QUIT IE.
drie
BUITENLAND.
paald
FEUILLETON.
van
ook
jnooie
gekomen,
bakvisph
schikking
ze dadelijk niet zooveel in de melk als overi
gens het geval is en komt de mindere qualiteit
hooi aardig aan den man, zonder merkbare
kentering in het gemaak.
zich-z<
staan
haar 5
de st<
dacht
neemt
den n
ganda
Duitse
zemde
sprek
drukt
licht
Roman van J. W. ton Megede.
XXII.
Vervolg.)
versch
ut ,W
V wat ik
vens
ooren.
Tal
H e s i
buiter
opzier
dwaas
hechb
welke
dit zo
larijer
van
•wants
v
een is
zijn i
Edinb
tha), 1
Victoi
versterkt is en dat hij op de binnenlandsch, dan zt
Baden
iets v<
welke
naar a
Alix i
tot de
voortk
overga
delijk
tevens
stedt s
tegeno
zooiets
’„een d<
,Ne
lachen en coquetteeren naar hartelust als op
een gemaskerd bal ’t welk men vóór het de*
masceeren verlaat. Dat er ook een paar hee-
ren in zwarte burgerkleeding waren, Loja en
Natzfeld, daarover bekommerden de dames zich
weinig. Heden heerschte de vrijheid van het
masker, heden dacht men niet aan ’t huwelijk,
maar aan ’t genot.
Zijn Excellentie de kommandeerende gene
raal was erg vriendelijk, nam prins Lak in den
arm mee naar een hoek en babbelde vertrou
welijk met hem: „Heel goed van u, Natzfeld,
dat u mij op dien Lette attent hebt gemaakt 1
Die kerel is werkelijk pathologisch. Gisteren
kreeg ik op ’t bureau een brief aan den inspec
teur bij de belastingen in handen die mijn
beer, een vijftiger, is een speciale vriend van
mij en daar staat zwart op wit:
„Aan den
Eersten luitenant der landweer-cavallerie
WelEdelgeboren Heer,
Is u genegen, in geval van een mobili
satie een transport paarden uit onze stoe
terij naar Kassei te begeleiden Toestem
mend antwoord dringend gewenscht!®
„Toen ik dat las ’t is immers ongehoord
m 1 - j .Heer kolonel van
kunnen hebben, genoeg om
SNEEK, 29 Oct.
De vroeger aangekondigde maar toen door
ongesteldheid van een der altisten uitgestelde
uitvoering van het beroemd Amsterdamsch Fo-
caul Kwartet, zal bier nu, blijkens achterstaan
de annonce, Woensdag namiddag plaats hebben.
Zij, die er zich aanvankelijk reeds zoo in ver
heugd hadden dat ook óns de gelegenheid zou
worden aangeboden, dat prachtig kwartet hier
te kunnen hooren en die reeds vreesden dat
van het uitstel wel eens afstel zou knnnen ko-
vermeerdert (gelijk thans het geval is), van
men zich mogen beklagen wat dan te zeggt zaghe
als, alleen omdat het graan schaarsch is,
prijzen stijgen en niettemin de kunstmati;
verhooging blijft bestaan? Op natuurlijke wi
ze zijn dan reeds hooge graanprijzen bereikt, zaak
niettemin houdt men de rechten in stand 1 paald
Volgens de leer van Méline, die bij het g den, i
houden debat als een oester in zijn schelp
blijven zitten, zou men dus de hoop op ve
mindering van de graanrechten voor altij
moeten opgeven. Graux en Tr'
i nu. Een heer-
te meer te waardeeren om
dat zooiets hier zoo zelden te genieten is.
Wij hebben er vroeger reeds op gewezen, dat
het Amsterdamsch Vocaal Kwartet de kern is
van het beroemde a Capella-koor, dat indertijd
onder Daniël de Lange zijn triomfen behaalde
’t mag dus overbodig geacht worden de uit
voering van Woensdag e.k. nog bijzonder bij
de kunstliefhebbers aan te bevelen. De namen
der executanten zijn voldoende, om te weten,
welk een heerlijk kunstgenot hen alsdan wacht.
Dat velen er dan ook van profiteeren
Ged. Staten hebben afwijzend beschikt op
een adres van den heer mr. 0. C. Paehligc.s.
alhier, waarbij wordt verzocht de goedkeuring
te willen onthouden aan het besluit van den
Gemeenteraad, tot aankoop, van de wed. Th.
