f2000
uk
iek.
sell
SNEEKER COURANT (67ste Jaargano) e» W YMB RITS ER ABEEL (1L Jaar gang)
A.
Firma H. WESTERHOF.
1
Jong Gehuwd
«<32
DE cJONG'S
No. 41.
Woensdag 18 Februari 1914.
30e Jaargang.
m.
Officieel Orgaan der Gemeente Sneek.
IA,
Nieuwstijdingen.
RECL AMEKOLOM.
NOTA’S, WISSELS,
KWITANTIëN.
Uitgevers: Firma H. BRANDENBURGH
Ged. Poortezijlen, - Hoek Kleimand - Sneek.
TELEFOON No. 150.
DAAI.DF.RSCACAO
in bussen
en pakjes
Verschijnt Dinsdags- en Vrijdagsavonds.
Steeds voorradig bij:
De Abonne’s op dit blad worden op aanvraag Gratis verzekerd tegen de gevolgen van Ongelukken voor onderstaande
bedragen. (Risico gedekt door de Hollandsche Algemeene Verzekeringsbank te Schiedam.)
:as: f 200 1150 f 175.50 f 25
seker
irne,
in
*14
ruik
ruik
Feuilleton.
i.
„Emma,” zegt August eensklaps fluistt-
iter-
nan,
;eeg,
prijs
bij
O v e r 1 ij d e n.
bij verlies
van een Duim.
iagd,
takte
n.)
ezer.
bij verlies van
elke andere
Vinger.
lend
itra.
ING
icht.
aan
van
60.
W.
ude
teeg
?35.
ruik
Geschiktst adres
Firma H. BRANDENBURGH,
Telefoon No. 150.
Ik heb mij er dik
wijls van overtuigd,
dat Koffie „HAG”, de
caffeïnvrije boonen-
koffie, geen invloed
uitoefent op de wer
king der maag.
„Slaap je, mijn engel
Geen antwoord.
„Is de avond je lang gevallen
Geen antwoord.
it,
in
iel
Groote Advertentiën kunnen uiterlijk tel Maandags
avonds ingezonden worden, kleine tot Dinsdags- en
morgens 10 uur.
14.)
Daar buiten schitterden de sterren als
diamanten aan het uitspanselde maan
was een oogenblik te voren weer te voor
schijn getreden.... de wind was gaan lig
gen... kortom het was een prachtige avond
geworden.
Den ganschen weg naar huis heeft de
griffier het hoofd voorover gebogenhij
heeft aan zijn lieveling, aan zijn Emma ge
dacht, en toen hij voor de deur der echte
lijke woning stond, wierp hij het hoofd,
voor het eerst, weer fier in den nek.Hij
was vast besloten alles dadelijk goed te ma
ken... Emma was jong... te jong misschien...
hij bad haar moeten terechtwijzen... dat was
zijn recht, zjjn plicht, niet, hard met
hard te keeren, niet met haar tranen te
spotten, niet het aan zijn zorg en liefde
toevertrouwde schepseltje... met haar leed
alléén te laten 1
De griffier was schuldig... voor haar wa
ren verzachtende omstandigheden te vinden..
voor hem niet
rerd. „Ik dacht, dat ge nooit zoudt kunnen
inslapen, vóór ge mij een nachtzoen gegeven
hebt
Een zwak geritsel achter de gordijnen,
verkondigt, dat de schoone slaapster ont
waakt.....
Eerst vertoont zich een allerliefst en be
vallig nachtmutsje.... daarna twee welge
vormde armpjes 1.... en dan, zegt een fijn
stemmetje achter de zware gordijnen
„Beste Gus 1”
„Mijn schat! Alles vergeven en vergeten,
niet waar stelt Gus voor, en zoent zijn
vrouwtje dat het klapt.
HOOFDSTUK IX.
„Ik had gaarne met mijnheer van Bergen
nader kennis gemaakt; wij zullen ons nu
maar troosten met het denkbeeld dat wij
den tijd geheel voor ons alleen hebben;”
antwoordt mevrouw van Dalen, een oude
vriendin van de familie van Til. „Mijn man
is ook nooit te vangenvan Dalen is zoo
glad als een aalGe neemt me niet kwa
lijk, dat ik mijn dochtertje en onze nieuwe
juf heb mtêgebracht
De nieuwe juf buigt bescheiden en Emma
is voorkomend genoeg om de juffrouw vrien
delijk te ontvangen.
