«ffl SM.
14
L
li
Afgifte der Patenten.
ACH T-E N-V E E R T I G 8 T E JAARGANG
1893.
HET CODICIL.
k-
311 j
No. 72.
k T K R D A G
1? '1? 12 ]>j- fr-g jij i
f
leton-nummer 151.
hier
van
n
uitgever (ijeenk Willink) tusschen
Alle brieven
in te zenden.
het
men
I.
0
i
a
re I
■yf
ik
een
nog op eenige onjuistheden
het geschrift nog al rijk is.
we de lectuur niet ontraden;
betaalde belastingen, voor zooveel de drankver-
koopers betreft; zullende na dien tijd de onaf
gehaalde Patenten door den Rijks-Deurwaarder,
tegen betaling van 10 Cents per stuk, worden
rondgebracht.
Sneek den 8 September 1893.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
ALMA, Burgemeester.
BENNEW ITZ, Secretaris.
UIT BE
Bij deze Courant behoort ale Bjblad Feuil-
Houten euvel te duiden,
ven, zoo
brief, om
verzamelen, door een beroep te doen op hun
anti-clericale neigingen. Dat is niet eerlijk van
iemand die zich aan strijdlust ergert. Immers,
wio de strijdlust op staatkundig terrein van den
schaduwkant wil beschouwen, heeft slechts een
terugblik te werpen in de laatste kwart-eeuw
van het liberale leven hier te lande! In den
tijd toen niets werd gedaan dan vechten tegen
het clericalism» met steeds afnemend succes
natuurlijk! totdat het deksel van de kist,
al zakkende, eindelijk zijn laagsten stand be
reikte en den volke verkondigde dat de dood
was ingetreden, waarop natuurlijk ontbinding
volgen moet.
Om der volledigheidswille zullen we in
volgend nummer
wijzen, waaraan
Intusschen mogen
de prijs is uiterst laag.
Alles kost een dubbeltje.
En dat alles beduidt 8 pagina’s vol politie
ke recriminaties en betuigingen van goede voor
nemens van een verwelkt „liberaal” blaadje
dat op het punt van vallen is.
beweging nog op ’t zelfde plekje staan?
Is het liberalisme a la v. H. iets anders dan
zoo’n hobbelding
Och die verdeeldheid, roept v. H.en daar
volgt de verzuchting „Men kan gemakkelijk
wonden slaan ze weer te heelen heeft men
niet in zijn macht.” Zeker waar. Maar wie
neemt het den koetsier kwalijk, wanneer hij de
houten kleppers afranselt, indien de heer hem
vertelt dat het heusche paarden zijn Een heer I
die hierover verzuchtingen slaakt, lijdt aan over
spanning der zenuwen of wel hij zoekt ruzie
met den koetsier.
Tot welke dezer twee categorieën v. H. be
hoort, willen we daar laten, maar de liberale
equipage van Mr. van Houten is zoo mummie
achtig stil, dat we onwillekeurig met onze ge
dachten worden verplaatst in het Panopticum-
Stond het er maar Op v. H.’s reize naar de
eeuwigheid zouden we den pelgrim dan de blijde
boodschap zijner vereeuwiging kunnen brengen
en ook zou de equipage niemand in den weg
staan.
Zij, die zich afscheiden van de fractie waar
toe v.
Deze COUR A N T verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS.
Abonnementsprijs voor 3 maanden ƒ1.— franco per post ƒ1.25.
Alle brieven en stukken, uitgave of redactie betreffende, franco
E 'dijk,
bespreking te wijden bij wijze
sluit u bij ons „liberalen” aan en ge krijgt
langs een omweg toch uw zin. O die politiek!
Langs een omweg, wat de „radicalen” fecht-
streeks bereiken willen
Daarop laat v. H. een schets volgen van
hetgeen zal voortvloeien uit den veldtocht der
radicalen tegen de „liberalen”. Schr. trekt
een parallel tusschen deze campagne en
die tegen het Kappeynianisme. Wij geven toe
dat er overeenkomst bestaat hierin, dat de
dwarsdrijvers tot verzet prikkelen, en dat niet
onwaarschijnlijk zal afloopen met uit-den-weg-
ruiming der dwarsdrijvers. Zeker is dit betreu-
renswaardig. We zijn het volkomen met v. II.
eens, maar nog betreurenswaardiger vinden we
het, wanneer de dwarsdrijver zelf er attent op
maakt en toch met trillende schorre stem, die
de hitte der koorts verraadt, blijft aanzetton
om hem te steunen in zijn dwarsdrijverij.
