J.
CEIEMTB MI8T ARROItlISSnm 8KHK.
I,
'llS I
No. 63,
ACH T-E N-V EER.TIQSTE
L*13
w o £1 rv o a.
ONS BEDORVEN HART.
D,
O .A. U <3- u H rJC U
I:
ie,
en
a
tal
de
ên,
en,
Alle brieven
in te zenden.
van
een
te
H.
I.
Deze CO KRANT verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS.
Abonnementsprijs voor 3 maanden f 1.— franco per post ƒ1.25.
en stukken, uitgave of redactie betreffende, franco
gd
kennisge ving.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der
gemeente Sneek^ brengen ter openbare kennis,
ken Wel neen, immers Jezus zelf werd als Omslag, dienst 1893, goedgekeurd door
den Jjremeente-Ontvanger ter invordering is ter
’1 en een ieder verplicht iszijnaaa-
- - ’--ri voet te vol
doen
dat een afschrift van dit Kohier vanaf heden
gedurende vijf maanden ter Secretarie dezer
gemeente ter inzage is nedergelegd, alle werk
dagen van ’s morgens 9 tot ’s namiddags 1 uur.
Sneek den 8 Augustus 1893.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
ALMA, Burgemeester.
BENNEWITZ, Secretaris.
UIT DE PERS.
Evenals de heer Z. van den Bergh in de
Amst. deed, heeft het Hand, een middel aan
de hand gegeven om de bezwaren tegen de Iciés-
rechtontwerpen, die sommigen in de Grondwet
vinden, te bezweren.
liet blad wil het stelsel van de nieuwe be
lastingwetten, nl. dat van eigen aangifte met
controle, ook toepassen bij het kiesrecht. Het
wil een regeling, welke de grondslagen der
regeeringsontwerpen, doch in éen artikel ver-
eenigd, behoudende van eiken burger die op
de kiezerslijsten wil worden ingeschreven, een
schriftelijke verklaring vordert, dat hij in zijn
eigen onderhoud en in dat van zijn gezin
indien hij dit heeft uit eigen middelen en
(of) uit eigen arbeid voorziet.
Uit het eigenhandig schrijven der verklaring
blijkt dan, dat men tevens in het bezit is van
het andere kenteeken, dat men namelijk de
kunst van lezen en schrijven, eenigermate al
thans, machtig is.
Die verklaring zou echter, merkt het blad
aan, niet zonder meer als waar worden aange
nomen. Er is controle noodig. En die contro
le drage men in elk district op aan den ge
meenteraad of, wat nog beter is, aan een of
meer afzonderlijke uit alle deelen der maatschap
pij eu alle richtingen samengestelde colleges,
die de aanvragen nagaan, het voldoende der
aanvragen zelf beoordeelen en tevens uitmaken
of de verklaring van eigen onderhoud geloof
verdient. Bij twijfel hebbe zulk een college de
bevoegdheid den betrokken persoon op te roe
pen en te hooren. Nietverschijning, binnen
een bepaalden termijn, worde als erkenning van
onzelfstandigheid beschouwd. Van de afwijzen
de beslissing, door dat college genomen, worde,
gelijk nu al bepaald is, aan den belanghebben
de beroep toegekend op den rechter, later
als wij zoo ver zijn op den zelfstandigen
administratieven rechter. En bij toelating heb
be ieder burger en elk wettelijk bestaand li
chaam, als in ontwerp III bepaald is, recht
van verzet.
De N. R. Ct. bespreekt dat middel, maar
komt tot de conclusie dat het heel iets anders
is aangifte bij belasting te controleeren dan te
zeggen of iemand al of niet geheel in eigen
onderhoud en dat van zijn gezin voorziet. Bij
het eerste staan de feiten vast, bij het laatste
niet. Die controle kan niet veel beteekenen
en zal een bron zijn van eindeloos geharrewar
en geknoei.
