II
fflfflffl ffl BET 1MDISSI1IW SHL
1
si
JI
i
B j
MfflS- ii IDIfflfflHUD Iflil De
R
M
zfe
11
11
7 1
B
"m
Ifë
W
y.
h
b'
No. 1.
Ontmoedigd, niet moedeloos,
L
EN-E N-V IJFT IQ 8TE
NATIONALE MILITIE.
1896,
i
1 I.
Ji
9°.
10°.
11°.
12°.
zich
binnenland.
6
1°.
2°.
3°.
4°.
f
niet overal dezelfde
groo-
welke
i ver
het
ons
het
fi
n
5°.
6°.
TO
8°.
i
I
’/j Cents. Bij abonnement is de prijs
-te vernemen bij
■k
«L
De Woensdag te Zwolle gehouden vergade
ring van het kiesrecht-comité werd bijgewoond
door afgevaardigden uit alle oorden des lands
De voorzitter, de heer Th. de Rot, van RotJ
terdam, verklaarde, dat hij alleen debat zoude
toelaten, voor zoover dit betrekking had op de
uitbreiding van het kiesrecht, dat men niet door
revolutie verlangde.
Hierna trad als inleider over het kieswet-
ontwerp-van Houten op mr. P. J. Troelstra van
Utrecht.
Spreker en de heeren Gerhard van Amster
dam, Vliegen van Maastricht en anderen die
aan het debat deelnamen, betoogden, dat’ het
ontwerp-van Houten den werklieden niet ten
goede komt.
Aangenomen werden verschillende voorstellen
beoogende te verkrijgen wijzigingen in art. 1
van het ontwerp (belasting, huurwaarde, capa'ci-
teits-kiesrecht)eene wijziging van art. 50
(onderteekening door 10 in plaats van door 50
kiezers van de opgave van candidaten), alsmede
om in art. 55; de stemming enz. „duurt tot
des namiddags 5 ure” te vervangen door: de
stemming „duurt tot middernacht”; verder eene
wijziging van art. 56, in dien zin, dat op den
ADIERTENT1ÈN van 1 tot 4 regels, gewone letter, 40 Cent»,
voor eiken regel meer 7',4 22’
belangrijk lager. Voorwaarden daaromtrent
den uitgever.
de scheiding zeer verlicht. I
--s en Nieuwjaar
We zijn
aan gewend als naaste bloedverwanten bij- j
De minister van buitenlandsche zaken brengt
thans in de Staatscourant ter kennis van be
langhebbenden, dat, blijkens telegrafisch be
richt van Harer Majesteits gezant te Brussel
de Belgische Moniteur van 28 dezer de offiei-
eele mededeeling bevat dat de algemeene invoer
van vee uit Nederland in Belgie weder zal
wórden toegelaten met ingang van 6 Janua
ri a. s.
a oar
moeten vastklampen Maar ontmoedigend
werkt deze overtuiging op velen, aan wie ze
zich voor ’t eerst opdringt, zeker.
KENNIS GE V Fn G.~~~
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der
gemeente Sneek-j voldoende aan art. 87 der
wet op de Nationale Militie van den 19den
Augustus 1861 (Staatsblad no. 72), zooals zij
is gewijzigd bij die van 4 April 1892 (Staats-
blad no. 56), brengen ter openbare kennis, dat
de tweede zitting van den Militieraad voor deze
gemeente zal worden gehouden in het gemeen
tehuis van Schoterland te Heerenveen op Dins
dag den li Januari e. k., des voormiddags ten
11 ure.
Dat in die zitting uitspraak wordt gedaan
omtrent alle in de eerste zitting niet afgedane
zaken en omtrent hen, die als plaatsvervanger
of nummerverwisselaar verlangen op te treden.
Sneek den 27 December 1895.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
ALMA, Burgemeester.
BENNEWITZ, Secretaris.
KENNISGEVING.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der
gemeente Sneek brengen ter openbare kennis
dat er
REDDINGSBAKEN
aanwezig zijn
in de Stoomhoutzagerij van Ter Horst
aan de Geeuw
bij J- T. Bloksma, Pompmaker, buiten
t Hoogënd
bij de Wed. Folkert Prins, aan de Prin- I
sengracht
in de Smederij van J. Tjaarda, buiten
worden die grenspalen een
maar beperkt is de mate van
waarnaar wij allen jagen om er ons deel van
mee te krijgen, de een met meer succes dan
de ander.
