t)
VOOR 811i 018TR1EI
Zij
De Meedingmagazijnen
zijn wegens verbouwing tijde
lijk verplaatst naar het
Grootzand.
„HEKSENGODD.”
MfflWS- H ADVERTENTIEBLAD
Hedendaagsche advertenties.
ITo. 50.
Zaterdag 23 Juni 1900.
55e Jaargang.
!k
Officieele Advertentie.
Uitgevers: POUWELS FALKENA, tegenover’tTramstation Sneek.
FEUILLETON.
Passage - Bruggen.
:n.
ng
Ie
r
E
Dit blad verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS.
ABONNEMENTSPRIJS voor Sneek f 0,40 per 3 maanden,
franco per post f 0,50.
Abonnementen worden te allen tijde aangenomen.
n
I-
1
i
9
t.
e,
Roman van E. WERNER,
Schrijfster van »Aan het Altaar«, «Fata Morgana*,
»De Alpenfee* enz.
deelden de verschillende advertenties, die om j physiek, werkt met het beroemde
haar koddigen of vreemden inhoud, de aan- levens en
dacht trokken in verschillende rubrieken in,
en hopen onzen lezers in dit artikel een waar
allerlei voor te zetten.
Nog altijd, ook in dit verlichte jaar 1900,
worden veel leden, vooral der vrouwelijke sexe
en niet het minst dienstmeisjes, zeer aangetrok
ken door advertenties van planeetkundigen.
De BURGEMEESTER der gemeente Sneek, brengt
in herinnering, artikel 99 der Algemeene Politiever
ordening dezer gemeente, luidende
»Het is verboden, bij het openen en vóór het
vastzetten, eene brug te betreden.
Behalve den daarvoor aangewezen persoon mag
niemand eene draai- of ophaalbrug open- of dicht-
zetten.
Uitgezonderd bij het op- en afrijden der brug
gen is het verboden, met diligences, karren
en vrachtwagens, anders dan stapvoets, met
andere rijtuigen of te paard, sneller dan in mati
gen draf te rijden. Op de bruggen mag niet an
ders dan stapvoets gereden worden.
Twee of meer rijtuigen mogen niet gelijktijdig
op dezelfde brug rijden. Die het naast is moet
het eerst passeeren.*
Voorts, dat overtreding van deze bepalingen wordt
gestraft met geldboete van ten hoogste tien gulden.
Sneek, 18 Juni 1900.
De Burgemeester voornoemd,
ALMA.
tegenpartij het noemde, is nu immers van zijn voet
stuk gevallen. Ik geloof dat hij er niet weinig lust
in heeft, zich zelf er op te plaatsen, en hij heeft er
ook het uitzicht op. Men wierp zich immers gisteren
bjjna reeds aan de voeten van dien grooten redenaar,
dien pleitbezorger voor het rechtHeeft hij jou ook
niet meêgesleept met zijn schitterende tiraden? Gij
xijt daar immers zeer ontvankelijk voor!”
Met die woorden verried hij geheel zijn vreeselfjke
verbittering, die hij niet langer verbergen kon. Edith
zweeg; zij wist, dat zij dit punt niet kon aanroeren
zonder zijn hartstocht geheel te ontketenen, en ’t
kwam er hier toch op aan, kalm te zijn. Met toene
mende heftigheid ging Felix voort:
«Toch zouden ze zich wel eens kunnen vergissen,
die wijze profeten. Nog ben ik Felix Ronald, dat
zullen zij ervaren 1 Steinfeld zal ik wel is waar moe
ten opgeven, en ook om mijn andere scheppingen zal
ik moeten strijden. Als* dat lieve publiek eenmaal
opgezweept is, dan laat het zich in ’t geheel niet
meer regeeren, en men heeft haar nu toch eenmaal
noodig, die blinde, domme kudde, die slechts één
God kent: het succesAls ik dat behoud, dan ben
ik ook weder gerechtvaardigd in hunne oogen en de
geheele moraliteits-comedie, die daar gisteren werd
afgespeeld, poft onschadelijk de lucht in. Ik heb
reeds eenmaal aan den afgrond gestaan en het onheil
weten te beheerschen ik wil niet ondergaan!”
’t Was eene uitbarsting van de grofste menschen-
verachting, maar de woeste energie van dezen man
scheen slechts te groeien met het gevaarwaar ande
ren zich verloren zouden gegeven hebben, daar stelde
hij zich te weer met al zijn vroegere kracht. Maar nu
sloeg zijn toon plotseling over tot vollen, warmen
hartstocht.
»Ik vrees den strijd niet, maar ééne zekerheid
moet ik hebben dat gij de mijne blijft, Edith; dat
ik jou niet verlies! Ik verlang op ’t oogenblik geen
offer, geen toestemming; ik wensch alleen maar, dat
gij zult wachten tot ik de omstandigheden weder in
mijn macht heb. Zeg mij, dat gij de mijne wilt blij
ven, en ik zal het vliedende geluk dwingen tot te-
rugkeeren; ik zal alles dwingen ter wille van jou!”
