f2000
1
ZIJN MOORDENAAR.
SNEEKERCOURANT167ste Jaargang) cn WYMBRITSERADEEL(14dejaargang)
Woensdag 20 Augustus 1913.
29e Jaargang.
No. 94.
Verschijnt Dinsdags- en Vrijdagsavonds.
Officieel Orgaan der Gemeente Sneek.
RECLAMEKOLOM.
Nieuwstijdingen.
DE JONG’S
RECLAME
CACAO
blijft steeds de
puikste cacao
voor den prijs,
i Kilo 1.20
Uitgevers: Firma II. BRANDENBURG!!
Ged. Poortezijlen, - Hoek Kleinzand - Sneek.
De Abonne’s op dit blad worden op aanvraag Gratis verzekerd tegen de gevolgen van Ongelukken voor onderstaande
bedragen. (Risico gedekt door de Hollandsche Algemeene Verzekeringsbank te Schiedam.)
Vraagt nadere inlichtingen aan het Bureau Ged. Poortezijlen, Hoek Kleinzand.
tein op het sohip.
HOOFDSTUK VII.
F e u i 11 e t o
(Wordt vervolgd).
bij verlies
van een Duim.
Leeuwarden.
Midwolde.
bij verlies van
elke andere
Vinger.
bij
O v e r 1 ij d e n.
ANNEX
Groote Advertentiën kunnen uiterlijk tot Maandags- en Donderdags-
avonds ingezonden worden, kleine tot Dinsdags- en Vrijdags-
morgens 10 uur.
ABONNEMENTS-PRIJS
Per jaar fl.50, franco per post f2.buitenland f5.
Afzonderlijke nummers 3 oent.
ADVERTENT1E-PRIJS
15 regels 35 cent, elke regel meer 6 cent.
Bij abonnement belangrijke korting.
Ingezonden Mededeelingen 10 cent per regel.
der provincie, om het gouden paar te hul
digen.
Want de heer Faber behoort niet enkel
aan de Sexbierumers, maar aan geheel Fries
land. Hg werkte met kracht voor onze
Groote opschudding in Friedrichshagen
Clarissa von Struendorff was verdwenen en
kwam eerst tegen den avond terug, in ge
selschap van baron von Glatbeck. Buiten
zich zelf van woede, begaf de barones zich
ter rustehardnekkig zweeg Claris sa op elke
vraag.
Slecht geluimd stond mevrouw von Struen
dorff den volgenden morgen op. Zij werd
geplaagd door een hevige hoofdpijn, en had
zij niet de verplichting gevoeld, om met
Clarissa in ’t gezelschap te verschijnen, om
alle verdere praatjes te doen eindigen, die
heden van mond tot mond gingen, zij zou
haar bed niet hebben verlaten.
„Heden zet tante Kati den hoed op met
bruine banden hoed met slechte luimen”
spotte Ludmilla tot een harer vriendinnen.
En zij had gelijk. Onwillekeurig verbande
de oude dame alles uit hare nabijheid, wat
helder gekleurd was en kleedde zij zich in
een donker toilet. Ofschoon ook Ludmilla
door dolle uitgelatenheid trachtte te verber
gen, wat in haar binnenste omging, toch
mocht haar dit slechts ten deele gelukken.
Haar bleek uiterlijk duidde een slapeloozen
nacht aan, de roode oogen droegen nog de
sporen van tranen en hare trekken waren
moede en mat. Haar vermoeden, dat Richard
de schoone Clarissa beminde, was zekerheid
geworden en deze zekerheid had haar pijn
lijk aangedaan. Ter neer gedrukt wandelde
zij naar het strand, waar reeds een aantal
jonge dames dsn ambtsraad omringden.
„Goeden morgen, oom 1” klonk het vroo-
lijk, „de Hemel zendt u tot ons, arme ver
laten schepselen. Een bad in Friedrichsha
gen, zonder dat eenige cavaliers aan onze
voeten rusten, is een der vervelendste uit
vindingen der gezondheidsleer.”
