JIMS- EN llimWIWLll)
De aanslag op Mac Kinley.
Paardenmarkt te Sneek.
De dochter van de goudgravers.
Procesverbaal Stemming.
Woensdag 11 September 1901.
56e Jaargang.
Ho. 73.
Officieele Advertentien.
i: w
Uitgever: B. FALKENA Mzn., Singel, Sneek.
BEKENDMAKING.
FEUILLETON.
N aj aar s-Paardenm arkt
aldaar, zal gehouden worden op Woensdag den 18 Sep
tember e.k.
1
4
Mislukte aan-
Mexico, den 19en Juli
1
Hit blad verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS.
ABONNEMENTSPRIJS voor Sneek f 0,40 per 3 maanden,
franco per post f0,50.
Abonnementen worden te allen tijde aangenomen.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van Sneek,
brengen ter openbare kennis, dat de
Sneek, den 7 September 1901.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
ALMA, Burgemeester.
JAC. van der LAAN, Secretaris.
Novelle van E. de Vanigny.
De Candidaten, in alphabetische volgorde, die de
meeste stemmen bij de op 9 September j.l. gehouden
stemming hebben verkregen, zijn:
A. BAKKER.
F. BLOK.
Voorts brengt hij onder de aandacht Artikel 128 van
het Wetboek van Strafrecht, luidende:
«Hij die opzettelijk zich voor een ander uitgevende,
aan eene krachtens wettelijk voorschrift uitgeschreven
verkiezing deelneemt, wordt gestraft met gevangenis
straf van ten hoogste een jaar.
Sneek, den 10 September 1901.
De Burgemeester voornoemd)
ALMA.
k
k
hij bij Brewer’s deur staan, vroeg een beschuit met een
glas water, at en dronk als een man die lang gevast
beeft, betaalde zijn gelag en informeerde of hij in Los-
Angeles ook werk zou kunnen vinden.
Brewer keek hem aan en trok de schouders op; daar
hij echter de verantwoordelijkheid niet op zich wilde
nemen, riep hij Frank Morgan, Palmer, Dexter en nog
een vijf- of zestal anderen.
Toen dezen het verlangen van den vreemdeling ver
nomen hadden, verwonderden zij zich over zijn vraag.
Zij namen slechts krachtige, sterke mannen aan, ge
schikt om te werken, en geen stumpers als die daar.
Maar: men kon in elk geval wel hooren wat hij te
zeggen had; Zondags werd er toch niet gewerkt en door
’t vertellen van zijn geschiedenis kon hij hen althans
den tijd verdrijven.
Hij heette Burton. Te New-York geboren had hij al
heel vroeg zijne ouders verloren, was landmeter, com
mies en schoolmeester geweest en gedurende een dier
perioden, waarin ’t hem betrekkelijk wèl ging, getrouwd.
Maar toen had het ongeluk hem weer te pakken ge
kregen, zooals de kat de muis weer pakt na haar een
oogenblik op adem te hebben laten komen. Alles had hij
beproefd om zijne vrouw, die eveneens zwak en ziekelijk
was, en zijn dochtertje te onderhouden. Zijn vrouw was
gestorven; de last des levens was te zwaar voor hare
krachten. Wanhopig had hij de reis naar San-Franqisco
aanvaard en zijn schoonzuster had zich laten vinden
het kind zoolang bij haar te houden tot hij ’t bij zich
zou kunnen laten komen.
Sedert acht maanden bevond hij zich in Californië,
verdiende zoo nu en dan eenige piasters en had goeden
moed maar weinig kracht. Hij kwam nu van Mormon-
Hill, waar voor hem geen betrekking te vinden was. Men
had hem afgewezen, zonder hem zelfs te willen aan-
hooren.
1 I.
Onder al de kampementen der goudzoekers, die aan
de oever s van de .American River« te vinden waren,
was er geen zoo pittoresk dan dat van Los-Angeles, en
in Los-Angeles geen flinker werkman en trouwer mak
ker dan Frank Morgan. Daarentegen zou men te ver
geefs heel Californië hebben kunnen doortrekken om
een hartstochtelijker speler en bij gelegenheid een ster
ker drinker te vinden. Hoe ’t dan ook zijn mag, on
danks zijn fouten, of misschien ook wel dóór zijn fouten,
evenals door zijne goede hoedanigheden, bewonderden
zijne makkers hem en zijn wil was wet. Brewer, de
eenige bezitter van een kroeg in de plaats, paste er
wel op hem crediet te weigeren, en daar deed hij wel
aan, want Morgan betaalde altijd royaal, zij ’t dan ook
wat ongeregeld. Palmer en Dexter, de beide andere
stijfkoppen van het kamp, gaven zich gewoonlijk néér
onder zijne meening, of vermeden althans openlijk te
gen hem op te treden. Er heerschte dus de beste har
monie in Los Angeles, toen het kamp door een onver
wacht voorval in beroering gebracht werd.
