f2000
SERGE PANINE.
r
SNEEKER COURANT (67ste Jaargang) en WYMBRITSERADEEL (14de Jaargang)
b’“8ef?nn0 f 1SftHbLTv™,f 75 «"g*. f50 f?5
M
No. 50
Aan onze Verzekerden.
Officieel Orgaan der Gemeente Sneek.
De Abonnees op dit blad worden op aanvraag Gratis verzekerd tegen de gevolgen van Ongelukken voor onderstaande
5
Uitgevers: Firma H. BRANDENBURGS
Ged. Poortezijlen, Hoek KIe ton d Sneek.
t
Verschijnt Dinsdags- en Vrijdagsavonds.
Woensdag 24 Maart I9I5> 31e Jaargang^
Nieuwstijdinfcen.
bedragen. (Risico gedekt door de Hollandsche Algemeene Verzekeringsbank te Schiedam.)
I
7
Feuilleton.
0
(Wordt vervolgd.)
I
L
bij verlies
van een Duim.
bij verlies van
elke andere
Vinger.
bij
O v e r 1 ij d e n.
I
■A
Wij meenen er uitdrukkelijk de aandacht op te moeten vestigen,
dat bij bedanken door een verzekerd Abonné diens verzeke
ring ook vervalt.
Indien dezelfde persoon later weer Abonné wordt moet opnieuw
een aanvraag voor verzekering worden ingediend.
De oude polis is in zulk een geval van onwaardes
Bij overlijden van een verzekerd Abonné, komt diens ver
zekering te vervallen. Wil men deze op een ander laten over
gaan dan moet zulks aan ons Bureau worden opgegeven.
DE UITGEVERS.
AHMEX
De Tentoonstelling.
Invaliditeit. 1 4VV Overleden. J jJV of’Qog J J J van een D u 1 m. 1 JU Wijsvinger. 1 X-J
ebbh
IV*
toe-
werking van het bureau nader toe
Nadruk verboden.
CC
u
TELEFOON No. 150.
1
63)
„Van
Herzog.
man verdedigt zich niet
viel mevrouw Des va -
avond zal ik te Aken zgn,
deelhouders
onderhandelen. Op een afstand kan
aan de tentoonstelling
zoo heeft Midden
stand toch eer van haar Werk gehad. Ze heeft
Met aandacht werd deze eenvoudige, doch
interessante causerie door een klein publiek
aangehoord. Ook de leden van den Raad toon
den hunne belangstelling. Een 8-tal hunner,
w.o. de heeren Wethouders, hadden aan de
uitnoodiging van het bestuur van Middenstand
gevolg gegeven.
Hoewel het bezoek
grooter had kunnen zijn,
hernam Cayrol, die driftig werd. „Denk eens,
ik vond hen in mijn huis bijeen. De wet gaf
mij, zoo geen recht om hem te dooden, dan
toch eene verontschuldiging, indien ik het deed.
Welnu, in dat beslissend oogenblik, waarin
eene onverzettelijke wilskracht moet doen tref
fen, heeft mij de moed ontbroken. Hij leeft en
Jeanne heeft hem lief."
Er was een oogenblik stilte.
„Wat is nu uw plan vroeg de patroon.
„Mij op eene andere wijze van hem te ont
doen," antwoordde Cayrol. „Ik had maar twee
kansen om hem te doodenhem bij mij te
overvallen of hem tot een duel uit te dagen.
Tot het eerste ontbrak mij de wilskracht en
tot het tweede mis ik de bekwaamheid! Ik zal
niet met Serge vechten. Niet uit vrees voor
den dood, want mijn leven is geknakt en ik
hecht er niet meer aan, maar omdat, als ik
weg ben, Jeanne hem onverhinderd zou toe-
Dus moet ik hen voor altijd schei-
in elk geval opnieuw de aandacht gevestigd
op eene zeer nuttige zaak. F.
Pisuisse an Hemsing.
