QUIT IE. drie BUITENLAND. paald FEUILLETON. van ook jnooie gekomen, bakvisph schikking ze dadelijk niet zooveel in de melk als overi gens het geval is en komt de mindere qualiteit hooi aardig aan den man, zonder merkbare kentering in het gemaak. zich-z< staan haar 5 de st< dacht neemt den n ganda Duitse zemde sprek drukt licht Roman van J. W. ton Megede. XXII. Vervolg.) versch ut ,W V wat ik vens ooren. Tal H e s i buiter opzier dwaas hechb welke dit zo larijer van •wants v een is zijn i Edinb tha), 1 Victoi versterkt is en dat hij op de binnenlandsch, dan zt Baden iets v< welke naar a Alix i tot de voortk overga delijk tevens stedt s tegeno zooiets ’„een d< ,Ne lachen en coquetteeren naar hartelust als op een gemaskerd bal ’t welk men vóór het de* masceeren verlaat. Dat er ook een paar hee- ren in zwarte burgerkleeding waren, Loja en Natzfeld, daarover bekommerden de dames zich weinig. Heden heerschte de vrijheid van het masker, heden dacht men niet aan ’t huwelijk, maar aan ’t genot. Zijn Excellentie de kommandeerende gene raal was erg vriendelijk, nam prins Lak in den arm mee naar een hoek en babbelde vertrou welijk met hem: „Heel goed van u, Natzfeld, dat u mij op dien Lette attent hebt gemaakt 1 Die kerel is werkelijk pathologisch. Gisteren kreeg ik op ’t bureau een brief aan den inspec teur bij de belastingen in handen die mijn beer, een vijftiger, is een speciale vriend van mij en daar staat zwart op wit: „Aan den Eersten luitenant der landweer-cavallerie WelEdelgeboren Heer, Is u genegen, in geval van een mobili satie een transport paarden uit onze stoe terij naar Kassei te begeleiden Toestem mend antwoord dringend gewenscht!® „Toen ik dat las ’t is immers ongehoord m 1 - j .Heer kolonel van kunnen hebben, genoeg om SNEEK, 29 Oct. De vroeger aangekondigde maar toen door ongesteldheid van een der altisten uitgestelde uitvoering van het beroemd Amsterdamsch Fo- caul Kwartet, zal bier nu, blijkens achterstaan de annonce, Woensdag namiddag plaats hebben. Zij, die er zich aanvankelijk reeds zoo in ver heugd hadden dat ook óns de gelegenheid zou worden aangeboden, dat prachtig kwartet hier te kunnen hooren en die reeds vreesden dat van het uitstel wel eens afstel zou knnnen ko- vermeerdert (gelijk thans het geval is), van men zich mogen beklagen wat dan te zeggt zaghe als, alleen omdat het graan schaarsch is, prijzen stijgen en niettemin de kunstmati; verhooging blijft bestaan? Op natuurlijke wi ze zijn dan reeds hooge graanprijzen bereikt, zaak niettemin houdt men de rechten in stand 1 paald Volgens de leer van Méline, die bij het g den, i houden debat als een oester in zijn schelp blijven zitten, zou men dus de hoop op ve mindering van de graanrechten voor altij moeten opgeven. Graux en Tr' i nu. Een heer- te meer te waardeeren om dat zooiets hier zoo zelden te genieten is. Wij hebben er vroeger reeds op gewezen, dat het Amsterdamsch Vocaal Kwartet de kern is van het beroemde a Capella-koor, dat indertijd onder Daniël de Lange zijn triomfen behaalde ’t mag dus overbodig geacht worden de uit voering van Woensdag e.k. nog bijzonder bij de kunstliefhebbers aan te bevelen. De namen der executanten zijn voldoende, om te weten, welk een heerlijk kunstgenot hen alsdan wacht. Dat velen er dan ook van profiteeren Ged. Staten hebben afwijzend beschikt op een adres van den heer mr. 0. C. Paehligc.s. alhier, waarbij wordt verzocht de goedkeuring te willen onthouden aan het besluit van den Gemeenteraad, tot aankoop, van de wed. Th. Asselman en kinderen, ter verruiming van het vaarwater, van de