VOOR SNERK ES OMSTREKEN.
SIHW8- ES APVERTENTIEBLA»
LOOKER’S
DAALDERS
CACAO.
Aanslagen.
66e Jaargang.
Zaterdag 14 Januari 1911.
Uit de Raadszaal.
V.
No. 4.
Sa
Uitgever: B. FALKENA Mzn., Singel, Sneek.
GEEN CACAO SMAAKT
ZOO KRACHTIG ALS
koning Alfonso kan thans zijn
de
en
der
Dit blad verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS.
ABONNEMENTSPRIJS voor S n e e k t 0,40 per 3 maanden,
franco per postf0,50.
Abonnementen worden te allen tijde aangenomen.
hierop geen antwoord geven,
dat tuchthuisstraf ook iets
ons land
toen, onder de
koning Willem III,
ADVERTENTIëN 4 cent per regel,
regels 3 cent en van
plaatsruimte.
VERGADERING van den Gemeente
raad van Sneek, op Dinsdag, den 10 Ja
nuari 1911, ’s namiddags 71/, uur.
Tegenwoordig zijn 13 leden; afwezig met kennisge-
ving, wegens ongesteldheid, de heeren Bakker en De
Wolf.
Voorzitter de heer P. J. de Hoop, Burgemeester.
Secretaris de heer Jae. van der Laan.
Punten van behandeling:
1 Lezing van notulen.
Na lezing dezer notulen door den Secretaris, zegt de
heer Schijfsma in de notulen niet gehoord te hebben
het voorstel ’an den heer Westra, betreffende de aan
vraag van den heer M. J. Houwink, om dezen een
derde en de gemeente twee derde in de kosten der
verplaatsing enz. van de afschutting van het Kaatsland
te doen bijdragen.
De Voorzitter deelt mede dat de notulen op dit
punt aangevuld zullen worden, waarna ze, aldus ge
wijzigd, worden goedgekeurd.
2 Mededeeling van ingekomen stukken enx.
Door den Secretaris wordt mededeeling gedaan van:
a Een schrijven van den heer G. Stüvel Azn te ’s
Gravenhage, dank betuigende voor het hem toegekend
cadeau
b Een besluit van Ged. Staten, houdende goedkeu
ring van het raadsbesluit tot onderhandsche verhuring
van het voormalig Telegraafkantoor aan het Rijk
c Een schrijden van Z Exc. deu Minister van Bin-
nenl. Zaken, dat de benoeming van den heer Dr. D.
Heeringa tot tijdelijk leeraar in de Oude Talen aan het
Gymnasium, wordt goedgekeurd
d Een idem van den heer Dr. D. Heeringa te Ut
recht, dat hij zijne benoeming tot tijdelijk leeraar aan
het Gymnasium, onder dankbetuiging aanneemt
e Een idem van den heer J. Velsing, dat hij zijne
benoeming tot hoofd van school no. 3 onder dankbetui
ging aanneemt
f Een idem van Mej. D. Hoeneveld te Leeuwarden,
dat zij hare benoeming tot onderwijzeres aan school
no. 1 onder dankbetuiging aanneemt
g Een idem van den heer Y. van der Feer, dat hij
zijne benoeming tot Curator van het Gymnasium aan
neemt;
h Een idem van den heer dr. G. Bouma, dat hij
zijne benoeming tot lid der Commissie van Toezicht op
het Middelbaar Onderwijs aanneemt
i Een idem van den heer L. J. Krook, dat hij zijne
benoeming tot lid van de Commissie van Toezicht op
het Lager Onderwijs aanneemt
j Een idem van den heer J. Smit Ez., waarbij hij
zijne benoeming tot Regent van het Old Burger Wees
huis aanneemt
k Een idem van den heer S. G. Ruiter, dat hij zijne
benoeming tot Armvoogd aanneemt
l en m Een idem van de heeren G. A. M. Endel
en P. Th. Potma, dat zij hunne benoeming tot com
missaris der Muziek- en Zangschool en van het Stede
lijk Muziekcorps aannemen
n Een idem van h.h. Regenten van het Old Bur
ger Weeshuis, daarbij voorstellende over te gaan tot
wijziging van het reglement van het Weeshuis
o Een idem van het college Brandmeesters alhier,
daarbij zich verdedigende tegen de jegens hun college
in de raadsvergadering van 5 Dec. j.l. uitgesprokene
beschuldigingen inzake het optreden van de brandweer
bij den brand der fabriek van de firma Gebr. Bervoets;
p Een idem van Mr. P. C. Andreae en 3 mede-
onderteekenaren, vormende het bestuur der Zeilver.
