1001! SM ES OISTWEl MEI WN- ES AIH EllTKvniil!L tII 4 V. Een Derncliï ei ilel öeffltar amöt. J 1 1. J Zaterdag 10 September 1898. No. 73. 5 3e Jaargang. m. Uitgevers: POUWELS FALKENA, tegenover ’t Tramstation Sneek. PAARDENMARKT TE SNEEK. N aj aars-Paardenmarkt aldaar, zal gehouden worden op Woensdag den 21 September e.k. N. L DE KUNSTRIJDSTER. 2M i ?k- 12, 24,- 12, 12, 16 12, 24, 12, ig- f 225.— 75,- 3 dito 75,— 8 dito 10,12 16.04 42, I 50,— 60,- je af te halen.< ken niet naar zijn wenscb gingen. VK. r r [T- te- oor BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Sneek brengen ter openbare kennis, dat de Sneek, den 9 September 1898. Burgemeester en Wethouders voornoemd, ALMA, Burgemeester. JAC. van deb LAAN, Secretaris. 'is. ch. S P< Dit blad verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS. ABONNEMENTSPRIJS voor Sneek f 0,40 per 3 maanden, franco per post f 0,50. Abonnementen worden te allen tijde aangenomen. 12.— 12,— 6,— 1a- - - rijtuig had doen voorbijkomer - 150,— 63,— »’t Is bepaald onmogelijk, een rijtuig te krijgen, zeide hij. »lk heb den kastelein ten slotte vijftig marl geboden als hij zorgde voor een ellendig karretje maar hij bleef er bij dat er in dit heele nest geen rij il tuig meer te krijgen was. De beambten uit de berg: werken en fabrieken profiteeren van den Zondag ni den betaaldag om naar de naastbijgelegen grooter stad te rijden en zich daar te amuseeren. De man za dus wel gelijk hebben en wij zouden onze reis gehee op het schoenmakersros moeten voortzetten, als he toeval niet juist een i dat ledig naar Tarnowitz terugkeert.c »Naar Tarnowitz? Maar wat moeten we daar dai doen L. «Hoegenaamd niets en wij gaan er dan ook niet naa toe, maar naar de grenzenmaar als we een eind mee rijden besparen we ons in elk geval een vermoeiende wandeling van minstens een uur. Ik ben in die om streken heel goed bekend en weet waar wij moetei uitstappen om langs den kortsten weg het grenskanl; I toor te bereiken. De koetsier had wel is waar de on! beschaamdheid twee daalders te eischenmaar op di< kleine uitgaaf komt ’t je toch zeker ook niet aan.« Een kwartier later zaten zij werkelijk in het licht* opene rijtuig, een soort brik, zooals in die streken vee gebruikt wordt, en een scherpe wind, die fijne, ijs koude regendroppels meebracht, blies hen in ’t gezicht 'j Daar de koetsier elk woord van hun gesprek had moei I ten hooren en zij buitendien heel weinig lust hadden I tot praten, bewaarden zij ’t stilzwijgen, totdat na ee® rit van omstreeks vijftig minuten Hübner den arm van den stompzinnig voor zich kijkenden knul op de» II bok aanstootte. «Stilhouden! Wij moeten hier uitstappen. DezHI heer zal je de overeengekomen prijs voor ’t ritje bö j Roman van A. OSKAR KLAUSZMANN. 72 XXVI. Vervolg. Dat klonk wel is waar niet heel troostrijk, maar in ’t besef van eigen onmacht moest de graanhandelaar zich daarmee voorloopig wel tevreden stellen. De beide reisgenooten zochten hun klein slaapkamertje op, en ofschoon Krause zich had voorgenomen in elk geval zoolang wakker te blijven tot Hübner was ingeslapen, zoo eischte het zoolang mishandelde lichaam thans toch gebiedend zijn recht, en Krause had zich nauwe lijks op zijn hard leger uitgestrekt, of hij lag ook reeds in een loodzwaren, op onmacht gelijkenden slaap. 