Binnenlandsch Nieuws.
f
Plaatselijk Nieuws.
o.-
rijd
bilt
Oo
terl
sen
15(
c.
vro
nas
am.
Ou
jon
nen
het huwelijk
Uit Batenburg wordt aan de Arnh.
Wordt vervolgd.
genoemd blad was afgekeurd en aan het publiek afge
raden. Men moet weten, dat de schaatsenrijders op hun
doortocht naar Marken in genoemd hotel aanleggen en
daar steeds een bord warme erwtensoep met een flin-
ken kluif gebruiken.
Die erwtensoep-quaestie beslaat in ’t genoemde
Amsterdamsche orgaan bijkans een kolom.
Te Amsterdam Van der Feer en
Piersma en meer anderen waren er niet werd
de 1ste prijs (f 250) gewonnen door Schilling
de 2e prijs (f 150) door Ter Molen, de 3e prijs
(f 50) door Holst.
Vertrouwd ijs, in de Meer en de Geeuw,
reed# een halven meter dik, en prachtig weer,
’t was te denken dat er vandaag veel volk in
de stad moest komen.
En zoo was ’thonderden en nog eens hon
derden dwaalden door onze veste en daaron
der meer dan een wie ’t anders niet vergund
werd de weekmarkt te Sneek een bezoek te
brengen.
Winkeliers, herbergiers, tenten en disschen,
in ’t kort alle neringdoenden profiteerden van
de drukke markt.
no.
G.
cor
ver
1'
Ke
49
col
't
te
Bla
roe
J
bei
rin
we
der
grc
tijd
zijc
dei
is
het
vai
het
ha<
pei
i
bij
ach
me
bel
1
der
we|
die
J
c
i
c
blo
c
der
e
ver
sch
ouc
val
var
scl
-
(Bossche Crt.)
Ecu erwtensoep-quaestie. De heeren mr. W. H. J
van Heemstra, burgemeester van Driebergen, W. J.
Doude van Troostwijk, W. H. de Beaufort en H. P. J.
baron van Heemstra te Harmelen, reiken in ’t Handelt-
blad aan de wed. J. S. Dekema, eigenaresse van het
♦Doelen-Hotel» te Monnikendam, een certificaat van
goede erwtensoep uit, welke door een rapporter van
Vrijdag jl. was er hardrijderij van jongens
en meisjes te Deersum. Deelname gering; daar
om in plaats van prijzen, gratificatiën. De eerste
prijs werd gewonnen door I. S. de Boer van
Rauwerd en Henriëtte Wiersma van Sneek.
Sne
pri<
her
de
her
red
die
Brc
is.
vei
gel
doe
«In
ten
in
nar
ziel
her
tijd
aan
liel
De volgende hardrijderijen zullen plaats
hebben
Woensdag 16 Januari te Harlingen, man
nen; Sneek, a. jongens, b. leden ijsclub »Friso<;
Bolsward (vertegenwoordigers van Transvaal,
De schilderijendiefstal. De rechtbank te ’s-Graven-
hage veroordeelde heden ter zake van den bekenden
schilderijendiefstal, den geweien huisknecht tot 3 jaar,
den smid tot 3 maanden, beiden wegens diefstal, en
den koopman tot 2 jaar wegens heling.
Graven op Spionkop. Een Engelschman, die onlangs
Spionkop bezocht, schijft aan de «Westminster*
♦Sommigen der arme kerels zijn maar half in den
grond gestopt. Op tachtig pas van onze tent liggen
er twee, die slechts tot aan hun middel begraven zjjn.
Uit hun halfvergane broekspijpen komen de beenderen
te voorschijn. Van twee anderen steken de hoofden
boven den grond uit. Op het eene hoofd zit nog een
helm*.
Een familie op schaatsen. Een ouderenpaar op schaat
sen is niets bijzonders, maar dat zij van het ijsvermaak
genieten, vergezeld van hunne acht kinderen, waarvan
de jongste nog geen 5 jaar is, en reeds zeer aardig
rijdt, en dan de familie achter elkaar te zien rijden, is
wel iets bijzonders; dit werd verleden week te Rossum
te aanschouwen en te bewonderen gegeven.
