Zaterdagavond 7 UUR begint
onze
Wed. S. JOUSTRA ZOON.
J. H
SERGE PANINE.
LET OP
dat uw pepermunt het merk
V.S. draagt
I
In alle aldeelingen Groote Koopjes!
Arac, Citroen en Hum Punch,
Cognac en Fransche Brandewijn.
1
ZIET
ONZE ETALAGES!
ZIET ONZE ETALAGES!
ll
R. G. van SLOOTEN,
HARLINGEN en LEEUWARDEN, Haniasteeg.
1
■M
1
OFSTRA, Steenhouwerij, Sneek.
dit merk verzekert U onberispelijke kwaliteit.
7
r
Wij verwijzen U naar onze Speciale Prijscourant.
I
Ondergoederen
H. Brenninkmeijer Zonen,
F
-•
4
Feuilleton.
4
1
Jansen &TILANUS
I
1
■Sm
o
-w
H
^7?'5^?-^
V I! O OII
DREESMANN
I
GROOTE JAARLIJKSCHE
zgn
M
Nadruk verboden.
bij te voegen „die
oogenblik in beraad.
(Wordt vervolgd,')
■4
-s.
X
I
J
VAN^*****^
FRIEZENVEEN.
van
VOO
krij
POI
BI
Gerr
br
iede
bela
aanj
ontv
Dt
van
geve
maa
krijs
D<
bij i
Si
mei
B
Gen
v<
jaar
ver<
hun
vall
S
I
Nee
ten;
voo
sprt
den
dezi
wel
wo:
ven
Bfl
dit.
wel
gev
doo
stat
naa
bS
gaa
rek,
ken
in
pro
bin
reet
I
Frii
VOO
lost
VOO
reg(
dat
ove
en
der
I
gen
reg
led<
kon
gen
I
Magazijn van Grafataanen, Kruisen, Monumenten»
Marmeren Schoorsteenmantel. <- SHjp.t^enen
voor Sneek en Omstreken alleen ver
krijgbaar bij
SNERK Grootzand 25-2G-27.
Voor H.H. Winkeliers bij
een driftige beweging
49)
Jeanne sluierde zich echter zorgvuldig, door
een laatsten schroom voor hare veiligheid be
vangen. Zij richtten hunne schreden naar den
kant van de porte de Madrid. De met heesters
omzoomde vijver was het doel van hun tocht.
Zij bleven staan achter het dichte gebladerte.
Daar, arm in arm, konden zij de rijtuigen van
verre over den harden grond der lanen hooren
rollen, omringd zijn van de levendige drukte
der Parijsche wereld en zich toch alleen wanen,
op deze schaduwrijke plek verscholen.
Op zekeren dag moest de patroon voor zaken
naar Saint-Cloud en reed tegen vier uren door
het Bosch van Boulogne. Haar koetsier volgde,
om oponthoud te vermijden, de zijlanen. Hij
nam de richting van Bagatelle.
De heerlijke geur van het kreupelhout
streelde mevrouw Desvarennes, zij liet de ra
men van haar rijtuig neder en stak haar hoofd
buiten het portier. Hare gedachten waren droe
vig, terwijl zij zich met de zachte beweging
van het rijtuig voortwiegelde en hare oogen
doelloos naar het dichte houtgewas ter weder
zijden van den weg staarden. Een toestel ter
besproeiing deed haar paard stilhouden ter
hoogte van de villa, waar vroeger de secre-
taris-generaal van de prefectuur der Seine
woonde.
En toen mevrouw Des varennes uit het rijtuig
zag om te weten, wat haar rytuig verhinderde
voort te gaan, bleef zij verbijsterd van schrik.
