f25 f2000 Westerhof s Koffie Jong Gehuwd MEUBELFABRIEK „Nederland.” OPRUIMING tot 22 JANUARI. SNEEKER COURANT (67ste Jaargang) en WYMBRITSERADEEL(14deJaargang) O DAALDERS A A Preanger 72 ets. per pond. Zaterdag 17 Januari 1914. 30e Jaargang. Officieel Orgaan der Gemeente Sneek. RECLAMEKOLOM. I Verschijnt Dinsdags- en Vrijdagsavonds. Uit Den Haag. De Abonne’s öp dit blad worden op aanvraag Gratis verzekerd tegen de gevolgen van Ongelukken voor onderstaande bedragen. (Risico gedekt door de ÈLollandsche Algemeene Verzekeringsbank te Schiedam.) bij "ge f 200 o f l50”v™,f 75 s ea DE, man gevoelt aich jonger en da g Nieuwstijdingen. No. 32. Uitgevers: Firma H. BRANDENBURGH Ged. Poortezijlen, - Hoek Kleiflzand - Sneek. oon !N, net /1.50 1 Kilo bij I Om bÜ ik overwonnen o.m. f 1 f t Wordt vervolgd. r 122.90 249.80 787.50 674.16 bij verlies van elke andere Vinger. de m in T. in ■6. eg 5. ik d, Ö8 25 296.30 468.83 55.— 535.755 324.— 24.— 14.— 101.50 113.2P te ra. 3g’ Feuilleton. Ie m. 4: 4-? ABONNEMENTS-PRIJS Per jaar fl.50, franco per post f2.buitenland f5.— Afzonderlijke nummers 3 cent. ADVERTENT1E-PRIJS 15 regels 35 cent, elke regel meer 6 cent. Bij abonnement belangrijke korting. Ingezonden Mededeelingen 10 cent per regel. 't Is waar; een recht berouw kan [nooit te spade komen; Maar laat berouw wordt óók niet licht [voor echt genomen. August heeft naar de pendule gezienhet is tijd om te vertrekken. „Morgen vroeg dag I” schertste hij. Emma moet rust hebben en misschien is het ook ge paster, om vader, moeder en dochter op dien laatsten avond, vóór dat hun kind vrouwe wordt, een oogenblik alleen te latenmorgen zal hij zijn schade inhalen. Er is voorzeker nog zooveel te bespreken, er worden misschien nog zooveel van die hartelijke woorden ge wisseld, welke men heel zijn leven niet ver geet... en dus... laat hen alleen August heeft ditmaal zijn „goeden avond”, zoo mogelijk nog iets hartelijker dan anders uitgesproken. Straks heeft hij de gezellige huiskamer verlaten. ouderlijk huis de eenige dochter ontsteelt.” Papa en mama glimlachen door hunne tranen heen en zoeken den onverlaat met liefdevollen blik... En August?... Het is hem aan te zien, dat hij de woorden van dien goeden vader begrepen heeft, en maar al te wel beseft, welk eene verantwoording van af dat „morgen” op zijne schouders drukt; wat het zeggen wil, aan te nemen een zoo jeugdig vrouwtje, een vrouwtje als z ij n Emmawaarachtig gelukkig te maken. Hij, die zooveel meer ondervonden heeft.... die zich dat streelend levensdoel voor oogen gesteld heeft, hij zwijgt, geen woord kan zijn gevoel vertolken, maar hij staat op, drukt een kus op het voorhoofd van mama van Til, drukt de hand van den achtens- waardigen vader... en dat zegt meer, dan woorden somtijds vermogen.... lijke huis verlaat?! Och, kindlief, ge weet nu misschien nog niet, wat dat zeggen wil, maar wij,” en onwillekeurig kijkt papa van Til naar mama van Til, die ongemerkt haar zakdoek te voorschijn haalt, om twee tranen af te droogen, welke reeds een paar secon den geleden, hare oogen ontvielen, „wij ge voelen het dubbel kindlief; het kost ons veel... of neen... engel, geloof niet, dat wij ons met een enkel woord beklagen over dat gene wat, God geve het, je geluk moet worden; maar op zoo’n laatsten avond, dat ge nog kind zijt, niets dan ons