kam- n oikhihui mu 1»
u r bi
lil
1
I
No. 47.
IS95
PINKSTERSPROKKELS.
’GAN G.
'W
7
Loting Schutterij.
ii'
9
W O A S 1A. O-
12
J U W I.
MM
1
U I T
is
Alle brieven
in te zenden.
I.
i.
L'?
ADVERTENT1ËN van 1 tot 4 regels, gewone letter, 40 Cents-
voor eiken regel meer 7*h Cents. Bij abonnement is de prijs
belangrijk lager. Voorwaarden daaromtrent te vernemen bij
den uitgever.
L'A
-
4
Deze COURANT verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS
Abonnementsprijs voor 3 maanden f 1.— franco per post ƒ1.25.
Alle brieven en stukken, uitgave of redactie betreffende, franco
Sneek den 11 Juni 1895.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
ALMA, Burgemeester.
BENh EWITZ, Secretaris.
te Bon hebben, dat er meer van die gelegenheden 1
Berden gezocht, dat er veel van die volksver-
>0, Bakelijkheden plaats vonden gelijkheid van
1 a Boot, het najagen van een en hetzelfde genot,
lekt sympathie, evenals gelijkheid van druk,
ouder de menschen die leven om te werken,
We moesten uit; ’t was Pinster twee en dan y-
[aan de menschen, zij die niets behoeven te beschikkingJ:
zij die
niet in onze bedoeling, maar de totaalindruk,
die een bezoek op de portemonnaie maakt, is,
dat het niet de royale tentoonstelling is van ’83.
Op Oud-Holland is het rustig. Alleen I
20en Juni a. s.des voormiddags van 9 tot 12
uur
dat de loting zal plaats hebben ten Raadhui-
ze op Donderdag den 27 Juni daaraanvolgende
des voormiddags elf uur, voor hen die geboren
zijn in het jaar 1870, terwijl daarna dadelijk
zal worden overgegaan tot de naloting der over- het aan
eenkomstig art. 4 van het Koninklijk Besluit
van 21 Maart 1828 {Staatsblad no. 6) inge- Nederlander
schrevenen van de jaren 1861 tot en met 1869.
b“ïpe' ««ti-pjpisme.«imUfcü
den» v„JstelU„g hebbede,
Voor een
plekje om
Treffend i
en weinig kostbare in het bedrijf dier Oud-
Hollandsche levenswijze. Minder gezellig is het
er echter niet omdat men er de spiegelruiten
en de spiegels mist. Toch zou op den duur
die eenvoud velen onder ons waarschijnlijk niet
bevallen, zij die gewend zijn te wiegelen en te
schommelen in de zijden kussens en te rusten
te midden van het modern ameublement, dat
in het hoofdgebouw hier en daar onze bewon
dering vraagt.
Opvallend echter is het gemak waarmee men
zich in Oud-Holland neerzet, en hieruit zou
men misschien mogen afleiden dat de eenvoud
toch nog het ware is dat men zich in den een
voud ’t gemakkelijkst beweegt en met den min
sten omslag zich kan geneeren.
Vooral eenvoudig zijn de opschriften der on
derscheiden affaires, vergeleken bij de schreeu
wende reclames van onze dagen of het er
minder goed om ging Mundus vult decipi, de
wereld wil bedrogen zijnmeen niet dat een
gentleman tegenwoordig zou binnengaan in een
barbierswinkel, waar niet ten minste eenige
Fransche woorden op de ruit het bewijs leve
ren dat de barbier zijn wereld kent.
Stel u dus niet voor dat de deftige en nette
menschen af komen op een reclame als deze
Hier scheert men guiten
Voor vijf duiten.
Zoo is in Oud-Holland alles stil en rustig;
de huizen, de menschen, de meubeltjes in win
kels en herbergen”, de consumptie, het bier
en de sigaren en de lange Oud-Hollandsche
„kalken” pijp, alles is er rustig en uitnoodigend
tot een dutje of een droomerije.
die tegen wil en dank worden vereenigd tot
een club, de club van hen die niet leven om-
dat ze niet werken, terwijl hun bestemming
scheen te zijn, zoo door geboorte en „wijze”
te leven om te werken.
Het is zoo aangenaam de familie eens bij
elkaar te zien, zoo mogelijk ten minste eens
per jaar. Kwamen nu die „hoogeren” en be
taalden voor wie ’t niet betalen kunnen, dan
was de kans groot dat op den dag dier gebeur
tenis liet het zijn Pinkster twee meer
heilige geest op het Amsterdamsche tentoon
stellingsterrein werd aangeblazen dan op alle
kansels, preekstoelen en katheders in heel Ne
derland te zamen.
