f25
f2000
Westerhof s Koffie
Jong Gehuwd
MEUBELFABRIEK
„Nederland.”
OPRUIMING
tot 22 JANUARI.
SNEEKER COURANT (67ste Jaargang) en WYMBRITSERADEEL(14deJaargang)
O
DAALDERS
A A Preanger 72 ets. per pond.
Zaterdag 17 Januari 1914.
30e Jaargang.
Officieel Orgaan der Gemeente Sneek.
RECLAMEKOLOM.
I
Verschijnt Dinsdags- en Vrijdagsavonds.
Uit Den Haag.
De Abonne’s öp dit blad worden op aanvraag Gratis verzekerd tegen de gevolgen van Ongelukken voor onderstaande
bedragen. (Risico gedekt door de ÈLollandsche Algemeene Verzekeringsbank te Schiedam.)
bij "ge f 200 o f l50”v™,f 75 s ea
DE, man gevoelt aich jonger en da g
Nieuwstijdingen.
No. 32.
Uitgevers: Firma H. BRANDENBURGH
Ged. Poortezijlen, - Hoek Kleiflzand - Sneek.
oon
!N,
net
/1.50
1 Kilo
bij
I Om
bÜ
ik
overwonnen
o.m.
f
1
f
t
Wordt vervolgd.
r
122.90
249.80
787.50
674.16
bij verlies van
elke andere
Vinger.
de
m
in
T.
in
■6.
eg
5.
ik
d,
Ö8
25
296.30
468.83
55.—
535.755
324.—
24.—
14.—
101.50
113.2P
te
ra.
3g’
Feuilleton.
Ie
m.
4:
4-?
ABONNEMENTS-PRIJS
Per jaar fl.50, franco per post f2.buitenland f5.—
Afzonderlijke nummers 3 cent.
ADVERTENT1E-PRIJS
15 regels 35 cent, elke regel meer 6 cent.
Bij abonnement belangrijke korting.
Ingezonden Mededeelingen 10 cent per regel.
't Is waar; een recht berouw kan
[nooit te spade komen;
Maar laat berouw wordt óók niet licht
[voor echt genomen.
August heeft naar de pendule gezienhet
is tijd om te vertrekken.
„Morgen vroeg dag I” schertste hij. Emma
moet rust hebben en misschien is het ook ge
paster, om vader, moeder en dochter op dien
laatsten avond, vóór dat hun kind vrouwe
wordt, een oogenblik alleen te latenmorgen
zal hij zijn schade inhalen. Er is voorzeker
nog zooveel te bespreken, er worden misschien
nog zooveel van die hartelijke woorden ge
wisseld, welke men heel zijn leven niet ver
geet... en dus... laat hen alleen
August heeft ditmaal zijn „goeden avond”,
zoo mogelijk nog iets hartelijker dan anders
uitgesproken. Straks heeft hij de gezellige
huiskamer verlaten.
ouderlijk huis de eenige dochter ontsteelt.”
Papa en mama glimlachen door hunne
tranen heen en zoeken den onverlaat met
liefdevollen blik... En August?... Het is hem
aan te zien, dat hij de woorden van dien
goeden vader begrepen heeft, en maar al te
wel beseft, welk eene verantwoording van
af dat „morgen” op zijne schouders drukt;
wat het zeggen wil, aan te nemen een zoo
jeugdig vrouwtje, een vrouwtje als z ij n
Emmawaarachtig gelukkig te maken.
Hij, die zooveel meer ondervonden heeft....
die zich dat streelend levensdoel voor oogen
gesteld heeft, hij zwijgt, geen woord kan
zijn gevoel vertolken, maar hij staat op,
drukt een kus op het voorhoofd van mama
van Til, drukt de hand van den achtens-
waardigen vader... en dat zegt meer, dan
woorden somtijds vermogen....
lijke huis verlaat?! Och, kindlief, ge weet
nu misschien nog niet, wat dat zeggen wil,
maar wij,” en onwillekeurig kijkt papa van
Til naar mama van Til, die ongemerkt haar
zakdoek te voorschijn haalt, om twee tranen
af te droogen, welke reeds een paar secon
den geleden, hare oogen ontvielen, „wij ge
voelen het dubbel kindlief; het kost ons
veel... of neen... engel, geloof niet, dat wij
ons met een enkel woord beklagen over dat
gene wat, God geve het, je geluk moet
worden; maar op zoo’n laatsten avond, dat
ge nog kind zijt, niets dan ons kind...”