Bollmeyer werd gewoonlijk beschouwd als
de beschermer der jeugd en hij nam die
rol gaarne op zich. Hij was, zei hij, ver
standig met de verstandigen, dwaas met de
dwazen. Hij moest, helaas, constateeren, dat
het laatste hem het meest gebeurde, „mis
schien omdat mijn gaven zich daartoe het
best leenen,” voegde hij er in den regel
lachend aan toe. Glimlachend aanschouwde
hij de schaar jonge, in het zand liggende
dames.
„Mijn hemel, een gansche schare kleine
waternimfen, die voor niets anders deugen
dan een verstandig man het hoofd op hol
te brengen.”
„Dat is zeer ongalant; had u nog gezegd
van Meiroosjesl” antwoordde een der jonge
dames.
„Ook goed die hebben de meeste door
nen 1”
„Of had u ons vergeleken bij Vergeet-mij-
nietjes foei, oompje, ’t wordt tijd dat u
een vrouw zoekt, die u gedurig onder den
pantoffel houdt, opdat u op uwen ouden
dag eindelijk nog eens galantarie moogt
leeren.”
„Ach!” zuchtte de ambtsraad, terwijl hij
zich tusschen de jonge meisjes plaatste,
„kindertjes, kindertjes, men moet den dui
vel niet verzoeken.”
„Hoera! Dan zouden wij de gewone
jaarlijksche verloving hebben voor het sei
zoen achttien honderd zooveel, want zonder
die kan het jaar niet eindigen.”
„Ik dacht toch”, sprak freule van Ludo-
witz min of meer spijtig„dat dit toch zoo
zeker was als het Amen in de kerk.”
„Zoo-oo?” vroeg de ambtsraad verbaasd.
Hij kon het niet recht uitstaan, dat een
dergelijke gebeurtenis zonder zijn tusschen-
komst werd voltrokken. In allen gevalle
moest hij de eerste zijn, die zoo iets wist,
om dan onder geheimzinnig gefluister het
groote nieuws onder voorwaarde van stipte
geheimhouding verder te verkondigen.
„Houdt u zich nu maar niet zoo onnoozel
tegenover ons, het vergaderde hooggerechts
hof over alles wat de liefde betreft I” riep
freule von Stutterborg.
„Waarachtig niet, kindertjes! Op mijn
eer
„Na hetgeen gisterenavond geschied is,”
merkte Ludmilla op, „heeft men den scher
pen blik van den ambtsraad niet van noode.
Een eenvoudig meisjes verstand is voldoende,
om daaruit de gevolgtrekking te maken, dat
een verloving, en wel een oogenblikkelijke,
de eenige verklaring daarvan is.”
De oude heer was niet op zijn gemak.
Gaarne was hij opgesprongen en had zich
haastig uit de nabijheid der dames-inquisi-
teurs verwijderd. Dat gedoogde zijn eigen
liefde echter niet. Hij moest ernstig en def
tig te werk gaan, plaatste zeer langzaam
zijn handen op den grond, om die als hef-
boomen te gebruiken en zich zoo, zonder
aan zijn waardigheid te kort te doen, op te
heffen. Het was echter gemakkelijker gezegd
dan gedaan. De schare vermoedde het ver
raad, liet den ambtsraad zich halverwege
opriohten, om hem, onder algemeen gelach,
aan zijn rokspanden weer op zijn plaats te
trekken.
lieveling.
De boot dreef verder de zee in. Het vol
gend oogenblik zou haar ondergang zijn.
Met verlangen zag Irmgard dat oogenblik
tegemoet en toch was zij niet bij machte,
om door een kleinen sprong een einde aan
haar leven te maken. Daar vlogen de roei
spanen het water in. De eene golf dreef de
boot rechts, de andere links, nu eens hoog
in de lucht zwevend, dan weer neerzinkend
in de diepte, doch steeds behield het ranke
vaartuig het evenwicht. Doorweekt, stijf van
de koude, gaf Irmgard zich willoos over aan
de woede van het water.
Zachtkens vloeiden hare tranende harts
tochten, welke kort geleden in haar hadden
gewoed, hadden plaats gemaakt voor een
zachte ontroeringonwillekeurig vouwde zij
de handen en bad. Hoe langer ze in haar
gebed verdiept lag, des te meer kracht ont
ving zij, des te rustiger werd zij.
