f2000
MEINDERSMA
ZIJN MOORDENAAR.
Enveloppes.
Ziekenverplegings-
Artikelen.
4
Woensdag 12 November* 1913.
30e Jaargang.
No. 13.
s.
Officieel Orgaan der Gemeente Sneek.
onderstaande
De Abonne’s op dit blad worden op aanvraag Gratis verzekerd tegen de gevolgen
Nieuwstijdingen.
RECL AM EKOLOM.
BREUKBANDEN.
BUIKBANDEN.
Uitgevers: Firma H. BRANDENBURGS
Ged. Poortezijlen, - Hoek Kleinzaïld - Sneek.
TELEFOON No. 150.
DE JONG’S
RECLAME
CACAO
blijft steeds de
puikste cacao
voor den prijs,
i Kilo 1.20
V Firma H. Brandenburgh.
DeJongs
Verschijnt Dinsdags- en Vrijdagsavonds.
i van Ongelukken voor
bedragen. (Risico gedekt door de Hollandsche Algemeene Verzekeringsbank te Schiedam.)
f 2oos.:. 1150 ee 175 150el f 25
I
■R,
u”
het paard onder de
HOOFDSTUK XV.
Wordt vervolgd.
WH
l
,t,
't,
bij verlies
van een Duim.
bij verlies van
elke andere
Vinger.
Groote Advertentiën kunnen uiterlijk tot Maandags- en Donderdags-
avonds ingezonden worden, kleine tot Dinsdags- en Vrijdags-
morgens 10 uur.
nd.
et.
BIJ
:en
ar.
E. VON WALD—ZEDTWITZ.
(Schrijver van „De dochter van den Spion".)
Wie de schadelijke wer
king der caffeine wil ont
gaan en toch koffie wil
gebruiken, vindt in Koffie
„HAG”, de caffeïnvrije
boonenkoffie, een produkt,
dat volgens onzen schei
kundige in reuk'en smaak
niet met gewone Koffie
verschilt.
STOOMDRUKKERIJ
daarvan terug. Door,” zei hij, „het gaat
mij dagelijks slechter in de wereld.”
Doortje knikte; zij kon niet aan den
goeden baron, zijn lieve vrouw en den klei
nen Kunibert denken, zonder dat haar de
tranen over de wangen rolden.
Zelfs op Richard scheen deze ontzettende
gebeurtenis niet zonder indruk te zijn ge
bleven zij scheen zelfs een gunstigen in
vloed op hem te hebben. Bij het lijk zijns
broeders barstte hij in tranen uit, en plech
tig beloofde hij, zich te zullen beteren. Als
een marmeren beeld stond Clarissa bij de
kist, waarin al haar geluk lag; als in een
droom wandelde zij rond; wat haar over
komen was, bleek zelfs haar ziel te sterk.
Zij had geen tranengeen klacht kwam
over haar lippen. Eerst toen het zware ijze
ren deksel over de kist werd gelegd, die
haar alles in zich sloot, zonk zij met een
luiden gil ineen. Richards sterke armen
vingen haar op en lieten haar zachtkens op
de sofa glijden.
gewerkt, doch daar
.C. weinig presteert
i en
Gelijk alle dagen, richtte zij ook thans
haar schreden daarheen, nadat zij aan Bru
no’s graf haar hart voor God had uitgestort.
Een dame, eveneens in diepen rouw, volgde
haar, ’t Was de barones von Struendorff.
Gedurende het leven van haar schoonzoon
had zij zelden langen tijd op Trunzow door
gebracht. Haar tegenwoordigheid had zich
alleen bepaald tot korte bezoeken. Na den
dood van Bruno was dat anders geworden,
want dikwijls verbleef de barones weken
lang op Trunzow, om de alleenstaande, jonge
vrouw te beschermen.
Clarissa liet haar begaan. Haar zacht ge
voel vermocht het niet, deze moederlijke
zorgvuldigheid af te wijzen en steeds was
zij vriendelijk, doch nooit kon zij het over
zich verkrijgen haar hart voor haar moeder
uit te storten.