scheepshelling tusschen het Zommerak en de Stadsgracht alhier, voor de som van f 13,000. In de kosten van onteigening en uitvoering der verruiming is door de Staten dezer provin cie in de jongste zitting een provinciale subsi die van 75% toegezegd, tot een maximum bedrag van f 13,050, welk subsidie door onzen Gemeenteraad is aangenomen. (L. Crt.) Een schippersvrouw, die hier eergisteren naar ’t ziekenhuis werd gebracht, had, zoo deelt men ons meê, den geest reeds gegeven, vóór ’t hospitaal was bereikt. De Voorzitter van ’t op 25 Juni jl. fun- geerende stembureau te Woudsend, de heer J. H. Tromp, is, naar men ons meedeelt, de man geweest die aan het beruchte tweekeer zwart gemaakte briefje ’t leven heeft gegeven. Toen deze nl. op dien dag ook als kiezer zijn plicht wilde vervullen, vergiste hij zich en maakte het witte kringetje voor dennaam Van Gilse zwart. Dit nog tijdig bemerkende, vroeg hij niet om een ander biljet, maar wendde hij zich tot zijn medeleden van het stembureau en zeiKijk, heeren, ik vergis me, hoor Maar nu zal ik ’t andere kringetje wel beter zwart maken. Hij voegde terstond de daad bij ’t woord en trachtte zelfs het eerste zwart gemaakte kringetje met een natte vinger weer wit te maken. ’t Is te rijmen dat dit middel weinig baatte, om de begane font te herstellen. Evenwel ging ’t biljet, onder algemeen goed vinden (o heilige onnoozelheid zoo de bus in, en zeer natuurlijk werd ’t daarom later, toen het er wéér uitkwam, geldig verklaard men wist immers en petit comité, van wien het was en dat het goed bedoeld was I Westergoo, 28 Oct. Dat de boeren tegen woordig met het zeldzaam schoone herfstweder in hun knollentuin zijn, is licht te begrijpen. Ze zouden het vee gaarne daar buiten houden, zoolang het weer het maar iets toelaat en van opzetten hoort men dan ook nog maar als bij uitzondering spreken. Die het evenwel om het voeder hebben moeten doen, kunnen nog dage lijks de seis hanteeren en, hoewel niet heel lang, is het gemaaide gras toch van uitstekende qua liteit en verspreidt een aangenamen geur over het veld. Zulk stalvoederen komt den vee houder uitnemend te stade, daar hij op het groenvoer een „jeft® van het hooi laat volgen, wat de koeieu in dit geval heel wel en anders zeer ongaarne eten. Op deze wijze verliezen Beklagenswaardig schepsel D( dandy keek hem van ter zijde aan, terwijl prim Lak op treurspeltoon voortging: „Gij hebt haar natuurlijk ook aan haar lot overgelaten.' „Dat is dan trouwens met uwe beschouwin gen ook heel natuurlijk. Haar vader heeft ziet Lak wegens een wissel-geschiedenis doodgeschoten lukkige vrouw dat niet helpen kan, niemand ons die daarnaar vraagt! Op dat punt zijn wij allen rouées. De vrouw zouden wij wel graag willen hebben, maar van ons zei trouw» maar een beetje weg te geven vai onze vastgeroeste vooroordeelen en zoo voort dat gaat niet!® „Spreekt gij nu eerlijk, Natzfeld „Wat mij-zelf betreft niet! Ik ben in dat opzicht veranderd, waarde vriend. Met die geheel geborneerde begrippen van stand komt men ei niet. Maar spreken wij over wat anders!1 En prins Lak sloot gelaten de oogen. Lange pauze. De dandy knipte met zenuwachtige vingers! tegen zijn gouden horlogeketting. iets over hadt voor Gellmann „Och Laat mij met rustAls gij mij ïijn d soms wildet uithooren en mij daarna belachelijk 1L maken, mijn waarde diplomaat zijt gij i eenmaal niet lastingen hier aan de grenzen wel iets gewich- tigers zal te doen hebben als paarden transpor ten naar Kassei te begeleiden.® Ik moet u overigens de groeten brengen van mijn jongen; de bengel verteert een smak geld bij de dra gonders.