w
9.
ie,
Nu 63.
3
ij
Loting voor de Nationale Militie,
WOENSDAG
12.
haar oogen rechtmatig, temeer,
voelt, dat haar onmondigheid geen reden
opge-
HA.
8.
9.
10.
11.
13.00,
00 a
9
bÖ
MA.
larkt
lereq
•weg,
iven-,
,ar te
HIT,
istigd
as.
L L
iFf;
N.
dyke
igen.
,r bij
idea.
!7»
n
i’/8
1M.
Oct.
I7l6
1 h
Va*
Mr. S. van Houten heeft zijn vierden staat
kundigen brief aan het Nederlandsche volk ge
richt. Hij geeft, daarin de geavanceerd liberalen
den raad zich niet op sleeptouw te laten nemen
door de politieke vrijbuiters, die zich hebben
getooid met den eerenaam radicalen. De wijze
waarop de radicalen hebben gehandeld ten op
zichte van de. schoolwet, hun heulen met de
anti-revolutionairen, hun oppositie tegen Pier
son’s belastinghervorming heeft z. i. doen zien,
dat de radicalen niet zijn die zij wezen willen
voortvarende hervormingsgezinden.
Voorts doet hij uitkomen, dat de langdurige
behandeling van het kiesreehtvraagstuk kan
leiden tot een zuiverder partijstelling, waarbij
hij tracht in ’t licht te stellen, dat men tegen
woordig streeft naar een partij die alles omvat
wat maar naar socialisme zweemt, van staats-
socialisten, kathedersocialisten, wegbereiders van
het socialisme, waarbij dan nog eenige staat
kundige impressionisten komen. Die partij wil
men stellen tegenover de liberalen, naar begin
sel en traditie voorstander van een individualis
tische staats- en arbeidsorganisatie. Of de heer
Tak van Poortvliet bereid zal zijn zich aan het
hoofd te stellen dezer staatssocialistische partij,
Deze CO GRANT verschijnt WOENSDAGS
Abonnementsprijs voor
Alle brieven en
in te zenden.
en ZATERDAGS.
3 maanden f 1.franco per post ƒ1.25.
stukken, uitgave oi redactie betreffende, franco
Het liep over natuurlijk recht, de grondwet,
geschiktheid, partijbelang, leeftijd, hooge levens
beschouwing, stemvee, enz. Altemaal punten
waarover de meenigen als subjectief verschillen,
om daardoor een verwarring te scheppen, die
de vraag naar recht zal beantwoorden met een
non Tibet het behaagt me niet.
Les idees marchent, zegt men.
We durven het niet tegenspreken, maar toch
verhelen we niet onze bezorgdheid, wanneer
we op staatkundig èn op maatschappelijk èn
op economisch gebied nog altijd zoo’n ware
zondvloed van subjectieve beschouwingen en
zoo’n heirleger van remmers werkzaam zien,
zelfs waar het algemeen gangbare ideeën geldt.
Nog altijd blijft de eenvoudigste vraag om
recht en billijkheid, oorzaak van verdeeldheid
en deelt men de menschen, al naar ze deze
vraag beschouwen,'in geloovigen en ketters.
Is het niet of we nog leven in de middel
eeuwen, wanneer we de woorden van den diep-
denkenden Duitscher Fr. Nietzsche lezen, dat
onze hoogste inzichten misdadige dwaasheden
schijnen voor hen, die niet geaard en bestemd
zijn om ze te hooren en op te nemen
„En toch „hoe gevaarlijk en dwaas is dat
onderdrukken en negeeren van de hoogste in
zichten, die de denkers van onzen tijd ten bes
te geven voor daarvoor misschien nog niet vol
komen rijpe menschen! Juist die min of meer
afwijkende denkbeelden hebben de grootste op
voedende kracht, en er schuilt gevaar in de
gewelddadige of ook maar autoritaire onder
drukking dier denkbeelden”.
vrijstelling is bij het opleggen van
wel aanleiding gaf om
zwaar
VERGADERING
van den Gemeenteraad van Sneek
op Zaterdag den 21 October 1893,
des namiddags ten 7 uur.
1. Resumtie der Notulen.
2. Mededeeling van ingekomen stukken enz.
3. Adres van F. Terwisscha van Scheltin-
ga e. a.
4. Alsvoren van J. D. Eerdmans e. a.
5. Beschikking over een lokaal in het Rechts-
gebouw.
6. Adres in zake het verschaffen van warm
voedsel aan behoeftige schoolgaande kinderen.
7. Alsvoren van de IJsvereeniging „Sueek”.
Maar het ontbreekt deze klasse aan de macht
om dezen onbillijken en onrechtvaardigen druk
af te werpen.
En daarom vraagt ze om recht.