Gevaarlijk volk. Op een avond, terwijl de weduwe t
G. N., te Giessen (N.-B.), alleen thuis was, hoorde zij
eenig gestommel in het achterhuis, en ofschoon haar1
dochter nog moest thuiskomen, vernam de vrouw wel
dat er een ander in huis gekomen was. Zij ging naar
achter, doch tot haar schrik ontwaarde ze een onbe
kend manspersoon.
’t Was al 10 uur. Zij vroeg hem wat hjj moest zoo
laat.
♦Jenever,* was ’t antwoord, «een borrel*. De kluts
kwijt zijnde, zei de weduwe dat hij maar mee naar
binnen moest gaan, en daar gekomen eischte hjj geld,
centen moest hij hebben.
♦Die heb ik niet,* zei de vrouw en toen daarop onze
indringer aanstalten maakte om zijn mes te voorschijn
te halen, ijlde de vrouw de deur uit.
Doch wie schetst haar verbazing, vlak bij de deur
zag ze buiten een ander persoon staan. De vrouw keer
de zich toen om en vluchtte in haar verbijstering haar
woning binnen naar de hooizolder, waar ze zich schuil
hield totdat ze bemerkte dat haar dochter thuis was.
Toen ze beiden in de kamer kwamen, vonden ze de
bandieten niet meer, doch het kabinet opengebroken
en pl.m. f 75 ontvreemd.
SNEEK. Lijst van brieven en briefkaarten
aan het Kantoor alhier ter post bezorgd, welke
wegens onbekendheid van den geadresseerde
niet zijn kunnen worden uitgereikt.
1ste helft van Januari 1901.
A. M. Lisoy Amsterdam.
D. Langenbach Deventer.
G. Pietersma Rotterdam.
J. v/d Schaaf Kortezwaag.
B. de Vries Offingawier.
Briefkaart zonder adres.
B. de Jong Middelburg.
De Directeur v/h Postkantoor,
VERMENT.
Een woeste os.
Crt. gemeld
Een woeste os bracht gisteren deie geheele streek
in opschudding. J. 0., uit Maasbommel, zou het dier
naai Wichen brengen. Even voor deze gemeente werd
de os dol en wierp zijn geleider tegen den grond.
Woest rende het dier voort en kwam eindelijk op het
jjs terecht, vanwaar het vruchtelooze pogingen deed
om weder op den harden grond te geraken. J. J. en
H. K., alhier, hielpen den os en werden neergestooten,
waarbij J. eenige lichte kwetsuren bekwam. Opgestaan
lijnde, redden zij hun leven door in een bosohje te
vluchten en in een boom te klimmen, aldoor achtervolgd
door den os. Deze holde voort en belandde eindelijk
in eene weide onder Appeltern. Daar beproefde zijn
meester het dier tot kalmte te brengen, maar met het
gevolg, dat hij tegen den grond gestooten en ern
stig aan hoofd en lendenen verwond werd. Op last van
den eigenaar werd het dier toen door den gemeente
veldwachter Van der Mooren en eenige andere perso
nen door een vqftal geweerschoten afgemaakt.
Hondentrouw. Men kon Pluto niet langer houden.
Daarom werd besloten het goede dier bij een bloedver
want te H., 14 uur van Tiel, een goed tehuis te bezor
gen. Het eerste deel der reis werd per boot, de rest
per spoor afgelegd. Maar nauwelijks heeft Pluto in
zijn nieuw logies een uur aan den band gelegen, of hij
weet zich los te wringen en loopt al wat hij kan
waarheen Ja, wie zal het zeggen, maar na een zwerf
tocht van 12 dagen, waarbij hjj over of door twee
breede rivieren moest, is hij behouden, maar broodma
ger bij zijn ouden meester te Tiel teruggekeerd.