„Onze juf,” vervolgt mevrouw van Dalen,
„heeft mijnheer van Bergen, geloof ik, vroe
ger alreeds ontmoet.”
Juf bloost.
Emma is natuurlijk nieuwsgierig om te
weten, waar juf mijnheer van Bergen dan
wel ontmoet mag hebben.
„In een vroegere conditie? Of in.... de
uitoefening van zijn rechterlijk ambt?”
Vreemde vraag aan eene twintigjarige
dame van onbesproken gedrag
Johanna weifelt een oogenblik, en zegt dan,
niet zonder herhaald bloozen, dat zij gelooft
mijnheer van Bergen in rechtszaken eene
gesproken te hebben.
Emma ziet juf veelbeteekenend aan.
„Juf is mooi, een beeldig mooi meisje I”
denkt zij, en misschien zou zij nog veel
meer gedacht hebben, wanneer mevrouw
van Dalen haar daartoe den tijd had gelaten.
De beide dames waren vertrouwelijk op
de canapé gaan zitten. Mevrouw van Dalen,
trotsch op haar meerdere ervaring in ’t hu
welijksleven,‘zou dat argelooze jonge vrouwtje
gaarne eens uithooren... ’t Is immers zulk
een streelend gevoel, op eigen ondervinding
te bogen en anderen daarmede voor te lich-
„Zijt ge naar mama geweest?”
Andermaal geen antwoord.
Doch de scherpzinnigheid, die jeugdige
echtgenooten somtijds aangeboren schijnt,
bewees onzen griffier, dat de jonge mevrouw
van Bergen achter de zware gordijnen niet
ingeslapen was.
„Ik ben even naar de sociëteit geweest
Ik heb een allerbeleefdst briefje aan baron
van Adeldom geschreven.”
Hé, bewoog zich iets achter de gordijnen
„Ik heb geantwoord,” gaat August voort,
„dat Monsieur et Madame August van B< r-
gengaarne van de beleefde uitnoodiging
zullen gebruik maken. en Monsieur August
van Bergen hoopt, dat zijn bekoorlijk vrouwt j°
er allerbekoorlijkst zal uitzien, opdat diezelfde
Monsieur August van Bergen eens hoopt te
ondervinden, hoe jaloersch zijn engelachtig
wijfje hem maken kan.'’
IJdele moeite, om de schoone slaapster
een teeken van leven te doen geven.
De griffier zwijgt een oogenblik. Hij al
het nog eens beproeven.
„Je hebt gelijk, Emma-lief..... Hoogvlieger
is geen gezelschap voor mijik heb hem
ook ronduit gezegd, dat bet van avond de
laatste maal was dat ik hem op de socië
teit over rechtszaken (de griffier lacht hei
melijk) wil spreken. Een volgenden kier
kan de WelEdelGestrenge heer Hoogvlieger
aan huis komen. Ik begin in te zien, dat
sociëteiten alle aantrekkelijkheid verliezen,
zoodra men een eigen t’huis en een snoe
perig vogelije in de kooi heeft 1”
Alles blijft stil.... het vogeltje in de kooi
laat zich niet verschalken!
ABONNEMENTS-PRIJS
Per jaar fl.50, franco per post f2.buitenland f5.
Afzonderlijke nummers 3 cent.
ADVERTENT1E-PRIJS
15 regels 35 cent, elke regel meer 6 cent.
Bij abonnement belangrijke korting.
Ingezonden Mededeelingen 10 cent per regel.
of
„Meisje, is mevrouw t’huis?”
„Ja mevrouw, wilt u maar naar ’t zaaltje
gaan.”
Mevrouw van Dalen, die met haar doch
tertje en de gouvernante, mevrouw van Ber
gen een bezoek komen brengen, geven aan
dien wenk gehoormevrouw van Bergen
komt hen echter in de gang reeds te ge-
moet.
„Mijn beste Emma,” zegt mevrouw van
Dalen, „wat ziet ge er goed uitIk heb
je sedert je trouwdag nog niet gezien, mijn
beste meid, ’t is me, alsof die al jaren
achter den rug is.”
