MMS- EJI ADWTEÏÏ»A1)
»9
mt SIER BS MS1UUÜ.
De dochter van de goudgravers.
Zaterdag 21 September 1901.
Ho. 76.
56e Jaargang.
BEKENDMAKING
UitgeverB. FALKENA Mzn., Singel, Sneek.
FEUILLETON.
*iek
ROTTERDAMSCHE BRIEVEN.
Officieels Advertentie.
V erbeterde Kennisgeving.
hebben
b.v. bestaan vele coöperatieve bouwvereeni-
30.—
ken
ek.
ct.
55 ct.
50
75
00
Hit blad verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS.
ABONNEMENTSPRIJS voor Sneek f 0,40 per 3 maanden,
franco per post f0,50.
Abonnementen worden te allen tijde aangenomen.
5
5
0
he
iver
Novelle van E. de Vanigny.
ering
rste
irden
7ER.
deze zaak van groot gewicht wat hier lukken
kan, zal in andere plaatsen niet mislukken. De
onderwijzers hebben ingezien, dat in een stad
als Rotterdam, waar de huren schreeuwend
hoog zijn, coöperatief moet te werk worden
gingen, Rotterdam telt er slechts twee of drie!
aaneen te sluiten.
'eerd, I
.20
.10
voor
ken,
1 en
nen
mij houden, waarde voogd. Ik heb u zoo noodig,
en ik heb niemand anders dan u
Zij zweeg en wachtte zijn antwoord af. Hij luisterde
nog altijd ontroerd en vol verrukking naar haar. Och,
wat hem nog te doen overbleef om zijn werk te voltooien,
was heel ge makkelijk! Mooi, als zij was, rijk als hij
haar gemaakt had, kon Maud eene keuze doen uit de
waardigsten.
Maar dat had geen haast; hij kon, hij moest wachten
en haar in de eerste plaats op de hoogte brengen, welke
aanspraken zij kon doen gelden.
Mat hij voor haar gedaan had, dat begreep zij eerst
langzamerhand gedurende een reis die hij met haar en
eene juffrouw van gezelschap naar Europa maakte. Zij
begreep ’t uit de huldebewijzen, welke haar ten deel
vielen, uit de hoogachting, welke men hem bewees. Zij
begreep ’t door de ontvangst, welke zij in de gezel
schapskringen vond, uit de complimentjes welke men
haar maakte, uit de aanzoeken, welke men om haar
deed. Zij begreep ’t nog beter, toen zij bij haar terug
komst te New-York zich als eene der koninginnen der
salons gehuldigd zag, en de schitterendste partijen aan
hare voeten lagen.
Dit ledige leven werd lastig voor Morgan. Zoo zei
hij althans en drong bij Maud aan, eene keuze te doen.
Hij voelde, hoe de liefde, die zij hem inboezemde en
die zij nooit zou kunnen beantwoorden, steeds dieper
wortel bij hem schoot. Hij begreep, dat het tijd werd
te vertrekkenen, zij ’t dan ook niet de vergetelheid,
dan althans eene onoverkomelijke hinderpaal tusschen
hem en haar te plaatsen.
Dit laatste gedeelte van zijn taak Maud uit te hu
welijken, wat hem de bekroning van het gebouw had
toegeschenen, kwam hem thans onuitvoerbaar voor.
En Maud?
4 Slot.
Had hij niet voor dat kind en om harentwil afstand
gedaan van zijne ruwe genoegens, van zijn lust voor
sterkendrank en spel Had hij niet voor haar nog meer
als voor zich-zelf, in Los-Angeles gewerkt? Zou hij
het leger, zou hij Virginia-City verlaten hebben, zou
hij achtereen goudgraver, opzichter, ingenieur, kapi
talist geworden zijn en zou hij dag aan dag zijn en
Mauds vermogen hebben kunnen doen toenemen, als
xy er niet geweest was? Wat zou hij zijn, zonder haar?
En nu schreef men hem, dat zijn pleegdochter mooi en
groot geworden was en dat hij trotsch op haar wezen
kon.
Waarom zou zij hem niet op zijne reizen vergezellen?
Zij zouden samen Europa doorreizen en Maud zou hem
dan uitleggen, wat hy niet wist. Waar zij naartoe
wilde, daar zou hij heengaan; hij zou haar beschermer
en haar vader zijn; hij zou zich verblijden in haar
jonkvrouwelijke toegenegenheid, zooals hij zich ver
blijd had in hare kinderlijke teederheid en dan
zou Maud op een dag ’t zou nog heel wat tijd
duren trouwen. Hjj zou ’t zóó inrichten, dat hij
met haar in dezelfde stad woonde, om zijn leven in de
nabijheid zijner pleegdochter te kunnen eindigen. Want
zij was zijne dochter; zij was alles, wat hem uit een
reeds ver verleden overbleef. Zijne naar alle wereld-
ADVERTENTIëN 4 cent per regel. Bij abonnement van 500
regels 3 cent en van 1000 regels 2*/s cent. Groote letters naar
plaatsruimte.
