WMlMffll
r,
n
No. 67.
ACH T-E N-V EERT I G- S T E J A A R G
1893
y
N Q.
JSjtfllN
.00,
in gelijken geest
daarom de opmerking van den
s:
Alle brieven
in te zenden.
onzer
van
■kt
en
Jg.
IA-
M.
2J«
:n-
As
ke
eu
Mill voorstander zich getoond heeft
De woorden van
vonden weerklank bij een paar afgevaardigden;
wetge-
njk ook op zichzelf, de groote kwaal der
J geheel over het
De ontwikkelingsgang
waargenomen in het stadium ^ÖV„_
woordigen tijd, is voor den opraerkzamen be-
- - een ge-
ruimen tijd noodig hebben, waardoor ten slotte
nu wel kan worden, voorspeld, dat vóór Januari
aan de totstandkoming
zoo ze niet, gelijk de
aan den teringdood
- eerst in 1895 in werking zal
treden.
De uitgestelde behandeling geeft de N. Rott.
Ct. de volgende woorden in de pen
„Wij gelooven dat zij, die met ons van oor-
Deze CO UR A NT verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS.
Abonnementsprijs voor 3 maanden 1.— franco per post 1.25.
Alle brieven en stukken, uitgave of redactie betreffende, franco
„opmerking zeker gemeene beraadslaging te hebben’gewijd?
I onmiddellijk tot behandeling der artikelen
overgaan, was te denken.
het evenwel, dat het tijdstip
der amendementen in de afdeelingen op 20
September a. s. is gesteld. Het blad had zoo
veel liever gezien, dat conform het voorstel-van
OP 511G OI£ 1JN CJ-. minister Tak, dat in het Parlement het hart des i
maatschappij, nistors tegenstelling waar hij aangaande de kies- hooggeroemde
van ”111
het theorie.
een man, onverzettelijk als de heer Tak
n;
in ’t gelijk zal stellen.
als de kinderen die begrijpen nat zij toch naar
bed zullen moeten gaan, kregel te worden.
Het I ad.het besluit besprekende, stelt de
deling in de afdeelingen zoolang uit
traging zal het gevolg zijn en niet alles is
daan om den bedenkelijken sA.j.. ,^yuvu.
Maar overigens acht het blad deze beslissing
niet vijandig aan een gewenschte oplossin?
Misschien, vervolgt het Vad.zullen eenige
- -weken van kalme overweging het gevolg heb-
der zaken voor geheele staten deze door den I het besef versterkt wordt, dat de zaak
vooruitgang te bevorderen met het openbaren
van nieuwe inzichten in den maatschappelijken
samenhang en de massa’s tot hun gezichtshoog
te op te voeren gene door den vooruitgang te
verlammen met reactionair op te treden de
eersten verhaasten de ontwikkeling en streven
er naar het lijden en de offers, door die ont
wikkeling veroorzaakt, te verminderen de laat-
sten belemmeren die ontwikkeling, en vermeer
deren daardoor het lijden en de offers, die ze
meebrengt.
Daarom verdient onze
ernstige overweging.
UIT DE PERS.
Dat het genomen besluit der Tweede Kamer
om de op de kieswet voorgestelde amendemen
ten, alvorens ze in openbare behandeling te 1^’ bes1oten\va« "T/n? T?0??1
nemen, naar de afdeelingen te zenden en het al JLl 1 1 \i u aldeehnSs-
hjdstip van dit onderzoek op 20 September a s ÏTXm t .daar?p vol^e.nde wisseling
i 1 •JCPLemuei a.s. van gedachten tusschen de commissie van ran
te bepalen, tot m eenloopende beschouwingen pOrteSUrs en den Minister zulle“ zeker een T
xn de pers zou aanleiding geven, laat zich ge- j ^uiien zexei een se-
makkelijk denken. Enkelen zien er een poging
in, hoewel een mislukte, om de zaak op de niet"te "denken^valt fl-
lange baan te schuiven anderen verkondigen, der kieswet en deze
ondanks het door den minister tegen de wtor-’ X Sck onmerkte
den van den heer Beelaerts van Blokland aan-
geteekende protest, dat de Kamer den minister S e f'
het werk uit de handen heeft genomenweer
anderen beschouwen het als een uitgezócht mid
del om het belangrijk kiesrechtvraagstuk tot i
protest en een beschuldiging
het tegenovergestelde liet bewijzen van wat de
ze hooggeleerde schrijver op zoo menige plaats
als zijn overtuiging bewezen heeft.