Toen h(j zijne plaats door den ruigharigen Oscar zag
ingenomen, en nadat hij overtuigd was, dat hjj weer
in genade was aangenomen, russte hij niet, voor de in-
Ter navolging. Te Alkmaar heeft zich op initiatief
van de dames RippingBunnik, SanesBrutel de la
Rivière en van der Wijckde Monchy eene commissie
geconstitueerd, die ter gelegenheid van het huwelijk
der Koningin de armen en behoeftigen in de eerste
plaats, en zoo mogelijk ook alle kinderen der scholen
voor onvermogenden eene feestvreugde zal bereiden,
door hun een zoo ruim mogelijke gave in een of anderen
nader te bepalen vorm te verschaffen.
Men achtte eene dergelijke viering van
gepaster dan uiterlijk feestbetoon door het aanbrengen
van versieringen enz., waar deze vaak eene schrille
tegenstelling vormen met den nood, die velen vooral
in dit barre jaargetijde lijden.
Loonsverhooging. Men schrijft uit Gorredijk:
In eene vergadering van veen- en veldarbeidsrs is
besloten om bij de aanstaande campagne in de Friesche
venen, eene verhooging van loon te eischen en wel in
de lage venen van 20 en in de hooge venen van 10 cent
per M’.
Dorpeneden. Te Zuidbarge hadden dezer dagen erger
lijke ongeregeldheden plaats bij de woning van R. O.,
die daarbfj verwond werd en eenige dagen later over
leed. Op last der justitie te Assen heeft een gerechte
lijke schouwing van het lijk plaats gehad, waarbij is
geconstateerd, dat de dood niet het gevolg van die ver
wonding is geweest.
Onschuldig veroordeeld. Het ♦Handelsblad van Ant
werpen* schrijft:
In de maand October van verleden jaar had er een
gevecht plaats te IJmuiden tussohen Hollandsche vis-
schers en de bemanning der Oostendsche sloep no. 215.
In den loop van dit gevecht ontving een inwoner van
IJmuiden een doodsteek. Zekere van Turnhout, stuur
man van gezegde sloep, werd als dader aangezien en
veroordeeld tot een jaar gevangenisstraf.
Nu heeft zekere D. R., een Oostendsche visscher van
gemelde sloep, bekend de dader geweest te zijn van
dien moord.
De «Humoristische Grootzandster
Hardrijderij op schaatsen (a la slingerkoek)
onder speciaal toezicht eener Reuzen-politie-
agent* slaagde Zaterdag jl. weer uitstekend.
Moeite om deelnemers te krijgen, behoefde
niet aangewend te worden. De jongens-zelf
zorgen wel voor bekendmaking en niet minder
dan 240 hadden zich opgegeven. Ze houden
ook controle mee, en zoodoende moesten en
kele deelnemers van de lijst geschrapt worden,
omdat ze ouder waren dan 13 jaar.
Om 1 uur begon de rijderij, die alweer an
ders was ingericht dan vorige jaren. De «Reu-
zen-politie met mechaniek* bleek een uitstekend
telegram, die met armen en beenen den uit
slag der verschillende ritten aan wees. Wat
wekte hij vaak de vroolijkheid van publiek
en rijders op, vooral als er kamp gereden was
en armen en beenen alle vier tegelijk werkten.
De «slingerkoek*, aardig uitgedacht, fopte
de meeste der jeugdige rijders, tot groot ver
maak van de honderden bij honderden toe
schouwers en wat vaak brachten de knapen
het spreekwoord in praktijk: «Vallen leert op
staan.* En honger behoefden ze niet te lijden;
ook geen dorsteen berg koek was aanwezig
en ieder kreeg bons voor melk.
De muziek, die om 2 uur begon te spelen,
verhoogde niet weinig de prettige geest, vooral
als ze weer eens de baan of het geheele Groot
zand rondging. Een enkele orgelman dacht
ook mede te kunnen werken, om de feest
vreugde te vermeerderen en de man met het
centenbakje kon maar met geen mogelijkheid
begrijpen, hoe de politie, niet de Reuzen-poli-
tie, maar de gemeente-politie dit spel kon ver
bieden.