Voor een overweldigende meerderheid
onbezette plaatsen en een zeer klein pu
bliek heeft Pisuisse Vrijdagavond in „Ami-
citia” zgn liedjes gezongen, zgn verzen ge
declameerd, anecdoten verteld in één
woord dit klein publiek bezig gehouden op
de hem eigen, zeer onderhoudende wgze.
Deze kunst is on-Nederlandsch; uit Frank
rijk en van elders heeft Pisuisse ze geïm
porteerd, zoodat het repertoire ook ditmaal
voor het grootste deel was gekozen uit de
rjjke voorraad buitenlandsche amusements
kunst en ons slechts enkele overi
gens welgeslaagde proeven van een
dergeljjke Nederlandsche kunst, waarop
eenige onzer jongeren zich toeleggen, wer
den gegeven.
Veel hebben wjj van Pisuisse gehoord
Soldatenliedjes als „Jean Pierre”, „Snar-
leyow”, het msesleepende: „Serrez vos
rangs”voorts het Pierrotlied „Bon-
soir Madams la Lune”, het guitig-
vermanende „Grandmothers Story”voorts
het ondeugende „Kuno der Weiberfeind”, het
apachenliedje „Ma tête”, enz.
Waarom alles opnoemen Pisuisse wr-et
in al zgn liedjes iets te leggen dat hem
succes verschaft.
Na de pauze hoorden we van hem de
enkele proeven van Nederlandsche kunst
o.m. een aangrijpend dichtstuk van F.
Pauwels en verder liedjes als Aspirine* en
„M’n eerste liefde” (waarin de Zaandammer
Witte een bijna on-Nederlandsche luchtig
heid heeft weten te leggen). „Meisjelief wat
heb je in je taschje”; een reeks anecdoten
enz.
Wjj constateerenPisuisse is opgetre
den voor een klein, doch dankbaar publiek,
dat ook de gaven van Blokzgl’s vervanger,
Jan Hemsing, wist te waardeeren.
Morgenrood.
De arbeiders-zangvereeniging Morgen
rood» gaf Zondagavond eene openbare uit
voering. Voor afwisseling zorgde de heer
Sternheim van Amsterdam.
De groote zaal van Amicitia was flink
bezetde bijeenkomst werd geopend door
den voorzitter, den heer C. Smit. Morgen
rood bleek te beschikken over een flink
koor dat tal van nummers ten gehoore
doen. Ik vergood haar
Tegenover zulk eene blinde, ingewortelde en
hartstochtelijke liefde zuchtte mevrouw Des
varennes. Zij dacht aan Micheline, die Serge
liefhad, zooals Cayrol dit Jeanne deed.
„Als zij eens met hem wilde heengaan,”
sprak zij bg zich zelve.
Oogenblikkeljjk zag zij haar huis verlaten,
Micheline en Serge in den vreemde en zich
zelve, geheel alleen te midden van haar ver
woest geluk, door droefheid en hartzeer ster
ven. Zij wilde haar uiterste best doen om
Cayrol tot medelijden te stemmen.
„Wathernam zij, „wend ik mij te ver
geefs tot u Herinnert gij u niet, dat ik voor
u eene trouwe en verkleefde vriendin geweest
ben Ik heb den grond tot uw vermogen ge
legd uw eerste geld heb ik u in handen ge
geven. Gij zijt een edel mensch en zult het
verleden niet vergeten. Men heeft u zwaar be-
leedigd en gij hebt recht om u te wreken,
maar bedenk, dat gy daardoor twee vrouwen
treffen zult, die u niet anders dan welgedaan
hebben. Wees edelmoedig, wees billijk Spaar
ons
Cayrol werd niet getroffen; zijn samenge
trokken gelaat ontplooide zich niet.
„Zie, hoe diep ik gezonken moet zjjn,” zeide
hij, „dat ik aan uw dringend verzoek geen ge
hoor geef.
