4
tl I'
Enveloppes.
ZIJN MOORDENAAR.
SNEEKERCOURANT (67ste Jaargang) en WYMBRITSERADEEL (IMaargang)
f 2000 ’“so f 200 o,.i’-f ISO hLTv™,f 75 mf 50 tn±s f 95
DE JONG’S
Woensdag 24 September 1913.
No, 104.
Officieel Orgaan der Gemeente Sneek
RECLAMEKOLOM.
Nieuwstijdingen,
I
e-
Uitgevers: Firma H. BRANDENBURGH
Ged. Poortezijlen, - Hoek Kleiflzand - Sneek.
TELEFOON No. 150.
I-
Hagelslag-
Chocolaae.
29e Jaargang.
Verschijnt Dinsdags- en Vrijdagsavonds.
De Abonne’s op dit blad worden op aanvraag Gratis verzekerd tegen de gevolgen van Ongelukken voor onderstaande
bedragen. (Risico gedekt door de Hollandsche Algemeene Verzekeringsbank te Schiedam.)
irkt-
Boterham
Feuilleton.
1
bij verlies
van een D u i m.
T-
bij verlies van
elke andere
V i n g e r.
Groote Keuze. Lage Prijzen.
STOOMDRUKKERIJ
Firma H. Brandenburgh.
TELEFOON 450.
(Schrijver van „De dochter van den Spion")
i nis opgedaan. Het goede hart, eigen aan alle
De oude Nielsen deed een langen trek uit
zijn steenen pijp, nam een flinken teug uit
zijn glas, en weerde met een sluw gezicht
door zijn zwijgen de vragen der nieuwsgie
rigen af.
„Oude ge moet ons niet eerst in span
ning brengen en dan halverwege blijven
staan men zegt het, of men zegt het
niet,“ meende vrouw Nielsen, die zich wat
geërgerd gevoelde.
„Hm hm 1“ aldus liet de oude Böck-
fleth zich hooren, „ik heb ook een vogeltje
hooren zingenhet moet een voornaam heer
zijn geweest, wien bet roode haar van het
meisje zóó is bevallen, dat hij kennis met
haar heeft aangeknoopt en nou, wie kan
’t weten
„En dat zegt gij, gij een man van de kerk,
hier in Friedrichshagen Zoo iets komt bij
ons niet voor. Onze meisjes zijn nette meis
jes en al had zij ook rood haar, neen
dat geloof ik nu niet en nooit nietriep
de boerin Kühter en zij brak met hoogrood
gelaat een lans voor de eer der vrouwen en
meisjes uit Friedrichshagen en omstreken.
„Wat het ook moge zijn,“ sprak Nielsen,
,ïk Daar hoor jelui ’t nu zoo doet „het meisje is op een raadselaohtige wijze
verdwenen.”
„En mijnheer de baron Richard von Glat-
beck zal er niet vreemd aan zijn,” lachte
Böckfleth.
„De dolle baron riepen als uit eenen
mond de gasten. Da uitdrukking, welke
bij dezen uitroep op de verschillende ge
zichten lag, was weinig vleiend voor den
baron.
21).
Lang hielden in den regel de mannen,
die zoo aan de zee gewoon waren geraakt,
het niet uit in de vaderlandsohe kooi. Nauw
had een voorjaarswindje het ijs doen smel
ten, en was de weg voor het schip geopend,
of men trok weer de wijde wereld in. De
vrouwen en kinderen wisten niet beter, of
het behoorde zoo zoo hadden de groot-
en overgrootvaders het ook reeds gedaan.
Heden was ’t algemeene verzameling in
het badhotel. De pikbroeken en zuidwesters
waren verdwenen. Geheel op zijn steedsch
gekleed, doch niet zonder dat eigenaardige,
aan zeelieden eigen, zaten de mannen van
Friedrichshagen, zooals zij zich met zekeren
trots noemden, onder de veranda.
