MHWS- Eï A1lVEI!TE\TIEliL\il
IMR MEK ES OMSTREKEN.
n
„HEKSENGOÜD."
Hedendaagsche advertenties.
No.^52.
Zaterdag 30 Juni 1300.
65e Jaargang.
M.
Uitgevers POUWELS FALKENA, tegenover ’t Tramstation Sneek.
Officieele Advertentie.
FEUILLETON.
1
BEKENDMAKING.
M. C. N.
I
ar
n
n.
Dit blad verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS.
ABONNEMENTSPRIJS voor Sneek f 0,40 per 3 maanden,
franco per post f 0,50.
Abonnementen worden te allen tijde aangenomen.
ser-
lee,
pot
oet
weggewischt, in tranen weggewischt, die zij zeker
wel zou schreien, als hij dit legaat voor haar achterliet.
Waarom zou hij zich die tranen niet koopen
Hij begon te schrijven’t was spoedig gedaan. De
brief aan Edith Marlow bevatte trouwens slechts twee
woorden: Vaarwel! Felix. De tweede, aan
Ernst Raimar gericht, was ook kort, maar veelbe-
teekenend van inhoud met vaste hand zette hij er
zijn handteekening onderFelix RonaldDaarop sloot
hij beide brieven in een grooter couvert, verzegelde
het en adresseerde aan den bankier Marlow. Nu was
’t gebeurd, nu had hij rust ook tegenover den doode.
Felix Ronald trad naar den haard, waar het vuur
nog vlamde, en wierp het portret er in. De vlam kron
kelde omhoog en verdween weer na eenige oogenblik-
ken, ’t was vernietigd. Nu sloot hij de deur af
zacht knersend, als toenmaals, draaide de sleutel om
en toen volbracht de Nemesis haar taak
SCHUTTERIJ.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der gemeente
Snee/c brengen ter openbare kennis, dat de Commissie
uit het plaatselijk bestuur, bedoeld bij art. 15 der
wet op de Schutterijen, dit jaar hare tweede zitting
zal houden ten Raadhuize alhier, op Donderdag den
12den Juli e. k., des voormiddags ten elf ure, tot
onderzoek van alle reclames, door de ingeschrevene
en geloot hebbende personen van dit jaar, en door
de reeds vroeger ingelijfden, ingebracht, alsmede tot
onderzoek van hen, die bij nummerverwisseling voor
anderen verlangen op te treden.
Belanghebbenden worden gewaarschuwd om alsdan
op te komen, vermits zij anders zullen gehouden wor
den, geene redenen van vrijstelling te hebben, en, voor
zooverre zij dienstplichtige nummers getrokken heb
ben, bij de Schutterij zullen worden ingelijfd, blij
vende het hun evenwel vrij, om hunne redenen tot
vrijstelling in een volgend jaar te doen gelden.
Sneek, den 29 Juni 1900.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
ALMA, Burgemeester.
JAC. VAN DER LAAN, Secretaris.
ADVERTENTIëN 4 cent per regel. Bij abonnement van 500
regels 3 cent en van 1000 regels 21/, cent. Groote letters naar
plaatsruimte.
Roman van E. WERNER,
Schrijfster van «Aan het Altaar«, »Fata Morgana*,
«De Alpenfee* enz.
N
ti
t<
K
SS
s
at
,rH
'rK
3
In Steinfeld en Neustadt echter hadden diep ingrij
pende veranderingen plaats gehad, echter niet ten
voordeele van beide plaatsen. De Steinfelder berg
werken, die aanvankelijk voor de gezamenlijke credi
teuren van Ronald beheerd werden, hadden weder een
nieuwen heer gekregen, die ze voor een betrekkelijk
zeer geringen prijs over kreeg, maar er niet aan dacht de
groote zaak zóo voort te zetten. Die geheele reus
achtige omslag van massa’s werklieden, gebouwen en
kostbare inrichtingen was slechts misleiding geweest
dat bleek toen de bom barstte. Een werkelijk gun
stige exploitatie was alleen dan mogelijk als men
alles op een heel eenvoudigen voet terugbracht, wat
dan ook gebeurde. De werklieden werden vcor het
grootste gedeelte ontslagen, de overtollige gebouwen
verkocht of verhuurd en de gieterij zelf werd voortaan
zoo gedreven als dergelijke ondernemingen van den
tweeden of derden rang.