14 Aug. Op ’t jagt als boven ontbo den, om met de Hooged. Scheepskrijgsraadt na’s lands oorlogschip te gaan en ver volgens de tortuure gereet te makenf Een scherprechter, bah wat een mensch, zal menigeen zeggen. Nu, in ons gezegend land, waar de doodstraf gelukkig afgeschaft is 'en alleen voor groote militaire misdrijven nog bestaat, zal niemand daarom met den nek aangezien worden. Maar in andere landen b. v. in Frankrijk, kent ieder den naam Deib- ler, en hoewel de man een prinselijk inkomen heeft, zal niemand met hem willen ruilen, maar toch moet de betrekking van beul bekleed worden. Hoe geheel anders echter was het nog in den vorigen eeuw hier te lande; de doodstraf werd betrekkelijk veelvuldig toegepast men gaf om het leven van zijn medemensch min der. Toch zullen er altijd misdrijven blijven, b. v. het afloopen van een schip, waarover streng recht gedaan moet worden. Bekend is b. v. het schip >Nijenburg< van de O. I. compagnie geworden, dat in Mei Bijna gelijktijdig sloegen de beide makkers den vol genden morgen de oogen op. Hübner keek op ’t hor loge en was met een sprong het bed uit. «Alle duivels reeds negen uur! Ik geloof dat gij mij met uw slaperigheid hebt aangestoken. Wij moes ten nu minstens al twee uren op de been zijn.< Krause voelde een razende hoofdpijnmaar uit vrees voor de brutale opmerkingen van den andere zei hij er niets van, kneep de tanden op elkaar en haastte zich met zijn toilet klaar te komen. Zij lieten zich ’t ont bijt op hun kamer brengen, en Hübner, die daar met gefronst voorhoofd zat, scheen over allerlei gewich tige plannen te broeden. Plotseling brak hij het zwijgen af met de verkla ring: «Wij moeten maken dat we hier vandaan ko- ADVERTENTIëN 4 cent per regel. Bjj abonnement van 500 regels 3 cent en van 1000 regels 2'/s cent. Groote letters naar plaatsruimte. men. Als de duivel de hand in ’t spel heeft dan laat hij onze vriend van gisterenavond vóór den tijd uit zijn roes ontwaken en zijn verlies ontdekken. Dan ver- keeren wij in voortdurend gevaar hem te ontmoeten en door hem herkend te worden. Buitendien heb ik er over nagedacht, dat wij de grenzen in geen geval bij de naastbijzijnde overgangsplaats mogen passeeren. De man van wien ik buiten zijn uitdrukkelijke toe stemming den pas geleend heb, kon daar eens persoon lijk bekend wezen, en dan waren wij natuurlijk ge leverd. Wij zullen dus een rijtuig nemen en een paar mijlen verder tot aan een ander grens-kantoor rijden, waar zooiets niet meer te vreezen is. Zijt ge klaar «Ja. Maar misschien deed ik er beter aan, hier te blijven. Hebt gij gisteren zelf niet gezegd, dat het to taal onmogelijk was, zonder pas over de grenzen te komen «Zeker heb ik dat gezegd. Maar gij zult mij des niettemin toch vergezellen. Met of zonder pas ik zal er je wel over brengen.< «En als ik ’t nu na rijp beraad beter vond die be denkelijke poging niet te wagen De acrobaat wierp hem een blik toe waarin Krause’s argwaan een sombere bedreiging las. «Malligheid. Dat hadt gij moeten bedenken alvorens wij uit Breslau ver trokken. Thans behooren wij bij elkaar en ik voel geen lust mij door je domheid of wellicht ook door je achterhoudendheid in gevaar te laten brengen. Als het tijdstip komen mocht waarop ’t beter ware dat ieder van ons zijn eigen weg ging, zal ik ’t je wel zeggen. Tot zoolang echter raad ik je in je eigen belang, geen buitensprongen te doen of andere stukjes uit te halen. Ik houd de oogen open dat zult gij al wel vol doende gemerkt hebben. En nu ga ik een rijtuig halen. Blijf hier zoolang boven tot ik terugkom om Hij verliet het vertrek, terwijl Krause als gebroken achterbleef en wanhopig de handen