V
Neteldoek en Mousseline
BLOUSES.
Oe
GLYCERIN COCOSZEEP
Het geheim van een naam.
BONBONS EN CHOCOLADE
de buitenlandsche in fijnheid van kwaliteit zoo
niet overtreffen, dan toch evenaren.
Dames- en Kinder Lijfrokken, Tailles,
Dag- en Nachthemden,
Flanellen, Pantalons, Fantasie Kousen.
Uitgebreide keuze. Prima kwaliteiten.
JAPONNEN.
Jb. BUSSINK’s I
PIETERMAN's I
Deventer Koek. I
J
UIDIA J. L. BAKKER,
Grootzand 31-32*
Scheepvaart-Maatschappij „Holland-Friesland'*.
ROTTEBDAM-SNEEK.
GEREGELDE DIENSTER
SIMON GAASTRA
te WORKUM,
BRUGMANS’
VAN
Ontvingen deze week groote zendingen
Zie onze ETALAGES*
Van SNEEK naar BOTTERDAM Woensdag ’s morgens vroeg
ra LEMMER, HAARLEM, ALFEN, WADDINGSVEEN, BOSKOOP en GOUDA
W
J. W. HINGST,
Van BOTTERDAM naar SNEEK Dinsdags, Woensdags en Za
terdag ’s morgens vroeg via UTRECHT.
levert steeds beste KOFFIE en THEE in diverse
soorten en prijzen.
VE
Feuilleton.
u)
(Wordt varwlgd.')
Ervaren vakmenfichen verklaren dat
Vraagt
FIJNE
LANGE
P
Per stuk 85 cent.
Per dozijn f 1.60,
HOOGEND.
Bijkantoor: Jousterkade Sneek.
1
OPRUIMING
e
zag
Naar „The Pupil of Golden Gate."
VAN
BRET HARTE.
In I
vallers.
1 Juni
Ablain-
de suil
heeft,
w. o.
8chers
gesneuv
loren h
Twee
SICKESZ
een beetje
grillige veranderingen
doen, was nu coquet,
De
reinen
door c
iroepei
c.M. ki
lukt ii
voor d
haddei
gen. I
dat de
tijd ge
Daa
singeld
het ga
den s]
nen te
ontbre]
kan n
stormei
er uit;
belangi
aan de
ten aai
send k
Nog
al kan
Przemj
tenrijks
Stryj
merkeli
hun vij
schien i
de zijd.
mooi meisje vond mijnheer
en een meisje
was natuurlijk
Pu»;
Medea
Put
dienst
Put
(tekort
Pm
dienst
Pun
MANTELS en COSTUMES
-
en
Zaterdag ’s morgens vroeg via UTRECHT, VREESWIJK en plaatsen aan de Lek.
Naar DORDRECHT, SCHIEDAM en VLAARDINGEN Woensdagsmorgens en
P
P
lingi
COW)
vertr
offiy
P
scha
wege
te I
P
eenü
J jaar
Pt
en
schel
Pi
ning.
lius
g&me
Pu
I groot
meen.
Pu
oninl
geld,
diens
Pu
penhi
zijn
I water
Pu
O. L
dende
aan i
Pu
het
dienst
houdt, bij geregeld gebruik, de huid
zacht, frisch en gezond.
Te SNEEK uitsluitend verkrijg
baar bij de Firma
Het was een wanhopig oogenblik voor Paul,
maar zijn instinkt, mogelijk zijn geluk, be
haalde de zegepraal. Zijn aarzeling, om verder
iets te zeggen, gaf hem het kenmerk van
iemand, die de zaken consciëntieus opneemt en
zijn heldere oogen, zijn doen, alsof hij zijn
geheugen te hulp riep, deden het overige.
„Ik herinner mij alles zoo vaag,” zeide hij
„er was een gesluierde dame tegenwoordig,
lang en donker, aan wie mayor Hammersleigh
en de kolonel mij voorstelden en ik werd,
toen ik haar zag, als door een bijgeloovigen
eerbied voor haar bezield. Ik herinner mij
thans duidelijk, dat ik getroffen was door de
eerbiedige houding, waarmede zij haar, na af
loop van het onderhoud, tot de deur uitge
leide deden.”