Op een Zondag kwam een kleine, magere man, die
er ziekelijk uitzag en gekleed was in een lange afgedra
gen jas, te Los-Angeles. Hij kwam uit het naburig
kamp van Mormon-Hill en droeg op een stok een bun
deltje goed, zijn geheele bezitting. Beschroomd bleef
Een verschrikkelijke aanslag, Vrijdagmiddag
op de tentoonstelling te Buffalo (Vereenigde
Staten van Noord-Amerika) gepleegd, heeft de
wereld weder in beroering gebracht. Leon
Czolgosz, van Duitsch-Poolsche afkomst en te
Detroit geboren, schoot daar, terwijl hij een
gesprek met den President der Vereenigde
Staten was aangevangen, dezen met kogels uit
zijn vuurwapen, dat hij in de hand hield en
door een zakdoek aan ’t oog onttrokken had.
’t Anarchisme heeft dus weer een slachtoffer
gevonden, dat zijn wraak trof. Weer want
hoe kort-nog- zijn de beide laatste aanslagen
op vorstelijke en hooggeplaatste personen
geleden.
De wereld werd dus weder in beroering ge
bracht; de wereld. Want niet alleen de mach
tigen der aarde zullen met droefheid en vreeze
’t bericht over den jongsten aanslag ontvangen
hebben, ook de volkeren, ’t menschdom siddert
bij de gedachte, dat niets meer veilig is voor
’t niet te keeren geweld van hen die zich
anarchisten noemen.
’t Menschdom siddert bij de gedachte, dat
’t anarchisme, oordeelende en werkende vol
gens grondstellingen, die niet de zijne kun
nen wezen, hooggeplaatsten treft, zonder dat
men de juiste redenen aan kan geven.
Verloste ’t anarchisme b.v. door zijne gru
welijke aanslagen ’t menschdom alleen van de
slechte machthebbers, werden alleen zij getrof
fen, die van hun gezag misbruik maken en
volkeren of gedeelten van volken uitroeiden of
ongelukkig maakten om hun persoonlijk idee
te verwezenlijken men zou die daden even
hard moeten afkeuren, maar men zou toch
Herstemming voor den Gemeenteraad van Sneek.
De BURGEMEESTER der gemeente Sneek, brengt
ter openbare kennis, dat op Vrijdag 20 September e.k.,
van des voormiddags acht tot des namiddags vijf uur,
in de voorzaal van het gebouw der Maatschappij «Ami-
citia«, op Leeuwenburg alhier, eene herstemming zal
plaats hebben ter benoeming van een lid van den Ge
meenteraad.
Koningin Isabella van Spanje. Tusschen
1847 en 1856 drie mislukte moordaanslagen.
Koningin Victoria, vijf mislukte aanslagen
tusschen 1840 en 1882.
Koning Frederik Wilhelm IV van Pruisen,
mislukte aanslag in 1850.
Napoleon III, drie mislukte aanslagen, waar
onder de laatste, die door Orsini, in 1854 ge
pleegd, bijzonder bekend is.
Frans Joseph van Oostenrijk.
slag in Febr. 1853.
Wilhelm I van Pruisen. Mislukte aanslagen
in Juli 1868 en in Mei en Juni 1878.
President Lincoln van de Vereenigde Staten,
den 14n April 1865 in den schouwburg dood
geschoten.
Amadeus, koning van Spanje. Mislukte aan
slag in Juli 1862.
Sultan Abdul Aziz van Turkije stierf in Juni
J.876 een gewelddadigen dood.
Alphonso XII van Spanje. Twee mislukte
moordaanslagen, in 1878 en in 1879.
Czaar Alexander II van Rusland stond ze
ven keer aan een moordaanslag bloot, werd
den 13en Maart 1882 te St. Petersburg door
een bom gedood.