Ook om de clowns werd gelachendie be-
hooren bij een «Grootzandster rijderij*.
Toen er tegen 5 uur nog een 60-tal rijders
aan waren, dacht menigeen«Wanneer zal dit
klaar komen?* Maar daar weet de commissie
wel raad voor; de duisternis is wel te verdrijven,
terwijl de animo niet minder werd.
Kwart voor zeven was de wedstrijd geêin-
had, beving hem aanvankelijk een gevoel van diepe
beschaming. Met welke zeldzame menschen was hij
daar in aanraking gekomen, en door welke ellendige
maatregelen had hij hen weten te naderen! Wat Martha
hem beloofd had, bleek dus geen jonkvrouwelijke droo-
merij, maar even vertrouwbaar te zijn al^ het ernstige
woord van den man.
Haland was op de hoogte gebracht van zijne positie
en trok de hand niet van hem af. Dat beteekende niet
slechts oogenblikkelijke hulp; dat beteekende redding
voor 't leven, ’t beteekende, voor zoover hjj dien man
had leeren kennen, Martha’s hand, ’t beteekende geluk I
geluk 1 geluk
Hij voelde zich als in een roes. Gisteren nog voor
de poort des doods of den ingang van een leven dat
hem niet veel beter toescheen als de dood, een buiten
de wet geplaatste, een gevallene, een banneling
heden een verloste, iemand, wien het leven en het ge
luk weer toelachte.
Gisteren nacht, diepe, donkere nacht zonder een en
kele lichtstraal. Heden de dag, de heldere, stralende,
gouden dag 1
Maar te midden van dien zwijmel rees plotseling iets
vree ielijks voor hem op; het pakte hem bij de keel en
snoerde die dicht en deed het pas nog zoo warm, zoo
vurig in zijn polsen kloppende bloed in zijne aderen
verstijven en tot ijs worden Friedberger’s ge
stalte.
daarbij een kleur gekregen.
♦Ik moet nu weg.*
«Zal ik va» u hooren?*
♦Binnen eenige dagen, ja!«
Hij kon haar hand bijna niet meer aanroeren, zoo
haastig wendde zij zich naar den uitgang van het park,
waar het dienstmeisje op haar wachtte.
Dienzelfden dag sprak Martha nog niet met haar
vader, en ook den volgenden niet. Zij moest ’t eerst met
zich-zelve volkomen eens zjjn, want zij moest er op voor
bereid zjjn, dat haar vader haar vragen zou: «bemint gij
den man voor wien ge u interesseert?*
Beminde zjj hem? Zij wist het eigenlijk zelf niet.
Nooit had, behalve aan hare familie en eenige vrien
dinnen, een warmer gevoel haar aan een bijzonder per
soon gehecht; in plaats van dat beminde zij de mensch-
heid, bovenal de onderdrukte, de lijdende menschheid.
Waar zjj helpen, verzachten kon, daar ontwaakte haar
gevoel. Waar zij gemist kon worden of overtollig was,
daar bleef zjj koud.
Die algemeene liefde voor de lijdende menschheid
had haar ook tot Eberstein aangetrokken.
Maar ’t was haar volstrekt nog niet helder, of dat
gevoel niets anders was als een gevoel van medelijden.
Idealiste van top tot teen had zij zich van dezen man
een beeld gevormd, dat niets van zijn eigen trekken,
maar des te meer van de hare droeg.
Gelijk alle fijngevoelige vrouwen bewaarde zjj het
beste, dat in haar leefde, haar heiligste illussies, de
reinste bronnen van haar gevoel in haar binnenste.
Toen zij dan ook onderzoekend de kern van zijn wezen
blootlegde, vond zjj slechts zich-zelve daarin terug, en
daar zij niets zoo goed had leeren begrijpen als haar
eigen voornamen aard, de reinheid barer eigen ziel,
kwam zjj trillende van blijdschap tot de overtuiging,
dat dit de man en het geluk was waarnaar zjj tot nu te
vergeefs had gezocht. Eerst toen zij zóo ver met zich-
zelve klaar was, trad zjj voor haar vader.
