Limonade
SNEEKER COURANT (67ste Jaargang) en WYMBRITSERADEEL (14de Jaargang)
ZIJN MOORDENAAR.
Woensdag 23 Juli 1913.
No, 86.
29e Jaargang.
Nieuwstijdingen,
Firma B. MEINDERSMA.
Uitgevers: Firma H. BRANDENBURGH
Ged. Poortezijlen, - Hoek KldllZand - Sneek.
I
Officieel Orgaan, der Gemeente Sneek.
It lepenloftspil „Frije Friezen”.
Verschijnt Dinsdags- en Vrijdagsavonds.
t-
p-
Z%©Ola.3^€>13LC>l<O3XL
de verdere werkzaamhe-
fl.
De geheele eerste ploeg is ge-
heer Rjjks
.-W
Den wer hynsders Jonkers fen Frgske
afkomst Aylva, Galema, Donia, Roorda en
Hettinga.
I
VosmaerAmazone.
o
Feuilleton.
liefde voor mij de dolle streken, die niet
passen voor hem, die een meisje zijn eigen
kan noemen, dat voor hem in angst ver
keert, zou nalaten. Plechtig heeft hij mij dat
beloofd, doch zoo dikwijls hij het deed, heeft
hij ook zijn woord gebroken. Thans weet
ik, dat zijn ijdelheid, zijn zucht tot pralen,
sterker in hem zijn dan zijne liefde. Zoek
hem op, waarde vriend, en zeg hem, dat ik
de vrouw zal worden van zijn broeder Bruno.”
„Freule Clarissariep de ambtsraad.
„Hij weet, dat Clarissa von Struendorff
doet, wat ze eenmaal heeft gezegd.”
Om iedere tegenspraak af te snijden, stond
zij plotseling op, reikte den ambtsraad de
band en verdween in een der naastgelegen
kamers.
Als vastgeworteld stond Bollmeyer nog al
tijd op dezelfde plaats. Sprakeloos staarde
hij op de deur, waardoor Clarissa was ver
dwenen, en die, meende hij, zij ieder oogen-
blik weder openen moest, om te herroepen,
wat zij zoo even had gezegd.
Alles bleef rustig; niets bewoog zich; na
eenig wachten, verliet hij het huis.
Weer zat hij op dezelfde bank als kort te
vorenweer teekende hij verwarde figuren
in het zand. In een slechten luim, in zich
zelf overleggend hoe hij den baron deze
Jobstijding zou overbrengen, liep hij naar
zijn woning. Heden wilde hij Richard niet
meer ontmoeten. Eerst moest hij zich nog
eens over de zaak beslapen.
Een wagen reed hem voorbij en spoedig
daarop kwam de kellner met de boodschap,
dat een vreemdeling, zoo even aangekomen,
gevraagd had naar mijnheer den ambtsraad.
„Naar mij Hij stak het hoofd even
buiten de deur en herkende tot zijn schrik
in den vreemdeling den broeder van Richard,
baron Bruno von Glatbeck.
„Dat kan goed worden; vervloekte
het eentonige leven eener badplaats,” zuchtte
ze; „wanneer baron von Glatbeck niet voor
verstrooiing en vermaak zorgde, wat zou er
dan van ons worden? Met bezorgdheid zie
ik den tijd tegemoet, wanneer deze leeuw
eens zucht in de zachte kluisters, die hem
langzamerhand tot kalmte moeten brengen.”
„Ja, zeker!” haastte de ambtsraad zich te
■.eggen. Hij wist blijkbaar niet, wat hij eigen
lijk moest antwoorden. Clarissa hield
zich steeds ijverig bezig met haar bloemen.
„Die tijd schijnt niet meer zoo ver verwij
derd,” vervolgde de barones„hedenmiddag
;ag ik het rijtuig van mevrouw von Raben-
horst voorbij rijdenzou dat het eerste toe
ken zijn der gewone jaarlijksche verloving
te Friedrichshagen
„Ónmogelijk liet de ambtsraad zich ont
glippen; verlegen vloog zijn blik van Cla
rissa op de barones.