Het socialisme wordt doodgemompeld onze
kieswet moet geschoeid op een leest die aan het
socialisme niet pastvandaar ook het streven
om de jeugd tot dertig of vijf en twintig jaar
van de stembus te houden.
Wij meenen daarom in ’t belang van land en
volk te moeten opmerken, dat de Kamer, om
te zijn de plaats waar het hart des lands klopt, i treurig restantje
slechts toegankelijk behoorde te zijn voor hen
die met hun tijd meeleven als gevolg daarvan
zou men dan moeten komen tot het stellen van
een maximumleeftijd voor afgevaardigden. Wij
geven deze bemerking aan onze afgevaardigden
ter overweging.
De ontwikkelingsgang der maatschappij is niet
van enkele personen afhankelijk. Ieder, die
werkt in de maatschappij, oefent daarop meer
of minder invloed uit. Wat niemand vermag,
de machtigste monarch evenmin als de diepste
denker, het is de richting dier ontwikkeling
naar eigen wil vaststellen en de vormen, welke
ze aannemen zal, vooraf aangeven. Maar, en
hiermede besluiten we deze „opmerking
Enkele personen, die door talent of maatschap
pelijke positie uitsteken, kunnen tientallen van
jaren grooten invloed uitoefenen op den loop
schappelijk lichaam beheerscht
'oor de ernstig waarschuwende
het
ten.
Het is jammerlijk om aan te zien, hoe men
In de toongevende kringen, op het Binnenhof
ze *8, zich den tijd verdrijft met te bazelen over
Politiek, en blijft koketteeren met de partijna
men liberaal en anti-revolutionair.
Jammerlijk om te hooren, dat onze wetge
ving zoo vruchtbaar is, terwijl die wetgeving
hoe r,’i'i'- "«i-- B’
^^harmonische ontwikkeling g f
-J blijft zien, zich bepalende tot louter
zaken.
Jammerlijk to moeten vernemen, dat naar de
meening van de toongevende hoogedel gestren-
Sen op ons Binnenhof het hart des lands zou
oppen terwijl toch de grondtoon in de volks-
Jiassen oyerheerschend socialistisch wordt, is
ie toon in onze zoogenaamde volksvertegen-
oordiging zoo bij uitstek conservatief.
^eer juist was
schouwer oorzaak van ernstige bezorgdheid.
lerwijl de krachten van den geest worden
ontwikkeld met schier bovenmensehelijke in
spanning terwijl de maatschappij al hooger en
hooger wordt gevoerd op de banen der geeste
lijke verheffing, valt aan den anderen kant ver-
'waarloozing niet te miskennen wanneer we on
ze oogen niet sluiten voor de wijze waarop de
physieke krachten worden verzorgd en ontwik
keld.
Er is schromelijke disharmonie in die ontwik
keling op te merken, een proces dat, zoo er
met bij tijds een wijziging in gebracht wordt,
leiden moet tot ondermijning van eigen kracht,
achteruitgang en dood.
In meer dan één opzicht is de aanblik van
t maatschappij van heden een herinnering aan
den student, wiens bleeke, ingevallen wang wijst
«P overspanning en teringzucht. Er ligt in dien
aanblik een voorspelling dat krankzinnigheid of
''el een vroegtijdigen dood aan krachtsverval
het einde zal zijn en een ernstige waarschu
wing hgt er in opgesloten tegen het wel is waar
verouderde maar toch bij de heerschende klas-
«e nog zoo getroetelde stelsel van laissez faire.