„Alleraardigst, om mij eindelijk eens op
i- te zoeken mevrouw. Ik had eigenlijk wel
bij u het eerst mogen komen, maar u be
grijpt, in den eersten tijd denkt men aan
niets.... dan aan zijn man.... U treft het van
daag ongelukkig... August is de gansche dag
op het Paleis van Justitie.... ik ben dus
alleen
Vrede door Recht.
ten„zoo’n piep jong wjjfje heeft nog wel
eens terechtwijzing noodig enJa.... maar
daarmee hadden juf en’t dochtertje niets te
maken.
„Welk een lieve tuinl” zegt mevrouw van
Dalen plotseling, en haar dochtertje tot zich
trekkende, vervolgt zij„Zie eens mijn lie-
velirg, welke mooie bloemen mevrouw in
den tuin heeft.”
„Dat is een liefhebberij van Gusl” zegt
Emma.
„Vraag aan mevrouw of ge met juf naar
die mooie bloemen moogt gaan kijken,”
vervolgt mevrouw van Dalen, zonder op
Emma’s woorden te letten.
Emma heeft er natuurlijk niets tegen, en
de lieveling wordt met juf, die zeer wel be
grijpt, dat de dames alleen willen zijn, in
den tuin gezonden.
Juf gevoelt zich aanmerkelijk verlicht, als
zij de deur van het gezellige vertrek achter
zich gesloten heeft. Zij had nooit gewenscht
den drempel dezer woning te overschrijden.
Toen mevrouw van Dalen haar het plan
mededeelde, om do jonge mevrouw van
Bergen een bezoek te brengen, was het haar
eensklaps zonderling te moede geworden.
Een vluchtige blos had haar gelaat over
togen bij het hooren van dien naam, en
zonder aan de gevolgen te denken, was hear
onwillekeurig de vraag ontvallen: „Is dat
mijnheer van Bergen, de griffier bij de recht
bank?” Eu toen mevrouw van Dalen daarop
bevestigend antwoordde en haar vertelde,
welk bekoorlijk vrouwtje mevrouw van Ber
gen was, en welke rijke partij de griffier
gedaan had, toen had zij gaarne door den
gtond willen zinken... „August was ge
trouwd.. dus hij had haar vergeten.”
(Wordt vervolgd)
and.
lader
r bij
het Hof van Abritage
Ctx.wwt. OHiUI
MX cn.i-r
X «T
3* X trrMcu.
len
ler
Je
in
DOOR
E D W. R O O Z E.
t”
m.
COWTWU
«JZÜZhK*»
HOt/UJT<oa
i de
una,
de
lur
en Donderdags-
Vrijdags-
NIEUWE SNEEKER COURANT
ANNEX
een rechtbank ter beslechting van geschillen
tusschen de staten onderling. Reeds twaalf
maal heeft dit Hof goede diensten bewezen.
Een belangrijk moment was ook de opening
van het Vredespaleis. Dat gebouw, opgetrok
ken en gestoffeerd met voortbrengselen uit de
verschillende landen, is een symbool der vre
desbeweging en van groote propagandistische
waarde. En al zijn we nog niet, waar we
moeten komen, dit verblijdt ons toch, dat de
internationale regelingen vermeerderen en er
meer vertrouwen en broederschap tnsschen de
volkeren komt.
Na een kwartier pauze kwam de spreekster
tot het tweede deel harer rede
wat de vredesbeweging kan.
Op de tweede vredesconferentie werd be
sloten door middel van eene commissie van
voorbereiding te onderzoeken, wat op de derde
conferentie zou moeten worden besproken. In
enkele landen werden nationale commissiën
voor hetzelfde doel gevormd en in Denemar
ken en in Amerika verschenen van deze com
missiën zelfs rapporten, maar verder vernam
men nog niet veel. En toch zijn we al 1914!
Behalve een betere voorbereiding der te be
handelen zaken, zou ook een vaste tijd van
samenkomst, zooals bij de Staten-Generaal,
wenschelijk zijn. Een internationaal bureau
roepe de regeeringen op en het worde niet
overgelaten aan het initiatief van een hunner.
Voorts moeten besprekingen over de regelen
voor den oorlog, plaats maken voor beschou
wingen over
het bewaren van vrede
en eendracht onder de volkeren. Veel is er
ook te zeggen voor een vast gerechtshof, dat
meer overeenkomst dient te hebben met onze
burgerlijke rechtbanken. Thans kan eene zaak
slechts voor het Hof gebracht worden, als
beide partijen zulks willen. Waarom maakt
men dagvaarding niet mogelijk En waarom
sluit men geschillen over sommige zaken, van
behandeling voor het Hof uit
Ondanks al het mooie van deze rechtspraak
voelt men zich toch machteloos, als men niet
het recht vaststelt, om een onwilligen staat
te dwingen tot onderwerping aan de gedane
uitspraak.