II. (Slot.)
In «Telegraaf* en «Nieuwe Rotterdam sche
Courant® heeft men voor enkele weken een
stukje kunnen lezen over het orchestrion, dat
in den bodem van den muziektempel van de
Diergaarde (waar de schutterij-muziek concer
ten geeft) verborgen, al maar door mopjes ach
ter elkaar speelde: van Bokkie, bokkie, bé,
ging het over tot den Tannhauser, om na een
«Haagsche Leen«, te arriveeren bij het Largo
van Handel, enz., enz., 47 stukken lang.
De musici, in den tempel zittend, voerden
automatisch strijk- en blaasbewegingen uit, en
de kapelmeester deed net of hij dirigeerde. Dit
was slechts een grap, maar dat heele, heele
lange, intens mooie muziekstuk ts uitgevoerd
door de derde harmonie-kapel van Nederland,
in de tweede koopstad des Rijks! Niet te ver
wonderen dat het publiek niet door de muziek
tot hooger gedachten wordt opgevoerd; het
blijft zóó heel, heel laag bij den grond.
De kermis behoort, gelukkig, alweer tot het
verledene. Niets en niemand schijnt in staat
die hier uit te roeienhet is een ingeworteld
kwaad. Ook vergeten zijn die heel mooie
advertenties van kermisvrijers, die vrijsters
zoeken
Maud was mijmerend geworden. Al die vereerders,
die door haar geld werden verlokt, kwamen haar zoo
klein voor naast dezen man, die zoo veel voor haar
gedaan had. Verachtelijk, onverschillig schoof ze hen
aankant. Haar hart ontwaakte en zij voelde dat zij
bemind werd.
Bemind door hem, die ’t haar niet zeggen wou; die
haar, wie hij millioenen had aangebracht, niet om liefde
wilde bedelen; die zwijgen en haar verlaten zou.
En zoo gingen dagen, weken, maanden voorbij. Wie
zou spreken: xij of hi)? Maud deed’t!
Hy was dapper geweest, xy werd ’t; hij was deê-
moedig, xy lei haar trots het zwijgen op.
Op zekeren morgen trad Morgan in ’t boudoir waar
Maud zich gewoonlijk ophield. Hij had een brief in
de hand.
»Ik geloof, Maud, dat deze brief wel een einde maken
zal aan je besluiteloosheid. Leland Stafford doet aan
zoek om je hand.«
»Leland Stafford?*
♦Hij zelfEn gij zult hier wel niet den argwaan
kunnen koesteren, dat de rijkste en schitterendste
partij uit New-York aanzoek doet om je geld Denk
er nu over na, Mand, en morgen
«Neen, mijn waarde voogd, ik behoef er niet over na
te denken; ik sla het aanzoek af
«En waarop wacht gij dan toch, Maud, om eene keuze
te doen?*
«Ik wacht, totdatdegene die mij bemint, ’t mij
zegt
«En die man?* vroeg hij met van ontroering
bevende stem.
Zij ging opstaan, keek hem aan en antwoordde
«Die man zijt gyB
:ek.
Ook hier ter stede beginnen de Friezen zich
Een vereeniging werd op-
i gericht om de Friesche taal te beoefenen. Voor
zitter is een kastelein die ook al qua kastelein,
de menschen, zijne landslieden, zeker gaarne
in zijn gastvrije woning zal zien. Er is reeds
een voordracht avond geweest en het Friesche
i Volkslied heeft wijduit over de huizenzee ge-
klonken.
Wie Rotterdam in langen tijd niet gezien
heeft, staat versteld over zijn uitbreiding. Het
Noordereiland, van de stad over de breede
Maasbrug te bereiken, waar voor een vijftien
tal jaren bijna nog geen huis stond, heeft ko
lossale gebouwen gekregenLamings marga
rine-, Van der Lugts kistenfabriek, de gebou-
I wen van eenige Duitsche reederijen, verheffen
zich fier in de lucht. En een éénig kijkje op
zijn havens heeft men op den heuvel, voor
twee jaren aan ’t eind van ’t Park opgeworpen,
waar een café-restaurant voor den werkman
door het gemeentebestuur is gesticht. Het is
verpacht, maar de prijzen zijn zóó gesteld, en de
inrichting is zóó chic, dat een werkman zich
er niet laat zien. Vooral van de veranda van
dit fraaie gebouw heeft men een verrukkelijk
gezicht op de groote stoomschepen der Har
wichHoek van Holland-lijn, aan onze voet
gemeerd, en op de kolossen onzer Holland
Amerika-lijn; deze is druk bezig met een reus
achtig pakhuis en flinke kantoorgebouwen te
zetten op de westelijke punt van Feijenoord.
Het gaat deze maatschappij, Nederlandsch in
hart en nieren, gelukkig goed.
Gaarne zouden wij in de afgeloopen maand
Juli het Nederlandsch Gymnastiek Verbond in
ons midden hebben gezien. Er waren groote
drie-daagsche feesten aangekondigd, maar de
tijd van voorbereiding was te kort. Nu is
alles uitgesteld tot het volgend jaar. Zeker
zullen dan ook veel Friesche gymnasten naar
Rotterdam opgaan. Een woord tot opwekking,
ook om dezen winter flink te oefenen, is zeer
zeker hier op zijn plaats.
streken verstrooide makkers hadden den gemeenschap-
pelijken arbeid eraan gegeven; hij had dien voortgezet
en tot een goed einde gebracht.
Zijne denk- en beschouwingswijze was die van een
bejaard man; wat hij werkelijk was. Het leven had
hem vroeg gerijpt en het zijne kwam hem reeds lang
voor. En toch telde hij in werkelijkheid pas twee en
veertig jaren. En waar zijne gelaatstrekken, de rimpels
op zijn voorhoofd, van voortdurenden arbeid en sterk
ingespannen wilskracht getuigden, daar spraken de
heldere bruine oogen en het volle donkere haar nog
van jeugd en robuste gezondheid.
IV.
Komt meisjes lief en net,
Zendt spoedig Uw portret,
zooals meestal het refrein luidt. Heel geestig
waren die ontboezemingen niet, en eenige re
dacties hebben o. i. terecht haar collega van
het Rotterdamsch Nieuwsblad, waarin die
geestesproducten voor f 0.50 geplaatst worden
er op gewezen, dat het geen hartverheffende
lectuur is, maar die integendeel veel te den
ken geeft. (Onze lezers hebben voor een jaar
er zelf over kunnen oordeelen, toen wij er een
rhapsodie van gaven.) Het Rotterdamsch
Nieuwsblad, dat van reclame houdt, heeft de
collega’s-redacteurs, die zoo stout waren hun
meening er over te zeggen, van repliek ge
diend, en de advertenties werden ook in ’t
vervolg weer opgenomen.
Zal de gemeenteraad, conservatief als hij is,
er niet spoedig toe gevonden worden, de ker
mis af te schaffen (de wethouder van financiën
zei de f 10.000 aan plaatsgeld wel te kunnen
missen), de teekenen zijn er, dat ze haar roem
overleefd heeft en langzaam staat uit te ster
ven. Het is ook wel jammer, dat het betere
deel van ’t publiek er niets aan heeft; stoom -
caroussels en poffertjeskramen hebben geen
groote attractie, terwijl toch op de kermis te
Utrecht onder’t dicht gebladerte van het Jans-
kerkhof houtsnijkramen e. d. staan, waarvoor
van 3 5 uur des middags een stage pantoffel-
Zijn hart trilde, toen hij Maud wederzag. Was dat
het kind dat hij op de armen gedragen en op zijn knieën
gewiegd had? ’t Was haar zachte blik, haar lieve
innemende stem, haar mooi blond haar, dat zij nu
echter niet meer los, maar in vlechten om haar fijn
hoofd geslingerd dioeg. Wat kwam zij hem mooi voor!
Hare van ontroering vochtige oogen zochten de zijne
en de slanke hand van 't jonge meisje beefde in de zijne.
«Eindelijk eindelijk zijt gij er dus na zoo
vele jaren
«En gij herkent mij, Maud?*
«Ja zeker, gij zijt immers niets veranderd, mijn
waarde voogd. Ik vind u zóó terug, als gij in mijne
kinderherinneringen gebleven zjjt. Ik heb zoo vaak
aan u gedacht!*
«Ik ook, Maud, en ik kan je niet zeggen, hoe geluk
kig ik ben, je weder te zien.*
«En gij blijft nu bij mij, nietwaar? Gjj hebt mij ge
schreven dat gij voor goed hier naar toe kwaamt en
niet meer naar ginds zoudt terugkeeren. Ik wil u bij
die zich met 1 October as op
11 I dit Blad abonneeren, ontvangen de
nog vóór dien tijd verschijnende
nos. grstis.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS der gemeente
Sneek, brengen ter openbare kennis, de volgende
De COMMISSARIS der KONINGIN in de provin
cie friesland,
Gelet op art. 11 der wet van 13 Juni 1857 (Staats
blad no. 87);
Brengt ter kennis van belanghebbenden
dat, ingevolge besluit van Gedeputeerde Staten, van
29 Augustus 1901, no. 52, le afdeeling J, de openirg
van alle jachtbedrijven, genoemd in art. 15 dier wet,
zal plaats hebben op Zaterdag 21 September e.k.,
met zonsopgang, met uitzondering van de jacht op
grof wild en fazanten, waarvan de opening wordt be
paald op Zaterdag 28 September d a.v., met zons
opgang, een en ander onder bepaling
lo.. dat het jagen mei geweer met of zonder staande
honden of brakken en inschieten van waterwild slechts
drie dagen der week zal zijn geoorloofd, namelijk
Maandags, Dinsdags en Zaterdags, uitgezonderd van
Woensdag 23 October tot en met Vrijdag 15 November
e.k., gedurende welken tijd genoemde jachtbedrijven
dagelijks, behalve Zondags, zullen mogen worden
uitgeoefend
2o. dat de lange jacht slechts twee dagen der week,
namelijk Dinsdags en Zaterdags, zal mogen worden
uitgeoefend
En zal deze op de gebruikelijke wijze worden afge-
kondigd en aangeplakt.
Leeuwarden, den 2 September 1901.
De Commissaris der Koningin voornoemd,
(get.) Van HARINXMA thoe SLOOTEN.
Sneek, den 16 September 1901.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
ALMA, Burgemeester.
JAC. van der LAAN, Secretaris.
strekt.
richtduizende
parade.
Met eenige feestelijkheid is het 50-jarig be
staan der teeken-academie gevierd. Dit is een
instelling, die Rotterdam werkelijk tot eer
Honderde jongens genieten er onder
bet genoten. De gegaan, als men iets wil bereiken. Wel vreemd,
Regeering heeft directeur en een der bestuurs- dat zij hier baan moesten breken: in Haarlem
leden geridderd. Maar dit was blijkbaar niet
voldoende voor de leerlingen; zij hadden ook
zoo gaarne de leeraren die lange jaren aan de
inrichting verbonden waren, gehuldigd gezien.
Van daar een soort van manifestatie, die zich
uitte op ’n feestavond in een societeitstuin
midden in de stad. Men weet wat dit te Rot
terdam zeggen wil; de omwonenden werden
den geheelen nacht wakker gehouden, ’t Re
gende dan ook klachten maar ook over de
stoelen in den tuin door de feestvierenden zelf. 1
Ze waren pas netjes groen geverfd, en de witte
japonnetjes der mede-feestvierende jonge da
mes vertoonden al heel spoedig mooie groene
strepenhet werden grasgroene zebratjes.
Er heerscht hier onder de onderwijzers een
opgewekt leven. Men herinnert zich, dat ver
leden winter door hun tooneelvereeniging op
verschillende plaatsen «Esmoreit* en «de Wis-
kunstenaars* met groot succès werden opge
voerd, en nu hebben zij iets van gansch an
deren aard aangedurfd. Zij hebben opgericht
de coöperatieve bouwvereenigingGemeen
schappelijk eigendom. Zij wil hier gezonde,
doelmatige en sierlijke woningen bouwen om
die bij voorkeur aan haar leden te verhuren.
De eigendommen der Vereeniging blijven in
gemeenschappelijk bezit, ongetwijfeld een uit
nemend iets, omdat zelis de voorstanders van
een coöperatieven bouw, waar een lid eigenaar
kan worden, moeten erkennen, dat daarmee
veel bezwaren gepaard gaan. De gemeente
zal dus een sierlijke wijk rijker worden (waar
aan ze wel behoefte heeften de onderwij-
zers-leden kunnen, zonder meer huur te beta
len, (f200) betere woningen in gebruik nemen.
Er is een terrein van 9 00 M2 aangekocht,
waarop een complex van huizen zal verrijzen,
bestemd voor 18 gezinnen, waarvan de kosten
f 60.000 zullen bedragen. Een obligatie-leening
van f 70.000 is reeds uitgeschreven, er zal ze
ker èn om ’t goede doel, èn omdat men 4 °/o
trekt, wel geheel geplaatst worden: f40.000
is al bijeen. Er zijn reeds 116 leden-onder-
wijzers, die f 10000 gestort hebben.
Ook voor onderwijzers in andere plaatsen is
--I
0 U BM