Er werd geklopt. Da bediende van me
vrouw von Rabenhorst verscheen, informeerde
naar den welstand der dames en noodigde
haar, uit naam zijner meesteres uit tot een
partijtje aan het strand. De barones bedankte.
„Ga, mama, ’t weder is zoo schoon,” ver
zocht Olarissa.
„Ja, wonderschoon,” bevestigde de ambts
raad, „wanneer u het toestaat, zal ik freule
Clarissa nog wat gezelschap houden.”
Mevrouw von Struendorff, die het alles
behalve aangenaam vond voor ziekenver
pleegster te spelen, willigde spoedig in; de
ambtsraad was haar behulpzaam in het om
hangen van den warmen doek, geleidde
haar tot aan de deur en nam afscheid van
haar met de gewone ouderwetsche formali
teiten.
.,Het is zeer aardig van u, lieve ambts-
terwijl zij hem de hand toestak. „Zet u naast
syn hillich wyt.
bliuwe. It is goet
CITROEN
SINAASAPPEL
FRAMBOZEN
GRENADINE
75 ct. per 1/1 fl. -:- 40 ct. per
Kunstmatige Bronwaters.
Victoria 12 ct. per flesch.
omtrent gisteren.”
Bollmeijer deed gelijk hem verzocht werd
en zij vervolgde„Ik weet, waarom u komt
en ik dank den Hemel, dat u het heeft ge
daan.”
„Hmhm!” bromdeBollmeijer. Deoogen
begonnen hem vochtig te worden.
„U was bij toeval getuige van een scène
helaas, niet de eerste van dien aard
u werd deelgenoot van een geheim, dat ik,
mag ik wel zeggen, met mij heb gedragen,
zoo lang ik denken kan. Ik weet cok, dat
u het als een geheim kunt bewaren. Mijn
moeder en de ouders van baron von Glat
beck bestemden mij sedert mijn geboorte
tot echtgenoote voor den oudsten zoon Bruno.
Een familie-overeenkomst, die zoo dikwijls
in het leven voorkomt en die waarschijnlijk
alles in zich sluit wat men verstaat onder
een „passende partij.” De familiën kenden
elkaar sedert menschenheugenis, waren steeds
met elkaar bevriend en, wat wel niet zon
der beteekenis mag genoemd worden, de
landerijen lagen naast elkaar. Bruno is mij
genegen doch hij mint mij niet in
allen gevalle slechts zooveel, als waartoe
zijn gevoel bekwaam is. Hij is mij een
vriend, voor wien ik achting koester, wien
ik hartelijke vriendschap toedraag, doch op
meer kan hij geen aanspraak maken.”
Een zacht schemerlicht vulde het nederige
vertrekde eene zijde van Clarissa lag in
de donkere schaduw, terwijl de andere nog
helder werd beschenen. Zij liet het hoofd
op de borst zinken. Lang uitgestrekt, de
handen gevouwen als tot een gebed, lag de
slanke gestalte in den broeden leunstoel.
Slechts het tikken der klok klonk in ’t hou
ten gebouw.
„Ik schonk Richard mijn hart,” vervolgde
zij, na een korte pauze, „beloofde hem mijn
hand, onder voorwaarde echter, dat hij uit
EX
TELEFOON No. 150.
Sa teagen wy dan nei ’t Hearrenfean,
om der to sjen hwet yet nooit yn Fryslan
fortoand wierin iepenloftepil. Sa t jtmme
wol witte scille, is det, koart sein, in toa-
nielfoarstelling yn ’e iepcnloft.