Mevrouw von Struendorff wandelde echter
niet alleen. Naast haar schreed Richard, die
klaarblijkelijk in een levendig gesprek met
haar was gewikkeld, waarbij zij hem haar
onverdeelde aandacht schonk.
„Ik leef de rest van mijn dagen eenzaam
en zonder vreugde, mevrouw, en doe boete,
zooals ik heb verdiend,” sprak hij met een
uitdrukking op ’t gelaat van een berouwvol
boeteling.
Mevrouw von Struendorff’s medelijden was
opgewekt. „Laat ons hopen, Richard, dat
ook voor u de hemel nog eens opklare, dat
gij nog eens gelukkige dagen moogt bele
ven!” antwoordde zij geroerd, terwijl zij
hem de hand reikte, die door Richard zacht
jes werd gedrukt. „Laat ons hopen, me
vrouw in veel ben ik tekort geschoten, doch
het is met mij gegaan als met zooveel an
deren. Dit plotselinge sterfgeval, dit onver
wachte optreden van den dood bij een krach
tig, gezond menschenleven, heeft mij tot
Een jaar was voorbijgehaan. Bleek, als
uit marmer gehouwen, doch bijna schooner
nog dan vroeger, wandelde Clarissa in het
Park. Een zwart, effen rouwkleed omsloot
haar gestalte. Langzaam schreed zij voor
waarts met den kleinen Kunibert, den jon
gen eigenaar van het majoraat, aan de hand.
Voor hem alleen leefde zij nog. Doch neen,
als een heilige plicht, als de laatste, dier
bare wilsbeschikking van Bruno, beschouwde
zij het bouwen van het huis op de stille
weide in het bosch, op dat plekje grond,
waar hij voor altijd de oogen had gesloten.
wat begint te verslappen. Zoo big ft de stand
tot even voor het einde. Als het spel van
Sneek wat gaat verslappen, weten de Leeu
warders, de gelijkmaker 22 te behalen,
doordat de Sneeker-doelman zelfs de bal
in zyn goal werpt, en met deze stand blaast
de scheidsrechter 't einde.
Door L.V.C. is protest aangeteekend tegen
’t eerste doelpunt, dat Sneek heeft gemaakt.
De wedstryd Sneek IIHarlingen ging
niet door wegens terrein-afkeuring.
L.S.C. II trok uit naar F.C.A. te Bols-
ward en leed opnieuw een nederlaag. Hier
was de stand 21 in ’t voordeel van Bols-
ward.
Heerschappij over ons zelven is de sleutel
tot heerschappij over anderen.
o
Feuilleton.
armenloos schilder te Freiburg i.B.Deman
Karl Schuldich geheeten, voert het perceel
met den mond. De groothertog van Baden
en graaf Zeppelin poseerden o.m. voor hem.
Een ooggetuige, de hoofdconducteur van
den mailtrein verhaalt:
>Ik was in den eersten goederenwagen,
dadelyk achter den tender van de locomo
tief. Ik keek naar buiten om te zien of
de weg vry was en in de verte zag ik ach
terelkaar de drie seinen. Alle drie ston
den op onveilig; het ronde sein, het mid
delste en het vierkante. Maar de trein
stopte niet. Verschrikt bleef ik in de deur
van den bagagewagen staan, verblind door
den smook uit de locomotief.
Het eerste sein naderde en we vlogen er
met volle snelheid langs. Wat gebeurde
er Ik greep naar de noodrem en trok uit
al mijn macht. Toen vloog ik weer naar
de deur, die wyd open gebleven was. En
intusschen vloog de trein in volle vaart
verder. Het licht van het tweede sein vloog
als het weerlicht voorbg. Ik rukte voor
de tweede maal aan de noodrem. In de
verte naderden de twee roode lichten van
het vierkante sein, dat onmiddelyk volko
men stoppen beteekent. De machinist scheen
er niets van te zien, wy vlogen er door.
Het was gebeurd. Ik begreep, dat een
ongeluk moest volgen. Ik dacht er een
maar ik was bang, dat het mg myn leven
zou kosten. Ik ging achter in den wagen
staan en ik had geen gedachten meer.