Vriendschap, dankbaarheid, edelmoedigheid,
al mjjne goede gevoelens zijn door deze vloek
waardige liefde vernietigd.
Deze vrouw gaat mjj boven alles. Voor
haar vergeet ik alles, verneder en verlaag
ik mij.
ABONNEMENTS-PRIJS
Per jaar fl.50, franco per post f2.buitenland f5.
Afzonderlijke nummers 3 cent.
ADVERTENT1E-PRIJS
1 5 regels 35 cent, elke regel meer 6 cent.
Bij abonnement belangrijke korting.
Ingezonden Modedeelingen 10 cent per regel.
NIEUWE SNEÈKER COURANT
schiedt. Voor den leek en ook voor menigen
winkelier is het bedrog onmogelijk op te mer
ken. Spr. bewijst dit met onderscheidene voor
beelden.
Nu kan men zijn waren wel aan een schei
kundig bureau laten onderzoeken, -maar dit
komt de meesten te duur. Voor dezulken nu
is het Rijksbureau. Men schrijve even, zende
daarna het verlangde monster op en na korten
tijd ontvangt men den uitslag. De kosten zijn
dus zeer miniem. En spr. meent, dat op tal
van plaatsen in dezen veel meer kon worden
gedaan.
Verder geeft Spr. aan de hand van tal van
geëxposeerde artikelen aan, hoe er geknoeid
wordt, vooral met de duurdere artikelen. Winst
bejag is dan ook het eenige doel van al deze
practijken. Gaf men nu bij vele waren maar
de juiste verhoudingen aan, dan bleef do han
del eerlijk. Dan kreeg men waar voor zijn
geld, doch daarvoor wacht men zich wel. Dan
zou het vet van den ketel gaan.
En vraagt men nu ten slotte Wat geeft het
nu, dat men dit alles weet Men wordt er
maar wantrouwend van - dan antwoordt Spr.,
dat er voor dat wantrouwen veel te vaak re
den wordt gegeven. Doch hier is van
passing
Een gewaarschuwd man
geldt voor twee. De keuringsdiensten brach
ten op het gebied der voedingsmiddelen veel
verbetering. Zoo bv. teH liefden, waar voor
eenige jaren de melk voor 40u/o werd ver-
valscht. Thans is dit cijfer reeds gedaald tot
nog geen l°/0. Maar zoo’n keuringsdienst is
voor vele kleine gemeenten te duur. Combi
natie van gemeenten, zooals voor Leiden en
omstreken is toegepast, is ook niet altijd mo-
geljjk. Een volledige rijkskeuringsdienst ont
moet ook tal van bezwaren. Een tusschenweg,
dien men in Friesland opgaat, is dan ook een
provincialen keuringsdienst. En Spr. acht het
voor Sneek wenschelijk, dat het zich daarbij
aansluit.
Doch ook in afwachting daarvan moet men
trachten de toestanden te verbeteren. Bij het
koopen stelle men voorwaarden van zuiver
heid. De belanghebbenden moeten hier zelve
voorgaan en in samenwerking kracht zoeken.
Groote Advertentiën kunnen uiterlijk tet Maandags- en Donderdags-
avonds ingezonden worden, kleine tot Dinsdags- en Vrijdags-
morgens 10 uur.
-v-,“ zeide
„Van daar uit zal ik met de aan-
van het Algemeen Credietfonds
1 i men zgne
belangen beter beoordeelen. Gaat gij met mij
mede
„Neen," antwoordde Serge op doffen toon."
„Gij doet verkeerd!* verklaarde Herzog.
»De fortuin is grillig. Binnen zes maanden
zouden wij rgker zijn dan wij vroeger waren.
Maar daar gij vast besloten zjjt, geef ik u een
laatsten raad, die zooveel waard is als het
geld, dat gij verliest. Beken schuld aan uwe
vrouw; zy zal u uit den nood helpen.*
De geldman stak Serge zijne hand toe, die
deze niet aannam.