Neustadt, dat zijn bloei slechts aan de Steinfelder
bergwerken te danken had, verloor nu natuurlijk ook
zijne beteekenis. De arbeiderswijken in de voorstad
stonden gedeeltelijk ledighet druk verkeer met de
koloniën, dat de stad onberekenbare voordeelen had
aangebracht, werd erg ingekrompen, en de betrekkin
gen waarin de bergwerken door zijn vroegeren chef
tot Berlijn en het buitenland stonden, hielden geheel
op. Als dan ook al niet het gras in de straten van
Reustadt groeide, zooals de «Burg wacht* voorspeld
had, zoo was toch zijn bloeitijd als industrieele stad
onherroepelijk voorbij.
Wordt vervolgd.
47
Raimar had zijn eerste beambte nooit gewantrouwd,
hij was trouwens niet meer in staat geweest helder
te oordeelen en te onderzoeken, nadat hij die vreese-
lijke ontdekking gedaan had. Hij begreep slechts dat
zijn eer reddeloos verloren was in de oogen der wereld,
en dat kon hij niet verdragen. Ronald zag hem duidelijk
voor zich zooals hij naar zijn werkkamer ging en
zich op den drempel nog eenmaal omkeerde. «Goeden
nacht, Ronaldtoen sloot hij de deur en men hoorde
het zachte knersen van den sleutel, die omgedraaid
werd, en Felix Ronald stond buiten en wist wat daar
binnen zou gebeuren. Wel voelde hij den aandrang,
zich tegen de deur te werpen, te roepen en zich toe
gang te verschaffen alvorens het verschrikkelijke ge
beurde, maar toen vloog hem door ’t hoofd, dat dit
verschrikkelijke immers zijne redding was. Als ’t ge
beurde, dan zou een schuldige zichzelf gericht hebben,
want dat zou de eenige opheldering zijn, en er verder
niet naar gevraagd of onderzocht worden. Dan zou het
spoor uitgewischt zijn, dat men anders wel zou ont
dekt hebben. «Hij of ikDie gruwelijke overweging
besliste en daarop viel daar binnen het schot!
En nu stond die gedaante met dat zachte bleeke ge
zicht weer voor hem, en de sombere, eenzame
man wist wat zij van hem begeerdeherstel van zijn
eer en onbevlekten naam voor zijn zoon, die zijn vader
thans gewroken had. Die doode was in de laatst ver-
loopen maanden heel vaak teruggekeerd. Heden echter
kwam hij voor de laatste maal, want als hij nü heen
ging dan ging hij niet alleen!
Ronald sprong op en begon gejaagd de karnen, op
en neer te loopen. Hij had den spot gedreven met
de «romantische dwaasheid» der zelfbeschuldiging,
zooals hij den spot gedreven had met het geloof aan
een Nemesismaar te midden van den strijd en storm
des levens denkt men daar anders over als in de
ure des doods. Thans voelde hij, dat hij onder den
invloed stond eener duistere, wrekende macht. Intus-
schen, wat raakte ’t hem, als men hem achterna
schreeuwde; hij was immers toch beladen met den
vloek van allen, die zich niet bijtijds hadden terugge
trokken en nu door hem het hunne verloren hadden.
Hij had de menschen en hun oordeel steeds veracht,
en een hiernamaals bestond niet voor hem. Als de
donkere gordijn viel, was ’t afgeloopen.
Langzaam ging Ronald weder naar zijn schrijftafel
en haalde uit een der vakken een portret, dat er
maandenlang afgesloten gelegen had. Lang staarde hij
op het mooie gezicht, dat voor hem altijd zoo koud
geweest was en toch van gloed en warmte stralen
kon voor een ander. Hij haatte dien andere thans niet
meer, ook dat was voorbij, was weggestorven,
maar die hartstocht zou pas met hem stervendeze was
nu eenmaal zijn noodlot geweest.
Toen hij Edith de laatste maal zag, trof dat enkele
vreeselijke woord uit haar mond hem als een zweep
slag dat was haar afscheid geweest I Zoo stond hij
in hare herinneringEenmaal echter zou zij worden
{Slof)
Den vorigen keer konden wij planeetlees-
ters, de Transvaal welgezinden en vriendinnen-
zoekende-dametjes de revue laten passeeren, nu
is de beurt aan hen, die door het rad der for
tuin, in casu een huwelijks-advertentie, zich een
ega willen verschaffen. Ook hierbij valt voor
den komisch aangelegde wel ’t een en ander
op te merken. Dat deze advertenties bijna
alle het veelzeggend opschrift «Ernstig gemeend»
dragen, is niets nieuws: in groote advertentie
bladen als het «Nieuws van den Dag» kan men
ze eiken dag lezen. En dit ernstig opschrift geeft
nog geen zekerheid, dat de advertentie niet op
een lustig studenten-fuifje in elkaar is gezet.