In het jongste nummer van het Maandblad
tegen de Vervalschingen, onder redactie van dr.
P. F. van Hamel Roos, komt een artikel voor
over „Internationale maatregelen tegen de ver-
KENNISGEVING.
De BURGEMEESTER der gemeente Sneek
brengt ter openbare kennis, dat het Primitief
Kohier van het Patentrecht, dezer gemeente
dienstjaar 1893/94, door den Provincialen In
specteur der Directe Belastingen te Leeuwarden
gearresteerd den 7 Augustus 1893, aan den Ont
vanger der Rijksbelastingen te Sneek ter invor
dering is ter hand gesteld en dat een ieder ver
plicht is zijnen aanslag, op den bij de wet be-
i paalden voet, te voldoen.
Sneek den 8 Augustus 1893.
De Burgemeester voornoemd,
ALMA,
ADVERTEh T1ËN van 1 tot 4 regels, gewone letter, 40 Cents;
voor eiken regel meer 7% Cents. Bij abonnement is de prijs
belangrijk lager. Voorwaarden daaromtrent te vernemen bij
den uitgever.
en bezadigdheid verklaard hebben, dat het best
kan uitgetrokken worden tot de lengte als de
Minister voorstel!, dat het werkelijk niet zal j
breken, de angst voor zulk een accident blijft
groot onder de heeren, die er over kunnen i
oordeelen.
Een gek geval, maar de schuld ligt in ons
bedorven hart.
Een gek geval ook met het oog op de grond
wet, zeggen de heeren juristen. Immers, een
grondwet van elastiek is, als het er begint te
spannen, weinig betrouwbaar. Wanneer het
hart meer en meer aan invloed wint in onze
maatschappij, zooals werkelijk het geval blijkt
te zijn, loopen we gevaar dat zijn bedorvenheid
eerlang het elastieken eindje, dat grondwet heet,
zal uitrekken en uitrekken met alle kracht
tothet breekt, of wel, zooals de Beau
fort zoo fort beau heeft opgemerkt, de vrijheid
van ons en de onzen gevaar loopt, (f)
Een gek geval. En hadden we nu allen een
bedorven hart, zooals sommigen beweren, dan
zou men van de grond wets-quaestie afstappen
de nog kunnen zeggenwe geven aan alle
landgenooten het kiesrechtloopt het verkeerd,
dan ligt het niet aan het hoofd het doet er
dus niet toe of ge jurist zijt, van elastiek ver
stand hebt en er mee om kunt gaan het komt
er allemaal niets op aanloopt het onverhoopt
verkeerd, dan ligt het niet aan het hoofd, aan
meer of minder knapheid, of liever aan meer
dere of mindere onwetendheid maar aan het
bedorven hart en aangezien gij en wij, allen,
een bedorven hart hebben, bieden we allen
evenveel of even weinig waarborg dat de boel
verkeerd gaat.
Dat zou dus een gemakkelijke oplossing zijn
maar dat middel, zegt de Beaufort, is even ra
dicaal als de dood voor alle mogelijke kwalen.
Niet waar! Dat algemeen kiesrecht zou de
dood zijn voor alle mogelijke gebreken het zou
een eind maken aan de vele moeilijkheden,
waarmee heeren juristen zich thans af te tob
ben hebben.
Maar, zoo is het helaas niet. We hebben
allen bederf in ons hart, we lijden allen aan
die groote kwaal der hartziekte, maar de een
heeft er meer last van dan de anderdaar zit
’m de moeilijkheid. Immers men wenscht aan
de stembus alleen goede burgers, en die zijn niet
kenbaar, voor zoover ze slechts kennis dragen
De afgevaardigden ter Tweede Kamer hou
den zich sedert een paar weken bezig met in
’t openbaar de voorgestelde oplossing van ’t bran
dend vraagstuk te beoordeelen.