It fait net mei, om sa’n ding goet ta
syn rjucht komme to litten. Fen great bi-
lang is allerearst it terrein. Nou hienen
wy it oan de hear J. Hepkema to tankjen,
dat we yn syn boaskjes sa smoek sitte koe
nen, en it terrein sadanich klear makke
wier, det it oan alle easken koe foldwaen.
Det wier dos klear.
Mar den komt de decoratie fen it toaniel.
Ek det kostte wol hwet hollebrekken, mar
min is er tige goed yn slagge.
Dy ê,Id skurre fen Beppe Djiuwke op ’e
Geast, hwer ’t hja mei hjar soan Tjerk
Agas en hjar greatfaem Bouk wennetdy
herberge fen Sierd Ages, broer fen Tjerk,
it wier kreas ynoarder.
En ynpleats det it skerm hjir falie koe,
waer it as een pear greate gordynen fenel-
koar helle. Det koe ek sa best, al wier de
wyn wol hwet lêstig.
Mar itjinge, der ’t men de measte noed
foar hie, wier de frage scoenen de spielers
wol to forstean wêze oer it hiele fjild
Yn in seale fait det wol ris net mei,
mar luster je es nei in sprekker yn ’e iepen
loft en nou elts wit it wol. De distaonsje
fen it toaniel nei de efterkant fen it fjild
wier 33 Meter, mar men hie it fjild aer-
dichhwet yn ’e breadte ütmetten. Dochs
moast it lüd kreftig foartbrocht wirde en
det frege fen ’e spylers heal hwet mear
kreft. Lykwols is it iene mei it oare mar
ris heal skoan slagge.
’t Is wier, it waer hie better kinnen, mar
ek deroer wieren de measten tofreden, om-
det it meastentiids under it spil droech
bliuw. En it stik naem de ljue sa yn bi
slach, det se de drippen rein dy er foelen,
net iens telden.
Mar sjuch, der sit ik al mids yn it stik,
en fen it albrearste ha ik nog neat forteld.
Nou, om den mei it bigjin to begjinnen
den krije wy
Op it ein fen ’e Dracht, de wei üt nei
Wolvegea, stiet it Earmhüs fen Skoaterlan.
Der moast it spil wei komme. Om toalve
ure stie ik der den ek al to langhalsjen of
er hwet komme scoe. En ja, ik seach der
nou en den es in pear fen dy alderwelsk
oanklaeide manljue yn ’e tün omspringen.
De hynsders stienen ek al klear. ’k Seach
efkes letter oaren rinnen mei faendels, trom
petten, in greate tromme, ensfh. En yn it
De liefde is zooiets goeds, omdat zij de
menschen zacht maakt en den eigen wil,
den egoïsten wil, doet buigen voor het ver
langen van een ander.
tember te 's Gravenhage te houden Nationale
en Internationale tentoonstelling.
IJLST, 19 Juli 1913. In den ouderdom
van bgna 101 jaar overleed heden onze
oudste plaatsgenoote M. de Wreede weduwe
A. Zandstra.
Den laatsten dezer maand, was ’t haar
verjaardag, zoodatzjj op 12 dagen na 101
jaar bereikte.
MOLKWERUM. Eindelijk toch één sol
licitant voor de betrekking van hoofd der
school alhier. B. en W. hebben dezen, de
heer J. F. Klunder, onderwijzer met acte
Landbouw te Een (gem. Norg (Dr.) op de
voordracht geplaatst, zoodat zjjne benoe
ming vrijwel verzekerd is.
De nog slechts 26-jarige vrouw C. te
Echten, moeder van vier kinderen, heeft door
verdrinking een einde aan haar leven ge
maakt. Als oorzaak noemt men huiselijk
ongenoegen. Het geval verwekt in het anders
zoo stille dorpje heel wat beroering.
vervloekte geschiedenis,” dacht Bollmeyer,
terwijl hij den baron tegemoet trad. „Wat,
duivel, u hier, baron Bruno Thans, in den
hooioogst? De wereld zal vergaan! Ik heb
u bovendien nog nooit hier in Friedrichs-
hagen gezien, doch eindelijk schijnt het ver
stand te komen en gelooft ge mij, dat de
zeelucht de eenige lucht is, die een gewoon
mensch des zomers kan genieten.”