® Hasso toonde slechts weinig leedvermaak over ’t gehoorde. Hij had iets gewichtigers voor. De vriendschap tusschen hem en de dandy was koel geworden. Dat verhinderde de goedhar tige Mephisto echter niet, juist heden den ku rassier bijzonder lief te behandelen. Deze ver keerde in pijnlijk gedrukte stemming, zelfs zóo, dat hij voor troost ontoegankelijk scheen. Prins Lak vertoonde hem daartegenover veel gemoed. „Gij voelt u zeker niet bijzonder gestemd, Doerstedt?® vroeg hij deelnemend, zich neer vleiende in een eenzame fauteuil op de kamer der comtesse. „Hoezoo?® gromde de dandy. „Nu, oude vriend, wij behoeven er onderling geen doekjes om te windenIk ben ook vol strekt niet extra op mijn dreef die ver vloekte politiek die landbouwzaken men stuit overal op die dwaze vooroordeelen!® „Helaas, jal® „Dat begint met den ongelukkigen Gellmann, om bij mij te eindigen.® De dandy schraapte zich de keel on staarde voor zich. „Hebt gij zijn vrouw al eens weergezien, Doerstedt O VERZICHT. In een hoofdartikel naar aanleiding van de interpellatie betreffende de duurte van het brood, Zaterdag in de F ransche Kamer door Gérault-Richard gehouden, zegt de Temps het natuurlijk te achten, dat de menigte den Staat voor dat verschijnsel aansprakelijk stelt. „In de duurte van het brood heeft de protec tionistische staat zijn direct, stellig, onloochen baar deel.® De verhalen omtrent speculation, die de graanprijzen verhoogen, zijn echter sterk overdreven. Méline heeft hierop terecht ge wezen. „De oogst schiet te kort,® zeide de premier, „niet alleen in Frankrijk, maar in heel Euro pa, en al was er geen enkele speculant in de wereld, dan zou toch de prijs van het koren gestegen zijn door de macht der noodzakelijk heid en door de wet van vraag en aanbod, die het zoo wilde.® Stellige beschuldigingen tegen speculanten had "de Minister niet vernomen eene, die hij onderzocht had, bleek volkomen ongegrond te zijn. „Maar gaat de Temps voort al heeft de speculatie geen deel in de duurte van het brood, men kan niet hetzelfde zeggen van het invoerrecht van 7 franken. In tijden van over vloedige oogsten werkt het douanerecht slechts gedeeltelijk en zou het zelfs in het geheel niet kunnen werken. In tijden van ontoereikende oogsten echter komt het geheel en al bovenop den prijs ter open markt. Het kan zelfs oor zaak zijn dat de prijzen stijgen boven de som van den marktprijs en het rechtdan laten zich de douane-bezwaren eerst recht gevoelen en kan bij gebreke van de vergemakkelijking, welke de vrije ruilhandel zou verschaffen, een premie ontstaan. In 1894, 1895 en 1896 heeft Frankrijk prachtige oogsten gehad het Fran- sche graan heeft toen zich-zelf concurrentie aan gedaan en de prijzen zijn zeer sterk ge daald De bimetallisten verbeelden zich de oorzaak van deze daling in de depreciatie van het zilver te ontdekkenmen had haar evengoed in verband kunnen brengen met de wisselingen der zonnevlekken. Er was eenvou dig ruime oogst. Er volgt in 1897 een ellen dige oogst, niet slechts ten onzent, maar ook in verschillende vreemde landen. Toen gebeur de wat gebeuren moest Het geld mocht al goedkooper worden, de graanprijzen stegen zeer aanzienlijk en het douanerecht kwam dadelijk voor het heele bedrag bovenop de regelmatige rijzing van het graan.