„Hooghartigheid fluisterde Herzog. „Toch
heeft hij het recht er toe hg betaalt
Zonder een woord meer te zeggen, ging de
prins heen.
Terzelfdertijd liep mevrouw Desvarennes,
door het lange wachten ongeduldig geworden,
haar klein salon met groote schreden op en
neer. Eene deur werd geopend en eindelijk
verscheen Maréchal, de zoo lang verbeide bode.
Hij kwam van Cayrol terug, maar had hem
niet kunnen spreken. De bankier was op zijn
kantoor en had daar den ganschen nacht ge
werkt. Hij had uitdrukkelijk gelast niemand
tot hem toe te laten. Daar mevrouw Desva
rennes eene vraag op de lippen had, die zij
een eerlooze, die mijn
bezoedelt, die mijn geld gestolen
bracht wjj hoorden o. a. de Internatio
nale met »Schwung< gezongen terwjjl
verder werden uitgevoerd «Morgenrood*,
«Avondlied*, «Wiegeliedje*, «Komt uit de
Dorpen*, een frisch >Propagandaliedje< enz.
Bitteraard bevat een jong koor nog krach
ten waaraan geschooldheid ontbreekt. Houdt
men hiermee rekening dan mag inderdaad
gezegd worden dat dit koor, onder leiding
van zgn directeur, den heer Hoekstra, reeds
flinke vorderingen heeft gemaakt, welke,
alle hoop geven dat deze vereeniging een
mooie toekomst voor zich heeft.
Sternheim was voor ons een verrassing.
Hg bleek ons een voordrachtkunstenaar van
inderdaad groote zeggingskracht en van be
scheiden, doch gepast gebaar. Zgn voordracht
»Ten strgd* (van Margot) was begeesterend.
Tot zgn meest inslaande voordrachten re
kenen wg voorts >De daad* van Adama
van Scheltema, >Moeder ga voor je kindje
staan* (D. Troelstra) en een fragment uit
Opstandelingen (H. Roland Holst)ook
op sarcastisch-humoristisch terrein, dat hg
met «Barbertje Snik* van Hegermans be
trad, bleek Sternheim goed thuis.
Bommen naar aen Nederlandach
schip geworpen.
Het van Bucnos-Ayres naar Amsterdam
bestemde Nederlandsche stoomschip Zevenber
gen, van de N. V. Furness Scheepvaart en
Agentuur Maatschappij, Zondag te IJmuiden
binnengekomen, bericht, dat uit een Duitsche
vliegmachine twee bommen naar het schip
zijn geworpen, welke echter geen doel hebben
getroffen.
Het schip kwam met regeeringsgraan uit
Rosario. Zondagmorgen om half twaalf, toen
de Zevenbergen op ongeveer 8 mjjl West van
de Noordhinder stoomde, zagen de kapitein
en de tweede stuurman H. Verhagen op eeni-
gen afstand een zwarte rookkolom en een hooge
waterzuil boven het schip uitvliegen.
Opziende ontwaarden zij op niet bgzondere
hoogte een vliegmachine, Taube-model, met
het bloote oog door den inmiddels geroepen
eersten stuurman R. Coerkamp, aan de namen
vlag, die onderaan de machine wapperde dui
delijk herkend als een Duitsche vliegmachine.
Tot groote ontzetting van de bemanning liet
de Taube een bom vallen, die op ongeveer 35
tot 40 voet aan stuurboordzijde bij het voor
schip in het water viel en ontplofte. Kort
daarop werd een tweede bom uit de Taube
geworpen, die op nog geen zeven meter afstand
van het voorschip ontplofte voor zij in het
water terecht kwam.
cacao. Deze moet, voor ze gebruikt kan wor
den, ontvet worden. Toch behoort er ongeveer-
25 vet in te blijven, doch thans treft men
veel cacao aan met niet veel meer dan 14 a
15 vet.