De aangesprokene knikte licht met het
hoofd. „Ik wil ’t eens beproevenI”
Zijn stem klonk sympathiek en onder
scheidde zich door hare weekheid van het
barsche geluid van den ambtsraad. Een
licht, meiejesachtig blosje vloog voor een
oogenbiik over zijn bleeke trekken, een wee
moedig glimlachje trok over zijn gelaat.
„Heeft u later een oogenblikje voor mij,
mijnheer de ambtsraad vroeg hij schuchter.
„Natuurlijk natuurlijk,” antwoordde
deze kort, verdween in zijn kamer en sloeg
de deur in ’t slot met een kracht, die eenigs-
zins te sterk was voor het niet al te stevige
hótel Frank. „Natuurlijk, die komt om hu-
welijksaangelegenheden de duivel hale hem
en mij, wanneer ik daarin ook al weer niet
een rol moet spelen.”
Met komische gelatenheid wachtte hij op
Bruno.
Na een oogenbiik werd er geklopt.
„Binnen 1” en Bruno’s hooge gestalte trad
beschroomd de kamer in en zette zich naast
den ambtsraad neer. Een zenuwachtige op
gewondenheid, blijkende uit de onrustig
heen en weer tastende handen, deed hem
met verlegenheid zich zelf vragen, hoe hij
nu eigenlijk het gesprek op het ware on
derwerp zou leiden. De oogst, het weer,
waren reeds genoeg behandeldhet gesprek
werd flauw, altijd flauwer.
(Wordt vervolgd).
de heer M. Siderius, alhier.
Naar het „Fr. D.< meldt, zal het
»Friesch Rundvee-stamboek eene kernver
zameling van ongeveer 50 stuks zwart-bont
Friesch stamboekvee inzenden op de in Sep-
earmhils, foar in feanster, koe men sjen,
ho de spylers fen klean forwikselen.
Mar it wachtsjen doarre dochs lang. En
in heap folk sammele der byelkoar foar it
hamei, wer in pear marechaussee’s wacht
halden.
Einliks den (it hie foar de ofwiksel een
pear kear hwet reint), der kaem it spil oan.
Ik stie ticht oan ’e kant, de feastwyzer yn
’e han En do tsjin dy ’t neast my stie
sjuchdet is de fendrig Anne Ages, dy
earste op it hynsder is graef Lodewyk fen
Nassau, det is hear Aylva fen ’e Geast, ein
liks hwet kriichsfolk meast poepen, mei
in hopman foarop.
Den komme er een pear Grinzer boeren
Janom en Hindrik. De man mei de lüge
muts op, det je er bang foar wirde scoenen
is in münts (monnik).
En sjuch der es, op dy wein frouljueen
famkesit binne beppe Djuwke en lytse
Djuwke, Tsjamke en Bouken in fromminske
ut Grinslan Minke, mei hjar famke.
Derefter rinne edelfrouwen, kreas op klaeid
en boerinnen.
Den in peat herauten en dernei de held
fen it spil
SNEEK, 20 Juli. Door het hoofdbe
stuur van de Pensioenvereeniging van Bur
gerlijke Ambtenaren in ’s rijks dienst is
een aanschrijving gericht aan alle afdeelin-
gen van de verschillende corporaties, bjj
haar aangesloten, om mede te werken aan
een petitionnement ter verkrijging van een
verhoogd en vervroegd pensioen.