® Méline, zegt de Temps, heeft dit ook wel ge voeld. Maar hij sloeg er zich door op de vol gende wijze. Als gij nu maatregelen tegen den landbouw gaat nemen (d.w.z. de graanrechten afschaffen), welk vertrouwen wilt gij dan, dat de landbouw hebben zal in de wetten die gij maakt? Men moet niet, bij het minste alarm, overijld wetten gaan afschaffen. Nu is het echter zeker dat de graanprijzen onmiddellijk zouden dalen als men aan het „wet ten afschaffen® ging. "Wanneer de wet den graanprijs, als deze laag is, met 0.7 centime rekent „De houd 1 vinger „Da ,Ën als gij"' tha e Een tegen do stellige men, kunnen dus gerust zijn: het vroeger be- beëedigde getuig* nissen van drie getuigen, loofde kunstgenot wacht hen slachtoffers van de misdaad, te kunnen opwe- lijk kunstgenot! t_ gen. Zijn die bijeen, dan ga een aanklacht tegen de meiuecdige getuigen in het proces- Hogerhuis in zee, en er bestaat geen twijfel aan of de justitie zal haar medewerking ver- leenen om de gerechtelijke dwaling, zoo die be gaan is, te herstellen en de schuldigen voor de onschuldigen te doen boeten. Bij den omvang, dien de beweging ten gunste van de broeders Hogerhuis heeft genomen, zal de justitie zelve wel gevoelen, dat, zoo er maar eenige grond of aanleiding toe bestaat, door haar in dien zin gehandeld zou moeten wordende zorg voor haar eigen goeden naam vereischt dat, evenzeer als de handhaving van het recht. Maar zeer waar is wat, volgens de brochure (bl. 103) een der veroordeelden zelf uit de gevangenis schreef; „de procureur-generaal gaat natuurlijk niet op losse geruchten te werk®. „Tot nog toe zijn er niet veel meer dan „losse geruchten® bij monde en bij geschrifte in omloop gebracht. Wie een gerechtelijke dwaling constateeren en herstellen wil, moet tegenover een vonnis geen losse geruchten stel len, maar bewezen feiten, althans argumenten, die voor oudeizoek en nader bewijs vatbaar zijn.® In het Friesche Volksblad worden treurige bijzonderheden medegedeeld omtrent de Neder- landsche kolonisatie op Chili, op de westkust van Zuid-Amerika. Tien arbeidersgezinnen, 28 personen tellende, uit Friesland, lieten zich het vorige jaar door de voorspiegelingen der agen ten bewegen derwaarts te gaan. Hun werd toegezegd vrije overtocht, een maandgeld van ■f30 een jaar lang, 3 bunders goede bouwgrond met een huisje en 70 bunders bosch voor elk huisgezin, dat de kolonisten zelf moesten kap pen en in cultuur brengen. De Chileensche regeering kwam deze toezegging getrouw na, maar zij zelve was misleid door haar eigen agenten en ingenieurs. De vruchtbare grond Was een dun laagje bladaarde op een daaron der harde rots, de woning, een houten schapen hok, was uren verwijderd van de beschaafde maatschappij. Velen zochten een heenkomen naar elders en leefden van het maandgeld, maar met het ophouden daarvan zijn de men- schen aan den hongerdood prijsgegeven. Het Fr. Volksbl. kreeg inzage van do brie ven, waarin de jammerlijke toestand wordt ge schetst, een er van door zeven kolonisten on- derteekend, deelt het in zijn geheel mede. Slechts f 650 zijn noodig om die misleide kolo nisten in de gelegenheid te stellen naar het vaderland terug te keeren. Het blad doet een beroep op bemiddelde Nederlanders, en de re dactie verklaart zich bereid de gitten in ont vangst te nemen en te verantwoorden. 