Sneek, daarbij ten sterkste protesteerende tegen de, in
de raadsvergadering van 20 Deo. j.l. uitgesproken be
schuldiging, dat bij de jaarlijksche zeilwedstrijd, ter
gelegenheid van de kermis, op de Meerpölle eene
groote losbandigheid heerscht
q Een idem van de Cooperat. Vereeniging tot aan
koop en bewerking van Landbouwbenoodigdheden te
Leeuwarden, daarbij berichtende, dat zij de voorwaar
den van het raadsbesluit voor het leggen van een dam
niet aanneemt
r Een rapport van den heer L. Dokkum, apotheker
alhier, omtrent het onderzoek van het water der ge
meentelijke waterleiding;
s Een schrijven van de Gezondheidscommissie, ze
telende te Sneek, berichtende, dat blijkens een rapport
van den heer Inspecteur der Volksgezondheid, dr.
Goester, het water der gemeentelijke waterleiding
zoowel chemisch als bacteriologisch zuiver kan worden
genoemd
t Een adres van het bestuur der IJsclub Ooster-
wierum, verzoekende een lantaarn met rood en groen
licht op de brug bij de Dille te plaatsen
u Een idem van S. Boersma alhier, verzoekende hem
een jaarlijksche uitkeering uit de gemeentekas toe te
staan
v Een idem van den Directeur der Leeuwarder
Waterleidingmaatschappij te Leeuwarden, verzoekende
een waterleidingbuis in den Sneeker Trekweg te mo-
£T0D le^^en j
w Een idem van den Secretaris van den Nederl.
Bond van Kermisvakgenooten «Ons Belang», verzoe
kende niet over te gaan tot inkorting van de kermis
x Een idem van K. Idema en 126 mede-ondertee-
kenaren alhier, verzoekende de motie, ten doel hebben
de de kermis in te korten, niet aan te nemen
ij Een besluit van Ged. Staten, berichtende dat niet
is goedgekeurd het raadsbesluit van 8 November j.l.,
om tegen Mr. Tj. Sleeswijk, thans kantonrechter te
Bolsward, eene rechtsvordering in te stellen wegens
verschuldigde gelden der waterleiding
x Een adres van F. Boeijenga, namens de afdeehng
Sneek der Vereeniging «Patrimonium* alhier, adhaesie
betuigende met het adres tot invoering van een 10-
urigen werkdag voor gemeentewerklieden
al Een idem van C. L. van der Graaf, alhier, eervol
ontslao' verzoekende als leeraar aan de H. B. School
tegen 10 April a.s., of zooveel eerder als in de vacature
zal zijn voorzien.
De Voorzitter stelt voor de stukken, genoemd onder
a tot en met m voor kennisgeving aan te nemen; sub
n te stellen in handen van Burg, en Weth. ter voor
bereiding; sub o voor kennisgeving aan te nemen.
De heer Elzer heeft met genoegen het adres van
Bjj abonnement van 500
1000 regels 21/, cent. Groote letters naar
Intusschen heeft Alfonso er zijn reis naar
Marokko niet om onderbroken.
Het lust ons niet, hier een volledig lijstje
van aanslagen op vorsten en andere regee-
ringsmannen te geven. Men weet, hoe meer
dan éen Czaar een gewelddadigen dood onder
ging, hoe keizer Napoleon III meer dan een
aanslag te verduren had; hoe ook Fransche
presidenten niet steeds gerust kunnen zijn; dat
ook koning Humbert van Italië een geweld
dadigen dood stierf; dat meer dan een presi
dent der Vereenigde Staten gedood werd door
aanslagen; hoe een anarchist in Zwitserland
de moordenaar was van Keizerin Elisabeth
van Oostenrijk, een vorstin, die zich nooit met
regeeringszaken bemoeide. Ook haar echtge
noot, de grijze Frans Jozef, bleef niet ver
schoond van aanslagen; evenmin als koning
Edward van Engeland. En de dubbele aanslag
op ’t leven van koning Carlos van Portugal
en zijn oudsten zoon, die zoo wel gelukte, ligt
nog versch in ieders geheugen. Aanslagen
op Russische grootvorsten zijn er meerdere
gedaan en over Zuid- en Midden-Amerika
zullen we maar niet spreken.