Want niet enkel kweekt de sympathie hei
ligen geest, maar ook het genot werkt er toe
mee. Het genot is de onmisbare factor, omdat
het de koele trots uitdrijft zooals het de zen
gende haat bluschtomdat het den mensch op
wekt, verheft tot den wezenlijk „hoogeren”,
die meestal niet gevonden wordt in den zooge
naamd „hoogeren”, evenmin als in den laagsten
stand, waarmee onze maatschappij zeer onei
genlijk haar streven naar hooger uitbeeldt.
We schreven deze meditatie, niet omdat er
iets nieuws in steekt, maar wijl ze op het feest
der uitstorting van den heiligen geest zoo’n op
vallende tegenstelling vormt met de positie, die
de godgeleerde menschen op dezen dag innemen
tegenover de samenleving, en nu geven we ’t
aan een ieder te beslissen, wat het meest duur
zaam middel ter opwekking is het saamge-
nieten van kunstvoortbrengselen of het aan-
hooren van godgeleerdigheden, enfin hoogere
kunst, die door den een niet verstaan én door
den ander niet begrepen wordt, zoodat elk voor
zichzelf geniet in zijn eigen opvatting en in de
idéé, dat zijn broeder ’t bij ’t verkeerde eind
heeft.
Wij houden ’t met hen die voor ’t eerste op-
teeren en zullen daarom aan onze meditatie nog
een korte schets toevoegen van de tentoonstel
ling, om allen, die de waarde ervan als gele
genheid voor de organisatie van een volksfeest
mochten onderschatten, op te wekken, eens een
kijkje te gaan nemen.
De groote aantrekkelijkheid van deze ten
toonstelling vormen, Oud-Holland en de Prins
Hendrik.
Het eenige bezwaar tegen een bezoek zal voor
dezen en genen het extra dubbeltje zijn al
deze gelegenheden vragen extra entreegeld
ons dacht men had dit althans op zon- en feest
dagen, wanneer de werkmenschen uitgaan, moe
ten afschaffen. Voor een heele familie, als we
er den tweeden Pinksterdag zagen, loepen al
die dubbeltjes en kwartjes ter dege op hier
en daar kon men ’t opvangen als men wilde
uit den mond van de „kleine luyden” dat het
De commissie van
loen, zij die werken om te leven en
even om te werken, dan gaan alle menschen
lil in onze goede stedePinkster twee is de
noest uitgezóchte dag des jaars voor werk-
nenschen om hun familie en kennisjes”, ge-
voonlijk dito werkmenschen, te bezoeken.
Voor de laatsten is Pinkster twee de groote
litgaansdag, de jaarlijksche vacantiedag dan
;aan ouders en kinderen elkaar opzoeken, ooms
n tantes, grootouders, neefjes en nichtjes ko-
yien ook op zoo’n dag in ’t gezelschap en
r nu een gelegenheid als de Amsterdamsche
^toonstelling, en vindt de reunie toevallig in
e hoofdstad plaats, dan gaat de „familie” na
uurlijk uit naar die tentoonstelling.
Op zoo’n dag ziet men van de „hoogere”
tanden niet meer dan een sporadische verschij-
ing op het terreinhier en daar een ver
waaide vogel slechts, maar de massa die er
|iich beweegt en verdringt, zijn werkmenschen.
De weinigen uit „hoogeren” stand, die er
Baren op Pinkster twee, kunnen geen anderen
iudruk hebben meegenomen van de tentoon-
jtelling dan dien van onvermengd genot. Er
ras gelijkheid van genot en gelegenheden als
leze verdienen daarom den naam van nationaal
ii de hoogere beteekenis van het woord.
I Er was onvervalscht genot omdat er geen
si mdsverschil was, geen afgunst of wedijver,
leen uitbliuken, geen neerzien uit de hoogte,
teen gewaarwording van verongelijking, en ge-
fcgenbeden als deze verdienen daarom den naam
an volksfeesten in de ware beteekenis van het
roord. Daardoor werden wij, die toch ook uit
leesten, onwillekeurig verlokt om naar de ten-
lonsteliing te gaan, het alleen voor een oogen-
lik betreurende, dat zij, die zich „hooger”
oemen, die geslachtswapens er op na houden
n paarden en rijtuigen met waaaapens er op
Beschilderd, dat al die „hoogere” menschen niet
Vfeenwoordig waren om getuige te zijn van het
jr’b dat het genot nooit hooger kan zijn dan
janneer allen gelijkelijk genietenjammer voor
|enzelf dat ze dit misten en jammer misschien
oor ons allen, daar de opmerking van dit feit
oor de „hoogere” klasse, allicht ten gevolge
on hebben, dat er meer van
K E N N I S G E V I N G.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der
gemeente Sneek brengen ter kennis van de be
langhebbenden, dat de alphabetische naamlijst i
van de personen, die in dit jaar aan de Tot na nem6r Scherp
voor de Schutterij moeten deelnemen ter vE e i T iT ‘n °f a“der?lad vindt> °P
zal liggen ter Secretarie dezerTmèenteT^ V°°^
Woensdag den 12en tot en met Donderdag den Pn UJ r-t vraag Ye -goed ^atom
20en Juni a. s.des voormiddag van 9 i’iT‘J 7 Vfaag’die het zuiver godsd.ensüg
gebied betreft, steeds de politiek en nog wel de
I politiek van den dag te betrekken. „Heeft
aldus eindigde dr. Schaepman de meerdere
-7 of mindere sympathie voor uitbreiding van kies-
77__le g ,°r.e,n recht met het oordeel over het optreden van
den Paus in Groot-Britannië iets te doen Gaat
den heer De Savornin Lohman om
een schamper stukje in het buitenland van deu
-van Bronsveldianisme te verden
ken? Is het volkomen juist den staatsman
zijn, en, re- hee’ten, omdat de godgeleerde in den Heraut
s avonds, wanneer er de muziek speelt cn te geven.