vinden j Maar er ziju er, en hun aantal vermeerdert,
die er hoegenaamd niets van weten te bemach-
i tigen en de droeve stemming die in latere jaren
fat j. -I en ook dit Jaar de uivaart begeleidt, wordt
“J®.®? m GJe, ka iae..om«evinS wordt j langzamerhand overstemd door den toon der
onverschilligheid. De materialist nam zijn in
trek onder ons en hoezeer we hem met ons
verstand willen verwelkomen, ons hart houdt
i er ons van terug immers het is niet de ma-
terialist pur et simple, niet de levenswijzer die
ons recht op bet doel wijst, maar het is de
materialist in den slechten zin van het woord,
de gids die ons het doel wijst wel is waar,
maar ons stuurt in een richting die verderfelijk
voor allen die hem volgen, een
pad langs waarop we niet kunnen terugkee-
ren wanneer ten slotte een afgrond ons scheidt
van hot voorgehouden doel. Over dien afgrond
heen het is de sprong der wanhoop
de menschheid, beschaafd als zij geworden is,
zou aoo’n waagstuk bestaanstilstand,
draling, aarzeling dan.we vernemen
een stem die den ontmoedigde toeroept
r Mensch, blicke, wo dir will die Welt den
Kopf verwirren, zum ew’gen Himmel auf, wo
nie die Sterne irren.
Godsvertrouwen houdt men hem voor, maar
het vertrouwen is niet enkel een daad van het
harten zoolang het verstand zich een stoffe
lijke factor rekent, kan dit vertrouwen alleen
zich vestigen in de harten van hem die hun
verstand onmeedoogeloos ’t zwijgen opleiden en
dus voorbijzagen, wilden voorbijzien, hoe alles
hier anders kon zijn wanneer alle menschen
wijs waren en daarbij wèl wilden, wanneer de
materialistische leidster niet onder den invloed
der opstijgende moerasdampen voor ons oog
verliep in een dwaallicht. Het Godsvertrou
wen dat tevergeefs zoekt naar den stem der
rede, en de materialist die den stem der rede
in de duisternis van zijn weg gevoelt en dik
wijls zich voelt ontzinken deze twee voeren
den tweekamp om den prijs der overwinning,
hierin bestaande, dat hij, die overwinnaar is,
den mensch, den rusteloos zoekenden mensch
mag uitreiken den palmtak van den vrede en
het geluk.
Aan bet einde des jaars, wanneer de gehee-
le reeks van aandoeningen over den afgeloo-
pen tijdkring worden doorleefd en we onze
balans opmaken, dan leeft in den mensch de
twijfel en viert hij hoogtij. En als de massa
niet weet waarheen, komt de propagandist met
bazuingeschal, die hem voorhoudt:
Wat God doet, is welgedaan 1
en van de andere zijde komt de tegenstan
der met ontplooide banier, waarop in vlammend
schrift
Mensch, ken u-zelf! Vertrouw slechts u-zelf
Het is voor den mensch, die zijn verstand
over deze dingen laat gaan en zijn gevoel niet
zijn, samen bepeinzende de kórtstondig-
wat
van
naar
aangegeven als
ons opma- i worden moet
bij dat vertrek allen tegenwoordig
hun hoeveelheid is niet onbegrensd; jaarlijks wil onderdrukken, een moeilijke keus
worden d,e Weinig verplaatst? Noch de
den^ rijkdom zen vindt hij in allen deele juist of aannemelijk.
Zoolang deze leuzen niet gezuiverd zijn van
den schijn der valschheid, zal de massa niet
gedeeld worden wel hier en daar een die zich
afscheidt en partij kiest, maar de massa, die
twijfelt, blijft compact, aaneengesloten. Die het
vette der aarde geniet en die alles ontbeert, zij
gaan te rechter en linker de eerste om den
strijd in de sfeer van het bovennatuurlijke te
doen wegslinken, de ander om op zuiver na
tuurlijk terrein een plaats te bevechten en te
veroveren. De groote massa daar tusschen
wacht, wacht op de leus die verstand en hart
beide bevredigt, vertwijfeld sommigen onder
dezen doodend het gevoel aan de ideale roe
ping van den mensch in anderen.
Zoo staan we bij de groeve bijeen met ve
lerlei uiteenloopende beschouwing en opvatting
des levens, met vrijwel eenerlei gemoedsstem
ming de overtuiging wint veld dat de wereld
der menschen in zedelijke waarde achteruit
ging in dit jaar en dat op verbetering geen
hoop bestaat ook in het aanstaande jaar, wan
neer de alles beheerschende verhoudingen in ’t
maatschappelijke nog scheever zullen geworden
zijn.