kind...” Emma meent hier in de rede te moeten vallen. „Beste vader, hoe kunt ge zóó spreken? Ben ik dan, eens getrouwd, uw kind niet meer? Wanneer men een eigen huis gaat bewonen, dan gaat men toch de wereld niet uit, en waarom zouden wij ons dan van avond onnoodig kwellen. Geloof me,” en bier wordt haar stem iets teederder, „ik be grijp, dat het een leegte in huis zal geven, wanneer ik er uit ben; maar ik zal er dik wijls genoeg in terugkeeren. Doch, hoe kan ik van avond treurig zijn? Morgen bruiloft, trouwen, op reis naar Parijs en als ik dan terugkom... een eigen huisje, zoo keurig ge meubileerd en een man als een juweelZiet ge, ik word zijn vrouw, maar ik blijf uw kind, u w lievelingI” en wanneer Emma’s stem honigzoet geworden is en nog tal van zulke lieftallige woordjes heeft uitgesproken, dan kust zij de ontijdige tranen weg, eerst van pa, dan van ma, om eindelijk naar August te ijlen. Met beide zachte handen grijpt zij in zijn bakkebaarden, om hem eens duchtig te bestraffen totdat hij om er- barming smeekt: „want,” zegt zij, „hij is de schuldige, hij is de roover, die aan een dwaasheid, eene overdreven ijdelheid, een...” „Daar hebben wij het alwéér,” mompelt Emma verdrietig. „Mijnheer heeft reeds voor zijn huwelijk alle poëzie verloren. Misschien zoudt ge ook wel wenschen, dat ik mijn oranjebloesem achterwege liet?” Emma vindt steun en troost bij mama. „Mijn beste jongen,” zegt deze goedig, „waarom wilt ge Emma dio bloemen mis gunnen?... Gij hecht misschien minder aan den vorm, dat geloof ik gaarne... maar ge moet leeren geven en nemenen daarbij kijkt mama van Til haar echtvriend van ter zijde aan. „Ziet ge, de goede Johannes knikt bevestigend en geen wonder. Wat heeft hij al niet moeten leeren... geven en nemen... ’t Is bijna de zinspreuk van zijn echtelijk geluk geworden.” Emma zal de oude lui wat opwarmen.... Zij is opgestaan en heeft, zooals zij tien jaren geleden deed, zich op de rechterknie van papa neêrgezet, terwijl zij met beide armen zijn achtbaar hoofd omstrengeld houdt. „Hoe is het pa, hebt u niet nog een woordje te zeggen!?” vraagt zij schertsend. Ja, papa heeft voorzeker een woord te spreken. Nu Emma hem als het ware reken schap van zijn vol gemoed heeft gevraagd, kan hij zijn gevoel niet langer bedwingen... Hij heeft zijn eenige dochter veelbeteekenend aangezien, toen het kopje thee, dat mama hem juist gebracht heeft, neergezet en wan neer allen blijven zwijgen, dan zegt hij bijna weemoedig „Emma-lief, hebt ge er wel eens aan ge dacht, dat het van avond de laatste avond is, waarin ge ons alléén toebehoort... dat morgen.vader’s stem stokte hier iets meer „dat ge morgen dit gelukkig ouder- 6.) Pa en ma zijn ouders, zooals men ze met een lantaarntje moet zoeken, doch om altijd tussohen pa en ma te zitten pruilen meent Emmais wat al te veeleischend van een meisje, dat nooit een voet op straat of in een gezelschap kan zetten, zonder on- middelijk door de pedante jongens begluurd te worden. Coquet Emma wist niet wat het was, maar hemel welk een pretom van avond luitenant A. een paar woordjes meer ten beste te geven en hem op één wenk te zien vliegen, alsof de generaal hem commandeerde. Ziedaar EmmaVal haar piet hard, om die rooskleurige opvatting van het leven... Morgen... ja morgen zal zij reeds zooveel van dat kinderlijke moeten