VlHHl SJiEEk BS MSWffl.
SIEBWS- ES AWEfflSfflBLAD
DE PROEF.
4
Woensdag; 5 Juli 1911.
No. 53.
66e Jaargang.
I
Uitgever: B. FALKENA Mzn., Groote Kerkstraat, Sneek.
Amsterdamsche Brieven.
Feuilleton.
heel-
maand op proef gei
tuigd, na dien tijd
E
Dit blad verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS.
ABONNEMENTSPRIJS voor Sneek t 0,40 per 3 maanden,
franco per postf0,50.
Abonnementen worden te allen tijde aangenomen.
a.
b.
in of krachtens
j een sluitings-
is bepaald, (de lezer begrijpt, dat hiermede
en dergelijke
Toen ik bij mijnheer Pomme, pruimedantenhandelaar
en gros, als kassier was aangesteld, ontwikkelde ik bij
mijn werk een ijver, die mij van den eersten dag af de
sympathie van mijn patroon bezorgde. Hij had mij een
maand op proef genomen, maar ik was er vast van over
tuigd, na dien tijd in vaste betrekking te komen.
lederen morgen liet mijnheer Pomme verscheidene
couranten, die verslagen gaven van de paardenrennen,
halen, die hij dan haastig las. Vaak keek ik ongemerkt
naar hem en bemerkte dan, hoe hij verschillende plaatsen
met blauw potlood aanstreek.
Verscheidene dagen in de week verdween mijnheer
Pomme een deel van den dageerst tegen 6 uur kwam
hij dan terug, meermalen met een stralend gezicht en
dan placht hij grapjes te maken met het personeel, op
andere dagen somber, zoodat iedereen hem uit den weg
ging.
Op een goeden dag sprak hij mij aan.
Interesseert u zich heelemaal niet voor de rennen,
mijnheer Brac?
Neen, antwoordde ik, ik ben daar nog nooit van mjjn
leven geweest.
Maar jonge man, zeide Pomme op een verwijtenden
toon, je moet je toch interesseeren voor de verbetering
van het paardenras in Frankrijk. Is dat je dan vol
komen onverschillig
Ik antwoordde op die vraag met een verlegen lachje
Ik had besloten zoo weinig mogelijk van mijn winst
mede naar huis te nemen. En dus inviteerde ik hen
na het eten mee naar een theater en nam plaatsen op
den eersten rang.
Bij mezelf dacht ik Nu, als de baas met zulke
ondergeschikten niet tevreden is, dan moet hij al een
heel lastig mensch wezen.
Toen mijnheer Pomme den volgenden morgen zijn
neus binnen het kantoor stak, zag ik dadelijk dat bij een
heel slechte bui had. Hij nam niet eens do moeite
goeden morgen te zeggen. Ik zag hoe hij zijn brandkast
opende en aandachtig zijn geld telde. Zijn verdrietig
uiterlijk schoof ik op rekening daarvan, dat hij groote
rekeningen had te betalen.
Eindelijk wendde hij zich tot mij en legde de wei
nige goudstukken, die mijn maandelijksch salaris wa
ren, voor mij neer en zeide
Ik was met uw werk zeer tevreden, mijnheer Brac.
U bent een goede bambte, een voortreffelijke zelfs en
het spijt mij daarom zeer dat wij scheiden moeten.
Hoe moet ik dat verstaan mijnheer Pomme? vroeg ik.
U wedt bij de rennen, mijnheer Brac. Wat ik weten
wilde, weetik nu.
Maar u-zelf hebt mij daartoe aangespoord, mij er als
’t ware met geweld toe gedreven...
Dat is mijn gewoonte, viel hij mij in de rede. Ik
onderwerp al mijn kassiers aan deze proef. Als zij
de verleiding weerstaan, des te beter doen zij het
niet, dan kan ik er niets aan doen. Niemand kan zeg
gen hoever in een dergelijk geval de hartstocht van.het
spelen gaat en kassiers die spelenkan ik niet gebrui
ken. Ik ben bang voor meuschen die zich interessee
ren voor de verbetering van het paardenras. Adieu.