Hij verwonderde zich niet en vroeg niet veel. Hij
had al lang gemerkt, dat haar dochter dezen man met
andere oogen aanzag, als ieder ander.
Hij liet haar bedaard uitsproken, zooals hjj altijd ge
woon was geweest als zijno kinders iets op 't hart
hadden. Nadat zjj had uitgesproken, vroeg hjj, zooals
zij verwacht had: ♦Bemint gij dien man?*
Zij bewaarde nu toch een oogenblik het stilzwijgen,
alvorens op die vraag te antwoorden. Hoezeer zij er ook
op voorbereid was, op dit oogenblik stond zij verlegen.
Haar vader was de waarheid en goedheid in persoon.
Hij, voor wien zij zich verklaren wilde, kwam haar op
dit oogenblik zoo nietig voor tegenover hem. Daarop
echter rezen zijne door smart verwrongen gelaatstrek
ken, zijn sombere wanhoop, den om hulp smeekenden
druk zijner hand, de wanhopige liefkozing in zijne
oogen weer voor haar op, en kalm en vast zeide zjj:
«Ja, vader, hij geeft mij het hoogstehet gevoel dat
hij mij noodig heeft, dat hij behoefte heeft aan mij;
dat ik voor hem en zijn leven noodig ben, als niets an
ders op de wereld.*
Haland sloot xjjn dochter een oogenblik in de armen
en kuste haar op ’t voorhoofd. Toen gingen zjj tegen
over elkaar aan de werktafel van den directeur zitten
en begonnen als twee bedaarde mannen van zaken te
overleggen, op welke wijze ten spoedigste orde in
Ebersteins zaken zou te brengen zijn.
Nog dienzelfden avond schieefde directeur aan den
baron en noodigde hem op overmorgen uit tot een be
zoek. De eerstvolgende dag was door vergaderingen
en beraadslagingen reeds meer dan bezet.
Nadat Eberstein den brief van den directeur gelezen
dringer de oude plaats aan hem had afgestaan.
Deze week hebben de veerlieden te Arnhem een hond
drijvende op een ijsschol, aan wal geholpen. Kan dat
Piuto ook geweest zijn? (Tielsehe Crt.)
Men meldt uit ’s-Gravenhage:
Hedenochtend had in tegenwoordigheid van Presi
dent Kruger een onderhoud der doktoren plaats in ver
band met het eventueel vertrek van den President
uit deze stad.
Naar men verneemt, Is eene beslissing nog niet ge
nomen, daar, hoewel de toestand zeer gunstig blijft,
eene definitieve vaststelling van het vertrek nog aan
bezwaren onderhevig is.
Zweden en Noorwegen. Volgens een telegram uit
Stockholm dd. 14 Jan. zal koning Oscar den 21 Jan.
a. s. de regeering weder overnemen.
Naar gemeld wordt, zullen ook de Groothertog
van Luxemburg, de Graaf zu Erbach en de Gravin (H.
D. H. Prinses Elisabeth van Waldeck en Pyrmont) ver
hinderd zijn bij de huwelijksplechtigheid van H. M. de
Koningin tegenwoordig te zijn.
De Grootvorst Wladimir van Rusland wordt te
’s-Gravenhage verwacht en de Vorstelijke familie Von
Wied zal, zooals bereids gemeld is, vertegenwoordigd
worden door den Erfprins met zijn gemalin en Prinses
Louise.
Onlusten in China. New-York, 14 Jan. Uit Peking
wordt d.d. 13 Jan. geseind, dat Ching Zaterdag en Li
Hoeng Chang heden de vredesvoorwaarden teekenden.