Toen gebeurde' heteen verschrikkelijke
schok, het gekraak van wagens, die tegen-
elkaar verpletterd werden, geschreeuw. Ik
verwachtte, dat de bagagewagen, waar ik
stond, verbrijzeld zou worden tusschen den
tender en de wagons. Als door een wonder
werd hy overeind gegooid en een stroom
koffers en kisten viel op mg. Na wanho
pige inspanning gelukte het mg er onder
uit te komen en me een weg te banen tus
schen de omgegooide wagens door, die be
gonnen te branden.*
Geen wonder, dat deze man m het zie
kenhuis verpleegd moet worden wegens den
schok, dien zyn zenuwen hebben doorstaan.
De schuldige machinist ligt ziek aan de
ernstige kwetsuren, die hy bij de botsing
opgeloopen heeft.
Cacao, i
bezininng gebracht en mij den afgrond ge
wezen, boven welke ik zweefde.”
Geroerd bracht mevrouw von Struendorff
den zakdoek aan de oogen. Richard zag
welken indruk zijn woorden gemaakt
hadden. Handig maakte hij daarvan ge
bruik.
„Het valt zwaar veel zwaarder dan u
denkt mevrouw, de achting der wereld te
herwinnen, wanneer men haar eerst heeft
verloren.”
„Dat geloof ik.”
„De wereld gelooft niet aan berouw, aan
eene verbetering. Zij heeft haar oordeel een
maal uitgesproken en daarmede is het uit.
Hij, wien zij onder de voeten wierp gelijk
hij verdiende, blijft daaronder liggen. Geen
macht ter wereld is in staat, hem weer op
te heffen.”
Zijn stem was in een zacht duisteren
overgegaan; zijne oogen staarden dof voor
zich uit.
,.Doe uw best, Richard; strijd, worstelen
het zal niet ontbreken aan personen, die
aan uw ernstige pogingen geloof zullen slaan
en die u de behulpzame hand zullen reiken,
om voort te schrijden op den weg, welken
gij thans hebt betreden.”
Wederom reikte zij Richard de hand, die
hij aan zyn lippen drukte.
„Die hulpvaardige hand mevrouw, juist
die hulpvaardige hand zoek ik. Mag ik mijn
hoop zoo hoog koesteren om te gelooven,
dat het de hand zal zijn, welke ik zoo even
in de mijne hield?”
,.De hand eener zwakke vrouw, eener
alleenstaande oude dame?”
AII'N E X
SNEEKER C0URANT(67ste Jaargang)WYMBRITSERADEELJ14deJaargang)
ABONNEMENTS-PRIJS
Per jaar fl.5O, franco per post f2.buitenland f5.
Afzonderlijke nummers 3 cent.
ADVERTENT1E-FRIJS
15 regels 35 cent, elke regel meer 6 cent.
Bij abonnement belangrijke korting.
Ingezonden Mededeelingen 10 cent per regel.
Het regenachtige weer der laatste dagen
had het terrein van het Vry'e Speelterrein
voor Zondag onbespeelbaar gemaakt en zoo
moest de aangekondigde wedstryd Sneek I
L.V.C. I van Leeuwarden worden uit
gesteld, doch L.S.C. was zoo welwillend om
voor deze ontmoeting haar terrein aan de
Kerkhofslaan af te staan.
Precies 2 uur, als scheidsrechter Dikhof
beginnen fluit, trapt L.V.C. af en gaat er
met den bal van door op ’t Sneeker doel
aan, doch de achterhoede toont direct in
vorm te zyn en weert alle gevaar af. Van
beide zyden wordt hard
de achterhoede van L.V,
weet Sneek daarvan profyt te trekken
brengt telkens door keurig samenspel ’t
Leeuwarder doel in gevaar. Doch de doel
man is op zyn plaats en weet alles te
stoppen.
Op eens als „Sneek”’s linkervleugel een
bal misschopt, gaat de rechts-buiten van
L.V.C. op ’t Sneeker doel los en zet keurig
voor, de Sneeker back werkt de bal niet
ver genoeg weg en de links-binnen plaatst
het leder in ’t Sneeker doel10.
