;en
i
■IIS- ffl IHRHfflHUI VMK li
n-1
No. 85.
A C II T"E N-V E E RTI G 8 T E
!893.
Ie I
Ie
*PÏ
an 3
Loting voor de Nationale Militie.
25
ÏC
IA.
is
door
I
1
Alle brieven
in te zenden.
uw toe-
zoo
Werken en denken en leeren is leven.
eenige wat deze menschen
vrees, vrees voor ongelukken,
bij
HA.
IEL
Lgië.
5.
L.
.FF;
1.
>4.50,
50 a
1
t,
.e
n
b
I-
‘*/16
1A1.
Oct.
!‘A
optimistisch genoeg
hetgeen heden de gemoederen
zich ten beste zal schikken.
noodeloos gestoei te voorkomen, de
zouden
s ver-
Over den vierden staatkundigen brief van Mr.
S. van Houten wordt tot dusver weinig in de
pers gesproken. De bladen deelen _.1_ A
meer uitvoerige uittreksels uit mede, maar daar
bij blijft het. T 1 -
een beschouwing. Wij ontleenen daaraan het
volgende.
„Er is op bijna elk der acht bladzijden van
het laatste geschrift des heeren van Houten
LÖ-f
Toen de wetenschap vermeerderde, werd men
beducht voor den godsdienst. Wat is er niet
geworsteld tusschen priesterschap en geleerden
hoevelen hebben er niet tot zelfs hun leven bij
ingeboet
En toch is het goed gegaan zoo goed zelfs,
Gelet op het besluit van den heer Gommis,
saris der Koningin in Friesland van 7 Septem
ber 1.1. Ie Afd. M/S. no. 1071 (Prov. blad no.
85)
Brengen ter openbare kennis, dat de loting
van hen, die in dit jaar voor de lichting der
Nationale Militie van 1894, dezer gemeente,
zijn ingeschreven, zal plaats hebben in de Con
certzaal alhier, op VRIJDAG den 27 Octo
ber e. k. des voormiddags ten 10 uredat op
Woensdag den 1 November d. a. v. ter gemeen-
te-Secretarie door of van wege de lotelingen
aanvrage kan geschieden voor de getuigschrif
ten ter bekoming van vrijstelling van den dienst
wegens broeder dienst of als eenig wettig zoon
voorts dat om vrijstelling wegens eigen militai
ren dienst of dien van broeders te verkrijgen,
de paspoorten of andere bewijzen van ontslag,
uittreksels-stamboeken of bewijzen van werke-
lijken dienst, ten minste tien dagen vóór den
dag waarop de eerste zitting van den Militie
raad wordt geopend, ter Secretarie voornoemd
moeten worden ingeleverd.
Sneek den 10 October 1893.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
ALMA, Burgemeester,
BENNEW ITZ, Secretaris.
UIT DE PERS.
BEKENDMAKING.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der
gemeente Sneek maken bekend, dat de tweede
KALVNI ARKT
dit jaar invalt op Maandag den 30 October e.k-
Sneek den 17 October 1893.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
ALMA, Burgemeester.
BENNÉWITZ, Secretaris.
k: e n n i s g e v i n g.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der
gemeente Sneek,
schrille tegenspraak tusschen streven en uiting
tusschen oogmerk en taktiek. Wanneer men,’
gelijs ik, aanneemt dat ’tde wensch van den
Groninger afgevaardigde is te vereenigen, niet
te verdeden en tot een oplossing van het ge-
b eken verschil te komen van de eenheid der
liberale partij, dan moet men zich verbazen
over de naieviteit, waarmede hij juist al de
wapens hanteert, die noodig zijn om het tegen
overgestelde te bereiken. Hij kwetst, waar bij
streelen wil en opent op onzachte wijze de
wonden, die hij gaarne zou heelen.
Pp. Ueer Van Houten had gocn ongelukkiger
tijdstip kunnen kiezen voor de hervatting van
zijn staatkundige epistels dan juist het te«-en-
woordige. En is mag dit eerder zeggen dan
menig ander, omdat ik het, ter zake van het
kiesrecht, au fond, meer met hem dan met de
vooruitstrevendsten onder de liberalen eens was
Maar ik ben, n'en dèplaise don heer Van Hou
ten, een opportunist in de staatkunde. Het
stond bij mij vast, dat de liberalen van alle nu
ances hadden kunnen samenwerken om tot een
bevredigende oplossing van hot brandend vraag
stuk te komen, zonder aan de hoofdgedachte
ai breuk te doenen voorts meende ik, dat ten
slotte, in do bestaand© omstandigheden, een ver-
werping van de kieswet, hetzij dan weinig of
veel veranderd, een daad van onverantwoorde
lijke roekeloosheid zou zijn. Van die meening
ben ik nog, maar de illusie dat ereenstem-
migheid tusschen de vrijzinnigen zal worden
verkregen heb ik laten" varen. De houding
van den heer Van Houten vooral maakt het
uitzicht daarop zeer gering. Voor hom en de
zijnen is de uiterste grens het amendement-
Van der Kaay c. s., dat do uiterste linkervleu
gel met kan bevredigen en ook in mijn oo<*
niet aannemelijk zou zijn.