Zullen sommige landen en steden nog steeds,
na zooveel aanslagen op vorsten en anderen,
vrijplaatsen blijven, waar de anarchisten ge
makkelijk hunne booze plannen kunnen sme
den
Dat is de vraag, die vooral na de jongste
voorvallen in Londen door velen gesteld wordt.
dat door tegenstanders van de doodstraf in ’t oog
wordt gehouden.
De justitie kan dwalen en heeft meer dan
eens getaald. Wie nu onschuldig in de gevan
genis gebracht is, kan, als eindelijk de onschuld
aan ’t licht komt, nog hersteld worden in zijn
eer; dan kan veel goedgemaakt worden, wat
bedorven was. Maar verkeerd toegepaste dood
straf kan niet hersteld worden.
Er zijn van die gruwelijke misdaden, waar
voor de zwaarste straf niet te zwaar schijnt en,
ondanks de grootere beschaving worden die
wandaden er niet minder op, wordt de wreed
heid zelts nog gruwelijker. Eigenaardig is
hierbij ook op te merken, hoe de grootste po
litieke misdadigers meest tot een drietal natiën
behooren. Vooral Rusland en Italië hebben
in dit opzicht geen schitterenden naam.
Merkwaardig is ook, hoe sommige vorsten
en hooge regeeringspersonen steeds gevaar
loopen, terwijl andere nooit voor aanslagen op
hun hoede behoefden te zijn.
Oranjehuis!
Naar bekend is, bestaat in
doodstraf niet meer; in 1870,
langdurige regeering van
het ministerie Van BosseFock ’s lands zaken
regelde en o. a. het zegel op 5 cent bracht,
werd ook de doodstraf wettelijk afgeschaft.
Feitelijk werd ze toch al in geen jaren toege
past en we weten, hoe het toen reeds onge
veer 20 jaren geleden was, dat de Harlinger
moordenaar op ’t Zaailand te Leeuwarden de
lange rij der terechtgestelden sloot.
Nu is er sedert 1870 meermalen op aange
drongen, om de doodstraf weer in te voeren
en iederen keer, als weer een afgrijselijke
aanslag bekend werd, scheen ’i, dat de aan
hangers van weder-invoering der doodstraf
groeiden in getal. Naar men weet, is ook een
der politieke partijen, met name de anti
revolutionaire, voor de doodstraf.
Doch, ondanks ’t feit, dat de anti revolutio
nairen de drijvende kracht der rechtsche co
alitie vormen en deze coalitie in beide Kamers
over een stevige meerderheid beschikt, laat de
nieuwe doodstrafwet op zich wachten en zal
misschien nog wel een heelen tijd achterwege
blijven.
Degenen, die voor de doodstraf zijn, gronden
hunne meening vooral hierop: Als de dood
straf weer bestaat, zit er in de boosdoeners
grooter afschrik voor de gevolgen hunner
gruwelijke feiten. Nu denken ze: Och, we
krijgen hoogstens levenslange gevangenis
straf en daar is steeds gratie mogelijk.
Zou ’t zoo zijn? Zouden de ergste gruwe
len door de vrees voor den dood achterwege
blijven?
We durven
maar merken op,
vreeselijks is.
Dat ons land tot de weinige behoort, die de
doodstraf afschaften, mogen we als bekend
veronderstellen. Geregeld immers houden de
bladen ons op de hoogte met ’t gruwelijkste
nieuws uit ’t buitenland, want de redacties we
ten, dat ’t grootste deel van ’t publiek die
soort berichten verslindt. Zoo lezen we geregeld
van terechtstellingen in Rusland, Duitschland,
Frankrijk, Engeland en andere staten, waar de
doodstraf niet alleen nog als wet bèstaat, maar
ook nog wordt toegepast.
Nu, wanneer men leest van gruwelen, zoo-
als onlangs door anarchisten van de daad in
Engeland’s hoofdstad bedreven werden, dan
zal niet spoedig iemand beweren, dat de dood
straf een te zware straf is.
Vooral niet, als men volkomen zeker weet,
de werkelijke daders in handen te hebben.
En hiermee roeren we weer een punt aan,
Neem byv. ons
Oranjehuis! Geen vorst zal zich zoo vrij be
wegen, als onze koningen ’t steeds deden, als
koningin Wilhelmina ’t bijv, doet in de hoofd
stad des lands.
