MUMS- EJi APVERTEMIEBLA»
De ontwikkeling van den Handel.
Ongelijk in f^ang.
Nieuwste modellen
elegante coupe
onovertroffen collectie
GEBR? BERVOECS
Zwolle, Apeldoorn, ROZCEROflMSneek, Ram]
mn fflEE ES «MES.
Ff
No. 32.
Zaterdag: 21 Apri* 190-
---—as
Uitgever: B. FALKENA Mzn., Singel, Sneek.
1
I
Feuilleton.
I
f
.o
en.
Vrij bewerkt door M.J. K0RV1NG.
die
e
e
e
die
F
s.
F
F
F
I.
1 JULI
L
sprong, die te Mombas
t
■Ma
ere
HOOFDSTUK XL
weg, terwijl Stwolinsky voortreed.
den
(Wordt vervolgd.)
Dit blad verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS.
ABONNEMENTSPRIJS voor Sneek f 0,40 per 3 maanden,
franco per post f0,50.
Abonnementen worden te allen tijde aangenomen.
en
ler-
iat-
een
0 te
de
nis-
gd
)or
iet
lur
len
tap
;en
rde
dig
ing
en
of
rdt
i in
en:
lijk
van
;sen
jve-
na
.51;
mst
r
ADVERTENTIëN 4 cent per regel. Bij abonnement van 500
regels 3 cent en van 1000 regels 21/, cent. Groote letters naar
plaatsruimte.
tinsky zijn er genoeg in een groote stad.«
Tevreden met zich zelven en met de geheele wereld,
wandelde Ferrari dag aan dag in de dorpsstraat heen
en weer, gevolgd door Benedetto, die hem in livrei-
kleeding moest volgen.
Angelina zat ondertusschen in het hotel aan het ven
ster van haar kamertje en wachtte op een levensteeken
van Fedor. Doch hoe verlangend zij ook uitkeek, er
kwam niets van hem, ook geen brief.
«Hij is stellig aan het ziekbed van zijn bloedverwant,
dacht zij. «Schreef hij mij slechts een paar regeltjes!*
Toen er een week verloopen was, gelukte het An
gelina ondanks hare dringende beden en tranen niet,
Ferrari tot nog langer verblijf in E. te bewegen.
«Morgen vertrekken wij*, zeide hij beslist. «Wees blij,
dat wij dit ellendige nest gaan verlaten. Je kent Ber
lijn toch; vroeger hebben wij daar reeds een paar weken
vertoefd, je weet dus hoe aangenaam men daar kan
leven. Toen moesten we te voet gaan; maar nu zul je
rijden in een equipage, waarvan de wielen met gutta
percha banden zijn voorzien.*
Zoo babbelde hij nog een poos voort, zonder dat An
gelina naar hem luisterde. Onophoudelijk klonk het
haar in de ooren«Morgen vertrekken wij.*
De dag verliep en de avond kwam. Angelina had
haar goed ingepakt en stond peinzend aan het venster.
Daar zag zij plotseling Stwolinsky op zijn schimmelros
over het Marktplein rijden, in de richting van de grens.
«Misschien weet hij wel, of Fedor thuis is,« dacht zij,
zoodra zij hem zag en vlug snelde zij naar buiten, den
officier na.
«Hoeden avond!* riep zij, toen zij hem had ingehaald
op de brug over het grensriviertje.
Stwolinsky hield zijn paard in en beantwoordde
Angelina’s groet.
«Ik zagu het hotel voorbijrijden, en daar wij morgen
vertrekken, wilde ik de gelegenheid gebruiken om u
vaarwel te zeggen,* zeide zij snel, een weinig in ver
warring gebracht door zijn verwonderden blik.
«Zoo?-Hm ik dank u!* Peter streek peinzend
zijne knevels omhoog. «Dus morgen gaat u naar
«Naar Berlijn,* vulde Angelina aan, en snel voegde
zij er bij «Weet u misschien ook te zeggen, of Fedor
reeds van zijne reis is teruggekeerd?»
«Aha! Zij is mij niet nageloopen om afscheid van mij
te nemen, maar om iets omtrent den mooien Fedja te
vernemen,* dacht Stwolinsky en hij glimlachte. «Nu, ik
kan haar daaraan helpen.*
Hij antwoordde echter
«Fedor is volstrekt niet op reis geweest.*
Ontsteld keek Angelina hem aan.
»Wat?« riep zij. «Per telegram is hij toch van huis
geroepen op den dag van Gemma’s huwelijk.*
Stwolinsky schudde het hoofd.
«Dat is een verzinsel van hem, of beter gezegd, van
zijne moeder.*
Angelina voelde een stekende pijn in haar hart.
«Is Fedor dan misschien ziek?* kwam het krampach
tig van hare lippen.