En als dan nu de kans op een vergelijk ter
linkerzijde is verkeken wat dan? Dan volgt
oi een verwerping en vermoedelijke Kamer-ont-
biuding, waarbij naar ik vrees 'de heer Van
Houten en de zijnen de kinderen van de reke
ning worden; of een aanneming met behulp
van de democratische elementen ter rechterzij
de en een verbond, dat men liefst zoo lang mo
gelijk moest trachten te vermijden. Alleen wan
neer liberalen eensgezind oprukken, kunnen zij
het roer nog in .handen houden; scheiden
ze zich onderling af, dan komt een scheuring
en nieuwe partijformatie, waarbij den heer Van
Houten geen andere steun zal overblijven dan
van de conservatieve en reactionnaire clericalen.
Moet dat het einde worden
Prof. d’Aulnis te Utrecht heeft het. noodm
geacht de houding nader toe te lichten, door
hem aangenomen ten opzichte van de kiesreeht-
ontwerpen. Hetgeen het Vaderland naar aan
leiding van zijn betoog schreef „over het deftigs
Utrechtsche oud-liberalisme”, heeft zijn meening
niet aan het wankelen gebracht, dat het bestuur
der Liberale Unie pogingen doet om de kieswet-
paragraaf uit het program van April 1891 te
verloochenen. Tegen het doordrijven van wat
hij noemt een oneerlijke uitlegging der grond
wet, van hetgeen ineen onder-onsje is besloten
komt hij op.
„Noem vrij hen, die tegen dit alles opkomen
spottend de deftige Utrechtsche oud-liberalen’
met ujdehjk willen toezien, dat onder den eer-
van
tot bedaren te brengen
Wij vragen het, maar willen ook het ant
woord er op trachten te geven
Als we goed zien, is het eenige middel wat
nog wordt aangewend in onzen tijd, de philan-
tropie.
En is dit werkelijk het geval, dan waarschu
wen we de dokters er voor, om niet hun oogen
blind te staren op dat middel. Het zal in zijn
uitwerking teleurstellen evenzeer als de sterke
drank.
geen geluk.
Werken en denken en leeren is leven/
Het eenige wat deze menschen ongelukkig
emt is vrees, vrees voor ongelukken, vrees,
a het rollen zal eindigen met omrollen.
Het eenige waaraan deze menschen en ook
ontevredenen behoefte hebben, is vertrouwen.
b -Tegenwoordig is het de maatschappelijke
^vegmg die wantrouwen wekt, vroeger was
et de beweging op godsdienstig terrein die
bezorgd maakte.
aldus besluit hij. Maar weet, dat deze liberal
er, min of njet lijdelijk willen toezien, dat onder den
In de Zaanl.Ct. vinden wÏÏ thans ™Uen Uaam hunn« P^Ü een staatkunde
mr. Wii ontleenen d^Jl impressionisme wordt gevolgd, welke ten doel
heeft om de liberale partij tusschen de uiterste
tegenstellingen van allerlei door het algemeen
stemrecht opgewekte hartstochten in de klem
I te brengen en tot machteloosheid te doemen.
Deze CO I RANT verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS.
Abonnementsprijs voor 3 maanden f 1.- franco per post ƒ1.25.
Alle brieven en stukken, uitgave of redactie betreffende, franco
des levens.
Evenwicht tusschen ons denken en gevoelen,
tusschen ons verstand en hart.
Evenwicht tusschen willen en kunnen.
Zoo komt er harmonie ook in onze zielsstem
ming en raken we niet uit ons humeur.
De natuur is ons, menschen, in zoover voor
uit, dat ze in korteren tijd het verbroken even
wicht herstelt dan wij het vermogen in zoo
ver dus mogen we zeggen: natura hominima-
gistra. Niet enkel dus van de kunst, maar ook
van de menschen is vrouw natuur de verstan
dige leermeesteres.
Op regen volgt zonneschijn, we weten het,
en op actie reactie, we zien het. Op deftig
heid, als ze uit den band kan springen, zoo
onbespied, volgt ongebonden realisme en zoo
komt er meer vraag naar natuurlijkheid naar
mate onze beschaving meer ontaardt.
Zoo ook in de maatschappij, wanneer het
evenwicht verbroken is en het alles meer on
natuurlijk wordt.
Dan komt er schommeling als bij de balans,
die aan de armen ongelijk bezwaard is.