Van H. verlangt dat de leidende Staatslieden
tot waardeerend overleg bereid zijn. Er is op
zichzelf geen bezwaar tegen dit verlangen; maar
Staatslieden, die hun tijd niet begrijpen, die niet
meegaan met dien tijd, en gevolgelijk staan als
veldheeren zonder leger, kan men toch bezwaar
lijk nog met ernstig gelaat betitelen als leiden
de staatslieden. Veldheeren als v. H., die hun
rijkunst willen toonen, maar die een hobbel
paard bestijgen en besturen omdat ze bang zijn
voor het steigeren van een echt paard, kan men
toch niet aan ’t hoofd van den troep gebruiken?
Hobbelpaarden hobbelen wel heen en weer
kinderen en conservatieve staatslieden kunnen
er zich kostelijk op amuseeren maar leidende
staatslieden zeggen dat die houten hobbelaars
niet vooruit willen en dus onbruikbaar zijn
en wie behalve v. Houten, neemt het hun kwa
lijk dat ze in de hitte van deu strijd hun sou-
vereine minachting laten blijken voor houten
speelgoed in de gestalte van harddravers, maar
in ’t wezen der zaak slechts levenmakers, die
gelaten met zich laten schommelen, en na de
Aanleiding
vindt de heer
in de redactie
van
haring) er
door den a
hen en den heer v. Houten te laten kiezen.
Het was zeker niet pleizierig voor v. Houten,
aldus gescheiden te worden „van het tijdschrift,
waaimede zijn naam als het ware was vereen
zelvigd.” Scheiden thut weh Maar is de heer
y H. niet zelf de oorzaak dat de vijf medele
den aldus den heer v. H. uit de redactie moes
ten dringen Heeft niet v. H.die in zijn
longsten brief als klokhen wil poseeren om de
iberale kiekens weer bijeen te zamelen, wel
ctci verdiend, door zijn roekeloos optreden
tegenover het liberaal Kabinet in de ernstige
periode der kiesrecht-uitbreiding
v. H. begint met te waarschuwen
PERS.
Het Hand. acht het niet waarschijnlijk, maar
toch niet onmogelijk dat alle amendementen op
de kieswet worden afgestemd en dat als de re-
geering haar voordracht dan geheel ongewijzigd
liet zij toch nog een meerderheid zou kunnen
verkrijgen van leden, die, hoe dan ook, ten
spoedigste een oplossing aan het kiesrecht-vraag-
stuk willen geven.
De meerderheid zou dan echter, meent
blad, al zeer gering wezen en dm zou
geen reden hebben om zich te verheugen.
De Anist. nu is van mcening, dat die
meerderheid niet zoo heel gering zou zijn en
allicht een tien of twintig stemmen zou kun
nen bedragen. Dat het nieuwe kiesrecht, zoo-
als de regeering het voorstelt, „de uitdrukking
van de overtuiging van de overgroote meerder
heid der natie is, zegt de Amst., daaraan twij
felt niemand/ Welk belang, vraagt het blad,
heeft dan het Nederlandsche volk bij het aan
nemen van de kieswet met een groote meerder
heid
De Standaard bespreekt thans het door de
hh. Mackay en Van Alphen ingediende amen
dement op de kieswet. Zoo.ils men weet wen-
schen beide heeren voor kenteeken van geschikt
heid en maatschappclijken welstand aangeno
men te zien het als hoofd van een gezin voor
zien in' eigen onderhoud en in dat van het gezin.
Het blad juicht het amendement toe, dat het
beginsel van huismanskiesrecht de wet tracht
binnen te voeren, voor zoover die met de Grond
wet is overeen te brengen.
De Standaard heeft geen bedenkingen tegen
het amendement in zooverre het den leeftijd niet
boven 23 jaar opdrijft2°. de kenteekenen van
welstand en geschiktheid niet splitst; 3°. de
aanvrage vervallen Iaat en 4°. de jammerlijke
schrijfproef stiilekens begraaft.
Maar niet neerleggen kan de Standaard zich
bij de volgende bepaling van het amendement:
Wie als gezinshoofd op de bevolkingsregisters
voorkomt, zal toch geen kiezer zijn, bijaldien
hij, aangeslagen in eenige directe njksbelasting,
die belasting niet gedurende twee jaar, telkens
binnen het jaar, voldaan heeft. Of ook als hij,
voor zoover men hem niet twee achtereenvol
gende jaren in een njksbelasting aansloeg, ge
durende het laatstverloopen jaar meer dan eens
verhuisde.