Asselman en kinderen, ter verruiming van het
vaarwater, van de scheepshelling tusschen het
Zommerak en de Stadsgracht alhier, voor de
som van f 13,000.
In de kosten van onteigening en uitvoering
der verruiming is door de Staten dezer provin
cie in de jongste zitting een provinciale subsi
die van 75% toegezegd, tot een maximum
bedrag van f 13,050, welk subsidie door onzen
Gemeenteraad is aangenomen. (L. Crt.)
Een schippersvrouw, die hier eergisteren
naar ’t ziekenhuis werd gebracht, had, zoo
deelt men ons meê, den geest reeds gegeven,
vóór ’t hospitaal was bereikt.
De Voorzitter van ’t op 25 Juni jl. fun-
geerende stembureau te Woudsend, de heer
J. H. Tromp, is, naar men ons meedeelt, de
man geweest die aan het beruchte tweekeer
zwart gemaakte briefje ’t leven heeft gegeven.
Toen deze nl. op dien dag ook als kiezer
zijn plicht wilde vervullen, vergiste hij zich en
maakte het witte kringetje voor dennaam Van
Gilse zwart.
Dit nog tijdig bemerkende, vroeg hij niet om
een ander biljet, maar wendde hij zich tot zijn
medeleden van het stembureau en zeiKijk,
heeren, ik vergis me, hoor Maar nu zal ik ’t
andere kringetje wel beter zwart maken. Hij
voegde terstond de daad bij ’t woord en trachtte
zelfs het eerste zwart gemaakte kringetje met
een natte vinger weer wit te maken.
’t Is te rijmen dat dit middel weinig baatte,
om de begane font te herstellen.
Evenwel ging ’t biljet, onder algemeen goed
vinden (o heilige onnoozelheid zoo de bus in,
en zeer natuurlijk werd ’t daarom later, toen
het er wéér uitkwam, geldig verklaard men
wist immers en petit comité, van wien het was
en dat het goed bedoeld was I
Westergoo, 28 Oct. Dat de boeren tegen
woordig met het zeldzaam schoone herfstweder
in hun knollentuin zijn, is licht te begrijpen.
Ze zouden het vee gaarne daar buiten houden,
zoolang het weer het maar iets toelaat en van
opzetten hoort men dan ook nog maar als bij
uitzondering spreken. Die het evenwel om het
voeder hebben moeten doen, kunnen nog dage
lijks de seis hanteeren en, hoewel niet heel lang,
is het gemaaide gras toch van uitstekende qua
liteit en verspreidt een aangenamen geur over
het veld. Zulk stalvoederen komt den vee
houder uitnemend te stade, daar hij op het
groenvoer een „jeft® van het hooi laat volgen,
wat de koeieu in dit geval heel wel en anders
zeer ongaarne eten. Op deze wijze verliezen
Beklagenswaardig schepsel D(
dandy keek hem van ter zijde aan, terwijl prim
Lak op treurspeltoon voortging: „Gij hebt
haar natuurlijk ook aan haar lot overgelaten.'
„Dat is dan trouwens met uwe beschouwin
gen ook heel natuurlijk. Haar vader heeft ziet Lak
wegens een wissel-geschiedenis doodgeschoten
lukkige vrouw dat niet helpen kan, niemand
ons die daarnaar vraagt! Op dat punt
zijn wij allen rouées. De vrouw zouden wij
wel graag willen hebben, maar van ons zei trouw»
maar een beetje weg te geven vai
onze vastgeroeste vooroordeelen en zoo voort
dat gaat niet!®
„Spreekt gij nu eerlijk, Natzfeld
„Wat mij-zelf betreft niet! Ik ben in
dat opzicht veranderd, waarde vriend. Met die geheel
geborneerde begrippen van stand komt men ei
niet. Maar spreken wij over wat anders!1
En prins Lak sloot gelaten de oogen.
Lange pauze.