Vrijdag jl. werd, bij de hardrijderij van
vrouwen te Bolsward, de prijs van f 10 ge
wonnen door G. Tacoma van Sneek.
hare beide handen als naar een reddingsplank grijpende,
«Mag ik spreken, Martha?*
Zij zei niets, maar onttrok hem ook hare handen
niet, en als een lang teruggehouden stroom begon het
van zjjne lippen te vloeien, onophoudelijk voortstuwend.
Alleen de hoofdzaak verzweeg hij haarzijn vuilen han
del over haar persoon.
Nadat hij had uitgesproken bleef hij achter adem voor
haar staan. Een zenuwachtig trekje vloog over zijn
gezicht. Hij was er op voorbereid, hij moest het zjjn,
dat zij hem streng beoordeelen, zonder verschooning
van hare zijde wijzen zou.
Zij keek hem een oogenblik aan alsof zjj met hare
blikken hem de ziel uit het lichaam wilde halen, opdat
deze helder en bloot voor hare oogen lag.
Daarop zeide zq zacht:
«Gij hebt mij de volle waarheid gezegd?*
Hij knikte zwijgend.
«Gij zult nu zelf inzien, dat mij niets overblijft als
Zij schudde nauw merkbaar het hoofd. Een fijn
lachje vloog over haar ernstig gezicht.
«Staat gij mij toe, met mijn vader over deze zaak te
spreken
«Dat dat zoudt gij willen doen En na een
poosje«Hjj zal mjj verachten en met recht tot den
dood verwijzen.*
Weer begon zij nauwelijks merkbaar te lachen.
«Hij zal u raden en helpen, zooals hij velen geraden
en geholpen heeft. Dat’a het eigenlijke levensdoel
van mijn vader. Gij kent het edel karakter van mjjn
vader niet.*
♦Maar ik ken dat van zijne dochter,* zeide hij en viel
bijna op de knieën neêr om den zoom van haar kleed
te kussen.
Zij weerde hem heftig af, maar haar wangen hadden
digd en werden de voornaamste winnaars met
de commissie door de muziek naar de Markt
straat begeleid. Later had de prijsuitdeeling
bij Ph. Kuipers plaats.
En nu was één ding zeer jammer:
Jongens boven de 14 jaar waren reeds van
de lijst geschrapt, maar één was er nog opge
bleven en juist die ééne won den prijs. De
commissie achtte het raadzaam, den prijs niet
dadelijk uit te reiken en later bleek, dat To-
masso Allessandro Giovanni B. volgens het
gemeente-register den 25 November 1886 is
geboren en Zaterdag alzoo den ouderdom van
14 jaar reeds had bereikt.
De eerste prijs, een prachtig zilveren remon-
toir-horloge werd dus niet uitgereikt. De eerste
premie, een paar Friesche schaatsen, werd be
haald door Dirk Volkers, 13 jaar, de tweede
premie, een boek in prachtband, door Arend
Bosma, 12 jaar, de derde premie, een schrijf-
garnituur, doorjouke Aukema, 12 jaar. Ver
der kregen nog 26 andere jongens prijzen als
sigarenpijpen, tabakspijpen, timmerdoozen, jon
gensspellen, sigarenkokers, winterpetten en klot
sen, portemonnai’s, messen, enz.
Uit tal van monden hoorden we weder
«Ja, de Grootzandster rijderij is toch maar
de mooiste.*
Een woord van hulde aan de wakkere hee
ren, die telken jare de Grootzandster rijderij
zoo doen slagen
Morgen, Woensdag, hebben we hier in
Sneek, twee wedstrijden tegelijk.
«Friso* houdt een hardrijderij onder leden,
waarvoor zichnaar wij vernemen een 40-tal
hebben aangemeld; en «De Friesche Jeugd* laat
jongens van 12, 13 en 14 jaar rijden.
Vrijdag jl. werd bij de hardrijderij te
Oosterlittens de prijs gewonnen door J. van der
Zee te Sneek de premie door R. Kerkhof te
Heerenveen.
Donderdag is er te Ijlst hardrijderij van
mannen en vrouwen. Prijs f25, premie f10.
J
J
Sto
vro
pos
ger
één
en
en
i
Nie
dur