«Hij is minstens zóó gezond, dat hij alle dagen op zijn
paard een rijtoer kan maken,* antwoordde Stwolinsky.
«Ik zie hem dikwijls in K. of in den omtrek rijden.*
«Maar waarom is hij dan na Gemma’s huwelijk nog
niet eens bij ons geweest?* vroeg zij smartelijk.
Stwolinsky haalde de schouders op. Hij had medelij
den met dat meisje.
«Jammer, dat zij zoo met heel haar hart aan dien
pronker zonder hersens hangt. De vrouwen laten zich
toch allen misleiden door een mooi uiterlijk,* dacht hij.
«Waarom hij niet bij u geweest is? Hm! ik denk,
24.)
Ferrari wierp een boosaardigen blik op den prins en
ging weer op zijne plaats zitten, terwijl de andere
gasten opstonden en het jonggehuwde paar verdween
om zich te kleeden voor de reis.
Ferrari was van plan geweest, daags na Gemma’s
huwelijk, met Angelina en Benedetto naar Berlijn te
vertrekken.
Angelina, die niets liever wenschte dan Fedor Bari
atinsky nog eens te ontmoeten, wist echter haar vader
over te halen om nog wat langer te E. te blijven. Ferrari
begreep wel, waarom zijne dochter het dorp nog niet
wilde verlaten, maar zijn geldbeurs was ruim voorzien
en in de goede luim daarover dacht hij
«Laat Angelina nog maar eens haar Fedor ontmoeten,
dat hindert niemendal; als wij eenmaal het dorp ver
laten hebben, zien zij elkaar toch nooit weer. In den
eersten tijd zal Angelina natuurlijk wel zuchten om
den mooien modepop en verlangen naar de lieve woord
jes van dien ridder van armen huize. Maar zij zal hem
spoedig genoeg vergeten in de omgeving van honderden
mannen, die even mooie knevels hebben en even lieve
woordjes kunnen fluisteren als hij. Jongelui als Baria-
aardig is het op te merken,, dat onder die
produkten vaak voorkomen artikelen, die tot
tooi of versiering moeten dienen, zooals bijv,
bepaalde aardsoorten, die bij het verven van
de huid gebruikt worden bij verschillende
Aziatische of Australische stammen, of het
barnsteen bij de volken, die in de oudheid om
de Middellandsche zee woonden. Zoo heeft
in Afrika het zout, dat in den Soedan zeer
schaars is, als bijna onmisbaar bij de berei
ding der spijzen, een belangrijken invloed
uitgeoefend op den handel tusschen de stam
men uit genoemd gebied en die, welke in de
woestijn wonen. Als een bijzonderheid ver
meldt men nog de bijzondere aantrekkelijkheid
van blinkende voorwerpen voor de minder
ontwikkelde volkstammen: op de kusten van
Afrika schijnen kostbare ladingen voortbreng
selen van die kuststreken in ruil te zijn ge
geven voor bijv, een soldatenjas met blinkende
knoopen, of een sjako of iets dergelijks,
voorwerpen, waarmee de koningen der inlan
ders zich tooiden bij wijze van staatsiege
waad.
Ook in den nieuwen tijd en bij de Euro-
peesche volken hebben dergelijke lokmiddelen
hun invloed op het verkeer vaak krachtig
doen gevoelen en gaan zij nog steeds daar
mee voort. Enkele voorbeelden mogen dit
nader duidelijk maken.
Toen Columbus den 12den October 1492
na een moeielijken overtocht op het eiland
Guanahani was aangekomen en bij de
inboorlingen gouden sieraden zag, zocht hij
onmiddellijk te weten te komen, van waar zij
die zaken kregen en toen hem beduid werd,
dat het eiland zelf geen edel metaal ople
verde, verliet hij het en bekommerde zich niet
verder om zijn eerst gedane ontdekking, zoo-
dat men zelfs niet eens met volkomen zeker
heid weet, welk eiland der Bahama-groep het
bewuste Guanahani was. Die zucht van Co
lumbus om dat onbekende goudland te vin
den is kenmerkend gebleven voor alle ont
dekkingstochten, die de Spanjaarden in de
Nieuwe Wereld (Amerika) ondernomen heb
ben. Alleen daar, waar zij edel metaal, het
zij goud of zilver, vonden, zetten zij zich ne
der en niet zonder reden werden de jaarlijk-
sche retourvloten naar het moederland zilver
vloten genoemd. (Piet Hein en de Spaansche
zilvervloot met een buit van vele millioenen
in 1628!)
dat zijne moeder daarachter steekt,* zeide hij om An
gelina te troosten. «Zij weert zich in huis zeer krachtig
om haar wil door te zetten. Fedor zou goed handelen,
als hij het voorbeeld van zijn zuster volgde; zij bezat
moed genoeg om de gevangeniskooi van het ouderlijk
huis te ontvluchten
Angelina sloeg dankbaar de oogen naar hem op en
reikte hem de hand.