ADVERTENTIëN 4 cent per regel. Bij abonnement van 500
regels 3 cent en van 1000 regels 21/, cent. Groote letters naar
plaatsruimte.
en een onbestemde beweging, zoodat ik mijn meening
niet duidelijker behoefde te uiten over dit gewichtige
vraagstuk
Het kwam mij voor, dat mijnheer Pomme met deze
onverschilligheid van mijn kant maar half tevreden was
en dat veroorzaakte mij een onbehagelijk gevoel.
Ik bemerkte, dat ook de andere beambten de cou
ranten kochten en in hun vrije oogenblikken de berich
ten over de paardenrennen bestudeerden, waaruit ik de
conclusie trok, dat zulks wellicht noodig was, om de
tevredenheid van den chef te verwerven. Ik volgde dus
hun voorbeeld, las de betreffende mededeelingen met
grooten ijver en besloot mij zooveel mogelijk voor de
verbetering van het paardenras te interesseeren.
De laatste dag van de maand viel op een Zondag
ik at vroeg en begaf mij toen op weg naar Auteuil, waar
de rennen plaats hadden.
De aanblik van die drukpratende, koortsachtige, op
gewonden of terneergeslagen menigte wond ook mij op.
Maar ik gevoelde dat deze atmosfeer, in plaats van mij
in een roes te brengen, mijn nuchter, rustig, van elke
opwinding afkeerig temperament zóó onsympathiek
was, dat ik tot mijzelf zeide
Wanneer mijnheer Pomme op een kassier heeft ge
rekend met wien hij zich van tijd tot tijd over paar
denrennen en rasaangelegenheden kan onderhouden,
dan heeft hij zich vergist, want dit is de eerste en de
laatste maal dat ik mij laat verleiden er heen te gaan.
Toch wilde ik niet vergeefs gekomen zijn en ik zette
op goed geluk eenige francs op een paard. Die brach
ten mij een honderd vijftig francs op en met mijn winst
in mijn zak ging ik naar den uitgang, toen ik plotse
ling mijnheer Pomme en zijn vrouw tegenkwam. Hij
alle lokaliteiten, niet vallende onder b,
doch die blijkens haar inrichting bestemd zijn
voor het gebruik ter plaatse der aldaar ver
kochte eet- en drinkwaren.
d. winkels in stations.
Art. 3. Is op ’t uur, voor de winkelsluiting
voorgeschreven, nog publiek in den winkel
aanwezig, dan mag dit nog bediend worden,
doch niet langer dan gedurende een half uur.
Art. 4. Een winkel wordt voor het publiek
geopend beschouwd, zoo lang er publiek aan
wezig is, of er winkelbedienden aanwezig zijn,
behoudens het geval in art. 3' voorzien.
Art. 5. Het is verboden, in de inrichtingen
en lokaliteiten, bedoeld in art. 2 (b en c), waren,
welke uit die inrichtingen worden meegenomen,
te verkoopen of af te leveren op de uren,
waarop winkels volgens art. 1 moeten gesloten
zijn.
Hetzelfde geldt ten aanzien van apotheken
voor alle andere waren dan genees- en
middelen en chirurgische instrumenten.
Art. 6. Onverminderd de bepalingen op
het venten, in de Algemeene Politieverordening
opgenomen, is het venten op den openbaren
weg, behalve met drukwerken, dranken en
Neen, de raadszittingen waren in heel ander
opzicht belangrijk en in meer dan één opzicht.
Zoo bijv, om de reden, die den burgemeester
verhinderde, het begin der zitting te presi-
deeren.
Onze ijverige burgervader heeft meer zor
gen dan alleen ’t presidium des raads te voeren.
Als dit blad den lezer in handen komt, heb
ben we hier hoog bezoek, dan is de Fransche
president in ons midden en dat moet goed van
stapel Joopen.
In Frankrijk had men al de drukte van de
ministerie-verwisseling, die zoo spoedig mogelijk
moest geregeld worden. Want zoo’n reis als
van president Fallières moge veel of weinig
politieke beteekenis hebben, de hoogste ver
tegenwoordiger der Fransche republiek gaat niet
op officieel buitenlandsch bezoek zonder ’t ge
zelschap van een minister van buitenlandsche
zaken en dan moet er toch een werkelijk
functionneerend min. van buit, zaken zijn. Doch
voor A’dam komt er dan nog de kwestie der
zeeliedenstaking bij. De president komt per
pantserkruiser; ’t Fransche smaldeel neemt
ligplaats aan de IJkade en vindt daar gezelschap
van Nederlandsche oorlogschepen; een deel der
feesten zal bestaan in een tocht op het IJ en
dan moet er liefst geen onrustige, roerige
stakersstemming aan de kaden heerschen. Terwijl
de raadszitting begon, was de burgemeester
dan ook druk aan ’t confereeren met bij de
scheepvaart betrokken partijen om te voorko
men, dat de zaken aan den havenkant juist
tijdens ’t presidentsbezoek op de spits gedreven
zouden worden. Redenen van staat derhalve!