Emma meent hier in de rede te moeten
vallen.
„Beste vader, hoe kunt ge zóó spreken?
Ben ik dan, eens getrouwd, uw kind niet
meer? Wanneer men een eigen huis gaat
bewonen, dan gaat men toch de wereld niet
uit, en waarom zouden wij ons dan van
avond onnoodig kwellen. Geloof me,” en
bier wordt haar stem iets teederder, „ik be
grijp, dat het een leegte in huis zal geven,
wanneer ik er uit ben; maar ik zal er dik
wijls genoeg in terugkeeren. Doch, hoe kan
ik van avond treurig zijn? Morgen bruiloft,
trouwen, op reis naar Parijs en als ik dan
terugkom... een eigen huisje, zoo keurig ge
meubileerd en een man als een juweelZiet
ge, ik word zijn vrouw, maar ik blijf uw
kind, u w lievelingI” en wanneer Emma’s
stem honigzoet geworden is en nog tal van
zulke lieftallige woordjes heeft uitgesproken,
dan kust zij de ontijdige tranen weg, eerst
van pa, dan van ma, om eindelijk naar
August te ijlen. Met beide zachte handen
grijpt zij in zijn bakkebaarden, om hem
eens duchtig te bestraffen totdat hij om er-
barming smeekt: „want,” zegt zij, „hij is
de schuldige, hij is de roover, die aan een
dwaasheid, eene overdreven ijdelheid, een...”
„Daar hebben wij het alwéér,” mompelt
Emma verdrietig. „Mijnheer heeft reeds voor
zijn huwelijk alle poëzie verloren. Misschien
zoudt ge ook wel wenschen, dat ik mijn
oranjebloesem achterwege liet?”
Emma vindt steun en troost bij mama.
„Mijn beste jongen,” zegt deze goedig,
„waarom wilt ge Emma dio bloemen mis
gunnen?... Gij hecht misschien minder aan
den vorm, dat geloof ik gaarne... maar ge
moet leeren geven en nemenen daarbij
kijkt mama van Til haar echtvriend van
ter zijde aan. „Ziet ge, de goede Johannes
knikt bevestigend en geen wonder. Wat
heeft hij al niet moeten leeren... geven en
nemen... ’t Is bijna de zinspreuk van zijn
echtelijk geluk geworden.”
Emma zal de oude lui wat opwarmen....
Zij is opgestaan en heeft, zooals zij tien
jaren geleden deed, zich op de rechterknie
van papa neêrgezet, terwijl zij met beide
armen zijn achtbaar hoofd omstrengeld
houdt.
„Hoe is het pa, hebt u niet nog een woordje
te zeggen!?” vraagt zij schertsend.
Ja, papa heeft voorzeker een woord te
spreken. Nu Emma hem als het ware reken
schap van zijn vol gemoed heeft gevraagd,
kan hij zijn gevoel niet langer bedwingen...
Hij heeft zijn eenige dochter veelbeteekenend
aangezien, toen het kopje thee, dat mama
hem juist gebracht heeft, neergezet en wan
neer allen blijven zwijgen, dan zegt hij bijna
weemoedig
„Emma-lief, hebt ge er wel eens aan ge
dacht, dat het van avond de laatste avond
is, waarin ge ons alléén toebehoort... dat
morgen.vader’s stem stokte hier iets
meer „dat ge morgen dit gelukkig ouder-
6.)