Hij sloeg even de oogen ophet meisje
keek hem aan met half open mond en een
blos was op haar gelaat gekomen. Hij voelde
op eens, dat zij hem geloofde en gevoelde er
geen wroeging over.
Hij .zelf geloofde het half, tenminste hij
herinnerde zich het edele in de zelfopoffering
der moeder en den indruk, dien dit maakte
op de beide mannen. Waarom zou de dochter
het beeld harer moeder, zich vertoonende in
al haar grootheid, niet voor zich mogen heb
ben Wat was beter, dit of de vernederende
feiten
„U spreekt van een geheim,” voegde hij er
aan toe, „ik kan mij weinig meer herinneren,
dan dat de Mayor mij vroeg, van af dat
oogenblik de geheele geschiedenis te vergeten.
Ik wist toen niet, hoe volkomen ik aan dat
verzoek zou voldoen. U moet bedenken, juf
frouw Yerba, dat ik op dat tijdstip nog zeer
jong was. In mijn jeugdigen eenvoud dacht
ik zeker, dat hetgeen daar gebeurde iets zeer
gewoons was. Bovendien moest ik mij zelf een
toekomst vormen en de jeugd is zeer zelf
zuchtig. Ik had geen vrienden en was een
onbekend persoon, toen ik San Francisco ver-
vallei indruk zou maken. „Na het diner, mijn
waarde Hathaway,” besloot mijnheer Woods,
„zullen bepaald enkole heeren komen, die er
trotsch op zullen wezen u de hand te druk
ken geen officieele plechtigheid, natuurlijk
maar zij hopen zoo iets te kunnen doen.”
Paul keek rond naar Yerba. Er was inder
daad geen reden, waarom hij de uitnoodiging
zou afslaan, ofschoon hij een uur te voren
volstrekt geen plan op zoo iets had gehad.
Maar als hij bleef, wilde hij dat het meisje zou
weten, dat hij het deed om haar. Doch wel
verre van eenige belangstelling in de zaak te
toonen, scheen zij het met Milly zeer druk te
hebben over een of ander, althans hij zag langs
mevrouw Woods heen niets dan haar achter
hoofd. Hij nam echter met eene aarzeling, die
het bekoorlijke van zijn toegeven zeer vermin
derde, de uitnoodiging aan, ’t scheen hem toe
dat hij een dwaze belangrijkheid gaf aan een
zeer eenvoudige zaak.
De beleefdheid, die hem noodzaakte zich thans
meer met zijn gastrouw te onderhouden en
met haar een wandeling door den uitgestrek-
ten tuin te doen, belette hem voorloopig over
het gesprek, dat hij daar straks gevoerd had,
na te denken. Mevrouw Woods had Yerba
gekend, doordat zij en Milly schoolvriendinnen
waren en zij had haar altijd gaarne bij zich
aan huis ontvangen.
Zij was een
Hathaway dat ook niet?
met een groot verstand. Het
treurig, dat zij nooit de zorgen eener moeder
had gekend en de wetten eener kostschool de
teedere invloeden van een tehuis hadden inge
nomen, Zij geloofde ook dat de eigenaardige
voogdij, waaronder zij had gestaan, het meisje
gelaten had zonder eenigen vriend, op wien
zij had kunnen vertrouwen, behalve misschien
kolonel Pendleton, maar ofschoon zij me
vrouw Woods geen oogenblik twijfelde of
de kolonel was een goed vriend en een aan
genaam makker voor mannen, zou hij mijn
heer Hathaway toch moeten toegeven, dat
hij met zijn naam en gewoonten, geen geschikt
gezelschap kon genoemd worden voor een jong
meisje. Werkelijk, mijnheer Woods zou Milly
nooit hebben toegestaan Yerba hier te vragen
als kolonel Pendleton met haar zou zijn mede
gekomen.
Natuurlijk kon het arme meisje haar eigen
vo'ogd niet kiezen, maar mijnheer Woods had
het recht te beoordeelen, wie geschikt waren
voor het gezelschap zijner nicht. Misschien was
liet, om naar de mijnen te gaan dat was in
de dagen, toen u als Yerba Buena uw intrek
naamt in het klooster.”
