ft
JIMS- E1J AimiWimAIl
VOOR SJEES EJ OISTMffl.
CLOTHILDE.
No. 65.
Woensdag 16 Augustus 1611.
66e Jaargang.
Uitgever: B. FALKENA Mzn., Groote Kerkstraat, Sneek.
Amsterdamsche Brieven.
Uit de Raadszaal.
Feuilleton.
deze
ver
waar
Dit blad verschijnt WOENSDAGS en ZATERDAGS.
ABONNEMENTSPRIJS voor Sneek 10,40 per 8 maanden,
franco per post f0,60.
Abonnementen worden te allen tijde aangenomen.
kleine steden
’t warm en op
Maar hier is
10).
HOOFDSTUK IV.
Vervolg).
Evenals bij het begin van het verhoor was de beklaag
de opgestaan, zonder af te wachten dat de president
aem dit zei. Hoe meer het verhoor vorderde, hoe meer
*J]n houding flink rechtop werd, en hoe luider zijn
stem klonk. Mevrouw Sauveterre had nu zijn gelaat
ojina en profiel voor zich en hoorde duidelijk zijn diepe
welluidende stem, die zij zeer goed herkende. Zij kon
“iet langer twijfelen. Haar oogen werden verduisterd,
naar hart werd door een hevige kramp samengetrokken.
"U gevoelde hare krachten haar verlaten en onwille
keurig leunde zij tegen den schouder van de dame rechts
snet haar. De barones vroeg op luiden toon, wat haar
scheelde en reeds riep een der jonge advocaten, die
6 n P sneld© »De dame bezwijmt.*
Aller oogen werden op haar gevestigd. De president
gat een gerechtsdienaar een wenk, en ook Sauveterre
reeds gezien, dat zijne vrouw de aanleiding tot
--J onaangename stoornis was. Hij zelf werd door
^ambtsplicht aan zijn plaats gebonden er was ook
genoeg hulp. Men reikte Clothilde flacons met
re hfW rter toe en bracbt haar een glas water. De ge-
cntsdienaar, door den president gezonden, bood haar
Cl ju? om ^aar buiten de zaal te brengen, maar
othilde herstelde zich en met tamelijk vaste stem
»Ja.«
»In welke betrekking stond ge tot Bolton
»Ik deed zaken met hem
«Hadt ge aanspraak op een deel van het geld, dat hij
bij Rotschild ontving en nu verdwenen is
»Dat is wel mogelijk.*
«Schei toch uit met die ontwakende antwoorden.
Zijt ge Bolton’s compagnon geweest in California
misschien
«Dat heeft met dit proces niets uit te staan.*
«Toch wel, maar ik zal hier nk t langer over spre
ken en ga over tot de omstandigheden, die onmiddellijk
aan den moord vooraf gingen. Hadt hij Bolton het
hotel in de straat Tiquetonne aanbevolen Rijke
vreemdelingen nemen daar anders nooit hun intrek.*
«Neer., ik kende dat hotel volstrekt niet. Een bekende
van hem, die er vroeger gelogeerd heeft, gaf hem het
adres en daarop afgaande bestelde hij van Havre uit
per telegraaf kamer no. I hij dacht, dat die wel de
beste zou zijn.*
«Waarom hebt ge dan niet evenals hij in dat hotel
uw intrek genomen
«Het stond me niet erg aan, ook had ik in den trein
zeer goed geslapen en was volstrekt niet moede, toen
wjj aankwamen.*
«Hebt ge hem omstreeks twaalf uur afgehaald P<
»Neen.«
«De hotelhouder heeft niet met zekerheid durven zeg
gen, dat gij die heer waart, dat moet ik erkennen.
Ook was Bolton alleen, toen hij bij Rotschild het geld
ontving. Hebt ge zoolang op straat gewacht
«Neen.*
«Met wien was hij dan tot den avond in gezelschap
«Daar weet ik niet van.«
«Wat kwaamt ge zoo laat nog bij hem doen
ADVERTENTIëN 4 cent per regel. Bij abonnement van 50C
regels 3 cent en van 1000 regels 27. cent. Groote letters naar
plaatsruimte.
Duitsch en Engelsch op hun duimpje kennen
en er niet tegen opzien, ook eens een Spaan-
schen, Italiaanschen, Deenschen of Noorschen
brief te vertalen.
Nu, Lissone wil niet minder zijn dan Coock
en heeft zich ook bij de Zuiderzee geïnteres
seerd. Op den Alkmaarschen steiger ziet ge
een opvallend reclamebord, meldende dat Lis-
sone’s Zuiderzeetochtjes gaan over Urk, Enk-
huizen, Hoorn en Volendam. Daar is dus het
andere reisje over VolendamMarken maar
kinderwerk bij.