Pa en ma zijn ouders, zooals men ze met
een lantaarntje moet zoeken, doch om altijd
tussohen pa en ma te zitten pruilen
meent Emmais wat al te veeleischend
van een meisje, dat nooit een voet op straat
of in een gezelschap kan zetten, zonder on-
middelijk door de pedante jongens begluurd
te worden. Coquet Emma wist niet wat
het was, maar hemel welk een pretom
van avond luitenant A. een paar woordjes
meer ten beste te geven en hem op één
wenk te zien vliegen, alsof de generaal hem
commandeerde. Ziedaar EmmaVal haar
piet hard, om die rooskleurige opvatting
van het leven... Morgen... ja morgen zal zij
reeds zooveel van dat kinderlijke moeten
afleggen.... morgen zal zij trouwen... morgen
wordt zij vrouw! Laat het aan August
over, om dat hem toevertrouwde plantje op
te kweeken. Och, wanneer de dagen geko
men zijn, waarin de poëzie door proza ver
vangen wordt, waarin zoovele iüusiën als
damp optrekkrjn, dan is het immers vroeg
Ik geloof wel degelijk, dat men de kip
met de zilveren eieren aan het slachten is,
om er een „gouden kuiken* voor in plaats
te koopen.
De goede reputatie van een zaak is zoo
gauw voor lange jaren verspeeld.
Dat zien de eigenaars van de bekende
villa’s op Scheveningen, waarin vroeger de
speelhuizen gevestigd waren en die nu sei
zoenen lang geen huurders konden vinden,
trots veranderden naam en uiterlijk
A. B.
XI
In een vorig schrijven deelde ik op grond ploitatie
van eerste-hands-inlichtingen mede, dat de
kans groot was, dat de Bataafsche toch
haar Kantoorgebouwen vL.k over het Vre
despaleis zou kunnen stichten, daar zij nl.
een derde perceel daar over kon nemen
waardoor voldoende terrein beschikbaar
kwam, om de eischen van ruimte door haar
aan het Kantoor gesteld, met die van de
gemeente, betreffende de wijze van bebou
wing, met elkaar in overeenstemming te
brengen waren. Dit vooruitzicht is echter
niet verwezenlijkt. Vermoedelijk omdat de
prijs van dit derde perceel (mij werd een
bedrag van 135 mille genoemd) de begroe
ting al te zeer in de war gooide. De
vrees door verschillende voorstanders van
het Schevingsche-weg-plan geopperd, dat de
maatschappij zoo zij haar zin niet kreeg
haar zetel naar elders zou verplaatsen is
echter evenmin bewaarheid. Althans men
bericht nu, dat de bureaux in een ander
stadsdeel, nl.‘ aan de Koningskade zullen
verrijzen, op de plek, die velen bestemd
hadden voor een nieuwen schouwburg.
Me dunkt, bij het lezen van dit bericht
moet den wethouder van financiën een steen
van het hart zijn gevallen, want hoe rijk
de stad ook is, uit het accres der uitga
ven, waarvan ik u destijds een staatje gaf,
blijkt wel dat wij goede contribuanten aan
de gemeente-schatkist allesbehalve kunnen
missen. Vooral niet omdat elke raadsver
gadering nieuwe nooden openbaart, waarin
de groote portemonnaie heeft te voorzien.
Soms zijn de zaken waarvoor geld ge
vraagd wordt sympathiek. Soms allesbe
halve.
Onder de eerste categorie zou ik gaarne
rekenen het plan-Hoejenbos om voor ouden-
van-dagen, die zonder armlastig te zijn,
toch niet op eigen houtje kunnen rond
komen een „Thuis” te stichten, waar zij
zich kunnen inkoopen en waar, door een
gezamelijke huishouding zooveel bezuinigd
kan worden, dat het eten van genadebrood
voor de oudjes uitgesloten is. Het werd
reeds tekend, dat wethouder De Wilde
gunstig over het plan denkt en dat het
niet daar, om te bewijzen, dat zinneprik-
keling-zonder-subsidie heel goed bestaan-
Abonnementen op alle
Bladen en
Tijdschriften
worden aangenomen door
Firma H. Brandenburg!),
Gedempte Poortezijlen - Sneek.
Invaliditeit. Overlijden. J 1JU of’Oog. -j J van een D u 1 m. f JV wijsvinger.
Ecu respectabele som. En de vraag zal
bjj velen opkomenwaar moet dat alles
vandaan komen
Gelukkig kon de penningmeester ook
daaromtrent goede mededeelingen doen.
