooruitzichten dus goed, toch ligt hier de grond voor bekommering, ’t Zou de eerste maal niet zijn in onze politieke geschiede nis, dat allen uit elkander loopen, ofschoon of om dat zij het in beginsel eens zijn. Bij het ontbre ken van een krachtige oppositie ontbreekt de prikkel om zich krachtig te organiseeren tot verweer, ontbreekt de krachtsinspanning, die geweer- iekjt ter overwinning, ontbreekt het besef dat 5 en voor elkander j wat offeren moet. Dan strijdt ieder op eigen bij den i hand, versterkt ieder afzonderlijk zijn eigen ge- 3 eerste zaad- j kozen positie, verbeeldt ieder zich pal te moe ten staan op zijn eigen beperkt terreintje en te l,;; moeten hakken op alles in ’t rond en kan men ten slotte in ’t gewoel van den strijd vriend en vijand niet meer onderscheiden. En ’t eind kan zijn, als de kruitdamp optrekt, dat men een slagveld ontwaart waarop niets dan verslage nen zijn en geen overwinnaars. Het zal van de wijsheid der liberale partij en der regeering afhangen of de naaste toekomst dit al te treurig visioen tot waarheid maakt. De meerderheid, die bij de belastinghervor ming zoo juist getoond heeft het besef gewon nen te hebben van haar roeping, die toen de regeering in alle groote zaken gesteund heeft en die kleine bedenkingen het zwijgen heeft opgelegd ter wille van het groote doel, die zelf verloochening heeft betracht en opbouwende critiek geleverd, diezelfde meerderheid toone ook thans te weten, wat zij aan haar eigen ver leden, wat zij tegenover de toekomst aan ons volk is verplicht. Maar ook de regeering too ne zich opgewassen voor haar taak. Zij geve leiding a,an het debat en zoeke het te beheer- schen, niet door een hooghartige eigenwilligheid die afstoot, maar door een beginselvastheid, die eerbied afdwingt en een geloof, dat meesleept. Een onverzettelijk non possumus, waar afwij king van hoofdbeginselen wordt gevraagd, maar tegemoetkomende meegaandheid bij wijzigingen, die trachten de hoofd beginselen beter tot hun recht te doen komen. „Men vertrouwe op het Nederlandsche Volk, aldus besluit het Vaderland, men geloove in de levenskracht der beginselen, die op dit oogenblik erschen, dat het volle staatsburger schap verleend worde met milde hand. Dan zal het geloof, dat bergen verzetten kan, ons wel heen helpen over al die nietigheden, die men thans opstapelt tegen deze wet. Zoo niet de verantwoordelijkheid voor de mislukking zal zwaar zijn om te dragen. Het orgaan der R. K. fractie, welke in dr. Schaepman haar woordvoerder vindt, het Cen trum, doet eveneens het gewicht der te nemen beslissingen uitkomen. Zij dringt tot diepen ernst. „Men gevoelt instinctmatig, dat, komt zij tot stand, een periode van ons staatkundig leven zal worden afgesloten en een nieuw tijdperk zich openen gaat. Wie daarbij onverschillig moge blijken, de katholiek zeer zeker niet. In sommige bladen werd wel eens geïnsinu eerd, dat wij voor ons lichtvaardig dachten over de kieswet en niet konden of willen beseffen, welke veranderingen de aanneming dier wet kan te voorschijn roepen. Maar zij, die deze meening ten onzen opzichte mochten koesteren, vergissen zich deerlijk. Wij wenschen zoo min als wie ook, de betee- kenis te onderschatten der hervorming, waar over thans het oordeel der wetgevende macht gevraagd wordt. Wij hebben als ieder ander overwogen, welke gevolgen er uit kunnen voortvloeien en daarbij natuurlijk in de eerste plaats gedacht aan de belangen, waarvoor wij als katholiek blad te strijden hebben. En die overwegingen konden niet anders dan ernstig stemmen, omdat de zaak, welke zij gol den, een zaak van den hoogsten ernst is. Voor sommigen onzer schijnt evenwel bij de bespreking van het kiesrecht-vraagstuk ernst synoniem te zijn met pessimisme. Wanneer men niet a priori veroordeelt, zich niet uit in allerlei donkere profetieën en onvoor- ADVER TEE TEEN van 1 tot 4 regels, gewone letter, 40 Cents; voor eiken regel meer 7% Cents. Bij abonnement is de prijs belangrijk lager. Voorwaarden daaromtrent te vernemen bij den uitgever. zee. Vraag het hem en hij zal u antwoorden, dat hij het liefst te doen heeft met den storm, den wind, het geweld der golven; beweging, i rumoer, storm, dat dat is de vrijheid; daarin openbaart zich zijn jeugdige frisehheid en ont wikkelt zich zijn jonge levenskracht. Hij zal u verbaasd aanzien, die Hollandsche matroos, wanneer ge hem meedeelt, dat de zo nen der vrijheid, de liberalen in het klassieke land der vrijheid, bang zijn voor jeugdige krach ten en dat ze de mondigheid willen verdagen aan de stembus. En hij zal u vragen, die kloeke jonge man, of die Hollandsche liberalen dan oude paaien zijn geworden, die vergeten zijn wat vrijheid vermag, wanneer ze gepaard gaat met jeugdige levenskracht. En ge zult antwoorden, dat het ordentelijke, nette, ordelijke menschen zijn, die de vrijheid lief hebben, die in het schoon seizoen bergen beklimmen en van die Alpentoppen de les mee nemen, dat de hoogst uitstekende punten in sneeuw gehuld moeten zijn, maar daarbij ver geten op te merken, hoe die uitstekende punten in wolken gehuld zijn als een waarschuwend