Het is inderdaad hoogst zonderling van die
klasse, welke bij de individueele opvoeding geen
oog uit het zeil verliest om te sturen in de
richting der harmonische ontwikkeling van de
klasse die als eerste leus in het educatie-systeem
voert het mens sana in corpore sano een
gezonde geest woont slechts in een gezond li
chaam - de klasse, die in de eerste plaats ge
zorgd wil hebben voor goede voeding en lichaams
oefening. Het is zonderling zeggen we, hoe
<He klasse ten aanzien van het groot geheel, de
gemeenschap, zoo groot verzuim pleegt niet al-
een, maar ook geheel en al uit het oog ver
ast, hoe overprikkeling meer en meer hel maat-
-- en doof blijft
roepstem van
materialisme in de meest aangetaste gedeel-
een zooveel mogelijk bevredigende oplossing te
Daarnaast zijn er ook te vinden, die
- i een noch het ander gelooven en daar
van deze oin zu.k eöa oniwodige vertraging in den wet-
beer Sa..der« S7n<le“ "b»id
uiting, van het conservatisme.
aan de sofismen des heeren Levy, die Mill juist i
het teffenoverp-esteldn lint hourn»»».
lande niet meer klopt; er was diepe zin in ’s mi- j combe Sanders
den tegen- wetvoorstellen een gunstig oordeel hoopt
het Parlement, maar stellig verwacht van
volk.
Jammerlijk was het daarom van een der hee
ren een woord van
van anti-constitutioneel aan den minister over
deze „waarheid als een os” te moeten verne
men nog jammerlijker echter dat een derge
lijk protest tegen de waarheid, dat zulk een
leugenachtige ernst, zij het te goeder trouw,
volgens de Nieuwe Rotterdammer, diepen in-
druk maakte in de Kamer.
Te goeder trouw, herhalen we, want de man
die zoo ernstig protesteerde tegen wat algemeen
als een feit wordt erkend, was de oude heer
van Deldenzijn leeftijd mag hier als veront
schuldiging gelden het is de periode waarin
het denkbaar, mogelijk is te leven in de leu
gen, van de leugen, zonder nochtans een leu
genaar te mogen genoemd worden.
Maar al maakte de geachte afgevaardigde ook
diepen iudruk, en al is het den minister blijk
baar niet gelukt met zijn opmerking de leugen
te ontmasueren, het volk zal er hem dankbaar
voor zijn dat Tak in het Parlement zelf gewe
zen heeft op de aanwezigheid van het leugen
achtig masker, alsof in die vergadering zou klop
pen het hart des lands.
En toch hadden de heeren, die aldus geloo
ven, het niet ten eeneumale bij ’t verkeerde
eind ze hebben met dat geloof erkend als hun
overtuiging, dat ’s lands hart in hun vergade
ring moet kloppen ze hebben erkend het on
misbare van dit axioma, om daarop een doel
matige wetgeving te kunnen bouwen. Alleen
ze hebben geloofd wat ze hoopten, een zinsbe
drog, een begoocheling, waaraan jonge menschen
zich schuldig maken somtijds, wat hun dan door
hoogedel gestrengen op bestraffenden toon wordt
verweten maar een hallucinatie, die bij oude
menschen niet zelden voorkomt ookde van
verontwaardiging trillende tong van den ouden
heer van Delden en de indruk, die zich op het
gelaat van andere oude heeren afteekende, naar
men zegt, is daarvan ten overvloede een bewijs.
Zeker, wat men hoopt gelooft men graag
zoo iets is algemeen menschelijk, maar bijzon
der kenmerkend bij jong en oud.