Zij scheen te hebben vergeten, dat zij op
de zee ronddobberde. Zij smeekte niet meer
om haar einde, doch bad den Vader daar
boven om redding uit het gevaar, redding
van haar jeugdig leven, dat ze daareven
bijna had weggeworpen. De stormen in haar
hart verloren hun kracht, de geweldige adem
der natuur was in een zacht tochtje veran
derd, de macht van het water scheen ge
broken, licht schommelend dreef het vaar
tuigje verder.
Een bloedroods weerschijn kleurde in het
Oosten de zee; lichtgewiekte regenwolkjes
stegen ten Hemel op; de gouden zonneschijn
verkondigde den dag; in onzekere lijnen
dook de Noordelijke kust op; een zeilschip
ontplooide zijn witte zeilen, ’t scheen Irm
gard een bode des Hemels. Zij wenkte, men
bemerkte haar, een reddingsboot naderde en
na verloop van een halt uur bevond zij zich,
over al hare leden bevend, naast den kapi-
E. VON WALD—ZEDTWITZ.
(Schrijver van „De dochter van den Spion").
13).
Weg, naar beneden naar de zee; naarde
zee en dan naar de eeuwigheid. En
voor zij er aan dacht bruischten de golven
haar reeds tegemoet, „kom, hier is rust,
vrede, eeuwigheid I” Zij maakte de ketting
van haar boot los; de trouwe Spits sprong
haar na. Een kus drukte zij op zijn zachte
huid en wierp hem naar den oever. Zij stiet
het vaartuig in zee. Daar ginds, waar het
stormde, waar de golven huizen hoog op
spatten, daar zou haar lot eindigen. Huilend
liep de trouwe Spits langs het strand. De
wind floot door de roode haren, het bleeke
maanlicht verzilverde de koppen der golven
daar, zie iets wits, nu eens hoog, dan
weer in de diepte, kijk, nu is’t weer boven.
Het is de trouwe Spits, die zich niet wil
scheiden van zijne roode meesteres. Hij
spant alle krachten in, om haar te bereiken
te vergeefs hij zinkt nog eenmaal
komt hij te voorschijn dan is hij voor
altijd verdwenen. Irmgard schreeuwde het
uit van smart over den dood van haren
Aan de alhier Zondag j.l. gehouden kaats-
partg, uitgeschreven door de kaatsvereeni-
ging >Sneek«, namen 19 parturen deel,
waarvan 9 uit Sneek, de andere uit omlig
gende plaatsen. Over het algemeen geno
men werd er flink gekaatst.
In de eerste ronde was het zeker wel
een verrassing, dat het sterke Sneeker par
tuur H. Plantinga, A. Rienstra, en L. Bon-
nema het moest afleggen tegen R. Karsten,
I. Langius en J. de Vries, eveneens leden
der Sneeker Kaatsver. Beide partgen waren
aan elkander gewaagd, wat wel bleek uit
de telegraaf5 eersten 6 gelgk. Door een
buitenslag van H. Plantinga, werden laatst
genoemden overwinnaars. Ook de parturen
1718 E. Velleman c.s. „Sneek” enJohs.
Struiksma c.s. Wommels gaven een span
nende kamp te zien. Struiksma levert flinke
bovenslagen, doch deze worden even ferm
door de Sneekers teruggekaatst en reeds
hebben de Sneekers een mooie voorsprong
TELEFOON No. 150.
Friesche taal, waarin hg zgn zangrgk harte
uitstortte. En menig gedicht, menig kin
derversje vooral, is nog geliefd bg het
Friesche volk.
Geen grooter eere kon hem dan ook wor
den gebracht, dan toen een klein koor, meest
oud-leerlingen, zgn eigen bekende versje
zong>De Bernewrfild”.
Ook de kaatssport vond in meester Faber
een warm bevorderaar. Een en ander maakte
dezen dag tot een onvergefelijke voor den
>Frysken Bard”, die naast >Walingomme”
waard is eene eereplaats te behouden in de
Friesche harten.