Die klasse wenscbt mondig verklaard te wor
den tegenover den Staat.
Haar eisch is, dat allo Staatsburgers eeu
woordje mogen meepraten. En die eisch is in
nu ze het ge-
i van
lasten, maar
die lasten onevenredig
op haar schouders te laten drukken.
En hoe wordt nu die vraag om recht
nomen in onze Staten-Generaol
De beschouwingen daarover hebben voorstan
ders reeds doen vragenWat zijn we toch be
gonnen En nog is het geredekavel niet ten
einde.
Het liep
Alsvoren van E. Sanders.
Alsvoren van T. Visser e. a.
Voorstel bijbouw Armenhuis.
Schrijven van de Kamer van Koophan
del in zake aanlegplaatsen.
Gemeente-begrooting, dienst 1894.
BEKEN D~MA K I N G.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der
gemeente Sneek maken bekend, dat de tweede
KALVERM ARHT
dit jaar invalt op Maandag den 30 October ek
Sneek den 17 October 1893.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
ALMA, Burgemeester
BENNÉWITZ, Secretaris.
kennisgeving.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der
gemeente Sneek,
Gelet op het besluit van den heer Commis
saris der Koningin in Friesland van 7 Septem
ber 1.1. Ie Afd. MS. no. 1071 (Prov. blad no.
8o)
Brengen ter openbare kennis, dat de loting
van. hen, die in dit jaar voor de lichting der
Nationaie Militie van 1894, dezer gemeente,
zijn ingeschreven, zal plaats hebben in de Con
certzaal alhier, op VRIJDAG den 27 Octo
ber e. k. des voormiddags ten 10 uredat op
Woensdag r den 1 November d. a. v. tergemeen-
te-Secretarie door of van wege de lotelingen
aanvrage kan geschieden voor de getuigschrif
ten ter bekoming van vrijstelling van den dienst
wegens broederdienst of als eenig wettig zoon
voorts dat om vrijstelling wegens eigen militai
ren dienst of dien van broeders te verkrijgen
de paspoorten of andere bewijzen van ontslag’
uittreksels-stamboeken of bewijzen van werke-
lijken dienst, ten minste tien dagen vóór den
dag waarop de eerste zitting van den Militie
raad wordt geopend, ter Secretarie voornoemd
moeten worden ingeleverd.
Sneek den 10 October 1893.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
ALMA, Burgemeester,
BENNEV ITZ, Secretaris.
UIT DE PERS.
den dwaalspoor bracht, en hen deed aanlanden
op gansch andere plaats dan men zou vermoe
den bij het volgen van hun gedachtengang.
Zij waren niet geheel vrij, niet ten eenen-
male los van alle banden die hen aan het on-
dermaansche, aan de stoffelijke wereld gebon
den hielden.
Als voorbeeld wijzen we op de vergadering
van eminente mannen, onze Staten-Generaal.
V elen, de meeste der leden, gaan bij hun be
schouwingen over billijkheid op belastinggebied
uit van gedachten, die eigen beurs en Kamer
zetel gelden, of welze vragen wat partijbelang
vordert.
Jaren aaneen is er getwist en bleef de meer
derheid er bij om door accijnzen de schatkist
gevuld te krijgen, en zeker waren we nog niet
veel verder, indien niet van beneden af door
de pers, die de publieke zaak publiek bespreekt,
op de afschaffing ware aangedrongen van die
voor allen gelijk drukkende en daarom hoogst
onbillijke belastingen.
En naarmate de zaak meer in ’t ware licht
werd gesteld en dus kwam onder de oogen van
het groot publiek, werd de leus belasting naar
draagkracht, aangeheven, en met deze leus zijn
we, na veel vruchtelooze pogingen, zoover ge
komen, dat de accijnzen nog niet geheel zijn
afgeschaft en bijvoorbeeld die op het zout nog
wachten op een aequivalent, terwijl men het
uitvaagsel der jeneverdrinkenden nog eens dui
delijk heeft te verstaan gegeven, dat het niet
voor billijke behandeling in aanmerking komt,
maar bij voortduring onbillijk zal worden be
handeld, totdat het er genoeg van heeft.
De afschaffing der tollen, alweer eeu op alle
gebruikers gelijk drukkende belasting, wacht
eveneens op een aequivalenten de midden
stand, die er naar smacht om ontlast te wor
den van de zwaar drukkende personeele be
lasting, moet nog altijd zelf een aequivalent
hiervoor zoeken in ontberingen van eiken aard,
in afwachting dat op het Binnenhof een aequi
valent er voor wordt ontdekt.
De patentbelasting werd eindelijk afgeschaft;
maar groot was de moeilijkheid der oplosssing
van de billijkheids vraag: of men bij de daarvoor
in de plaats gekomen bedrijfsbelasting moest
beginnen bij inkomens van f600, f650 off 700.