Hierdoor is Sneek aangevuurd en ver
toont een overrompelend spel. Telkens is
het Leeuwarder doel in gevaar, en de ach
terhoede heeft de handen vol, om tegen-
punten te voorkomen.
Plotseling krygt de center-voor van Sneek
den bal, en weet deze keurig in ’t vyande-
lyk doel'te plaatsen en de stand op 11
gelyk te brengen.
Doch nu ontstaat er een klein incident.
De Leeuwarders beweren, dat dit een bui-
tenspel-goal is, doch de scheidsrechter kent
Sneek dit met recht als een geldig doelpunt
toe, na eerst de grensrechters hun oordeel
te hebben gevraagd.
Zoo komt rust met eengelyken 11 stand.
Noch geen vyf minuten daarna, als het
spel weer is begonnen, weet Sneek opnieuw
’t vyandelyk doel te vinden, waardoor zy
de leiding heeft met 21. De Leeuwar
ders vertoonen hierop lang geen sportief
spel, er wordt zeer ruw gespeeld.
Doch >Sneek« laat zich niet afschrikken
en blyft al maar door haar mooi samen
spel vertoonen, hoewel de linker-vleugel
rissa.” Op hetzelfde oogenblik viel een schot
langzaam viel het getroffen dier ter aarde.
Een man sprong uit het bosch, doch bleef
plotseling staan, toen hij Bruno en Clarissa
„Halt!” Sta!” riep Bruno en hij ijlde op
den wilddief toe, terwijl Kunibert naar het
bloedende dier liep en met zijn kleine
handjes de wonde trachtte te sluiten.
„Om Godswil, Bruno,” riep Clarissa, doch
hij hoorde haar niet, met een paar spron
gen stond hij voor den strooper en greep
naar diens geweer.
„Hier de buks, ik zal je leeren
„Neem ze!” sprak de man honend.
Een korte worsteling, een tweede schot.
Bruno von Glatbeck was een lijk I
Verpletterend was de indruk, welke het
plotselinge overlijden van den algemeen ge-
achten baron Bruno von Glatbeck van verre
en nabij maakte. Als een donderslag trof
de noodlottige gebeurtenis allen, die hem
hadden gekend. Zijn moordenaar, bijna waan
zinnig van smart en berouw bezwoer, dat
hij niet het plan had gehad den baron te
dooden en dat slechts door een toeval het
tweede schot bij het worstelen was afgegaan.
Hij wachtte zijn straf en bad om den dood,
daar hij met deze misdaad op zijn geweten
toch niet in staat was, zijn leven te dragen.
Men moest alle voorzichtigheidsmaatregelen
in acht nemen, om te verhinderen dat hij
zich het leven benam.
Bollmeyer was vernietigd. In allen ernst
dacht hij er aan, zijn landgoed te verkoo-
pen, de pacht op te geven en de omgeving
te verlaten. Slechts de gedachte aan de
belofte, den overledene gegeven, Krieme ge
durende tien jaren te beheeren, hield hem
Men zoekt in ons land de 19-jarige doch
ter van den heer Schulte eigenaar eener
steengroeve in Duitschland. Het meisje werd
tusschen Soest en Werl met een automo
biel ontvoerd.
Zaterdagavond werd in den trein tusschen
Amsterdam en Dordrecht de hoofdconduc
teur v. d. S. gearresteerd, omdat hy op
heeter daad betrapt werd, toen hy bezig
was in een goederenwagen verschillende
koffers te openen. Hy werd naar Utrecht
vervoerd. Een onderzoek in zyne woning
bracht aan het licht, dat zich daar bevonden
yerschillende van diefstal afkomstige goe
deren en een ring met verschillende
sleutels van koffers.
Aan de suikerfabriek St. Antoine te Ouden-
bosch geraakte de 21-jarige kolentremmer
H. uit Standaarbuiten onder een neerval
lenden hoop steenkolen. Aanstonds ging men
aan het werk, om den ongelukkige uit te
graven, maar men kon hem niet meer levend
te voorschyn halen.
Terwyl Zaterdagmiddag de tram uit Leiden
te Sassenheim den meelwagen van den
molenaar de Breuk uit Haarlemmermeer
passeerde, schrok een der twee paarden en
sprong op zy. In minder dan geen tyd oogenblik aan uit den wagen te springen,
33).