Nu heeft het plaatsen van zoo’n advertentie,
die op ’t levensgeluk van twee jonge menschen
een beslissenden invloed kan hebben, in een
goedkoop blad dit voor, dat men een beter
kijkje op zijn karakter kan geven en meer in
de aanstaande aangebedene kan eischen, dan
wanneer elke regel niet dan tegen enkele zil
verlingen geplaatst wordt. Zoo dacht er ook
zeker over de steller van volgende advertentie:
Een net oppassend jongmensch, 24 j. buiten
de stad, een eigen zaak drijvende, zoekt ken-
Ontwaken Het veelbeloovende woord op het oude,
verweerde grafmonument van het kleine kerkhof in het
bosch was weder eens tot waarheid geworden op de
aarde. Drie jaren waren voorbijgegaan, en boven ver
geten graven en de door ’t noodlot weggevaagde men-
schenlevens bloeide de natuur opnieuw in volle lente-
pracht.
De goede stad Heilsberg verheugde zich nog altijd
in haar idyllische rust en afzondering. Hier was nog
niets veranderd alleen het tot nu heerschende barre
jaargetijde was heengegaan, en het Heilsberger nota
riaat was in andere handen. Anders was er niets
gebeurd, maar de stad was en bleef «historisch» en
dat was voldoende.
zich, of hij een paard was, «zonder gebreken*
noemde, maar wenschen even te wijzen op
den gepensionneerden weduwnaar van 60 jaren,
die een bewijs er voor is, hoe galant oude hee-
ren nog kunnen zijn, want hij vroeg per ad
vertentie kennismaking met een weduwe z. k.
of jongedochter van 50 jaren, zeker er van
overtuigd, dat alle jonge dames van dien leef
tijd nu zediglijk zouden blozen.
Ook zeker ernstig gemeend is het aanzoek
van de juffrouw, die een heer vroeg, liefst in
rijksbetrekking (toch is 1900 geen schrikkel
jaar), en minder net de advertentie van het
«zeer net» jongmensch, van 20 jaren, die in
kennis wilde komen met een «nette» jonge
dame, en daartoe een afspraakje tusschen 810
uur ’s avonds in 't centrum der stad wilde ma
ken. Toch schijnen die advertenties doel te
treffen, want ook lazen wijdiegenen, met
wie een onderhoud en «voorstelling» heeft plaats
gehad, wordt, wanneer zij verder kennis willen
maken, verzocht per brief daarvan mededeeling
te doen.
En tenslotte dit trouwlustig rijmpje:
Die in Mei gaat trouwen
Moet dit adres onthouwen
Geen beter adres
Dan Pannekoekstraat zes.
Van de huwelijks-advertenties stappen we
over op een andere rubriek. Algemeen be
kend is het boekje van J. van Lennep over
luimige en koddige opschriften op luifels, gla
zen, enz. Er zou echter ook wel een werkje
te schrijven zijn over singuliere advertenties,
betrekking hebbend op menschen en dieren, of
gedeelten er van. Van de eerste soort noe
men wij die van dr. de Paepe, die de mensch-
heid radicaal van roode neuzen zal genezen,
van de laatste die van een koopman in stie
renpluimen, hoornstukjes, blazen, keeldarmen,
stierenpooten, stierenzakken, bullepeezen, stie-
renklauwen, stierenkoptouwen, tevens speciali
teit in penzenspoelen, en die meteen de gele
genheid waarnam om zijn clientèle dank te
zeggen voor de gelukwenschen, op zijn ver
jaardag ontvangen.
Dat in een stad als Rotterdam, waar elke
vogel een «vinkie» heet, een ooievaar nog al
tijd een vreemd wezen is (hoewel hij hier da
gelijks nu eens hier, dan weer daar, zijn entree
maakt, even als elders) kan blijken uit de an
nonce van den eigenaar van een café, die onder
luid hoerageroep mededeeling doet, dat men
nismaking met een degelijk meisje, P.G., welke
zich geschikt gevoelt, enkele dagen in de week
de leiding der zaak op zich te nemen en be
paald het voornemen heeft om door weder-
zijdsche ijver en vlijt vooruit te komen. Ver
mogen wordt volstrekt niet vereischt, doch wel
behoorlijk kunnende rekenen, lezen en schrij
ven. Meisjes, ouders of voogden, welke hierop
reflecteeren, zenden vrijmoedig hun brieven,
welke steller dezes zeer zeker beloofd terug te
bezorgen aan welk adres melden wij niet,
omdat misschien ook de concurrentie uit Sneek
te groot zou worden.