Bij den omdraai van een pad herkende zij
Serge, die met eene vrouw aan den arm wan-
BALANS-ÖITVERKOOP.
slecht gekozen zijn. Waarom zijt gij zoo even
gevlucht, toen gij mij zaagt
„Gij hebt zulk eene rare manier om de men-
schen aan te spreken,” antwoordde hij lucht
hartig. „Gij rukt aan als de cavalerie, die een
charge maaktDe persoon, met wie ik in ge
sprek was, werd bevreesd. Zij liep weg en ik
ben haar gevolgd.”
„Deed zij dan kwaad, omdat zij bang was?
Kende zij mij
„Wie kent u niet? Gij zijt bijna beroemd
op de vischmarkt
Mevrouw Desvarennes vatte geen vuur op
deze beleediging, maar kwam een stap nader
bij Serge en sprak
„Wie is die vrouw
„Wil ik haar aan u voorstellen zeide de
prins bedaard. „Het is eene mijner landge-
nooten, eene Poolsche
„Gij liegtriep mevrouw Desvarennes uit,
buiten staat om zich langer te bedwingen.
„Gij liegt onbeschaamd 1”
Zij stond op het punt er
vrouw was Jeanne!” doch een laatste over
blijfsel van bedachtzaamheid weerhield deze
woorden op hare lippen en zij zweeg.
Serge was verbleekt.
„Gij vergeet u op grove wyze, mevrouw,”
sprak hij met ontroerde stem.
„Reeds een jaar lang vergeet ik mij zelve
en niet nu eerstToen ik zwak was, vergat
ik mij zelve,” hernam de patroon heftig. „Zoo
lang Micheline tusschen u en mij stond, dorst
ik niet spreken of handelen. Doch daar gij, na
mijne dochter bijna geruïneerd te hebben, haar
bedriegt, staak ik elke omzichtigheid. Voor
’t overige heb ik heden slechts één woord te
spreken om haar op mijne zijde te krijgen
„Welaan, spreek het dan! Zij is thuis, ik
zal haar roepen
In dit beslissend oogenblik gevoelde mevrouw
Desvarennes zieh weder door twijfel aange
grepen. In dien Micheline in hare verblinding
haar eens niet geloofde en haar man nog eens
in het gelyk stelde
Zij maakte eene beweging om Serge tegen
te houden.
„De vrees om haar door deze ontdekking
te dooden, zou u niet weerhouden zeide zij
met groote bitterheid. „Welk mensch zijt gy
toch, dat gij zoo weinig hart en geweten hebt
Panine begon te lachen.
„Gij ziet, wat uwe bedreigingen waard zijn,”
sprak hij, „en hoeveel ik er om geef. Bespaar
ze mij dus in het vervolg. Gij vraagt mij,
welk mensch ik ben. Dat zal ik u zeggen. Ik
ben iemand met weinig geduld, die er niet
van houdt om in zijne vrijheid belemmerd te
worden, die een atschnw heeft van huiselijke
tooneelen en van plan is baas in zgn huis te
blijven. Houd u dit voor gezegd, als het u
belieft, en handel er naar
Mevrouw Desvarennes stoof op bij deze
woorden. Haar drift, die bedaard was door de
vrees voor hare dochter, kwam nu nog he
viger op
„Ha zoo riep zij uit. „Gij wilt uwe ge-
heele vryheid Dat begrijp ik Gij duldt geene
aanmerkingen? Dat is inderdaad veel gemak
kelijker Gij beweert baas in uw huis te zijn
In uw huis Maar in waarheid, wat zijt
gij hier om zulk eene houding tegenover mij
aan te nemen Nauwelijks meer dan een be
diende Een echtgenoot op mijne kosten
Serges oogen bliksemden. Hij maakte een
vreeselijk gebaar. Hij wilde spreken, doch zijne
trillende lippen konden geen enkelen klank
uitbrengen. Met eene beweging zijner hand
wees hij mevrouw Desvarennes de deur. Zij
zag den prins onverschrokken aan en zeide
met eene geestkracht, die in ’t vervolg voor
niets meer buigen zou
„Gij hebt mij getrotseerdGij zult met my
te doen hebben Goeden dag
delde. Zij slaakte een doffen kreet.