Jong-Holland er druk is vertegenwoordigd, kan
het er sommige oogenblikken drukkend druk
zijn.
De rust van Oud-Holland zou velen van ons
op den duur niet bevallen waarbij komt het
afgeslotene dat rondom het uitzicht beperkt, i
rustlievenden burger een uitstekend
zijn vermoeide leden te ontspannen.
is het klein-burgerlijke, het eenvoudige
°uder de menschen die leven
®ympathie heeft gewekt.
Het ellendigste van alle maatschappelijke el-
pde, de club- en kastengeest, die aparte ge-
fgen heden en dagen zoekt om uit te gaan j
de ondernemers van vermakelijkheden er er een afzettersboel was.
h dwingt verschillend tarief er op na te hou- l afzetterij te beschuldigen op dezen grond, ligt
PD, men merkt het weinig of niet op het --j.
prrein eener tentoonstelling.
I Men mist de „hoogeren” op Pinkster twee,
dat is jammer. Ook mist men de menschen
z’
D E P E R 8.
Toen de Standaard onlangs verklaarde van
polemiek met gelijkgezinden in de pers verder
te zullen afzien, deden wij reeds uitkorqen, dat
de natuur allicht zou blijken boven de leer te
gaan. De sedert tusseben Nederlander en Stanr
daard gevoerde gedachtenwisseling, voortgespro
ten uit eenige opmerkingen in Roomsch-Katho-
lieke bladen, bewijst de juistheid hiervan. Zij
is thans zelfs nader in een persoonlijke over
gegaan. Daar de onderlinge verhouding der
roomsclie en anti-revolutionaire bladen er" vrij
scherp door uitkomt, geven wij hier een meer
uitvoerig overzicht van den loop der bespreking.
De polemiek is op nieuw aangekomen door
een paar scherpe opmerkingen over den brief
van den Paus aan het Engelsche volk in de
Nederlander, het orgaan vau den heer De Sa
vornin Lohman. Hierop werd door de Residen
tiebode gewezen als een staaltje van vinnig
heid, die altijd de anti-revolutionairen blijft be
zielen tegen Rome. Het blad sprak van den
Nederlander als een blad, dat „voorheen zoo
keurig geredigeerd was.” Het scheen de Nederl.
niet naar den vleeze te gaan en het had er veel
van, alsof het „door anti-paapsch marktge
schreeuw de verloren eland isie wilde teruglok
ken naar het, door Kuyper’s bazuinstooten,
verlaten stalletje.”
„In trouwe aldus eindigde dc Residentie
bode hoe steekt de felle, soms hatelijke
doch principieele en altijd gekuischte taal, wel
ke de Standaard tegenover ons voert, af bij
dit vuilaardig gescheld.
„En van dat alles draagt de verantwoorde
lijk niemand minder dan. jhr. mr. A. F.
de Savornin Lobman, oud-minister van biunen-
landsche zaken!!
„’t Is fijntjes.”
De Tijd mengde zich in het debat, maar deed
harerzijds opmerken, dat „de chamade” (getoe
ter, marktgeschreeuw) van jhr. De Savornin
Lobman, zooals zij de „lamentatie” van den
Nederlander betitelde, nog niet te vergelijken
was met „de fanfare vau dr. Kuyper” in de
Heraut en bracht daarop in herinnering, wat
ook in dat blad was géschreven naar aanleiding
van den jongsten brief van den Paus. Woor
den wel niet van dr. Kuyper, maar waarvoor
de verantwoordelijkheid dan doch voor rekening
van den hoofdredacteur kwam.
Dr. Schaepman deed daarna zijn meening
kennen in bet Centrum, ’t Was een eenigs-
zins kalmeerend woord. Men moest z. i. een
weinig geven en nemen en niet ieder scherp
/I 6
6
16
IS
1
I
Wj
w
■V' g
cnm ii fff immn smu
te
uw
der
met
Col*
ke*
Lot’
a te