Er was ontvangen
Aan contributiën
giften
bijdragen voor tegemoetko
ming in verpleegkosten, enz. -
rente, enz.
Totaal ontvangen f 1834.36
Er is dus nog een tekort van f98.34,
wat, vergeleken bjj het vorige jaar een
Woensdagavond hield de vereen. »Hulp
in Nood< in de voorzaal van »Amicitia,<
hare algemeene vergadering. Het was weer
hst oude verschijnseleen weerbaar be
stuur, maar.... geen belangstellende leden.
Slechts 11 namen stonden er op de pre
sentielijst.
Het belangrijkste, dat ter tafel kwam,
waren de verslagen van penningmeester en
secretaris.
De eerste, de heer J. Huges, deelde
de volgende cjjfers mee
Tekort op 1 Nov. ’12
Kosten ziekenhuis-verpleging
sanatorium
üitgereikte melk
üitg. van
eieren
vleesch
levertraan
contanten
verschillenden aard
Totale uitgaaf f 1932.60
genoeg om een levenslustig gezichtje tot een
ernstig gelaat te plooien 1
Zonderling, niemand scheen van avond
aanleiding te vinden, om een levendig ge
sprek te voeren. Emma had reeds tweemaal
met een verdrietig gezichtje opgemerkt, dat
het er veel van had, alsof in plaats van een
bruiloft, een begrafenis op handen was. Papa
zette een gezicht alsof geraffineerd op een
maal f 5 gedaald was. August zag er uit,
alsof hij op ceêlenmaken was, en stelde
nota bene eene advertentie voor de couran
ten op, waarin mijnheer en mevrouw Van
Bergen-van Til, dank zeggen voor de tal
rijke bewijzen van belangstelling, bij gele
genheid van hun huwelijk ondervonden.
Met mama was het nog veel slimmer ge
steld. De goede vrouw knipte herhaaldelijk
met de oogen. Emma dacht eerst, dat zij
slaap had, want zij had niet gezien, dat
moeder telkens een weerbarstigen traan
wegpinkte. Foei, en dat zóo kort voor de
bruiloft
August is met de advertentie gereed. Best
nu kan hij ten minste weêr een woordje
tot zijn Emma spreken, want Hemelwat
heeft zij hem nog veel te vragen.
„Zeg Gus, weet je nu goed, hoe we samen
in de kerk moeten binnen komen? En....
weten de koetsiers nu precies, wie er afge
haald moet worden Zeggoede, lieve August
kan ik er nu bepaald op rekenen, dat de
koetsiers en de palfreniers bouqetten zullen
hebben? Ik ben dol op bloemen.... maar
geen bloemen in het tuig, hoor!”
August stelt haar gerust, haar wensch zou
vervuld worden. Een wensch van Emma is
nu nog een wet, maar wat hem-zelf betreft,
bjj kan het niet verzwijgen„Zulke met
bloemen versierde koetsiers.... vind ik eene
de Tango-paren, uit Brussel en Parijs ge
ïmporteerd, die hier in een paar chieke
theesalons hun kunsten komen verkoopen, laat ik maar zeggenjongeluispubliek komt,
ziedaar een vraag, die ik niet gaarne ont
kennend zou willen beantwoorden.
Groote Advertentiën kunnen uiterlijk tot Maandags- en Donderdags-
avonds ingezonden worden, kleine tot Dinsdags- en Vrijdags-
morgens 10 uur.
dus ook wel slagen zal.