Heden vergaderden alhier de leden der
afd. Sneek van »De Post« en van Com
miezen bjj de Belastingen in deze omstre
ken om dat doel te bespreken. Onder voor
zitterschap van de heer Kljjn van Scharne-
goutum werd de zaak ingeleid door den
van Heeg en nader verklaard
dag te Leeuwarden gehouden werd de le
prgs (f 200) gewonnen door »Atleiha« van
K. G. v. d. Veen te Leeuwarden, berjjder
de Robles, Mendoza en Don López.
Den in aeklich swarte ynkwisiteur, efto
wol in ketter jaeger en in keppeltsje brüne,
mar skrale Spaenske kriigers.
Mei elkoar in 80 man, det seit noch al
hwet. En kreas Nè mar, de optocht makke
al in heal goede yndruk. Ik ha him twakear
flak by sjoetf earst fen rjuchts, en doe fen
lofts, dos ik wit it wol.
Om treie ure scoe it spil bigjinne. Ik
krige in plakje op ’e earste rang, hwent ik
moest er us leazers ek hwet fen fortelle
kinne, nou
Menhear Plet, foarsitter fen de forieniging
for feestelijkheden en ta bifoardering fen
frjemdelingenforkear ie'pene de gearkomste
mei in koart wirdsje fen wolkom.
Do woe by it wird daedelik mar jaen can
de hear Sj. de Zee. Mar de hear Wielsma
ut Grou kaem opsetten en seiné minhear
Plet, ik woe earst ek wol is hwet sizze.
Nou, Wielsma wie alle man ek netdet
moast den mar.
En dy spriek ut namme fen it Haed-
bisfjur fen it Frysk Selskip. Hy seach hjir
safolle minsken sitten, en det brocht him
yn ’t sin, det dizze selde dei yn ’t moaie
Baern in gearkomste halden waerd fen de
ABONNEMENTS-PRIJS
Per jaar fl.5O, franco per post f2.buitenland f5.
Afzonderlijke nummers 3 cent.
ADVERTENT1E-PRIJS
15 regels 35 cent, elke regel meer 6 cent.
Bij abonnement belangrijke korting.
Ingezonden Mededeelingen IO cent per regel.
Friezen om utens. Sa fiele wy us hjoed ien.
En nou wit ik wol, det de ljue, dy hjir
kommen binne, net allegearre allyke folie
fiele foar us stribjen, mar
nou, en ik hoapje, det
1
Groote Advertentiën kunnen uiterlijk tot Maandags- en Donderdags-
avonds ingezonden worden, kleine tot Dinsdags- en Vrijdags-
morgens 10 uur.
hja binne hjir
se mar ris goed
harkje nei de wirden fen minhear de Zee.
Nou, det wier de moeite ek wol wirdich.
Yn oanslïïting by it op to fleren stik, spriek
de hear de Zee foarol oer de
Wg binne Friezen, seit de sprekker, en
al tinke wy der net altyd oan, der sit
dochs hwet yn us, det omheech wol. En it
komt hjir oan op ’e pearel fen greate
weardeWy moatte witte, hwa wy binne,
wy muette us wirk kinne.
Elts disltsje fen in mesjiene docht syn
wirk, en sa moat ek eltse Fries syn plak
witte.
It Friezenlibben hat
De frijheitspit moat oan
foar namme en ears op to kommen, mar de
frjjheit giet hoppe alles.
Us histoarje is ryk oan hielden en skil-
derjjen ut it forliene, dy us wize op us
plicht. Ek nou noch hawwe wy hwet to
fordedigjen. üs striid giet tsiin frjemdsin,
unkunde en forwaendheit. En it greate doel
fen dizze dei is, det wy sieddraegers wirde,
dy ’t hjar net skamje foar eigen namme,
-dy hjar eare net to grabbel gooie en ’t
De leaste groep binnne bpaenske ljue Gaspar frjemje neifolgje
Een haedsaek is derby us tael. De tael
is it folk en as it folk syn tael forliest,
dan giet it folk to groune.
