IMEBÏS- H UllllllEUIi: -BLAD l'ODil DE
Bekendmaking Hinderwet
1897.
Nu. 29.
PARTIJHEERSCH AP P IJ.
r
Z A. T E M r> JK o
m 11
1O
iMM
UIT DE PERS.
XII.
M.
1N-
37.1
AM.
-pril,
8'/>.
2°/1#
i'u
4%
S
7 f
30
103
b.
ADVERTENTIEN van 1 tot 4 regels, gewone letter, 40 Cents,
voor eiken regel meer 7’jj Cents. Bij abonnement is de prijs
belangrijk lager. Voorwaaiden daaromtrent te vernemen bij
den uitgever.
.2|
eerbiedig onderdanenverstand aan ’t hoofd van
den Staat zich droomt. Het verzuimt op te
merken, dat ze in geenen deele buitengewone I geen heerschappij zijn zal een sofisme dat
38,01
roerd
Scha
ligget
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
Sneek,
of oorspronkelijke kennis hebben van de sociale
behoeften en heilaanbrengende middelen dat
voor alles de maatschappij het private leven,
het individu, het zijn, waaruit alle kennis der
behoeften, alle wetenschap en vakkennis, al
het goede en alle macht voortkomen en dat
de staatsregeering in het gunstigste geval, wan
neer ze tamelijk zegenend werkt, alleen kan
geven, wat haar uit deze bron toevloeit^ Ver
der miskent het dat de eigenaardige macht van
den Staat vrijwel neerkomt op brutaal geweld,
dat wil zeggen op autoriteit, geld en gewapen
de knechten. Eindelijk let het niet er op, dat
een regeering door den Staat van de volkshuis
houding in zoo geweldige tegenspraak komt met
vrijheid en verstand, dat alleen gedachteloos
heid of plebeïsche depreciatie van persoonlijke
vrijheid en individualiteit ter wille van de hooi-
ruif en de meerderheid daarvoor warm loopen
kan.
Ten bewijze hiervan zij gewezen op het Er-
furter program, waar het spreekt van opheffing
der „waren-produktie.* Wat beteekent dat?
Kautsky onderscheidt in zijn „toelichting*
produktie voor eigen gebruik (in den ruimsten
zin genomen) en produktie voor ruil of ver
koop en gaat, dan voort: „Het laatste is de
waren-produktie Elk bedrijf produceert
zelf niet meer als wat het noodig heeft, het
brengt echter van de bizondere soort goederen,
dat het bij uitsluiting fabriceert, meer voort
dan het noodig heeft. Het overschot ruilt het
tegen goederen die het noodig heeft, maar niet
zelf produceert. Deze goederen voor ruil of
verkoop bestemd en niet voor eigen gebruik,
Deze waren-productie afschaffen
daarvoor in de plaats de produktie „voor
door de maatschappij* moet het einddoel
ons trouwens vaker tegenkomt.
Maar de afschaffing der waren-produktie is
niet bloot woordenspel, maar iets ergers. Be
doeld wordt een voogdelijke heerschappij van
den Staat over de gezellen; het masker van
deze staatsknechtschap is het metafysisch kunst
stukje bovengenoemd. Bedoeld wordt dat de
producent niet het recht hebben zal zelfstandig
uit vrije beweging zijn voortbrengselen te ver
ruilen met die van een anderen producent.
Neen, ze zullen in ontvangst worden genomen
door de „maatschappij* d. w. z.de socia
listische regeering en dan worden uitgereikt
aan de consumenten naar een vooraf vastge
stelde regeling.
Tenminste zoo pleegt de zaak rond te spo
ken in de hoofden der volgelingen, gevoed als
deze voorstelling wordt door de sociaal-demo-
cratische literatuur. Zoo b. v. zegt Petzler
zeer karakteristiek: dat in den nieuwen socia
len staat al wat noodig en bevorderlijk is
voor levensonderhoud en genot van de leden
der maatschappij door den Staat aan hen wordt
uitgereikt.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
Sneelc herinneren, naar aanleiding van artikel
18 der wet van 4 December 1872 {Staatsblad,
no. 134), da ingezetenen
dat steeds aan degenen, die zich daarvoor
aanmelden ter Secretarie der gemeente, gele
genheid wordt gegeven tot kostelooze inenting
en hérinenting.
Sneek den 9 April 1897.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
ALMA, Burgemeester.
BENNEWITZ, Secretaris.
j tueel en moreel staars-amDienaren zgn, met de
isa’ hooger staande, eminente wezens welke het
>5a 8; - - - -
zijn waren.*
en
en
zijn?