tegen zijn bran dende slapen drukte. Hübner’s besliste weigering, zich van hem te scheiden, kwam hem eene ondubbelzinnige bevestiging voor van zijn verdenking, dat de acrobaat slechts op eene gelegenheid wachtte, hem van zijn geld te berooven, en zijn opgewonden geest schilderde hem in afgrijselijke beelden bloedige gruweldaden, waarvan niemand anders als hij zelf het ongelukkig slachtoffer was. En hij bezat zelfs geen wapen om zijn leven te ver dedigen, daar de andere nog altijd de revolver, die hij hem ontnomen had, in den zak droeg. Zoekend liet hij zijn oogen door de kamer ronddwalen en hij voelde bijna een blijde gewaarwording, toen hij op de venster bank een stuk ijzer zag liggen van ongeveer een voet lengte en meer als een duim dik, dat oorspronkelijk voor ’t een of ander doel in den muur bevestigd ge weest, maar er later weer uitgebroken was. Haastig, als gold ’t zich in ’t bezit stellen van een onschat baar kleinood, sprong hij op en maakte zich meester van ’t verroeste stuk ijzer, om ’t onder zijn vest te ver bergen. Hij voelde zich nu heel wat rustiger als te voren, want hij was bij een mogelijken aanval nu niet maar alleen aan de kracht zijner vuisten overgeleverd, en terwijl hij nog maar eenige oogenblikken geleden in zijn angst het denkbeeld overwogen had, zijn vreese- lijken spitsbroeder nogmaals een deeling aan te bieden, alleen maar om zich door dat offer van hem los te koopen, was hij thans besloten zijn eigendom tegen de rooflustige plannen van zijn gewelddadigen reisge noot tot het uiterste te verdedigen. Langer als een half uur moest hij op de terugkomst van Hübner wachten, en het verdrietig gezicht van den terugkomenden acrobaat bewees yoldoende dat de za- Abonnementen en Advertentiën voor dit blad worden tevens aangenomen door JAC. ATSMA, Oude Koemarkt en Mej. Wed. C. G. REITSMA, Oosterdijk. waar steeds voor belangstellenden exemplaren ter kennismaking gratis verkrijgbaar zijn. an dere mr. Scherprechters, als boven aan boord gegaan om alles in gereedheid te bren gen wat tot de executie word vereischt, ieder 12 gld. - OP en ge- 1764 in zee stak en waarop muiterij ontstond. De daders zijn ter dood gebracht, maar hun lot trokken zich zoowel landgenooten als vreem delingen aan, omdat men het omtrent de plaats, waar de strafoefeningen moesten plaats 'heb ben, oneens was, en dit zelfs aanleiding gaf tot een drukke briefwisseling tusschen den Voorzitter van den Zeekrijgsraad, den Luite nant-Admiraal Schrijver en de Gecommitteerde Raden van het Noorderkwartier. Het geval droeg zich alsvolgt toe. Het schip was nog slechts enkele dagen in zee, toen er muiterij aan boord ontstond, en da delijk zestien gewonden vielen. Kapitein en scheepsofficieren werden gespaard onder be ding, dat zij het schip op een veilige plaats zouden brengen. Ondertusschen werden kis ten met staven goud en dukaten gevuld op ’t dek gebracht en door de matrozen broeder lijk gedeeld. Spoedig bereikte men land en 62 man verlieten het schip. De overigen ko zen weer zee, bouwden drie booten en be reikten den 30 Augustus Caijenne, d. w. z. de meesten van hen, want acht van hen waren reeds den 14 d. t. v. op goed geluk in zee gestoken en ook te Cayenne geland, waar hunne verteringen en de ophelderingen dien aangaande zoo verdacht voorkwamen, dat men hen gevangen zette. De «Nijenburg” Kwam daarop spoedig binnen en de matrozen wer den gevangen genomen en door tusschenkomst van Hunne Hoogmogenden aan de O. I. Com