De groote reis-auto van Lissone is ook alle
dagen in gebruik en dit verwondert me niets.
Er kunnen elf personen mee, buiten den
chauffeur, en dan zitten ze ruim en hebben
allen een goed uitzicht, want men zit er am-
phitheatersgewijze.
De booten naar IJmuiden zijn soms vol pas
sagiers en die naar Zaandam zijn thans in de
week net zoo tjokvol als anders op Zondagen;
en alle dagen is er op de vier booten muziek,
die heel goede zaken maakt. Men kan het
den passagiers aanzien, dat ze het korte water
tochtje alleen maken om aan de ellendige
hitte der binnenstad te ontkomen. Is ’t anders
meest hossend goedje van om en bij de dui
zend weken, nu ziet ge heele huishoudingen
uit Jordaan of Jodenhoek. Of ze gelijk hebben,
de menschen! Want op het water is het ten
minste uit te houden.
Ja, des zomers is het druk aan de De Ruy-
terkade achter het groote station. Men zou
haast beweren, dat het geheele stationseiland,
dat voor een paar jaren heel wat vergroot
werd aan de westzijde, toch eigenlijk nog te
klein is. Aan de stadszijde heb je de groote
beweging van reizigers naar en van de treinen.
Dan al die trams; lijn 1, 2, 3, 4, 5, 8, 9, 11
en 13 maken allen van het stationsplein ge
bruik. Want ook lijn 1, die vroeger ging van
den Amstelveenschen weg naarden Dam, komt
nu niet meer op den Dam, doch gaat langs
N. Zijds Voorburgwal naar’t Centraalstation.
Ook is men voor eenige weken gereed ge
komen met de lijn onder het westelijk viaduct
door, zoodat nu langs de De Rvyterkade
wordt rondgereden. En nu zijn er twee lijnen
die dit doen, de lijnen 2 en 4. Voeg hier nog
bij de trambootjes van de Noordhollandsche
tram, die aldoor de passagiers over het IJ
brengen. En dan stationneeren er auto’s en
aapjes, en staan er heel wat goederenwagens.
duidt aan, dat ge uit dehoogere kringen der maatschappij
afkomstig zijt men kan daarom wel aannemen, dat alle
eergevoel bij u nog niet verdwenen is. Men kan eenigs-
zins begrijpen, dat, nu een onteerend vonnis u dreigt,
gij besloten hebt uw lot te ondergaan zonder uw naam
bekend te maken, om uw familie de schande te bespa
ren, die haar zou treffen als men vernam, dat één
hunner op het schavot zijn leven geëindigd had. Want
daar zal het op uitloopen, dat weet ge. Doch ik her
haal het nogmaals, ge handelt verkeerd. Het is beter
de waarheid te zeggen, wanneer ge u daardoor verze
keren kunt van de toegevendheid der gezworenen en
van het algemeen medelijden. Geloof me en zeg de
waarheid
Sedert het legin der zitting verried het gelaat van
den beklaagde thans voor het eerst een innerlijke aan
doening. Doch die had niets uit te staan met de toe
spraak van den president. John Nameless luisterde
daar nauwelijks naar, hij keek in een gansch andere
richting. Zijn blik rustte op mevrouw Sauveterre en
trachtte in haar oogen te lezen, die hem schenen te
zeggen «Rechtvaardig ie toch, ik bid je er om.«
«Ik wil u gaarne te hulp komen,* begon de president
weer, «als ge den door mij aangewezen weg wilt be
treden. Zeg ons tenminste eens, of ge Charles Bolton
reeds vroeger hebt leeren kennen
«Ja, is kende hem van vroeger,* antwoordde de be
klaagde snel.
«Waar hebt ge kennis met hem gemaakt In het
buitenland
«In de Vereenigde Staten.*
«Zijt ge te gelijk met hem te Parijs aangekomen
«Ja. ik ben met hem van Havre gekomen.*
«Hadt ge in Amerika afgesproken elkander daar te
ontmoeten?
dan viji maanden duurde.
Ik wil hiermee niet m’n vreugde uitdrukken,
doch alleen de feiten constateeren. En nog
minder wil ik beweren, dat de zeelieden geen
lotsverbetering behoeven. En het feit, dat we
nu moeten constateeren, is dit: Alles is er op
dankte zij en verklaarde, dat het slechts een duizeling
geweest was en zij zich nu weer geheel wel gevoelde.
De gerechtsdienaar trok zich dus terug en de pre
sident was gereed het verhoor voort te zetten. Nie
mand in de zaal vermoedde de ware oorzaak van Clo-
thilde’s flauwte, behalve de beklaagde. John Nameless
had haar herkend.