Ook thee wordt op erge wijze vervalscht.
Dat doet men wel in China, maar wij gebrui
ken ze. Men laat daar n.l. de theeblaadjes eerst
trekken, zoodat een groot deel van de kracht
en de geur der thee verdwijnt. Daarna worden
de blaadjes weer bereid en opgemaakt en naar
het Westen verzonden. In Londen wordt wel
70.000 K.G. van deze vervalsehte waar aan
gevoerd en verkocht.
Met vanille handelt men evenzoo. De vanil-
line wordt er uitgetrokken, zoodat deze specerij
zeer in geur verliest. Doch ook de kristalletjes
zijn dan weg. En om het uiterlijk nu te red
den, kleeft men er andere stoffen op, soms
zelfs glasschilfertjes.
3. De derde manier van vervalschen is
Men geeft een artikel een n a a m, waarop
het geen recht heeft. Men weet, welke bepa
lingen men heeft moeten maken tenopzichte
van de „kunstboter” (margarine). Maar er is
ook veel kunsthonig, die vooral in Friesland
(blijkens ingezonden monsters) voor echte honig
wordt verkocht. Met oliën en vetten wordt in
dezen ook verbazend geknoeid.
Nu kan men
deze knoeierijen
uit tweeërlei oogpunt beschouwenals scha
delijk voor de gezondheid, maar ook als scha
delijk voor de beurs. Wat het eerste betreft,
verrichten de keuringsdiensten een zeer nuttig
werk.
Het Rijksbureau onderzoekt echter aller
lei waren. Opmerkelijk is, dat de ver-
valsching, hoewel reeds eeuwen oud, thans
zooveel verfijnder, meer wetenschappelijk ge-
Het Rijksbureau voor onderzoek van han-
delswaren te Leiden kon voor onze stad geen
onbekende zgn.
Niemand minder dan de directeur dezer in
richting, Dr. Voerman, kwam hier indertijd
om doei en werking van het bureau nader toe
te lichten.
Het Bestuur van „Middenstand” echter deed
goed nogmaals de aandacht te vestigen op
het Rjjksbureau. Daarvoor was de tentoon
stelling georganiseerd daarvoor vooral trad
Zaterdagavond onze oud-stadgenoote, mej. Bak
ker, hoofd-assistente aan genoemde inrichting,
op, om een toelichting te geven bij het ge-
exposeerde.
Spreekster wees er op, hoe het Bureau was
opgericht in het belang van den Middenstand.
In de enkele jaren van zijn bestaan heeft het
reeds veel gedaan. En om van het verkregen
resultaat een eenigszins volledig beeld te ge
ven, waren hier tal van monsters tentoonge
steld.
Komt men nu tot de vraag Wat is ver-
valsching dan onderscheidt Spr. drie gevallen
1. Men vermengt een duur artikel met
allerlei waardelooze stoffen. Zoo mengt men
door de peper vaak zand, doch ook gemalen
cacaoschil. Bijenwas en andere stoffen worden
zoodanig saamgesmolten, dat soms 80 °/0 waar
deloos is. Een thans veel voorkomende ver
menging is die van cacao met gemalen cacao
schil, welk bestanddeel niet de minste waarde
heeft.
2. Een tweede manier van vervalschen is:
Men onttrekt aan een artikel waardevolle
stoffen.
Als voorbeeld noemt Spr. hier weer de
behooren.
den."
„Hoe
„Door hem te dwingen om heen te gaan.
„En als hij weigert
Cayrol schudde zijn hoofd op dreigende
wijze en zeide
„Daar tart ik hem toe. Als hij zich verzet,
breng ik hem voor de rechtbank."
,Gij kreet mevrouw Desvarennes en trad
op Cayrol toe.
„Ja ik," hernam de bankier op vasten toon.
„Ongelukkige En mijne dochter riep de
patroon uit.