Vergelijk daar eens mee de voortdurende
vrees voor bommen en andere moordtuigen,
die ’t leven der Russische heerschers zoo ver
galt, dat zij zich met hunne gezinnen geen
oogenblik vrij durven bewegen en de Czarina
er hare gezondheid door geknakt voelt. Als
de Czarenfamilie reist, zijn massa’s geheime
agenten en militairen in ’t geweer om voor de
veiligheid te zorgen. Wat is ’t leven dan, al
mag men ook de rijkste vorstenfamilie
aarde heeten?
Een ander vorst, die van aanslagen mee
weet te spreken, is de jeugdige koning van
Spanje. Schijnbaar vat Alfonso de zaak nog
al gemoedelijk op en hij moet zelfs een muse
um aangelegd hebben van voorwerpen, die met
die aanslagen in verband stonden.
Sedert Alfonso in Mei 1902 op zestienjari
gen leeftijd de regeering aanvaardde, is hij dus
reeds herhaaldelijk ’t mikpunt geweest van an
archistische aanslagen. Eenige dagen na zijn
troonsbestijging werden in Madrid een aantal
anarchisten gevangen genomen, die verdacht
werden een samenzwering tegen het leven van
den koning te hebben gesmeed.
Acht maanden later, in Januari 1903, werd
een schot gelost op het rijtuig van den opper
kamerheer van den koning, waardoor gelukkig
niemand getroffen werd. Algemeen nam men
toen aan, dat de aanvaller het op het leven
van den koning gemunt had, die in het voor
ste rijtuig zat.
Den 31 Mei van hetzelfde jaar 1903 had de
beruchte aanslag plaats in de rue de Rohan
te Parijs, waarbij twee personen verwondingen
opliepen. Alfonso bracht een officiëel bezoek
aan de Fransche hoofdstad. Hij behield na
den aanslag al zijn koelbloedigheid en werd
daarom nog zooveel te meer door de Parijze
naars toegejuicht.
Precies een jaar later slingerde de anarchist
Morral in de Calle Mayor te Madrid een bom
naar ’t galarijtuig des konings. Alfonso had
pas zijn jeugdig bruidje uit Engeland gehaald
en keerde terug met zijn vrouwtje van de
trouwplechtigheden in de hoofdkerk, toen de
aanslag plaats had. Het vorstelijk paar bleef
ongedeerd, maar 15 personen werden gedood
en niet minder dan zeventig gewond. De
dader zocht een toevlucht bij den later zoo
veelbesproken Francisco Ferrer, en maakte,
toen men hem wilde arresteeren, door zelf
moord een einde aan zijn leven, na zijn ver
volgers te hebben neergeschoten. Over Ferrer-
zelf, om wiens terechtstelling vooral buiten.
Spanje zooveel te doen is geweest, zullen wij
hier niet uitweiden.
Hierna komt er een tijdperk van rust. Ko
ning Alfonso bezit steeds de grootst mogelijke
kalmte na eiken aanslag en, zooals we reeds
zeiden, maakte hij een verzameling van sou
venirs aan de verschillende aanslagen, waarvan
hij het mikpunt was. Daaronder bevinden
zich o.a., behalve enkele bomscherven, de
bouquet, waarin Morral zijn bom verborgen
had, met bloed bevlekte lappen van kleding
stukken, overblijfselen van vernielde hofrijtui-
gen en een groot aantal in beslag genomen
wapenen.
Nu, koning Alfonso kan thans zijn verza
meling completeeren, want na bijna zeven jaren
van rust is er weer een aanslag op zijn leven
gepleegd. En ditmaal te Malaga, een flinke
stad in het Zuiden van Spanje. De koning
was op weg naar Marokko, om daar de
Spaansche bezittingen, die reeds zooveel goed
en bloed gekost hebben, te bezichtigen. De
censuur op de telegrammen maakt, dat men
het fijne van de zaak niet spoedig te weten
komt. Doch wel weet men, dat gearresteerd
is de anarchist Cesar Rugas, die in bet Hotel
d’Europe zijn intrek had genomen. In zijn
koffer werden belangrijke papieren gevonden,
die het vermoeden wettigen, dat hij een aan
slag op den koning beraamde.
NEEKERCOURANT
I)