De dandy knipte met zenuwachtige vingers!
tegen zijn gouden horlogeketting.
iets over hadt voor Gellmann
„Och Laat mij met rustAls gij mij ïijn d
soms wildet uithooren en mij daarna belachelijk 1L
maken, mijn waarde diplomaat zijt gij i
eenmaal niet
lastingen hier aan de grenzen wel iets gewich-
tigers zal te doen hebben als paarden transpor
ten naar Kassei te begeleiden.® Ik moet u
overigens de groeten brengen van mijn jongen;
de bengel verteert een smak geld bij de dra
gonders.®
Hasso toonde slechts weinig leedvermaak over
’t gehoorde. Hij had iets gewichtigers voor.
De vriendschap tusschen hem en de dandy was
koel geworden. Dat verhinderde de goedhar
tige Mephisto echter niet, juist heden den ku
rassier bijzonder lief te behandelen. Deze ver
keerde in pijnlijk gedrukte stemming, zelfs zóo,
dat hij voor troost ontoegankelijk scheen. Prins
Lak vertoonde hem daartegenover veel gemoed.
„Gij voelt u zeker niet bijzonder gestemd,
Doerstedt?® vroeg hij deelnemend, zich neer
vleiende in een eenzame fauteuil op de kamer
der comtesse.
„Hoezoo?® gromde de dandy.
„Nu, oude vriend, wij behoeven er onderling
geen doekjes om te windenIk ben ook vol
strekt niet extra op mijn dreef die ver
vloekte politiek die landbouwzaken
men stuit overal op die dwaze vooroordeelen!®
„Helaas, jal®
„Dat begint met den ongelukkigen Gellmann,
om bij mij te eindigen.® De dandy schraapte
zich de keel on staarde voor zich. „Hebt
gij zijn vrouw al eens weergezien, Doerstedt
O VERZICHT.
In een hoofdartikel naar aanleiding van de
interpellatie betreffende de duurte van het
brood, Zaterdag in de F ransche Kamer
door Gérault-Richard gehouden, zegt de Temps
het natuurlijk te achten, dat de menigte den
Staat voor dat verschijnsel aansprakelijk stelt.
„In de duurte van het brood heeft de protec
tionistische staat zijn direct, stellig, onloochen
baar deel.® De verhalen omtrent speculation,
die de graanprijzen verhoogen, zijn echter sterk
overdreven. Méline heeft hierop terecht ge
wezen.
„De oogst schiet te kort,® zeide de premier,
„niet alleen in Frankrijk, maar in heel Euro
pa, en al was er geen enkele speculant in de
wereld, dan zou toch de prijs van het koren
gestegen zijn door de macht der noodzakelijk
heid en door de wet van vraag en aanbod, die
het zoo wilde.®
Stellige beschuldigingen tegen speculanten
had "de Minister niet vernomen eene, die hij
onderzocht had, bleek volkomen ongegrond te
zijn.
„Maar gaat de Temps voort al heeft
de speculatie geen deel in de duurte van het
brood, men kan niet hetzelfde zeggen van het
invoerrecht van 7 franken. In tijden van over
vloedige oogsten werkt het douanerecht slechts
gedeeltelijk en zou het zelfs in het geheel niet
kunnen werken. In tijden van ontoereikende
oogsten echter komt het geheel en al bovenop
den prijs ter open markt. Het kan zelfs oor
zaak zijn dat de prijzen stijgen boven de som
van den marktprijs en het rechtdan laten
zich de douane-bezwaren eerst recht gevoelen
en kan bij gebreke van de vergemakkelijking,
welke de vrije ruilhandel zou verschaffen, een
premie ontstaan. In 1894, 1895 en 1896 heeft
Frankrijk prachtige oogsten gehad het Fran-
sche graan heeft toen zich-zelf concurrentie aan
gedaan en de prijzen zijn zeer sterk ge
daald De bimetallisten verbeelden zich
de oorzaak van deze daling in de depreciatie
van het zilver te ontdekkenmen had haar
evengoed in verband kunnen brengen met de
wisselingen der zonnevlekken. Er was eenvou
dig ruime oogst. Er volgt in 1897 een ellen
dige oogst, niet slechts ten onzent, maar ook
in verschillende vreemde landen. Toen gebeur
de wat gebeuren moest Het geld mocht al
goedkooper worden, de graanprijzen stegen zeer
aanzienlijk en het douanerecht kwam dadelijk
voor het heele bedrag bovenop de regelmatige
rijzing van het graan.®
Méline, zegt de Temps, heeft dit ook wel ge
voeld. Maar hij sloeg er zich door op de vol
gende wijze. Als gij nu maatregelen tegen den
landbouw gaat nemen (d.w.z. de graanrechten
afschaffen), welk vertrouwen wilt gij dan, dat
de landbouw hebben zal in de wetten die gij
maakt? Men moet niet, bij het minste alarm,
overijld wetten gaan afschaffen.