De vrouwen en dochters groepeerden zich
tueEchen hen en allen luisterden aandach
tig naar het verhaal van den wakkeren en
rechtschapen Nielsen, die als oudste bij
iedereen in hoog aanzien stond. Hij had wel
twaalf maal de wereld omgezeild en bij een
aanzienlijk fortuin ook een schat van ken-
breng ik hun versch voeder, het beste wat
ik kan vinden, dan stooten ze en komen
met de groote horens en de gloeiende ooger.
op mij af, alsof ze dol zijn.”
De zeelieden lachtenhet vrouwelijke ge
zelschap beduidde door woorden en geba
ren, dat het in deze volkomen met vrouw
Nielsen instemde. Uit zulk een huis iets tof
zich te nemen, en dan nog wel een bok,
des duivels rijpaard, en een geit, dat was
toch werkelijk onzen lieven Heer verzoeken.
„Ik zou er geen druppel melk van willen
drinken, ofschoon ik anders het meest van
geitenmelk houd,“ zei vrouw Domsen„wat
daaruit geboren kan worden, is niet te
overzien.11
„Ha halachte de oude loods Niel
sen, „wat daaruit geboren is watoudje?1*
„Zwijg, oude, ofriep vrouw Nielsen
„Of ge wilt verraden, dat ik den laatsten
Zondag een beetje aangeschoten thuis ben
gekomen. Dat komt van den zeewind.11
„Ge zijt onverbeterlijkik geef het op
„Dat geloof ik ookwat men in zes- en
veertig jaar niet heeft kunnen doen maar
nu ge mij_toch schandelijk hebt verraden
hij nu altijd, ach, wij, arme vrouwen,
moeten steeds van alles de schuld dragen.
„Door mijn oudje zijn wij geheel van onze
geschiedenis afgedwaald,vervolgde Nielsen,
„het meisje is tot op den huidigen dag nog
niet teruggevonden.”
„Zou daar niet een misdaad bij i ’t spel
zijn? meende een der aanwezigen. „Men
kan haar toch niet hebben vermoord?”
„Een misdaad, zoo in eens met moord en
doodslag, dat wil ik nu juist niet zeggen,
maar zoo geheel zuiver is het niet. Er is
iets voorgevallen en iemand is daarbij in ’t
spel geweest.”
t Gewen uwe kinderen vroegtijdig aan ge
ve gelden arbeid, en gij bezorgt hun meer
kapitaal, dan door hun eene rijke erfenis
na te laten.
F.en nieuwe Chocolade
voor de
1 Kilo 1.80
H Kilo 0.55
y Kilo 1-
1 Ons 0.24
HOOFDSTUK XII.
Dat was een groeien en een bloeien zon
der einde De Lente was aangekomen On
verwachts was ze verschenen en de sneeuw
was voor haar zachten adem verdwenen
Leven op het veld, waar men bezig was, de
korrels toe te vertrouwen aan den schoot der
aardeleven ginds in de kasteelen. De gan-
sche omgeving rustte zich uit voor het hu
welijksfeest der gebroeders von Glatbeck.
Binnen weinige dagen zou Clarissa ver
bonden worden met Bruno, te Bennewitz,
het stamgoed der Struendorfs, waar ook het
huwelijk van Ludmilla en Richard zou wor
den gevierd Clarissa wilde dan met Bruno
op het Glatbecksche majoraatsslot „Trun-
zow“ verblijf houden, terwijl Richard en zijn
jonge vrouw naar hunne bezitting „Krieme11
zouden trekken.
Bennewitz en Rabenhorst vormden na
tuurlijk de brandpunten der beweging. Doch
ook in „Trunzow” en „Krieme” gaf het le
ven en drukte. Buitendien hadden de bu
ren, en onder dezen ook de ambtsraad Boll-
meyer, op Hohenjesen, ter eere der jonge
paren een rij van festiviteiten georganiseerd.
Het poststation van het naburigs stadje
werd overstroomd met zendingen van al
lerlei aard. Kleermakers, behangers, kunst
en meubelbandelaars zouden de bestelde
voorwerpen, tot twijfeling van den ouden
postambtenaar, die aan zulk een drukte op
zijn anders zoo stil kantoor niet gewoon
was, en die thans de verschillende pakket
ten door afzonderlijke bodes ter plaatse
moest laten brengen.