afleggen.... morgen zal zij trouwen... morgen wordt zij vrouw! Laat het aan August over, om dat hem toevertrouwde plantje op te kweeken. Och, wanneer de dagen geko men zijn, waarin de poëzie door proza ver vangen wordt, waarin zoovele iüusiën als damp optrekkrjn, dan is het immers vroeg Ik geloof wel degelijk, dat men de kip met de zilveren eieren aan het slachten is, om er een „gouden kuiken* voor in plaats te koopen. De goede reputatie van een zaak is zoo gauw voor lange jaren verspeeld. Dat zien de eigenaars van de bekende villa’s op Scheveningen, waarin vroeger de speelhuizen gevestigd waren en die nu sei zoenen lang geen huurders konden vinden, trots veranderden naam en uiterlijk A. B. XI In een vorig schrijven deelde ik op grond ploitatie van eerste-hands-inlichtingen mede, dat de kans groot was, dat de Bataafsche toch haar Kantoorgebouwen vL.k over het Vre despaleis zou kunnen stichten, daar zij nl. een derde perceel daar over kon nemen waardoor voldoende terrein beschikbaar kwam, om de eischen van ruimte door haar aan het Kantoor gesteld, met die van de gemeente, betreffende de wijze van bebou wing, met elkaar in overeenstemming te brengen waren. Dit vooruitzicht is echter niet verwezenlijkt. Vermoedelijk omdat de prijs van dit derde perceel (mij werd een bedrag van 135 mille genoemd) de begroe ting al te zeer in de war gooide. De vrees door verschillende voorstanders van het Schevingsche-weg-plan geopperd, dat de maatschappij zoo zij haar zin niet kreeg haar zetel naar elders zou verplaatsen is echter evenmin bewaarheid. Althans men bericht nu, dat de bureaux in een ander stadsdeel, nl.‘ aan de Koningskade zullen verrijzen, op de plek, die velen bestemd hadden voor een nieuwen schouwburg. Me dunkt, bij het lezen van dit bericht moet den wethouder van financiën een steen van het hart zijn gevallen, want hoe rijk de stad ook is, uit het accres der uitga ven, waarvan ik u destijds een staatje gaf, blijkt wel dat wij goede contribuanten aan de gemeente-schatkist allesbehalve kunnen missen. Vooral niet omdat elke raadsver gadering nieuwe nooden openbaart, waarin de groote portemonnaie heeft te voorzien. Soms zijn de zaken waarvoor geld ge vraagd wordt sympathiek. Soms allesbe halve. Onder de eerste categorie zou ik gaarne rekenen het plan-Hoejenbos om voor ouden- van-dagen, die zonder armlastig te zijn, toch niet op eigen houtje kunnen rond komen een „Thuis” te stichten, waar zij zich kunnen inkoopen en waar, door een gezamelijke huishouding zooveel bezuinigd kan worden, dat het eten van genadebrood voor de oudjes uitgesloten is. Het werd reeds tekend, dat wethouder De Wilde gunstig over het plan denkt en dat het niet daar, om te bewijzen, dat zinneprik- keling-zonder-subsidie heel goed bestaan- Abonnementen op alle Bladen en Tijdschriften worden aangenomen door Firma H. Brandenburg!), Gedempte Poortezijlen - Sneek. Invaliditeit. Overlijden. J 1JU of’Oog. -j J van een D u 1 m. f JV wijsvinger. Ecu respectabele som. En de vraag zal bjj velen opkomenwaar moet dat alles vandaan komen Gelukkig kon de penningmeester ook daaromtrent goede mededeelingen doen. Er was ontvangen Aan contributiën giften bijdragen voor tegemoetko ming in verpleegkosten, enz. - rente, enz. Totaal ontvangen f 1834.36 Er is dus nog een tekort van f98.34, wat, vergeleken bjj het vorige jaar