Maar ook op zich zelve was de raadszitting
van beteekenis, want in behandeling kwam het
ontwerp over winkelsluiting.
Gemeentelijke verordening omtrent winkel
sluiting. In een vorig nummer der Sneeker
Courant stond een artikel over Nederlandsche
vrijheid; nu, ’t kan zijn, dat men hier en daar
hoort mompelen: Kijk, daar gaat al weer een
deel der vrijheid verdwijnen; ten slotte wordt
alles aan banden gelegd.
Hierover wil ik echter niet discusseeren. De
tegenwoordige maatschappij is zoo’n ingewik
keld samenstel, dat van algeheele vrijheid voor
alles en allen, zooals in den tijd van onze
krachtige Friesche en Bataafsche voorvaderen,
thans geen sprake meer kan zijn.
Een gemeentelijke verordening voor winkel
sluiting! Geen kleinigheid! En de zaak is er
doorgekomen; met 22 tegen 14 stemmen (er
ontbraken dus negen raadsleden,) is ’t ontwerp
De zittingen van den gemeenteraad onzer
stad waren de vorige week om meer dan ééne
reden van groot belang. Ik bedoel niet, dat
we tegen de raadsverkiezingen loopen en er dus
in den raad gedeeltelijk een soort demissie-stem-
ming moet heerschen. Och, daar bemerkt
men, zelfs in den raad van groote steden, niet
zooveel van als in de laatste zittingen van een
demissionnaireTweede Kamer. Vooreerst om
dat zoo’n aanstaande Kamerverkiezing van veel
grooter belang is en meer partijhartstochten
opzweept en dan ook, omdat de Tweede Kamer
in haar geheel aftreedt en de gemeenteraden
slechts gedeeltelijk vernieuwd worden.
De candidaten der verschillende partijen zijn
natuurlijk al gesteld en ook in A’dam begint
er reeds werking te komen, een werking, die
zich vooral concentreert om den wethouders-
zetel van onderwijs. Ik zal hier niet repetee-
ren, met hoeveel moeite de heer mr. S. de
Vries (oud-Kamerlid voor Sneek) hier in den
raad gehouden en door medewerking van de
gewone vrijzinnig-liberalen tot Wethouder her
kozen is en verwijs slechts ter loops naar de
ingezonden stukken van dr. Bellaar Spruijt,
voorzitter der commissie van toezicht voor ’t
middelbaar onderwijs, van mr. S. de Vries en
anderen.
aangenomen en met genoegen constateerde ik,
dat 't geen partijstemming was.
Wel waren de meest links staande raadsleden
allen voor ’t ontwerp, dus alle sociaal- en
vrijzinnig-democraten, maar ook van de uiterste
rechterzijde waren er voorstemmers.
Artikel 1 luidt aldus:
Het is verboden een winkel (inbegrepen
barbierswinkels en kapperssalons) voor het pu
bliek geopend te hebben:
lo vóór ’s morgens 5 uur en na ’s avonds
11 uur:
op Zaterdag;
op den dag, voorafgaande aan den He
melvaartsdag;
c. van 29 November tot en met 6 De
cember, zoomede van 17 Dec. tot en met 24
December;
2o op andere dagen vóór ’s morgens 5 uur
en na ’s avonds 9 uur.
Artikel 2 luidt:
De bepalingen van art. 1 zijn niet van toe
passing op:
a. apotheken;
b. inrichtingen, waarvoor
de algemeene politieverordening
uur i
hotels, koffiehuizen, lunchrooms
inrichtingen bedoeld worden).
c.
werd een weinig bleek toen hij mij zag en ook ik ver
anderde van kleur.
Hij reikte mij vriendelijk de hand en zeide
Jij kleine geheimzinnige kerel. Ja, ik dacht wel dat
jij je voor de verbetering van het paardenras zoudt inte
resseeren. Daar zie je ook heelemaal naar uit.