Een ingezetene van Dinxperlo, lid der
Ned. Herv. Kerk, wendde zich tot den pre
dikant zgner gemeente met het verzoek het
huwelijk zgner dochter met een aanstaanden
predikant te mogen laten inzegenen door
ds. H. Hamilton of Silverton Hill, Ned.
Herv. predikant te Sgbrandaburen.
Dit verzoek werd geweigerd, omdat de
bruidegom en ds. Hamilton beiden vrijzin
nig zgn. Een aanstaand predikant bij de
Ned. Herv. kerk kon dus niet zgn huwelgk
door een predikant dier kerk naar zgn keuze
in een Ned. Herv. Kerk laten inzegenen.
Boven een restaurant in eene stad in
Sleeswgk-Holstein woont een tandarts. Erg
best kunnen de buren het niet met elkaar
vinden en thans heeft de onderlinge twist
geleid tot een proces.
De aanleiding daartoe was het volgende
Onze grimmige restaurateur liet, om zgn
bovenbuur te »pesten«, op zgn menu’s
drukken »Mgn spgzen worden zóó voor
treffelijk toebereid, dat zg door het zwakste
gebit, zelfs door een, dat door den tandarts
hierboven behandeld is, verwerkt kunnen
worden.*
De tandarts, dit vernemende, zon op
wraak, en liet toen voor zgn deur het
volgende schilderenMet een kunstgebit,
door mg geleverd, kan men zelfs de beaf-
stuks bgten, die hier beneden gebraden
worden.*
bij levenslange bij 4 E A verlies van J MF bij verlies FA bij verlies OE
InvSeit. I 200 OveAdeA f DO I 75 L Dui». J ^0 I 25
De vrouw moet het gewone leven niet
versmaden; zij moet er niet buiten of boven
willen staan, maar zij moet dat juist ver-
hoogen, veredelen, en dan wordt het van
zelf minder plat en prozaïsch.
en brengen het zelfs tot 5 eersten, doch
dan is het uit en wint Wommels ten slotte
met 6 eersten tegen 5.
In de eerste ronde vielen af de no’s 2,
3, 6, 7, 9, 12, 14, 16 en 17.
In de tweede omloop bekampen de vol
gende parturen elkaar: 191, 45, 8—10,
11-13, 15-18. Deze bracht eveneens verras
singen en wel tusschen de parturen 8—10,
n.l. Bozum en Oosterlittens. De aanwezigen
verwachten een nederlaag voor Bozum, en
daar zg weldra al 1 spel achter zgn,
begint het er veel op te gelgken. Doch
opeens draaien de kansen en winnen B.
Wieringa, KI. Reitsma en J. Hoekstra ten
slotte welverdiend met 31 spel.
Beter werd er gekaatst tusschen 11-13,
„Trge Doarpen” van Terzool en M. E. T. O.
van Bolsward. Op 6 gelgk moet telkens
Terzool het onderspit delven en heeft Bols
ward reeds een „schoone 5” aan de tele
graaf. Maar dan begint Terzool op te halen
en brengt het zelfs nog tot 2 spel, doch
dan is het ook uit en wint ,.M. E. T. O.”
van Bolsward met den stand 4—6.
Met animo wordt door gekaatst tot ein
delijk op de 3 komen 18, 4 en 13.
No. 4 verslaat no. 18, maar wordt dan
in de finale door zgn stadgenooten van no.
:.3 verslagen, zoodat de le prjjs f 36.—
gewonnen wérd door partuur 13, J. Heins,
J. van Spanning en A. Nieuwenhuis, leden
van »M. E. T. O.” te Bolsward. Hetzelfde
partuur, dat verleden jaar de zege behaalde.
De premie f 18.kreeg partuur 4, R,
Nota, J. de Boer, en T. de Jong leden van
»Bolsward«.
De 2e premie f 9.partuur no. 18, Joh.
Struiksma, W. Nauta en Petrus Hiemstra,
eden van vWommels.*
Bleef dus geen der prjjzen in onze stad,
het feit, dat de kaatsver. Sneek 9 parturen
in ’t veld kan brengen, waaronder zeer
goede, bewjjst, dat de animo voor de kaats
sport hier ter stede begint op te bloeien.