59. Dien avond hield de kommandant grand cercle in het Lorscher heerenhuis. Een bonte schaar uniformen stroomde door de lange reeks der ouderwetsche vertrekken. Comtesse Marie nam de honneurs waar met de loome gratie eener dame van de wereld, die voor ieder een gemaakt lachje, een innemend woordje, een voor komende beweging heeft. Maar wie haar vroe ger gekend had Over en weer heerschte de losse, drieste ma- noeuvre-conversatie, tot verrukking der dames, die zich nu eens in een vroolijk soldateukamp, dan weder in de conversatie-zalen van een mode-badplaats waanden. Men amuseert zich kostelijk, en men ziet elkaar nooit weer. De Anna en de kleine Gorah waren over- zei ik tot den goeden man„IIcc* kuiuuol ,au Welk een heerlijke droom vooreen 1 Lette, voor distriets-kommandanten, die zóó hun zes luitenants alleen te zijner be- plichten opvatten, bedankt Zijn Majesteit be te hebben en te kunnen schertsen, paald. Mij dunkt dat een inspecteur bij de be- 6 uur moet blijve als brave protectionisten, luide hun instemmiij Hohe den betoo; ouzek „Ge Nat gen, kurass denhei Daa haar man is dood verklaard Dat de onge-"lippen die daarnaar vraagt! Op dat punt De vrouw zouden wij een beetje weg te geven Vigor betuigde; litaire met deze opvatting. Eerstgenoemde beval a leen, als hulpmiddeltje, de oprichting van col peratieve bakkerijen aan. Tot een eigenlijken strijd tusschen vrijhan buiten delaars en protectionisten is het Zaterdag nie gekomen. Men behoeft dus niet aan te neme dat de eerstgenoemden tot de laatstgenoemde Zuid-i staan in de treurige verhouding van 93 tot 36( het aantal stemmen tegen en vóór de modi waarbij de verklaringen van de Regeerio werden goedgekeurd. Veel vrij handelaars ziji gelijk de Temps, warme vrienden van het nisterie-Méline en de drang om het Kabint noot niet in den steek te laten, na een interpellate voorgi door socialisten opgezet, heeft dus andermaiook ii tengevolge gehad, dat het protectionisme eis digde met de overwinning te behalen. In B r i t s c h-I n d i e is het nog verre va pluis, de telegrammen uit Simla spreken va voortdurende beschieting van het Engelse! kamp te Kharappa. Generaal Lockhart” melt de dat de opstandelingen in grooten getale d naburige hoogten bezet houden. Een Engel sche patrouille van 7 man werd onderweg doe den vijand verrast en in de pan gehakt. Bo vendien werd het gewapend geleide van eet fourageerenden troep in een hevig gevecht ge wikkeld en tot den terugtocht gedwongen. Bi dat gevecht en bij de beschieting van het kam niet zijn 1 Britsch soldaat en 14 Britten gewond 16 man der inlandsche troepen werden ge kwetst. Het zal ongeveer vier jaar geleden zijn, da; de toenmalige D u i t s c h e rijkskanseher, ge neraal Caprivi een man, wiens waardig, die terughouding in het geheel achterwege latei van onthullingen en verwijten in den trant vai andere oud-ininisters tot eerbied stemt i, den Rijksdag van den „onrust-bacii® sprak, di in Duitschland zich op bedenkelijke wijze ver menigvuldigde. Die bacil openbaart zich no; op allerlei wijzen en vindt in de onzekerheid over de richting, welke de regeering volgen wil, nieuw voedsel. De vraag of nu inderdaa, de rijkskanselier Hohenlohe zal aftreden ei wie na hem het hoogste rijksambt bekleedei zal, is nog altijd een open vraag. De Munch Allg. Zeit., welke tot vorst Hohenlohe in di recte betrekking heet te staan, releveert de te genstrijdige berichten, die circuleeren. Eener zijds wordt beweerd dat Hohenlohe’s positie politiek een grooteren invloed dan tot dusvei zal uitoefenen, en anderzijds wordt verzekerd dat het ontslag dezer dagen komen zal en da de bekende generaal graaf Waldersee, zijn op volger zal wezen. Het Muuchener blad geef echter geen licht, maar zegt eenvoudig de beid, berichten aan te stippen, omdat beide uit krin gen komen, die in den regel goed ingelicht zijn, Het Berl. Tgbl. wijst op dit nieuwe teeken Wi hertog re weg is met se va prinsei sche t Baden wij m Darmi lijk te heitog land 2 gedans en ont Wai rmaken

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Sneeker Nieuwsblad nl | 1897 | | pagina 2