„Waren de huwelijken toch maar voorbij,”
zuchtte hij dikwijls, als hij weer onder een
menigte pakken bedolven zat.
(Wordt vervolgd.)
De Staatscourant bevat de Statuten van
»Ons Noorden*, dagblad voor de drie Noor
delijke provinciën, Groningen. Doel is het
uitgeven van een katholiek dagblad. Duur
30 jaren. Kapitaal f 50.000, uit te geven
in aandeelen van f100, f25 en f10. Ge
plaatst is f 10.650.
Op het eerste Nederlandsche Binnenscheep-
vaartcongres, gisteren in het Americanhotel
te Amsterdam gehouden, sprak de heer E.
J. Tjeerde uit Workum over »Een vlucht
haven aan de Westkust van Friesland.*
Spreker wees er, volgens het verslag in het
»Hbl.« op, dat op het traject Harlingen
Stavoren, een afstand ven 50 K.M. slechts
drie kleine havens zgn, n.l. Makkum, Wor-
Nielsens, die hier een uitgebreide familie
vormden, had hij daarbij niet verloren. Sprak
hij, dan zwegen de anderen en luisterden
opmerkzaam toe.
„Ja, ja, kindertjes,sprak hij. „men kan
al wat beleven als men ouder wordt, zelfs
hier in onze vreedzame „Jol.“ Gij kunt u
niet voorstellen, wat een opschudding dat
heeft veroorzaakt. Op een goeden morgen
gaat die oude heks, de oude moeder Balbo,
liggen en sterft Zondags, juist onder kerk
tijd, aan het strand; en haar kind men
heeft het zoo genoemd, doch dat het niet
zoo was kon iemand op zijn vijf vingers wel
narekenen, die roode, wilde Irmgard is
verdwenen. Niets, totaal niets is van die
roode rakkerd gezien, geen spoor; alleen,
toen zij weg was, beeft de zee den witten
Spits, die altijd bij haar was, weer op strand
geworpen. Toen wij van het geval hoorden,
gingen wij naar de vervallen hut leeg
kind noch kuiken te zien. Wel, fokke-
maet en ankerbaakveel heb ik in mijn
leven medegemaakt, maar ’t werd mij toch
vreemd om ’t harte, toen ik in dat oude
heksennest kwam. Ik dacht altijd, de lieve
God zij met ons, kreeg zij ons nu eens bij
de kraag.
De geiten waren de eenige levende we
zens; uit barmhartigheid heb ik hen mee
genomen en gevoederd, hoe mijn oudje ook
onweerde en vloekte, want die dacht, dat
met die dieren de duivel in ons huis zou
komen.”
Vrouw Nielsen schudde bedenkelijk het
hoofd.
„Nu, nu, oude!” riep haar echtgenoot,
„beken het maarge waart werkelijk bang.”
„Zuiver is het ook niet; zulke dolle spron
gen, als die doen, heb ik nog nooit van een
Christen geit gezien. Zij doen als rasenden;
ANNEX
ABONNEMENTS-PRIJS
Per jaar fl.50, franco per post f2.buitenland f5.
Afzonderlijke nummers 3 cent.
ADVERTENT1E-PRIJS
15 regels 35 cent, elke regel meer 6 cent.
Bij abonnement belangrijke korting.
Ingezonden Mededeelingen 10 cent per regel.
Groote Advertentiën kunnen uiterlijk tot Maandags- en Donderdags-
avonds ingezonden werden, kleine tot Dinsdags- en Vrijdags-
morgens‘10 uur.
a Sainte Cecile*wat indruk maakte de
inzet van „Agnus Deï. Waarlgk, de heer
v. d. Tand is een meester op zgn instru
ment.
Het geheel bezorgde de opgekomenen
een kosteljjken, kunstvollen avond, en de
w eggeblevenen mogen uit dit beknopte ver
slag vernemen, wat ze hebben gemist.
GAUW. Zondagmorgen vroeg werd de
landbouwer T. Abma onder Goönga gewekt,
omdat een blok hooi bg zijn plaats in brand
stond, wat groot gevaar opleverde voor de
huizinge zelf. Omtrent de oorzaak van den
brand weet men nog niets met zekerheid.