pagnie uitgeleverd, en in Suriname in Oct. 1764 ter dood gebracht. De 62 anderen waren te Rio Grande, een Portugeesche plaats aan land gekomen en daar eerst met onderscheiding behandeld, om dat zij zich voor schipbreukelingen uitgaven, die slechts hun geld gered hadden. Maar een Portugeesch geneesheer, die Hollandsch ver stond, verklapte hen en zoo werden zij aan den lijve onderzocht, bij welke gelegenheid tusschen de 26 en 27 duizend guldens te voorschijn kwamen. Op voorspraak van de Ge nerale Staten werden ook deze muitelingen aan de O. I. Compagnie overgeleverd, die voor een exemplaarlijke straf zorgde. Allen werden n.l. naar Texel gevoerd, daar voor een krijgsraad gebracht en bij Kijkduin op gehangen. De opsomming van de vergoeding aan de beulen voor deze strafoefening betaald, doorlezende bracht ons op ’t idee hier over ’t een en ander mede te deelen, vooral omdat D. van Guiskamp, een der scherp rechters Leeuwarder en Fries was en officieel ’t ambt van beul bekleedde. Zijn collega Johan- nis Karius was in gelijke betrekking bij den Krijgsraad der Vereenigde Nederlanden, en tusschen beiden was wel eenige naijver te bespeuren. Karius werd door twee handlan gers, de gebroeders Klijne, geholpen. Wij zullen om der curiositeitswil de rekening geheel afschrijven, zooals wij ze vonden, ook al bezorgen wij daardoor misschien menig lezeres, wat teer van zenuwen, een grieselig kwartiertje. 1764 Deklaratie van D. van Guiskamp, Scherprechter van de Provincie Vries- landt, wegens het scherp Examen en Executie van de Scheèps-Krijgsraat, in Texel vergaderd. 3 April. 3 gevangen op ’t oorlogschip gepijnigt a 7 5 Gld. ’t stuk 1 May 1 dito op ’t bovenstaande schip dito wederom aan boord geweest om nog een gevangene te pijnigen, hoewel niets gedaan - 4 personen gehangen, voor ieder 150 gld- 600, 1 persoon gegeesseld en ge brandmerkt, met een strop om den hals 1 persoon alleen gegeesseld - Op reis van Leeuwarden na Texel, tot op Workum aan Vragt en drinken betaald - Op de wederom reys van Texel na Leeuwarden te weeten, van Staveren tot Leeuwarden, aan wagen vracht en verteering betaald - Somma f 1214,16 1764 Deklaratie van Johannis Karius, Scherprechter van den Hooged. gestr. Krijgs raad der Vereen. Nederlanden. Door order van den Hoog Ed. Heer adm. Schrijfer en de Hooged. Scheepskrijgsraad, logeerende in ’t jagt van Hoorn, leggende in ’t Nieuwe Diep. 15 dito 2 personen getortureerd, ieder 12 guld Wederom als boven aan boord geweest 2 personen met de tortuure gedreigt, ieder 6 gld. weerom als boven aan boord geweest 2 persoonen getortureert, ieder 12 gld 2 personen gedreigt als boven, ieder 6 gld 17 dito Weerom aan boort geweest als boven 1 persoon getortureert 1 persoon gedreigt 18 dito Weerom aan boord geweest als boven 4 personen met de tortuure gedreigt, ieder a 6 gld. 24 dito Ontbooden aan ’t jacht om de harnassen na te zien 27 dito Weerom als boven ontbooden. om de kruissen en galg na te zien 31 dito Weerom met nog twee 2 persoonen van onder levendig geradbraakt daarna met de koorde wurgt, ieder 250 gld. - 500,— 5 persoonen met de koorde gestraft ter dood - 263,— Voor ’t harnassen van 7 per sonen, ieder 6 gld. Voor ’t afneemen van 7 per soonen - 100,— Voor twee persoonen buiten op ’t rad gezet, ieder 25 gld. - Voor 5 persoonen buiten ge hangen, ieder 12 gld. - 1 Sept. Weerom met nog twee an- R COURANT. i ld. CQ O

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Sneeker Nieuwsblad nl | 1898 | | pagina 1