Nu is het echter zeker dat de graanprijzen
onmiddellijk zouden dalen als men aan het „wet
ten afschaffen® ging. "Wanneer de wet den
graanprijs, als deze laag is, met 0.7 centime
rekent
„De
houd 1
vinger
„Da
,Ën als gij"' tha e
Een
tegen do stellige men, kunnen dus gerust zijn: het vroeger be-
beëedigde getuig* nissen van drie getuigen, loofde kunstgenot wacht hen
slachtoffers van de misdaad, te kunnen opwe- lijk kunstgenot! t_
gen. Zijn die bijeen, dan ga een aanklacht
tegen de meiuecdige getuigen in het proces-
Hogerhuis in zee, en er bestaat geen twijfel
aan of de justitie zal haar medewerking ver-
leenen om de gerechtelijke dwaling, zoo die be
gaan is, te herstellen en de schuldigen voor de
onschuldigen te doen boeten. Bij den omvang,
dien de beweging ten gunste van de broeders
Hogerhuis heeft genomen, zal de justitie zelve
wel gevoelen, dat, zoo er maar eenige grond
of aanleiding toe bestaat, door haar in dien zin
gehandeld zou moeten wordende zorg voor
haar eigen goeden naam vereischt dat, evenzeer
als de handhaving van het recht. Maar zeer
waar is wat, volgens de brochure (bl. 103) een
der veroordeelden zelf uit de gevangenis schreef;
„de procureur-generaal gaat natuurlijk niet op
losse geruchten te werk®.
„Tot nog toe zijn er niet veel meer dan
„losse geruchten® bij monde en bij geschrifte
in omloop gebracht. Wie een gerechtelijke
dwaling constateeren en herstellen wil, moet
tegenover een vonnis geen losse geruchten stel
len, maar bewezen feiten, althans argumenten,
die voor oudeizoek en nader bewijs vatbaar zijn.®
In het Friesche Volksblad worden treurige
bijzonderheden medegedeeld omtrent de Neder-
landsche kolonisatie op Chili, op de westkust
van Zuid-Amerika. Tien arbeidersgezinnen, 28
personen tellende, uit Friesland, lieten zich het
vorige jaar door de voorspiegelingen der agen
ten bewegen derwaarts te gaan. Hun werd
toegezegd vrije overtocht, een maandgeld van
■f30 een jaar lang, 3 bunders goede bouwgrond
met een huisje en 70 bunders bosch voor elk
huisgezin, dat de kolonisten zelf moesten kap
pen en in cultuur brengen. De Chileensche
regeering kwam deze toezegging getrouw na,
maar zij zelve was misleid door haar eigen
agenten en ingenieurs. De vruchtbare grond
Was een dun laagje bladaarde op een daaron
der harde rots, de woning, een houten schapen
hok, was uren verwijderd van de beschaafde
maatschappij. Velen zochten een heenkomen
naar elders en leefden van het maandgeld,
maar met het ophouden daarvan zijn de men-
schen aan den hongerdood prijsgegeven.
Het Fr. Volksbl. kreeg inzage van do brie
ven, waarin de jammerlijke toestand wordt ge
schetst, een er van door zeven kolonisten on-
derteekend, deelt het in zijn geheel mede.
Slechts f 650 zijn noodig om die misleide kolo
nisten in de gelegenheid te stellen naar het
vaderland terug te keeren. Het blad doet een
beroep op bemiddelde Nederlanders, en de re
dactie verklaart zich bereid de gitten in ont
vangst te nemen en te verantwoorden.
59.