Moet dan ieder gezel of elke vennootschap
pelijke groep slechts produceeren voor eigen
gebruik? Natuurlijk niet; immers dit zou ons
terugvoeren naar den tijd der barbaren? Bij
gevolg brengt de producent ook in den socia-
listischen staat meer voort dan eigen gebruik
vordert en het overschot geeft hij aan hen die
het noodig hebben en in staat zijn door verstrek
king van de voortbrengselen hunner handen te
voorzien in behoeften van den eerstgenoemden
producent.
Hoe komt Kautsky nu op de gedachte dat
deze wijze van geven en nemen iets anders
zou zijn dan ruilen Hij wordt daartoe ver
leid door de personificatie van de socialistische
maatschappij, die zich aan hem voordoet niet
als een som van producenten of produceerende
groepen, maar als een eenheid, een persoon,
een eenig groot producent, die voor zich en
door zich, voor eigen gebruik en niet voor ruil
produceert.
Niet anders dus dan een bovennatuurlijke
goochelarij schijnt de grondslag van de gedach
te „voor en door de maatschappij uitgeoefende
produktie*, hetzelfde sofisme dat Liebknecht
aangreep ten bewijze dat in zijn „volksstaat*
Het manifest, dezer dagen door een aantal
liberalen in den lande aan hunne partijgenooten
gericht, wordt thans ook druk door de pera
besproken.
Het Hand, betoogt in overeenstemming met
de hoofdstrekking van het stuk, dat op dit
oogenblik naar aaneensluiting sn samenwerking
moet worden gestreefd door alle liberalen.
Volgens het blad is het stuk niet gericht tegen
het streven der Liberale Unie, maar tegen het
uitpluizen en vergrooten van geschillen, die in
werkelijkheid niet behooren te beletten en ook
niet zullen beletten, dat als de liberalen van
verschillende nuances in de nieuwe Kamer de
meerderheid erlangen, zij de noodige hervor
mingen zullen weten tot stand te brengen.
De Kamers van 1891 en 1894, waarin die
Deze COURANT verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS.
Abonnementsprijs voor 3 maanden 1.franco per post ƒ1.25.
Alle brieven en stukken, uitgave of redactie betreffende, franco
in te zenden.
Gelet op de desbetreffende bepalingen der
Hinderwet
Brengen bij deze ter openbare kennis, dat
ter Secretarie dier gemeente ter visie liggen
drie bij hun college ontvangen verzoekschriften
met bijlagen
a.
De oppervlakkig beschouwd nevelacbtig schij
nende uitdrukking van het Erfurter program?.
„Voor en door de maatschappij ’uitgeoefende
produktie*, blijkt nader bezien louter staats-so-
cialisme te zijn. De „maatschappij* moet pro
duceeren Dus doet ze dit nu niet. Dit bc-
teekent met andere woorden: Dè private huis
houding moet worden afgeschaft.
I En wie is nu deze „maatschappij* die de
voortbrenging „voor zich* heeft te bezorgen
Zijn het de millioenen gezellen Zullen zij als
lichamelijke eenheid en zooals van zelf
spreekt bij iedere democratie door besluiten
van de meerderheid rechtstreeks de produktie
1 regelen en de consumptie Bij zulk een orga
nisatie is onafwijsbare voorwaarde, dat ieder
lid niet alleen heeft mee te spreken in alle tak
ken van bedrijf alslandbouw, machine-fabii-
katie, kleermakerij enz., maar ook dat ieder
deskundige zij in al deze zaken. Deze voor
waarde is voor vervulling niet vatbaar, zooals
blijkt uit de steeds voortgaande arbeidsverdee-
ling en specialiseering der produktie. Er blijft
dan slechts over deze plaats uit het program
op te vatten in staats-socialistischen zin, aldus
dat de millioenen een hoofd aauwijzen dat pro
duktie en consumptie beide regelt. Kautsky,
een der hoofdbewerkers van het program, geeft
dan ook bij deze clausule ter opheldering in
naakte termen aan, dat staats-socialisme het
doel is van de sociaal-democratie. Volgens hem
hebben ,de arbeidende klassen alle reden de
uitbreiding der staatszorg te verhaasten zoodra
ze de staatsmacht in handen hebben.* En „het
einddoel der ontwikkeling, zoodra het proleta
riaat het roer in handen heeft, is de vereeni-
ging van alle bedrijven tot een enkel ontzag
lijk staatsbedrijf, m. a. w. de vervorming van
den Staat tot een enkele huishoudelijke ven
nootschap. De kapitalistische produktie houdt
op en een nieuwe wijze van produceeren treedt
in werking, gebaseerd op het gemeenschappe
lijk bezit der produktiemiddelen. Of, zoo men
wil, de communistische produktie van ouds
wordt hersteld met inachtnemen van de nieuwe,
l sinds dieA, ingestelde vormen. De waren-pro
duktie en het privaat-bezit der middelen van
produktie worden terzij gesteld de nieuwe ven
nootschap, waartoe de Staat zich ontwikkelt,
bezit zelf alle produktiemiddelen welke noodig
zijn en brengt alles voort wat voor hem-zelf en
zijn leden wezenlijk noodig is. Zulk een ven
nootschap is een socialistische commune ze is
het doel der sociaal-democratie.*
Dit staats-socialisme ziet het karakter van
staatsregeering en de grondlagen der maatschap
pelijke vrijheid voorbij. Het sluit de oogen
voor het feit, dat de regeeringsmannen intellec-
tueel en moreel staats-ambtenaren zijn, niet de
Dat het dezer dagen gepubliceerde anti-rev.