We behoeven niet te zeggen dat er betui
gingen van sympathie zijn vernomenevenmin
dat er tegenstanders zijn onder de Kamerleden
van de kieswetvoorstellen.
Wanneer echter niet een deel der laatsten
„hun draai nemen" op het beslissende oogen-
blik, mag men nu reeds voorspellen dat de
voorstellen verworpen zijn.
Of wel de Minister neemt zijn draai wat
niet te verwachten of te wenschen is en de
voorstellen worden in gewijzigden zin aangeno
men.
Inmiddels zijn de blikken van het geheele
Nederlandsche volk naar het Binnenhof gericht
tn naarmate de verrassingen toenemen, waar
van de kamerverslagen melding maken, stijgt
de belangstelling der menigte en wordt meer
en meer gewacht en gehoopt op een uitkomst
bij verrassinghet kan toch moeilijk anders of
de behandeling dezer rechtskwestie, die van den
aanvang af zulke verrassende wendingen nam,
moet ook in den afloop verrassingen baren.
Het is alles de schuld van ons hart. De af
gevaardigde voor Kampen heeft het zoo treffend
gezegd
„De oorsprong van het kwaad ligt niet in
ons hoofd, maar in ons bedorven hart."
Het is een treffende waarheid, in de groote
vergadering op het Binnenhof thans weer zoo
juist bevestigd gevonden.
Niet het verschil der meeningen over het al
of niet strijdige dezer voorstellen met de grond
wet is de zaak van het hart; de diepzinnige
«n spitsvondige redeneeringen daarover gevoerd
zÖn uit het hoofd gevloeid.
Maar wel de groote lust om een einde te
maken aan monopolies en voorrechten kwam
uit het hart voort; daartegen nu moet de „ar
me Kopf“ zich helaas verzetten, omdat de grond
wet bezworen is en de kop dus waken moet
voor overtreding dier grondwet, door zich met
klem van redenen te verzetten tegen de lusten
Tan het bedorven hart.
De groote gedachten komen uit het hart,
maar met het kleine vangt men aan.
De grondwet moet grondwet blijven.
Het grondwetsartikel 80 is caoutchouc wel
nu, men zal het onderzoeken men snijdt er in,
men kauwt er opja wel, ’t is elastiek.
Men roept den geest op van den ontwerper
®n’ zie je wel, ook hij zegt dat het elastiek is.
1-u aangezien elastiek kan uitgetrokken wor
sen, heeft het ook de geaardheid voor inkrim-
Pen noodzakelijk. Welnu, de Kamerleden moe-
I ten uitrekken; hun hart zegt het hun. Maar
I er moet zorg worden gedragen dat men bij het
I uitrekken niet de grenzen der veerkracht over-
I schrijdt, dan zou het elastiek breken.
Eu of nu al de wijze professoren, die er
R reeds hun opinie over zeiden, in alle kalmte
van de elementaire vakken van het lager on-
derwijs, zegt baron Mackay. Waaraan ze dan
wel te kennen zouden zijn? Zou de cipier van ^..aaas.
de gevangenis een knoop niet kunnen doorhak- dad het le Suppletoir-Kohier van den Hoofde-
i i „clu T
mis laciger beschouwd. En waar ten opzichte 1 GedePu/teerde Staten van Friesland
dien goeden burger by uitnemendheid zulk hand gesteld eu een iBUB1- VBrpilc
schromelyke vergissing plaats greep, is de I slag op den bij de wet bepaalden
onderstelling geoorloofd, dat ook thans derge- 1
lijke goede burgers worden gevangen gezet
temeer, omdat zoovelen achter slot en grendel
worden gebracht op een bloot negatief bewijs
en zulk een bewijs is niet deugdelijk, zooals
onze bekwaamste juristen in de Tweede Kamer
dezer dagen met de kracht hunner overtuiging
trachtten te betoogen.