«Vaarwel, mijnheer Stwolinsky! En als ge Fedor
ontmoet, vergeet dan niet hem van mij te groeten, veel
duizend malen.*
De stem begaf haar; zij keerde zich snel om en ijlde
Te Berlijn gelukte het Ferrari zeer goed, zich voor
te doen als een voorheen beroemd barytonzanger, die
nu rustig leefde van de rente zijner overgespaarde
kapitalen.
Met den breedgeranden hoed op de zorgvuldig ge
verfde haren, den knevel mooi opgedraaid, de gladge
schoren wangen licht bepoederd, wandelde hij over dag
door de straten der residentie, of liet hij zich in zijn
fraaie equipage in de Diergaarde rondrijden; des avonds
kwam hij gewoonlijk met eenige andere heeren bijeen
om een spelletje te doen.
Hij had zijn intrek in een hotel genomen, totdat hij
in de Diergaardestraat eene woning had gevonden en
die met de smakelooze weelde van een parvenu had
laten meubileeren.
Kort voordat zij de villa in gebruik namen, ontving
Angelina in het hotel een brief van Bariatinsky, die haar
bittere tranen deed storten.
Afrika waren verkocht, later weer terugge
vonden werden in Mogador, een haven aan
de Noord westkust van dat werelddeel. Van
stam tot stam gaande,-hadden dus die koop
waren zonder tusschenkomst van Europeanen
hun weg gevonden, dwars door het donkere
werelddeel.
Wijst het eerstgenoemde voorbeeld ons er
het tweede geval toont ons duidelijk aan, dat
het drijven van handel ook in andere we-
relddeelen dan het onze, reeds vóór het bin
nendringen van de Europeanen voorkwam.
Zonder vrees voor tegenspraak mogen we
dus de stelling uitspreken, dat te allen tijde
en bij alle bewoners der aarde handel ge
dreven is.
Wie zou trouwens de waarheid van dit be
weren ernstig in twijfel kunnen trekken? Uit
eigen ervaring toch weten we, hoe in ieder
i van jongs af een zekere neiging
Verder wijst die schrijver ons op het i bestaat om zich datgene, wat hij zelf niet
en waarvanjhij toch gaarne de bezittel’
willen zijn, te verschaffen. Bij ons ^men-
R COü RAI»
De groote Duitsche ethnograaf Oscar Pe-
schel, die in de tweede helft der 19e eeuw ver
schillende belangrijke werken op aardrijks-
kundig gebied schreef, vertelt ons in zijn «Vól- op, dat reeds in vóór-historischen tijd handel
kerkunde”, dat men omstreeks het midden geen onbekende bezigheid moet geweest zijn,
dier eeuw in Frankrijk, in het gebied der
Dordogne, holen gevonden heeft, die voor
duizenden jaren tot woonplaats of ook wel
tot begraafplaats gediend moeten hebben aan
een bevolking, welker bestaan men tot dien
tijd nooit vermoed had. Te midden van been
deren van allerlei dieren, nu reeds geheel of
althans in Frankrijk uitgestorven, vond men
o. a. horens van een antilope-soort uit Oost-
Europa, die dus naar alle waarschijnlijkheid
door ruil in het bezit waren gekomen van
de menschen, wier holenwoningen men ontdekt j individu
had.
feit, dat handelsgoederen van Engelschen oor- bezit,
sprong, die te Mombas aan de Oostkust van zou
I
schen en evenzoo bij volken, die in ontwik
keling achterlijk zijn en die een slecht ont
wikkeld begrip van eigendomsrecht hebben,
komt het vaak voor, dat men zich het ge-
wenschte voorwerp verschaft, door het zich
eenvoudig toe te eigenen. Vooral wanneer
de bezitter een vreemde, een niet tot den stam
behoorende is, zien vele weinig ontwikkelde
volken in dit zich wederrechtelijk toeëigenen
I geen diefstal.
Blijkt het echter, dat dit niet geschieden
kan, dan gaat men er toe over van hetgeen
men meer bezit dan voor eigen gebruik noo-
dig is of waaraan men om een of andere
reden minder waarde hecht, iets in ruil te
bieden voor wat men gaarne wenscht te be
zitten. Op deze wijze ontstaat handel en wel
aanvankelijk ruilhandel, d. w. z. een directe
inwisseling van het eene product tegen het
andere.
Het spreekt vanzelf, dat de produkten, die
tot het ontstaan van ruilhandel aanleiding
geven, iets bijzonder aanlokkelijks moeten
hebben en bovendien slechts op bepaalde
plaatsen gevonden moeten worden. Eigen-
n Ko
ffitter
en vol
Sr. h