Alexander III van Rusland. Twee mislukte
aanslagen, in 1887 en 1888.
Nicolaas II werd in Mei 1891, terwijl hij
als kroonprins een reis door Japan maakte,
door een Japannees aangevallen.
President Garfield van de Vereenigde Sta
ten, in Juli 1881 vermoord.
De Emir van Afghanistan, mislukte aanslag
in 1888.
President Carnot, 24 Juni 1894 doodgesto
ken.
Nasr-Eddin, Shah van Perzië, 2 Mei ’96 ver
moord.
Canovas, eerste minister van Spanje, in 1897
vermoord.
Keizerin Elisabeth van Oostenrijk, in Sept.
1898 door Luccheni vermoord.
Prins van Wales; mislukte aanslag door
Sipido, den 5en April 1900 te Brussel gepleegd.
Koning Umberto van Italië, den 29en Juli
1900 vermoord door Bresci.
Shah van Perzië, mislukte aanslag door Sal-
son, 1900.
President McKinley 6 Sept. 1901.
De Republiek der Vereenigde Staten van
N.-Amerika bestaat nog maar nauwelijks een
eeuw; zij is een republiek en geen vorsten tro-
Een dof, maar goedkeurend gemompel volgde op
Morgan’s voorstel en William Palmer voegde er na
eenige aarzeling nog bij
»Los-Angeles is geen wespennest zooals Mormon-Hill,
en ’t mag niet gezegd worden dat men hier een on
gelukkiger! werkman onderdak, voedsel en een be
trekking geweigerd heeftBrewer, een rondje whis
kyIk betaal
De goudzoekers zetten groote oogen op van verras
sing en verwondering Volgens de gebruiken in het
kamp beteekende een rondje whisky op de gezondheid
van een vreemdeling, zooveel als het opnemen in hun
korps; van dat oogenblik af werd hij burger van Los-
Angeles en had hij recht alszoodanig aan het goudgra
ven in de «placer* deel te nemen. Morgan begreep
hem, ging opstaan en zei, Palmer de hand toe stekende
«Palmer heeft gelijk. We zijn ’t allen met elkaar
ééns. Burton; gij rijt een der onzen. Morgen zal
men je een «claim* aanwijzen, en ’k wensch je veel
succesEr is hier wel wat uit den grond te halen
en ’t zou mij drommels verwonderen, als je er niet
eenige oneen uithaalt voor de kleine Maud, die de
hemel moge zegenen!... En nu, kameraden, op de
gezondheid van onzen nieuwen makkeren op die
van Maud Burton
Die toost werd met luide jubelkreten begroet, en
alle goudzoekers herhaalden opstaande«Op Mand
Burton
Burton keek hen verrast en bewogen aan, als iemand
die in de war gebracht is door eene welwillende ont
vangst en geheel van streek raakt door zoo’n onver
wachte uitkomst. Een paar tranen liepen over zijn
gerimpelde wangen. Hij bedankte en stak zjjn paar
piasters en het portret weer in den zak, na nog eerst
een ontroerden blik te hebben geworpen op ’t gezicht
van zijn kind. Wordt vervolgd.
ADVERTENTIëN 4 cent per regel. Bij abonnement van 500
regels 3 cent en van 1OOO regels 21/, cent. Groote letters naar
plaatsruimte.
I
I
zeggen of denkenzij hebben ’t verdiend; de
wrekers der onschuld al kwam hun de wrake
niet toe hebben de wereld van een on-
mensch verlost; zij hebben loon naar werken
gekregen. En misschien zou dit heilzaam
werken op latere of andere grooten der aarde,
die, al zouden ze ook daden willen bedrijven,
welke velen ongelukkig zouden maken, daar
van teruggehouden zouden worden door de
vrees voor de geheime wrekers der onschuld.
Maar helaas, de anarchisten zijn niet de ge
heime wrekers der onschuld. Zij treffen de
hooggeplaatsten, omdat zij ’t gezag willen tref
fen; zij dooden de regeerders omdat zij anar
chie willen; zij treffen de bloedverwanten der
regeerders, omdat ja, wie geeft ’t juiste
antwoord. En dan treffen zij, zonder dat men
kan zeggen: er is een slecht mensch getroffen,
of er is een regeering vernietigd.