Niet minder practisch, maar ook wel wat pro-
zaisch is de 29-jarige jongeman, met eene kleine
betrekking «voorhanden», die een meisje «vraagt»,
dat hem met een klein vermogen doet voor
uit komen.
Maar als tegenstelling, de advertentie van
een net burgermeisje van 20 jaar, die in ken
nis wenscht te komen met een net, degelijk
persoon, die van vaste positie, goed humeur
en desnoods eenig vermogen moet «voorzien»
zijn. Hij had op den kop af drie dagen om
zich te beraden, wel een bewijs, dat het meisje
poëzie aan practijk wist te verbinden.
Bijzonder «net» is zeker de jonge dame, die
in kennis wenscht te komen met een jong
mensch, om deze zomermaanden en de kermis
genoegelijk door te brengen.
Hoe 2 paar harten door een dagblad tot
elkaar kunnen gebracht worden leeren de vol
gende advertentiesin de eene wenschten twee
jongelui uit den gegoeden stand van 20
jaren, kennis te maken met twee dito jonge
dames (n.b. liefst met portret!) en bijna als
antwoord hierop in hetzelfde blad de mededee
ling, dat twee nette dames met knap uiterlijk
en zacht humeur, kennismaking zochten met
twee dito heeren van 2030 jaren met goede
positie en vroolijk humeur, om na weder-
zijdsch goedvinden een «gezellig» huwelijk aan
te gaan. Heeren echter van spoor of tram
kwamen niet in aanmerking. Blijkbaar wisten
die trouwlustige meisjes niet, dat wederzijdsch
goedvinden bij jongeheeren van 20 jaren niet
voldoende is, maar de ouders best een spaak
in 't wiel konden steken.
Wij willen hier nu niet spreken over den jongen
man «die in kennis wenschte te komen met een bur
germeisje, liefst met portret», de juffrouw, die te
kennen gaf dat «oprechte brieven en duidelijk adres
in aanmerking kwamen,» het jongemensch, dat
«hem» op ’t nest kan zien.
Een vreemd soort mensch is zeker de man
die adverteert: iemand, twee flinke honden met
wagen, vraagt beleefd eenige werkzaamheden
er voor.
En heel naif is het hondje, dat zoo spre
kende ingevoerd -wordtIk ben een leuk fikje,
6 maanden oud, in bar weer uit meelij
voorloopig gehuisvest. Waar ik ben, is al
een vondeling. Ik kan dus niet blijven. Wie
mij een goed thuis wil geven, beloof ik al
mijn hondetrouw. Erbarmt zich niemand over
mij, dan word ik in ’t asyl afgemaakt, ik ben
nog zoo jong.
Dan kunnen ook vergissingen als anderszints
van inzender of zetter een raar effect te weeg
brengen, b.v.
Wordt gevraagd een nette jongen voor de
poeder. Te bevragen Vrijdagmorgen.
Een juffrouw, nog eenige uren disponibel
hebbend, zag zich gaarne aangevuld met het
geven van piano-onderwijs.
Door zonderlinge omstandigheden voor spot
prijs te koop aangeboden een theetuin met
vergunning. Kosteloos te bevragen bij D.
Steeds te ontbieden en nog veel andere zaken.
Te koop aangeboden een fluweelen pelerin,
(een pelgrim dus!) terwijl waarschijnlijk een
pelerine bedoeld was.
Wordt gevraagd een nacht baker, die tevens
brood slijt.
Vrouw v. V. vraagt beleefd nog eenige
natte of droge wasschen, voorzien van alle
gemakken.
De sportbroeders zullen het schrijver dezes
misschien kwalijk nemen, dat de sport in deze
regelen in ’t geheel niet genoemd werd, terwijl
toch dagelijks advertenties, daarop betrekking
hebbend, onze aandacht komen vragen.
Daarom nog deze advertentie: nette men
schen vragen een heerenrijwiel, tegen f 1.50
per week. Een kortheid van uitdrukking, die
de wijsheid bedriegt. Allicht wilden zij door
dat woord «net» te kennen geven, dat men niet
met flesschentrekkers te doen had.
En een poets-sport-advertentie tot besluit
Geen Electro zon,
geen zon, maar als de maan zoo blinkend wordt
uw boord, bewasschen en gestreken zonder loog,
maar met pure Sunlight zeep.
En hiermede basta.
R COURANT.
i
1.
1
J
>00-
zel-
:an-
den
O
H