Door prof. v.Vollenhoven is het pleit gevoerd
voor een internationale politie. Uit de kringen
der vredesbeweging kwam hiertegen echter
verzet.
Dit stelsel van politie zou toch weer tot
oorlog voeren. Beter is, dat iedere staat zich
onderwerpt aan de gedane uitspraak. En het
zal in de toekomst daartoe komen.
De heer van Leeuwen, lid der Tweede
Kamer, wees laatst op de geheimzinnigheid
Maar men hoort de vraagHoe denkt gij bij
den tegenwoordigen stand van zaken iets te
bereiken
Spr. wijst dan eerst op de groote verande
ringen in het maatschappelijk leven der laatste
jaren.
Vroeger leefde ieder volk op zich zelf. La
ter kwam er meer onderlinge aanrakjng. Men
beschouwde burgers van een ander land niet
meer als vijanden, maar als medemenschen,
als doelen der geheele menschheid, zoodat allen
bij elkaar behooren. Reeds dat gevoel ver
wekt een afkeer tegen het dooden van die
andere menschen.
Vroeger' kon ook ieder volk in eigen be-
boetten voorzien. Thans
heeft men elkaar noodig
in dat opzicht. En het wereldverkeer heeft
ook de menschen nader tot elkaar gebracht.
Zelfs is aan te nemen, dat vernietiging van
een ander volk persé nadeelig is voor den
overwinnaar zelf.
ZoO zijn er dus in de vredesbeweging
tweeërlei voorstandersde etischen, die hun
gevoel laten spreken en de practischen, die
uit stoffelijke, practische overwegingen den
vrede onder de volkeren voorstaan.
En deze veranderde beschouwingen deden
hun invloed ook gelden op de regeeringen.
Wantrouwen maakte plaats voor samenwer
king. Daaraan is b.v. te danken de post-unie,
regelende,het brievenvervoer.
Men begon iets meer te voelen voor een
volkerenrecht Niet meer het recht van den
sterkste geldt, maar men streeft naar macht,
berustende op reoht.
Drie groote stroomingen beheerschen dan
ook de tegenwoordige ontwikkeling, n.l. het
besef van een wereldhuishouding, van een we-
reldrecht en van een wereldvrede. Deze drie
moeten hand aan hand gaan.
Het eerste krachtige protest tegen den oor
log ging uit van het werk: „De wapenen
neder” van Bertha von Suttner (1890). Daarna
verscheen een niet minder belangrijk werk van
Johan van Blok„De toekomstige oorlog.”
Deze twee werken gaven den stoot tot het
bijeenroepen der eerste vredesconferentie in
1899, op initiatief van den Czaar van Rusland.
Afgevaardigden van 26 staten kwamen in den
Haag samen. En hoewel toen velen niet be
seften, welk een belangrijk moment dit was,
achterna heeft men er de goede resultaten
van gezien engewaardeerd
In 1907 kwam reeds de tweede Conferentie
bijeen en de voorbereiding der derde in 1915
trekt nu reeds veler aandacht.
Spr. zet dan breedvoerig uiteen de bedoe
ling van
Dr. Med. SEMI MEYER, Danzig.
Zacht, f. physik. u. didtet Therapie
1910. BI. 111.
JOHANNA.
Ongeveer 50 personen, mannen en vrouwen,
waren Vrijdagavond in de voorzaal van „Ami-
citia" bijeen, om te hooren naar de lezing van
mevr, de Jong van Beek en Donk—Kluiver te
Den Haag over het streven van den Bond
„Vrede door Recht."
Ds. H. Schuurmans sprak een woord van
welkom, zette het doel der vergadering kort
uiteen, en bleek vervuld met zulk een opti
misme, dat hij verwezenlijking van het door
den Bond nagestreefde ideaal, binnen afzien-
baren tijd mogelijk achtte.
Spr. wees er op, hoe Friesland procentsge-
wijze het kleinste aantal leden van den Bond
telde. Dat weet Spr. niet aan Friesland en de
Friezen, maaraan de propaganda van den
Bond.
