HEMS- ffl IDlfffEfflHLID mR DE
liEIHffl 11 III 1 fflORKfflffll SHER.
1
É1
1Z.
i
No. 92.
1 v6
EEN-EN-y IJ F T I O 6 T E J a a R Q A N (4.
ft
Nationale Militie.
14 IX O V ID 31 13 JE
idol
IN*
.00
>1
i’
eur
eur
eh.
Alle brieven
in te zenden.
RS-
ang
;an-
,00,
,00.
I.
r.
Q*
2.
2
r
E
i ten
ge-
I Zlj
jep-
erk
-
anderen tot een goed einde
er zijn er, wanneer we
dan de op
las»
■,d.
t, d.
rtje
1 6 *5
>6^1
3
UIT DE PERS.
Over het ontwerp-program der Liberale Unie
is in de laatste weken heel wat in de pers en
in de kiesvereenigingen te doen geweest. Het
heeft in de pers aan critiek niet ontbroken.
Van alles trof men aan welwillende en niet
welwillende, afbrekende en opbouwende. In
verreweg de meeste der aangesloten kiesver
eenigingen werd instemmend gesproken over
het ontwerp, ofschoon ook in enkele aange
drongen werd op een meer conciliant stuk, ter
wijl weder andere krasser verklaringen wilden.
Onder de bladen, die het ontwerp met wei
nig, vriendelijken blik bekeken, moet de N. R.
C. in de eerste plaats genoemd worden. Ver
wondering zal dit wel bij niemand gewekt heb-
ben, zegt de Zw. Ct., die zich herinnert, welke
houding het blad in 1894 heeft aangenomen.
De N. R. C. zou met de richting, waarin dit
program van actie zich beweegt, haar sympa
thie wel kunnen betuigen, ware het niet, dat
zij in de overwegingen, die aan het program
voorafgaan en ook aan de stemming der Unie
leden zullen onderworpen worden, op een punt
stuit, dat voor haar instemming onmogelijk
maakt. In die overwegingen wordt namelijk
verklaard, dat de Liberale Unie van de te stel
len candidaten verlangt, dat zij instemming be
tuigen met de strekking van het geheele her
vormingsprogramma. En nu heeft zij een bijzon-
der bezwaar tegen 1 van dat programma be
treffende het kiesrecht, waarbij h. i. de vraao-
wordt gesteld fcijt gij een Takkiaan Boven
dien kan zij zich niet vereenigen met de be-
ginseloverwegingen, vooral wat betreft de
„phrase* over de bevoorrechting van het kapi
taal. Het blad acht het een zelfmoordend be
drijf, met een gemeenschappelijk gevaar voor
oogen willens en wetens bij de stembus voor
regel, wil van scheiding niet weten.
Eén moet de liberale partij zijn, zegt het
blad; de twistpunten late men er buiten. De
liberale Unie-bestuurderen, één koek en ei on
der elkaar stellen juist de twistpunten op den
voorgrondde N. Rotterdammer ergert er zich
over, en tolt in de ronde als een zwaarrollen-
den mosterdkogel. Met Uilenspiegel, den quasi-
grappemaker aan den arm, reist hij ’t land door,
goeddoende en eenheid nastrevend, waar ver
deeldheid gezaaid werd.
Die brave Rotterdammer zou zoo gaarne met
de Middelburgsche éen zijn, en, ondankbaar als
deze is, wil zij niet erkennen, dat liberaal zijn
eikaars liberaliteit niet in verdenking
„Die wahre liberaliteit ist Annr-
Ce Dieu, qui des Frangais ordonne le massacre.
En dat is dan de God, die uw geloof vereert,
Die Gpd, op wiens bevel men broedermoord
creëert
kennisgeving.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der
Gemeente Sheek, voldoende aan art. 87 der wet
op de Nationale Militie van den 19den Augus-
tus 1861 (Staatsblad no. 72), zooals die is »e-
wyzigd bij die van 4 April 1892 (Staatsblad
no. ob), brengen ter openbare kennis dat de
eerste zitting van den Militieraad voor deze
gemeente zal worden gehouden in het gemeen-
A n A B?^YARD' Op Woensdag den
M December 1896 des voormiddags ten 10 'k ure
in welke zitting uitspraak zal worden gedaan’
omtrent:
1. De verschenen vrijwilligers voor de militie;
2. de lotelingen, die redenen van vrijstelling
hebben ingediend;
3. de lotelingen, in de artt. 55 en 56 be
doeld
4. alle overige lotelingen.
Zullende voor dien Raad alleen behoeven te
■erschijnen:
i-?’ die zich als vrÜwilliger voor de Mi
litie hebben aangeboden
2. de lotelingen, die vrijstelling verlangen
wegens ziekelijke gesteldheid of gebreken of
gemis van de gevorderde lengte.
Sneek den 10 November 1896.
Burgemeester en Wethouders voornoemdy
ALMA, Burgemeester.
BENNEWITZ, Secretaris.
Deze CO IRA NT verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS.
Abonnementsprijs voor 3 maanden franco per post ƒ1.25.
Alle brieven en stukken, uitgave of redactie betreffende, franco
waarden te gaan stellen, die, zonder tot eenig
practisch resultaat te leiden, van elkaar ver
vreemden de liberale krachten, die èn in het
behouden van het goede wat wij bezitten èn
in het tot stand brengen van verschillende her
vormingen, tot samenwerking met elkaar be-
reiu zouden zijn.
Het Hand, was ook maar matig tevreden
met net ontwerp.
Daarentegen werd het in ’t Vad. de heer
Macalester Loup, hoofdredacteur van 't blad
is een der leden van het bestuur der Liberale’
m,et groote ingenomenheid begroet.
Ook de Arnh. Ct. begroette het over het alge
meen met instemming. Het tegelijk voorstellen
van een algemeen program, geschikt om te
«trekken tot vereenigingspunten voor alle voor
uitstrevende vrijzinnigen en van een program
van urgentie aan dat geheel van beginselen en
bedoelingen ontleend, acht de A. C. een geluk
kige gedachte. Het blad acht het intusschen
zeer goed mogelijk, dat men over den voor
rang, aan enkele punten van wetgeving toege
kend, verschillend denkt en het vertrouwt dat
mocht de meerderheid op de te houden verga
dering daaromtrent een eenigszins andere op
vatting koesteren dan ’t bestuur, dit zich daar
bij zal neerleggen, maar wat de hoofdzaak aan
gaat, het eigenlijke hervormingsprogram, daar
over verwacht het eenstemmigheid. Door al de
gestelde eischen en geopperde denkbeelden
loopt de draad van sociale rechtvaardigheid
van een wel overlegde versterking van de
economisch en sociaal zwakken, niet door ge
nadige bescherming van staatswege, maar door
de verheffing tot betere toestanden, zoomoge-
lijk door eigen kracht te vergemakkelijken door
wegneming van menige hindernis, die langs
legislatieven weg is op te ruimen. Omtrent
enkele punten, waar men ’t gebied der admi
nistratieve organisatie raakt, koestert de A. C.
bedenking en acht het wijziging mogelijk.
De paragraaf over ’t kiesrecht wil de A. C.
niet veranderd zien. Die behoort in het her
vormingsprogram. De vooruitstrevende vrijzin
nigen kunnen niet tevreden zijn met de nieuwe
kieswet dit begrijpt iedereen, die de politieke
geschiedenis van Nederland heeft bijgehouden.
Waren de oud-liberalen trouw gebleven aan de
leuze, waaronder ze een twintigtal jaren geleden
den strijd aanbonden tegen het grondwettelijk
censusstelsel, dan zouden ze evenmin met de
kieswet, die lijnrecht tegen die leuze ingaat,
tevreden zijn. Op het tot stand komen van een
hun meer voldoende regeling zullen deze onte
vredenen natuurlijk het oog vestigen. Maar
tusschen het nederleggen van dit beginsel, om
aan de verwezenlijking daarvan te beginnen
wanneer de tijd gunstig is, en het stellen van
de beoogde verandering als een eisch van urgen
tie, ligt een groot verschil. Ook wanneer de kies
wet-Van Houten bij de toepassing blijkt niet te
voldoen aan de verwachting van verre uitbrei
ding, waarmede de vader der wet er stemmen
voor heeft trachten te winnen en er misschien
voor gewonnen heeft, is het daarom nog niet
geraden terstond voor een verdere uitbreiding
te gaan agiteeren, tenzij natuurlijk die agitatie
van het teleurgesteld volk zelf uitgaat. In dit
laatste geval kunnen de vooruitstrevende vrij
zinnigen zich geroepen achten de beweging te
leiden. Zoolang er echter van zoodanige volks
beweging geen voorteekens bestaan die trou
wens niet te verwachten zijn vóórdat de werking
van de wet is aan den dag getreden is het
verstandig den wensch tot hervorming van het
kiesrecht, zonder dien op te geven, vooreerst
op den achtergrond te laten. Dit geschiedt
met „om de kat uit den boom te kijken'1 of
beduidt
te brengen,
kennang."
Ach! laster niet! Hem, wiens medelijden
uw dagen wil verlengen, waarin hij belang
stelt, verlaat hem niet, den God der liberalen.
Pax vobiscum, liberalen! In den naam van
den liberalen God! Blijft éen.
Of de N. Rotterdammer succes zal hebben
met zijn propageer en voor dien Gód
De socialisten mogen in hun belang hopen
van niet. Wanneer ze hun dagelijksch brood
niet willen missen, kunnen ze dien vreemdsoor-
tigen autocraat geen lang leven toewenschen,
tegenover wien ze toch staan als de Hugenooten
tegenover den roomschen Heer, van wien een
hunner naar waarheid getuigen mocht, dat hij
andersdenkenden zocht te vernietigende woor
den van Raoul trillen nog na in deze dagen
van éenheid die geen scheiding wil
Et voila done le Dieu que ton culte consacre,
Bij deze Courant behoort als Bijblad Feuil-
leton-nummer 233.
50,
00,
k.
rd
ha
len,
’50
1 a Reefde? We hadden dan
30; Ben arbeid meer i
Idvocaten, geen rechters, geen dominees
Pastoors.