We zijn niet moedeloos zoolang we nog een
overtuiging rijk zijn en het is misschien’deze
overtuiging waaraan allen zich eindelijk zullen
het smartelijke van
De dagen tusschen Kerstmis
zijn familiedagen bij uitnemendheid,
er t
een te
heid des levens, samen herdenkende
afgeloopen jaar ons gegeven, wat het
genomen heeft en samen starende
tijdstip in den grooten reisgids
de klokslag van ’t vertrek samen
kende om
te zijn.
Zeker de stemming is i'
hier treft men een familiekring die den
ten zegen van het tijdelijke herdenkt,
meer bracht dan men zelfs had durven
wachten
daar treft men een kring van verwanten, die
veel had gehoopt, misschien wel omdat veel
noodig was, en die in zijn verwachtingen bit
ter werd bedrogen
ginds den kring die niet veel hoop koester
de bij den aanvang en die dankbaar het ein
de bij woont, zonder daarvoor anderen grond
te hebben dan het Jobs-geloofdat de Heer
bij wat Hij geeft of neemt moet worden ge
prezen
en elders den kring waarin moedeloosheid
allen terneerdruktwaar men door een reeks
van teleurstellingen het leven is gaan beschou
wen als een doorloopende voorstelling van be-
drogbeelden.
Als menschen blijven we, hoe zelfgenoegzaam
ook, met een blik op deze rijke verscheiden
heid van stemmingen aan onzen levenslust ge
trouw vragen, welke dier kringen de gelukkig
ste en welke dier stemmingen de verkiesehjkste
ons toeschijnt.
Zoo zijn we nu eenmaal en het zou onna-
tuurlijk zijn iets anders te willen schijnen.
Jaar op jaar werpen we, als het einde er
is, den blik achterwaarts en altijd weer komt
de oude stem in ons op
Had ik, hadden wij
Ons geluk, dat we blijven najagen tot de
dood ons wenkt, is eenmaal geworteld niet in
ons zelf, niet in ’t bewustzijn dat we gerezen
zijn in de kracht onzer vermogens van verstand
en gemoed, maar de ijzeren wet der samenle
ving houdt het ons voor met streng gebie
dend woord
Mensch, draag zorg voor de voldoening uwer
tijdelijke behoeften Wat in de taal des mo
dernen levens overgezet, beteekentHaal er
van wat te halen is
De goederen van den tijd zijn vele, maar
de voormalige Noorderpoort
aan het Spoorwegstation
bij M. Meiners, nabij de Oosterpoortsbrug;
bij G. S. Hofstra, Steenhouwer, aan de’
Leeuwarder trekvaart
bij de Wed. Th. Asselman, Scheepstim
merwerf bij de Oppenhuizerbrug
bij de Kalkovens van Feenstra, aan den
Oppenhuizerweg
bij den Congierge der Hoogere Burger
school
bij den Concierge der School voor koste-
loos onderwijs
in den Molen van Veen, aan de Frane-
kervaart.
levens wordt in herinnering gebracht, dat
volgens art. 450 van het Wetboek van Straf-
e,r die §etui&e zÜnde van het oogen-
bhkkelijk levensgevaar waarin een ander ver
keert, nalaat dezen die hulp te verleenen, die
hij hem, zonder gevaar voor zich zelven, ver
leenen kan, indien de dood van den hulpbe
hoevende er op volgt, gestraft wordt met hech
tenis van ten hoogste drie maanden of geldboe
te van ten hoogste drie honderd gulden.
len slotte wordt de aandacht gevestigd op
art. 168 der Algemeene Rolitie-Verordening
dezer gemeente, luidende alsvolgt
„Niemand mag weigeren een'drenkeling in
zijn huis op te nemen.
Ieder is verplicht, die daar te houden, tot
dat volgens verklaring van een geneesheer ver
voer kan plaats hebben.”
Overtreding van dit artikel wordt gestraft
met hechtenis van ten hoogste zes dagen of
eldboete van ten hoogste vijf-en-twintig gulden.
Sneek, den 27 December 1895.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
ALMA, Burgemeester.
BENNEWITZ, Secretaris.
De weemoed waarmee wo het oude jaar zien
heengaan, vindt weerklank in het sombere
droeve weer; we nemen afscheid en U
dp omgeving in den toon, den passenden toon
onzer gemoedsstemming. Deze harmonie van
wat daar leeft buiten ons en in ons, stemt ons i
Deze COLRANT verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS
Abonnementsprijs voor 3 maanden f 1.- franco per post ƒ1.25.
Alle brieven en stukken, uitgave of redactie betreffende, franco
in te zenden.
WTe zijn
■I
!V|
-■>
A
p
>-x.
J
'i
I
LICHTING VAN HET JAAR 1896.