No. 12 geeft als eerste artikel een be
schrijving van een Friesche schouw met
teekeningen en berekeningen van den heer
H. v. d. Zee alhier.
Voorts een verslag van de Europeesche
Week en van de prestaties der Neerlandia
VI in Engeland.
De afd. Roeien geeft een groot verslag
van de Internationale te Brussel.
Als steeds mooie foto’s w.o. een van ’t
Admiraalzeilen te Grouw.
Lijst van de aan dit kantoor en de daar
onder behoorende hulpkantoren ter post
bezorgde brieven en briefkaarten, gedurende
de le helft der maand Aug. 1913, welke
wegens onbekendheid van de geadresseerden
niet zgn kunnen worden uitgereikt.
Brieven.
Jan de Vries (2 stuks)
Froukje Kooistra,
Briefkaarten.
P. de Vries, Leeuwarden, (Verl. Schrans).
B. Faber, Marssum, (Britsemerzgl).
Nettie Homan (2 stuks) Rotterdam.
L. F. de Boer, Schrans bg Leeuwarden.
L. Lutter, Fürth.
Bervoets, Gand.
Mankvervitr, Raven-
Vier zonder adres.
WORKUM. Tot agent van politie alhier
is benoemd de heer J. Oppenhuisen, agent
van politie 3e klasse te Leeuwarden.
SLOTEN. De heer S. Dgk, volontair
alhier, is benoemd tot ambtenaar ter secre
tarie te Havelte (Dr.)
HINDELOOPEN. De keienbestrating
van ons oude, maar herlevende stadje ver-
eischt thans, met het oog op het vele be
zoek van vreemdelingen, noodige verbete
ring.
De commissie tot onderzoek der gemeen-
terekeningen adviseerde dan ook tot ver
nieuwing van een groot deel der straten en
het aangaan van
In de volgende raadsvergadering zal de
vraag nader besproken worden of eene com
missie zal worden benoemd, om deze zaak,
vooral wat de kosten betreft, nader te on
derzoeken.
BOLSWARD. Tot leeraar aan de Rgks-
zuivelschool alhier is benoemd de heer H.
Nisma, thans reeds tgdelgk werkzaam.
De visscher D. Slot te Ronduite ving
dezer dagen een spierwitte paling (albino.)
Een zevenjarige knaap te Hengelo wierp
zgn pet voor een auto, om die te laten over-
rgden. Daarbg waagde hg zich echter te
ver, zoodat de auto ook hemzelf aanreed.
Met een gebroken been werd hg in het
ziekenhuis opgenomen, waar hg niet lang
daarna overleed.
Zaterdagnacht ongeveer 1 uur kreeg de
stalwacht van den stalhouder L. van der Kuy-
en te Rotterdam telephonisch bericht, dat
onmiddellgk een rgtuig voor moest komen
op de Veerkade.
De man spande aanstonds in en vertrok.
Doch hoe lang hg ook wachtte voor het
aangeduide perceel, geen mensch verscheen.
Geen wonder ook Dieven hadden den
man uit de stal gelokt, om er daarna hun
slag te slaan. Met een valschen sleutel
openden ze de deur, drukten eene ruit van
het kantoortje in en namen daar f 100 aan
specie weg.
Toen de gefopte stalknecht terugkwam,
waren de heeren al geblazen. Alleen een
achtergelaten koevoet werd gevonden.
Het was de vorige week Vrgdag feest in
Sexbierum. Geen onaf hankelgkheidsfeest,
maar feest ter eere van een paar echte,
trouwe Friezen.
«Aide master Wynse Faber* en zgn echt-
genoote gedachten hunne 50-jarige echtver-
eeniging. De school, waar meester eertjjds
met zooveel lust en jjver had gewerkt, was
in een feestzaal herschapen. En daar kwa-
eene geldleening daarvoor, men vrienden en kennissen uit alle deelen
1»'
■'•■■‘.f
SNEEKER C0URAN1
Wrtl’s Koffie.
ROMAN VAN
Kaatspartij.
Een weigering.
Twee buren.
VoSMAER.
De Watersport.
Postkantoor Sneek.
Een bijzonderheid.
Jongens, past op I
Inbrekers.
Een Stanfries gehuldigd.
0» Btn
H,pt Jywnwnmy’