„Bedenkt gij wel, wat gij zegt Gij schand
vlekt ons, mij en de mijnen
„Ben ik dan niet geschandvlekt hernam
Cayrol.
„Uw schoonzoon is
naam
niet onder woorden durfde brengen, voegde
Maréchal er bij, dat bij den bankier niets bui
tengewoons voorgevallen scheen.
Terwijl de patroon haar secretaris bedankte,
knarste de zware koetspoort op hare hengsels,
en een rijtuig reed het geplaveide binnen
plein op.
Maréchal ging ijlings naar het raam. Hij
sprak maar één woord„Cayrol
Mevrouw Desvarennes gaf den jongen man
een teeken om zich te verwijderen. De bankier
verscheen op den drempel van het salon.
Bij den eersten oogopslag bespeurde de pa
troon de verwoestingen, die de verschrikkelijke
nacht, welken hij beleefd had, op het uiterlijk
van den ongelukkigen man had aangericht.
Gisteren nog bloeiend, blozend, krachtig en
zgne forsche gestalte rechtop houdende als een
eik, was Cayrol thans gebogen, verwelkt als
een oud man.
De bankier geleek wel de schaduw van
zich zei ven.
Mevrouw Desvarennes ging haastig naar
hem toe en zeide, eene wereld van vragen
in dit ééne woord leggende „Welnu
Cayrol was somber en ongedurig. Hij ves
tigde zijne oogen op de patroon, en antwoordde
op doffen toon en met een teeken van moede
loosheid: „Niets."
„Is hij dan niet gekomen vroeg mevrouw
Desvarennes.
„Ja wel," zeide Cayrol, „maar ik had de
noodige geestkracht niet om hem te dooden.
Ik meende, dat het gemakkelijker was een
moordenaar te worden. En gij ook niet waar?"
„Cayrolriep mevrouw Desvarennes uit en
huiverde, daar zij tot haar schrik zag. hoe
goed zij begrepen was door hem, wiens arm
zij gewapend had.
„Het was echter eene goede gelegenheid,"
heeft
„Een fatsoenlijk
met zulke middelen,"
rennes hem op ernstigen toon in de rede.
„Een fatsoenlijk man verdedigt zich, zooals
het hem mogelijk is. Ik ben geen ridder, maar
een man van zaken. Het geld is mijn wapen
De prins heeft mij bestolen en ik zal hem als
dief doen veroordeelen."
Mevrouw Desvarennes fronste haie wenk
brauwen en zeide
„Maak uwe rekening op, ik zal u betalen."
„Zult gij mij ook mijn verloren geluk betalen?"
riep de bankier buiten zich zelve uit. „Zou
ik niet liever te gronde gericht zijn dan op
zulk eene wijze verraden te worden Gij kunt
het onrecht, dat mij aangedaan is, niet her
stellen. Mijn leed is te zwaar, ik moet mij
wreken
„Maar, onzinnige, die gij zgt," hernam me
vrouw Desvarennes, „gij treft den schuldige
niet, maar juist de onschuldigen. Als mijne
dochter en ik aan wanhoop ten prooi zijn, zal
dit uw ongeluk verminderen
„O, Cayrol, wees op uwe hoede, dat gij niet
aan waardigheid verliest, wat gij aan wraak
zoudt winnen. Hoe minder men door anderen
ontzien is, des te meer ontzag moet men voor
zich zelven hebben.
Verachting en zwijgen verheffen een slacht
offer. Bloeddorst en haat doen het afdalen tot
het peil dergenen, die het gehoond hebben.*
„Men beoordeele mij, zooals men wilik
bemoei mij alleen met mij zelven. Ik heb een
alledaagsch hart, een lage ziel, al wat gij ver
kiest. Maar het denkbeeld, dat deze vrouw aan
een ander toebehoort, maakt mij razend. Ik
moet haar haten en ondanks alles kan ik niet
buiten haar. Ik heb haar noodig. Het is slecht,
dat gevoel ik wel, maar ik kan er niets aan