Gedurende de laatste minuten had men hem minder
gade geslagen, en daardoor had men niet bemerkt, dat
hij nog bleek er werd dan de dame, die onwel was.
Eensklaps had een opmerkelijke verandering bij hem
plaats gehad. Hij, diepte voren zoo’n zelfbewuste, zelf-
aanmatigende houding had aangenomen, scheen thans
als gebroken hij wankelde, zoodat hij zich aan de bank
moest vasthouden.
«Beklaagde,* sprak de president, «ge kunt gaan zit
ten. Ge schijnt aangedaan te zijn ik hoop, dat
ge spoedig het onrecht zult inzien dat ge u zel-
ven aandoet, door uw weigering om u te verant
woorden. De justitie is onpartijdig, en erkent, dat
ge wel onschuldig kunt wezen, maar dat moet ge be
wijzen. De aanklacht, tegen u ingebracht, is zeker
verschrikkelijk, maar klaarblijkelijk is er nog veel duis
ters in de misdaad, waarvan ge wordt beschuldigd.
Helder ons dit toch op, of tracht ten minste te bewij
zen, dat ge die ontzettende daad niet uit lage hebzucht
bedreven hebt. Bewijs ons, dat ge in een opwelling
van drift of ten gevolge van een twist zoo handeldet
en niet om den man te berooven.*
De uitnoodiging om eene bekentenis te doen, geleek
veel op een strik doch de beklaagde liet zich niet
vangen en volhardde in zijn zwijgen. De president gaf
het echter nog niet op, maar zeide weer «Het zon
in elk geval wel te verklaren zijn, hoe ge tot het be
sluit zijt gekomen om uw naam te verbergen. Alles
andere regimenten
teruggekeerd.
voor een paar weken, toen alleen
de eigenlijke zeelieden in staking
Een aardig moment was het, toen de
laatste bereden marechaussees vertrokken. Veer
tig van die kranige kerels trokken op den
morgen van het vertrek naar het paleis van
justitie om hun rechterlijke superieuren het
afscheidssaluut te brengen.
En nu ook de zeelieden de staking hebben
opgeheven, konden ook de rijksveldwachters
naar hunne standplaatsen terugkeeren. Rijks
veldwachters zijn we hier zoo niet gewoon. Ja,
in de Juliana week hadden we hier ook een
honderdtal van die flinke menschen; maar
anders ziet men ze alleen aan het paleis van
justitie, de gevangenis en de boevenwagens.
Doch hoe flink die veldwachters ook zijn, men
ziet dadelijk dat het buitenmenschen zijn, die
op dorpen thuis behooren.
Met die zeeliedenstaking is het te A’dam
eigenaardig gegaan. Terwijl de zeelieden te
Londen, Antwerpen,Liverpool, Rotterdam, hun
zaak grootendeels wonnen, moesten ze hier
zwichten voor de groote reeders. De anarchisten
of vrije socialisten hebben ’t verloren, even
goed als verleden jaar, toen door hun drijven
de staking in de bouwvakken vijf, ja meer
goed en
van het gezet om den zeelieden de victorie te bezorgen;
schuitenvoerders, vrachtrijders,
mede. Minister Talma trachtte
op te treden, particuliere com-
Maar alles tevergeefsch.
bootwerkers,
allen deden
bemiddelend
missies eveneens. Maar alles tevergeefsch.
De groote reeders bleven op hun stuk staan
en de zeelieden hebben toegegeven. Nu de
staking is opgeheven, zijn ze echter lang niet
allen weer in dienst: eerst moeten de plaats
vervangers uit binnen- en buitenland weer af
gemonsterd worden en daar gaan nog wel
drie maanden mee heen.
VERGADERING van den Gemeenteraad
van Sneek, op Dinsdag, den 8 Augustus
1911, ’s namiddags 71/, uur.
(V e r v o 1 g).
13 Adres van de firma W. Borneman e.a., om bestra
ting xijweg op het asehbeltterrein.
Mede naar aanleiding van het rapport der desbe
treffende commissie, stellen Burg, en Weth. voor, af
wijzend op het verzoek te beschikken.
De heer Elzer betoogt het noodzakelijke van
harding der weg naar de plaats op de aschbelt,
de timmerlieden hun afval moeten brengen.
Zonder hoofdelijke stemming wordt hiertoe en ove
rigens overeenkomstig het voorstel van Burg, en Weth.
besloten.
14 Adres van J. Andringa en G. Kamstra, om afstand
in koop of huur van gemeentegrond.
Burg, en weth. zjjn van oordeel dat het niet ge-
wenscht is het bedoelde terrein, hoek Truffelsteeg—
Prins Hendrikkade, in koop of huur af te staan, en
stellen mitsdien voor afwijzend op de verzoeken te
beschikken.