een Woensdagavond hield de vereen. »Hulp in Nood< in de voorzaal van »Amicitia,< hare algemeene vergadering. Het was weer hst oude verschijnseleen weerbaar be stuur, maar.... geen belangstellende leden. Slechts 11 namen stonden er op de pre sentielijst. Het belangrijkste, dat ter tafel kwam, waren de verslagen van penningmeester en secretaris. De eerste, de heer J. Huges, deelde de volgende cjjfers mee Tekort op 1 Nov. ’12 Kosten ziekenhuis-verpleging sanatorium üitgereikte melk üitg. van eieren vleesch levertraan contanten verschillenden aard Totale uitgaaf f 1932.60 genoeg om een levenslustig gezichtje tot een ernstig gelaat te plooien 1 Zonderling, niemand scheen van avond aanleiding te vinden, om een levendig ge sprek te voeren. Emma had reeds tweemaal met een verdrietig gezichtje opgemerkt, dat het er veel van had, alsof in plaats van een bruiloft, een begrafenis op handen was. Papa zette een gezicht alsof geraffineerd op een maal f 5 gedaald was. August zag er uit, alsof hij op ceêlenmaken was, en stelde nota bene eene advertentie voor de couran ten op, waarin mijnheer en mevrouw Van Bergen-van Til, dank zeggen voor de tal rijke bewijzen van belangstelling, bij gele genheid van hun huwelijk ondervonden. Met mama was het nog veel slimmer ge steld. De goede vrouw knipte herhaaldelijk met de oogen. Emma dacht eerst, dat zij slaap had, want zij had niet gezien, dat moeder telkens een weerbarstigen traan wegpinkte. Foei, en dat zóo kort voor de bruiloft August is met de advertentie gereed. Best nu kan hij ten minste weêr een woordje tot zijn Emma spreken, want Hemelwat heeft zij hem nog veel te vragen. „Zeg Gus, weet je nu goed, hoe we samen in de kerk moeten binnen komen? En.... weten de koetsiers nu precies, wie er afge haald moet worden Zeggoede, lieve August kan ik er nu bepaald op rekenen, dat de koetsiers en de palfreniers bouqetten zullen hebben? Ik ben dol op bloemen.... maar geen bloemen in het tuig, hoor!” August stelt haar gerust, haar wensch zou vervuld worden. Een wensch van Emma is nu nog een wet, maar wat hem-zelf betreft, bjj kan het niet verzwijgen„Zulke met bloemen versierde koetsiers.... vind ik eene de Tango-paren, uit Brussel en Parijs ge ïmporteerd, die hier in een paar chieke theesalons hun kunsten komen verkoopen, laat ik maar zeggenjongeluispubliek komt, ziedaar een vraag, die ik niet gaarne ont kennend zou willen beantwoorden. Groote Advertentiën kunnen uiterlijk tot Maandags- en Donderdags- avonds ingezonden worden, kleine tot Dinsdags- en Vrijdags- morgens 10 uur. dus ook wel slagen zal. Minder sympathiek doet het hernieuwd schouwburg-gedoe aan, thans over de ex 's van het gebouw. Er waren drie voorstellen: gemeente-exploitatie door een ambtenaar, halve gemeente-exploitatie door een vereeniging van Kunstminnaars, en verhuring van het gebouw van een gerant, plus een subsidie aan het (fransche) opera gezelschap, dat er in hoofdzaak in spelen zal. Het laatste werd gekozen en we be houden dus de anomalie, dat in het land, waar geen eigen opera bij gebrek aan steun bestaan kan, een vreemde troep subsidie zal erlangen. Alles vanwege het feit dat we zoo casmopolitiseh zijn, en de diploma tie binnen onze muren zien zetelen. Daar om moet het fransch zijn! Nu doet het ge val zich voor, dat in den Haag op de kop af twintig legaties