A’V at in het volk leeft vindt in de vertegen
woordiging geen uitingde polsslag van het
maatschappelijk leven is in de Kamer niet
waarneembaar behalve de minister heeft de
heer Poelman het zoo juist gezegd
„De groote vraagstukken die in den tegen-
woordigen tijd niet alleen onder het volk ach
ter de kiezers, maar ook onder een goed deel
van de kiezers zelven, hart en hoofd vervullen,
ze worden hier ter nauwernood aangeroerd, of
met wantrouwen besproken. Het hart van het
land is hier dus niet meer dan nauwelijks
merkbaar.”
Aldus de heer Poelman en in gelijken geest
sprak de heer Kolkman. En wie erkent niet
de waarheid dier woorden
ADÏELTER 'URN van 1 tot 4 regels, gewone letter, 40 Cents;
voor eiken regel meer 7>2 Cents. Bij abonnement is de prijs
belangrijk lager. Voorwaarden daaromtrent te vernemen bij
den uitgever. J
Over landnationalisatie sprak de heer Earn- c
hij haalde bewijzen aan dat de brengen.
geleerde econoom John Stuart j noc^ cu
deze 5 oin ecu onuoodige vertraging in den
- 1 zeerste betreuren.
IJe Amsterdammer ziet in het besluit een
85 7"de ■->
ontwerp vallen als een baksteen, zegt het blad,
et begrypt overigens heel goed, dat voor hen,
I die het einde hunner heerschappij zien naderen
deze concessie een moeilijk te brengen offer
moet zijn.
i- Deib'et®ekoiris van het uitstel van behande
ling tot 20 September is dan ook och heere
wij conservatieven zouden zoo gaarne de geheefe
zaak van de baan willen schuiven en in elk
geval beproeven of wij de vier jaren van dit
zittingtijdvak niet voor ons konden behouden
En dit. laatste gelukt hun natuurlijk vrij wel.
Doen met zonder die winst te betalen niet het
treurig restantje van vertrouwen, dat hun ais
vo ksvertegenwoordigers nog mocht zijn over
gebleven.
Maar dit neemt niet weg, dat zij ten slotta
toen de kieswet, die zij in hun hart verfoeien,
moeren aannemen. Zij vinden tegenover zich
- jl«.jcx en een
utie, die bij verwerping der wet dien minister
t - y He Kamer, dit begrij
pende, zingt het liedje van verlangen en begint
als de kinderen die begrijpen dat zij toch naar
bed uilen moeten gaan, kregel te worden.
vraag:, „of bet verstandig gezien was de behan
deling in de afdeelingen zoolang uit te stellen?
vertraging mag niet bedoeld zijn, groote ver
traging zal het gevolg zijn eu niet alles is Ge
daan om den bedenkeliiken schijn te vermijden.
kalme, overweging het gevolg heb-
gelukken moet en dat de oogen geopend wor
den voor het bedenkelijke van pogingen om
door aanmerkelijke besnoeiing de finale oplos
sing der quaestie te beletten. Wordt dat re
sultaat bereikt, dan is het door eenige weken
uitstel niet te duur gekocht. Zij, die het volk
met het te lang onthouden recht willen bewel-
dadigen, mogen zich de waarheid inprenten
van het woord van een der dichters van de
revolutie: „Le peuble est patient, car il est
eternel.”
De Stand, vindt in het besluit der Kamer
mets verrassends. Dat de vertegenwoordiging,
na 3 weken in deze zomerwarmte aan de al-
niet
-1 zou
Het blad betreurt
J van behandeling
Het blad had
16
I
2
'A.
3
Ji
at.
n;
M,
;p-
S NEK KER COURAN
Hus- w mmhihui mt x w m
311.
by
in.
7
i te
□nes
iuw.
)inas
blijft Z1PD ZlP.ll Iwna lzxnrl/i l-nl-
r
gewenschte oplossing.