Dien avond hield de kommandant grand
cercle in het Lorscher heerenhuis. Een bonte
schaar uniformen stroomde door de lange reeks
der ouderwetsche vertrekken. Comtesse Marie
nam de honneurs waar met de loome gratie
eener dame van de wereld, die voor ieder een
gemaakt lachje, een innemend woordje, een voor
komende beweging heeft. Maar wie haar vroe
ger gekend had
Over en weer heerschte de losse, drieste ma-
noeuvre-conversatie, tot verrukking der dames,
die zich nu eens in een vroolijk soldateukamp,
dan weder in de conversatie-zalen van een
mode-badplaats waanden. Men amuseert zich
kostelijk, en men ziet elkaar nooit weer. De
Anna en de kleine Gorah waren over- zei ik tot den goeden man„IIcc* kuiuuol ,au
Welk een heerlijke droom vooreen 1 Lette, voor distriets-kommandanten, die zóó hun
zes luitenants alleen te zijner be- plichten opvatten, bedankt Zijn Majesteit be
te hebben en te kunnen schertsen, paald. Mij dunkt dat een inspecteur bij de be-
6 uur
moet
blijve
als brave protectionisten, luide hun instemmiij Hohe
den
betoo;
ouzek
„Ge
Nat
gen,
kurass
denhei
Daa
haar man is dood verklaard Dat de onge-"lippen
die daarnaar vraagt! Op dat punt
De vrouw zouden wij
een beetje weg te geven
Vigor betuigde; litaire
met deze opvatting. Eerstgenoemde beval a
leen, als hulpmiddeltje, de oprichting van col
peratieve bakkerijen aan.
Tot een eigenlijken strijd tusschen vrijhan buiten
delaars en protectionisten is het Zaterdag nie
gekomen. Men behoeft dus niet aan te neme
dat de eerstgenoemden tot de laatstgenoemde Zuid-i
staan in de treurige verhouding van 93 tot 36(
het aantal stemmen tegen en vóór de modi
waarbij de verklaringen van de Regeerio
werden goedgekeurd. Veel vrij handelaars ziji
gelijk de Temps, warme vrienden van het
nisterie-Méline en de drang om het Kabint noot
niet in den steek te laten, na een interpellate voorgi
door socialisten opgezet, heeft dus andermaiook ii
tengevolge gehad, dat het protectionisme eis
digde met de overwinning te behalen.
In B r i t s c h-I n d i e is het nog verre va
pluis, de telegrammen uit Simla spreken va
voortdurende beschieting van het Engelse!
kamp te Kharappa. Generaal Lockhart” melt
de dat de opstandelingen in grooten getale d
naburige hoogten bezet houden. Een Engel
sche patrouille van 7 man werd onderweg doe
den vijand verrast en in de pan gehakt. Bo
vendien werd het gewapend geleide van eet
fourageerenden troep in een hevig gevecht ge
wikkeld en tot den terugtocht gedwongen. Bi
dat gevecht en bij de beschieting van het kam niet
zijn 1 Britsch soldaat en 14 Britten gewond
16 man der inlandsche troepen werden ge
kwetst.
Het zal ongeveer vier jaar geleden zijn, da;
de toenmalige D u i t s c h e rijkskanseher, ge
neraal Caprivi een man, wiens waardig, die
terughouding in het geheel achterwege latei
van onthullingen en verwijten in den trant vai
andere oud-ininisters tot eerbied stemt i,
den Rijksdag van den „onrust-bacii® sprak, di
in Duitschland zich op bedenkelijke wijze ver
menigvuldigde. Die bacil openbaart zich no;
op allerlei wijzen en vindt in de onzekerheid
over de richting, welke de regeering volgen
wil, nieuw voedsel. De vraag of nu inderdaa,
de rijkskanselier Hohenlohe zal aftreden ei
wie na hem het hoogste rijksambt bekleedei
zal, is nog altijd een open vraag. De Munch
Allg. Zeit., welke tot vorst Hohenlohe in di
recte betrekking heet te staan, releveert de te
genstrijdige berichten, die circuleeren. Eener
zijds wordt beweerd dat Hohenlohe’s positie
politiek een grooteren invloed dan tot dusvei
zal uitoefenen, en anderzijds wordt verzekerd
dat het ontslag dezer dagen komen zal en da
de bekende generaal graaf Waldersee, zijn op
volger zal wezen. Het Muuchener blad geef
echter geen licht, maar zegt eenvoudig de beid,
berichten aan te stippen, omdat beide uit krin
gen komen, die in den regel goed ingelicht zijn,
Het Berl. Tgbl. wijst op dit nieuwe teeken
Wi
hertog
re weg
is met
se va
prinsei
sche t
Baden
wij m
Darmi
lijk te
heitog
land 2
gedans
en ont
Wai
rmaken