phenomeen, dat wie zich verheft boven zijn medemenschen en uit de hoogte op hen neder- ziet, getroffen wordt door de blikken van haat van beneden hem toegeworpen en die een wol kenfloers tooveren om zijn grijze kruin. Vrijheid maakt moedig. En dat er nog menschen worden gevonden, die weinig moed hebben, zoo weinig zelfs, dat ze niet voor hun gevoelen durven uitkomen en niet eens durven zeggen „het is koud“, voordat ze ’t eerst van anderen hooren, al snijdt hun ook de noorden wind in ’t aangezicht, dat is een bewijs van gemis aan vrijheideen gebrek, alleen te ver helpen door het verleenen van dat kostbaar goed. Vrijheid maakt deugdzaam en verstandig. Er zijn er onder de zonen der vrijheid die den vijfden stand verdenken van gemis aan deugd zaamheid en verstand, laten we er op antwoor den, hetgeen Macaulay eens heeft verklaard „Zoo een volk op vrijheid moet wachten tot het in de slavernij deugdzaam en verstandig geworden is, dan gewis zal het eeuwig moeten wachten. Men wil deze waarheid drukken in het land „waar vrijheid eeuwen stond.“ Maar al wordt de waarheid gedrukt, ze wordt niet onderdrukt. Zij laat zich niet geheel ten onder brengon. Zij dringt door alle tegenheden en zwarigheden heen. Al wordt ze voor een tijd besmet en begraven, eenmaal zal ze zich zuiveren en met schooner glans herrijzen. Neen, het loopt niet op het eind met de vrij heid. Het is slechts een krampachtige vlaag van oude papa’s, die bang zijn geworden voor het socialistisch rumoer in de laagte en nu aller lei onzinnigheden gaan uitdenken, om die voor de vrijheid worstelenden te keer te gaan. Ze begrijpen het niet, die oude en ordentelijke lie den, dat men een meening alleen met haar eigen wapenen bestrijden kandat - schoten tegen denkbeelden niet helpen op den men elkander noodig heeft „De vrijheid is het hoogste good,“ spreekwoord, en een spreekwoord is immers een waar woord Er is zeker geen psychologische ontleding noodig zooals men die bij onze hedendaag- sche romanschrijvers aantreft ten bewijze, dat althans waar is, wat het spreekwoord, bo vengenoemd, van de vrijheid verklaart. X raag het maar aan het kind. Een bood schap doen voor vader of moeder, vindt het op verre na zoo pleizierig niet als wanneer het ,uit vrijen wil dezelfde commissie voor anderen mag verrichten wat eerst een last was, wordt nu als een genot aangemerkt omdat het on gedwongen gaat. De jongeling, hij droomt van avonturen in de wouden en prairieën vraag het hem of hij niet genoten heeft bij het lezen van Aimard’s prairietafereelen hot waren zijn zaligste uren, en bij menig jongmensch heeft de prikkel der verleiding heilbegeerig doen uitzien naar een middel om over te steken naar het verre westen. Ln ook bij groote menschen is die hartstocht voer de vrijheid nog niet tot zwijgen gebracht, ^u ja, er zijn van die wijsgeeren die zeggen, en van die wijsgeerige oogenblikken waarin men het gelooft, dat vrij te zijn hetzelfde is als zichzelven te beheerschen en zichzelven te be sturen. Maar wanneer men het zoover kan brengen dat men onafhankelijk zich gevoelt van ande ren, niemand naar de oogeu behoeft te zien, een man van vermogen is en zijn eigen gang kan gaan, zie, dan vinden groote menschen dat heerlijk, en dan gaan ze hun eigen gang ook im wonderschonen Monat Mai, of wat later in de zomermaand, naar het land der vrijheid; ze ontvlieden de stad en het menschengewoelze zjjn het wel eens met den wijsgeerdat alleen waarlijk vrij is, wie zijn plicht vervult, maar 2e gevoelen zich ook zoo vrij, o zoo vrij, wan neer ze hun plichten eens mogen aan kant zetten en vergeten; wanneer ze eens vrij mo gen ronddolen, dagen en weken, en bergen beklimmengoddelijk ja, zoo vrij te zijn kn dan zoo onafhankelijk bovendien Men Wordt daardoor juist de geschikte en aangewe zen man om in de regeerings-colleges zitting te nemen men komt terug van het uitstapje en neemt den bestuurszetel weer in om do za- en van stad en land te bestellen. Heerlijke vrijheid 1 Men kan dan nog eens Z‘jn rechten laten gelden ook, en eiken onge- wenschten invloed weren. B. v., men wenscht ou vijfden stand uit te sluiten, die vermomde bedeelden, wier eenig doel toch zal zijn om ons avementen te zetten, een operatie, waartegen °üs vrijheidsgevoel zich verzet met alle kracht. Heerlijke vrijheid die we genieten als den »zoeten“ slaap, zonder ze te proeven of te voe- ea wanneer ze ons wordt toebedeeld of als in oen storm op zee, waaraan de zeeman de voor kout geeft boven de windstilte eener tropische haalt het bij de bitter- binnenste de overhand nemende, als wij aan den avond van ons leven ons zel- mogen verhelen, dat wij onzen tijd verkeerd inzagen, dat wij dien vergeefs be streden Een verstandig man, die Potgieter. Zeker, daaraan kan de heer van Houten nog een punt je zuigen en van leeren ook. Immers, ook hij vergeet thans „bij den laat opgekomen oogst“, dat hij zelf, jaren geleden, de eerste zaadkorrels der vrijheid heeft uitge strooid «mm ffl mi iKworaiHT sm s. ÜES lus im- elis 6 OEEKER CWIRAAT.

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Sneeker Nieuwsblad nl | 1893 | | pagina 1