Zij glimlachte en maakte onwillekeurig een
beweging, als wilde zij dichter naar hem toe
schuiven, maar zij hield zich, steeds glimla
chend en zonder eenige verlegenheid te
toonen in, Het kan ook een bewe
ging geweest zijn van jeugdige vriendschap,
een gevolg van dat meer moederlijke dan zus
terlijke instinct, die somwijlen op de vriend
schap van een jong meisje voor een man in
vloed uitoefent en der^ bevoorrechten vriend
in haar oogen verheft tot een pgp, waar zij
echter te oud voor is om nog mede te spelen.
Toen hij zich tot haar boog, stond zij op,
schudde haar kleed in de plooi en zeide op
lieven toon
„Dus moet gij reeds zoo spoedig vertrekken
en is dit uw eerste en laatste bezoek, dat gij
mij als voogd brengt
„Er is niemand, wien dit meer spijt dan
mij,” zeide hij, haar beteekenisvol aankijkende.
„Ja,” zeide zij met martelende coquetterie,
waaronder misschien ernst verborgen was, „ik
denk dat gij veel hebt verloren, ik misschien
ook. Wij hadden al deze jaren goede vrienden
kunnen wezen, maar dat is voorbij.”
„Waarom Ik hoop toch niet, dat mijne
tekortkomingen jegens juffrouw Yerba Buena,
herinnerd zullen worden door juffrouw Ar
guello zeike Paul ernstig.
„Ja, zij kan wel een geheel andere persoon
zijn.”
„Ik hoop het niet,” zeide de jonge man
met nadruk. „Maar in welk opzicht anders
„Wel, misschien staat zij niet toe, dat haar
zoo in ’t gezicht complimentjes worden ge
maakt,” zeide het jonge meisje.”
„Ook niet door haar voogd
„Zij zal dan geen voogd hebben.” Zij zeide
dit zeer ernstig, maar op ’t zelfde oogenblik
keerde zij zich om, ging weer zitten, vouwde
de handen om haar knie te zamen en zeide
toen, hem ondeugend aanziende„U ziet dus
wat u verloren heeft, mijnheer.”
„Dat zie ik,” zeide Paul, met al den ernst,
dien zij thans had laten varen.
„Maar u ziet alles niet in. Ik had geen
broeder geen vriend. H had beiden kunnen
wezen. U hadt mij beter kuunen opvoeden,
dan al die onderwijzers, althans u hadt mij
liefhebberij kunnen doen krijgen in mijn stu
dies. Er was zooveel dat ik wilde weten en
zij mij niet konden leeren, zoo dikwijls had ik
mijnheer Woods bevooroordeeld dat waren de
meeste mannen maar mijnheer Hathaway
zou toegeven, al was hij ook een trouw vriend
van kolonel Pendleton, dat, wanneer het een
publiek schandaal was, dat de kolonel geduel
leerd had over een slecht bekend staande
vrouw en haar zelfs op godslasterlijken toon
had verdedigd in bijzijn van een aantal heeren,
het hoog tijd werd, zooals mijnheer Woods
zeide, dat hij niet in haar gezelschap kon
komen.
Neen, mevrouw Woods kon niet toegeven,
dat dit de schuld was van de onrechtvaardig
heid harer eigen sekseMannen waren het,
die in den regel drukte maakten over der
gelijke zaken, even goed als zij, zooals mijn
heer Hathaway wist, de wetten maakten
Neen, ’t was erg jammer, en zij en haar
man waren het er juist over eens geworden,
dat mijnheer Hathaway van alle voogden niet
altijd de steun en raadgever in een woord,
de oudste broeder van de arme Yerba kon
geweest zijn.
„Ik geloof ook,” vervolgde mevrouw Woods,
„zij was dwaas zich zoo druk te maken over
haar bloedverwantschap, alsof dat er wat toe
doet bij een meisje met een kwart millioen
dollar, alsof daaruit niet van zelf sprak dat
zij niemand was 1”
„Zeer juist,” zeide Paul haastig, een ver
lichting toonende, die hij voelde dat belache
lijk was.
„En natuurlijk zal alles duidelijk worden
als zij mondig zal wezen. Ik mag veronder
stellen dat u wel weet of er nog van de fa
milie in leven zijn
„Ik weet het werkelijk niet.”