WOUDSEND. Was htt al eene bijzon
derheid, dat de laatste loteling in Wgm-
britserar’eel no. 1 uit de bus haalde, iets
nog zeldzamers valt van hier te melden.
Zeven zoons van schipper J. de Vries zgn
tot heden allen vrijgeloot. Als nu de twee
laatsten ook eens zoo fortuinlijk mogen zijn.
WORKUM. De heer P. Oppenhuizen,
agent van politie alhier, behaalde te U-
trecht het politie-diploma.
TERZOOL. De heer H. Rusken, post
bode alhier slaagde voor het toelatings
examen voor den cursus tot opleiding voor
assistent of conducteur der brievenmalen.
BOLS WARD. Mej. J. Groeneveld alhier
staat als no. 2 op de voordracht voor on
derwijzeres aan de Westerschool te Andgk
(N.H.)
L. S. C. heeft Zondag jl. de voetballief
hebbers hun hart eens laten ophalen door
een 2e klas club Nederlandsche Voetbal
bond tegen haar te laten spelen nl. Unitas
I uit Kampen.
En zjj heeft succes gehad, want vele toe
schouwers waren aanwezig en genoten van
het vlugge doortastende spel van de >Kam-
per-spelers” n et de »kleine neger” in de
voorhoede. Telkens ging hg er met den
bal van door en loste keiharde schoten op
het Sneeker doel, eenmaal zelfs hard ge
noeg voor den Sneeker doelman.
Voor rust wist Unitas echter niet te doel
punten. L. S. C. daarentegen wist voor
rust het leder eenmaal in ’t vgandelgk doel
te plaatsen en had dus de leiding met 10.
L. S. C. speelde in ’t eerste van deze
wedstrijd boven haar krachten, had zg dit
niet gedaan, dan was de stand bg rust ze
ker al in ’t voordeel van »Unitas« geweest.
Hiervoor komt in de eerste plaats een
woord van lof toe aan de nieuwe Sneeker
doelman, hg heeft er uit gehouden, wat er
uit te -houden was, en ook de overige
»L. S. C.-ers* hebben gedaan wat ze kon
den. Maar opgewassen tegen Kampen wa
ren ze niat, wat na de rust duideljjk bleek
toen Unitas 3 maal wist te doelpunten waar
door de Kampers met 31 wonnen.
Een woord van lof verdient zeker ten
volle de heer S. Vroman van Rotterdam,
tg delg k in Sneek woonachtig, voor de goede
spelleiding welke hg Zondag presteerde, en
het is jammer voor den Frieschen Voetbal
bond, dat hg Friesland gaat verlaten, want
aan goede spelleiders heeft zg terdege ge
brek.
»Unitas« ontving na afloop der wedstrgd
een Zilv. Med. van de veroeniging »V. V.*
Zondagmiddag werden de rustig ge
nietende wandelaars op de Kerkhoftdaan op
geschrikt door een op hol geslagen paard
en wagen van den heer P. Coers. Waar
schijnlijk door het passeeren van de 4 uur
trein uit Leeuwarden verschrikt, vloog het
paard langs den Overweg en de Kerihofs-
laan, den weg naar Bolsward op.
kum en Hindeloopen. Deze zjjn echter alle
moeilgk toegankelijk en bij stormweer zelfs
gevaarlijk. Overvalt dus op het genoemde,
di uk bevaren traject den schipper een storm,
dan heeft hg geen enkele haven waar hg
kan binnenloopen. Het aanleggen van een
dergelgke haven achtte spreker dringend
noodig en hg uitte de hoop, dat het con
gres met de urgentie zou instemmen.
De voorzitter vereenigde zich met den
door den inleider uitgesproken wensch en
hoopte, dat van regeeringswege spoedig
maatregelen zouden worden genomen. (Ap
plaus.)
Een der aanwezigen zette daarna uiteen
dat Hindeloopen het meest aangewezen is
voor den aanleg van zulk een vluchthaven.