Minder sympathiek doet het hernieuwd
schouwburg-gedoe aan, thans over de ex
's van het gebouw. Er waren drie
voorstellen: gemeente-exploitatie door een
ambtenaar, halve gemeente-exploitatie door
een vereeniging van Kunstminnaars, en
verhuring van het gebouw van een gerant,
plus een subsidie aan het (fransche) opera
gezelschap, dat er in hoofdzaak in spelen
zal. Het laatste werd gekozen en we be
houden dus de anomalie, dat in het land,
waar geen eigen opera bij gebrek aan steun
bestaan kan, een vreemde troep subsidie
zal erlangen. Alles vanwege het feit dat
we zoo casmopolitiseh zijn, en de diploma
tie binnen onze muren zien zetelen. Daar
om moet het fransch zijn! Nu doet het ge
val zich voor, dat in den Haag op de kop
af twintig legaties gevestigd zijn, waarvan
verschillende één en slechts een enkel ze
ven man sterk is. Door elkaar maakt dit
honderd diplomaten. Gaan die alle honderd
elk met zijn vrouw naar de opera, dan zijn
er 20Ö plaatsen bezet cf zoowat van
het gebouw. Aan de rest van het publiek
zal het vrijwel onverschillig zijn of zij een
Hollander, Franschman of Duitscher hooren
zingen. Zonder tekstboe .je verstaat 99%
toch geen woord
Maar, zouden die honderd diplomaten nu
werkelijk tweemaal ’s weeks steevast naar
de opera gaan en zouden dus al de dure
plaatsen eiken speelavond door hen „be
zet zijn.“
Geloove wie het wil. En wie het ge
looft, moet ons dau eens duidelijk maken,
waarom er bij een regelmatig uitverkocht
huis nog subsidie noodig is
Waarheid is, dat het allemaal neerkomt
op traditie, op oude gewoonte en het vroe
gere gesmacht van verliefderige dames naar
’n mooien franschen tenor en van dito jon
gelui naar aardige fransche koristjes....
En voor dat soort van conversatieles is
gemeentesubsidie aan een opera onnoodig
ANNEX
TELEFOON No. 150.
baar is k
Ja, die theesalons....
Ik herinner me nog opperbest, dat ze
niet bestonden, dat taartjes of ijseten alles
was, wat je kon gaan doen, als je je nichtje
met haar vriendinnen in de stad tegen
kwam. Dat was voor de kinders een feest
en voor je zelf een meestal niet geringe
financieele tegenvaller.
Maar tegenwoordig Een middag, zon
der dat er in een van de vier of vijf chieke
tearooms een kopje ceylon met wat er bij
komt wordt verschalkt, is voor minstens
driekwart onzer winkelende dames een ver
loren dag. Er zijn al differente van die da-
mescafé’s, die met den tijd meegaand
een strijkje hebben geëngageerd. Wie
heeft het ooit gehoord gaan snoepen op
muziek
Doch ook dit is weer een
standpunt.
De Princess Room is een paar weken
geleden begonnen een Brusselsch danspaar
te engageeren om het Zaterdagnacht voor
de soupeurs een uurtje later te laten wor
den. Sedert heeft hij dat voor genoodigden
en journalisten herhaald en zoo zijn de
Tango-soupers in de wereld gekomen.
De concurrentie bleef niet achter. Zijn
overbuur annonceert tango-thee’s en bin
nen een paar weken tango-ontbijt en tango-
dineert men in alle zaken, waar ruimte ge
noeg is om, tusschen de tafeltjes in, een
mannetjes- en een wijfjes-mensch heen en
weer te laten springen of glijden.
De houders dier zaken schijnen er hun
voordeel in te zien. Of zij zich op den
duur niet zullen blijken te vergissen, is
een andere kwestie.
Me dunkt zoo, dat zij door het nieuwtje
tijdelijk (Londensche bladen schreven van
de week al over de „dieing tango craze*)
wel wat, misschien zelfs heel veel, kijklus-
tigen zullen lokken.
Doch of de werkelijke dames, die, dag
in dag uit, bezoeksters waren niet zullen
Bovendien, dat redt zich zelf best. Of zijn wegblijven uit een lokaal, waar dergelijke
min of meer louche genoemde vertoonin-
gen plaats hebben en dus van zelf een....
jen
3
ir-
Ie
>au
DOOK
E D W. R O O Z E.
Westersingel Tel 118, Groningen.
J. A. HUIZINGA.
O—
ir-
De Genestet.
Telefoon 150
vrouw ziet er frlsscher uit, wan-
neer zij hunne gezondheid onderhou-
den door het geregeld gebruik van g
De afnemende tango-woede.
- „Hulp in Nood.**
NIEUWE SNEEKER COURANT