Op een vraag van Oen heer Huges of de heer Sanders
ook recht heeft op dien grond, antwoordt de Voorzit
ter dat deze behoort aan de gemeente.
De heer Brouwer bevreemdt het, dat adr. Kamstra
niet eerder bericht heeft gekregen, waarop de Voor
zitter antwoordt, dat er in dezen drie aanvragen waren
ingekomen en de concurrentie dus groot was; verder
had genoemde adressant de opstandteekeningen niet
dadelijk ingezonden.
Zonder hoofdelijke stemming wordt hierop overeen
komstig het verstel van het Dagel. Bestuur besloten.
15 Adres van firma Zwart en Co., om gebruik van ge
meentegrond.
Adr. vraagt vergunning voor het aanbrengen in de
straat, voor haar fabriek aan de Oosterkade, van een
Het Groene Weekblad heeft, zooals ieder
weet, steeds een groote politieke plaat van
Braaksensiek, die apart gedrukt is, en dan nog
een klein Braakensiekje. Nu, de teekenaar deed
het een vorige keer mooi; hij teekende z’n
eigen, zittende met teekenstift en papier, met
transpiratie-haardos en wanhoops-warmte-ge-
zicht; en het onderschrift laat zich raden: Ook
vacantie voor de teekenaars.
Nu, het. is overal warm. In
is ’t warm; op 't groene veld is
de zandvlakten zal ’t heet zijn,
’t ook warm.
De tram heeft wel wagens genoeg,
maar niet voldoende voorraad open wagens.
De wagenbestuurders van de wagens, die een
glasbeschutting op de balcons kregen, zijn in
den winter goed uit, maar nu kunnen ze ja-
loersch zijn op de kameraden, die in den
winter den snijdenden wind moeten verdragen,
maar nu ten minste genieten van aangenamen
luchtstroom.
In de dichtbevolkte gedeelten der oude stad
warm en dat zooveel
Wie kan, ontvlucht die
is het onuitstaanbaar
dagen achter elkaar.
benauwdheid. Zit ’t er niet aan, om wat reden
dan ook, een groote reis te maken, dan trekt
men naar Zandvoort of Wijk aan Zee of waar
dan ook heen. De booten op Zaandam, IJmui
den, Alkmaar, Marken, ze maken uitstekende
zaken.
Zooals ook reeds het vorige jaar, varen er
dezen zomer drie bootjes op Marken. Op een
der bootjes ziet men het vlagje van Coock, het
groote reisbureau, dat ook te A’dam een filiaal
op het Damrak heeft. Hieruit moogt ge dus
opmaken, dat Coock’s bureau zich met het
bezorgen van passagiers voor het bekende
rondreisje A’dam—Broek in Waterland, Vo
lendam, Marken onledig houdt. Een concur
rent van Coock is het Nederlandsche bureau
van Lissone, gevestigd aan den Singel, dicht
bij de Torensluis. Lissone is geen wereld
firma als het andere bureau, maar toch, ge
kunt u niet voorstellen, hoeveel zaken er
afgedaan worden. Reizen worden geprojec
teerd naar alle deelen van Europa; er wordt
gecorrespondeerd met adspirant-reizigers, met
oteliers, stoomboot-ondememers en wie niet
a de klerken op ’t bureau moeten hun Fransch,
En ten slotte is men bezig met verandering
en verbetering van de tramrails.
Ja, in ’t drukke seizoen is het stationseiland
eigenlijk nog te klein.
Ik mag die drukte wel. Maar vele menschen
uit de provincie zullen blij zijn, als ze
wel van ’t station naar het trottoir
Damrak gelaveerd zijn.
Gelukkig, dat ook in andere opzichten de
beweging aan den waterkant weer haar gewo
nen gang gaat. Scheen ’t voor eenige weken,
alsof onze stad in staat van beleg verkeerde,
nu gaat alles weer gewoon. A’dam heeft geen
groot garnizoen. Op sommige tijden des jaars
zijn er zoo weinig soldaten, dat er nauwelijks
genoeg zijn om de paleiswacht op sterkte te
houden. Ge begrijpt dus, dat er bij het begin
der havenstaking heel wat mannetjes uit andere
garnizoenen naar hier gedirigeerd werden.
Voeg hier nog bij al de marechaussees, be
reden en onbereden, en de rijksveldwachters
Maar nu is alles weer gewoon. Als we nu
soldaten ontmoeten in de stad, zijn ze alleen
van het zevende; die van het vijfde en van
nog andere regimenten zijn weer naar hun
kazernes teruggekeerd. De marechaussees
vertrokken
nog maar
waren.
1 COURANT.