Een gek geval, dat bedorven hart. Immers
al had men uitgemaakt wie onzer het meest
bedorven is van hart, dan nog was men er niet
ten opzichte van de vraag, die de heeren thans
brandend wordt voorgehouden. Er zullen toch
schakeeringen zijn in die bedorven harten eu
men zal dus genoodzaakt zijn een grens te
trekken waar het kiesrecht begint en waar van
wege de hartelijke bedorvenheid het kiesrecht
moet ophouden.
De heer Mackay hoopt dat alle sehakeerin-
gen der Kamer zullen meehelpen tot het tot
stand komen dezer regeling.
Maar dat zijn schakeeringen van bedorven
heid die binnen de grenslijn liggen van wie het
kiesrecht toekomt.
Een moeilijke vraag voorwaar, die niemand,
zelfs van eigen hart, bevredigend kan beant
woorden, want
„Wie kan zijn eigen hart vertrouwen
Dat kunnen zelfs de heeren van de Tweede
Kamer niet.
„Dat hart zoo vol arglistigheid."
KENNISGEVING.
Vrijwillige oefeningen in den Wapenhandel.
De BURGEMEESTER van Sneek,
Gezien de missive van den heer Generaal-
Majoor, Bevelhebber in de 2e Militaire Afdee-
ling, te Utrecht, d.d. 7 Augustus jl. no. 65
Brengt ter kennis van belanghebbenden, dat
jongelieden van den 17 jarigen tot den militie-
plichtigen leeftijd, die wenschen deel te nemen
aan de vrijwillige oefeningen in den Wapen
handel, zich zoo spoedig mogelijk in den loop
dezer maand, ter Gemeente-Secretarie kunnen
aanmelden.
Sneek den 8 Augustus 1893.
De Burgemeester voornoemd,
ALMA.
s 1181: k i: r
Lil
■ns- b mwm-M mn b
j
6
i
jel
ils
de
ir-
111-
US.
te
te
pke
ikfli
em.
i.
>36
)r.
sse
ir.
an
im
ju
np
- --waavxjxa T CXAA JU AAVOAClid, Hall
(t) Da heer De Beaufort (Amsterdam) zeide o.a.:
„Maar het grootste gevaar ligt naar mijn meaning niet daar’
niet regeeringsvorm en eigendom loopen in da eerste plaats
gevaar, het grootste gevaar dreigt de vrijheid.
„Het is een feit, dat, naarmate men lager in de maatschappij
afdaalt, men minder vindt eerbiediging van do vrijheid van
anderen, dat de schroom om te raken aan de vrijheid van hen
die in meaning, in levensbeschouwing en in handelwijze afwil 1
ken van de groote menigte, als de ontwikkeling minder wordt
ook meer eu meer gaat ontbreken."
Alzoo, hoe meer uitbreiding men geeft aan ’t kiesrecht, hoe
meer de vrijheid van spreken en denken gevaar loopt!
Is dat waar, dan zou een inkrimping van 't kiesrecht sterk
zjjn aan te bevelen. „Als men de theorie van den heer De
Beaufort van meer nabij beschouwt," zoo schrijft men, dan
moet men tot de conclusie komen, dat, hoe hooger men’gaat
in de maatschappij, hoe meer eerbiediging voor de vrijheid van
anderen men zal ontdekken, zoodat keizers, koningen, prinsen
eu vorsten, pausen en kardinalen, die toch op de hoogste sport
van de maatschappelijke ladder staan, eigenlijk de lui zijn en
zijn geweest, die te alle tijde de vrijheid het meest hebben ge
ëerbiedigd.
„Nu daarvan weet het volk mee te praten 1“
Aan het volk het kiesrecht onthouden, teneinde de vrijheid
van geweten niet in gevaar te brengen I Dat is zeker een nieuw
argument en niemand had waarschijnlijk verwacht zulk een
argument tegen de kiesreehtuitbreidïng te hooren aanvoersa
e