Het tweetal keerde zich om en op het zien
van dat bloeke gelaat met vlammende oogen,
deed het eene achterwaartsche beweging om
zich te verbergen.
In een oogwenk sprong mevrouw Desva
rennes op den weg.
De beide schuldigen vluchtten snel voort
langs het pad.
Zonder er zich over te bekommeren, wat
men er van zeggen zou en door een woeden
den toorn voortgedreven, volgde de patroon
hen en poogde ze in te halen Vooral de vrouw,
die zorgvuldig gesluierd was, wilde zij grijpen
en zien. Zij vermoedde, dat het Jeanne was
Maar de verschrikte vrouw liep, snel als eene
hinde, in de richting van eene zijlaan voort.
Mevrouw Desvarennes geraakte buiten adem
en moest blijven staan. Zij hoorde het doffe
klappen van een dichtslaand portier een def
tig rijtuig, dat bij den uitgang van het pad
wachtte, reed voor haar uit en voerde de ge
lieven naar de stad.
De patroon stond een
Daarna nam zij een besluit en gelastte haar
koetsier„Naar huis.”
Zij liet hare zaken onafgedaan, ging niet naar
Saint-Cloud en kwam slechts eenige oogen-
blikken later dan de prins thuis.
Met haastigen tred begaf zy zich naar Serge,
zonder eerst haar bureau binnen te gaan of
hoed en mantel af te leggen. Zonder aarzelen
trad zij de rookkamer binnen.
Panine was er. Blijkbaar wachtte hij haar.
Toen hij mevrouw Dosvarennes zag, stond hij
op en zeide glimlachend en op spottenden
toon
„Men ziet, dat gij thuis zijt, gij komt zonder
kloppen binnen.”
De patroon maakte
en sprak
„Geen praatjes 1 Het oogenblik daarvoor zou
BI
gem
br
Supj
slag
door
land
derii
plicl
paal
ee
7 d
tari<
dag<
SI
B.
Zij vertrok even kalm als zy driftig binnen
gekomen was en begaf zich naar het kantoor.
Cayrol was in de kamer van Maréchal en
praatte met den secretaris der patroon. Hij
vertelde hem van zijne bezorgdheid over de
roekeloosheid van Herzog. Maréchal wekte
hem niet op tot vertrouwen.
Zijne meening over de eerlykheid van den
geldman was nog ongunstiger geworden. De
zeer levendige belangstelling, welke hij voor
de dochter gevoelde, had den slechten indruk,
dien de vader op hem maakte, niet kunnen
verminderen. Hij ried Cayrol dan ook sterk
aan om elke wederzijdsche verbintenis met
zulk een persoon af te breken. Voor ’t overige
was Cayrol bijna niet meer in de zaak van
het Europeesch Credietfonds betrokken. Het
hoofdkantoor was nog voor drie maanden in
zijn bankiershuis gevestigd. De aandeelen waren
by hem gedeponeerd, maar zoodra de groote
nieuwe onderneming, door Herzog op touw
gezet, in gang was, zou deze financier zich
vestigen in een zeer groot gebouw in het
quartier de l’Opéra, waaraan men met kracht
werkte. Herzog kon dus van heden af alle
dwaasheden begaan, die in zyn hoofd opkwa
men. Cayrol zou gedekt zijn.
Mevrouw Desvarennes kwam binnen. Met
den eersten oogopslag zagen de beide mannen
de sporen der hevige ontroering op haar ge
laat. Zij stonden op en bleven zwijgend wach
ten. Wanneer de patroon uit haar humeur
was, ontzag iedereen haardat was zoo de
gewoonte. Zij knikte even met haar hoofd
tegen Cayrol en begon in het vertrek op en
neer te loopen, in hare overpeinzingen ver
diept. Daarop stond zij eensklaps stil en sprak
„Maréchal, maak de rekening van prins
Panine op.”
i