Daarom moet er ruzie en verdeeldheid blij-
P, en zij die zich afsloven om de menschen
i een te brengen en ter bevordering van dit
R pogen alle ruzie zoeken te voorkomen door
h verdeeldheid te scheiden, zij handelen niet
I t belang van al die achtbare, edelachtbare,
Boogedelachtbare, eerwaarde, weleerwaarde,
Rer eerwaarde en weleer waarde zeer geleerde
Breonen in ons midden. Hun taak is zwaar
F ondankbaar, want tegenover hen staat heel
jze stand van vredestichters, die toch ook hun
pen belangen niet uit het oog mogen verlie-
|D- Zoolang zij hun dagelijksch brood wen-
I ®n) en dat wenschen ze nog steeds, doen
I >n bun niet-vrome wenschen niet onder voor
p dokter of doodgraver, die den hemel smee-
om hun dagelijks brood te geven.
I ooals bij een brand gaat het bij ruziewil
Rn er sP°edig een eind aan maken dan neemt
een haak en trekt uit elkaar, ook al staat
B inschreven dat men niet scheiden mag wat
F 13- Wil men alles laten uitbranden dan
r^mtmen de belendende perceelen en trekt
elkaar. Maar de vredestichters die leven
o gratie van het verdeel en heerschzijn
V00r het eene en wel tegen het andere
kunnen het dagelijksch brood niet missen,
f ZOU de moeite waard zijn eens uit te re-
f welk deel van het maatschappelijk in-
Llei Tv n?rteed aaQ d0 beredd^aars van
rrlei gekibbel en getwist.
ADVERTENT1ÈN van 1 tot 4 regels, gewone letter, 40 Cents-
voor eiken regel meer 7’/, Cents. Bij abonnement is de prijs
elangrijk lager. Voorwaarden daaromtrent te vernemen bij
den uitgever. J
Men zou er zich zeker over verbazen, zoo-
als men verlegen zou staan, met de handen in
’t haar, wanneer straks het oude jaar eindigde
met de vervuiling van den KerstwenschVrede
op aarde
Ieder moet zorgen voor zijn standje, ook zij
dié de standjes van
moeten brengen. En
de wereld rondzien, nog veel meer dan de op
genoemde die leven bij de gratie der oneenig-
heid.
W at zouden de leiders van partijen in de
politiek b. v. aanvangen, wanneer de partij
schappen ophieldenook zij leven ten koste
van het dwaze, arbeidende volk, dat zich door
hen laat voorlichten en verdeelen in vergade
ringen en in de pers. Hun oorlogen zijn spie
gelgevechten, voorstellingen tegen entrée, zoo
als de gladiatoren gaven in ’toudo Rome. De
algemeene wereldvrede zou het getal baantjes
schrikbarend inkrimpen en behalve het stands
verschil zou er geen sprake meer zijn van eer
en roem, zooals die in dagen van strijd een
vruchtbaren bodem vinden en welig ópschieten.
Waarlijk, wie de wereld lief heeft en daarbij
een positie bekleedt waarvan rang, eer en roem
afstraalt, hij kan van zich-zelf niet de verlooche-
ning vorderen die zijn standje op ’t spel moet
zetten. Ze zouden zich een slag in ’t aange
zicht geven, als ze tegen spreken wilden, dat
de wereld door verdeeldheid groot wordt.
De N. R. C.y nobele uitzondering op dezen
Wat éen is zult gij’ niet scheiden, zegt de
c rift; omdat de Schrift het zegt is het waar
ca daarom is de geestelijkheid aan zichzelf
verplicht elke scheiding af te keuren. Scha
pen en bokken maar bij elkaar, want de Schrift
zegt hetGij zult ze niet scheiden.
Natuurlijk geeft dit in de wereld veel kra
keel en zijn de gevolgen van dit krakeelen
voor derden vaak zeer nadeelig.
Maar zonder krakeelen hadden we een reden
te meer om de geestelijke herders een paspoort
)50) toe te wenschen en hadden deze pastoors een
reden te minder aan te voeren, die pleit voor
hun recht van bestaan. In naam der pastoors
en t belang van hun zaakje is het dus pax
vobiscum (vrede zij ulieden) en om dit kruid
te kunnen kwijt raken moet er ruzie zijnhet
spreekt dus vanzelf dat scheiden door de kerk
vordt verboden op gezag van de Schrift. Onze
neve Heer is immers de beschermer ook van
e water- en vuurnering Zoo ook is het
da^ 61 landen en volken en oorlog zij
'n bhjve, want wat zouden anders de vredebe-
vaarders en de oorlogsvoorbereiders aanvangen?
^n wat is het niet een voorrecht dat er strijd
'estaat, strijd van belangen tusschen patroons
n werklieden Waar moest het heen met onze
ll°Qr°n®’ ^anneer alle ruzie in deze wereld uit-
i geen inspecteurs van
noodig, geen officieren, geen
- J en geen
a
Vi
s
'tB
I
I
/|6
he
MBEKER C@URA]|
8<
M 8"!
■a 8U
a 8«
8 8<5
CT
j p
2.
'1'01