„Vraag excuus,” zeide mevrouw Woods
glimlachend, „ik vergat, dat het tot dien tijd
een geheim is. Maar hier zijn wij aan het huis
en ik zie, dat de meisjes naar onze buren ge-
loopen zijn. Misschien wilt u wel eenige oogen-
blikken voor u zelf hebben voor gij u voor
het diner kleedt en uw valies, dat wij hebben
laten halen aan uw hötel, zal wel dadelijk
komen. U moet vermoeid zijn door het ont
moeten van zooveel menschen.”
'-I-.- Nr.
raad noodig van iemand, dien ik kon vertrou
wen. Kolonel Pendleton was zeer goed voor
mij als hij hier kwam, hij behandelde mij al
tijd als een prinses, zelfs toen ik nog korte
rokken droeg. Door zijn wijze van optreden
begon ik te gelooven, dat hij mijn familie
kende, maar nooit had ik een gevoel dat ik
hem alles zou kunnen vertellen en ik geloof
ook niet, dat hij met al zijn eerbied voor me,
ooit begreep. En wat de anderen betreft de
Mayors u kunt hen beoordeelen naar mijn
heer Henderson. Het is verwonderlijk, dat ik
niet weg ben geloopen of iets wanhopigs heb
gedaan. Spijt het u nu niet
Haar stem, die even
had als haar wijze van
dan brutaal, dan weer ernstig, en was thans
weder schalks geworden. Mahr, als alle leden
harer sekse, lette zij in dergelijke .oogenblik-
ken meer op hetgeen om haar gebéurde, dan
op dengene tot wien zij sprak, althans voor
hij iets kon antwoorden, zeide zij, zonder dat
zij er rechtstreeks op scheen te letten: „Doch
daar komt een deputatie voor u, mijnheer
Hathaway. U ziet, do zaak is hopeloos. U
zoudt nooit in staat zijn één te geven, waarop
zoo velen aanspraak maken.”
Paul keek de rozenlaan in en zag dat de
deputatie, die zij bedoelde, werd gevormd door
den Mayor, mijnheer Woods, een mager, zwak
uitziend vrouwtje zeker mevrouw Woods
en Milly. De laatste zorgde ’t eerst in het
priëel te zijn, met het doel om één enkelen
blik, een alleen voor vrouwen begrijpelijk toe
ken, met Yerba te wisselen. Toen zeide zij
haastig
„Voor gij beiden gestoord wordt, wil ik u
zeggen, dat gij meer tijd kunt vinden om met
elkaar te praten. Tante heeft beloofd,” wendde
zij zich tot Yerba, „dat zij de Eerwaarde Moe
der een boodschap zal zenden, dat je hier
blijft, ten minste als zij mijnheer Hathaway
kan overhalen hier van nacht te blijven. Maar
daar zijn ze. Tante wil er niets van weten
dat hij heen zal gaan,” voegde zij er fluiste
rend bij.
Inderdaad scheen het dat mevrouw Woods
er, volgens den geest des tijds, zeer op gesteld
was dat een beroemd man als mijnbeer Ha
thaway, van haar gastvrijheid zou gebruik
maken, nu hij daar toevallig zijn pupil had
aangetroffen. Haar man drong er bij Hathaway
nog krachtiger op aan dat hij zou blijven en
de Mayor was overtuigd, dat zulk een eer aan
Rosario bewezen in de geheele Santa-Clara-
Naar DORDRECHT, SCHIEDAM
Zaterdagsmorgens vroeg.
Naar UTRECHT, DFN HAAG en DELFT Zaterdagsmorgens vroeg.
Van DEN HAAG Dinsdags vroeg. Van DELFT Dinsdagsvoormiddags.
Van SCHIEDAM, VLAARDINGEN, DORDRECHT en ZWIJNDRECHT Dinsdags
en Vrijdagenamiddags.
Doojvraehten naar JOURE, HEERENVEEN, GORREDIJK en DRACHTEN,
8TEENWIJK, GRONINGEN tot WINSCHOTEN.
THEE per kist en afgewogen in pakjes van verschillende merken.
4