Hij was opgesprongen; al de bitterheid en haat, die
pas nog zoo dreigend opvlamden, gingen onder in die
onstuimige bede. Edith was eveneens opgestaan en
trad nu naar de tafel, die midden in de kamer stond.
Zij snakte naar adem, maar wist haar stem toch weder
tot gehoorzaamheid te dwingen.
»Ik heb je nog een vraag te doen, die je mij moet
beantwoorden. Ik verzoek er je om.*
Felix was haar ge volgden stond nu tegenover haar in
het volle, schrille licht, dat elke trek van zijn gezicht
duidelijk deed uitkomen. Hij hechtte blijkbaar geen
groot gewicht aan die laatste woorden, maar antwoord
de slechts min of meer ongeduldig:
»Welnu, vraag dan toch
Nog een oogenblik aarzelde zij, en toen, den blik
vast en onafgebroken op hem gevestigd houdende, zei
Edith:
>Wie was ’t, die zich indertijd van de deposito’s in
het huis Raimar meester maakte?”
Ronald kromp ineen, als door een kogel getroffen
een dof, halfgesmoord geluid kwam over zijne lippen
en in zijne oogen gloeide weder die vreeselijke, daemoni-
sche blik. Die vraag uit dién mond had de uitwerking
van een plotseling neerschietende bliksemstraal, en
de slag had getroffen.
Dat duurde echter maar een oogenbliktoen was hij
zich zelf weer meester en stond daar weer in zijn ge
wone houding alleen klonk zijn stem schor en heesch
toen hij antwoordde
»Een vreemde vraagWat beteekent dat
»Ik heb niets meer te vragen ik heb het antwoord!*
zei Edith dof.
Een lang en vreeselijk zwijgen volgde, dat geen van
beiden waagde af te breken. Ronald voelde, dat hij
zich-zelf verraden had, en dit ook niet meer ongedaan
kon maken. Hij deed er dan ook geen poging toe. Toen
hij na verloop van eenige minuten weer begon te spre
ken, lag een vreemde klank in zijn stem.
»Wie heeft je die vraag ingegeven?*
Edith gaf geen antwoordzij rilde nog van ontzet
ting, en afkeer voor den man, wiens vrouw zij had
zullen worden en die nu zóo voor haar stond. Hij
begon bitter te lachen.
»Maar, wat vraag ik nog! Dat hebt ge van hèm ge
hoord, dat’s zijne tactiek, die ik heel goed ken. Eerst
met schijnbare argeloosheid de tegenpartij in slaap
wiegen, om vervolgens plotseling op hem néér te
schieten, als de valk op zijn buit. Gij zijt een leer
zame scholier!*
Hij wilde naar haar toegaan, maar met eene uit
drukking van afschuw week zij achteruit.
»Kom niet bij mijRaak mij niet aan gij hebt er
het recht niet meer toe
Waarom niet? vroeg hij ijskoud. »0mdat ik mij
vangen liet inden strik, dien gij mij spandet? Ik heb
niets bekend en zal niets bekennen. Hij zou ’t ondanks
alles niet gewaagd hebben, mij te beschuldigen. En
als gij ’t beproeven wildet neem je dan in acht
Wordt vervolgd.
boek des
levens en geeft raad in alle duistere zaken,
’t Bijzondere van deze dame is, dat zij echter
de lijnen der hand niet behoeft te zien en cor
respondentie voldoende vindt.
Mej. van den Berg geeft er hoog van op,
dat zij de beroemde Noord-Brabantsche pla-
neetlezeres is’t Schijnt, dat daar en in Limburg
’t puikje dier luitjes zit.
I.
Men zou zoo denken, dat met 1899 ook ai-
gerekend ware met zoo veel humbug-adver-
tenties, slechts goed om het lichtgeloovige pu
bliek zand in de oogen te strooien. Dat, zoo
als wij onlangs lazen, een adverteerder goed
vond de aandacht op zijn Pinkpillen te vesti
gen »geen boontjes door een suikerbakker ge
maakt,* zegt al genoeg. Het schijnt dat die
hooggeroemde medicamenten werkelijk niet al
leen in een apotheek vervaardigd worden. En
de krant die deze advertentie en zoovele van
gelijk slag plaatste, gaf er aan een inzender
van een ingezonden stuk hoog van op, dat zij
ADVERTENTIëN 4 cent per regel. Bij abonnement van 500
regels 3 cent en van 1000 regels 27, cent. Groote letters naar
plaatsruimte.
die zich met 1 JULI a. s. op dit
blad abonneeren, ontvangen de
nog vóór dien tijd verschijnende
nummers gratis.
DE UITGEVERS.