Vanwaar het bezwaar
Natuurlijk is deze te zoeken in de subjectie
ve meeningen over de algemeen thans aange-
heven leusbelasting naar draagkracht.
Hoe lang we nog in dien toestand zullen
voortleven Natuurlijk zoolang tot het publiek
heeft geoordeeld dat het hoogst onbillijk is be-
asting te vorderen daar, waar men zich het
noodigste zelfs er voor moet ontzeggen en dat
iet aldus een in hooge mate onrechtvaardige
behandeling is, menschen aldus de belastingpen-
ningen af te persen, waar anderen het geven
van hun overvloed, zonder een oogenblik zelfs
lun leven van weelde te moeten inkrimpen.
En zoover is reeds een aanzienlijk deel onzer
werkende klasse ontwikkeld, dat ze een open
oog voor deze onbillijkheid en onrechtvaardige
behandeling beeft.
Iedere pot heeft twee ooren, zegt het spreek
woord zoo geeft iedere zaak aanleiding tot
tweeërlei beschouwing, levert iedere meening
verdeeldheid en ontstaat verschil bij elk begrip.
Eu naarmate de menschelijke gezichtskring
zich uitbreidt, neemt het getal der dingen toe
waarover de menschelijke geesten verdeeld ge
raken.
Do eerste oorzaak van dit verschijnsel, zoo
zonderling onder redelijke wezens, is, dat nog
zoovelen niet zien door eigen oogen, maar door
den bril van anderen.
Reeds vroeger wezen we op het verschijn
sel, dat onder ons menschen de geestelijke be-
deeling even geliefd is, als de stoffelijke bedee-
•’■ing weerzin heeft te overwinnen.
Voor zoover de verdeeldheid zich voordoet
onder menschen die gewoon zijn zelf te zien en
zelfstandig te oordeelen, moet de oorzaak voor
een deel worden gezocht in het feit, dat nog
zooveien de scherpte van blik missen om goed
Y kunnen onderscheiden. Erkend moet echter,
oi, dank zij het betere lager onderwijs der
laatste jaren, het juist zien en onderscheiden
zeer is vooruitgegaan.
Toch houdt men een betrekkelijk klein kud-
deke over, wanneer men schapen en bokken
van elkaar scheidt en afzondert, die zich door
anderen laten voorlichten, alsook die bijziende
zyn of kortzichtig kortom allen, die niet goed
zien kunnen van nature of wel omdat ze het
niet geleerd hebben.
lu al verder gaande met ons onderzoek,
vinden we er onder het klein kuddeke, die
«iet onbevooroordeeld rond zien. We hebben
hierbij vooral het oog op hen, die zich door
geloof of bijgeloof laten leiden, wanneer ze een
b‘ik in de wereld rondom zich werpen.
Be weinigen die nu nog overblijven, de keur
ende, die, vrij van traditie en conventie, de
oogen gebruikt en geen denkbeelden of begrip-
Pen zich eigen maakt alvorens zich degelijk te
hebben overtuigd, die uitgelezen schaar, ook
zij blijkt nog verre van eensdenkend te zijn;
ook in haar midden heerscht de godin der twee
dracht.
Vooral openbaart zich deze scheur, wanneer
‘iet denkbeelden geldt aangaande billijkheid,
vechtvaardigheid en recht.
Reden hiervan, is de gewoonte om de dingen
subjectief te beschouwen. Oorzaak dezer nei-
ëiDg tot het subjectieve is de zelfzucht, aan
niemand onzer vreemd, zoodat het eeu witte
raaf mag genoemd worden, die bij zjjn opvat-
tlI:g niet eigen gevoel tot richtsnoer neemt,
maar objectief de zaak zelve, en niets daar
uiten, daaraan verbonden, waarneemt.
Zelfs zij, die onder de groote mannen worden
ëeteld, hebben niet geheel hun subjectieve nei-
8>ngen kunnen weerstaan. Velen van hen heb-
en het bewijs geleverd, niet altijd hun logische
Datuur te hebben durven volgen. Zij deinsden
soms terug voor de consequentie van hun ge-
uachtengang.
Been bekrompen blik was het die hea op
ADVERTENT1EN van 1 tot 4 regels, gewone letter, 40 Cents-
voor eiken regel meer 7>/2 Cents. Bij abonnement is de prijs
belangrijk lager. Voor waarden daaromtrent te vernemen bij
den uitgever.
‘*3
?an
iar:
Oct. -
stra ts
etzeniS'
Teeg,-
- Fok*
- Fen
e Jikke
jrathea
nd, -
ht, van
In.van
68 jr
3'
/4
J
PUNTEN VAN BEHANDELING: