T (CT/ Wi MOTS- Eli IfflRTEfflEIILi» VOOR SIM Ei M8TMEJ. BEDOODE MILLIOMAIB,. 60e Jaargang. Zaterdag 16 Juli 1606. No. 66. Een kijkje over de grenzen. Uitgever: B. FALKENA Mzn., Singel, Sneek. b- Feuilleton. voerd, die HOOFDSTUK XX. V f Dit blad verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS. ABONNEMENTSPRIJS voor Sneek f 0,40 per 3 maanden, franco per post f0,50. Abonnementen worden te allen tijde aangenomen. r i r ADVERTENTIëN 4 cent per regel. Bij abonnement van 500 regels 3 cent en van 1000 regels 21/, cent. Groote letters naar plaatsruimte. voor goed meetelt in ’t wereldconcert. Nog om een reden is de Russisch-Japansche oorlog van groot belang. De nu gevoerde strijd is de eerste groote strijd tusschen een volk van het gele ras en een van ’t blanke ras met gelijke wapenen, krijgskunde enz. van den modernsten tijd. En in dien strijd wordt de blanke onophoudelijk door den kleineren gele verslagen. Nu mag aangevoerd worden, dat de Rus maar half tot het beschaafde Europa behoort, hier staat tegenover, dat Rusland juist het grootste land met blanke bevolking is. Men kan verder beweren, dat in Rusland alles bederf is en dat de regeering buiten het voe ren van een geweldigen oorlog nog groote bin- nenlandsche woelingen heeft te bestrijden. Dit is waar. Maar zouden toch alle blanken niet heel wat in de schatting der Japanners en Chineezen gedaald zijn? Want ook ter zee hebben de Japanners een kracht vertoond, die verbazing wekt; zij hebben van de Russen meer schepen vernield of afgenomen, dan de eigen Japansche vloot telde. Een zaak van beteekenis kan, in haar gevol gen, de kwestie Duitschland-Frankrijk-Marokko worden. Een eigenaardige zaak! Frankrijk was geïsoleerd. Engeland wilde dit zijn. Frank rijk kreeg zijn lieven Russischen bondgenoot. na zijn Boerenoorlog druk om met Frankrijk, Italië enz. erg eensgezind te zijn. Men sprak reeds van Duitschland’s isole ment, den driebond Duitschland-Oostenrijk- Italië niet meer tellende. De vurigste wensch van Engeland was vervuld: Duitschland was in een hoek gedrongen. Doch Wilhelm meng de zich in de Marokko-zaak, die Frankrijk als eigen terrein dacht te beschouwen. Men sprak reeds van oorlog, de grootste dwaasheid, die twee West-Europeesche landen kunnen begaan, doch Frankrijk kwam bij. Delcassé, de Fransche minister, viel en de minister-presi dent Rouvier stemde toe in wat Duitschland verlangde, in een Marokko-conierentie volgens ’t Madridsche congres. Men beweert nu, dat Duitschland voor den vorm zijn zin krijgt en Frankrijk inderdaad winnaar is. De tijd zal ’t moeten leeren. Frankrijk zit nu als tusschen- persoon aan den eenen kant Engeland, aan den anderen Duitschland. Doch er is voor Duitschland meer te be disselen, alweer met Engeland als tegenstan der Duitschland, dat geen buitenlandsch bezit van beteekenis heeft, zoekt met opmer- kort geleden de gevangenis heeft verlaten en waar schijnlijk onder politietoezicht staat. Zoudt ge het mij morgen kunnen mededeelen? Dat geloof ik wel. Dan kom ik morgen terug. Zeer aangenaam; doch zou ik uw naam en adres ook mogen weten? Het kon gebeuren dat ik nog iets te bespreken had. Dat zal wel onnoodig zijn, nu ik toch morgen terug kom. Goeden morgen! Wat nu gedaan? dacht James Walter, toen hij weer op straat was. Nu hij den sleutel van zijne woning in handen had, was hij eigenlijk van plan geweest die vandaag in ge bruik te nemen, maar na rijp overleg besloot hij dezen nacht nog in het hotel te blijven. »Uit het hotel zal ik een boodschap zenden, dat ik morgen de woning betrek; dan kunnen zij er zich op voorbereiden.* Hij kwam door de bekende straten, en herkende menigeen, dien hij uit vroegere tijden kende; doch nie mand herkende hem. «Zonder baard zie ik er ook heel anders uit«, dacht de millionnair; »ik geloof, dat zelfs mijne vrienden te Kaapstad mij nu niet zouden her kennen.* Hij dineerde in het hotel, maar was zeer ernstig gestemd en sprak zelfs geen enkel woord met den kellner. Den avond bracht hij in den schouwburg door en na afloop daarvan ging hij te bed. Den volgenden morgen ontving hij bij den heer Emil Westholz zwart op wit de verlangde inlichting. Zijn broeder was weer op vrije voeten en woonde op een kamer in de Reichenbergerstraaf no. 192. Ik zal de zaak maar meteen aanpakken en dade lijk naar Heinz gaan, dacht de millionnair, zoodra hij weer op straat was. Het is beter, dat ik met hem op goeden voet kom, dan dat ik het laat aankomen op eene 25) Mocht hij haar vinden, dan zou hij goed voor haar wezen, terwille van zijn vroegeren deelgenoot. Wees zij zijn grootmoedige schenking af en werd zij lastig, dan zou het gerecht hem wel helpen. Het was immers belachelijk, iemand te willen be schuldigen na verloop van zooveel jaren! Robinet was indertijd te Kaapstad schuldig be vonden en veroordeeld wat had James Walter daar mee uit te staan? Die was nu millionnair, en verre verheven boven de onzinnige aanklacht van een arme gouvernante, wier verstand beneveld was door het ver lies van haar aanstaanden echtgenoot. Gedurende de reis naar Europa had James Walter dit alles reeds meermalen overdacht; maar hier te Berljjn, in een hotel, waar een der kellners een landge noot van Fernand Robinet en Thérèse Loraine was, kwam de zaak hem toch anders voor. Misschien volgde nu wel spoediger eene ontknooping het was wel niet waarschijnlijk, maar mogelijk was het toch. James Walter sliep lang; hij ontwaakte eerst, toen er op de kamerdeur werd geklopt. Louis, de kellner, meldde, dat er een bode van zekeren heer was geko men met een brief voor hem. Ja, juisH Neem den brief maar aan voor mij. Breng daarna ook mijn ontbijt binnen, na een half uur ben ik gereed. De brief bevatte een sleutel en eenige regels, waarin We leven in de laatste jaren wel in een tijd van beroering op staatkundig gebied. Het is, alsof de vredesconferentie van czaar Nicolaas alle kwade geesten heeft wakker geschud en aangevuurd, om nu eens voor goed te laten merken, dat al dat hopen op voortdurende vre de maar een ijdele hoop is. Het is ook, alsof de Nederl. regeering, die voor Carnegie’s geld een huisvcor’t Arbitrage-hof moet bouwen, schuch ter is een geschikte plaats voor dat gebouw aan te wijzen. Dat men deze zaak ook juist aan de Nederlanders moest overlaten en dat deze juist nu het toppunt van Jan-Sali-achtig- heid wisten te bereiken door eenige jaren om te treuzelen met naar een geschikte plaats te zoeken. Er staat nu weer een groote oorlog bijna aan ’t einde. De gevolmachtigden van de beide strijdvoerenden zijn op reis en er zal wel een einde moeten komen aan een reuzen worste ling, waarin de geweldig groote door den pas- opgekomen Japanner onophoudelijk verslagen werd. Er kan nog een groote slag geleverd worden door de legers in Mantsjoerije. De Rus sische zeehaven en vesting Wladiwostock kan nog kwade oogenblikken krijgen en dit kan grooten invloed hebben op den gang der on- derhandelingen. Velen zullen benieuwd zijn naar den uitslag dezer onderhandelingen, waarbij in ieder geval door Rusland nog al menige concessie zal moeten worden gedaan. Wanneer men spreekt over den Fransch- Duitschen oorlog van 1870/71, heet deze nog steeds de geweldigste oorlog van de laatste tijden. Die krijg was geweldig, dat is waar, ’t Ging tusschen twee verschillende volken van ’t Arische ras om de hegemonie in een deel van Europa. En daarbij versloeg de krachtige Germaan den vurigen Franschman. Maar als men er goed over nadenkt, is de Russisch-Japansche oorlog in zijn beteekenis geweldiger, zeer veel geweldiger, ’t Is net, alsof men nu in de toekomst een einde meent te kunnen ontdekken van de hegemonie, die Eu ropa zoo lang over de geheele aarde gehad heeft. We zeggen niet: 't einde van de hege monie van het blanke ras, want daarvoor heeft dit zich te veel over de wereld verbreid. Maar is ’t niet een opmerkelijk schouwspel! Chilisalpeter Patentkali Superphosphaat Kaïniet Vergis u echter niet: waar gij patentkali geeft, behoeft ge geen kaïniet te geven en omgekeerd, als gij kaïniet op de bedden gestrooid hebt, kunt gij de patentkali missen. Ik zal dat aanstonds nader uitleggen. Alvorens echter verder te gaan, wil ik u eens wat zeggen. Gij zult misschien voor de verschillende tuinbouwgewas- toevallige ontmoeting waarbij mij de tijd kon ontbre ken tot het geven van ophelderingen. Nu ik hem ge vonden heb, komt het er op aan die Thérèse Loraine te ontdekken. Werktuigelijk greep hij in zijn brieventasch naar haren brief die was verdwenen! Deze ontdekking deed hem zoo hevig ontstellen, dat het koude zweet hem op het voorhoofd parelde. Goede hemel, als iemand dien brief gevonden had! Spoedig echter herstelde hij zich. Als hij alles goed beschouwde, wat was er dan aan gelegen? Als iemand den brief had gevonden en daaruit voordeel wilde trek ken, dan behoefde hij slechts te zeggen dat het een poging was om hem geld af te persen, en daarmee was het afgedaan. Nu zou hij dan naar Heinz gaan. Maar neen, zoo op klaarlichten dag zich in de Reichenbergerstraat vertoonen, dat kon hij niet. Daarom keerde hij naar het hotel terug: hij wilde den avond afwachten. Eerst zou hij dan zijn bagage naar zijn woning laten over brengen en vervolgensmet zijn broeder gaan spreken, dien hij zoo zwaar verongelijkt had. HOOFDSTUK XXL Gusta Hapke was levensmoede. Stil verdriet knaagde aan haar hart en benam haar zelfs den lust om te lezen in de stuiversromans, die zij anders zoo gretig verslond. Wat bekommerde zij zich nu om de smart van Miranda, de dochter van den boschwachter, die ontbrandde in liefde voor den jongen graaf, welke be reid was zijn naam, titel, roem en eer, ja alles wat hij bezat, op te offeren alleen om haar zijne vrouw te mo gen noemen! Wat gaf zij er nu om, dat de jonge erf genaam in een krankzinnigengesticht werd geplaatst door zijn voogd, een ellendeling, wien het te doen was om zijn eigen dochter, de zwartoogige Arabella, den graventitel te verschaffen! (Wordt vervolgd.) Kunstmest in den Tuinbouw. (Slot.) 2. Met hoeveel kunstmest moet de tuinier zijn bed den bemesten? Laat ons eerst de kalk nemen. Om de twee jaar moet de tuinier aan eiken vierkanten meter 2 ons landbouwkalk geven, in het voorjaar uit te strooi en en onder te werken. Wat de andere vier aangaat, de hoeveelheid, die men daarvan geven moet, hangt natuurlijk af van den aard van de vrucht. Gij begrijpt wel, dat koolsoorten, als roode kool, witte kool enz. eenigszins andere behoeften hebben dan uien, peetjes, sla enz, toch is er wel een gemiddelde aan te geven, dat men zoo ongeveer altijd nemen kan. Dat gemiddelde is: 1/2 ons per vierkanten M. 1/2 1/2 2 Overal op de wereld hebben de blanken steeds getracht, zaken te doen. Dat zaken doen be stond in de verovering van grondgebied en ’t verkoopen van handelsartikelen. En van die handelsartikelen waren drank, wapenen en opium drie hoofdzaken. In Afrika ging dit uitmuntend; de zwarte bevolking van dit we relddeel wist zich niet te verheffen uit den toestand van vernedering en slavernij en nam wapenen en drank gretig uit de handen der blanke kooplieden aan, om zich nog meer te vernederen. Tegen China werd een oorlog ge- gewoonweg de opium-oorlog ge noemd wordt, omdat Engeland daardoor 't recht wilde verkrijgen, dit volk-vernietigend bedwelmingsmiddel bij de gele menschen vrij in te mogen voeren. Maar de gele menschen gaan niet den weg der zwarten. In hun oer oude beschaving en daardoor van eeuwen her gevormden trots, hadden zij een voorbehoed middel tegen staatkundige en oeconomische vernietiging door de blanke heerschappij. Ter wijl de Chinees nog bezig is, zich te hervormen, is de Japanner daar zoo goed mee klaar, dat ’t een oorlog durfde beginnen tegen een ge weldig rijk. De Japanner heeft begrepen, wat de blan ken door hun uitvindingen op machine- en krijgskundig gebied beteekenen en heeft zich Engeland deed zoo haastig mogelijk geschikt gemaakt, om die zelfde zaken ook zelf te kunnen gebruiken. In 1894 was de Japanner, die toen den grooten, maar nog niet ontwaakten Chineeschen broeder versloeg, genoodzaakt, zich de vruchten zijner overwinning door een Europeesche coalitie te zien ontnemen. En thans! De Russenhaat en ’t eigenbelang heeft den Brit met den Japan ner vereenigd en ’t blijkt nu reeds, dat dit ten voordeele van den Japanner was. En met krachtig zelfbewustzijn durft de Japanner te verklaren, dat ’t geen inmenging duldt in de afwikkeling zijner zaken met Rusland. En nog is merkwaardig, dat de onderhande lingen geheel buiten West-Europa omgaan. Op een Amerikaansch oorlogsschip gaan de Japan sche onderhandelaars naar een stad in Amerika, waarheen zich ook de Russische gevolmach tigden richten. Ging de Fransch-Duitsche krijg alleen tus schen twee volken van denzelfden taaltak van ’t menschdom, hier gaat ’t tusschen twee ver schillende en deze oorlog beteekent ook nog, dat het gele ras voor goed is ontwaakt en de agent meldde, dat hij noodzakelijk op reis moest en daarom den sleutel door een zijner bedienden liet brengen. Binnen eenige dagen hoopte hij terug te kee- renendan naar de verdere bevelen van James "Walter te komen vernemen. De millionnair voegde den sleutel bij zijne overige, die op zijne kisten en koffers pasten, stak den sleutel ring weer in den zak, legde den brief in zijne brie ventasch en verliet het hotel. Allereerst ging hij naar een smalle zijstraat, bleef daar staan voor een ouderwetsch huis, las in het voor portaal de namen van de bewoners, en toen hij daar onder gevonden had wat hij zocht, klom hij drie smalle trappen hoog en schelde aan bij een deur, waaraan een naambordje bevestigd was met het opschrift: »Emil Westholz, kantoor voor inlichtingen op handels- en ander gebied.* Een klerk opende de deur en op zijne vraag naar den heer Westholz geleidde de jonkman den millionnair naar het kantoorvertrek van zijn patroon. Waarmede kan ik u van dienst zijn? luidde de begroeting van een bejaard, klein uitgedroogd man netje. Ik ben een Zuid-afrikaan, antwoordde James Walter. Ge zijt mij aanbevolen door een vriend; ik wenschte door uwe tusschenkomst inlichtingen te verkrijgen. Zeer gaarne. Welke zaak betreft het? James Walter vertelde hem wanneer en onder welke omstandigheden Heinz was veroordeeld gewor den. De zaak is zeer eenvoudig, vervolgde hij. Alles wat ik wil weten is, of die man nog in de gevangenis zit, of, wanneer hij op vrije voeten is, waar hij dan woont. Zoudt ge daartoe langen tijd noodig hebben? Het is niet moeilijk iemand te vinden, die pas kelijke energie een uitweg door Turkije en Klein-Azië naar de Perzische golf. Een spoorweg KonstantinopelPerzische golf (Bag dad) is in aanleg. Maar deze kan zonder Fransche hulp en met Engelsche tegenwerking niet zoo best tot stand komen? Zouden de Duitsche gezant Radolin en de Fransche pre mier Rouvier hier ook eens over gesproken hebben, terwijl Marokko alleen de aanleiding bleet En ondertusschen geven de Vereenigde Staten ’t voorbeeld, hoe een groot rijk meer vermag dan een aantal concurreerende staten. Voor West-Europa en zijn invloed op de we reldgebeurtenissen zou ’t mooi zijn, dat 't ook, tegenover de andere wereld, één lijn trok. Dan was ’t niet mogelijk geweest, dat bijv, de groote Uncle Sam zijn toeziend voogdschap zoo zeker over Zuid- en Middel-Amerika uit oefende. We wilden maar eens een kijkje werpen over de grenzen. Daar zal nog veel te bele ven vallen, wat nu nog slecht te vermoeden isRusland’s herlevingde Oostenrijksche affaire; de Balkan-verwarring; enz. Mocht ’t Vredespaleis veel van die affaires op vreedzame wijze beredderen .7 I f i br IURANT.

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Sneeker Nieuwsblad nl | 1905 | | pagina 1