Het is de allereerste maal, dat ik
Jawel, al goed! ’t Haat me ook trouwens niets aan.
Wil jij mijn vrouw zoolang gezelschap houden, terwijl
ik eens kijk hoe de aandeelen fiTaan? Het is al laat -
Het ongeluk wilde dat mijnheer Pomme een aardig
sommetje verloor op een paard en nog erger was dat
zjjn vrouw had willen hebben, dat hij op het winnende
paard zou hebben gezet. Toch had hij zijn eigen mee
ning gevolgd.
Dat gaf aanleiding tot een vrij heftige woordenwis
seling tusschen de beide echtgenooten, wat voor mij als
toehoorder tamelijk pijnlijk was.
Om de goede luim terug te krijgen en tevens in de
gunst te komen bij mijn chef, verzocht ik hem en zijn
vrouw met mij te gaan soupeeren. Zij aarzelden lang,
maar namen eindelijk mijn voorstel aan en duidelijk
hoorde ik mijnheer Pomme zeggen
Dan zijn we althans gedeeltelijk voor ons verlies
schadeloosgesteld.
Ik bracht hen naar een restaurant van den eersten
rang en liet champagne aanrukken.
Van een bloemenmeisje kocht ik een bouquet theero
zen, die ik mevrouw aanbood. Het menu liet ik samen
stellen uit de kostbaarste schotels. Toen de kellner
mij de nota bracht, was die ongeveer 70 francs. Het
echtpaar scheen verbaasd over mijn rijkdom en over de
manier waarop ik hen ontving.
kleine eetwaren, verboden op de uren, waarop
winkels volgens art. 1 moeten gesloten zijn.
Art. 7. Burg, en Weth. zijn bevoegd bij
openbare kennisgeving eene al dan niet voor
waardelijke ontheffing te verleenen van de
verbodsbepalingen dezer akte:
a. algemeen ten aanzien van alle winkels,
voor enkele in die kennisgeving aan te wijzen
dagen of gedeelten van dagen;
b. ten aanzien van alle winkels op een ten
toonstelling, fancyfair of andere soortgelijke
inrichting van tijdelijken aard voor een in die
kennisgeving vast te stellen tijdperk.
Art. 8. De opsporing van overtredingen
dezer verordening wordt opgedragen aan de
inspecteurs, brigadiers en agenten der ge
meentepolitie.
Het 9e artikel, bepalende, dat inspecteurs,
brigadiers en agenten der gemeente-politie de
lokalen en woningen kunnen binnentreden om
naleving der wet te waarborgen, werd inge
trokken; doch aangenomen werd art. 10.
Overtreding van een verbodsbepaling dezer
verordening wordt gestraft met hechtenis van
ten hoogste zes dagen of geldboete van ten
hoogste f 25.
Zooals men kan opmerken, is ’t al te barre
optreden van gemeentewege tegengegaan en
laat de verordening behoorlijke speling. Het
geen ook wel noodig is, want och, ’t is zoo
moeilijk alle zaken over één kam te scheren.
Er werden natuurlijk aanmerkingen gemaakt.
Zoo vreesde een der edelachtbare heeren, dat
de menschen ’s avonds, als de bakkerswinkels
gesloten zijn, in lunchrooms hun broodjes zou
den koopen, welke vrees door een collega ge
negeerd werd met de opmerking, dat men voor
gewoon broodhalen in zulke inrichtingen wel
wat in de dure apotheek is,
Nu ik toch in de broodjes verzeild ben, wil
ik even opmerken, dat hier toch nog weer
anders gedaan wordt dan in kleine plaatsen.
Let eens op, hoe vaak ge door den dag men-
schen ziet, die in fijne bakkerswinkels, als bijv,
van Stahle in de Spuistraat, pain de luxe koo
pen en ter plaatse verorberen. Loop eens door
Reguliersbreestraat of Amstelstraat, waar
in een paar bakkers- en comestibleswir.kels
heel wat gemeubileerde broodjes verorberd
worden, vooral ’s avonds. Een broodje uit 't
vuistje, dat zie je in kleine plaatsen zoo niet.
Een andere belangrijke zaak van de laatste
raadszittingen was de watervoorziening. Een
stad als A’dam heeft heel wat water noodig;
een massa Vechtwater voor reiniging, besproei-
NEEKER COURANT.