’t Is dan ook heel verleidelijk pardoes er van
overtuigd te worden of Jan of Piet, de teerbe
minde, getrouw zal blijven, als hij ver van zijn
dulcinea verwijderd in een garnizoensplaats,
met hare verleidelijke nimfen, een tijdje door
moet gaan brengen, of zoo maar te vernemen,
of hij soms nog een ander liefje heeft, waar
zijn zoet meisje jniets van weet. Dan geeft
Rotterdam b.v. haar vele adressen:
Mej. Agatha, onovertrefbaar, vorstin der pla-
neetkunde, wereldberoemde cartomcienne, ge
laat- en handlijnkunde, gedachtenlezeres a la
Cumberland, op ’t gebied der hoogere magie-
45
»Neen ik ben dadelijk naar jou toegegaan, maar
’t is voor mij sedert lang geen geheim meer, dat hij
dringend eene verandering in onze verhouding
wenscht. Ik neem hem dat niet bijzonder kwalijk,
want wij beiden hebben ons van ’t begin af op het
zakelijk standpunt geplaatst. Zijn mogelijke terug
tred bekommert mij bitter weinig. Ik heb met jou
te doen, Edith, met jou alleen!”
Zijn brandende oogen rustten met koortsachtige
gejaagdheid op haar gelaat, maar er verliepen eenige
oogenblikken alvorens Edith antwoordde. De be
slissende vraag drong zich op hare lippen en werd
toch niet uitgesproken. Het wilde, onstuimige klop
pen van haar hart verstikte bijna haar stem.
»Ik laat mij niet influenceeren door uiterlijke om
standigheden, dat weet gij, Felixantwoordde zij
eindelijk. »En juist daarom verlang ik openhartigheid
van je. Mijn vader beschouwt je positie voor zwaar
geschokthij meent dat de dag van gister”
»Het begin is van ’t einde!” viel hij haar met
bitteren spot in de rede. »Dat meenen vrijwel allen;
men denkt heel gauw met mij klaar te komen. Het
»afgodsbeeld van den mammon,” zooals mijn geniale
slechts de aanprijzing van zulke middelen in
hare advertentie-kolommen duldde, bij welke de
lijdende menschheid baat had gevonden, maar
dat een ander blad, toevallig een groote con
current, geheel anders handelde, en niet eerst
onderzocht of ’t aangegrepen middel deugdelijk
mocht heeten. Dit geschiedde voor eenigen tijd
in de tweede stad van ons land, anno
domini 1899
Door deze humbug opmerkzaam geworden,
gingen wij de breede rij der advertenties van
kleine luiden in dat blad eens na, en kwamen
tot een allervreemdste gevolgtrekking. Wij
Mej. X. X. X, onovertrefbaar in hare werk
zaamheden, koningin in de planeetkunde, we
reldberoemde cartomcienne, devineresse, geme-
dailleerd en gediplomeerd, hoofd- en handlijn-
kundige, geeft raad in alle zaken, over ’t ver-
ledene, ’t tegenwoordige en de toekomst, zoo
als burgerlijke, militaire, handels- en familie
zaken, destineeën, ziekten, erfenissen, intresten,
processen, huwelijk, verborgen geld of afge
broken liefdesbetrekkingen, echtscheidingen
enz. Zij heeft een tooverkabinet en is gedach
tenlezeres ook al weer a la Cumberland op ’t
gebied der hoogere magie, physiek en spiritisme.
Een andere dame, die zich er op beroemt
't langst gevestigd te zijn, geeft raad in alle
duistere zaken en voorspelt de toekomst, zegt
hetgeen men gehad heeft en nog krijgt
Maar zij wordt o. i. verre overtroffen door
hare collega artieste, die zich de beroemdste
van geheel Nederland noemt en alleen in ’t be
zit is der echte planeetboekenzij leest uit de
handen het fortuin en ook huwelijk en waar
schuwt vriendelijk tegen het vele nabootsen
harer advertentie.
Voor haar wil niet onder doen Mej. B,, de
meest beroemde somnambule en astrologiste
in Nederland en België, die, op echt kermis-
manier uitroept: >Overtuigt u van de zuivere
waarheid, ik ben bij nette families goed bekend.*
Zoo zouden wij nog kunnen doorgaan, maar
dit weinige volsta. Korter en bondiger zijn
de advertenties van de mannelijke collega’s. Een
er van draagt dit veelzeggend opschrift
Hij is hier
Wie? Wel, Mr. C., de beroemde astrologist,
gelaat- en planeetkundige van Nederland.
Maar deze heer wijdt zich ook op andere wijze
aan de menschheidhij schrijft nl. ook brieven
en requesten voor alle zaken.
En tot slot deze veelzeggende annonce van
een theoretisch en praktisch magnetiseur. Hij
wil nog eenige dames en heeren opleiden in
magnetisme, somnambulisme, hypnotisme, sug
gestie, biologie, spiritualisme en aanverwante
vakken. Hij belast zich ook met het ontwik
kelen van mediums en somnambules. Heeft
bijzondere gunstige voorwaarden voor cursus
onderwijs
Niet te verwonderen is het, dat sommigen
de aandacht op hun advertentie wilden vesti
gen, door er wat van den Transvaalschen oor
log onder te doen loopen. Gelukkig is echter
den meesten de zaak te ernstig.
OURANT.
Bebrs. Bervoets
l-
i
i
8
l
1
2'
NEE
I