L. C.
In het nieuwe reglement op den dienst
der spoorwegen, dat in 1914 zal van kracht
worden, zgn ook nadere bepalingen opgeno
men omtrent de snelheid, waarmede de
treinen mogen worden vervoerd, en zal de
snelheid voor treinen waarvoor het maximum
vroeger 60 K.M. per uur bedroeg, 75 K.M.
bedragen, terwgl voor sneltreinen 90 K.M.
per uur als maximum zal gelden, waardoor
meer overeenkomst met de in het buiten
land toegelaten snelheid wordt verkregen.
De directeuren der Hanseatische Bankte
Hamburg, Cramer von Clausbruch en Her
mann Buette, zgn gevangen genomen op
beschuldiging van verduisteringen tot een
bedrag van f 1.800.000.
In de machinale tabakskerverji van den
heer G. Bloemen Sr. te Oldenzaal vlogen
eenige dagen geleden op een morgen alle
drijfriemen stuk. De man, die de machines
bediende, werd daarbjj zoo ernstig gewond,
dat men voor zgn leven vreesde.
Thans hoopt men op zgn herstel.
Toen men de zaak onderzocht, bemerkte
men, dat alle drgfriemen op enkele vezel
tjes na waren stuk gesneden, zoodat bjj het
aanzetten der machines alles wel moest
springen.
Twee vroegere werklieden van de fabriek
werden aangehouden, maar later weer op
vrije voeten gelaten.
1 4VVV Invaliditeit. AVV O v e 11 ij d e n. f JJV of 0 o g. f J van een D u m. f Wijsvinger. 1
De wagen, waarop gelukkig niemand zat,
maakte vervaarlijke slingeringen, tot zg,
bg den zwaai over de brug bg >Eenheid«,
tegen een boom botste. Het stokraam brak
af, en alleen holde het beest verder.
Gelukkig vielen geen ongelukken voor.
Op den weg achter het Park werd het beest
weer opgevanger
Wat weinig belangstelling! Onder deze
verzuchting zetten wg ons Donderdagavond
in de Herv. Kerk alhier neer, om te luis
teren naar het te geven concert van mevr.
Lena Kruithof van Diggelen, zangeres, er
de heeren L. v. d. Tand, violist en Willem
Zonderland organist.
De roem was deze drie medewerkers
reeds vooruitgesneld, ja zelfs waren de hee
ren geen onbekende musici voor onze stad.
Des te meer zal het hun onaangenaam
zgn geweest, dat nog geen 150 man was
opgekomen om te luisteren.
Inderdaad verdiende lutgeen ten gehoore
gebracht werd, een kerkvol publiek.
Hoe machtig klo.iken die orgeltonen,
ontlokt aan een instrument, waar wat in
zit, ja, maar dat ook door een meesterhand
bespeeld moet worden. Voldeed de Sonate
in F. moll van Mendelssohn Bartholdie
minder goed, de andere nummers en vooral
het slotnummer Marche Ponteficale gaven
blgk, dat de heer Zonderland een bekwaam
en nog veel belovend organist is.
Dat kwam niet het minst uit in de be
geleiding van zang en viool, die we inder
daad bewonderenswaardig vonden.
Met »Höre Israël,* als eerste no. trad
de zangeres op. Wat krachtige en toch wel
luidende stem Wat een genot daarnaar te
luisteren. Hoe eenvoudig vaak, maar innig
mooi klonken »Gebet« en »Auf, auf zu
Gottes Lob*vooral het laatste maakte
een treilenden indruk.
Hetpiogramma vermeldde hierna: Frysk
Folksliet,waarvan we echter niets heb
ben gehoord.
Eene teleurstelling voor allen 1
Ook de heer L. v. d. Tand droeg het
zijne in ruime mate bg tot het welslagen
van den avond.
Hoe innig smolten in de ensemble-num-
mers zang, orgel en viool samen 1 Wat fijne,
hooge trillers aan het slot van de »Hymne
a
ROMAN VAN
E. VON WALD—ZEDTWITZ.
tbr;
r -r
In bussen van
„Ons Noorden".
Een vluchthaven aan Frieslands
Westkust.
NIEUWE SNEEKER COURANT
VOETBAL.
Paard op hol.
De snelheid der Nederlandsche
treinen.
De moeite waard.
Wraakneming
Uitvoering van Gewijde Muziek.