Het blad ziet den samenhang niet die er
bestaat tusschen het formeele begrip van een
gezinshoofd en het betalen van een directe be
lasting. Wel ziet het dit verband tusschen het
zijn van gezinshoofd en het hebben van een
woning. Bij een niet nomadisch volk behoort
tot het karakter van een gezin, dat het een
woning bezit en bij dien eisch van kiesgerech
tigdheid kan de Standaard zich dan ook neer
leggen, indien de heeren Mackay en Van Al
phen er toe kunnen besluiten het amendement
in dien geest om te werken, zoodat als eisch
van kiesgerechtigdheid wordt gesteld (om de
nomadische bevolking buiten te sluiten) het
gedurende minstens drie maanden de beschik
king hebben over een eigen woning, onder bij
stem te verheffen P
tige van j”
blad-bondgenooten, de
halte
We hebben niet het recht dit den heer
Wel echter zijn stre-
doorzichtig in dezen staatkundigen
de liberalen onder zijn vleugels te
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
Sneek brengen ter openbare kennis, dat de
TV ajaar^Paardinr.narkt
aldaar zal gehouden worden op Woensdag den
20 September e. k.
Sneek den 8 September 1893.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
ALMA, Burgemeester
BENNEWITZ, Secretaris.
K E N N I S G E V I N G.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der
gemeente Sneek brengen ter openbare kennis,
dat van af den 9en tot en met den 16en Sep
tember e. k.des voormiddags van 9 tot des
namiddags 1 uur, ter Gemeente-Secretarie zal
worden gevaceerd tot de afgifte der Patentbla-
TT L i den, voorkomende op de primitieve Registers,
H. zich rekent, worden genoemd „strijd- jjenst 1893/94, tegen vertoon der quitantie van
AI)t ER RENTIER van 1 tot 4 regels, gewone letter, 40 Cents;
voor eiken regel meer 7% Cents. Bij abonnement is de prijs
belangrijk lager. Voorwaarden daaromtrent te vernemen bij
den uitgever.
De heer Van Houten is bezig ons op gezel
lige manier door den komkommertijd te helpen;
reeds dadelijk bij den aan vang der parlemen-
taire werkstaking onthaalt hij hei staatkundig
ontwikkelde publiek, mitsgaders dezulken als
er zijn die belang stellen in diergelijke ontwik
keling, op een groote, kostelijke komkommer,
in den vorm van een staatkundigen brief.
^a gezette lezing en herlezing, was onze
overtuiging gevestigd, dat we in deze nieuwe
reeks van brieven het codicil hebben te zien
tot zijn politiek testament, onlangs opgenomen
in de Middelb. Ct. en de Vragen des Tijds.
De redactie der M. Ct. en ook die van de Vr.
d. T. hebben hem den laatsten handdruk ge
geven in alle stilte werd hem een „rust zacht”
toegewenscht. Wat kan nu de reden zijn waar
door de wegkwijnende Staatsman nog eens ach
terom tastte naar zijn testament en er een na
schrift aan toevoegen wilde
Een laatste opflikkering zeker en de aanblik
fan het plaveisel der goede voornemens op zijn
weg naar het vagevuurwe willen echter ge
vraagd hebben of iemand met koortsachtig
brem wel toerekenbaar is of zijn codicil rechts
geldigheid hebben zal.
Uns laatste greintje achting voor deze een
maal zoo flinke figuur noopt ons aan deze
koortsmijmeringen van een ziek man een korte
van bijbellezing,
voor deze zelfstandige uitgave
v. H. hierin, dat zijn medeleden
van de Vragen des Tijds (Ker-
Gilse, Veegens, van Geer en Pekel-
in geslaagd zijn hem uit te stooten,
het liberaal Kabinet in de ernstige
De heer v. H. begint met te waarschuwen
l voor de radicale katers, die overal in de kleine
iberale pers rondwandelen om het liberaal ge
reed uiteen te jagen en te verslinden, en aan
16 waarschuwing wordt een vingerwijzing toe
gevoegd voor die kleine liberale pers om „ter
owaring van den vrede slechts af te zien van
un streven, om langs een omweg kiesrecht te
verleenen aan een laag der burgerij, aan welke
6 Grondwet bij eerlijke uitlegging dit recht
I onthoudt.”
hn dezen aanhef ligt de beteekenis van den
Se eelen briefWacht u voor de radicalen
lustige liberalen,” „werktuigen hunner radicale
en clericale bondgenooten.”
Met minstens hetzelfde recht zou men de
achterblijvende „liberalen” de sentimenteele
werktuigen van het conservatisme mogen noe
men maar een naam meer of minder, wat
geeft het Beter dunkt ons de vraag Waar
om v. H. zijn tegenstanders strijdlustig noemt?
Is een partij, die vooruit wil on dwarsdrijvers
bij den kraag pakt, strijdlustig, dan zoo er
eenige fout schuilt in dien strijdlust ligt de
schuld toch bij de rustlieveilden, die het eerst
blijk gaven van strijdlust door oppositie te voe
ren tegen den vooruitgang.
Wie begon het eerst tegen de kieswetten zijn
Mas het niet de strijdlus-
Houten, het werktuig van zijn Dag-
i mannen van hoog ge-
4
V
Y
i.
JLSTl**aai