gevestigd zijn, waarvan verschillende één en slechts een enkel ze ven man sterk is. Door elkaar maakt dit honderd diplomaten. Gaan die alle honderd elk met zijn vrouw naar de opera, dan zijn er 20Ö plaatsen bezet cf zoowat van het gebouw. Aan de rest van het publiek zal het vrijwel onverschillig zijn of zij een Hollander, Franschman of Duitscher hooren zingen. Zonder tekstboe .je verstaat 99% toch geen woord Maar, zouden die honderd diplomaten nu werkelijk tweemaal ’s weeks steevast naar de opera gaan en zouden dus al de dure plaatsen eiken speelavond door hen „be zet zijn.“ Geloove wie het wil. En wie het ge looft, moet ons dau eens duidelijk maken, waarom er bij een regelmatig uitverkocht huis nog subsidie noodig is Waarheid is, dat het allemaal neerkomt op traditie, op oude gewoonte en het vroe gere gesmacht van verliefderige dames naar ’n mooien franschen tenor en van dito jon gelui naar aardige fransche koristjes.... En voor dat soort van conversatieles is gemeentesubsidie aan een opera onnoodig ANNEX TELEFOON No. 150. baar is k Ja, die theesalons.... Ik herinner me nog opperbest, dat ze niet bestonden, dat taartjes of ijseten alles was, wat je kon gaan doen, als je je nichtje met haar vriendinnen in de stad tegen kwam. Dat was voor de kinders een feest en voor je zelf een meestal niet geringe financieele tegenvaller. Maar tegenwoordig Een middag, zon der dat er in een van de vier of vijf chieke tearooms een kopje ceylon met wat er bij komt wordt verschalkt, is voor minstens driekwart onzer winkelende dames een ver loren dag. Er zijn al differente van die da- mescafé’s, die met den tijd meegaand een strijkje hebben geëngageerd. Wie heeft het ooit gehoord gaan snoepen op muziek Doch ook dit is weer een standpunt. De Princess Room is een paar weken geleden begonnen een Brusselsch danspaar te engageeren om het Zaterdagnacht voor de soupeurs een uurtje later te laten wor den. Sedert heeft hij dat voor genoodigden en journalisten herhaald en zoo zijn de Tango-soupers in de wereld gekomen. De concurrentie bleef niet achter. Zijn overbuur annonceert tango-thee’s en bin nen een paar weken tango-ontbijt en tango- dineert men in alle zaken, waar ruimte ge noeg is om, tusschen de tafeltjes in, een mannetjes- en een wijfjes-mensch heen en weer te laten springen of glijden. De houders dier zaken schijnen er hun voordeel in te zien. Of zij zich op den duur niet zullen blijken te vergissen, is een andere kwestie. Me dunkt zoo, dat zij door het nieuwtje tijdelijk (Londensche bladen schreven van de week al over de „dieing tango craze*) wel wat, misschien zelfs heel veel, kijklus- tigen zullen lokken. Doch of de werkelijke dames, die, dag in dag uit, bezoeksters waren niet zullen Bovendien, dat redt zich zelf best. Of zijn wegblijven uit een lokaal, waar dergelijke min of meer louche genoemde vertoonin- gen plaats hebben en dus van zelf een.... jen 3 ir- Ie >au DOOK E D W. R O O Z E. Westersingel Tel 118, Groningen. J. A. HUIZINGA. O— ir- De Genestet. Telefoon 150 vrouw ziet er frlsscher uit, wan- neer zij hunne gezondheid onderhou- den door het geregeld gebruik van g De afnemende tango-woede. - „Hulp in Nood.** NIEUWE SNEEKER COURANT

Kranten in de gemeente Sudwest-Fryslan (Bolswards Nieuwsblad, Sneeker Nieuwsblad en Friso)

Sneeker Nieuwsblad nl | 1914 | | pagina 1