En nu kan men die schommeling niet mooi
vinden van die menschen zijn er. Maar zoo
lang die beoordeelaars enkel het schoone be
wonderen en geen oog hebben voor het ware,
moet van die menschen verklaard worden, dat
ze verkeeren in den zelfden toestand waarin
onze hedendaagsche maatschappij verkeertna
melijk dat ze hun evenwicht missen, evenzeer
als diegenen, welke bij ’t gezicht van armoede
geroerd worden en zich meer haasten om hun
zakdoek dan om hun beurs te krijgen.
Gemis aan evenwicht brengt menschen in
dat geleerde professoren in onzen tijd de vrien
den zijn van dominee of pastoor en op politiek
gebied arm in arm gaan.
Zoo schikt alles zich ten slotte en we zijn
J om aan te nemen, dat ook,
j zoo verontrust,
We zouden dus,
om noodeloos gestoei te voorkomen, de onrus
tige „satisfaits“ willen aanraden om niet zoo te
gen te spartelen.
Het zal zich wel schikken ten beste, wan
neer maar het verbroken evenwicht hersteld
wordt.
Daarin toch vinden ten slotte alle menschen
zich tevreden en gelukkig.
Evenwicht
tusschen inkomsten en uitgaven.
Evenwicht tusschen het verbruik van kracht
en de inneming van nieuwe versterking.
Evenwicht tusschen de eischen van het li
chaam en de eischen van den opgelegden ar
beid.
Evenwicht tusschen vraag en aanbod voor
den mensch die om voedsel uitgaat.
Evenwicht tusschen het proza en de poëzie
EVENWICHT.
De wereld van onzen tijd is onrustig. Gis
ting hier, beweging daar, opschudding elders
onrust overal.
Die onrust heerscht in de harten niet alleen
van de ontevredenen, maar ook in het gemoed
der welvoldane burgerij.
Bij de eersten, de misnoegden, een onrust,
die naar verandering hunkert; bij de laatsten,
de bourgeoisie satisfaite, onrust die elke ver
andering vreest en schuwt.
Lij allen echter, tevredenen en ontevredenen,
vloeit die gemoedsbeweging voort uiteenjagen
naar geluk.
Dat nu een onrustig kloppend hart een ge
lukkige gewaarwording is, zullen we niet be
weren het tegendeel is wel het geval, en daar
uit verklaart zich zeker de verzuchting, dat
men gaarne zou zien het einde van dezen tijd
van overgang. Neenv de ontevredenen vinden
geen verzachting van hun lot in hun onrustig
hart en de voldanen evenmin.
De bolderwagen is in beweging dat de pas
sagiers er opgeruimd onder zijn, kan niet wor
den gezegd. En de reden er voor is niet ver
te zoeken de koetsier ontbreekt. De onte
vredenen over den stilstand hebben den wagen
aan ’trollen gebracht; verder kunnen ze er
niet aan doen de richting aangeven mogen
ze niet.
Do voldanen met den stilstand hebben in
zulk een toestand allerminst reden om blij te
2Üu hun angst, dat het voertuig aan den wa
terkant zal geraken en van den wal in de sloot
vallen, is begrijpelijk.
In zulke tijden werpen de menschen zich
overal op de vraag naar geluk.
Wat is geluk vraagt men dan aan den on
tevredene. Geld, eer of eerbewijs?
Meent ge dat rijkdom den mensch gelukkig
maakt En zijt ge ontevreden met u
stand uit afgunst jegens de rijken Neen,
vult men dan de vragen aan alleen tevreden
heid maakt den mensch gelukkig.
Maar die voldane burgers dan -
Ze gelukkig zijn, wanneer hun hart niet
ontrust werd door angstproducten van hetgeen
de ontevreden wereld zal volvceren te hunnen
koste
M ie dat meent, vergist zich deerlijk.
Die zoete rust, waarvan ze op dit oogenblik
tornen, is een ideaal, dat hierin overeenkomt
uet de mist, dat het hun vroolijker stemt naar
mate ze optrekt.
Leen, rust schenkt den gezonden mensch
opgewonden toestand, on doet hen grijpen naar
een glas sterken drank.
Natuurlijk komen die menschen falikant uit
en koopen ze het evenwicht in hun zielstoe
stand met het evenwicht van hun lichaam.
Wat doet de maatschappij in haar toestand
van verbroken evenwicht
Wat wordt gedaan om de opgewondenheid
ADI ERTENT1EN van 1 tet 4 regels, gewone letter, 40 Cents;
voor eiken regel meer 7'/2 Cents. Bij abonnement is de prijs
belangrijk lager. Voor waarden daaromtrent te vernemen bij
den uitgever. J
an
T
15/16
)Ct. -
te Op-
oa, -
i Kui-
ans en
Leij eu
e Fin-
S ij men
l van
rga,
3 Ileeg-
oeeker
oun i ummur sas.
J. vt
J..-, 4.*Mcialen