En kwamen de aanslagen der anarchie nog
maar zelden voor. Maar neen, menigvuldig
zijn de reeds gepleegde, en nog vele misschien
de te wachten aanslagen. Want ’t anarchisme
is niet meer een geheim wezentje, klein door
zijne weinig talrijke aanhangers; neen, ’t heeft
talrijke aanhangers, die b.v. in een stad als
Paterson (N.-Amerika) met velen samenleven,
weinig bevreesd voor de speurhonden der politie;
t volvoert zijne daden, zonder dat deze zijn
tegen te gaan. Want wat geeft ’t dat de
machthebbers omringd zijn door een drom van
agenten en rechercheurs; als de dolk ’t slacht
offer niet kan bereiken, treft de kogel of de
bom
Werden reeds vele vorsten in vorige eeuwen
en ook vóór onze jaartelling gedood; dit was
doorgaans, omdat persoonlijke wraak de drijf
veer was; er was doorgaans eene reden voor
te vinden. Maar, al die aanslagen uit vorige
eeuwen wat beteekenen ze bij wat in de laatste
tientallen jaren is geschied. Een opsomming
van wat in de 19e eeuw alleen gebeurd is zal
dit duidelijk maken. De voornaamste aansla
gen op vorsten en presidenten in die eeuw zijn
de volgende
Napoleon I, helsche machine, 24 Dec. 1800;
mislukt.
Paul I, Czaar van Rusland, 24 Maart 1801,
in zijn paleis vermoord.
Iturbide, keizer van
1824 doodgeschoten
Louis Philippe. Tusschen 1835 en 1846 19
moordaanslagen, die alle mislukten.
Hier? misschien! Neen? Hij zag ’t
wel, ook hier zou men hem niet kunnen aannemen
Welnu, dan zou hij elders gaan zoeken Waar?
Dat wist hij nietMaar hij was uitgeput en moê.
Zou men hem althans willen toestaan, den nacht hier
in ’t leger door te brengen Hij zou niemand tot last
zijn. Hij had nog eenige piasters «om eten en nachtver
blijf te betalen
En zijn magere hand haalde uit den zak een schrale
lederen beurs met 't weinige wat hij bezat, en liet daar
bij een photografie op den grond vallen, die hij weer
haastig opraapte.
»Dat ’s zeker een portret van jou?« vroeg Frank
Morgan.
«Neen, dat ’s van mijne kleine Maud.«
«Laat eens zien!«
Aarzelend, als een vrek die van zijn schat moet
scheiden, gaf hij hem ’t portret over van een blond, bleek
meisje met krulhaar en een peinzend gezichtje, dat
verhelderd werd door een paar groote, mijmerende, don
kere oogen.
Zonder een woord te zeggen overhandigde hij ’t aan
de anderen.
Hunne ruwe, grof-beenige handen raakten voorzichtig
het kinderportret aan en hunne oogen, die afwisselend
de trekken van het kleine meisje met die van den vader
vergeleken, vonden er dezelfde uitdrukking in terug
van triestheid en geduldige hoop.
«Nu, we zijn immers geen wolvenzei Morgan ten
slotte, zich tot zijne kameraden wendende, «en ik zou
dan ook werkelijk niet inzien, waarom men Bürton niet
zou kunnen toestaan den nacht hier door te brengen.
Gij zijt niet rijk, kameraad,» ging hij voort, naar de
enkele piasters ziende, die de vreemdeling op tafel ge
legd had, «en als niemand er iets tegen heeft dan bied
ik u graag gastvrijheid aan onder mijn dak.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der gemeente
Sneek
Gelet op de eerste zinsnede van art. 98 der Kieswet;
Brengen ter algemeene kennis, dat is aangeplakt en
ter Secretarie der gemeente voor een ieder ter inzage
nedergelegd, afschri ft van het procesverbaal van de zi tting
van het Hoofd-Stembureau, waarbij is vastgesteld de
uitslag der op 9 September j.l. plaats gehad hebbende
Stemming ter benoeming van een lid van den Gemeen
teraad.
Sneek, den 10 September 1901.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
ALMA, Burgemeester.
Jac. van der LAAN, Secretaris.
die zich met 1 October a.s. op
I I dit Blad abonneeren, ontvangen de
nog v°ór dien tijd verschijnende
- nos. gratis.
1
I
OU RAN
ïooii m ei oimm