program van actie lijmerig en slijmerig als
’t is op zekere cardinale punten o. a. wat be
treft de protectie-quaestie en^de persoonlijke
dienstplicht een meevaller is voor de R. Kath.
partij, blijkt uit de eenstemmige tevredenheid
waarmee hare organen het over ’t algemeen be
groeten. In ons vorig nummer hebben we daar
op reeds gewezen. Dat het daarentegen een
tegenvaller is voor hen, die op wat meer be
ginselvastheid bij de anti-revolutionaire partij
hadden gerekend, ligt evenzeer voor de hand.
De Werkmansbode, het orgaan van het „Al
gemeen Ned. Werklieden-Verbond”, dit pro
gram besprekende, noemt het „een bedenkelijk
politiek program*. Het blad verklaart niet te
begrijpen, hoe daarin uitbreiding en wijziging
van liet tarief van invoerrechten op bewerkte
artikelen en nog minder, hoe het heffen van
graanrechten kan worden genoemd onder de
punten van sociale wetgeving.
Durven, schrijft De Werkmansbode, Kuyper
c. s. het aan, het brood der armen duurder te
maken, en dat geheel willekeurig en opzettelijk
te doen, zij moeten het weten, maar laten ze
het dan niet doen op een slinksche, alleszins
bedriegelijke manierwant bedrog, en niets
anders is het, er den schijn aan te geven, dat
een belangrijke verhooging van den prijs van
hst brood, van grutterswaren en andere levens
behoeften, ook maar eenigermate in het belang
kan zijn van de kleine luyden.
Echt boerenbedrog is het, niet slechts in fi
guurlijken, maar ook in letterlijken zin, want
inderdaad worden de boeren, wier steun en
stem men hoopt te winnen, er nog het meeste
door bedrogen.
Democratisch is het protectionisme allerminst;
veeleer is het aristocratisch en in ieder geval
kapitalistisch, en nog wel in zeer hooge mate
want de belasting, welke de verbruikers en de
armsten onder hen in de meest onevenredigste
mate zullen hebben te betalen, komt langs de
eenvoudigste en gemakkekjkste manier, d. i. in
den vorm van verhoogde pachtprijzen, in de
zakken terecht van de grondeigenaars.
De kleine luyden mogen dus bereids op hun
neuzen passen.”
Het heeft, oordeelt het blad, al den schijn,
alsof dat program er op is ingericht, om in het
„gevlei” te komen of te kunnen komen van de
katholieken.
Wie, zoo besluit het, nog droomde van een
mogelijk samengaan bij de a. s. verkiezingen,
van democratisch gezinde liberaleu, radicalen
of hoe de vooruitstrevend hervormingagezinden
zich noemen mogen met de partij van dr.
Kuyper bv.hij moge thans ontwaken en toe
zien.
i van
AÜKE BECKERINGH LANKHORST,
Fabrikant
ANDREAS FLACH, Steendrukker, en
GERARD CORNELIS vam GORKUM,
Fabrikant, allen wonende te Sneek, respectie
velijk tot het erlangen van vergunning tot uit
breiding
sub a. van zijne Touwslagerij
b. Steendrukkerij
c. Oranjesnippers en Verven-
fabriek, door het plaatsen van eeu GASMOTOR.
Dat op Zaterdag den 24 April e. k., des mid-
dags te 12 uur, ten gemeentehuize aldaar ge
legenheid zal worden gegeven om tegen de ge
dane verzoeken bezwaren in te brengen en de
ze mondeling of schriftelijk toe te lichten en
dat zoowel de verzoekers als zij, die bezwaren
hebben in te brengen, gedurende drie dagen
voor evengemeld tijdstip ter Secretarie der ge
meente, in de gewone bureau-uren, van de ter
zake ingekomen schrifturen kennis kunnen ne
men.
Sneek den 10 April 1897.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
ALMA, Burgemeester.
BENNEWITZ, Secretaris.
«mn i het mimisssira smi
llfttli
inrirr
r
11 f0
c.
io i
so -v
’S
30
20
18;
171
■7;
16
3
LO rif
OEEKER COURANT.
i
7
7
0a 8
IC
J