„Ook dat meen ik niet, Bruno. In ons
kerspel ontbreekt een stil toevluchtsoord
voor oude lieden, die gebrekkig zijn gewor
den en omzwerven zonder werk, zonder fa
milie. Een onderkomen voor kleine kinderen,
wanneer de ouders op ’t veld arbeiden.
i Wanneer een huis voor oude lieden werd
opgericht, dan konden deze des daags de
verzorging der kinderen op zich nemen.
i Hun oude dag was vrij van zorgen en werd
toch nog voor een nuttig werk besteed. Hun
en ons zal het een stil geluk bereiden, als
wij die dankbare gezichten zien en wanneer
wij het mogen beleven, dat uit de arme
kinderen rechtschapen en gezonde menschen
zijn gegroeid
„Clarissa’s en Bruno’s geluk dezen naam
zal het huis dragen,” riep Bruno in vervoe
ring uit.
„Zie, die steen waarop thans de jongste
twijg van den ouden stam zit, zal als grond
steen in het fondament worden ingemetseld.”
J Met langzame slagen vloog een reiger
over de weide.
„De reiger van ons huis geeft door zijn
verschijnen zijn goedkeuring te kennen, Cla-
Vry dagavond vergaderde op de boven
zaal van het café „De Drie Friezen” de
IJsvereeniging „De Friesche Jeugd. De
vergadering was vry goed bezocht.
Da penningmeester had het verloopen
jaar eene ontvangst van f 157.20% eene
uitgaaf van f 129.965, zoodat het batig saldo
f 27.24 bedroeg. Het ledental, bedraagt 260.
De voorzitter deed de mededeeling, dat van
de dit voorjaar opgeheven ysvereeniging
eenige vlaggen enz. zyn gekocht voor f 75.79.
By de bestuursverkiezing werd herkozen
de heer Geensen en gekozen de heeren F.
van der Meer en D. Volkers, die hunne
verkiezing aanvaardden.
Het doel is in het komende seizoen, „ijs
en weder dienende”, een hardrydery te hou
den van knapen van 13-15 jaar.
Het voorstel tot contributie-verhooging
van 50 op 75 cent, werd op aanraden van
het bestuur van de agenda afgevoerd.
Aan het slot der vergadering werden ver
loot 2 paar Friesche schaatsen, en ver
der nog eenig wild.
De laatste^trein van Amsterdam naar
Enkhuizen heWt Vrijdagavond by het station
Hoorn 13 koeien, die den spoorweg waren
opgeloopen, aangereden en gedood.
De dieren waren het eigendom der heeren
Hoek van Purmerend en Koolmees van Rot
terdam. De trein zat als ’t ware in de
dieren vast, zoodat ze eerst moesten worden
verwyderd.
lagen de koetsier en
locomotief.
Het paard was direct dood. Per auto
werd de man naar den dokter gereden
maar na eenige oogenblikken stierf hy.
Van den Duitschen schryver Bernhard
Kellermann verscheen eenige maanden ge
leden een roman, getiteld »Der Tunnel*.
Daarvan zyn thans reeds 100.000 exem
plaren verschenen. Negen Amerikaansche
bladen gaven er eene vertaling van. Verder
is de roman vertaald in het Deensch,
Noorsch, Zweedsch, Russisch, Poolsch,
Spaansch, Fransch, Hongaarsch, Tsjechisch
en Lettisch.
De Nederlandsche vertaling verschijnt bin
nenkort in de N. R. C.
Eigen Haard* bevat het portret van een
E
3t
l
we
OtExn JU
H.pi J°"°?
n
it.
w
ROMAN VAN
Moleschott No. 31, 6 Jaarg.
De spoorwegramp bij Melua.
NIEUWE SNEEKER COURANT
VOETBAL.
Per auto ontvoerd.
Een oneerlijke hoofdconducteur.
Onder steenkolen bedolven.
Onder de locomotief.
IJsvereeniging „De Friesche Jeugd."
Koeien gedood door een trein.
Een gewilde roman.
Een schilder zonder armen.
i