De Spreekster, hierna optredende, moest dit
laatste erkennen. Daarom had het Hoofdbe
stuur thans het plan, om eene propaganda-
tocht door Friesland te maken.
Spr. wil eerst aantoonen
Wat de vredesbeweging wil.
Zij herinnert aan de woorden, gesproken
door den Duitschen Kroonprins, die het een
heerlijk geluk voor den soldaat acht, te kun
nen optrekken tegen den vijand. Een heerlijk
geluk dus om menschen te kunnen dooden
Het is ongelooflijk, dat zulke woorden nog ge
sproken- worden.
Ieder voelt toch als van zelf een afschuw
van oorlog. In het laatst der 19e eeuw echter
heeft dit gevoel voor den vrede, geleid tot
eene georganiseerde beweging. En dat is te
verklaren. Er is meer medegevoel voor ande
ren, dan in vroegere eeuwen, men streeft ster
ker naar de bevordering van het geluk ook
van den medemensch.
Overal worden krachtige sociale maatregelen
genomen, de medische wetenschap schrijdt
voort, kortom, er is een inniger samenleven
dan vroeger.
Stel daar nu tegenover, hoe één oorlog dat
alles kan vernietigen. Ook de ontwikkelingen
der techniek, ze kunnen in een slag worden
vernield.
Doch niet alleen tegen den oorlog zelf dient
gestreden te worden, ook tegen de oorlogs
kosten richt zich eene steeds breedere schare.
Als men ziet, dat de kosten van oorlog en
marine in ons land meer dan */5 der geheele
begrooting vormen, en deze uitgaven overal
nog steeds stijgen, dan is er alleszins plaats
voor eene beweging ook tegen den gewape.n-
den vrede.
Dit ideaal heeft dan ook ieders sympathie.
der diplomatie Dat hierin frisschere, nieuwere
gedachten komen, is wel wenschelijk.
Voorts kunnen verdragen van bemiddeling
als onlangs gesloten tusschen Nederland en
Amerika, leiden tot bedachtzaamheid. Een half
jaar van nadenken, kan bij gespannen ver
houdingen, kalmte brengen.
Maar hiernaast verlieze men vooral niet uit
het oog het
vraagstuk der bewapening.
In dit verband prijst Spr. het voorstel van
minister Churchil aan de Duitsche regeering.
Daarbij moet de stem des volks de regee
ringen waarschuwen en opwekken. Tusschen
regeering en volk bestaat thans eene andere
verhouding 'dan vroeger. Een verblijdend ver
schijnsel is dan ook, dat overal vredesbonden
worden opgericht.
In 1871 ontstond in o'ns land de Alg Ned.
Vredebond, echter alleen voor mannen. In
In 1898 vereenigden de vrouwen zich in den
Nat. Vrouwenbond tot Ontwapening. Deze
twee werden in 1901 één bond, die den naam
kreeg „Vrede door recht”. Deze naam geeft
zeer juist het doel aan De bond vereenigt
alle richtingen in zich.
Al deze vredesvereenigingen der verschil
lende landen zijn weer onderling verbonden
door een internationalen band, die haar mid
delpunt vindt in het Berner bureau, dat elk
jaar eene conferentie houdt. Ook de interpar
lementaire Unie, gevormd door Kamerleden
uit de verschillende landen, benevens de spe
ciale bonden, die door kerk, school, enz. de
vredesbeweging zoeken te dienen, oefenen
steeds meer kracht on invloed uit.
In ons land heeft de vredesbeweging daar
bij nog een goedgezinde pers, wat in andere
landen niet altijd het geval is. Ook de re
geeringen toonen steeds meer sympathie.
Zoo staat dus de beweging er goed voor.
En Spr. behoeft zeker weinig woorden meer
te bezigen, om de aanwezigen op te wekken,
deze beweging mede te steunen, financieel,
maar vooral moreel.
Hoewel er geen gelegenheid werd gegeven
voor debat, kreeg de heer P. Ronner toch ge
legenheid, om
enkele opmerkingen
te maken.
Hij vraagt of de vooruitgang der techniek
wel in het belang van de verbroedering der
volken is geweest.
Spr. antwoordde, dat we daaraan allereerst
post-, telegraaf- en telefoonverkeer hebben te
danken.
Maar ook is hieraan de opkomst der so-
ciaal-democratie te danken, die veel doet voor
de verbroedering der arbeidersbevolking.