Lit de neiteam us net mei de fingers
neiwize kinne, det se sizzedet ha us foar-
faers neilitten, en det ha se forsomme.
Lit us styfkoppichheit drechens wirde en
litte wy in myld herte hawwe foar it neie
faor gehealunthalding, griene krüs, foar
siekenforpleging, staatspensioen en socia
lisme.
Us wiere kristenzin moat sprekke ut een
flink en feardich krist end waen.«
It spil seis roun flink los, sa ik al sei.
De spielders en spielsters warden hjar tuk.
En ik ha gjin heart, die net tofreden wier,
mar wol forskate, dy folie wille hawn ha.
De winsk fen alle bisikers is den ek, det
it foarbyld fen Hearrenfean neifolging fiene
mei en wy mear iepen loftspillen krge meye,
mar ek gelegenheden om se op to fleren.
FOLSGARE. Tot onderwijzer aan de
Chr. school alhier is benoemd de heer O.
Hoekstra te Bergum.
OUDEGA (W.) De heer J Kaspersma,
tot dusverre hulpbode alhier, is aangesteld
tot vasten postbode.
E. VON WALD—ZEDTWITZ.
(Schrijver van „De dochter van den Spion").
-
„De verkoudheid, waarde vriend, is ern
stiger dan ik dacht. Ik twist met Clarissa
over het halen van een dokter. Spreekt u
met haar, dan geeft ze misschien toe.”
Clarissa wendde het schoone, bleeke ge
laat van de spreekster af en keek naar de
koeien, die des daags in de weide hadden
gegraasd, door de boeren naar de stallen
werden gedreven. Het donkere haar, met
een lossen knoop op het achterhoofd beves
tigd, omlijstte de edele, klassieke trekken;
de smalle, aristocratische hand speelde met
de bloemen, welke zoo even waren bezorgd.
„Ik dank u voor die schoone bloemen,
mijnheer de ambtsraad,” zei ze met matte
stemdan gaf zij zich weer geheel over
aan hare droomerijen en scheen zich niet
meer te bekommeren om het gesprek der
beide anderen. De barones was nog altijd
vol over de heldendaden van den baron
von Glatbeck en verbaasde zich, dat de „xxcu accr niuuig vuu u, ncv« uiuuw
ambtsraad niet in hare bewondering kon raad, dat u bij mij blijft,” sprak Clarissa,
deelen.
„Eindelijk eens een kleine afwisseling in mij;’ik ben u nog een opheldering schuldig
door den heer Posthuma van Sneek.
Algemeen kon men zich vereenigen met
dit doel en werd een commissie van 5 le
den gekozen om
den ie regelen.
Deze commissie bestaat uit de h.h. Klijn
te Scharnegoutum, Rgks te Heeg, Posthuma
te Sneek, Ktngma te Sneek en v. d. Ploeg
te Bolsward.
Ook te Leeuwarden, Harlingen, Heeren-
veen, Lemmer, Workum enz. zjjn reeds
gelgke commissies gevormd.
Van de tweede ploeg die deelnam
aan het eindexamen der H. B. S., zjjn o.m.
geslaagd de heeren W. J. Braining, S.
Dwarshuis en E. Riemersma, benevens mej.
K. A. Keverling allen leerlingen der H. B. 8.
alhier.
Abusievelijk werd door ons vermeld, dat
van de eei ste ploeg een candidaat werd af
gewezen.
slaagd.
De heer P. Zwart alhier is geslaagd
voor het eerste gedeelte notarieel staats
examen.
Bij de groote harddraverij, j.l. Vrij-
2
n
'tó.
:.x
5*.
a
Tsjerk Ages.
WWM; V*«|M W wjy XXJXJ MAXJAV, .piua.
L
NIEUWE SNEEKER COURAh
earst de optocht.
Vreeselijk.
Fryske fryheit.
X. L' zv G I I\1 zx-M I 1 zx«« I -. -
BOMAN VAN
